Analiza matematyczna 1 Notatki do wykªadu Mateusz Kwa±nicki. 7 Sumy i iloczyny uogólnione

Podobne dokumenty
Wykªad 2. Szeregi liczbowe.

szereg jest szeregiem o wyrazach nieujemnych. Ponadto dla α (0; π ) zachodzi nierówno± sinα < α,

> 1), wi c na mocy kryterium porównawczego szereg sin(n n)

wi c warunek konieczny zbie»no±ci szeregu jest speªniony. 12 = 9 12 = 3 4 k(k+1) k=1 ( k+1 k(k+1) n+1 = 1 1 n+1 = 1 0 = 1 36 = =

Wykªad 05 (granice c.d., przykªady) Rozpoczniemy od podania kilku przykªadów obliczania granic ci gów. n an = + dla a > 1. (5.1) lim.

dna szeregu. ; m., k N ; ó. ; u. x 2n 1 ; e. n n! jest, że

Analiza Matematyczna I.1

I. Ciągi liczbowe. , gdzie a n oznacza n-ty wyraz ciągu (a n ) n N. spełniający warunek. a n+1 a n = r, spełniający warunek a n+1 a n

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 1A, zima 2014/15. Sprawdzian nr 4: (poniedziałek), godz. 10:15-10:35 (materiał zad.

lim a n Cigi liczbowe i ich granice

Analiza Matematyczna I.1

Zadania z analizy matematycznej - sem. I Szeregi liczbowe

Tw. 1. Je»eli ci g {a n } ma granic a i ci g {b n } ma granic b, to ci g {a n b n } ma granic a b. Tw. 2. b n. Tw. 3. Tw. 4.

Zbiory. Zadanie 5. Wykaza to»samo±ci (a) A (B \ C) = [(A B) \ C] (A C), (b) A \ [B \ (C \ D)] = (A \ B) [(A C) \ D],

Funkcje tworz ce skrypt do zada«

Funkcje trygonometryczne Moduł - dział -temat Funkcje trygonometry czne - powtórzenie Tożsamości trygonometry czne

Analiza matematyczna. Robert Rałowski

Repetytorium z Matematyki Elementarnej Wersja Olimpijska

a 1, a 2, a 3,..., a n,...

5. Zasada indukcji matematycznej. Dowody indukcyjne.

Równoliczno zbiorów. Definicja 3.1 Powiemy, e niepuste zbiory A i B s równoliczne jeeli istnieje. Piszemy wówczas A~B. Przyjmujemy dodatkowo, e ~.

3. Funkcje elementarne

2 n < 2n + 2 n. 2 n = 2. 2 n 2 +3n+2 > 2 0 = 1 = 2. n+2 n 1 n+1 = 2. n+1

SZEREGI LICZBOWE. s n = a 1 + a a n = a k. k=1. aq n = 1 qn+1 1 q. a k = s n + a k, k=n+1. s n = 0. a k lim n

MATEMATYKA I SEMESTR ALK (PwZ)

Spis tre±ci 1. Wprowadzenie Sprawy formalne O matematyce O kursie Ci gªo± Pochodna Caªka

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 1, zima 2016/17

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna A1, zima 2011/12. Kresy zbiorów. x Z M R

Szereg geometryczny. 5. b) b n = 4n 2 (b 1 = 2, r = 4) lub b n = 10 (b 1 = 10, r = 0). 2. jest równa 1 x dla x = 1+ Zad. 3:

Matematyka ETId I.Gorgol Twierdzenia o granicach ciagów. Twierdzenia o granicach ciagów

FAQ ANALIZA R c ZADANIA

I kolokwium z Analizy Matematycznej

Stwierdzenie 1. Jeżeli ciąg ma granicę, to jest ona określona jednoznacznie (żaden ciąg nie może mieć dwóch różnych granic).

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 1A, zima 2014/15. n = Rozwiązanie: Stosując wzór na wartość współczynnika dwumianowego otrzymujemy

SKRYPT Z ANALIZY MATEMATYCZNEJ DLA UCZNIÓW XIV LO

RAP pa¹dziernika S n = S 0 + i=1. p r q l = p r q l r. N n(a,b)

Ciągi i szeregi liczbowe. Ciągi nieskończone.

