Ekstremalna teoria grafów Filip Lurka V Liceum ogólnoksztaªc ce w Krakowie

Podobne dokumenty
Zad. 1 Zad. 2 Zad. 3 Zad. 4 Zad. 5 SUMA. W obu podpunktach zakªadamy,»e kolejno± ta«ców jest wa»na.

Wykªad 05 (granice c.d., przykªady) Rozpoczniemy od podania kilku przykªadów obliczania granic ci gów. n an = + dla a > 1. (5.1) lim.

Zbiory. Zadanie 5. Wykaza to»samo±ci (a) A (B \ C) = [(A B) \ C] (A C), (b) A \ [B \ (C \ D)] = (A \ B) [(A C) \ D],

wi c warunek konieczny zbie»no±ci szeregu jest speªniony. 12 = 9 12 = 3 4 k(k+1) k=1 ( k+1 k(k+1) n+1 = 1 1 n+1 = 1 0 = 1 36 = =

O liczbach naturalnych, których suma równa się iloczynowi

Funkcje tworz ce skrypt do zada«

Wykªad 2. Szeregi liczbowe.

Teoria grafów i jej zastosowania. 1 / 126

Tw. 1. Je»eli ci g {a n } ma granic a i ci g {b n } ma granic b, to ci g {a n b n } ma granic a b. Tw. 2. b n. Tw. 3. Tw. 4.

GEOMETRIA I UŠAMKI PIOTR NIADY

szereg jest szeregiem o wyrazach nieujemnych. Ponadto dla α (0; π ) zachodzi nierówno± sinα < α,

Funkcje tworz ce - du»y skrypt

Metodydowodzenia twierdzeń

Konkurs Uczniowskich Prac z Matematyki. Urok zbioru µ. Michaª Mi±kiewicz. Opiekun pracy: dr Jerzy Bednarczuk

Analiza Matematyczna I.1

Równoliczno zbiorów. Definicja 3.1 Powiemy, e niepuste zbiory A i B s równoliczne jeeli istnieje. Piszemy wówczas A~B. Przyjmujemy dodatkowo, e ~.

Analiza Matematyczna I.1

Metody dowodzenia twierdze«

Analiza matematyczna 1 Notatki do wykªadu Mateusz Kwa±nicki. 7 Sumy i iloczyny uogólnione

XVII Warmi«sko-Mazurskie Zawody Matematyczne

1 a + b 1 = 1 a + 1 b 1. (a + b 1)(a + b ab) = ab, (a + b)(a + b ab 1) = 0, (a + b)[a(1 b) + (b 1)] = 0,

Drzewa Gomory-Hu Wprowadzenie. Drzewa Gomory-Hu. Jakub Š cki. 14 pa¹dziernika 2009

Nieklasyczne modele kolorowania grafów

Teoria grafów i sieci 1 / 58

Relacj binarn okre±lon w zbiorze X nazywamy podzbiór ϱ X X.

Algorytmy grafowe 2. Andrzej Jastrz bski. Akademia ETI. Politechnika Gda«ska Algorytmy grafowe 2

c Marcin Sydow Spójno± Grafy i Zastosowania Grafy Eulerowskie 2: Drogi i Cykle Grafy Hamiltonowskie Podsumowanie

Marek Be±ka, Statystyka matematyczna, wykªad Wykªadnicze rodziny rozkªadów prawdopodobie«stwa

Przekroje Dedekinda 1

ARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15

RAP pa¹dziernika S n = S 0 + i=1. p r q l = p r q l r. N n(a,b)

Mosty królewieckie, chi«ski listonosz i... kojarzenie maª»e«stw

O pewnym zadaniu olimpijskim

c Marcin Sydow Wst p Grafy i Zastosowania Wierzchoªki 8: Kolorowanie Grafów Mapy Kraw dzie Zliczanie Podsumowanie

> 1), wi c na mocy kryterium porównawczego szereg sin(n n)

A = n. 2. Ka»dy podzbiór zbioru sko«czonego jest zbiorem sko«czonym. Dowody tych twierdze«(elementarne, lecz nieco nu» ce) pominiemy.

Matematyka dyskretna dla informatyków

Stwierdzenie 1. Jeżeli ciąg ma granicę, to jest ona określona jednoznacznie (żaden ciąg nie może mieć dwóch różnych granic).

c Marcin Sydow Przepªywy Grafy i Zastosowania Podsumowanie 12: Przepªywy w sieciach

ARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15

Znajdowanie pozostałych pierwiastków liczby zespolonej, gdy znany jest jeden pierwiastek

Notatki z AiSD. Nr 2. 4 marca 2010 Algorytmy Zachªanne.

