LABORATORIUM MODELOWANIA I SYMULACJI. Ćwiczenie 2

Podobne dokumenty
LABORATORIUM MODELOWANIA I SYMULACJI. Ćwiczenie 3 MODELOWANIE SYSTEMÓW DYNAMICZNYCH METODY OPISU MODELI UKŁADÓW

DRGANIA BELKI NA DWUPARAMETROWYM PODŁOśU SPRĘśYSTYM VIBRATION OF BEAM WITH TWO-PARAMETER ELASTIC FOUNDATION

LABORATORIUM MODELOWANIA I SYMULACJI. Ćwiczenie 5

Rekursja 2. Materiały pomocnicze do wykładu. wykładowca: dr Magdalena Kacprzak

W wielu przypadkach zadanie teorii sprężystości daje się zredukować do dwóch

UKŁADY RÓWNAŃ LINOWYCH

Równania różniczkowe

Szereg geometryczny. 5. b) b n = 4n 2 (b 1 = 2, r = 4) lub b n = 10 (b 1 = 10, r = 0). 2. jest równa 1 x dla x = 1+ Zad. 3:

Rozdział 5: Drgania liniowych układów ciągłych. , częstości własnych

MACIERZE STOCHASTYCZNE

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 2B, lato 2015/16

CAŁKA NIEOZNACZONA. F (x) = f(x) dx.

3. Regresja liniowa Założenia dotyczące modelu regresji liniowej

Elementy rach. macierzowego Materiały pomocnicze do MES Strona 1 z 7. Elementy rachunku macierzowego

Rozdział 4 Model teoretyczny 40

I. Podzielność liczb całkowitych

Podprzestrzenie macierzowe

Równania liniowe rzędu drugiego stałych współczynnikach

Parametryzacja rozwiązań układu równań

MARIUSZ KAWECKI zbiór zadań dla zainteresowanego matematyką licealisty

OBLICZENIE SIŁ WEWNĘTRZNYCH DLA BELKI SWOBODNIE PODPARTEJ SWOBODNIE PODPARTEJ ALGORYTM DO PROGRAMU MATHCAD

Podprzestrzenie macierzowe

Badanie efektu Halla w półprzewodniku typu n

RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE WYKŁAD 11

Laboratorium Techniki Obliczeniowej i Symulacyjnej

Kongruencje Wykład 4. Kongruencje kwadratowe symbole Legendre a i Jac

są niezależnymi zmiennymi losowymi o jednakowym rozkładzie Poissona z wartością oczekiwaną λ równą 10. Obliczyć v = var( X

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 1, zima 2016/17

Chemia Teoretyczna I (6).

Twierdzenie Cayleya-Hamiltona

Zatem przyszła wartość kapitału po 1 okresie kapitalizacji wynosi

Metody numeryczne Laboratorium 5 Info

MATEMATYKA cz. 4 Szeregi funkcyjne i równania róŝniczkowe zwyczajne

LABORATORIUM MODELOWANIA I SYMULACJI. Ćwiczenie 4 PODSTAWOWE UKŁADY DYNAMICZNE

Informatyka Stosowana-egzamin z Analizy Matematycznej Każde zadanie należy rozwiązać na oddzielnej, podpisanej kartce!

Pierwiastki z liczby zespolonej. Autorzy: Agnieszka Kowalik

Laboratorium Metrologii I Nr ćwicz. Opracowanie serii wyników pomiaru 4

Rozwiązanie równania oscylatora harmonicznego

Analiza numeryczna Kurs INP002009W. Wykład 1 Narzędzia matematyczne. Karol Tarnowski A-1 p.223

( ) WŁASNOŚCI MACIERZY

Analiza matematyczna dla informatyków 4 Zajęcia 5

Znajdowanie pozostałych pierwiastków liczby zespolonej, gdy znany jest jeden pierwiastek

