Energia kinetyczna i praca. Energia potencjalna

Podobne dokumenty
Energia kinetyczna i praca. Energia potencjalna

Wykład: praca siły, pojęcie energii potencjalnej. Zasada zachowania energii.

Fizyka 1 Wróbel Wojciech. w poprzednim odcinku

dr inż. Zbigniew Szklarski

Fizyka 1 Wróbel Wojciech. w poprzednim odcinku

Fizyka 1 Wróbel Wojciech. w poprzednim odcinku

Pęd, d zasada zac zasad a zac owan owan a p a p du Zgod Zg n od ie n ie z d r d u r g u im g pr p a r wem e N ew e tona ton :

dr inż. Zbigniew Szklarski

Kto wykonał większą pracę?

Ruch obrotowy. Wykład 6. Wrocław University of Technology

Podstawy Procesów i Konstrukcji Inżynierskich. Praca, moc, energia INZYNIERIAMATERIALOWAPL. Kierunek Wyróżniony przez PKA

Podstawy fizyki. Wykład 2. Dr Piotr Sitarek. Katedra Fizyki Doświadczalnej, W11, PWr

dr inż. Zbigniew Szklarski

Podstawy fizyki. Wykład 2. Dr Piotr Sitarek. Instytut Fizyki, Politechnika Wrocławska

dr inż. Zbigniew Szklarski

GRAWITACJA. przyciągają się wzajemnie siłą proporcjonalną do iloczynu ich mas i odwrotnie proporcjonalną do kwadratu ich odległości r.

Prawo Gaussa. Potencjał elektryczny.

Na skutek takiego przemieszcznia ładunku, energia potencjalna układu pole-ładunek zmienia się o:

Grzegorz Kornaś. Powtórka z fizyki

Zastosowanie zasad dynamiki Newtona.

PRACA MOC ENERGIA. Z uwagi na to, że praca jest iloczynem skalarnym jej wartość zależy również od kąta pomiędzy siłą F a przemieszczeniem r

Praca w języku potocznym

Fizyka. Kurs przygotowawczy. na studia inżynierskie. mgr Kamila Haule

Przedmiot: Fizyka PRACA I ENERGIA. Wykład 7, 2015/2016 1

11. DYNAMIKA RUCHU DRGAJĄCEGO

Siła tarcia. Tarcie jest zawsze przeciwnie skierowane do kierunku ruchu (do prędkości). R. D. Knight, Physics for scientists and engineers

II.6. Wahadło proste.

Zasady zachowania, zderzenia ciał

00502 Podstawy kinematyki D Część 2 Iloczyn wektorowy i skalarny. Wektorowy opis ruchu. Względność ruchu. Prędkość w ruchu prostoliniowym.

POLE MAGNETYCZNE W PRÓŻNI. W roku 1820 Oersted zaobserwował oddziaływanie przewodnika, w którym płynął

Fizyka 5. Janusz Andrzejewski

Prawo powszechnego ciążenia Newtona

XXXVII OLIMPIADA FIZYCZNA ETAP III Zadanie doświadczalne

Siła. Zasady dynamiki

Fizyka 1 Wróbel Wojciech. w poprzednim odcinku

1. Ciało sztywne, na które nie działa moment siły pozostaje w spoczynku lub porusza się ruchem obrotowym jednostajnym.

Fizyka 2. Janusz Andrzejewski

cz. 1. dr inż. Zbigniew Szklarski

Zasady dynamiki ruchu obrotowego

Energia potencjalna jest energią zgromadzoną w układzie. Energia potencjalna może być zmieniona w inną formę energii (na przykład energię kinetyczną)

Podstawy fizyki. Wykład 3. Dr Piotr Sitarek. Katedra Fizyki Doświadczalnej, W11, PWr

BRYŁA SZTYWNA. Umowy. Aby uprościć rozważania w tym dziale będziemy przyjmować następujące umowy:

MECHANIKA OGÓLNA (II)

Materiały pomocnicze dla studentów I roku do wykładu Wstęp do fizyki I Wykład 1

Pole grawitacyjne. Definicje. Rodzaje pól. Rodzaje pól... Notatki. Notatki. Notatki. Notatki. dr inż. Ireneusz Owczarek.