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 1A, zima 2012/13. Ciągi.

A = n. 2. Ka»dy podzbiór zbioru sko«czonego jest zbiorem sko«czonym. Dowody tych twierdze«(elementarne, lecz nieco nu» ce) pominiemy.

ARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15

CIĄGI LICZBOWE. Poziom podstawowy

Prace domowe z matematyki Semestr zimowy 2010/2011. Zoa Zieli«ska-Kolasi«ska

+ ln = + ln n + 1 ln(n)

Spis tre±ci 1. Wprowadzenie O matematyce O kursie Ci gªo± Pochodna Caªka Liczby rzeczywiste 6 2.

AM /2010. Zadania z wicze«18 i 22 I 2010.

Tw: (O promieniu zbieżności R szeregu potęgowego ) Jeżeli istnieje granica. to R = ) ciąg liczb zespolonych

Nieklasyczne modele kolorowania grafów

1 Twierdzenia o granicznym przejściu pod znakiem całki

ARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15

Ciągi liczbowe wykład 3

Szeregi liczbowe. Szeregi potęgowe i trygonometryczne.

Funkcje tworz ce - du»y skrypt

Kurs z matematyki - zadania

1. Granica funkcji w punkcie

Marek Be±ka, Statystyka matematyczna, wykªad Wykªadnicze rodziny rozkªadów prawdopodobie«stwa

RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE WYKŁAD 11

MATEMATYKA 9. INSTYTUT MEDICUS Kurs przygotowawczy do matury i rekrutacji na studia medyczne Rok 2017/2018 FUNKCJE WYKŁADNICZE, LOGARYTMY

1. Pochodna funkcji. Twierdzenie Rolle'a i twierdzenie Lagrange'a.

zadań z pierwszej klasówki, 10 listopada 2016 r. zestaw A 2a n 9 = 3(a n 2) 2a n 9 = 3 (a n ) jest i ograniczony. Jest wiec a n 12 2a n 9 = g 12

Teoria. a k. Wskaźnik sumowania można oznaczać dowolną literą. Mamy np. a j = a i =

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 1 LUX, zima 2016/17

Zasada indukcji matematycznej. Dowody indukcyjne.

Egzaminy. na wyższe uczelnie zadania

Funkcja wykładnicza i logarytm

Metody badania zbieżności/rozbieżności ciągów liczbowych

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 1A, zima 2013/14

Ekonomia matematyczna - 1.1

Szeregi liczbowe. 15 stycznia 2012

Szeregi liczbowe i ich własności. Kryteria zbieżności szeregów. Zbieżność bezwzględna i warunkowa. Mnożenie szeregów.

Zbiory ograniczone i kresy zbiorów

Podprzestrzeń wektorowa, baza, suma prosta i wymiar Javier de Lucas

Analiza matematyczna dla informatyków 4 Zajęcia 5

x t 1 (x) o 1 : x s 3 (x) Tym samym S(3) = {id 3,o 1,o 2,s 1,s 2,s 3 }. W zbiorze S(n) definiujemy działanie wzorem

Czyli L = P a wi c wzór (1) dla n=1 jest prawdziwy. Czyli L = P a wi c wzór (1) dla n=2 jest prawdziwy.

Wyk lad 8 Zasadnicze twierdzenie algebry. Poj. ecie pierścienia

Analiza numeryczna Kurs INP002009W. Wykład 1 Narzędzia matematyczne. Karol Tarnowski A-1 p.223

s n = a k (2) lim s n = S, to szereg (1) nazywamy zbieżnym. W przeciwnym przypadku mówimy, że szereg jest rozbieżny.

Rachunek prawdopodobieństwa II. Zadania

ZADANIA NA POCZA n(n + 1) = 1 3n(n + 1)(n + 2).