Grafy. Andrzej Jastrz bski. Akademia ET I. Politechnika Gda«ska

Arkusz maturalny. Šukasz Dawidowski. 25 kwietnia 2016r. Powtórki maturalne

c Marcin Sydow Planarno± Grafy i Zastosowania Tw. Eulera 7: Planarno± Inne powierzchnie Dualno± Podsumowanie

Podstawowepojęciateorii grafów

Wykªad 1. Wprowadzenie do teorii grafów

Grafy i Zastosowania. 11: Twierdzenia Minimaksowe. c Marcin Sydow. Wst p: Tw. Halla. Dualno± Zbiory niezale»ne. Skojarzenia c.d.

A.1. Asymptotyka bez notacji asymptotycznej. Przykªad A.1. Zbada zachowanie asymptotyczne liczb Fibonacciego. Pokaza,»e. F n = round ( 1 5 Φ n )

3 Metody zliczania obiektów

Kolorowanie punktów na pªaszczy¹nie, czyli kilka sªów o geometrii kombinatorycznej.

201. a 1 a 2 a 3...a n a 2 1 +a 2 2 +a a 2 n n a 4 1 +a 4 2 +a a 4 n n. a1 + a 2 + a a n 204.

Wykład 11. a, b G a b = b a,

X WARMI SKO-MAZURSKIE ZAWODY MATEMATYCZNE 18 maja 2012 (szkoªy ponadgimnazjalne)

ARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15

JAO - J zyki, Automaty i Obliczenia - Wykªad 1. JAO - J zyki, Automaty i Obliczenia - Wykªad 1

Teoria. a k. Wskaźnik sumowania można oznaczać dowolną literą. Mamy np. a j = a i =

Biedronka. Wej±cie. Wyj±cie. Przykªady. VI OIG Zawody dru»ynowe, Finaª. 19 V 2012 Dost pna pami : 64 MB.

Wykªad 4. Droga i cykl Eulera i Hamiltona

Wojewódzki Konkurs Matematyczny

Stereometria (geometria przestrzenna)

Wojewódzki Konkurs Matematyczny

Zadania z algebry liniowej - sem. I Liczby zespolone

lim a n Cigi liczbowe i ich granice

Geometria. Šukasz Dawidowski. 25 kwietnia 2016r. Powtórki maturalne

Wybrane poj cia i twierdzenia z wykªadu z teorii liczb

ARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15

12: Znajdowanie najkrótszych ±cie»ek w grafach

Grafy i Zastosowania. 9: Digrafy (grafy skierowane) c Marcin Sydow. Digrafy. Porz dki cz ±ciowe * Euler i Hamilton. Turnieje

I. Podzielność liczb całkowitych

Wst p teoretyczny do wiczenia nr 3 - Elementy kombinatoryki

ELEMENTARNA TEORIA LICZB. 1. Podzielno±

Zadania z PM II A. Strojnowski str. 1. Zadania przygotowawcze z Podstaw Matematyki seria 2

5. Zasada indukcji matematycznej. Dowody indukcyjne.

Zadania z kolokwiów ze Wst pu do Informatyki. Semestr II.

Hotel Hilberta. Zdumiewaj cy ±wiat niesko«czono±ci. Marcin Kysiak. Festiwal Nauki, Instytut Matematyki Uniwersytetu Warszawskiego

Teoria grafów i sieci 1 / 188

3. Funkcje elementarne

x t 1 (x) o 1 : x s 3 (x) Tym samym S(3) = {id 3,o 1,o 2,s 1,s 2,s 3 }. W zbiorze S(n) definiujemy działanie wzorem

Podstawy matematyki nansowej

MACIERZE STOCHASTYCZNE

TEORIA GRAFÓW. Graf skierowany dla ka»dej kraw dzi (oznaczanej tutaj jako ªuk) para wierzchoªków incydentnych jest par uporz dkowan {u, v}.

Klucz odpowiedzi do zadań zamkniętych oraz schematy oceniania zadań otwartych. Matematyka. Poziom podstawowy

Wektory w przestrzeni

ARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15

WST P DO TEORII INFORMACJI I KODOWANIA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2013/14

Zasada indukcji matematycznej. Dowody indukcyjne.

Grafy. 3. G = (V, E ) jest podgrafem G = (V, G), je±li V V i E E. 4. G = (V, G) jest sum grafów G = (V, E ), G = (V, E ), je±li V = V V, E = E E.

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 1, zima 2016/17

Grafy i Zastosowania. 1: Wprowadzenie i poj cia podstawowe. c Marcin Sydow. Wprowadzenie. Podstawowe poj cia. Operacje na grafach.