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 2B, lato 2015/16

OKREŚLENIE CHARAKTERYSTYK POMPY WIROWEJ I WYZNACZENIE PAGÓRKA SPRAWNOŚCI

Numeryczny opis zjawiska zaniku

( t) ( )( ) ( )( ) ( )

PRZYKŁADY ROZWIAZAŃ STACJONARNEGO RÓWNANIA SCHRӦDINGERA. Ruch cząstki nieograniczony z klasycznego punktu widzenia. mamy do rozwiązania równanie 0,,

RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE CZĄSTKOWE

MINIMALIZACJA PUSTYCH PRZEBIEGÓW PRZEZ ŚRODKI TRANSPORTU

Definicja interpolacji

MMF ćwiczenia nr 1 - Równania różnicowe

O pewnych zastosowaniach rachunku różniczkowego funkcji dwóch zmiennych w ekonomii

METODY NUMERYCZNE dr inż. Mirosław Dziewoński

Prawdopodobieństwo i statystyka

Analiza wyników symulacji i rzeczywistego pomiaru zmian napięcia ładowanego kondensatora

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 2, lato 2018/19

1 Równania różniczkowe drugiego rzędu

Arkusz ćwiczeniowy z matematyki Poziom podstawowy ZADANIA ZAMKNIĘTE. W zadaniach od 1. do 21. wybierz i zaznacz poprawną odpowiedź. 1 C. 3 D.

Relacje rekurencyjne. będzie następująco zdefiniowanym ciągiem:

Metody Obliczeniowe w Nauce i Technice laboratorium

Egzamin maturalny z matematyki CZERWIEC 2011

CZ.2. SYNTEZA STRUKTURY MECHANIZMU

Kolorowanie Dywanu Sierpińskiego. Andrzej Szablewski, Radosław Peszkowski

Temat lekcji: Utrwalenie wiadomości dotyczących rozwiązywania równań kwadratowych.

Estymacja przedziałowa - przedziały ufności

Wyznaczanie rozwiązań kompromisowych wieloosobowych gier kooperacyjnych w postaci analitycznej

1. Granica funkcji w punkcie

CIĄGI LICZBOWE. Poziom podstawowy

Matematyka ubezpieczeń majątkowych r. Zadanie 1. Rozważamy proces nadwyżki ubezpieczyciela z czasem dyskretnym postaci: n

Stochastyczne metody optymalizacji

Zadanie 3. Na jednym z poniższych rysunków przedstawiono fragment wykresu funkcji. Wskaż ten rysunek.

Przykładowe pytania na egzamin dyplomowy dla kierunku Automatyka i Robotyka

( 0) ( 1) U. Wyznaczenie błędów przesunięcia, wzmocnienia i nieliniowości przetwornika C/A ( ) ( )

Funkcje tworzące - przypomnienie

POLITECHNIKA OPOLSKA

P π n π. Równanie ogólne płaszczyzny w E 3. Dane: n=[a,b,c] Wówczas: P 0 P=[x-x 0,y-y 0,z-z 0 ] Równanie (1) nazywamy równaniem ogólnym płaszczyzny

MATEMATYKA (poziom podstawowy) przykładowy arkusz maturalny wraz ze schematem oceniania dla klasy II Liceum

Ć wiczenie 17 BADANIE SILNIKA TRÓJFAZOWEGO KLATKOWEGO ZASILANEGO Z PRZEMIENNIKA CZĘSTOTLIWOŚCI

Zadania z Matematyka 2 - SIMR 2008/ szeregi zadania z rozwiązaniami. n 1. n n. ( 1) n n. n n + 4

KLUCZ ODPOWIEDZI I ZASADY PUNKTOWANIA PRÓBNEGO EGZAMINU MATURALNEGO Z MATEMATYKI POZIOM PODSTAWOWY

ma rozkład złożony Poissona z oczekiwaną liczbą szkód równą λ i rozkładem wartości pojedynczej szkody takim, że Pr( Y

tek zauważmy, że podobnie jak w dziedzinie rzeczywistej wprowadzamy dla funkcji zespolonych zmiennej rzeczywistej pochodne wyższych rze