Fizyka. Wykład 2. Mateusz Suchanek

Elektrostatyka. A. Sieradzki IF PWr. Ogień Świętego Elma

Podstawy fizyki sezon 1 III. Praca i energia

WYKŁAD 1. W przypadku zbiornika zawierającego gaz, stan układu jako całości jest opisany przez: temperaturę, ciśnienie i objętość.

PRĄD ELEKTRYCZNY I SIŁA MAGNETYCZNA

Oddziaływania fundamentalne

ROZWIĄZUJEMY PROBLEM RÓWNOWAŻNOŚCI MASY BEZWŁADNEJ I MASY GRAWITACYJNEJ.

FIZYKA 2. Janusz Andrzejewski

Lista zadań nr 1 - Wektory

Pędu Momentu pędu Ładunku Liczby barionowej. Przedmiot: Fizyka. Przedmiot: Fizyka. Wydział EAIiE Kierunek: Elektrotechnika.

Plan wykładu. Rodzaje pól

Ruch dwu i trójwymiarowy

Wykład 5: Dynamika. dr inż. Zbigniew Szklarski

Wykład Energia kinetyczna potencjalna 4.2. Praca i moc 4.3. Zasady zachowania DYNAMIKA

dr inż. Zbigniew Szklarski

00507 Praca i energia D

θ = s r, gdzie s oznacza długość łuku okręgu o promieniu r odpowiadającą kątowi 2. Rys Obrót ciała wokół osi z

PRACA. MOC. ENERGIA. 1/20

20 ELEKTROSTATYKA. PRAWO COULOMBA.

Modelowanie przepływu cieczy przez ośrodki porowate Wykład III

Grawitacyjna energia potencjalna gdy U = 0 w nieskończoności. w funkcji r

Wykład Półprzewodniki

L(x, 0, y, 0) = x 2 + y 2 (3)

= ± Ne N - liczba całkowita.

Pole magnetyczne. 5.1 Oddziaływanie pola magnetycznego na ładunki. przewodniki z prądem Podstawowe zjawiska magnetyczne

WPROWADZENIE. Czym jest fizyka?

Energia w geometrii Schwarzshilda

Zasady dynamiki Newtona

m q κ (11.1) q ω (11.2) ω =,

mgh. Praca ta jest zmagazynowana w postaci energii potencjalnej,

Wykład FIZYKA I. 5. Energia, praca, moc. Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak

SKRYPT DO ZAJĘĆ WYRÓWNAWCZYCH Z FIZYKI DLA STUDENTÓW I ROKU AKADEMII MORSKIEJ W SZCZECINIE

Tadeusz Lesiak. Dynamika punktu materialnego: Praca i energia; zasada zachowania energii

Guma Guma. Szkło Guma

PRACA I ENERGIA. 1. Praca stałej siły. 2. Praca zmiennej siły. 3. Moc: szybkość wykonywania pracy. 4. Energia kinetyczna

GEOMETRIA PŁASZCZYZNY

Wykład Energia kinetyczna potencjalna 4.2. Praca i moc 4.3. Zasady zachowania DYNAMIKA

Zasady dynamiki Newtona. Ilość ruchu, stan ruchu danego ciała opisuje pęd

Wykład FIZYKA I. 8. Grawitacja. Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak

KONKURS Z MATEMATYKI DLA UCZNIÓW SZKÓŁ PODSTAWOWYCH

WYMAGANIA NA OCENĘ DOPUSZCZAJĄCY Z FIZYKI W KLASIE DRUGIEJ (cały rok szkolny)

KRYTERIA OCENIANIA ODPOWIEDZI Próbna Matura z OPERONEM. Matematyka Poziom rozszerzony

WYKŁAD 11 OPTYMALIZACJA WIELOKRYTERIALNA

Zjawisko indukcji. Magnetyzm materii.

MECHANIKA II. Praca i energia punktu materialnego

PRAWA ZACHOWANIA Prawa zachowania najbardziej fundamentalne prawa:

Dobór zmiennych objaśniających do liniowego modelu ekonometrycznego

Wykład Energia kinetyczna potencjalna 4.2. Praca i moc 4.3. Zasady zachowania DYNAMIKA

Wykład 15. Reinhard Kulessa 1

Modele odpowiedzi do arkusza Próbnej Matury z OPERONEM. Matematyka Poziom rozszerzony

Wykład 1. Elementy rachunku prawdopodobieństwa. Przestrzeń probabilistyczna.