Internetowe Kółko Matematyczne 2004/2005

Analiza matematyczna 1 Notatki do wykªadu Mateusz Kwa±nicki

Analiza Matematyczna I.1

Funkcja kwadratowa, wielomiany oraz funkcje wymierne

Analiza matematyczna. Robert Rałowski

ARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15

RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE WYKŁAD 11

Minimalne drzewa rozpinaj ce

Algorytmy i Struktury Danych

Transkrypt:

Ekstremala teoria grafów Filip Lurka V Liceum ogóloksztaªc ce w Krakowie

1 Ekstremala Teoria Grafów 1 Ekstremala Teoria Grafów Filip Lurka 1.1 Teoria Deicja 1.1 Klik azywamy graf peªy; ka»de dwa wierzchoªki s poª czoe kraw dzi. Deicja 1. Klik k-wierzchoªkow azywamy klik posiadaj c k wierzchoªków. Deicja 1.3 Grafem k-wolym azywamy graf iezawieraj cy kliki k-wierzchoªkowej. Deicja 1. Stopiem wierzchoªka grafu azywamy liczb kraw dzi s siaduj cych z wierzchoªkiem. Ozaczay jako degw i, gdzie W i jest wierzchoªkiem. Twierdzeie 1.1 (Twierdzeia Matela) Maksymala liczba kraw dzi w grae o wierzchoªkach, w którym ie ma trójk tów, jest rówa. Dowód Przeprowad¹my dowód idukcyjy. Dla = 1 i =, teza jest oczywista. Zaªó»my,»e > i asz graf G ma pew kraw d¹ AB. Z zaªo»eia idukcyjego, podgraf W utworzoy z pozostaªych wierzchoªków (G bez A i B), ma co ajwy»ej ( ) kraw dzi. Zauwa»my teraz,»e ka»dy wierzchoªek C ale» cy do W, ma kraw d¹ z co ajwy»ej jedym z wierzchoªków A i B (iaczej powstaªby trójk t). Takich wierzchoªków jest i dodatkowo ale»y jeszcze policzy kraw d¹ AB, wi c G ma co ajwy»ej: ( ) ( ) ( ) 1 ( ) 1 = = kraw dzi - co ko«czy dowód. Lemat 1.1 (Lemat Zarakiewicza) Je»eli G jest grafem iezawieraj cym k-wierzchoªkowej kliki, to istieje wierzchoªek G, którego stopie«ie przekracza k k 1. Dowód Zaªó»my przeciwie. Ozaczmy zbiór wierzchoªków poª czoych z V i przez A i oraz we¹my pewie wierzchoªek V 1. Z zaªo»eia: k k A i > k 1 1 k 1 > 0 Zatem istieje V A 1. Nast pie: A 1 A = A 1 A A 1 A (1 k k 1 ) > 0

1.1 Teoria 3 Zatem istieje V 3 A 1 A. Kotyuuj c rozumowaie otrzymujemy,»e dla ka»dego i: j i=1 W szczególo±ci, dla j = k 1: k 1 i=1 k A i j(1 k 1 ) (j 1) k A i (k 1)(1 k 1 ) (k ) > 0 Zatem istieje wierzchoªek V k k 1 i=1 A i. Ale widzimy,»e wtedy wierzchoªki V 1,..., V k tworz klik k-wierzchoªkow. Uzyskali±my sprzeczo±, co ko«czy dowód. Twierdzeie 1. (Twierdzeie Turaa) Najwi ksz liczb kraw dzi, jak mo»e posiada -wierzchoªkowy graf iezawieraj cy k- wierzchoªkowej kliki jest: k k 1 r ( ) r gdzie r jest reszt z dzieleia przez k 1. Dowód Przeprowad¹my dowód idukcyjy ze wzgl du a. Dla = 1, teza jest oczywista. Zaªó»my teraz,»e teza jest prawdziwa dla wszystkich grafów o 1 wierzchoªkach iezawieraj cych kliki k-wierzchoªkowej. Z lematu Zarakiewicza, z daego grafu G (iezawieraj cego k-wierzchoªkowej kliki) mo»emy wybra wierzchoªek o stopiu ie wiekszym i» k k 1. Z zaªo»eia idukcyjego, podgraf utworzoy z pozostaªych 1 wierzchoªków ie zawiera kliki k-wierzchoªkowej. Zatem liczba kraw dzi grafu G ie przekracza: k k 1 k k 1 s ( ) s gdzie s 1 (mod k 1). Widzimy,»e: r (mod k 1), r < k 1 oraz 1 s (mod k 1), s < k 1 s 1 (mod k 1). Rozwa»my przypadki. W pierwszym, s < k, czyli s 1 < k 1, wi c s 1 = r, s = r 1. W drugim przypadku, s = k 1 (mod k 1), czyli r = 0. Po podstawieiu s widzimy,»e: k k 1 k k 1 s ( ) s = k k 1 r ( ) r Pozostaªo pokaza,»e da si skostruowa graf o -wierzchoªkach iezawieraj cy k- wierzchoªkowej kliki, który ma tyle kraw dzi. Niech = (k 1)q r. Rozwa»my k 1 grup wierzchoªków, z których r ma po q 1 elemetów, a k 1 r (reszta) ma po q elemetów i poª czmy wierzchoªki, które ie zajduj si w tych samych grupach.

