PRZETWARZANIE SYGNAŁÓW

Podobne dokumenty
Przetwarzanie sygnałów biomedycznych

Z-TRANSFORMACJA Spis treści

CHARAKTERYSTYKI CZĘSTOTLIWOŚCIOWE UKŁADÓW DYNAMICZNYCH

APROKSYMACJA I INTERPOLACJA. funkcja f jest zbyt skomplikowana; użycie f w dalszej analizie problemu jest trudne

CHARAKTERYSTYKI CZĘSTOTLIWOŚCIOWE PODSTAWOWYCH CZŁONÓW LINIOWYCH UKŁADÓW AUTOMATYKI

WOJSKOWA AKADEMIA TECHNICZNA im. Jarosława Dąbrowskiego ZAKŁAD AWIONIKI I UZBROJENIA LOTNICZEGO

W(s)= s 3 +7s 2 +10s+K

RUCH FALOWY. Ruch falowy to zaburzenie przemieszczające się w przestrzeni i zmieniające się w

Ćwiczenia rachunkowe TEST ZGODNOŚCI χ 2 PEARSONA ROZKŁAD GAUSSA

Analiza matematyczna i algebra liniowa

Józef Borkowski. Metody interpolacji widma i metoda LIDFT w estymacji parametrów sygnału wieloczęstotliwościowego

Wyższe momenty zmiennej losowej

n k n k ( ) k ) P r s r s m n m n r s r s x y x y M. Przybycień Rachunek prawdopodobieństwa i statystyka

Twierdzenia o funkcjach ciągłych

f '. Funkcja h jest ciągła. Załóżmy, że ciąg (z n ) n 0, z n+1 = h(z n ) jest dobrze określony, tzn. n 0 f ' ( z n

STATYSTYCZNA OCENA WYNIKÓW POMIARÓW.

3. Metody matematycznego opisu właściwości liniowych elementów i układów automatyki

Wykład 7. Przestrzenie metryczne zwarte. x jest ciągiem Cauchy ego i posiada podciąg zbieżny. Na mocy

Przetwarzanie sygnałów biomedycznych

PRZETWARZANIE SYGNAŁÓW

Transmitancja widmowa bieguna

Diagnostyka i monitoring maszyn część III Podstawy cyfrowej analizy sygnałów

BADANIE SILNIKA INDUKCYJNEGO STEROWANEGO Z FALOWNIKA NAPIĘCIA

WYKŁAD nr 2. to przekształcenie (1.4) zwane jest przekształceniem całkowym Laplace a

Materiały do wykładu 4 ze Statystyki

Wprowadzenie do laboratorium 1

Akwizycja i przetwarzanie sygnałów cyfrowych

Zadanie 1. Podaj model matematyczny układu jak na rysunku: a) w postaci transmitancji, b) w postaci równań stanu (równań różniczkowych).

uzyskany w wyniku próbkowania okresowego przebiegu czasowego x(t) ze stałym czasem próbkowania t takim, że T = t N 1 t

PAiTM. materiały uzupełniające do ćwiczeń Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych studia inżynierskie prowadzący: mgr inż.

( ) + ( ) T ( ) + E IE E E. Obliczanie gradientu błędu metodą układu dołączonego

SYSTEMY DYSKRETNE LTI

Politechnika Warszawska Instytut Automatyki i Robotyki. Prof. dr hab. inż. Jan Maciej Kościelny PODSTAWY AUTOMATYKI

ANALIZA CZĘSTOTLIWOŚCIOWA SYGNAŁÓW. Spis treści

N ( µ, σ ). Wyznacz estymatory parametrów µ i. Y które są niezależnymi zmiennymi losowymi.

ANALIZA CZĘSTOTLIWOŚCIOWA SYGNAŁÓW. Spis treści

Analiza I.1, zima globalna lista zadań

Teoria Sygnałów. II Inżynieria Obliczeniowa. Wykład 13

Modulacja, demodulacja (transmisja sygnałów analogowych)

Przekształcenie Fouriera obrazów FFT

INSTRUKCJA. Ćwiczenie A2. Wyznaczanie współczynnika sprężystości sprężyny metodą dynamiczną.

