= oraz = ; Przykładowe zadania EGZAMINACYJNE z przedmiotu PODSTAWY AUTOMATYKI. Transmitancja operatorowa

Wielkość: px
Rozpocząć pokaz od strony:

Download "= oraz = ; Przykładowe zadania EGZAMINACYJNE z przedmiotu PODSTAWY AUTOMATYKI. Transmitancja operatorowa"

Transkrypt

1 Przkładowe zadania EGZAMINACYJNE z przedmiotu PODSTAWY AUTOMATYKI Tranmitancja operatorowa. Dla przedtawionego układu a) Podać równanie różniczkujące opiujące układ Y ( b) Wznacz tranmitancję operatorową X ( C x(t) (t) L Y(. Dla układu przedtawionego na r. wznacz: tranmitancję operatorową K ( oraz U ( odpowiedź układu na kok jednotkow (u(t)(t)) dla danch 3; d 6 b ; C; C d u(t) b (t) 3. Dla układu przedtawionego na r. 3 wznacz:. C Y C. 3 U Y( a) Tranmitancję operatorową K ( ; U (

2 b) Dla danch ; C; wznacz charaktertkę amplitudowo-fazową układu c) Wznacz odpowiedź układu (t) na kok jednotkow u(t)(t) (przjąć, C) 4. Dla układu przedtawionego na r. 4 wznacz: Y C U C. 4 Y( d) Tranmitancję operatorową K ( ; U ( e) Dla danch ; C; wznacz charaktertkę amplitudowo-fazową układu f) Wznacz odpowiedź układu (t) na kok jednotkow u(t)(t) (przjąć, C) 5. Wznaczć tranmitancję K( Y ( ) X ( dla układu przedtawionego na r. 5 C Y X. 5 Y( 6. Dla układu przedtawionego na r. 6: wznacz tranmitancję operatorową K ( oraz U ( odpowiedź układu na kok jednotkow (u(t)(t)) dla danch ; 4 3 4; L; L (t) u (t) 3. 6

3 7. Obliczć tranmitancję układu przedtawionego na chemacie C U U C 8. Wznaczć K(? Im {K(jω)} 5 ω0 e {K(jω)} -j5 ω 0,5 9. Charaktertka amplitudowo-fazowa obiektu inercjnego I rzędu przedtawiona jet na r. 9. Wznaczć parametr tego układu. Im {K(jω)} e {K(jω)} - ω Na wejście elementu oclacjnego podano gnał inuoidaln u ( t) in( ) oraz t 3 π u ( t) in( t). W tanie utalonm otrzmano odpowiedzi: ( t) in(t ) oraz π ( t) in(t ). Wznaczć parametr opiujące ten element i podać jego tranmitancję 3 operatorową. 3

4 . Dobrać K ab odpowiedź układu na kok jednotkow miała charakter aperiodczn. x(t) (t) zad(t) K( K ( e(t) gdzie: 0 K ( ; K ( K+ (5+ ) 4

5 Algebra Tranmitancji. Wznacz tranmitancję operatorową Y ( X ( /K x K /K 3 K 4 3. Obliczć tranmitancję zatępczą układu przedtawionego na chemacie 4. Wznaczć tranmitancję Y ( ) X ( dla układu: X( /(0+) Y( 0 5

6 5. Wznacz tranmitancję operatorową Y ( U ( układu przedtawionego na r. 5 K 4 u K K K 3 + K Wznacz tranmitancję operatorową Y ( U ( układu przedtawionego na r. 6 u + K 4 K K K 3 K Określić tranmitancję operatorową w układzie z r. 7 K 4 ( zad K ( K ( K 3 ( (t) K 5 ( K 6 ( Wznacz tranmitancję operatorową Y ( X ( układu przedtawionego na r. 8 6

7 K 4 x K K K 3 K Wznacz tranmitancję operatorową Y ( U ( układu przedtawionego na r. 9 K 4 U Y K K K Wzmacniacz jet projektowan w ten poób ab, całkowit wpółcznnik wzmocnienia wnoił 500± 50. Liczba pojednczch topni wzmacniacza wnoi N, a wzmocnienie każdego z nich może ię zmieniać w zakreie K i Є [5,75]. Konfiguracja jet podana na r. V in K K K 3 K N V out Każd topień wzmacniacza ma nieznaną wartość wariancji wzmocnienia. Całkowite wzmocnienie toru głównego wnoi: K K K... K N. Stał element przężenia α jet zwart pomiędz 0< α<. A) Określić zależność pomiędz V in oraz V out. B) Znaleźć wartość α oraz dla tej wartości minimalną wartość topni wzmacniacza N, ab końcow zaprojektowan wzmacniacz poiadał właściwości podane powżej. α 7

8 Skok jednotkow. Dla układu przedtawionego na r. wznacz odpowiedź układu na kok jednotkow (u(t)(t)) dla danch 3; d 6 b ; C; C d u(t) b (t).. Dla układu przedtawionego na r. wznacz: C Y C. U Y( g) Tranmitancję operatorową K ( ; U ( h) Dla danch ; C; wznacz charaktertkę amplitudowo-fazową układu i) Wznacz odpowiedź układu (t) na kok jednotkow u(t)(t) (przjąć, C) 3. Dla układu przedtawionego na r. 3 wznacz: Y C U C. 3 8

9 Y( Tranmitancję operatorową K (. Wznacz odpowiedź układu (t) na kok jednotkow U ( u(t)(t) (przjąć, C). Dla danch ; C; wznacz charaktertkę amplitudowo-fazową układu Y( 4. Dla układu przedtawionego na r. 4: wznacz tranmitancję operatorową K ( oraz U ( odpowiedź układu na kok jednotkow (u(t)(t)) dla danch ; 4 3 4; L; L (t) u (t) Wznaczć odpowiedź układu, opianego równaniem różniczkowm, d d u( t), na kok jednotkow u(t). dt dt 6. Wznaczć odpowiedź układu, opianego równaniem różniczkowm, d d u( t), na kok jednotkow u(t). dt dt 7. Dla układu przedtawionego na r., wznaczć odpowiedź na wmuzenie kokiem jednotkowm u(t) u K(. K gdzie: K ( ( T + ) Jaka będzie wartość wjścia po czaie T, czli (tt), a jaka w tanie utalonm (t-> ). 8. Dla układu przedtawionego na r. 8, wznacz odpowiedź na wmuzenie kokiem jednotkowm zad (t) zad K(. 8 9

