Estymacja współczynnika dopasowania w klasycznym modelu ryzyka

Podobne dokumenty
Zadanie 2 Niech,,, będą niezależnymi zmiennymi losowymi o identycznym rozkładzie,.

ZADANIA NA ĆWICZENIA 3 I 4

Prawdopodobieństwo i statystyka r.

Matematyka ubezpieczeń majątkowych r.

θx θ 1, dla 0 < x < 1, 0, poza tym,

oznaczają łączne wartości szkód odpowiednio dla k-tego kontraktu w t-tym roku. O składnikach naszych zmiennych zakładamy, że:

Prawdopodobieństwo i statystyka r.

Statystyka matematyczna. Wykład II. Estymacja punktowa

z przedziału 0,1. Rozważmy trzy zmienne losowe:..., gdzie X

Lista 6. Estymacja punktowa

1 Przedziały ufności. ). Obliczamy. gdzie S pochodzi z rozkładu B(n, 1 2. P(2 S n 2) = 1 P(S 2) P(S n 2) = 1 2( 2 n +n2 n +2 n ) = 1 (n 2 +n+2)2 n.

będą niezależnymi zmiennymi losowymi z rozkładu jednostajnego na przedziale ( 0,

Charakterystyki liczbowe zmiennych losowych: wartość oczekiwana i wariancja

0.1 ROZKŁADY WYBRANYCH STATYSTYK

są niezależnymi zmiennymi losowymi o jednakowym rozkładzie Poissona z wartością oczekiwaną λ równą 10. Obliczyć v = var( X

STATYSTYKA. Rafał Kucharski. Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach 2015/16 ROND, Finanse i Rachunkowość, rok 2

Trzeba pokazać, że dla każdego c 0 c Mc 0. ) = oraz det( ) det( ) det( ) jest macierzą idempotentną? Proszę odpowiedzieć w

Zmienna losowa N ma rozkład ujemny dwumianowy z parametrami (, q) = 7,

ZBIEŻNOŚĆ CIĄGU ZMIENNYCH LOSOWYCH. TWIERDZENIA GRANICZNE

Statystyka Matematyczna Anna Janicka

Niezależność zmiennych, funkcje i charakterystyki wektora losowego, centralne twierdzenia graniczne

Prawdopodobieństwo i statystyka r.

Statystyka Matematyczna Anna Janicka

X i. X = 1 n. i=1. wartość tej statystyki nazywana jest wartością średnią empiryczną i oznaczamy ją symbolem x, przy czym x = 1. (X i X) 2.

Prawdopodobieństwo i statystyka

Twierdzenia graniczne:

Estymatory nieobciążone o minimalnej wariancji

Punktowe procesy niejednorodne

Wokół testu Studenta 1. Wprowadzenie Rozkłady prawdopodobieństwa występujące w testowaniu hipotez dotyczących rozkładów normalnych

Statystyka i Opracowanie Danych. W7. Estymacja i estymatory. Dr Anna ADRIAN Paw B5, pok407

STATYSTYKA MATEMATYCZNA

Korelacja i regresja. Dr Joanna Banaś Zakład Badań Systemowych Instytut Sztucznej Inteligencji i Metod Matematycznych. Wykład 12

Podstawowe oznaczenia i wzory stosowane na wykładzie i laboratorium Część I: estymacja

ZAGADNIENIE ESTYMACJI. ESTYMACJA PUNKTOWA I PRZEDZIAŁOWA

ma rozkład złożony Poissona z oczekiwaną liczbą szkód równą λ i rozkładem wartości pojedynczej szkody takim, że Pr( Y

P = 27, 8 27, 9 27 ). Przechodząc do granicy otrzymamy lim P(Y n > Y n+1 ) = P(Z 1 0 > Z 2 X 2 X 1 = 0)π 0 + P(Z 1 1 > Z 2 X 2 X 1 = 1)π 1 +

1 Twierdzenia o granicznym przejściu pod znakiem całki

Wykład 11 ( ). Przedziały ufności dla średniej

3. Tworzenie próby, błąd przypadkowy (próbkowania) 5. Błąd standardowy średniej arytmetycznej

Lista 5. Odp. 1. xf(x)dx = xdx = 1 2 E [X] = 1. Pr(X > 3/4) E [X] 3/4 = 2 3. Zadanie 3. Zmienne losowe X i (i = 1, 2, 3, 4) są niezależne o tym samym