ZADANIA - ZESTAW 2. Zadanie 2.1. Wyznaczyć m (n)

1 Układy równań liniowych

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 1, zima 2016/ n 333))

POLITECHNIKA WARSZAWSKA Instytut Elektroenergetyki, Zakład Elektrowni i Gospodarki Elektroenergetycznej

, gdzie b 4c 0 oraz n, m ( 2). 2 2 b b b b b c b x bx c x x c x x

METODY I ZASTOSOWANIA SZTUCZNEJ INTELIGENCJI. LABORATORIUM nr 01. dr inż. Robert Tomkowski

P = 27, 8 27, 9 27 ). Przechodząc do granicy otrzymamy lim P(Y n > Y n+1 ) = P(Z 1 0 > Z 2 X 2 X 1 = 0)π 0 + P(Z 1 1 > Z 2 X 2 X 1 = 1)π 1 +

Metody badania zbieżności/rozbieżności ciągów liczbowych

Przejście światła przez pryzmat i z

2. Schemat ideowy układu pomiarowego

f '. Funkcja h jest ciągła. Załóżmy, że ciąg (z n ) n 0, z n+1 = h(z n ) jest dobrze określony, tzn. n 0 f ' ( z n

Ćwiczenia nr 5. TEMATYKA: Regresja liniowa dla prostej i płaszczyzny

2 n < 2n + 2 n. 2 n = 2. 2 n 2 +3n+2 > 2 0 = 1 = 2. n+2 n 1 n+1 = 2. n+1

Zadania z analizy matematycznej - sem. I Szeregi liczbowe

D. Miszczyńska, M.Miszczyński KBO UŁ, Badania operacyjne (wykład 6 _ZP) [1] ZAGADNIENIE PRZYDZIAŁU (ZP) (Assignment Problem)

Klucz odpowiedzi do zadań zamkniętych oraz schematy oceniania zadań otwartych. Matematyka. Poziom podstawowy

Transkrypt:

Laboratorium Modelowaia i symulacji 008 r. Wydział Elektryczy Zesół Automatyki (ZTMAiPC) ZERiA LABORATORIUM MODELOWANIA I SYMULACJI Ćwiczeie Rozwiązywaie rówań róŝiczkowych zwyczajych metodą klasyczą. Metoda Eulera.. Cel ćwiczeia Celem ćwiczeia jest zaozaie się z metodami rozwiązywaia liiowych rówań róŝiczkowych zwyczajych (w tym metodami umeryczymi) w języku Matlab.. Wrowadzeie. Rówaiem róŝiczkowym liiowym azywamy rówaie ostaci: && & ( ) ( ) ( m ) a y + a y +... + a y + a y + a0 y = b0 + b + b + bm + & & b m ( m) () w rówaiu tym: wymuszeie y odowiedź Rozwiązaiem rówaia () jest całka będąca sumą całki staowiącej rozwiązaie rówaia róŝiczkowego jedorodego oraz jedej z całek szczególych będącej rozwiązaiem rówaia róŝiczkowego iejedorodego.: y = y + yu () y(t) składowa rzejściowa (swoboda) jest rozwiązaiem rówaia (3): ( ) ( ) a y + a y +... + a && y + a y& + a0 y = 0 (3) yu(t) składowa wymuszoa Rozwiązaie rówaia jedorodego (II rzędu): Będziemy rozatrywać rówaie ostaci: odstawiamy: d y dy a + b + cy = 0 (4) r r r y = e y' = re, y'' = r e (5) mamy: r r r ar e + bre + ce = 0 (6) i dalej: ar + br + c = 0 (7) Rówaie (7) zwae jest rówaiem charakterystyczym. Istieją astęujące wariaty rozwiązaia:. Dwa róŝe ierwiastki (rzeczywiste) r i r Ćwiczeie Rozwiązywaie rówań róŝiczkowych --