10 gdzie: 0 K( 9. Dla układu, opianego równaniem różniczkowm, d du( t 0 0 ) dt dt +, wznaczć: - tranmitancję operatorową, - odpowiedź układu na wmuzenie kokiem jednotkowm, - tranmitancję widmową, - charaktertkę amplitudowo-fazową. Linearzacja 30. Przeprowadzić linearzację nieliniowego równania różniczkowego d 3 L + + a u dt wokół punktu utalonego P(u 0, 0 ), a natępnie wznaczć tranmitancję operatorową układu Y( zlinearzowanego K( U ( 3. Przeprowadzić linearzację nieliniowego równania różniczkowego: d a + ( bu + a ) a0 0 dt wokół punktu utalonego P(u 0, 0 ), a natępnie wznaczć tranmitancję operatorową układu Y ( zlinearzowanego K( U( 3. Przeprowadzić linearzację nieliniowego równania x 0 ; 0. x + x wokół punktu P(x 0 ; 0 ), gdzie 33. Przeprowadzić linearzację nieliniowego równania różniczkowego d a + ( bu + a ) a0 0 dt wokół punktu utalonego P(u 0, 0 ), a natępnie wznaczć tranmitancję operatorową układu Y ( zlinearzowanego K( U( 0

11 Tranmitancja widmowa 34. Wznaczć charaktertkę logartmiczną amplitud dla układu K ( 0 (0+ ) ( + ) 35. Narować charaktertkę logartmiczną amplitud tranmitancji układu otwartego (metodą przbliżoną) K ( ) 0 o ( 0+ )( + )( + 0 ) 36. Tranmitancja operatorowa układu automatki ma potać: 0 K( (+ a) Narować logartmiczną charaktertkę amplitud i faz tego układu. b) Jak zmieniają ię te charaktertki jeżeli powżz układ zotanie połączon w ujemnm przężeniu zwrotnm z wzmacniaczem o wartości k0? c) Wpełnić tabelę ω 0, ω 00 Układ bez przężenia Układ ze przężeniem M φ M φ 37. Określić pamo przeputowości układów a i b, korztając z charaktertk Bodego. 0 a) K ( + 0 b) K ( Wznaczć charaktertki logartmiczne amplitud i faz dla układu K 4 ( Wznaczć charaktertkę logartmiczną amplitud dla układu (Skorztaj z metod przbliżonej) 00( + 0) K ( ( + ) 40. Wznaczć charaktertki logartmiczne amplitud i faz dla układu Ko( ( + ( + 0*

12 4. Wznaczć charaktertki logartmiczne amplitud i faz dla układu 0(0.+ ) Ko ( ( Wznaczć charaktertki logartmiczne amplitud i faz dla układu Ko ( (+ 43. Wznaczć charaktertkę logartmiczną amplitud (metodą odcinkową) dla układu K ( (0+ ) ( + ) 44. Dla przedtawionego układu Wznacz tranmitancję widmową K(jω) i narować charaktertkę amplitudowo-fazową C x(t) (t) 45. Wznaczć tranmitancję widmową K(jω) i narować charaktertkę amplitudowo-fazową układu i 5 e(t) 0 C 46. Wznaczć tranmitancję widmową K(jω) układu przedtawionego na r. 46. Określić wartości K(jω) dla: ω0 i ω->. Dla jakiej wartości ω e{k(jω) }Im{K(jω)}? 0 u 5 C. 46

13 47. Dla układu przedtawionego na runku 47, wznacz logartmiczną charaktertkę amplitud i faz. (Skorztaj z metod przbliżonej) u K( ) gdzie: K( I( 48. Wznaczć tranmitancję widmową K(jω) (gdzie: K ( ) i narować charaktertkę E( amplitudowo-fazową układu i 0 e(t) C Uchb tatczn 49. Przez układ liniow o tranmitancji operatorowej K( przechodzi gnał x(t) x (t)+x (t) będąc umą dwóch kładowch: gnału użtecznego x (t)00int oraz zakłócającego x (t)in00t. x(t) K( (t) K ( 0,+ Wznaczć tounek amplitud gnału użtecznego do zakłócającego po przejściu przez układ 50. Przez układ liniow o tranmitancji operatorowej K( przechodzi gnał x(t) x (t)+x (t) będąc umą dwóch kładowch: gnału użtecznego x (t)00 int oraz zakłócającego x (t)in000t. x(t) K( (t) K ( 0,+ Wznaczć wartości amplitud gnału użtecznego i zakłócającego po przejściu przez ten układ. 3

14 5. Przez układ liniow o tranmitancji operatorowej K( przechodzi gnał x(t)00in(t). x(t) K( (t) 00 K ( (00 + )(0 + ) Narować logartmiczną charaktertkę amplitudową układu. Korztając z tej charaktertki wznaczć wartości amplitud gnału w tanie utalonm. 5. Dla układu przedtawionego na runku zad K ( K ob ( o parametrach: 0 K ob (, K ( 0 0+ a) wznacz wartość wjścia układu w tanie utalonm ( ut ), dla zad (t). b) Dobierz wartość wzmocnienia K x układu przedtawionego poniżej, ab wartość na wjściu układu w tanie utalonm bła taka ama jak w przpadku a, jeżeli K cz 0. zad K x K ( K ob ( K cz 53. W układzie jak na runku Wznaczć uchb tatczn układu e w trzech przpadkach, jeżeli wmuzenie zad0*(t) 4

15 x(t) (t) zad(t) obiekt K r ( e(t) obiekt opian jet równanie różniczkowm: d d x( t) dt dt Tranmitancja regulatora Kr(: a) Kr ( 5 5 b) Kr( c) Kr( Wznaczć amplitudę Y ut odpowiedzi utalonej obiektu na gnał inuoidaln x(t)0in0t. d ównanie opiujące dnamikę obiektu: 0 + ( t) 0x( t) dt 55. Wznaczć uchb tatczn układu e? zad /(+ /(+ (t) /(+ /(+ 56. W układzie jak na runku 5