Podstawowe rozkłady zmiennych losowych typu dyskretnego

Szacowanie prawdopodobnej maksymalnej straty przy zastosowaniu teorii wartości ekstremalnych na przykładzie indeksów giełdowych

Komputerowa analiza danych doświadczalnych

STATYSTYKA OPISOWA PODSTAWOWE WZORY

Wykład 5 Estymatory nieobciążone z jednostajnie minimalną war

Proces rezerwy w czasie dyskretnym z losową stopą procentową i losową składką

Modele tendencji rozwojowej STATYSTYKA OPISOWA. Dr Alina Gleska. Instytut Matematyki WE PP. 18 listopada 2017

16 Przedziały ufności

Wykład 6 Estymatory efektywne. Własności asymptotyczne estym. estymatorów

Idea. θ = θ 0, Hipoteza statystyczna Obszary krytyczne Błąd pierwszego i drugiego rodzaju p-wartość

Metoda momentów i kwantyli próbkowych. Wrocław, 7 listopada 2014

Statystyczny opis danych - parametry

Estymacja przedziałowa

COLLEGIUM MAZOVIA INNOWACYJNA SZKOŁA WYŻSZA WYDZIAŁ NAUK STOSOWANYCH. Kierunek: Finanse i rachunkowość. Robert Bąkowski Nr albumu: 9871

Estymacja parametrów rozkładu cechy

Wykład 10 Estymacja przedziałowa - przedziały ufności dla średn

STATYSTKA I ANALIZA DANYCH LAB II

Estymacja. Dr Joanna Banaś Zakład Badań Systemowych Instytut Sztucznej Inteligencji i Metod Matematycznych. Wykład 7

Dolne oszacowania wartości rekordowych

Moda (Mo, D) wartość cechy występującej najczęściej (najliczniej).

Matematyka ubezpieczeń majątkowych r.

Model ciągły wyceny opcji Blacka Scholesa - Mertona. Wzór Blacka - Scholesa na wycenę opcji europejskiej.

Testowanie hipotez statystycznych.

Wykład 5 Przedziały ufności. Przedział ufności, gdy znane jest σ. Opis słowny / 2

Metody systemowe i decyzyjne w informatyce

Rentgenowska analiza fazowa jakościowa i ilościowa Wykład 9

KADD Metoda najmniejszych kwadratów

Prawdopodobieństwo i statystyka r.

40:5. 40:5 = υ5 5p 40, 40:5 = p 40.

Wykład 1 Próba i populacja. Estymacja parametrów z wykorzystaniem metody bootstrap

Ćwiczenie nr 14. Porównanie doświadczalnego rozkładu liczby zliczeń w zadanym przedziale czasu z rozkładem Poissona

1. Element nienaprawialny, badania niezawodności. Model matematyczny elementu - dodatnia zmienna losowa T, określająca czas życia elementu

LABORATORIUM Populacja Generalna (PG) 2. Próba (P n ) 3. Kryterium 3σ 4. Błąd Średniej Arytmetycznej 5. Estymatory 6. Teoria Estymacji (cz.

Statystyka opisowa. (n m n m 1 ) h (n m n m 1 ) + (n m n m+1 ) 2 +1), gdy n jest parzyste

WYKŁADY ZE STATYSTYKI MATEMATYCZNEJ wykład 3 - model statystyczny, podstawowe zadania statystyki matematycznej

1 Zmienne losowe. Własności dystrybuanty F (x) = P (X < x): F1. 0 F (x) 1 dla każdego x R, F2. lim F (x) = 0 oraz lim F (x) = 1,

Ważne rozkłady i twierdzenia c.d.

1. Wnioskowanie statystyczne. Ponadto mianem statystyki określa się także funkcje zmiennych losowych o

Metody systemowe i decyzyjne w informatyce

Matematyka ubezpieczeń majątkowych r.

1.1 Wstęp Literatura... 1

Funkcja generująca rozkład (p-two)

Statystyka Wzory I. Analiza struktury

MATEMATYKA Z ELEMENTAMI STATYSTYKI LABORATORIUM KOMPUTEROWE DLA II ROKU KIERUNKU ZARZĄDZANIE I INŻYNIERIA PRODUKCJI ZESTAWY ZADAŃ

STATYSTYKA OPISOWA PODSTAWOWE WZORY

STATYSTYKA OPISOWA I PROJEKTOWANIE EKSPERYMENTU dr inż Krzysztof Bryś

Wykład 5 Problem dwóch prób - testowanie hipotez dla równości średnich

P ( i I A i) = i I P (A i) dla parami rozłącznych zbiorów A i. F ( ) = lim t F (t) = 0, F (+ ) = lim t + F (t) = 1.