Laboratorium Modelowaia i symulacji 008 r.. Jede ierwiastek odwójy r, y = C e r + C e r r, y = ( C + C ) e 3. Dwa ierwiastki zesoloe, srzęŝoe r = α+iβ, r = α-iβ α y = e C cos β + C si β ) ( Stałe C, C wyzacza się dla zadaych waruków oczątkowych. (8) (9) (0) Rozwiązaie rówaia iejedorodego (I rzędu) metoda uzmieiaia stałej. Sosób rozwiązaia rówaia iejedorodego ierwszego rzędu zostaie rzedstawioy a rzykładzie. Rozatrzmy rówaie: dy 3 y = () Krok ierwszy: Rozwiązaie rówaia jedorodego (metoda rozdzieleia zmieych). dy y = 0 () y dy = dy = y l( y ) = l( ) + C (3) Podstawieie: C = l( C ); C 0, daje astęującą całkę ogólą rówaia (): y = C (4) Krok drugi: Uzmieieie stałej C : C = u( y = u( dy du( dy du( (5) = + u( = u( + Krok trzeci: Podstawieie (5) do () du( 3 du( 3 u( + u( = = du( = u ( = + C (6) Krok czwarty: Podstawieie (6) do (5): dy dy = ( + C) + = 3 + C (7) Krok Piąty: Rozwiązaie rówaia () 3 y = 3 + C = 3 + C = + C (8) ( ) Ćwiczeie Rozwiązywaie rówań róŝiczkowych --

Laboratorium Modelowaia i symulacji 008 r. 5 0 C = 3 C = C = -3 5 Y 0-5 -0-5 - -.5 - -0.5 0 0.5.5 X Wykres. Ilustracja rozwiązaia rówaia () dla trzech róŝych wartości wsółczyika C 3. Metoda Eulera Rozatrywać będziemy zagadieia oczątkowe, tz. będziemy chcieli zaleźć rozwiązaie rówaia róŝiczkowego dla zadaej wartości u 0 (t 0 ) w ukcie oczątkowym t 0 : du( t) = f ( u( t), t) dt u ( t = u 0 ) Wrowadźmy ozaczeia: t i = t 0 +i t, u i =u(t i ), f i =f(u i,t i ). Ogólą metodą a rozwiązaie rówaia róŝiczkowego, jest zaisaie go w ostaci całkowej a astęie odcałkowaie i zastosowaie rzybliŝeia a całkę wystęującą o lewej stroie. W metodzie Eulera ochodą zastęuje się ilorazem róŝicowym w rzód oartym a węzłach t i t +. Całka o lewej stroie rzybliŝaa jest w związku z tym iloczyem wartości fukcji w oczątku rzedziału i jego długości. Dla metody Eulera mamy: u + u = f ( u, t ) u+ = u 0 + tf ( u t Wzór rzedstawia zaleŝość omiędzy wartością astęą a orzedią wyzaczaego rozwiązaia. t ozacza krok całkowaia (dyskretyzacji). Uleszoa metoda Eulera (MIDPOINT) Z uwagi a wolą zbieŝość metody Eulera, aby zachować duŝą dokładość obliczeń tą metodą trzeba stosować bardzo mały krok całkowaia. Zwiększa to ilość wykoywaych oeracji a w astęstwie wydłuŝa czas otrzeby a uzyskaie rozwiązaia. Zwiększeiu ulega teŝ wymagaa ilość amięci oeracyjej iezbęda do wykoaia całkowaia. PowyŜsze iedogodości owodują, Ŝe częściej stosuje się uleszoą metodę Eulera (MIDPOINT). Polega oa a wrowadzeiu dodatkowego uktu (środek rzedziału). Odowiedie wzory rzedstawioo oiŝej: t u = u + f ( u, t ) + (0) u = u + t f ( u, t ) + W metodzie tej wartość fukcji dla t +/ oblicza się z dwa razy miejszym krokiem. Są rówieŝ moŝliwe ie modyfikacje metody Eulera. + +, t ) (9) Ćwiczeie Rozwiązywaie rówań róŝiczkowych -3-