Operatory zwarte Lemat. Jeśli T jest odwzorowaniem całkowym na przestrzeni Hilberta X = L 2 (Ω) z jądrem k L 2 (M M)

Prawdopodobieństwo i statystyka

Rozdział 6. Pakowanie plecaka. 6.1 Postawienie problemu

Wykład 7. Przestrzenie metryczne zwarte. x jest ciągiem Cauchy ego i posiada podciąg zbieżny. Na mocy

Metoda najszybszego spadku

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 2B, lato 2015/16

JAO - J zyki, Automaty i Obliczenia - Wykªad 1. JAO - J zyki, Automaty i Obliczenia - Wykªad 1

2. Nieskończone ciągi liczbowe

Zdarzenia losowe, definicja prawdopodobieństwa, zmienne losowe

MODELE MATEMATYCZNE W UBEZPIECZENIACH. 1. Renty

Zadania z algebry liniowej - sem. I Liczby zespolone

Materiały do ćwiczeń z Analizy Matematycznej I

1 Poj cia pomocnicze. Przykªad 1. A A d

1 Pochodne wyższych rzędów

Matematyka ubezpieczeń majątkowych r.

Analiza Matematyczna I dla Inżynierii Biomedycznej Lista zadań

Zadania z Matematyka 2 - SIMR 2008/ szeregi zadania z rozwiązaniami. n 1. n n. ( 1) n n. n n + 4

Ekstremalnie maªe zbiory

Wzór Taylora. Matematyka Studium doktoranckie KAE SGH Semestr letni 2008/2009 R. Łochowski

Relacj binarn okre±lon w zbiorze X nazywamy podzbiór ϱ X X.

P 0max. P max. = P max = 0; 9 20 = 18 W. U 2 0max. U 0max = q P 0max = p 18 2 = 6 V. D = T = U 0 = D E ; = 6

Transkrypt:

Aaliza matematycza Notatki do wykªadu Mateusz Kwa±icki 7 Sumy i iloczyy uogólioe Dla dowolych liczb a k, a k+, a k+,..., a l okre±lamy sum uogólio i iloczy uogólioy: a k + a k+ + a k+ +... + a l, l a k a k+ a k+... a l. Formala deicja jest idukcyja: k 0, k, l ( l a j + a l, ( l a j a l, dla dowolych k oraz k. Sumy i iloczyy uogólioe pozwalaj zast pi ieprecyzyjy zapis z wielokropkiem jedozaczym wyra»eiem. Przykªad. Zapis a + a +... + a mo»e ozacza zarówo a j, jak a j. j=0 Wªaso±ci sum uogólioych i iloczyów uogólioych s bardzo podobe. Poiewa» sumy spotykae s cz ±ciej, imi zajmiemy si w dalszej cz ±ci. Wiele wªaso±ci iloczyów mo»a uzyska z odpowiedich wªaso±ci sum poprzez to»samo± log ( l a j = log a j, prawdziw dla dowolych liczb dodatich a k, a k+, a k+,..., a l. Twierdzeie. Zachodzi c c a j, (a j + b j = a j + b j, c = (l k + c. Poadto je±li k oraz + l, to a j + a j, j=+ l m m a j+m. Dowód. Idukcja wzgl dem l. Twierdzeie. Je±li a j b j dla wszystkich j, to Dowód. Idukcja wzgl dem l. a j b j.