16 x(t) (t) zad(t) obiekt K r ( e(t) obiekt opian jet równanie różniczkowm: d d x( t) dt dt Tranmitancja regulatora Kr(: a) Kr ( b) Kr( c) Kr( Wznaczć uchb tatczn układu e w trzech przpadkach, jeżeli wmuzenia zad(t) 57. Określić uchb tatczn e układu zad (t)0*(t) 0 /[(0+)] Y( 58. Tranmitancja układu otwartego wnoi: k K0 ( ( 5+ )( + 3) Jakie powinno bć k, ab uchb tatczn w tanie utalonm nie przekraczał 0% prz wmuzeniu zad (t)(t)? 59. Wznaczć (t) w tanie utalonm, jeżeli: T * d + k * x( t) oraz x( t) 0*in( * t) dt 60. Wznacz uchb tatczn e? 6

17 /K zad t K /K 3 K 4 K (5, K ( + K 3 (, K 4 ( 6. Wznaczć wartość utaloną. 4/(+) (t) / e(t) 6. Wznacz uchb tatczn e? 0/(+ (t) 4/ 0 7

18 0 63. Dla układu (o tranmitancji K( ) przedtawionego na r. 63, wznacz wartość wielkości wjściowej w tanie utalonm dla dwóch przpadków wmuzeń: a) u(t)(t) b) u(t) 0 in(0.t) u K( ) Jaka będzie wartość amplitud na wjściu układu w tanie utalonm ( ut?), jeżeli na układ działa tlko zakłócenie n(t). zad K( d(t) K( n(t) (t) K( ; K ( ) ; + zad 0; d( t) 0; n( t) in(0.5t ) 65. Na r.65 przedtawiono uprozczon chemat układu regulacji z wzczególnionmi gnałami wmuzenia i zakłóceń. d n O zad. 65 Parametr układu ą natępujące: O: K ( : K ( 0 ; zad ( t) ; d ( t) ; n in 0t ( + ) a) Wznaczć tranmitancje: Y ( - układu zamkniętego K z ( ; Yzad ( Y( Y( - błędu od zakłócenia d K d ( ; błędu od zakłócenia n K n ( D( N ( 8

19 b) Określić wartość wjścia układu regulacji w tanie utalonm ut dla pozczególnch gnałów zad, d, n. Uwaga! Prz rozwiązwaniu zatoować metodę uperpozcji (każdą wielkość rozpatrwać oobno, prz założeniu zerowch wartości pozotałch). Stabilność 66. Parametr układu przedtawionego na runku ą natępujące: zad K ( K ob ( K cz d d Obiekt opian równaniem: u( t). egulator ma natępującą charaktertkę dt dt czaową k(t): k (t) K t Tranmitancja widmowa czujnika pomiarowego j ) Im {K cz (jω)} K cz (ω : 4 (ω0) e {K cz (jω)} -j (ω 0) Określ parametr regulatora K? dla którego układ regulacji jet tabiln. 9

20 67. Dla jakiego K układ będzie tabiln (Zatoować krterium Nquita) K Ko( 3 (+ 68. Określić tabilność układu regulacji korztając z krterium Hurwitz a x(t) (t) zad(t) K ob ( K r ( e(t) Kob(, Kr( 3 (+ 69. Korztając z krterium Hurwitza wznaczć tabilność układu opianego tranmitancją: K 0 z Korztając z krterium Nquita wznaczć tabilność układu opianego tranmitancją: K 0 o ( 00 + ) 7. Dla jakiego k układ automatcznej regulacji będzie tabiln k Ko( 3 (+ 7. Dla podanego układu regulacji (opianego tranmitancją układu otwartego K o () wznaczć tabilność. k K ( (T + ) o (T + ) 73. Dla podanego układu regulacji (opianego tranmitancją układu otwartego K o () wznaczć warunki tabilności. k K 0 ( (0+ )( + 0) 0

21 74. Podana jet tranmitancja operatorowa układu otwartego Ko(: Ko( k (+ T 3 a) Dla jakiego k układ automatcznej regulacji będzie tabiln jeżeli T0? b) Dla jakiego T układ automatcznej regulacji będzie tabiln jeżeli k5? 75. Określić tabilność układu zamkniętego + 0 Tranmitancja operatorowa układu otwartego: K o K ( K( K ( + )( + ) Dla jakiej wartości pulacji układ zamknięt będzie na granic tabilności? 76. Parametr układu przedtawionego na runku ą natępujące: zad K ( K ob ( K cz d d Obiekt opian równaniem: + + x( t). egulator tpu P o wzmocnieniu K. dt dt 0 Tranmitancja operatorowa czujnika pomiarowego K cz ( + Określ K? dla którego układ regulacji jet tabiln. 77. Określić tabilność układu regulacji korztając z : - Krterium Hurwitz a - Krterium Nquita x(t) (t) zad(t) K( K r ( e(t) gdzie: K( (+ ; Kr ( )

22 78. Wznaczć warunki tabilności układu przedtawionego na r. za d K( d(t) K( (t) Kcz( n(t) Parametr układu: K ( ; + + K K ( ; K cz ( Parametr układu przedtawionego na r. 79 ą natępujące: zad K ( K ob ( K cz. 79 d d Obiekt opian równaniem: + + u( t). dt dt egulator tpu PI o parametrach K p i K I. Tranmitancja operatorowa czujnika pomiarowego K cz ( Parametr układu przedtawionego na runku ą natępujące: zad K ( K ob ( K cz d d Obiekt opian równaniem: + + x( t). egulator tpu P o wzmocnieniu K. dt dt 0 Tranmitancja operatorowa czujnika pomiarowego K cz ( + Określ K? dla którego układ regulacji jet tabiln.