1 Ekstremala Teoria Grafów Jedye kraw dzie, które ie zostaªy arysowae, to te w obr bie poszczególych grup. Jest ich dokªadie: r (q1 ) ( (k 1 r) q ). Podstawmy x za k 1. Zatem caªkowita liczba kraw dzi jest rówa: ( ) ( ) ( ) q 1 q (r (x r) ) = rq(q 1) (x r)q(q 1) = = rq xq xq = rq xq r = = (xq r) (xq r) rq xq r = x q xqr xq rq (r r) = (x 1)(q x qr) = (x 1)( r ) x ( ) r = (x 1)(q x ( ) qrx) r = x ( ) r = k k 1 r ( ) r Widzimy,»e skostruoway graf ma maksymal liczb kraw dzi oraz ie posiada kliki k-wierzchoªkowej. Taki graf azywamy grafem Turaa i ozaczamy przez T (, k). Uwaga 1: W wielu ¹ródªach zajdujemy ieco ie sformuªowaie tego twierdzeia, mówi ce o tym,»e maksymal liczb kraw dzi jest k k 1. Zauwa»my,»e odpowiada to przypadkowi, gdy r = 0, czyli k 1 dzieli i rzeczywi±cie k k 1 r ( ) r k k 1. Uwaga : Nale»y jeszcze zauwa»y,»e k k 1 r ( r ) zwykle ie jest liczb caªkowit. Wtedy oczywi±cie bierzemy pod uwag podªog z tego wyra»eia (takie sformuªowaie te» si pojawia w iektórych ¹ródªach). Uwaga 3: Udowodioe wcze±iej Twierdzeie Matela wyika wprost z Twierdzeia Turaa. Twierdzeie 1.3 (Twierdzeie Ramsaya) W grae peªym o R k wierzchoªkach i pokolorowaym k kolorami mo»a zale¹ jedokolorowy trójk t; R k jest dae wzorem rekurecyjym: R 1 = 3, R k = k(r k 1 1) i jest jedocze±ie ajmiejsz liczb o tej zale»o±ci. Dowód Przeprowad¹my dowód idukcyjy. Graf pokoloroway jedym kolorem ma oczywi±cie jedokolorowy trójk t je»eli ma co ajmiej 3 wierzchoªki. Zatem R 1 = 3. Zaªó»my wi c,»e twierdzeie jest prawdziwe dla k 1 i we¹my graf peªy o R k wierzchoªkach pokoloroway k kolorami. Rozwa»my dowoly wierzchoªek tego grafu. Jest o poª czoy z ka»dym z pozostaªych k(r k 1 1) 1 wierzchoªków jedym z k kolorów, wi c z zasady szuadkowej, z pewymi R k 1 wierzchoªkami jest poª czoy tym samym kolorem (iech to b dzie kolor iebieski). Je»eli które± wierzchoªki z tych R k 1 s poª czoe kolorem iebieskim, to mamy iebieski trójk t. W przeciwym wypadku, po±ród R k 1 wierzchoªków ie wystepuje kolor iebieski, wi c s oe poª czoe ze sob tylko k 1 kolorami. Zatem z zaªo»eia idukcyjego istieje po±ród ich jedokolorowy trójk t - co ko«czy dowód. =

1.1 Teoria 5 Problem 1 Ile kraw dzi mo»e zawiera graf o wierzchoªkach, w którym ie ma kliki 5-wierzchoªkowej? Dowód Z Twierdzeia Turaa, graf iezawieraj cy 5-wierzchoªkowej kliki mo»e mie maksymalie: 3 r ( ) r 3 8 kraw dzi. Problem W pewym pa«stwie jest 1998 miast. Dla ka»dych trzech miast, przyajmiej dwa z ich ie s bezpo±redio poª czoe. Najwi ksza liczba bezpo±redich poª cze«jest rówa 999. Dowód Niech zbiór 1998 miast b dzie grafem, gdzie ka»da kraw d¹ jest bezpo±redim poª czeiem. Z zaªo»eia wyika,»e w tym grae ie ma kliki 3-wierzchoªkowej. Zatem, a mocy twierdzeie Turaa, ajwi ksza mo»liwa liczba bezpo±redich poª cze«(kraw dzi) jest rówa: 1 1998 = 1998 = 999 Problem 3 Zbiór 1,, 3,..., 65 podzieloo a cztery rozª cze zbiory. Istiej takie liczby a, b, c (iekoieczie ró»e) ale» ce do jedego z tych zbiorów,»e a b = c. Dowód Niech ka»dy podzbiór ozacza jede kolor. We¹my 66 puktów, poumerujmy je liczbami od 1 do 66 i pomalujmy kraw d¹ kolorem przyporz dkowaym do zbioru, do którego ale»y ró»ica umerów przy tej kraw dzi. Z twierdzeia Ramseya wyika,»e 3 z tych puktów s poª czoe tym samym kolorem (poiewa» R = 66). Poumerujmy je a, b, c zakªadaj c bez straty ogólo±ci,»e a < b < c oraz iech: x = b a, y = c b, z = c a. Wtedy x, y, z ale» do jedego podzbioru oraz x y = z. Problem Zbiór liczb aturalych podzieloo a 6 parami rozª czych podzbiorów. Istiej takie liczby aturale 1 a < b < c 005,»e liczby a b, a c, b c ale» do tego samego podzbioru.

