POTENCJALNE POLE SIŁ. ,F z 2 V. x = x y, F y. , F x z F z. y F y

Podobne dokumenty
Matematyka 2. Elementy analizy wektorowej cz I Pole wektorowe

Pochodna kierunkowa i gradient Równania parametryczne prostej przechodzącej przez punkt i skierowanej wzdłuż jednostkowego wektora mają postać:

Geometria analityczna w przestrzeni. Kierunek. Długość. Zwrot

Przestrzeń liniowa R n.

Rozdział 9. Baza Jordana

1. REDUKCJA DOWOLNYCH UKŁADÓW SIŁ. Redukcja płaskiego układu sił

napór cieczy - wypadkowy ( hydrostatyczny )

cz.2 Dr inż. Zbigniew Szklarski Katedra Elektroniki, paw. C-1, pok.321

Postać Jordana macierzy

Ruch kulisty bryły. Kąty Eulera. Precesja regularna

I. Rachunek wektorowy i jego zastosowanie w fizyce.

PRAWIDŁOWE ODPOWIEDZI I PUNKTACJA

Powierzchnie stopnia drugiego

PRAWA ZACHOWANIA Prawa zachowania najbardziej fundamentalne prawa:

Projekt Era inżyniera pewna lokata na przyszłość jest współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Zginanie ukośne LABORATORIUM WYTRZYMAŁOŚCI MATERIAŁÓW. Katedra Wytrzymałości Materiałów i Metod Komputerowych Mechaniki

J. Szantyr - Wykład 4 Napór hydrostatyczny Napór hydrostatyczny na ściany płaskie

Środek ciężkości bryły jednorodnej

J. Szantyr - Wykład 7 Ruch ogólny elementu płynu

Mechanika Robotów. Wojciech Lisowski. 2 Opis położenia i orientacji efektora Model geometryczny zadanie proste

METODY MATEMATYCZNE I STATYSTYCZNE W INŻYNIERII CHEMICZNEJ

ZŁOŻONE RUCHY OSI OBROTOWYCH STEROWANYCH NUMERYCZNIE

Funkcje wielu zmiennych

Projekt Era inżyniera pewna lokata na przyszłość jest współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Rozwiazania zadań. Zadanie 1A. Zadanie 1B. Zadanie 2A

ANALIZA KONSTRUKCJI POWŁOKOWEJ. CIENKOŚCIENNY ZBIORNIK CIŚNIENIOWY

P K. Położenie punktu na powierzchni kuli określamy w tym układzie poprzez podanie dwóch kątów (, ).

Strukturalne elementy symetrii. Krystalograficzne grupy przestrzenne.

,..., u x n. , 2 u x 2 1

1. Podstawy rachunku wektorowego

Ruch kulisty bryły. Kinematyka

Wyznaczanie ruchliwości i koncentracji nośników prądu w półprzewodnikach metodą efektu Halla

Funkcje wielu zmiennych

EPR. W -1/2 =-1/2 gµ B B

MECHANIKA II. Praca i energia punktu materialnego

x od położenia równowagi

GRUPY SYMETRII Symetria kryształu

KONWENCJA ZNAKOWANIA MOMENTÓW I WZÓR NA NAPRĘŻENIA

Adam Bodnar: Wytrzymałość Materiałów. Ukośne zginanie 13. UKOŚNE ZGINANIE

MECHANIKA 2. Zasady pracy i energii. Wykład Nr 12. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

Równoważne układy sił

Potencjał pola elektrycznego

Zestaw zadań 12: Przekształcenia liniowe. Macierze przekształceń liniowych. z z + 2 2x + y. x y z. x y + 2t 2x + 3y + 5z t x + z t

Funkcje wielu zmiennych

LABORATORIUM MECHANIKI EKSPERYMENTALNEJ. Instrukcja do ćwiczenia

Przykład 3.7. Naprężenia styczne przy zginaniu belki cienkościennej.

MECHANIKA 2. Zasady pracy i energii. Wykład Nr 12. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

Funkcje pola we współrzędnych krzywoliniowych cd.