Idea metody LINIE PIERWIASTKOWE EVANSA. Idea metody. Przykład. 1 s1,2 k

1. Funkcje zespolone zmiennej rzeczywistej. 2. Funkcje zespolone zmiennej zespolonej

TERAZ O SYGNAŁACH. Przebieg i widmo Zniekształcenia sygnałów okresowych Miary sygnałów Zasady cyfryzacji sygnałów analogowych

= oraz = ; Przykładowe zadania EGZAMINACYJNE z przedmiotu PODSTAWY AUTOMATYKI. Transmitancja operatorowa

Rachunek różniczkowy funkcji wielu zmiennych

Filtry aktywne czasu ciągłego i dyskretnego

ANALIZA CZĘSTOTLIWOŚCIOWA SYGNAŁÓW DYSKRETNYCH

1 Zmienne losowe. Własności dystrybuanty F (x) = P (X < x): F1. 0 F (x) 1 dla każdego x R, F2. lim F (x) = 0 oraz lim F (x) = 1,

Wykład 6. Przestrzenie metryczne ośrodkowe i zupełne. ρ, gdzie r

Podstawowe układy pracy tranzystora bipolarnego

MODULACJE ANALOGOWE. Funkcja modulująca zależna od sygnału modulującego: m(t) = m(t) e

Metoda najszybszego spadku

WYKORZYSTANIE FILTRU CZĄSTECZKOWEGO W PROBLEMIE IDENTYFIKACJI UKŁADÓW AUTOMATYKI

KO OF Szczecin:

Mechanika analityczna wprowadzenie

Akustyczno-fonetyczne cechy mowy polskiej

s Dla prętów o stałej lub przedziałami stałej sztywności zginania mianownik wyrażenia podcałkowego przeniesiemy przed całkę 1 EI s

6 = λ Częstotliwość odbierana przez nieruchomą głowicę, gdy źródło o prędkości v s emituje falę o częstotliwości f k : + = g g

Znajdowanie pozostałych pierwiastków liczby zespolonej, gdy znany jest jeden pierwiastek

Teoria Sygnałów. Inżynieria Obliczeniowa II rok 2018/19. Wykład 10. ( t) Wykorzystanie transformacji Fouriera w analizie korelacyjnej

TEORIA OBWODÓW I SYGNAŁÓW LABORATORIUM

ANALIZA FOURIEROWSKA szybkie transformaty Fouriera

Wykład 19. Matematyka 3, semestr zimowy 2011/ grudnia 2011

1 Dwuwymiarowa zmienna losowa

Teoria Sygnałów. III rok Informatyki Stosowanej. Wykład 8

Programy CAD w praktyce inŝynierskiej

Stwierdzenie 1. Jeżeli ciąg ma granicę, to jest ona określona jednoznacznie (żaden ciąg nie może mieć dwóch różnych granic).

G:\AA_Wyklad 2000\FIN\DOC\Fourier.doc. Drgania i fale II rok Fizyki BC. zawierają fazy i amplitudy.

Tw: (O promieniu zbieżności R szeregu potęgowego ) Jeżeli istnieje granica. to R = ) ciąg liczb zespolonych

ROZDZIAŁ 5 WPŁYW SYSTEMU OPODATKOWANIA DOCHODU NA EFEKTYWNOŚĆ PROCESU DECYZYJNEGO

Wykład 6: Reprezentacja informacji w układzie optycznym; układy liniowe w optyce; podstawy teorii dyfrakcji

Wyk lad 8 Zasadnicze twierdzenie algebry. Poj. ecie pierścienia

Andrzej Leśnicki Laboratorium CPS Ćwiczenie 7 1/7 ĆWICZENIE 7. Splot liniowy i kołowy sygnałów

Wykład 3 : Podstawowe prawa, twierdzenia i reguły Teorii Obwodów

Zmiany fazy/okresu oscylacji Chandlera i rocznej we współrzędnych bieguna ziemskiego.