6 1 Ekstremala Teoria Grafów Dowód Rozpatrzmy graf peªy o 005 wierzchoªkach poumerowaych liczbami od 1 do 005. Przypiszmy ka»demu z 6 rozª czych podzbiorów jede kolor i poª czmy wierzchoªki o umerach x i y kolorem podzbioru, do którego ale»y x y. Z twierdzeia Ramseya, istieje trójk t jedokolorowy, poiewa» 005 < R 6 = 1958. Zatem istiej liczby a, b, c, dla których a b, a c i b c ale» do tego samego podzbioru. Problem 5 Na okr gu o promieiu 1 le»y ró»ych puktów ( ). Je»eli q jest liczb odcików o ko«cach w tych puktach i dªugo±ci wi kszej i», to 3q. Dowód Skostruujmy graf maj cy wierzchoªki w okre±loych w tre±ci puktach i po- ª czmy kraw dziami pukty, których odleglo± jest wi ksza i». Poka»emy,»e w tym grae ie ma kliki -wierzchoªkowej. Zaªó»my ie wprost,»e jest i azwijmy jej wierzchoªki w kolejo±ci cykliczej: A, B, C, D. Poiewa» promie«okr gu wyosi 1, to odciek o ko«cach a okr gu i dªugo±ci tworzy ze ±rodkiem okregu k t wi kszy i» 90 stopi. Zatem odciki AB, BC, CD, DA razem tworz ze ±rodkiem k t wi kszy i» 360 stopi, co jest iemo»liwe. Zatem graf ie zawiera kliki -wierzchoªkowej, wi c z twierdzeia Turaa mo»e mie co ajwy»ej 3 kraw dzi. Problem 6 W pewym pa«stwie jest 001 miast i ka»de jest poª czoe bezpo±redio z przyajmiej 1600 miastami. Najwi kszym, dla którego musi by mo»liwe zalezieie miast, z których ka»de dwa s bezpo±redio poª czoe, jest = 5. Dowód Niech 001 miast (wierzchoªków) tworzy graf G. Teza jest rówowa»a z tym,»e ale»y zale¹ ajwi ksze takie, dla którego musi by mo»liwe zalezieie kliki -wierzchoªkowej. Z lematu Zarakiewicza wiemy,»e je»eli G ie zawiera takiej kliki, to istieje wierzchoªek, który ma stopie«co ajwy»ej rówy 1 001. Zatem chcemy zale¹ ajwi ksze, dla którego 1 001 < 1600, poiewa» wtedy lemat ie b dzie speªioy dla. Widzimy,»e ajwiekszym rozwi zaiem jest = 5. Pozostaªo pokaza,»e dla > 5, graf ie musi zawiera -wierzchoªkowej kliki. W szczególo±ci, wystarczy skostruowa graf o 100 wierzchoªkach i stopiach wierzchoªków rówych co ajmiej 1600 iezawieraj cy 6-wierzchoªkowej kliki. Takim grafem jest graf Turaa - T(001, 6), którego stopie«jest rówy 5 001 = 1600, i który ie zawiera 6-wierzchoªkowej kliki. Problem 7 Daych jest 1 puktów a okr gu. Istieje przyajmiej 100 par puktów, takich,»e para tworzy z ±rodkiem okr gu k t o warto±ci co ajwy»ej 10 stopi.