22. CAŁKA KRZYWOLINIOWA SKIEROWANA

Fizyka 2 Wróbel Wojciech. w poprzednim odcinku

Wektory. P. F. Góra. rok akademicki

VIII. ZBIÓR PRZYKŁADOWYCH ZADAŃ MATURALNYCH

Analiza wektorowa. Teoria pola.

2. Wstęp do analizy wektorowej

Funkcje wielu zmiennych

DryLin T System prowadnic liniowych

11. Znajdż równanie prostej prostopadłej do prostej k i przechodzącej przez punkt A = (2;2).

Elektrostatyka. Prawo Coulomba Natężenie pola elektrycznego Energia potencjalna pola elektrycznego

Równania dla potencjałów zależnych od czasu

= [6; 2]. Wyznacz wierzchołki tego równoległoboku.

PRÓBNY EGZAMIN MATURALNY

Pola siłowe i ich charakterystyka

Wyznaczanie reakcji dynamicznych oraz wyważanie ciała w ruchu obrotowym wokół stałej osi 8

lim = 0, gdzie d n oznacza najdłuższą przekątną prostokątów

PRÓBNA MATURA ZADANIA PRZYKŁADOWE

Różniczkowe prawo Gaussa i co z niego wynika...

[ A i ' ]=[ D ][ A i ] (2.3)

2.1. Określenie i rodzaje wektorów. Mnożenie wektora przez skalar

PODSTAWY RACHUNKU WEKTOROWEGO

y(t) = y 0 + R sin t, t R. z(t) = h 2π t

Dodawanie i mnożenie liczb zespolonych są działaniami wewnętrznymi tzn., że ich wynikiem jest liczba zespolona.

3. Metody rozwiązywania zagadnień polowych

3. KINEMATYKA Kinematyka jest częścią mechaniki, która zajmuje się opisem ruchu ciał bez wnikania w jego przyczyny. Oznacza to, że nie interesuje nas

Iloczyn skalarny

Zestaw zadań 15: Funkcjonały dwuliniowe i formy kwadratowe (1) Sprawdzić, czy następujące odwzorowania ξ : R 3 R 3 R: x y. x y z. f(x)g(x)dx.

14. Krzywe stożkowe i formy kwadratowe

Zasady dynamiki Newtona. Ilość ruchu, stan ruchu danego ciała opisuje pęd

[L] Rysunek Łuk wolnopodparty, paraboliczny wymiary, obciążenie, oznaczenia.

Wyprowadzenie prawa Gaussa z prawa Coulomba

PRZESTRZEŃ WEKTOROWA (LINIOWA)

Układy współrzędnych

Podstawy fizyki sezon 1 III. Praca i energia

Całki krzywoliniowe. SNM - Elementy analizy wektorowej - 1

Arkusz 6. Elementy geometrii analitycznej w przestrzeni

Teoria pola elektromagnetycznego

>> ω z, (4.122) Przybliżona teoria żyroskopu

Coba, Mexico, August 2015

Elektrostatyka, cz. 1

MECHANIKA 2. Praca, moc, energia. Wykład Nr 11. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

( ) O k k k. A k. P k. r k. M O r 1. -P n W. P 1 P k. Rys Redukcja dowolnego przestrzennego układu sił

Całki krzywoliniowe skierowane

PRÓBNA MATURA ZADANIA PRZYKŁADOWE

Zestaw zadań 12: Przekształcenia liniowe. z z + 2 2x + y. x y z. x y + 2t 2x + 3y + 5z t x + z t. x y + 2t 2x 3y + 5z t x z t

Adam Bodnar: Wytrzymałość Materiałów. Proste zginanie

Siły zachowawcze i energia potencjalna. Katarzyna Sznajd-Weron Mechanika i termodynamika dla matematyki stosowanej 2017/18

1 Funkcje dwóch zmiennych podstawowe pojęcia

Pole magnetyczne magnesu w kształcie kuli

Równa Równ n a i n e i ru r ch u u ch u po tor t ze (równanie drogi) Prędkoś ędkoś w ru r ch u u ch pros pr t os ol t i ol n i io i wym