Znikanie sumy napięć ïród»owych i sumy prądów w wielofazowym układzie symetrycznym

Filtracja. Krzysztof Patan

FFT i dyskretny splot. Aplikacje w DSP

Kolokwium dodatkowe II (w sesji letniej) Maszyny Elektryczne i Transformatory st. st. sem. IV 2014/2015

Wykład 9. Fizyka 1 (Informatyka - EEIiA 2006/07)

POLITYKA DYWIDENDY. Podstawowy dylemat: ile zysku przeznaczyć na dywidendy, a ile zatrzymać w firmie i przeznaczyć na potrzeby jej dalszego rozwoju?

Numeryczny opis zjawiska zaniku

Przykład modelowania cybernetycznego bardziej złożonych systemów biologicznych przepływ krwi. Najpierw przypomnienie kilku elementarnych faktów

Miary położenia (tendencji centralnej) to tzw. miary przeciętne charakteryzujące średni lub typowy poziom wartości cechy.

INSTYTUT ENERGOELEKTRYKI POLITECHNIKI WROCŁAWSKIEJ Raport serii SPRAWOZDANIA Nr LABORATORIUM TEORII STEROWANIA INSTRUKCJA LABORATORYJNA

ĆWICZENIE nr 1 ALGORYTMY CYFROWEGO PRZETWARZANIA SYGNAŁÓW POMIAROWYCH

Filtry aktywne czasu ciągłego i dyskretnego

ANALIZA CZĘSTOTLIWOŚCIOWA SYGNAŁÓW DYSKRETNYCH

ĆWICZENIE III ANALIZA WIDMOWA SYGNAŁÓW DYSKRETNYCH. ver.3

Filtry aktywne czasu ciągłego i dyskretnego

ESTYMACJA POZIOMU ZAKŁÓCENIA W SZEREGACH CZASOWYCH PRZY POMOCY FILTRU MEDIANOWEGO

2. Wyznaczyć K(s)=? 3. Parametry układu przedstawionego na rysunku są następujące: Obiekt opisany równaniem: y = x(

PRZETWARZANIE SYGNAŁÓW ANALOGOWYCH NA SYGNAŁY CYFROWE

RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE WYKŁAD 11

PREZENTACJA MODULACJI ASK W PROGRAMIE MATCHCAD

Politechnika Warszawska Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych Instytut Podstaw Budowy Maszyn Zakład Mechaniki

EUROELEKTRA Ogólnopolska Olimpiada Wiedzy Elektrycznej i Elektronicznej Rok szkolny 2013/2014

Wykład 6: Reprezentacja informacji w układzie optycznym; układy liniowe w optyce; podstawy teorii dyfrakcji

Sygnały cyfrowe naturalne i zmodulowane

Transkrypt:

PRZETWARZAIE SYGAŁÓW SEMESTR V Człowie- ajlepza iwetycja Projet wpółfiaoway przez Uię Europeją w ramach Europejiego Fuduzu Społeczego Dotoowaie arzędzi matematyczych do potrzeb pratyczej aalizy ygałów

Podtawowe operacje a ygale, poprzedzające przetwarzaie cyfrowe Filtracja doloprzeputowa wyia z tw. o próbowaiu Próbowaie Kowerja A/C arzędzia aalitycze a uwaruowaia pratyczej aalizy ygałów I Rozważaia aalitycze przeztałceie Fouriera - w przedziale ieończoym. Sygały ą ciągłe (a ogół) i mogą itieć dla wzytich t (taże dla ujemych). W pratyce rejetrowae ygały ą przyczyowe (itieją dla t> rozumiaego jao począte pomiaru/oberwacji/próbowaia), zebrae próbi reprezetują ończoy (ograiczoy w czaie) fragmet ygału, (tóry w ogólości może itieć dłużej zarówo przed rozpoczęciem ja i po zaończeiu proceu próbowaia). Ozacza to że ymetrycze oo protoąte z rozważań aalityczych zotaje przeuięte do początu uładu f(t-t ) exp(-jωt )F(ω) Ograiczoy ygał - wprowadzeie ograiczeń czaowych pod całę Fouriera widmo chwilowe : t+ τ F( ω,t ) t f(t) exp(-jωt)dt