1.1 Teoria 7 Dowód Rozwa»my dwa grafy, jede (G) utworzoy z par puktów, które tworz ze ±rodkiem okr gu k t ie wi kszy i» 10 stopi, a drugi (W), uzupeªiaj cy G do grafu peªego (utworzoego z daych 1 puktów). W G, poª czmy wierzchoªki je»eli tworz ze ±rodkiem k t ie wi kszy i» 10 stopi, a odpowiedio w W, poª czmy wierzchoªki je»eli tak ie jest. Widzimy,»e w te sposób poªaczyli±my parami wszystkie 1 puktów, czyli otrzymali±my w sumie ( 1 ) = 10 kraw dzi. Zauwa»my,»e W jest grafem, który ie posiada trójk tów (gdyby posiadaª, to w daym trójk cie które± pukty speªiaªyby waruek k towy - co wyika z tego,»e k t przy ±rodku okr gu opisaego a trójk cie jest peªy), wi c z twierdzeia Turaa, W ma maksymalie 1 1 = 110 kraw dzi. Zatem G ma co ajmiej 10 110 = 100 kraw dzi, co ko«czy dowód. Problem 8 Niech A b dzie podzbiorem zbioru S = {1,,..., 1000000} maj cym dokªadie 101 elemetów. Istiej t 1, t,..., t 100 S takie,»e zbiory A j = {x t j x A}, j = 1,,..., 100 s parami rozª cze. Dowód Niech A = a 1 < a <... < a 101. Narysujmy graf maj cy 10 6 wierzchoªków i poª czmy wierzchoªki i oraz j je»eli zbiory (A i) i (A j) s rozª cze. Widzimy,»e»eby wierzchoªek k byª poª czoy z wierzchoªkiem l, to k l ie mo»e by rówe a i a j (a i a j ). Liczb takiej postaci jest 101 100, zatem ka»dy wierzchoªek jest stopia co ajmiej 10 6 101 100. Zatem graf ma co ajmiej 106 (10 6 101 100) (*) kraw dzi. Teza b dzie zachodzi, je»eli w daym grae mo»a zale¹ klik 100-wierzchoªkow. Z twierdzeia Turaa wiemy,»e istieje klika 100-wierzchoªkowa je»eli graf ma wi cej i»: k k 1 r ( ) r = 98 ( ) 99 101 1 1 kraw dzi. Mo»a sprawdzi,»e powy»sza liczba jest miejsza i» (*), zatem teza zachodzi. Problem 9 Na koferecji jest delegatów i ka»dy za co ajwy»ej k j zyków. W ka»dej trójce, co ajmiej dwóch delegatów mówi wspólym j zykiem. Najmiejszym, takim»e dla jakiejkolwiek koguracji speªiaj cej powy»sze kryteria, mo»liwe jest zalezieie j zyka, którym mówi co ajmiej trzech delegatów, jest = k 3. Dowód Najpierw poka»emy,»e teza zachodzi dla = k 3. Skostruujmy graf, w którym wierzchoªkami b d delegaci i poª czmy kraw dzi par delegatów, je»eli ie mówi tym samym j zykiem. Z zaªo»eia, w grupie trzech delegatów, przyajmiej dwóch mówi