Niech X i Y będą niezależnymi zmiennymi losowymi o rozkładach wykładniczych, przy czym Y EX = 4 i EY = 6. Rozważamy zmienną losową Z =.

Statystyka aktuarialna i teoria ryzyka, model indywidualny i zespołowy, rozkłady złożone

O pewnych zastosowaniach rachunku różniczkowego funkcji dwóch zmiennych w ekonomii

Wykład 3 Testowanie hipotez statystycznych o wartości średniej. średniej i wariancji z populacji o rozkładzie normalnym

Parametr Λ w populacji ubezpieczonych ma rozkład dany na półosi dodatniej gęstością: 3 f

TESTY LOSOWOŚCI. Badanie losowości próby - test serii.

UPORZĄDKOWANIE STOCHASTYCZNE ESTYMATORÓW ŚREDNIEGO CZASU ŻYCIA. Piotr Nowak Uniwersytet Wrocławski

Statystyka i opracowanie danych Podstawy wnioskowania statystycznego. Prawo wielkich liczb. Centralne twierdzenie graniczne. Estymacja i estymatory

Wybrane litery alfabetu greckiego

Statystyka matematyczna. Wykład III. Estymacja przedziałowa

Transkrypt:

Ogólopolska Koferecja Naukowa Zagadieia Aktuariale Teoria i praktyka Warszawa, 9- czerwca 008 Estymacja współczyika dopasowaia w klasyczym modelu ryzyka Aa Nikodem Uiwersytet Ekoomiczy we Wrocławiu

Klasyczy model ryzyka N() t Ut () = u+ ct Xi, X, X, - iezależe zmiee o jedakowym rozkładzie, EX ( ) = µ T - momet zgłoszeia szkody, 0 < T < T < Wk = Tk Tk, k =, 3, - czas między szkodami Nt () = { : T t} - proces liczący szkody Nt (), X, X, - iezależe zmiee losowe i= Zakłada się, że jeśli W k mają rozkład wykładiczy z wartością oczekiwaą /λ, wtedy proces liczący N(t) jest jedorodym procesem Poissoa z itesywością λ

Współczyik dopasowaia Oszacowaie Ludberga ma postać Ψ( u) e Ru, gdzie R jest współczyikiem dopasowaia, który jest rozwiązaiem rówaia + ( + θ ) µr = m ( r) lub ( + θ ) µr = L ( r), X gdzie mx ( R ) jest fukcją tworzącą momety, a LX ( R ) jest trasformatą Laplace a Jeśli c = ( + θ ) µλ to cr cr + = mx ( r) lub = LX ( r) λ λ X

Estymator współczyika dopasowaia metoda podstawiaia [Csorgo i Teugels] Itesywość wypłaty odszkodowań λ jest zaa i próba prosta X, X,, X Empirycza trasformata Laplace a ma postać: sx = i = i= 0, L ( s) exp( sx ) e df ( x) = i gdzie F ( x) #{ i : X x} Estymator R ˆ jest wyzaczoy z cr = L( r) λ

Estymator współczyika dopasowaia metoda podstawiaia [Gradell] Itesywość wypłaty odszkodowań λ jest iezaa Obserwowae dae pochodzą z przedziału (0, T ], więc liczba szkód jest zmieą losową NT ( ) Estymator R ˆT jest dodatim rozwiązaiem rówaia cr + = mˆ T ( r), ˆ λ T gdzie N( T) rxi mˆ T () r = e NT ( ) i= Za estymator parametru λ przyjmuje się estymator ajwiększej wiarygodości ˆT λ

Estymator współczyika dopasowaia metoda podstawiaia Załóżmy, że T, T,, T = T, gdzie 0 < T < T < < T Zaobserwowao stay odpowiedio NT ( ), NT ( ),, NT ( ) Fukcja wiarygodości jest postaci N Ti+ ( T T ) ( NT NT ) ( ) N( T ) i λ L= ( ) ( )! i+ i λ( Ti+ Ti) e, i= i+ i log L= λt + N( T)logλ+ D, log L gdzie D jest ie zależe od λ Obliczając = 0 otrzymujemy λ estymator ajwiększej wiarygodości itesywości wypłat λ postaci NT ( ) ˆT λ = T