arzędzia aalitycze a uwaruowaia pratyczej aalizy ygałów II Widmo chwilowe Wprowadzeie ograiczeń czaowych pod całę Fouriera jet rówozacze z przemożeiem poddawaej aalizie fucji f(t) przez fucję g(t), różą od zera w przedziale <t,t +τ> i rówą zeru poza tym przedziałem, p. oo protoąte: F( ω,t ) - f(t)g(t) exp(-jωt)dt ozacza to, że wyzaczamy TF ie fucji f(t), ale iloczyu f(t)g(t) F(ω)*G(ω). Wyzaczoe w te poób widmo będzie mieć właściwości oreśloe przez operacje plotu i właściwości obu widm, a więc taże przez właściwości fucji g(t), zwaej częto oem lub fucją graic. arzędzia aalitycze a uwaruowaia pratyczej aalizy ygałów III Przetwarzaie cyfrowe reprezetacja dyreta zarówo w dziedziie czau, ja i czętotliwości Sygały przetwarzae ą po operacji próbowaia ich widma ą oreowe! Widma ygałów ą wyzaczae dla ograiczoego zbioru putów a oi czętotliwości, a ygały mają ograiczoy cza trwaia SF czy TF?? Modyfiacje obu metod. (ie problemy p. wpływ watyzacji i ończoa długość łowa) 3

Przeztałceie Fouriera ygału próbowaego i zereg Fouriera dla ygałów dyretych Przeztałceie Fouriera ygału próbowaego Sygał próboway ( t ore próbowaia): + F{ f ( t)} f ( t)exp( jωt) dt t f ( t)exp( jω t) + + f ( t) f ( t) δ ( t t) f ( t t) Przeztałceie (met. protoątów): + F{ f ( t)} t + f ( t)exp( jω t) Ja wyia z twierdzeia o próbowaiu, TF ygału próbowaego jet oreowa 4

Przeztałceie Fouriera ygału próbowaego Przeztałceie: F{ f ( t)} t + f ( t)exp( jω t) Stooway jet taże zapi + jω F( e ) t f ( t)exp( jω) t f ( )exp( jω) + gdzie:ωω tω/f πf/f f / t czętotliwość próbowaia, f() oleje próbi ygału Zapi te uwypula oreowość traformaty ze względu a Ω z oreem π!!! Kowecje zapiu: F(ω) TF ygału ciągłego, F(e jω ), F(e jω ) TF ygału próbowaego Odwrote przeztałceie Fouriera ygału próbowaego Przeztałceie odwrote: f ( m t) π π π F( e jω ) exp( jmω) dω gdzie:ωω tω/f πf/f f / t czętotliwość próbowaia, t ore próbowaia. 5

Szereg Fouriera dla ygałów dyretych (czyli Dyreta Traformacja Fouriera DTF) Dypoujemy próbami ygału f(),,,...-, ore próbowaia t, cza trwaia ygału wyoi T t. graice umowaia w rówaiu TF tają ię ończoe: j jω ( ) F e t f ( )exp( jω) Ω ( ) + F e t f ( )exp( jω) Ωω tω/f πf/f Zazwyczaj wyzacza ię ończoą liczbę wartości F, dla Ω π/,,,...- j π / F F( e ) t f ( )exp( jπ / ) Częto wpółczyii zapiuje ię ormalizując je do t: F / t f ( )exp( jπ / ) Szereg Fouriera dla ygałów dyretych (czyli Dyreta Traformacja Fouriera DTF) Dypoujemy próbami ygału f(),,,...-, ore próbowaia t, cza trwaia ygału wyoi T t. Zazwyczaj wyzacza ię ończoą liczbę wartości F, dlaω π/: F t f ( )exp( jπ / ) Częto wpółczyii zapiuje ię ormalizując je do t: F / t Przeztałceie odwrote f ( )exp( jπ / ) f ( ) π F exp( j ) 6