Zajęcia nr 1 (1h) Dwumian Newtona. Indukcja. Zajęcia nr 2 i 3 (4h) Trygonometria

PRÓBNY EGZAMIN MATURALNY

Transkrypt:

POTENCJALNE POLE SIŁ POLE SKALARNE Polem skalarnm V(r) nawam funkcję prpisującą każdemu punktowi w prestreni licbę recwistą (skalar): V (r): r=(,, ) V (r) POLE WEKTOROWE SIŁ Polem wektorowm sił F(r) nawam funkcję prpisującą każdemu punktowi prestreni wektor diałającej w nim sił wiąanej tm polem: F(r): r=(,, ) F=[F, F, F ] POTENCJALNE POLE SIŁ Pole sił F(r) nawam potencjalnm polem sił, jeśli istnieje takie pole skalarne V(r), nawane potencjałem, dla którego to pole sił jest gradientem, tj.: F(r) = grad V (r) [F, F,F ] = [ V, V, V ] Gradient pola skalarnego V onacam cęsto pre V, gdie operator, nawan nablą, definiowan jest następująco: = [,, ] Możem w łatw sposób określić warunek koniecn istnienia potencjału dla danego pola sił. Jeśli bowiem potencjał istnieje i różnickujem dowolną składową pola sił na kierunku różnm od tej składowej, np. = 2 V, = 2 V wted, ponieważ pochodne miesane musą bć sobie równe, nieależnie od kolejności różnickowania, odpowiednie pochodne składowch sił musą bć sobie równe. Jeśli powtórm to roumowanie dla każdej par składowch otrmam warunek koniecn istnienia potencjału: { F = = = rot F(r) = df. [,, ] =[ ; ;] Poa tm wmagam ocwiście, ab pole to bło prnajmniej jednokrotnie różnickowalne. Pole wektorowe rot F, definiowane jak wżej, nawam rotacją pola wektorowego F i onacam je niekied jako F - recwiście, mnożąc wektorowo operator nabla danm polem wektorowm otrmam jego rotację. Pole F, którego rotacja jest równa ero, nawam polem bewirowm. Zatem, jeśli pole sił jest polem potencjalnm, to jest również polem bewirowm. Można udowodnić, że warunek ten jest również warunkiem wstarcającm, tj. Pole sił jest potencjalne (istnieje jego potencjał) wted i tlko wted, gd jest polem bewirowm (jego rotacja jest erowa)

WŁASNOŚCI POTENCJALNEGO POLA SIŁ 1. Praca wkonana pre potencjalne pole sił nie ależ od drogi, na której wkonwana jest praca, ale jednie od pocątkowego i końcowego położenia punktu V d + V d + V d = L AB C F d + F d + F d C C d V = V (B) V (A) 2. W scególności, praca wkonana w potencjalnm polu sił na krwej amkniętej (punkt końcow drogi pokrwa się punktem pocątkowm) jest erowa. 3. Stąd wnika, że praca wkonana na drode łącącej dwa punkt, w którch wartość potencjału jest taka sama V =const., taka praca jest równa. Zbiór wsstkich punktów, dla którch potencjał prjmuje pewną ustaloną wartość tworą pewną ciągłą powierchnię ałożliśm bowiem, że pole sił jest co najmniej jednokrotnie różnickowalne, atem potencjał jest nie tlko ciągł, ale i dwukrotnie różnickowaln. Powierchnie w prestreni o stałej wartości potencjału nawam powierchniami ekwipotencjalnmi. π V =const ={(,, ): V (,, )=const.} Różnm ustalonm wartościom potencjału odpowiadają różne powierchnie ekwipotencjalne. Jeśli punkt pocątkow i końcow krwej, na której wkonwano pracę leż na tej samej powierchni ekwipotencjalnej, to praca wkonana na tej krwej jest równa. 4. Z definicji gradientu wnika, że jest to wektor prostopadł do powierchni opisanej różnickowaną funkcją, atem linie pola sił są awse prostopadłe do powierchni ekwipotencjalnch. F=grad V F π V =const. 5. Z potencjalnm polem sił wiąana jest pewna forma energii, nawana energią potencjalną ciało najdujące się danm punkcie pola siła posiada wiąaną nim energię, która może bć potencjalnie wkorstana (prekstałcona) na energię kinetcną jego ruchu. Wartość tej energii jest preciwna do wartości potencjału: E p = V 6. W potencjalnm polu sił obowiąuje asada achowania energii mechanicnej, mianowicie: wartość całkowitej energii mechanicnej układu, tj. suma energii kinetcnej i energii potencjalnej jest stała w casie d d t [ E k (t )+E p (t)] =