23 8. Określić tabilność układu regulacji (K. Hurwitz a) zad /(3+ (t) /(+ /(+ 8. Określić k prz pomoc krterium Hurwitza: k T K ; ( T ) K T ( + T ) 83. Określić tabilność układu korztając z K. Nquita. k ( + T K 0 ( Zbadać tabilność układu w zależności od parametru K d d K 0 + K + K+ ( τ ) dτ u dt dt 0 t 0 3

24 Dobór nataw regulatorów PID 85. Parametr układu przedtawionego na r. 85 ą natępujące O. 85 O: K( ( + a) ; : K K ( ) Określić optmalne parametr a i K: korztając z krterium wkaźnika całkowego I (minimum -> całki z kwadratu błędu) zad 86. Korztając z drugiej metod Zieglera-Nichola (tetu granicznego) wznaczć parametr K gr, i T oc, potrzebne do doboru nataw regulatora PID. O zad Tranmitancja obiektu jet natępująca: O: K( Parametr układu przedtawionego na r. 87 ą natępujące: O. 87 O: K ( ; : K ( K ( + 4) Dobrać parametr K: a) według krterium minimum wartości wkaźnika całkowego I (minimum -> całki z kwadratu błędu) b) według metod optimum modułu c) według metod lokowania pierwiatków tak ab odpowiedź układu na kok jednotkow miała charakter inercjn. zad 4

25 88. Korztając z krterium Zieglera-Nichola wznaczć parametr (Kgr, Toc) dla układu Ko( ( Tranmitancja układu zamkniętego ma potać: K z 6 + 8k+ 6 a) Dobrać parametr k według krterium minimum wartości wkaźnika całkowego I (minimum - > całki z kwadratu błędu) b) Dla wliczonego parametru k określić charakter odpowiedź układu na kok jednotkow (inercjn lub oclacjn) 90. Korztając z krterium optimum modułu wznaczć optmalną natawę parametru K jeżeli tranmitancja układu otwartego jet równa K K o ( + ) 9. Wznaczć wartość całki z kwadratu uchbu I e dt, po podaniu na wjściu układu koku jednotkowego zad (t) (t). Tranmitancja operatorowa układu otwartego wnoi: k K0 ( ( T+ ) 9. Korztając z krterium Zieglera-Nichola wznaczć parametr (Kgr, Toc) dla układu Ko( (+ 93. Korztając z krterium optimum modułu wznaczć optmalną natawę parametru K jeżeli tranmitancja układu otwartego jet równa K K o ( + 0) Dla jakiego k zapa modułu M. (Skorztaj z k. Nquita) k K 0 ( ( Korztając z krterium Zieglera-Nichola wznaczć parametr (Kgr, Toc) dla układu K K o ( + ) 96. Dla obiektu o tranmitancji operatorowej: K ( ( T + )( T+ ) dobierz regulator, toując metodę bezpośrednią, pełniając warunek odpowiedzi układu zamkniętego na kok jednotkow w potaci: 5

26 K ( z T + z 97. Dla obiektu o tranmitancji operatorowej: K( ( T + ) T dobierz regulator, toując metodę bezpośrednią, pełniając warunek odpowiedzi układu zamkniętego na kok jednotkow w potaci: K z ( T + z 98. Dla jakiego k zapa modułu M., a zapa faz układzie o tranmitancji: π ϕ (Skorztaj z krterium Nquita) w 6 k K 0 ( ( + T. 99. Znajdź wartość parametru K w układzie w odpowiedzi na kok jednotkow. u K( ) K K ( któr daje przeregulowanie 0% ( + 30) T. 00. Serwomechanizm ma tranmitancję operatorową K o (. ( + 0.5)( + 3) Dobierz element korekcjn któr powoduje uzkanie zapau faz 50 0 bez zmian granicznej wartości czętotliwości odcięcia. Dodatkowo błąd regulacji na gnał t*(t) (rampa) w układzie z kompenatorem nie powinien przekraczać,5. 6

2. Wyznaczyć K(s)=? 3. Parametry układu przedstawionego na rysunku są następujące: Obiekt opisany równaniem: y = x(

2. Wyznaczyć K(s)=? 3. Parametry układu przedstawionego na rysunku są następujące: Obiekt opisany równaniem: y = x( Przykładowe zadania EGZAMINACYJNE z przedmiotu PODSTAWY AUTOMATYKI. Dla przedtawionego układu a) Podać równanie różniczkujące opiujące układ Y b) Wyznacz tranmitancję operatorową X C R x(t) L. Wyznaczyć

Bardziej szczegółowo

PODSTAWY AUTOMATYKI ĆWICZENIA

PODSTAWY AUTOMATYKI ĆWICZENIA lita zadań nr Tranformata Laplace a Korzytając wprot z definicji znaleźć tranformatę Laplace a funkcji: a y ( t+ y ( t b y ( t+ d ( ) t y t e + Dana jet odpowiedź na impul Diraca (funkcja wagi) g ( Znaleźć

Bardziej szczegółowo

PODSTAWY AUTOMATYKI 1 ĆWICZENIA

PODSTAWY AUTOMATYKI 1 ĆWICZENIA Elektrotechnika Podtawy Automatyki PODSTAWY AUTOMATYKI ĆWICZENIA lita zadań nr Tranformata Laplace a. Korzytając wprot z definicji znaleźć tranformatę Laplace a funkcji: y ( t 3 y( t y ( t ( ) 3 t y t

Bardziej szczegółowo

Zadanie 1. Podaj model matematyczny układu jak na rysunku: a) w postaci transmitancji, b) w postaci równań stanu (równań różniczkowych).

Zadanie 1. Podaj model matematyczny układu jak na rysunku: a) w postaci transmitancji, b) w postaci równań stanu (równań różniczkowych). Zadanie Podaj model matematyczny uładu ja na ryunu: a w potaci tranmitancji, b w potaci równań tanu równań różniczowych. a ranmitancja operatorowa LC C b ównania tanu uładu di dt i A B du c u c dt i u

Bardziej szczegółowo

POLITECHNIKA WARSZAWSKA WYDZIAŁ SAMOCHODÓW I MASZYN ROBOCZYCH Instytut Podstaw Budowy Maszyn Zakład Mechaniki

POLITECHNIKA WARSZAWSKA WYDZIAŁ SAMOCHODÓW I MASZYN ROBOCZYCH Instytut Podstaw Budowy Maszyn Zakład Mechaniki POLITECHNIKA WARSZAWSKA WYDZIAŁ SAMOCHODÓW I MASZYN ROBOCZYCH Intytut Podtaw Budowy Mazyn Zakład Mechaniki Laboratorium podtaw automatyki i teorii mazyn Intrukcja do ćwiczenia A-5 Badanie układu terowania