Szereg Fouriera dla ygałów dyretych (czyli Dyreta Traformacja Fouriera DTF) ajczęściej toowaa jet otacja: x π exp( j ) x π exp( j ) gdzie x - ciąg próbe ygału, ciąg wartości DTF (wpółczyiów SF),,,,..., -, wprowadza ię taże ozaczeie czyia exp(jπ/) przez W oi o azwę czyia rotującego W π exp( j ) π x exp( j ) x W Szereg Fouriera dla ygałów dyretych argumet fucji wyładiczej z TF czau ciągłego T F T T / / f ( t)exp( jω t dt ) przyjmuje w wyrażeiu opiującym wpółczyii rozwiięcia atępującą potać: π π jω t j t j t T t π j gdzie: liczba próbe x(), ore ygału T, ore próbowaia t/f, T/ t, ω π/tπ/( t), f /T, momety położeń próbe t t. W powyżzej formule zia zarówo wartość czętotliwości próbowaia, ja i czau, pozotają tylo idey próbe ygału i wartości DTF. Wyi aalizy widmowej ygałów dyretych oreśla relację czętotliwości daej ładowej ygału do czętotliwości próbowaia. W celu oreśleia fizyczej wartości tej czętoltiwości iezbęda jet zajomość wartości czętotliwości próbowaia. 7

Właściwości DTF I.Liiowość π x exp( j ).Oreowość z oreem 3. Symetria dla rzeczywitych wartości x * - 4.DTF iloczyu dwóch ciągów próbe plot DFT tych ciągów Splot dwóch ciągów z x *y 5.DTF plotu ciągów iloczy DTF tych ciągów z x * y x y Właściwości DTF II 6.Przeuięcie ciągu o próbe: x(- ) exp(-jπ /) π x exp( j ) 7.Rozdzielczość czętotliwościowa (odległość między wartościami DTF): wartości DTF wyzaczae ą w putach f f odpowiadającym rzeczywitym wartościom f odtęp między olejymi wartościami wyoi / odpowiada pewej różicy czętotliwości f f f + f Odtęp czaowy między olejymi próbami wyoi /f (f - czętotliwość próbowaia), ciąg próbe poddaway DTF odpowiada czaowi T/f, a więc rozdzielczość czętotliwościowa jet odwrotie proporcjoala do T: ff//t; iloczy rozdzielczości czętotliwościowej i czau trwaia ygału jet tały T f! 8

Szeregi i przeztałceia Fouriera - podumowaie Sygał ciągły ończoy TF - ciągła, ieoreowa Sygał ciągły oreowy SF - dyrety, ieoreowy Sygał dyrety (próboway) ieończoy traformata - ciągła, oreowa Sygał dyrety (próboway) ończoy (oreowy) dyrety zereg Fouriera DFT - dyrety, oreowy Widmowa gętość mocy ygałów dyretych ajczęściej wyorzytywaa w aalizie widmowej wielość - widmowa gętość mocy WGM Sygały czau ciągłego Uwaruowaia pratycze: (ograiczoy reord daych) F T ( ω ) Φ( ω ) limt T Φ(ω) F(ω) /T Sygały próbowae/dyrete x,,,...- G wartości G f f oreśloe dla T / f,,... - gdzie to wartości traformaty Fouriera dla czętotliwości f 9