WYZNACZANIE POTENCJAŁU DLA DANEGO POLA SIŁ Ponieważ pole sił jest gradientem potencjału, atem dwa potencjał różniące się o stałą dają jako swój gradient to samo pole sił. Potencjał jest atem dan niejednonacnie ab wnacć potencjał jednonacnie, musim nać jego wartość prnajmniej w jednm punkcie. Jeśli dane jest pole sił, to potencjał możem wnacć na dwa sposob: 1. Bepośrednim całkowaniem pola sił całkujem każdą e składowch wględem odpowiedniej miennej, dodając następnie stałą całkowanie ależną od miennch, wględem którch do tej por nie całkowaliśm: V = F V F d + C 1 (, ) V = F F d + C (, ) 1 = F C 1 [ F F d ] d + C 2 () V = F F d + [ ( F F d ) d ] + C ( ) 2 = F C 2 [ F F d + [ ( F F d )d ]] d +C 3 Ostatnią stałą całkowania wnacam wartości potencjału w ustalonm punkcie. 2. Oblicając pracę pr presunięciu o dowoln wektor wiem, że praca wkonana w potencjalnm polu sił ależ jednie położenia pocątkowego i końcowego. Jeśli atem nam wartość potencjału w jednm punkcie, to oblicając pracę pr presunięciu do dowolnego punktu (,, ) i dodając tę wartość uskam wór na potencjał: A=(,, ) B=(,, ) L AB = V ( B) V ( A) V (,, ) = L AB +V (,, ) λ B F d +F d +F d [ F d d λ + F d B L AB A B F d s A λ A d λ + F d d λ ] d λ Ponieważ praca nie ależ od drogi, atem możem wbrać ją dowolnie najprościej będie porusać się trema odcinkami prostmi, równoległmi do osi prjętego układu współrędnch: AP 1 :{=λ = = λ ( ; ) P 1 P 2 :{= =λ = λ ( ; ) P 2 B:{ = = =λ λ ( ; ) Ostatecnie otrmujem: L AB = L AP 1 + L P 1 P 2 + L P2 B d d λ = 1, d d λ =, d d λ = d d λ = d dλ = 1 d d λ = d d λ = d d λ =, d d λ = 1 P1 A ` B P2 V (,, ) F (λ,, )d λ + F (,λ, )d λ + F (,, λ)d λ + V (,, )