Twierdzeie. Zachodzi ( ( a i,j = a i,j, i=k j=m j=m i=k Dowód. Idukcja wzgl dem l (albo. ( ( a i b j = i=k j=m a i b j. i=k j=m Twierdzeie. Je±li σ, τ s fukcjami ró»owarto±ciowymi a zbiorze {k, k +, k +,..., l}, maj cymi jedakowy zbiór warto±ci T, za± a t, t T, s dowolymi liczbami rzeczywistymi, to: a σ(j = a τ(j. Dowód. Ustalmy k. Gdy l = k obie stroy s rówe 0. Zaªó»my,»e rówo± zachodzi dla pewego l i wszystkich fukcji σ, τ speªiaj cych waruki twierdzeia oraz dowolych liczb a t. Niech σ, τ b d okre±loe a {k, k +, k +,..., l + } i zaªó»my,»e zbiory warto±ci σ i τ s sobie rówe. Niech σ(l + = τ( i okre±lmy τ tak, by τ (j = τ(j dla j / {, l + }, τ ( = τ(l +, τ (l + = τ( = σ(l +. Wówczas σ i τ zaw»oe do zbioru {k, k +, k +,..., l} maj jedakowe obrazy, a wi c: l+ a σ(j = a τ (j + a τ (l+. Je±li = l +, to τ = τ i otrzymujemy tez idukcyj. Je±li l, to a τ (j + a τ (l+ = a τ (j + a τ ( + = a τ(j + a τ(l+ + j=+ j=+ a τ (j + a τ (l+ l+ a τ(j + a τ( = a τ(j, i rówie» otrzymujemy tez idukcyj. Na mocy zasady idukcji teza prawdziwa jest zawsze. Powy»sze twierdzeie pozwala dla dowolego sko«czoego zbioru T zdeiowa sum liczb a t, t T, jako a t = t T a σ(j dla dowolej fukcji ró»owarto±ciowej i a σ : {k, k +, k +,..., l} T. Zauwa»my,»e t {k, k+,..., l} a t = a j Twierdzeie. Je±li zbiory A k, A k+, A k+,..., A l s sko«czoe i parami rozª cze, za± A ozacza sum tych zbiorów, to a t = a t. t A j t A Dowód. Idukcja wzgl dem l; jedya trudo± to rówo± a t = t B a t + t C t B C dla dowolych rozª czych zbiorów sko«czoych B oraz C. Aby j udowodi, wystarczy rozwa»y dowole fukcje ró»owarto±ciowe i a σ B : {,, 3,..., } B oraz σ C : {,, 3,..., m} C, okre±li σ : {,, 3,..., + m} B C wzorem σ(j = σ B (j dla j, σ(j = σ C (j dla j > i skorzysta z wªaso±ci sum uogólioych. a t

Twierdzeie. Zachodzi i a i,j = i=k a i,j = a i,j, i=j (i,j T gdzie T = {(i, j : k i j l}. Dowód. Teza wyika wprost z poprzediego twierdzeia. Przykªad. Wykorzystuj c powy»sze twierdzeie, mo»emy wyzaczy warto± sumy: i i = i= i= i i = = + i = i=j ( + j j = + + + = ( + +. Twierdzeie (sumy teleskopowe. Zachodzi Dowód. Idukcja wzgl dem. Przykªad 3. Zachodzi j (j + = (a j+ a j = a + a. ( j = j + + = Twierdzeie (wzór sumacyjy Abela, sumowaie przez cz ±ci. Zachodzi a j (b j+ b j = (a l+ b l+ a k b k Dowód. Idukcja wzgl dem l. (a j+ a j b j+. +. 8 Szeregi liczbowe Deicja. Niech (a b dzie dowolym ci giem liczb rzeczywistych. Szeregiem o wyrazach a (ozaczeie a azywamy ci g sum cz ±ciowych A = a j. Szereg ozaczamy a. Szereg a azywamy zbie»ym, je±li ci g sum cz ±ciowych szeregu jest zbie»y. W takim przypadku graic azywamy sum szeregu: a = lim A = lim a j, a ci g (r day wzorem = ( r k = a A k = = + azywamy ci giem reszt szeregu a. Je±li zbie»y jest szereg a, to szereg a azywamy bezwzgl die zbie»ym. Je±li zbie»y jest szereg a, ale szereg a jest rozbie»y, to mówimy,»e a jest warukowo zbie»y. 3 a