f f Sygały próbowae/dyrete wartości G oreśloe dla Widmowa gętość mocy ygałów dyretych ) / )exp( ( j x t π gdzie jet oreśloe atępująco Zatoowaie powyżzej formuły wyzaczaia jet itote z putu widzeia pomiarów fizyczych, prawidłowego alowaia i poprawości jedote WGM f T G / f j x t j x t f G ) / ) exp( ( ) / )exp( ( / π π Jedoti mocy i WGM wywodzą ię z eletrotechii, ygał x(t) jet tratoway jao apięcie (atężeie prądu), aalizujemy moc wydzielaą w jedotowym oporze, czyli wielość proporcjoalą do x (t). Jedotą mocy jet wat (W), jedotą widmowej gętości mocy W/Hz, czyli moc przypadająca a jedotowe pamo czętotliwościowe. Wyzaczeie mocy ygału w pewym pamie prowadza ię do wyzaczeia całi z przebiegu WGM w tym pamie. Widmowa gętość mocy ygałów dyretych ) / ) exp( ( / j x f f G π

Widmowa gętość mocy ygałów dyretych G / f f x( ) exp( jπ / ) WGM jet wielością rzeczywitą. Ze względu a ymetrię wartości dla rzeczywitych wartości x mamy ymetrię G względem /: G G - Z tego względu wytarcza przedtawieie G w zareie,,.../-, tóry odpowiada zareowi -.5f. Oprogramowaie/aalizatory widma prezetują widmową gętość mocy w taim przedziale, pomożoą x (zapewia to zachowaie właściwości eergetyczych). Jet to tzw. jedotroa widmowa gętość mocy: G / f Widmowa gętość mocy ygałów dyretych G x( ) exp( jπ / ) / f f Widmowa gętość mocy jet wielością parzytą i wytarczy przedtawić ją w przedziale w zareie,,.../-, tóry odpowiada przedziałowi -.5f (-ω o /). Sytemy (programy) auowe/omercyje do aalizy ygałów przedtawiają w tai właśie poób WGM, częto podając przedział jao -/ lub -π. Wyia to ze wpomiaej parzytości i oreowości przeztałceń fourierowich dla ygałów czau dyretego (próbowaych). Ryue poiżej przedtawia wadrat modułu TF próbowaego z pulacją ω o ygału coiuoidalego o pulacji Ω. ω o odpowiada π. WGM przedtawioa jet wyłączie w zareie zazaczoym czerwoym protoątem (-ω o /, -π). G / f

Widmowa gętość mocy procedura obliczaia. Zebrać ciąg próbe ygału x,,,...-. Ew. zatoować fucję graic w : x w,,,...- (ew. uzupełić ciąg zerami FFT próbe) 3. Wyzaczyć DTF ciągu x w,,,...-,,,... - (ew. ciągu uzupełioego zerami FFT próbe) 4. Wyzaczyć wadraty modułów DTF dla,,.. /- 5. Wyzaczyć WGM G f π w x exp( j ) Dyreta aaliza widmowa przecie widma fucje graic zero paddig

Aaliza widmowa przecie widma *co(*pi**(t-)/64)+* co(*pi*(t-)/4); *co(*pi*.5*(t-)/64)+*co(*pi*(t-)/4); t:8; DTF dla 64 (a ryuu - pierwiate wadratowy modułu DTF) iewiela zmiaa relacji f/f w poób dratyczy zmieiła wyi aalizy widmowej widmo ygału iuoidalego o łabzej amplitudzie przetało być widocze, pojawiło ię wiele prążów ie poiadających iterpretacji fizyczej. Aaliza widmowa przecie widma f(t)*co(*pi*.5*(t-)/64)+*co(*pi*(t-)/64); t:8; DTF dla 64 (a ryuu przedtawioy jet pierwiate wadratowy modułu DTF) Mimo że w ygale wytępują tylo dwie ładowe widmo ygału iuoidalego o łabzej amplitudzie ie jet widocze, wytępuje atomiat wiele prążów ie poiadających iterpretacji fizyczej. Ze względu a iheretą obecość oa protoątego wyi przeztałceia jet plotem traformaty ieograiczoego w czaie ygału x oraz traformaty tego oa. Efet tzw. przecie widma i jego oewecje w potaci maowaia ładowych o iich amplitudach. 3