ZADANIE 1 Wkaż bepośrednimi rachunkami nieależność wielkości prac jaką należ wkonać w polu sił grawitacjnch F=[,, mg] pr presunięciu mas m punktu A=(,,) do punktu C=(,1,1) dla każdej trech podanch dróg. ROZWIĄZANIE: 1 3 A 5 D 2 5 C 1 B 1 Praca dana jest całką skierowaną: L F ds F d + F d +F d Krwą, na której wkonwana jest praca można sparametrować, tj. wraić każdą e współrędnch pre równanie ależne od jednego parametru określającego położenie punktu na krwej: = (λ), = (λ), = (λ). Wted całka skierowana wraża się worem L [ d F d λ +F d d λ +F d d λ ] d λ Musim oblicć pochodne każdej e współrędnch wględem parametru i na końcu wraić wsstkie współrędne pojawiające się w całce pre ten parametr. Dwie roważanch dróg składają się prostch odcinków. Każdą prostą w prestreni możem sparametrować w następując sposób: r r r r = r + λ a wektor wodąc dowolnego punktu prostej wektor wodąc ustalonego punktu prostej wektor równoległ do prostej { = +λ a = +λ a = +λ a DROGA 1 Droga nr 1 składa się dwóch odcinków prostch, onacm je AB i BC. Praca wkonana na tej drode jest sumą prac wkonanch na odcinkach (całka sum jest sumą całek). Oblicm pracę na pierwsm odcinku. W tm prpadku ODCINEK AB: r = [,, ] r = [,,] a = [,1,] Punkt pocątkow A odpowiada wartości parametru λ= Punkt końcow B odpowiada wartości parametru λ=1 Parametracja odcinka: :{ =+λ AB =+λ 1 gdie: =+λ d d λ =, d d λ =1, d d λ =, 1 Praca: L AB [() () + () (1) + ( mg) ()]d λ = λ (,1)

ODCINEK BC: r = [,, ] r = [,1,] a = [,,1] Punkt pocątkow B odpowiada wartości parametru λ= Punkt końcow C odpowiada wartości parametru λ=1 Parametracja odcinka: 1 Praca: L BC :{ =+λ BC =1+λ gdie: =+λ 1 d d λ =, d d λ =, d d λ =1, λ (,1) [() () + () (1) + ( mg) (1)] d λ = mg 1 d λ= 1 mg Całkowita praca L = L AB +L BC = 1 mg = 1 mg DROGA 2 Podobnie jak w prpadku pierwsej drogi również i ta składa się odcinków prostch. Pracę policm dla obdwu odcinków nieależnie. ODCINEK AD: r = [,,] a = [1,1,] Punkt pocątkow A odpowiada wartości parametru λ= Punkt końcow D odpowiada wartości parametru λ=5 Parametracja odcinka: :{ =+λ 1 BC =+λ 1 =+λ d d λ =1, d d λ =1, gdie: d d λ = λ (,5) 5 Praca: L AD [() (1) + () (1) + ( mg) ()]d λ = ODCINEK DC: r = [2,2,] a = [ 5,5,1] Punkt pocątkow A odpowiada wartości parametru λ= Punkt końcow D odpowiada wartości parametru λ=1 Parametracja odcinka: 1 Praca: L DC :{ =2+λ ( 5) BC =2+λ 5 gdie: =+λ 1 d d λ = 5, d d λ =5, d d λ =1 λ (,2) [() ( 5) + () (5) + ( mg ) (1)]d λ = 1mg 1 d λ = 1mg Całkowita praca L = L AD +L DC = 1mg = 1 mg

DROGA 3 Droga nr 3 to fragment okręgu w płascźnie, o środku w punkcie (,1,) i promieniu 1. Okrąg taki opisują równania: Parametracja odcinka: BC :{ = =1 1cos λ =+1sin λ gdie: λ (,π 2 ) W tm prpadku parametrem krwej jest miara łukowa kąta awartego międ osią OY a prostą łącącą dan punkt na krwej e środkiem okręgu. Praca: d d λ =, d d λ =1sin λ, d =1 cos λ d λ L AC = [() ( 5) + () (1sin λ) + ( mg ) (1cos λ)]d λ = = 1 mg cos λ d λ = 1 mg [sin λ ] = 1mg Ujemn wnik należ interpretować w ten sposób, że ab ciało mogło porusać się po krwej opisanej w adaniu koniecne jest doprowadenie dodatkowej energii do układu ponad tę, którą apewnia nam potencjalne pole sił. W ogólności ciało pod wpłwem diałania sił tego pola będie porusać się jakimś innm torem utrmanie go na ustalonej drode wmaga diałania dodatkowch sił, które ocwiście również wkonują pracę na tej drode. Ujemna wartość prac sił pola informuje nas o tm, że ruch po tak ustalonej drode możliw jest jednie w stuacji, gd dodatkowmi siłami (poa polem sił) utrmującmi na tej wmusonej trajektorii wkonam pracę w tm prpadku równą -1mg (w dżulach).