Uwaga. Tak jak w przypadku ci gów, mo»emy rozwa»a szeregi a, gdzie (a jest ci giem o ideksach = k, k +, k +,... dla pewego k. Przykªad 4. Szereg jest rozbie»y, bowiem jego -ta suma cz ±ciowa wyosi. Przykªad 5. Szereg harmoiczy sum cz ±ciowych. Wówczas H poadto H + = + j = jest rozbie»y. W istocie, iech H b dzie ci giem. W istocie, wzór te prawdziwy jest dla = 0 i + j + j= + j + + j= + + = +. Zatem podci g (H ci gu (H jest rozbie»y do iesko«czoo±ci, przez co rówie» (H musi by rozbie»y. Przykªad 6. Szereg geometryczy c a jest zbie»y wtedy i tylko wtedy, gdy a <. Mamy bowiem (dla a : c a c a a (dowód idukcja wzgl dem. Gdy a <, to c = a c a. W tym przypadku szereg jest te» bezwzgl die zbie»y. Przykªad 7. W rozdziale o ci gach dowiedli±my,»e szereg ( + = jest zbie»y. Jest o te» bezwzgl die zbie»y, bowiem ci g sum cz ±ciowych szeregu oczywi±cie ros cy i poadto wobec ierówo±ci: j + j(j = j= jest jest ograiczoy z góry przez. Przykªad 8. Niech a =, a = ( (. Wówczas: ( a = ( (dowód idukcja wzgl dem, a wi c szereg a jest zbie»y. Z drugiej stroy a = (, zatem sumy cz ±ciowe a s wi ksze od sum cz ±ciowych. Wobec tego a ie jest bezwzgl die zbie»y. 4

Twierdzeie. Je±li szeregi a i b (a + b oraz (a b, i zachodzi c a = c a, = = (a + b = = a + = s zbie»e, to zbie»e s te» szeregi b, = (a b = = a Dowód. Wystarczy skorzysta z wªaso±ci graic ci gów oraz sum uogólioych. = c a, b. Twierdzeie. Je±li szereg a jest zbie»y, to (a oraz ci g reszt (r szeregu a s zbie»e do zera. Dowód. Niech (A b dzie ci giem sum cz ±ciowych a. Zbie»o± r do zera wyika wprost z deicji zbie»o±ci szeregu. Poadto ( ( lim a = lim (A A = lim A lim A = 0. To dowodzi twierdzeia. Twierdzeie (waruek Cauchy'ego zbie»o±ci szeregu. Szereg a jest zbie»y wtedy i tylko wtedy, gdy dla ka»dego ε > 0 istieje N N takie,»e je±li l k N, to a j < ε. Dowód. Jest to waruek Cauchy'ego dla ci gu sum cz ±ciowych. Wiosek (kryterium porówawcze, cz.. Je±li a b dla prawie wszystkich oraz szereg b jest zbie»y, to szereg a jest bezwzgl die zbie»y. Dowód. Wystarczy zauwa»y,»e a j j=l b j i skorzysta z waruku Cauchy'ego zbie»o±ci szeregu. Przykªad 9. Szereg jest zbie»y, bowiem, a szereg geometryczy!! jest zbie»y. Wiosek. Je±li szereg a jest bezwzgl die zbie»y, to jest zbie»y. Twierdzeie. Je±li a 0, to a jest zbie»y wtedy i tylko wtedy, gdy ci g sum cz ±ciowych jest ograiczoy z góry. Twierdzeie (kryterium porówawcze, cz.. Je±li a b 0 dla prawie wszystkich oraz b jest rozbie»y (do iesko«czoo±ci, to rówie» a jest rozbie»y. Przykªad 0. Szereg jest rozbie»y, bowiem, a szereg harmoiczy jest rozbie»y. Twierdzeie (kryterium o zag szczaiu. Dla ka»dego ieros cego ci gu liczb ieujemych (a i dla ka»dej liczby aturalej k zachodzi a jest zbie»y k a k jest zbie»y. 5 =