8 1 Ekstremala Teoria Grafów wspólym j zykiem, zatem asz graf ie zawiera kliki 3-wierzchoªkowej. Z lematu Zarakiewicza, istieje pewie wierzchoªek A, którego stopie«ie przekracza. Wyika z tego,»e ie jest poª czoy z przyajmiej k 1 wierzchoªkami. Zatem delegat A, mo»e si dogada w pewym j zyku z ka»dym z pewej grupy k 1 delegatów. Ale poiewa» A za co ajwy»ej k j zyków, to porozumiewa si z przyajmiej dwoma delegatami z tej grupy tym samym j zykiem. Zale¹li±my wi c grup 3 delegatów mówi cych tym samym j zykiem. Pozostaªo wykaza,»e mo»a tak rozdzieli j zyki pomi dzy k delegatów,»eby teza ie zachodziªa (poiewa» wtedy b dziemy wiedzie,»e k 3 jest ajmiejsz liczba speªiaj c waruki zadaia). Podzielmy ich a grupy po k 1 delegatów ka»da i przydzielmy ka»dej parze w obr bie grupy, iy j zyk, w którym si komuikuje. Widzimy,»e ka»dy delegat mówi k-j zykami oraz dla ka»dej grupy trzech delegatów, dwóch zajdzie si w tej samej grupie, wi c mówi wspólym j zykiem. Wida,»e w tej sytuacji teza ie zachodzi, poiewa» ka»dym j zykiem mówi co ajwy»ej dwóch delegatów. Problem 10 Day jest graf G posiadaj cy 1 kraw dzi i wierzchoªków ( 3). G zawiera dwa trójk ty dziel ce wspóly bok. Dowód Przeprowad¹my dowód idukcyjy. Dla = 3, asz graf (G) ma 6 wierzchoªków i 10 kraw dzi. Z twierdzeia Turaa, je»eli graf 6-wierzchoªkowy ie zawiera trójk ta, to ma co ajwy»ej 36 = 9 kraw dzi. Zatem graf G zawiera trójk t. Mo»emy wybra wierzchoªki A i B tego trójk ta o stopiu tej samej parzysto±ci. Je»eli graf utworzoy z pozostaªych wierzchoªków zawiera co ajmiej 5 kraw dzi, to teza zachodzi. Zaªó»my, wi c,»e zawiera co ajwy»ej kraw dzie. Wtedy, co ajmiej 6 kraw dzi ma ko«ce w A i B. Poiewa» pomi dzy A i B ju» jest kraw d¹, to z A lub B wychodzi co ajmiej 5 kraw dzi, ale poiewa» stopie A i B s tej samej parzysto±ci, to wychodzi z A lub B co ajmiej 6 kraw dzi. Ale poiewa» ª cz oe A i B z pozostaªymi wierzchoªkami, to z zasady szuadkowej, co ajmiej z tych wierzchoªków, s poª czoe zarówo z A, jak i z B - co dowodzi tezy dla = 3. Zaªó»my,»e teza zachodzi dla i stosuj c aalogicze rozumowaie poka»my,»e zachodzi te» dla 1 (graf W). Poiewa» W ma ( 1) wierzchoªków i ( 1) 1 kraw dzi, to z twierdzeia Turaa zawiera trójk t. Poowie, wybieramy z trójk ta wierzchoªki o stopiach tej samej parzysto±ci. Je»eli pozostaªe wierzchoªków (*) zawiera co ajmiej 1 kraw dzi, to a mocy zaªo»eia idukcyjego, teza zachodzi. W przeciwym wypadku, co ajmiej kraw dzi ma ko«ce w A lub B, ale poiewa» jest kraw d¹ pomi dzy A i B oraz ich stopie s tej samej parzysto±ci, to przyajmiej kraw dzi wychodzi z A lub B do (*). Tak jak dla = 3, istiej dwa wierzchoªki z (*), z których ka»dy jest poª czoy z A i B - co ko«czy dowód.

1.1 Teoria 9 Problem 11 Graf o wierzchoªkach i k kraw dziach zawiera co ajmiej k 3 (k ) trójk tów. Dowód Poumerujmy wierzchoªki grafu od 1 do, ozaczmy je v i i iech wierzchoªek v i ma stopie«d i. We¹my v i oraz v j : v i jest poª czoy z (d i 1) spo±ród pozostaªych ( ) wierzchoªków, a v j - z (d j 1). Poiewa» iych wierzchoªków i» v i oraz v j jest tylko ( ), to liczba wierzchoªków poª czoych zarówo z v i, jak i z v j jest rówa przyajmiej: (d i 1) (d j 1) ( ) = (d i d j ) Tyle jest te» przyajmiej trójk tów o kraw dzi v i v j. Zatem caªkowita liczba trójk tów jest rówa 1 3 v i v j E (d i d j ), gdzie E to jest zbiór kraw dzi. Ale v i v j E (d i d j ) = i=1 (d i), poiewa» ka»dy wierzchoªek i pojawia si w dokªadie d i wyrazach. Zatem caªkowita liczba trójk tów jest rówa: 1 3 Z ierówo±ci Cauchy'ego Schwarza: i=1 (d i ) 1 3 k i=1 (d i ) ( i=1 d i) Sk d w oczywisty sposób uzyskujemy tez. = (k) = k Problem 1 Niech A 1, A,..., A 101 b d ró»ymi podzbiorami zbioru 1,,...,,»e suma którychkolwiek 50 podzbiorów ma wi cej i» 50 51 elemetów. Po±ród ich s takie trzy,»e dowole dwa z tych trzech maj elemet wspóly. Dowód Rozwa»my graf G, którego wierzchoªkami s dae podzbiory i poª czmy dwa podzbiory je»eli maj wspóle elemety. Zaªó»my,»e G ie zawiera kliki 3-wierzchoªkowej (w przeciwym wypadku teza jest oczywista). Udowodijmy,»e istieje grupa przyajmiej 51 wierzchoªków, z których ka»dy ma stopie«co ajwy»ej 50. Zaªó»my ie wprost,»e tak ie jest, czyli istieje grupa 51 wierzchoªków, ka»dy o stopiu rówym co ajmiej 51 (*). Wybierzmy wierzchoªek A ale» cy do tej grupy. A jest poª czoe z co ajmiej 51 wierzchoªkami, wi c z (*) wiemy,»e A musi by poª czoe z pewym wierzchoªkiem B, którego stopie«te» jest co ajmiej 51. Poiewa» A i B s poª czoe z co ajmiej 51 wierzchoªkami, a wierzchoªków iych i» A i B jest 99, to musi istie wierzchoªek C, który jest poª czoy zarówo z A, jak i z B. Uzyskali±my sprzeczo±, poiewa» w G ie ma trójk ta. Zatem mo»emy zale¹ wierzchoªki A i1,..., A i51, z których ka»dy ma stopie«co ajwy»ej 50. Wyika z tego,»e podzbiór A i1 jest rozª czy z co ajmiej