Bardziej szczegółowo

LABORATORIUM PODSTAW AUTOMATYKI

LABORATORIUM PODSTAW AUTOMATYKI LABORATORIUM PODSTAW AUTOMATYKI INSTRUKCJA DO ĆWICZENIA 4.Wstęp - DOBÓR NASTAW REGULATORÓW opr. dr inż Krzsztof Kula Dobór nastaw regulatorów uwzględnia dnamikę obiektu jak i wmagania stawiane zamkniętemu

Bardziej szczegółowo

CHARAKTERYSTYKI CZĘSTOTLIWOŚCIOWE UKŁADÓW DYNAMICZNYCH

CHARAKTERYSTYKI CZĘSTOTLIWOŚCIOWE UKŁADÓW DYNAMICZNYCH CHARAKTERYSTYKI CZĘSTOTLIWOŚCIOWE UKŁADÓW DYNAMICZNYCH Zadanie 1. (Charaterytyi czętotliwościowe) Problem: Wyznaczyć charaterytyi czętotliwościowe (amplitudową i fazową) członu całującego rzeczywitego

Bardziej szczegółowo

PODSTAWY AUTOMATYKI 10. Struktury układów regulacji

PODSTAWY AUTOMATYKI 10. Struktury układów regulacji Politechnika Warzawka Inttut Automatki i Robotki Prof. dr hab. inż. Jan Maciej Kościeln PODSTAWY AUTOMATYKI 10. Struktur układów regulacji Obiekt regulacji u Element wkonawcz Obiekt regulacji Przetwornik

Bardziej szczegółowo

PAiTM. materiały uzupełniające do ćwiczeń Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych studia inżynierskie prowadzący: mgr inż.

PAiTM. materiały uzupełniające do ćwiczeń Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych studia inżynierskie prowadzący: mgr inż. PAiTM materiały uzupełniające do ćwiczeń Wydział Samochodów i Mazyn Roboczych tudia inżynierkie prowadzący: mgr inż. Sebatian Korczak Poniżze materiały tylko dla tudentów uczęzczających na zajęcia. Zakaz

Bardziej szczegółowo

REGULACJA KASKADOWA. - - R1(s) + R2(s) 1. Cel ćwiczenia

REGULACJA KASKADOWA. - - R1(s) + R2(s) 1. Cel ćwiczenia REGULACJA KASKADOWA. Cel ćwiczenia Zapoznanie ię z zaadą działania i właściwościami kład Zaprojektowanie kład reglacji kakadowej Przeprowadzenie mlacji prac kład w środowik MATLAB 2. Przebieg ćwiczenia

Bardziej szczegółowo

4. Schematy blokowe; algebra schematów blokowych

4. Schematy blokowe; algebra schematów blokowych 57. Schemat bloowe; algebra chematów bloowch W ażdm złożonm ładzie atomati można wodrębnić wpółpracjące ze obą element protze, tórch właściwości ą znane i formłowane np. w potaci tranmitancji operatorowej.

Bardziej szczegółowo

PODSTAWY AUTOMATYKI 11. Struktury układów regulacji

PODSTAWY AUTOMATYKI 11. Struktury układów regulacji Politechnika Warzawka Inttut Automatki i Robotki Prof. dr hab. inż. Jan Macie Kościeln PODSTAWY AUTOMATYKI. Struktur układów regulaci Obiekt regulaci u Element wkonawcz Obiekt regulaci Przetwornik pomiarow

Bardziej szczegółowo

PODSTAWY AUTOMATYKI 4. Schematy blokowe

PODSTAWY AUTOMATYKI 4. Schematy blokowe Politechnika Warzawka Inttt Atomatki i Robotki Prof. dr hab. inż. Jan Maciej Kościeln PODSTAWY AUTOMATYKI. Schemat blokowe Schemat blokow Schemat blokowe trktralne: przedtawiają wzajemne powiązania pomiędz

Bardziej szczegółowo

19. Wybrane układy regulacji Korekcja nieliniowa układów. Przykład K s 2. Rys Schemat blokowy układu oryginalnego

19. Wybrane układy regulacji Korekcja nieliniowa układów. Przykład K s 2. Rys Schemat blokowy układu oryginalnego 19. Wbrane układ regulacji Przkład 19.1 19.1. Korekcja nieliniowa układów w K s 2 Rs. 19.1. Schemat blokow układu orginalnego 1 Zbadać możliwość stabilizacji układu za pomocą nieliniowego prędkościowego

Bardziej szczegółowo

POLITECHNIKA ŚLĄSKA WYDZIAŁ GÓRNICTWA I GEOLOGII

POLITECHNIKA ŚLĄSKA WYDZIAŁ GÓRNICTWA I GEOLOGII POLTECHNA ŚLĄSA WYDZAŁ GÓNCTWA GEOLOG oman aula WYBANE METODY DOBOU NASTAW PAAMETÓW EGULATOA PD PLAN WYŁADU Wprowazenie ryterium Zieglera-Nichola Metoa linii pierwiatkowych ryterium minimalizacji kwaratowego

Bardziej szczegółowo

Statyczne charakterystyki czujników

Statyczne charakterystyki czujników Statyczne charakterytyki czujników Określają działanie czujnika w normalnych warunkach otoczenia przy bardzo powolnych zmianach wielkości wejściowej. Itotne zagadnienia: kalibracji hiterezy powtarzalności

Bardziej szczegółowo

Podstawowe układy pracy tranzystora bipolarnego

Podstawowe układy pracy tranzystora bipolarnego L A B O A T O I U M U K Ł A D Ó W L I N I O W Y C H Podtawowe układy pracy tranzytora bipolarnego Ćwiczenie opracował Jacek Jakuz 4. Wtęp Ćwiczenie umożliwia pomiar i porównanie parametrów podtawowych

Bardziej szczegółowo

Blok 2: Zależność funkcyjna wielkości fizycznych

Blok 2: Zależność funkcyjna wielkości fizycznych Blok : Zależność funkcjna wielkości fizcznch I. Odcztwanie informacji z wkreu co tak naprawdę na nim ię znajduje. Chcąc odcztać informacje z wkreu funkcji, muim dokładnie wiedzieć, jaka wielkość fizczna