Estymator współczyika dopasowaia metoda podstawiaia 3 [Portoy] Niech podae są próby X, X,, X i W, W,, W Estymatorami fukcji tworzącej momety mx () r zmieej X i parametru λ są odpowiedio estymatory rxi mˆ () r = e, ˆ λ = i = Estymator ˆR jest dodatim rozwiązaiem empiryczego rówaia cr + = mˆ ( r) ˆ λ i= W i

Własości estymatorów metoda podstawiaia Rˆ R N(0, σ ), ( ) σ = ( ) m( R) m( R) c m ( R) λ T Rˆ R N(0, σ ), ( ) D T Rˆ R N(0, σ ), 3 ( ) D 3 cr m( R) ( m( R) ) + λ λ σ = c m ( R) λ cr m( R) ( m( R) ) + λ σ 3 = c m ( R) λ Jeśli λ (0,) to σ > σ > σ 3

Przykład metoda podstawiaia Wygeerowao 30 prób 00-elemetowych z rozkładu wykładiczego z wartością oczekiwaą 0,5 Liczba szkód ma proces Poissoa z parametrem 5 Składka wyosi 3 Dokłada wartość współczyika dopasowaia: Szukamy dodatiego rozwiązaia R = 0,33333 3r + = mˆ ( r) 5

Przykład metoda podstawiaia Wartości estymatora współczyika dopasowaia: 0,4844 0,45473 0,89 0,38866 0,44098 0,347 0,48564 0,38093 0,4038 0,5887 0,494084 0,48839 0,000049 0,8509 0,34068 0,94759 0,407 0,05048 0,9066 0,56496 0,69383 0,593433 0,68649 0,588365 0,63038 0,38964 0,46474 0,867 0,886 0,500849 Średia wartość estymatora dla 30 prób wyosi 0,3657

Przykład metoda podstawiaia Wygeerowao 30 prób o liczebości odpowiedio λ, λ,, λ30 z rozkładu wykładiczego z wartością oczekiwaą 0,5 Wielkości λ, λ,, λ 30 wygeerowao z rozkładu Poissoa z parametrem 5 Składka wyosi 3 Dokłada wartość współczyika dopasowaia: R = 0,33333 Szukamy dodatiego rozwiązaia cr + = mˆ T( rt) ˆT λ T

Przykład metoda podstawiaia Wartości estymatora współczyika dopasowaia: 0,57076 0,63743 0,3843 0,39366 0,3549 0,06087 0,5094 0,338885 0,36704 0,4309 0,4683 0,448789 0,440659 0,786006 0,74547 0,009 0,496609 0,86304 0,054793 0,047 0,9759 0,43404 0,33586 0,079 0,5885 0,357 0,00006 0,667069 0,5 0,49869 Średia wartość estymatora dla 30 prób wyosi 0,33677

Przykład metoda podstawiaia Wygeerowao 30 prób z rozkładu wykładiczego z wartością oczekiwaą 0,5 i 30 prób z rozkładu wykładiczego z wartością oczekiwaą 0, Składka wyosi 3 Dokłada wartość współczyika dopasowaia: R = 0,33333 Szukamy dodatiego rozwiązaia cr + = mˆ ( r) ˆ λ

Przykład metoda podstawiaia Wartości estymatora współczyika dopasowaia: 0,47806 0,44337 0,00 0,387644 0,03398 0,4954 0,33449 0,06863 0,7337 0,0494 0,00406 0,307067 0,0565 0,3749 0,5390 0,58566 0,34389 0,3836 0,453 0,483707 0,00805 0,95903 0,5700 0,8067 0,984 0,90650 0,6673 0,00007 0,387356 0,3647 Średia wartość estymatora dla 30 prób wyosi 0, 3978

Estymator współczyika dopasowaia metoda wartości ekstremalych Estymatory bazujące a pomociczym ciągu Z, Z, zdefiiowaym astępująco: iech M = i [ ] 0 0 gdzie S = X cw oraz 0 0 M = M + S + dla =,,, ν = i ν mi{ : M 0} k νk = + = dla k =,,, wtedy Z k = max M dla k =,, ν k < νk