Fizyka 1 Wróbel Wojciech. w poprzednim odcinku

Graf skierowany. Graf zależności dla struktur drzewiastych rozgrywających parametrycznie

Mechanika ogólna. Więzy z tarciem. Prawa tarcia statycznego Coulomba i Morena. Współczynnik tarcia. Tarcie statyczne i kinetyczne.

KINEMATYCZNE WŁASNOW PRZEKŁADNI

Transkrypt:

Enegia kinetyczna i paca. Enegia potencjalna Wykład 4 Wocław Uniesity of Technology 1 5-XI-011

5.XI.011 Paca Kto wykonał większą pacę? Hossein Rezazadeh Olimpiada w Atenach 004 WR Podzut 63 kg Paul Andeson Rekod Guinnessa 1957 CięŜa 7900N (850kg)

5.XI.011 Enegia Temin enegia pochodzi od geckiego słowa enegeia uŝywanego juŝ pzez Aystotelesa i w óŝnych tłumaczeniach oznacza działanie, pzyczynę uchu, moc. A jak naleŝy ozumieć słowo enegia w języku fizyki? Słownik wyazów obcych PWN: wielkość fizyczna okeślająca zdolność ciała lub układu ciał do wykonywania pacy pzy pzejściu z jednego stanu do dugiego Enegia wielkość skalana opisująca stan w jakim się w danym momencie znajduje jedno lub wiele ciał. 3

5.XI.011 Enegia kinetyczna Enegię kinetyczną E k ciała o masie m, pouszającego się z pędkością o watości, znacznie mniejszej od pędkości światła, definiujemy jako: Ek 1 m Jednostką enegii kinetycznej (i kaŝdego innego odzaju enegii) w układzie SI jest dŝul (J). Nazwa ta pochodzi od nazwiska XIX-wiecznego uczonego angielskiego, Jamesa Pescotta Joule'a. 1J kg m s James Pescott Joule 4

5.XI.011 Enegia kinetyczna W 1896 oku w Waco, w Teksasie William Cush na oczach 30000 widzów ustawił dwie lokomotywy napzeciwko siebie, na końcach tou o długości 6.4km. Zablokował dźwignie w połoŝeniu pełnego gazu i pozwolił ozpędzonym lokomotywom zdezyć się ze sobą czołowo. Wyznacz łączną enegię kinetyczną lokomotyw tuŝ pzed zdezeniem zakładając, Ŝe kaŝda z nich miała cięŝa ówny 1.. 10 6 N, a pzyspieszenia obydwu lokomotyw wzdłuŝ tou były stałe i wynosiły 0.6 m/s. pzed po 5

5.XI.011 Enegia kinetyczna Pzyspieszenie kaŝdej z lokomotyw było stałe, więc do obliczenia jej pędkości tuŝ pzed zdezeniem moŝemy zastosować wzó: 0 40.8m / s ( x x ) + a 0 1 8 E k m ( 5 1. 10 kg) ( 40.8m / s) 10 J Enegia wybuchu totylu: 6 E WT 3.9 10 J / kg E zdezenia lokomotyw 51kg totylu 6

5.XI.011 Paca Paca W jest to enegia pzekazana ciału lub od niego odebana na dodze działania na ciało siłą. Gdy enegia jest pzekazana ciału, paca jest dodatnia, a gdy enegia jest ciału odebana, paca jest ujemna. α W o cosα 7

5.XI.011 Paca Jeśli siła jest funkcją połoŝenia, tzn. () to całkowite pzemieszczenie ciała ozkładamy na n odcinków, tak aby w kaŝdym z nich siłę moŝna uwaŝać za stałą. Wówczas paca całkowita wykonana pzez siłę () pzy pzesunięciu ciała z punktu 1 do punktu, któych połoŝenia są dane pzez pomienie wodzące 1 i, wynosi: W (1 ) lim i 0 W 1 n i 1 ( ) n i 1 ( ) ( ) ( ) i d i i 1 i d 8

5.XI.011 Paca W n W d d 9

5.XI.011 Paca Jeśli cos(, d ) > 0, tzn. kąt między kieunkiem i d jest mniejszy od 90 o, to wówczas W>0, czyli paca wykonana pzez siłę jest dodatnia. Pzykładem takiej sytuacji jest paca wykonana pzez siły gawitacji podczas swobodnego spadku ciała. Jeśli natomiast cos(, d ) < 0, tzn. kąt między i d jest większy od 90 o, to paca siły jest ujemna. Pzykładem takich sił są siły opou uchu. Jednostka pacy: dŝul. m J 1kg 1 1N 1m s 1 10