Bardziej szczegółowo

PODSTAWY AUTOMATYKI 2 ĆWICZENIA

PODSTAWY AUTOMATYKI 2 ĆWICZENIA Elektrotechnika Podtawy Automatyki PODSTAWY AUTOMATYKI ĆWICZENIA lita adań nr Tranformata Z Korytając wrot definicji naleźć tranformatę Z funkcji: f f n) 5n n n) f n) n 4 e t f ) n tt f n f e Korytając

Bardziej szczegółowo

25. RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE PIERWSZEGO RZĘDU. y +y tgx=sinx

25. RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE PIERWSZEGO RZĘDU. y +y tgx=sinx 5. RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE PIERWSZEGO RZĘDU 5.1. Pojęcia wstępne. Klasfikacja równań i rozwiązań Rozróżniam dwa zasadnicze tp równań różniczkowch: równania różniczkowe zwczajne i równania różniczkowe cząstkowe.

Bardziej szczegółowo

Politechnika Warszawska Instytut Automatyki i Robotyki. Prof. dr hab. inż. Jan Maciej Kościelny PODSTAWY AUTOMATYKI

Politechnika Warszawska Instytut Automatyki i Robotyki. Prof. dr hab. inż. Jan Maciej Kościelny PODSTAWY AUTOMATYKI Politechnika Warszawska Instytut Automatyki i Robotyki Prof. dr hab. inż. Jan Maciej Kościelny PODSTAWY AUTOMATYKI 1. Dobór rodzaju i nastaw regulatorów PID Rodzaje regulatorów 2 Regulatory dwustawne (2P)

Bardziej szczegółowo

Automatyka i robotyka ETP2005L. Laboratorium semestr zimowy

Automatyka i robotyka ETP2005L. Laboratorium semestr zimowy Automatyka i robotyka ETP2005L Laboratorium semestr zimowy 2017-2018 Liniowe człony automatyki x(t) wymuszenie CZŁON (element) OBIEKT AUTOMATYKI y(t) odpowiedź Modelowanie matematyczne obiektów automatyki

Bardziej szczegółowo

Automatyka i sterowanie w gazownictwie. Regulatory w układach regulacji

Automatyka i sterowanie w gazownictwie. Regulatory w układach regulacji Automatyka i sterowanie w gazownictwie Regulatory w układach regulacji Wykładowca : dr inż. Iwona Oprzędkiewicz Nazwa wydziału: WIMiR Nazwa katedry: Katedra Automatyzacji Procesów AGH Ogólne zasady projektowania

Bardziej szczegółowo

Automatyka i robotyka

Automatyka i robotyka Automatyka i robotyka Wykład 8 - Regulator PID Wojciech Paszke Instytut Sterowania i Systemów Informatycznych, Uniwersytet Zielonogórski 1 z 29 Plan wykładu regulator PID 2 z 29 Kompensator wyprzedzająco-opóźniający

Bardziej szczegółowo

Tematyka egzaminu z Podstaw sterowania

Tematyka egzaminu z Podstaw sterowania Tematyka egzaminu z Podstaw sterowania Rafał Trójniak 6 września 2009 Spis treści 1 Rozwiązane tematy 1 1.1 Napisać równanie różniczkowe dla zbiornika z odpływem grawitacyjnym...............................

Bardziej szczegółowo

Pod staw a y y a ut u om o a m tyki Wykład 2

Pod staw a y y a ut u om o a m tyki Wykład 2 Podtaw autoatki Wkład 2 Obiekt regulacji Układ regulacji Obiekt w układzie regulacji z w e u obiekt regulacji urządzenie _ regulator wkonawcze obiekt regulacji eleent poiarow Obiekt regulacji Obiekte regulacji

Bardziej szczegółowo

PODSTAWY AUTOMATYKI 1 ĆWICZENIA

PODSTAWY AUTOMATYKI 1 ĆWICZENIA Automatyka i Robotyka Podtawy Automatyki PODSTAWY AUTOMATYKI ĆWICZENIA lita adań nr Tranformata Laplace a. Korytając wprot definicji naleźć tranformatę Laplace a funkcji: y t y t y t y e t. Dana jet odpowiedź

Bardziej szczegółowo

Podstawy Automatyki. Wykład 5 - stabilność liniowych układów dynamicznych. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki

Podstawy Automatyki. Wykład 5 - stabilność liniowych układów dynamicznych. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki Wykład 5 - stabilność liniowych układów dynamicznych Instytut Automatyki i Robotyki Warszawa, 2015 Wstęp Stabilność O układzie możemy mówić, że jest stabilny gdy układ ten wytrącony ze stanu równowagi

Bardziej szczegółowo

Metody systemowe i decyzyjne w informatyce

Metody systemowe i decyzyjne w informatyce Metody ytemowe i decyzyjne w informatyce Ćwiczenia lita zadań nr 1 Prote zatoowania równań różniczkowych Zad. 1 Liczba potencjalnych użytkowników portalu połecznościowego wynoi 4 miliony oób. Tempo, w

Bardziej szczegółowo

Politechnika Warszawska Instytut Automatyki i Robotyki. Prof. dr hab. inż. Jan Maciej Kościelny PODSTAWY AUTOMATYKI

Politechnika Warszawska Instytut Automatyki i Robotyki. Prof. dr hab. inż. Jan Maciej Kościelny PODSTAWY AUTOMATYKI Politechnika Warzawka Intytut Automatyki i Robotyki Prof. dr hab. inż. Jan acie Kościelny PODSAWY AUOAYKI 5. Charakterytyki czętotliwościowe ranmitanca widmowa Przekztałcenie Fouriera F f t e t dt F dla

Bardziej szczegółowo

5. Ogólne zasady projektowania układów regulacji

5. Ogólne zasady projektowania układów regulacji 5. Ogólne zaay projektowania ukłaów regulacji Projektowanie ukłaów to proce złożony, gzie wyróżniamy fazy: analizę zaania, projekt wtępny, ientyfikację moelu ukłau regulacji, analizę właściwości ukłau