ZADANIE 3 Sprawdić c poniżse pole sił jest polem potencjalnm a następnie oblicć pracę pola sił wkonanej na drode amkniętej jak na rsunku. 8 4 2 ROZWIĄZANIE: F = [+, ] Wnacam rotację pola F: 4 2 = = = 1 = ( ) = = ( ) = = 1 ( ) = 2 Rotacja pola sił nie jest wektorem erowm, a atem pole to nie jest polem potencjalnm. Praca po krwej amkniętej będie w ogólności różna od. ODCINEK AB r = [,] a = [,1] Punkt pocątkow A odpowiada wartości parametru λ= Punkt końcow B odpowiada wartości parametru λ=8 Parametracja odcinka: AB :{ = gdie λ (,8) =λ d d λ =3, d d λ =1 8 Praca: L AB [(+ ) () + ( ) (1)]d λ 8 8 [(λ ) (1)]d λ λ d λ =[ λ 2 8 2 ] = 32 ODCINEK BC Parametracja odcinka: Praca: 3π/ 4 = 64 3 π/ 4 64 π /2 3 π/ 4 L BC = AB :{ =8cos λ gdie =8sin λ λ ( π 2 ; 3π 4 ) d d λ = 8sin λ, d d λ =8cosλ [(+ ) ( 8sin λ) + ( ) (8 cosλ)]d λ = [(cos λ+sin λ) ( sin λ) + (sin λ cosλ) (cos λ)]d λ = 64 3 π/ d λ = 64 [λ ] 4 = 16 π 3π/ 4 sin 2 λ+cos 2 λ d λ =

ODCINEK CA r = [ 4 2,4 2] a = [1, 1] Punkt pocątkow A odpowiada wartości parametru λ= Punkt końcow B odpowiada wartości parametru λ=4 2 Parametracja odcinka: = 4 2+λ CA:{ =4 2 λ gdie λ (,4) d d λ =1, d d λ = 1 Praca: 4 2 L CA = [( + ) (1) + ( ) ( 1)]d λ = 4 2 = [(( 4 2+λ)+(4 2 λ)) (1) + (( 4 2 λ) ( 4 2+λ)) ( 1)]d λ = 4 2 4 2 = [() (1) + (8 2 2 λ) ( 1)]d λ = [2 λ 8 2]d λ = [ λ 2 8 2 λ] 4 2 = 32 Praca całkowita: L = L AB +L BC + L CA = 32 16 π 32 5,265

ZADANIE 2 Oblic pracę wkonaną pre pole sił F = [2, 4 ; 2 ] C=(,,3) na drode anaconej na rsunku. ROWIĄZANIE: B=(3,,) A=(,4,) Oblicm pracę na każdm odcinku drogi osobno, parametrując każd odcinków nieależnie: 1. ODCINEK OA prosta równoległa do osi L = L OA + L AB +L BC r = [,, ] r = [,,] a = [,1,] Punkt pocątkow O odpowiada wartości parametru λ= Punkt końcow A odpowiada wartości parametru λ=4 Parametracja odcinka: OA:{ = =+λ = Praca: L OA d d λ =, gdie: d d λ =1, d d λ =, 4 4 [(2 ) () + ( 4 ) (1) + ( 2 ) ()]d λ λ (,4) 4 [ 4 ]d λ [ 4 λ ]d λ = [ 2 λ 2 4 ] = 32 2. ODCINEK AB prosta łącąca punkt (,4,) i (3,,) r = [,, ] r = [,4,] a = [3, 4,] Punkt pocątkow A odpowiada wartości parametru λ= Punkt końcow B odpowiada wartości parametru λ=1 Parametracja odcinka: Praca: :{ =3λ AB =4 4 λ = d d λ =3, gdie λ (,1) d dλ = 4, d d λ =, 1 1 L AB [(2 ) (3) + ( 4 ) ( 4) + ( 2 ) ()]d λ 1 [ 72λ 2 +8λ+64 ]d λ = [ 24λ 3 +4 λ 2 +64λ] 1 = 44 [6 (+3 λ ) (4 4 λ) + 16(4 4 λ)]d λ =