10 1 Ekstremala Teoria Grafów pi dziesi cioma podzbiorami. Poiewa» iloczy tych 50 podzbiorów ma wi cej i» 50 51 elemetów, wioskujemy,»e A i1 < 50 51 = 51. W podoby sposób: A i j < 51 dla ka»dego j 1,,..., 51. Zatem: A i1 A i... A i50 A i1... A i50 < 50 51 = 50 51 Co jest sprzecze z zaªo»eiami zadaia. Problem 13 Niech G b dzie grafem iezawieraj cym trójk tów (1), takim,»e»ade jego wierzchoªek ie jest przystaj cy do wszystkich pozostaªych wierzchoªków () oraz je»eli A i B ie s poª czoe kraw dzi, to istieje taki wierzchoªek C,»e AC i BC s kraw dziami (3). Wszystkie wierzchoªki maj te sam stopie«. Dowód Rozpatrzmy pukt A tego grafu o stopiu m i s siadach B 1,..., B m. Z (1), dla i j, B i i B j ie s poª czoe i z (3), pukt C A ie mo»e by poª czoy z B i oraz B j jedocze±ie. Zatem s siadów B i postaci C ij (ró»ych od A i ró»ych od pozostaªych B j ) jest dokªadie degb i 1. Jedyymi puktami, które mog by poª czoe z C ij (ie licz c B i ) s ie C hk, poiewa» z (3) wyika,»e ka»dy wierzchoªek grafu jest poª czoy z A ±cie»k dªugo±ci 1 lub (Iymi sªowy, jedyymi puktami tego grafu s : A, s siedzi A, czyli B i, oraz s siedzi puktów B i - ozaczae jako C z odpowiedim ideksem). Ale z (), C ij ie mo»e by poª czoe z C ik oraz ie mo»e by poª czoe z ró»ymi C kh i C kh z (3), zatem jest poªaczoe z co ajwy»ej jedym puktem postaci C kh dla ka»dego k i (*). Dodatkowo, zauwa»my,»e z (3) wyika,»e musi istie pukt X poª czoy z B k i C ij (k i) oraz jedyymi puktami poª czoymi z B k s A i C kh. Zatem C ij musi by poª czoe z przyajmiej jedym puktem C kh dla ka»dego k i (**). Z (*) oraz (**) wioskujemy,»e stopie«c ij jest rówy m. Ale gdyby±my wystartowali z puktu B i zamiast A i powtórzyli aalogicze rozumowaie, to uzyskaliby±my,»e stopie«b i jest taki sam jak stopie«c hk, gdzie C hk jest jedym z s siadów C i1. Zatem wszystkie pukty maj te sam stopie«. Problem 1 Graf o wierzchoªkach i k kraw dziach ie zawiera trójk tów. Mo»a wybra taki wierzchoªek,»e podgraf utworzoy z pozostaªych wierzchoªków ma co ajmiej k(1 k ) kraw dzi. Dowód Dla daego puktu P, podzielmy kraw dzie grafu a trzy kategorie: (1) odciki PQ, gdzie Q jest s siadem P; () odciki QQ' (Q jest s siadem P, wi c Q' im ie mo»e by, poiewa» w tym grae ie ma trójk tów); (3) odciki Q'Q, gdzie Q' i Q ie s sasiadami P. Widzimy,»e dla daego P, liczba kraw dzi w kategoriach (1)

1.1 Teoria 11 i () jest rówa degq, gdzie ozacza,»e sumujemy tylko po s siadach P. Zatem liczba kraw dzi w kategorii (3) jest rówa: k degq. Chcemy wi c pokaza,»e degq k. Sumuj c kraw dzie w kategoriach (3) dla wszystkich P, otrzymujemy: P degq (*), co jest rówe deg Q (suma po wszystkich puktach Q), poiewa» ka»dy degq liczyli±my w sumie (*) dokªadie degq razy. Z ierówo±ci Cauchy'ego-Schwarza: Ale degq = k, wi c: ( degq) ( 1 )( deg Q) = deg Q P degq = deg Q ( degq) = k Ale poiewa» suma wyrazów jest rówa co ajmiej k, to przyajmiej jede wyraz jest wiekszy lub rówy k. Zatem mo»a zale¹ takie P, dla którego degq k - co chcieli±my pokaza. Bibliograa 1. Problems from the book, Titu Adrescu, Gabriel Dospiescu. Olimpiady matematycze z caªego ±wiata