Estymator współczyika dopasowaia metoda wartości ekstremalych

Estymator współczyika dopasowaia metoda wartości ekstremalych Jeśli liczba szkód ma proces Poissoa, to Z, Z, spełiają: Az { } Rz PZ ( > z) = ce + Oe ( ), gdy z, gdzie R jest współczyikiem dopasowaia

Estymator współczyika dopasowaia metoda wartości ekstremalych Niech wtedy F( z) = ce Rz, Rz y = l( F( z)) = l( ce ) = l c+ Rz Dla l c = d otrzymamy y = Rz d albo rówoważie z R ( y d) R y R d ay b = + = + = +, gdzie R d = b, R a =

Estymator współczyika dopasowaia metoda wartości ekstremalych [Schultze, Steiebach] Estymator ajmiejszych kwadratów współczyika a w z = ay+ b: k ( zi ayi b) = mi ab, i= Obliczając pochoda po a i b otrzymujemy układ rówań: k ( zi ayi b) ( yi) = 0 i= k ( zi ayi b) ( ) 0 = i= k k k zy z y aˆ = i i i i i= k i= i= k k yi yi i= k i=

Estymator współczyika dopasowaia metoda wartości ekstremalych Wstawiając za zi = z + i, ( i =,,, k ) aproksymujemy i yi = l( F( zi)) = l( F( z + i, )) = l( ) = l i Stąd k k k z + i, l z + i, l ˆ i= i i ˆ i k = = i a = R ( k ) = k k l l i= i k i= i

Estymator współczyika dopasowaia metoda wartości ekstremalych [Schultze, Steiebach] Estymator wyzaczoy bezpośredio z rówaia y = Rz d: k ( zi Rzi + d) = mi ab, i= k ( zi Rzi + d) ( zi) = 0 i= k ( zi Rzi d) 0 + = i= Rˆ = zy z y k k k i i i i i= k i= i= k k yi yi i= k i=

Estymator współczyika dopasowaia metoda wartości ekstremalych Po podstawieiu y i = l i, a za zi = z + i, otrzymamy k k k z + i, l z + i, l ˆ ˆ i= i k i= i= i R= R ( k ) = k k ( z + i, ) z + i, i= k i=

Estymator współczyika dopasowaia metoda wartości ekstremalych 3 [Embrechts, Kluppelberg, Mikosch] Estymator ajwiększej wiarygodości bazujący a Z,, Z,,, Z k+, Fukcja wiarygodości ma postać k! ( ) k Rzk Rz L= ce cre dla zk < < z ( k)! Po obliczeiu otrzymujemy tzw estymator Hilla: i= k ˆ H( k) = R= Z + i, Z k+, k i= Dla dystrybuaty empiryczej estymator przyjmuje postać: k ˆ H( k) = R= Z + i, Z k+, k i=

Przykład metoda wartości ekstremalych Jeśli szkody mają rozkład wykładiczy to zmiea Z ma rozkład o dystrybuacie gdzie F( z) = αe α e ( α ) z µ ( α ) z µ dla z > 0, α = Do wygeerowaia daych pochodzących z rozkładu + θ wykorzystao fukcję kwatylową postaci 5 5 p Q( p) 3l 6 36 = p dla p [ 6/;]

Przykład metoda wartości ekstremalych ( z k+,,l( / k) ),, ( z,,l( /) ), ( z,,l( /))

Literatura: Csorgo S, Teugels J L, Empirical Laplace trasform ad approximatio of compoud distributio, Joural of Applied Probability, Vol, r, 990 s 88-0 Embrechets P, Kluppelberg C, Mikosch T, Modellig Extremal Evets for Isurace ad Fiace Spriger-Verlag, Berli 003 3 Fisz M, Rachuek prawdopodobieństwa i statystyka matematycza PWN, Warszawa 969 4 Gradell, J, Aspect of Risk Theory, Spriger-Verlag, New York 99 5 Modele aktuariale, red W Ostasiewicz Wyd AE, Wrocław 000 6 Portoy E, A closer look at the adjustmet coefficiet, Actuarial research clearig house, Vol, 990, s 45-60 7 Serflig RJ, Twierdzeia graicze statystyki matematyczej PWN, Warszawa 99 8 Schultze J, Steiebach J, O least squares estimates of a expoetial tail coefficiet, Statistics ad Decisios r 4, 996, s 353-37 9 Steiebach JG, Estimatig rui probabilities i various risk models, Raport Techiczy Katedry Statystyki r 4, 998 Dziękuję za uwagę