5.XI.011 Paca Gdy na ciało działa wekto siły iˆ + ˆj + x y kˆ w wyniku któej cząstka doznaje niewielkiego pzesunięcia paca wynosi d dxiˆ + dyj ˆ + z dzkˆ W d x dx + ydy + zdz Całkowita paca z punktu pocz do punktu kon W kon kon kon d + xdx ydy + pocz pocz pocz kon pocz dz z 11

5.XI.011 y Paca a enegia kinetyczna x 0 1 m α d + a d 0 1 m0 x ma x d E K kon E K pocz x d 1

13 Paca a enegia kinetyczna ENERGIA KINETYCZNA I PRACA 5.XI.011 PoniewaŜ więc dt d ( ) ( ) 1 1 t t dt d W Jeśli załoŝymy, Ŝe masa ciała jest stała, to wtedy dt d m a m 1 1 1 m m m d m W Gdzie 1 i są pędkościami ciała odpowiednio w punkcie 1 i.

5.XI.011 Paca a enegia kinetyczna Zmiana enegii kinetycznej ciała jest ówna pacy wykonanej nad tym ciałem: EK EK kon EK W pocz ZMIANA ENERGII KINETYCZNEJ CZĄSTKI CAŁKOWITA PRACA WYKONANA NAD CZĄSTKĄ Związek ten moŝna zapisać inaczej EK EK + W kon pocz ENERGIA ENERGIA KINETYCZNEJ PO KINETYCZNEJ PRZED WYKONANIU PRACY WYKONANIEM PRACY + CAŁKOWITA PRACA WYKONANA NAD CZĄSTKĄ 14

5.XI.011 Moc JeŜeli w pzedziale czasu t została wykonana paca W, to śednia moc P jest okeślana P W t Mocą chwilową nazywamy ganicę do jakiej zmieza moc śednia gdy t 0 P lim t 0 W t dw dt Moc chwilowa jest więc pochodną pacy względem czasu. 15

5.XI.011 Moc P dw dt d dt W zapisie wektoowym P Moc danej siły jest popocjonalna do pędkości. Jednostką mocy w układzie SI jest wat [W]. Moc jest ówna jednemu watowi, jeŝeli stała siła wykonuje pacę jednego dŝula w czasie jednej sekundy. 1J 1 J 1s 16

ENERGIA POTENCJALNA 5.XI.011 Enegia potencjalna Definicja enegii potencjalnej E p : jest to enegia związana z konfiguacją (czyli ustawieniem) układu ciał, działających na siebie siłami. Gdy zmienia się konfiguacja tych ciał, moŝe się ównieŝ zmieniać enegia potencjalna układu. Zmianę gawitacyjnej enegii potencjalnej E p definiujemy zaówno dla wznoszenia, jak i dla spadku ciała jako pacę wykonaną nad ciałem pzez siłę cięŝkości, wziętą z pzeciwnym znakiem. Oznaczając pacę jak zwykle symbolem W, zapisujemy to stwiedzenie w postaci: E W p 17

ENERGIA POTENCJALNA 5.XI.011 Siły zachowawcze i niezachowawcze W sytuacji, gdy zawsze spełniony jest związek W 1 W, enegia kinetyczna zamieniana jest na enegię potencjalną, a siłę nazywamy siłą zachowawczą. Siła cięŝkości i siła spęŝystości są siłami zachowawczymi (gdyby tak nie było. nie moglibyśmy mówić o gawitacyjnej enegii potencjalnej i enegii potencjalnej spęŝystości). Siłę, któa nie jest zachowawcza, nazywamy siłą niezachowawczą. Siła tacia kinetycznego i siła opou są niezachowawcze. 18

5.XI.011 Siły zachowawcze i niezachowawcze Ile wynosi paca pzesunięcia masy m pod działaniem siły (x,y) z punktu 1 do po dodze A oaz B? B A 1 Jeśli paca pzemieszczenia masy m między punktami A i B nie zaleŝy od dogi po któej nastąpiło pzemieszczenie to mówimy, Ŝe siła jest zachowawcza, albo potencjalna. Paca pzemieszczenia masy m z punktu A po dodze 1 do punktu B i potem z punktu B po dodze do punktu A wynosi zeo. 19