Laboratorium Modelowaia i symulacji 008 r. 4. Program ćwiczeia: W ćwiczeiu rozwiązywae będą dwa rówaia róŝiczkowe: a) y& + y = 0 + 0cos t rzy waruku ocz. = () b) & y + y& + 5y = t rzy waruku ocz. = 0, y& (0) = () Zostaą zarezetowae trzy sosoby rozwiązaia tych rówań: - metodą aalityczą - metodą Eulera - rzy wykorzystaiu istiejących w systemie Matlab fukcji wsierających rozwiązywaie rówań róŝiczkowych (ODE Ordiary Differetial Equatios) I. Rozwiązywaie rówaia róŝiczkowego ():. Rozwiązaie rówaia o wsółczyikach stałych met. klasyczą: y& + y = 0 + 0cos t, = a) Rozwiązaie: rozwiązaie ogóle (rówaie jedorode): rówaie charakterystycze: r + = 0 r = całka ogóla (rozwiązaie rówaia jedorodego): y = C e y - składowa swoboda. rzewidujemy całkę szczególą ostaci: A + B cos( t) + C si(t) Po odstawieiu całki szczególej do ostaci ogólej rozwiązywaego rówaia otrzymao: A = 5, B = 5/, C = 5/ Z waruku oczątkowego:, C = -/, więc: t 5 y( t) = e + 5 + (cos t + si t) b) W okie oleceń Matlaba wrowadzić astęujące oleceia: >> t = 0:0.:0 ; % wektor wartości zmieej iezaleŝej >> y = (-/)*e(-.*t)+5+(5/)*(cos(.*t)+... si(.*t)); % wektor rozwiązań >> lot(t, y); % wykres Oisać i skoiować wykres.. Rozwiązaie rówaia róŝiczkowego metodą Eulera: a) W systemie Matlab utworzyć owy m-lik (File New M-file). Wrowadzić astęujący skryt: deltat = 0.; t_euler = 0:deltat:0; y_euler = zeros(size(t_euler)); y_euler(,) = ; for i = :legth(t_euler)- y_euler(,i+) = y_euler(,i) + deltat.*(0+0.*... cos(.*t_euler(,i)) -.*y_euler(,i)); ed t Ćwiczeie Rozwiązywaie rówań róŝiczkowych -4-

Laboratorium Modelowaia i symulacji 008 r. Zaisać skryt w liku euler_y.m, w katalogu odaym rzez rowadzącego. Z liii oleceń Matlaba wisać: >> euler_y ; >> lot(t_euler, y_euler); Oisać i skoiować wykres. Dokoać zmia w skrycie zgodie ze wskazówkami rowadzącego (zmiaa kroku całkowaia, ew. zmiaa całkowaej fukcji, waruku oczątkowego, zmiaa metody ( midoit )) Korzystając ze zaych oleceń umieścić a jedym rysuku i odowiedio oisać wykresy będące rozwiązaiami rówaia () metodą klasyczą i metodą Eulera. 3. Rozwiązaie rówaia róŝiczkowego metodą ODE: Zadaie Dla rówaia () aisać rogram rozwiązujący je metodą ODE II. Rozwiązywaie rówaia róŝiczkowego ():. Rozwiązaie rówaia o wsółczyikach stałych met. klasyczą: & y + y& + 5y = t, = 0, y& (0) = c) Rozwiązaie: Rozwiązaie ogóle (rówaie jedorode): Rówaie charakterystycze: r + r + 5 = 0 WyróŜik rówaia charakterystyczego jest miejszy od zera, a więc rówaie osiada dwa ierwiastki zesoloe, srzęŝoe: r = + j, r = j całka ogóla (rozwiązaie rówaia jedorodego): t y t) = e C cos( t) + C ( si( )) ( t Z uwagi a to, Ŝe o rawej stroie rozwiązywaego rówaia wystęuje liiowa fukcja t rzewidujemy całkę szczególą ostaci: A t + B Podstawiając całkę szczególą do ostaci ogólej, otrzymao astęujące stałe: A =, B =. 5 5 Z waruków oczątkowych: C =/5, C =47/50, więc: y u = t, 5 5 i ostateczie: t 47 y = y + yu = t + e cos( t) + si( t) 5 5 5 50 d) W okie oleceń Matlaba wrowadzić astęujące oleceia: >> t = 0:0.:0; >> y = (/5).*t-(/5)+e(-t).*((/5).*cos(.*t)+... (47/50).*si(.*t)); >> lot(t,y);. Rozwiązaie rówaia róŝiczkowego metodą Eulera: Ćwiczeie Rozwiązywaie rówań róŝiczkowych -5-