Dowód. Zachodzi b j a j c j, gdzie b j = a k +, c j = a k gdy k j < k +. Wystarczy zastosowa kryterium porówawcze i to»samo±ci k k które ªatwo udowodi idukcyjie. b j = i= (k i k i a k i = k k k i a k i, i= c j = (k i+ k i a k i = (k k i a k i, i=0 Przykªad. Szereg jest zbie»y wtedy i tylko wtedy, gdy K >, bowiem szereg zag szczoy K ma t wªaso±. K Przykªad. Szereg jest zbie»y wtedy i tylko wtedy, gdy K >, bowiem rówowa»ym (log K warukiem jest zbie»o± zag szczoego szeregu = (log K. K Twierdzeie (kryterium Cauchy'ego. Je±li lim sup a <, to szereg a jest bezwzgl die zbie»y. Je±li lim sup a >, to szereg a jest rozbie»y. Dowód. Je±li lim sup a <, to istieje K < takie,»e a < K dla prawie wszystkich. St d a < K dla prawie wszystkich i z kryterium porówawczego a jest zbie»y. Je±li lim sup a >, to ci g (a ie jest zbie»y do zera, a wi c a ie mo»e by zbie»y. Przykªad 3. Szereg lim K =. i=0 K jest zbie»y dla dowolego K R. Wyika to z rówo±ci Twierdzeie (kryterium d'alemberta. Je±li lim sup a + a <, to szereg a jest bezwzgl die zbie»y. Je±li lim if a + a >, to szereg a jest rozbie»y. Dowód. Wobec twierdzeia z cz ±ci dotycz cej ci gów, waruki kryterium d'alemberta implikuj odpowiedie waruki z kryterium Cauchy'ego. Przykªad 4. Szereg jest zbie»y, bowiem lim +!! = 0. (+! Twierdzeie (kryterium Abela. Je±li ci g (a jest ieros cy i zbie»y do zera, a ci g sum cz ±ciowych szeregu b jest ograiczoy, to szereg a b jest zbie»y. Dowód. Niech (B b dzie ci giem sum cz ±ciowych b, B 0 = 0. Zaªó»my,»e B K. Zachodzi: a j b j = a j (B j B j = a + B (a j+ a j B j. Ci g a + B jest zbie»y do zera, atomiast szereg (a + a B jest bezwzgl die zbie»y: (a j+ a j B j K To dowodzi zbie»o±ci a b. Przykªad 5. Szereg cos (a j a j+ = K(a a + Ka. jest zbie»y, bowiem ci g sum cz ±ciowych cos j = si + cos si jest ograiczoy. Dowód idukcyjy powy»szej to»samo±ci wykorzystuje rówo± si cos ( ( + cos + si = si ( + cos, któr ªatwo mo»a dowie± rozwijaj c fukcje trygoometrycze sum i ró»ic k tów. 6

Wiosek (twierdzeie Leibiza. Je±li (a jest ieros cym ci giem zbie»ym do zera, to szereg ( a jest zbie»y. Przykªad 6. Szereg aharmoiczy ( jest zbie»y. Twierdzeie. Suma szeregu bezwzgl die zbie»ego ie zale»y od porz dku wyrazów. Iaczej mówi c, je±li b = a σ( dla pewej bijekcji σ : N N, a szereg a jest bezwzgl die zbie»y, to rówie» b jest bezwzgl die zbie»y i oba szeregi maj t sam sum. Dowód. Ozaczmy przez A sum szeregu a. Ustalmy ε > 0 i iech N b dzie tak du»e,»e =N+ a < ε. Niech M b dzie ajwi ksz z liczb σ ( dla =,,..., N. Wówczas dla M zachodzi b j A N a j A + j=n+ a j < ε. To dowodzi tezy twierdzeia. Twierdzeie (wersja twierdzeia Lebesgue'a o zbie»o±ci zmajoryzowaej. Je±li a,k c dla wszystkich, k oraz pewego zbie»ego szeregu c, i poadto lim k a,k = b, to lim k a,k = = b. = Dowód. Poiewa» a,k b a,k + b c, wi c: f(x f(x k a,k b =0 Przechodz c do graicy k otrzymujemy lim sup k N a,k b + =0 f(x f(x k =N+ c. =N+ c. Poiewa» szereg c jest zbie»y, liczba po prawej stroie mo»e by dowolie maªa. dowodzi twierdzeia. To 7