Bardziej szczegółowo

Teoria sterowania - studia niestacjonarne AiR 2 stopień

Teoria sterowania - studia niestacjonarne AiR 2 stopień Teoria sterowania - studia niestacjonarne AiR stopień Kazimierz Duzinkiewicz, dr hab. Inż. Katedra Inżynerii Systemów Sterowania Wykład 4-06/07 Transmitancja widmowa i charakterystyki częstotliwościowe

Bardziej szczegółowo

Stabilność liniowych układów dyskretnych

Stabilność liniowych układów dyskretnych Akademia Morka w Gdyni atedra Automatyki Okrętowej Teoria terowania Miroław Tomera. WPROWADZENIE Definicja tabilności BIBO (Boundary Input Boundary Output) i tabilność zerowo-wejściowa może zotać łatwo

Bardziej szczegółowo

Politechnika Poznańska, Katedra Sterowania i Inżynierii Systemów Wykłady 7,8, str. 1

Politechnika Poznańska, Katedra Sterowania i Inżynierii Systemów Wykłady 7,8, str. 1 Politechnika Poznańska, Katedra Sterowania i Inżnierii Sstemów Wkład 7,8, str. 28. Uchb ustalon w układach z niejednostkowm (elastcznm) sprzężeniem zwrotnm [rad] k u 0 [V] [V] u[v] G (s) G 2 (s) [rad]

Bardziej szczegółowo

Politechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra Inżynierii Systemów Sterowania

Politechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra Inżynierii Systemów Sterowania Politechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra Inżynierii Systemów Sterowania Automatyka zastosowania, metody i narzędzia, perspektywy Synteza systemów sterowania z wykorzystaniem regulatorów

Bardziej szczegółowo

PAiTM. materiały uzupełniające do ćwiczeń Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych studia inżynierskie prowadzący: mgr inż.

PAiTM. materiały uzupełniające do ćwiczeń Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych studia inżynierskie prowadzący: mgr inż. PAiTM materiały uzupełniające do ćwiczeń Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych studia inżynierskie prowadzący: mgr inż. Sebastian Korczak Poniższe materiały tylko dla studentów uczęszczających na zajęcia.

Bardziej szczegółowo

1 Przekształcenie Laplace a

1 Przekształcenie Laplace a Przekztałcenie Laplace a. Definicja i podtawowe właności przekztałcenia Laplace a Definicja Niech dana będzie funkcja f określona na przedziale [,. Przekztałcenie (tranformatę Laplace a funkcji f definiujemy

Bardziej szczegółowo

Politechnika Warszawska Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych Instytut Podstaw Budowy Maszyn Zakład Mechaniki

Politechnika Warszawska Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych Instytut Podstaw Budowy Maszyn Zakład Mechaniki Politechnika Warszawska Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych Instytut Podstaw Budowy Maszyn Zakład Mechaniki http://www.ipbm.simr.pw.edu.pl/ eoria maszyn i podstawy automatyki semestr zimowy 2016/2017

Bardziej szczegółowo

RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE WYKŁAD 3

RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE WYKŁAD 3 RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE WYKŁAD 3 Równania różniczkowe liniowe Metoda przewidwań Metoda przewidwań całkowania równania niejednorodnego ' p( x) opiera się na następującm twierdzeniu. Twierdzenie f ( x) Suma

Bardziej szczegółowo

Filtry aktywne czasu ciągłego i dyskretnego

Filtry aktywne czasu ciągłego i dyskretnego Politechnika Wrocławka czau ciągłego i dykretnego Wrocław 6 Politechnika Wrocławka Filtry toowanie filtrów w elektronice ma na celu eliminowanie czy też zmniejzenie wpływu ygnałów o niepożądanej czętotliwości

Bardziej szczegółowo

Kompensacja wyprzedzająca i opóźniająca fazę. dr hab. inż. Krzysztof Patan, prof. PWSZ

Kompensacja wyprzedzająca i opóźniająca fazę. dr hab. inż. Krzysztof Patan, prof. PWSZ Kompensacja wyprzedzająca i opóźniająca fazę dr hab. inż. Krzysztof Patan, prof. PWSZ Kształtowanie charakterystyki częstotliwościowej Kształtujemy charakterystykę układu otwartego aby uzyskać: pożądane

Bardziej szczegółowo

Podstawy Automatyki. Wykład 5 - stabilność liniowych układów dynamicznych. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki

Podstawy Automatyki. Wykład 5 - stabilność liniowych układów dynamicznych. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki Wykład 5 - stabilność liniowych układów dynamicznych Instytut Automatyki i Robotyki Warszawa, 2018 Wstęp Stabilność O układzie możemy mówić, że jest stabilny jeżeli jego odpowiedź na wymuszenie (zakłócenie)

Bardziej szczegółowo

RZĘDU PIERWSZEGO. RÓWNANIE BERNOULLIEGO. RÓWNANIE JEDNORODNE. KRZYWE ORTOGONALNE. RÓWNANIE BERNOULLIEGO. Nieliniowe równanie różniczkowe Bernoulliego

RZĘDU PIERWSZEGO. RÓWNANIE BERNOULLIEGO. RÓWNANIE JEDNORODNE. KRZYWE ORTOGONALNE. RÓWNANIE BERNOULLIEGO. Nieliniowe równanie różniczkowe Bernoulliego NIELINIOWE RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE ZWYCZAJNE RZĘDU PIERWSZEGO. RÓWNANIE BERNOULLIEGO. RÓWNANIE JEDNORODNE. KRZYWE ORTOGONALNE. RÓWNANIE BERNOULLIEGO. Nieliniowe równanie różniczkowe Bernoulliego ma postać:

Bardziej szczegółowo

Filtry aktywne czasu ciągłego i dyskretnego

Filtry aktywne czasu ciągłego i dyskretnego Politechnika Wrocławka czau ciągłego i dykretnego Wrocław 5 Politechnika Wrocławka, w porównaniu z filtrami paywnymi L, różniają ię wieloma zaletami, np. dużą tabilnością pracy, dokładnością, łatwością