Laboratorium Modelowaia i symulacji 008 r. Zadaie Naisać algorytm rozwiązaia rówaia róŝiczkowego () metodą Eulera. Wskazówka Drugą ochodą, rzedstawić w ostaci ilorazu róŝicowego II rzędu. Korzystając ze zaych oleceń umieścić a jedym rysuku i odowiedio oisać wykresy będące rozwiązaiami rówaia () metodą klasyczą i metodą Eulera. 3. Rozwiązaie rówaia róŝiczkowego metodą ODE: Aby wykorzystać ODE aleŝy rówaie -tego rzędu zamieić a układ rówań I rzędu. Dla rówaia II rzędu: & y + y& + 5y = t, = 0, y& (0) = dokouje się zamiay a układ rówań I rzędu wykorzystując astęujące odstawieia y = y, oraz y = y&. Wtedy owyŝsze rówaie moŝa zaisać jako: y& = y y& = 5y y + t Wykorzystując edytor systemu Matlab (File New M-file) zaisać owyŝszy układ rówań w liku rowaie.m w astęujący sosób: fuctio dy = rowaie(t,y) dy=[y();(-5)*y()-*y()+t]; y() ozacza tu ochodą zmieej y rzędu (-), y() ozacza szukaą fukcję y(t). W celu rozwiązaia układu rówań róŝiczkowych -go rzędu aleŝy wisać z liii oleceń Matlaba: >> [t_ode,y_ode]=ode45('rowaie',[0 0],[0;]); >> lot(t_ode, y_ode(:,), t, y) >> leged('ode', 'Rozwiązaie aalitycze'); Pierwszy arametr wywołaia fukcji ode45 azwa fukcji oisującej rozwiązyway układ rówań róŝiczkowych, drugi arametr zakres zmia zmieej iezaleŝej (t), trzeci arametr kolumowy wektor waruków oczątkowych. W wyiku obliczeń zwrócoy zostaie: t wektor wartości zmieej iezaleŝej, dla których wyzaczoo rozwiązaie, y macierz wartości fukcji y(t) oraz y (t). Korzystając z fukcji omocy zaozaj się z iymi metodami rozwiązywaia rówań róŝiczkowych zaimlemetowaymi w Matlabie w ostaci fukcji. Oracowaie srawozdaia W srawozdaiu aleŝy umieścić wykresy rozwiązań omawiaych rówań. Porówać rozwiązaia aalitycze z umeryczymi dla róŝych arametrów (krok całkowaia, metoda Eulera, ODE). Omówić jak zmiaa arametrów rozwiązań umeryczych wływa a dokładość rozwiązaia. Zadaie 3 Naisać skryt w języku Matlab rozwiązujący rówaie róŝiczkowe () wstę teoretyczy (dowola omawiaa metoda). Literatura. B. Mrozek, Z. Mrozek: MATLAB i Simulik: oradik uŝytkowika. Helio, Gliwice, 004.. A. Zalewski, R. Cegieła: Matlab - obliczeia umerycze i ich zastosowaia.wydawictwo Nakom, Pozań, 000. 3. J. Brzózka, L. Dorobczyński: Programowaie w Matlab. Wydawictwo Mikom,Warszawa, 998. Ćwiczeie Rozwiązywaie rówań róŝiczkowych -6-