ENERGIA POTENCJALNA 5.XI.011 Enegia potencjalna JeŜeli paca pzemieszczenia masy m po dodze (kzywej) zamkniętej wynosi zeo to mówimy, Ŝe siła jest zachowawcza, albo potencjalna. MoŜemy zapisać pacę siły (x,y) na dodze elementanego pzemieszczenia d jako: dw o d PoniewaŜ paca siły (x,y) nie zaleŝy od dogi, a tylko od punktu statu i końca pzemieszczenia to moŝna okeślić funkcję skalaną, zaleŝną tylko od współzędnych (x,y). Nazywamy ją enegią potencjalną i okeślamy jej nieskończenie mały pzyost: du - o d Minus został wybany ze względu na to, Ŝe ubytek enegii potencjalnej jest ówny wykonanej elementanej pacy. 0

ENERGIA POTENCJALNA 5.XI.011 Gadient enegii potencjalnej Pzyost funkcji U(x,y) moŝna wyazić jako sumę pzyostów funkcji względem obydwu zmiennych niezaleŝnych x i y jako: du U x dx U + dy y Pochodne U względem x i y nazywają się pochodnymi cząstkowymi i liczymy je tak, jakby duga zmienna była stałą pzy liczeniu pochodnej cząstkowej po piewszej zmiennej. U U Z dugiej stony: du o d ( x dx + y dy) dx + dy x y Gupując wyazy z odpowiednimi pzyostami dx i dy otzymamy: U U x + dx + y + dy x y 0 1

ENERGIA POTENCJALNA 5.XI.011 Gadient enegii potencjalnej W pzestzeni tójwymiaowej ównanie to obowiązuje dla dowolnych pzyostów dx, dy i dz stąd muszą znikać toŝsamościowo wyaŝenia w nawiasach: x U x U y Siła ówna jest ujemnemu gadientowi enegii potencjalnej: Stąd: y z U z E E E E ) E ) E ) p p p p p p - E ; i + j + k p ; x y z x y z E p kon pocz d Gawitacyjna enegia potencjalna Enegia potencjalna spęŝystości E p (y) mgy 1 E p (x) kx

Z.Z.E. 5.XI.011 Zasada zachowania enegii mechanicznej Enegia mechaniczna E mech układu jest sumą jego enegii potencjalnej E p oaz enegii kinetycznej E k wszystkich jego składników: E E + mech p E k Gdy siła zachowawcza wykonuje pacę W w układzie izolowanym nad jednym z ciał układu, zachodzi zamiana enegii kinetycznej E k ciała w enegię potencjalną E p układu. Zmiana enegii kinetycznej E k jest ówna: Z dugiej stony wiadomo, Ŝe zmiana enegii potencjalnej wynosi: Stąd otzymujemy, Ŝe E k W E p W E k E p 3

Z.Z.E. 5.XI.011 Zasada zachowania enegii mechanicznej E k E E k k1 E E pzy czym wskaźniki 1 i odnoszą się do dwóch óŝnych chwil, a zatem dwóch óŝnych konfiguacji składników układu. Pzekształcając otzymujemy zasadę zachowania enegii mechanicznej: k1 p1 p1 p E E + E E + k p E p SUMA E k i E p DLA DOWOLNEGO STANU UKŁADU SUMA E k i E p DLA KAśDEGO INNEGO STANU UKŁADU W układzie izolowanym, w któym zamiana enegii pochodzi jedynie od sił zachowawczych enegia kinetyczna i enegia potencjalna mogą się zmieniać, lecz ich suma czyli enegia mechaniczna E mech nie moŝe ulegać zmianie. 4

Z.Z.E. 5.XI.011 Zasada zachowania enegii mechanicznej 5

Z.Z.E. 5.XI.011 Zasada zachowania enegii Zmiana całkowitej enegii E układu jest ówna enegii dostaczonej do układu lub od niego odebanej. W E E + E + mech wewn pzy czyni E mech jest dowolną zmianą enegii mechanicznej układu. E tem dowolną zmianą jego enegii temicznej, a E wewn dowolną zmianą innych postaci jego enegii wewnętznej. Zmiana enegii mechanicznej E mech zawiea w sobie zmianę enegii kinetycznej E k oaz zmianę enegii potencjalnej E p układu (spęŝystości, gawitacyjnej lub jakiejkolwiek innej). tem E Całkowita enegia E układu izolowanego nie moŝe się zmieniać. E mech + E tem + E wewn 0 6