3) ODCINEK BC łuk kołow w płascźnie o środku w punkcie O i promieniu 3 :{ =3cos(λ) Parametracja odcinka: BC = gdie λ (,π 2 ) =3sin(λ) d d λ = 3sin (λ) d d λ = d d λ =3cos(λ), Praca: L BC = [(2 ) ( 3sin λ) + ( 4 ) () + ( 2 ) (3 cos λ)]d λ = = t=sin λ = [2 (3 cosλ) ( 3 sin λ) + (3sin λ) 2 (3 cosλ)] d λ = 27 [sin 2 λ cosλ ]d λ = d t=cos λ d λ = 27 Praca całkowita: L = L OA + L AB +L BC = 32+44+9=21 t 2 t 1 t 2 t 2 d t = 27[ t3 = 9 [sin 3 λ ] 3 = 9 ]t 1

ZADANIE 3 Sprawdź c dane pole sił jest potencjalne. F = [8 2 +1 ; 8 2 +2 ; sin( )+4 2 2 ] Jeśli tak, to wnac potencjał pr ałożeniu, że jego wartość w punkcie (,,) jest równa. ROZWIĄZANIE: Sprawdam, c rotacja pola sił jest równa : = 8 2 = 8 2 = 8 2 ( ) = = 16 = 8 2 ( ) = = 16 ( ) = Pole sił jest bewirowe, atem jest polem potencjalnm. Potencjał wnacm stosując obdwie predstawione wceśniej metod: 1) Bepośrednie całkowanie V = F V F d + C 1 (, ) = 4 2 2 + + C 1 (, ) V = F V = [ 4 2 2 + + C 1 (,)] = 8 2 + C (, ) 1 C 1 2 d + C 2 ( ) = 2 +C 2 ( ) V = F V = [4 2 2 + + 2 +C 2 ()] = 8 2 2 + C () 2 C 2 sin()d + C 3 = cos()+c 3 = 8 2 + 2 F = sin ()+4 2 2 F Ostatecnie: V = 4 2 2 + + 2 cos()+c Stałą całkowania wnacam warunku: V (,,)= C 3 = 1 2) Na podstawie wkonanej prac V (,, ) F (λ,, )d λ + F (,λ, )d λ + F (λ,,)d λ + F (,λ,)d λ + [8λ 2 +1]d λ + [8 2 λ +2 λ] dλ + F (,,λ)d λ + = F (,, λ)d λ + V (,, ) = [sin (λ)+4 2 2 ]d λ = = [λ ] + [λ 2 ] + [ cos(λ) + 4 2 2 λ ] = + 2 cos()+4 2 2 +1

ZADANIE 4 Sprawdź c dane pole sił jest polem potencjalnm. F = [2 ; 2 ; 2 ] Jeśli tak, to wnac jego potencjał prjmując, że w punkcie P=(3,4,5) potencjał ma wartość 1. ROZWIĄZANIE: Sprawdam, c rotacja pola sił jest równa : = = = = ( ) = = ( ) = = ( ) = Pole sił jest bewirowe, atem jest polem potencjalnm. Potencjał jest równ V (,, ) 3 3 F (λ,4,5)d λ + 4 [2 λ 4 5]d λ + 4 F (λ,, )d λ + F (,λ, )d λ + F (,λ,5)d λ + 5 [2 λ 5 ]d λ + 5 = [λ 2 2 λ] 3 + [λ 2 5λ ] 4 + [λ 2 λ ] 5 + 1 = F (,, λ)d λ + 1 = [2 λ ]d λ+1 = F (,, λ)d λ + V (,, ) = = [( 2 2 ) ( 51)] + [( 2 5 ) (16 2 )] + [( 2 ) (25 5 )] + 1 = = 2 + 2 + 2 +11