Aaliza widmowa przecie widma Sygał protoąty o czaie trwaia T rect(t): ωt F( ω ) AT i c( ) Moduł TF oa protoątego poiada liti bocze! Stoue modułów lita pierwzego i główego /3π. Liti bocze - przyczya przecieu widma! Aaliza widmowa przecie widma Załadamy, że DTF podday zotała pewa liczba próbe ygału coiuoidalego. A. Czętotliwość ygału wyoi ff / i maimum DTF (tóra ma obwiedię ic(ωt/) wypada w tym pucie. Dla pozotałych f (oreśloych powyżej), wartości DTF ą rówe zeru, poieważ oleje miejca zerowe fucji ic ą odległe od maimum właśie o f /, czyli trafiają doładie w puty a oi czętotliwości, dla tórych wyzaczamy wartości DTF. f f ωt F( ω ) AT ic( ) T/f, /Tf/ B. Czętotliwość ygału jet róża od ff / i maimum DTF (tóra ma obwiedię ic(ωt/) wypada w między putami, dla tórych obliczae ą wartości DTF. W oewecji dla pozotałych f wartości DTF przybierają ię róże od zera. 4

Aaliza widmowa fucje graic Oo Haa: πt w( t) co ( ) T t (-T/, T/) Kotrucja oa Haa: πt πt w( t) co ( ) + co( ) T T Aaliza widmowa fucje graic πt πt Traformata Fouriera oa Haa w( t) co ( ) + co( ) T T TF oa Haa jet umą traformat oa protoątego o amplitudzie ½ oraz taiego amego oa pomożoego przez fucję co(ω t), ω π/t wyorzytujemy tw. o modulacji lub tw. o traformacie iloczyu fucji: πt T T T F{ w( t)} F{ + co( )} i c( ωt / ) + i c(( ω ω ) T / ) + i c(( ω + ω ) T / ) T 4 4 ω π/ T olor graatowy TF oa protoątego o amplitudzie 5

Aaliza widmowa fucje graic t:8; f(t)*co(*pi*.5*(t-)/64)+*i(*pi*(t-)/64); 64, (a ryuu przedtawioy jet pierwiate wadratowy modułu DTF) oo protoąte oo Haa Aaliza widmowa uzupełiaie ciągu próbe ygału zerami ( zero paddig ) Przyład t[::]; xco(*pi*5*(t-)/8)+ co(*pi*5*(t-)/8); czętotliwości 5Hz i 5Hz, próbowaie 8Hz 8 6 4 8 6 4 4 6 8 4 6 Liczba próbe ygału 3 długość ciągu poddawaego DTF 56 <> 3 próbi +4 zera 8 6 4 8 6 4 Liczba próbe ygału 3 długość ciągu poddawaego DTF 3 próbi 4 6 8 6

Aaliza widmowa uzupełiaie ciągu próbe ygału zerami ( zero paddig ) Przyład t[::]; xco(*pi*55*(t-)/8)+ co(*pi*5*(t-)/8); czętotliwości 5 i 55, próbowaie 8Hz Liczba próbe ygału 3 długość ciągu poddawaego DTF 56 <> 3 próbi +4 zera Liczba próbe ygału 3 długość ciągu poddawaego DTF 3 próbi Wyi zatoowaia oa Haa Odtwarzaie ygału z próbe Sygał wyjściowy przetworia C/A jet umą (ewecją) chodów wyiających z podtrzymaia przez ore próbowaia wyiów owerji C/A. 7

Odtwarzaie ygału z próbe Sygał chodowy a wyjściu owertera C/A - plot próbe ygału dyretego (delty w putach T!!) z impulem protoątym o czaie trwaia T, przeuiętym o T/: x t) x ( T )* rect( t T / ) ( widmo ygału chodowego iloczy odp. widm ω) ( ω) T i c( ωt / ) exp( jωt / ) ( widmo ygału próbowaego (dyretego) ( ω) a ( ω ω ) T widmo ygału chodowego: a ( ω) i c( ωt / ) exp( jωt / ) ( ω ω ) 8