Bardziej szczegółowo

Podstawy automatyki. Energetyka Sem. V Wykład 1. Sem /17 Hossein Ghaemi

Podstawy automatyki. Energetyka Sem. V Wykład 1. Sem /17 Hossein Ghaemi Podstawy automatyki Energetyka Sem. V Wykład 1 Sem. 1-2016/17 Hossein Ghaemi Hossein Ghaemi Katedra Automatyki i Energetyki Wydział Oceanotechniki i Okrętownictwa Politechnika Gdańska pok. 222A WOiO Tel.:

Bardziej szczegółowo

OBLICZENIE PRZEMIESZCZEŃ W KRATOWNICY PŁASKIEJ

OBLICZENIE PRZEMIESZCZEŃ W KRATOWNICY PŁASKIEJ WYZNACZANIE PRZEMIESZCZEŃ - kratownica obciążenie iłami 070 OBLICZENIE PRZEMIESZCZEŃ W KRATOWNICY PŁASKIEJ DANE WYJŚCIOWE DO OBLICZEŃ Dana jet kratownica jak na runku Zaprojektować wtępnie przekroje prętów

Bardziej szczegółowo

Automatyka i robotyka

Automatyka i robotyka Automatyka i robotyka Wykład 5 - Stabilność układów dynamicznych Wojciech Paszke Instytut Sterowania i Systemów Informatycznych, Uniwersytet Zielonogórski 1 z 43 Plan wykładu Wprowadzenie Stabilność modeli

Bardziej szczegółowo

Z-ZIP-103z Podstawy automatyzacji Basics of automation

Z-ZIP-103z Podstawy automatyzacji Basics of automation KARTA MODUŁU / KARTA PRZEDMIOTU Kod modułu Nazwa modułu Nazwa modułu w języku angielskim Obowiązuje od roku akademickiego 01/013 Z-ZIP-103z Podstawy automatyzacji Basics of automation A. USYTUOWANIE MODUŁU

Bardziej szczegółowo

Podstawy Automatyki. Wykład 5 - stabilność liniowych układów dynamicznych. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki

Podstawy Automatyki. Wykład 5 - stabilność liniowych układów dynamicznych. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki Wykład 5 - stabilność liniowych układów dynamicznych Instytut Automatyki i Robotyki Warszawa, 2015 Wstęp Stabilność - definicja 1 O układzie możemy mówić, że jest stabilny gdy wytrącony ze stanu równowagi

Bardziej szczegółowo

Filtry aktywne czasu ciągłego i dyskretnego

Filtry aktywne czasu ciągłego i dyskretnego Politechnika Wrocławka Intytut Telekomunikacji, Teleinformatyki i Akutyki czau ciągłego i dykretnego Wrocław 9 Politechnika Wrocławka Intytut Telekomunikacji, Teleinformatyki i Akutyki odzaje Ze względu

Bardziej szczegółowo

1. POJĘCIA PODSTAWOWE I RODZAJE UKŁADÓW AUTOMATYKI

1. POJĘCIA PODSTAWOWE I RODZAJE UKŁADÓW AUTOMATYKI Podstawy automatyki / Józef Lisowski. Gdynia, 2015 Spis treści PRZEDMOWA 9 WSTĘP 11 1. POJĘCIA PODSTAWOWE I RODZAJE UKŁADÓW AUTOMATYKI 17 1.1. Automatyka, sterowanie i regulacja 17 1.2. Obiekt regulacji

Bardziej szczegółowo

Ćwiczenie nr 6 Charakterystyki częstotliwościowe

Ćwiczenie nr 6 Charakterystyki częstotliwościowe Wstęp teoretyczny Ćwiczenie nr 6 Charakterystyki częstotliwościowe 1 Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest wyznaczenie charakterystyk częstotliwościowych układu regulacji oraz korekta nastaw regulatora na

Bardziej szczegółowo

Układy z regulatorami P, PI oraz PID

Układy z regulatorami P, PI oraz PID Układy z regulatorami P, PI oraz PID Sterowanie Procesami Ciągłymi 2016 Układ automatycznej regulacji y0( t) + _ ε () t ut () K R (s) yt () KO () s yt () y 0 (t) = 1(t) Postulaty, kryteria oceny jakości

Bardziej szczegółowo

Laboratorium z podstaw automatyki

Laboratorium z podstaw automatyki Wydział Inżynierii Mechanicznej i Mechatroniki Laboratorium z podstaw automatyki Dobór parametrów układu regulacji, Identyfikacja parametrów obiektów dynamicznych Kierunek studiów: Transport, Stacjonarne

Bardziej szczegółowo

Ćwiczenie - 1 OBSŁUGA GENERATORA I OSCYLOSKOPU. WYZNACZANIE CHARAKTERYSTYKI AMPLITUDOWEJ I FAZOWEJ NA PRZYKŁADZIE FILTRU RC.

Ćwiczenie - 1 OBSŁUGA GENERATORA I OSCYLOSKOPU. WYZNACZANIE CHARAKTERYSTYKI AMPLITUDOWEJ I FAZOWEJ NA PRZYKŁADZIE FILTRU RC. Ćwiczenie - 1 OBSŁUGA GENERATORA I OSCYLOSKOPU. WYZNACZANIE CHARAKTERYSTYKI AMPLITUDOWEJ I FAZOWEJ NA PRZYKŁADZIE FILTRU RC. Spis treści 1 Cel ćwiczenia 2 2 Podstawy teoretyczne 2 2.1 Charakterystyki częstotliwościowe..........................

Bardziej szczegółowo

Równania różniczkowe

Równania różniczkowe Równania różniczkowe I rzędu Andrzej Musielak Równania różniczkowe Równania różniczkowe I rzędu Równanie różniczkowe pierwszego rzędu to równanie w którm pojawia się zmienna x, funkcja tej zmiennej oraz

Bardziej szczegółowo

UKŁADY JEDNOWYMIAROWE. Część II UKŁADY LINIOWE Z OPÓŹNIENIEM

UKŁADY JEDNOWYMIAROWE. Część II UKŁADY LINIOWE Z OPÓŹNIENIEM UKŁADY JEDNOWYMIAROWE Część II UKŁADY LINIOWE Z OPÓŹNIENIEM 1 8. Wprowadzenie do części II W praktyce występują układy regulacji, których człony mogą przejawiać opóźnioną reakcję na sygnał wejściowy. Rozróżniamy

Bardziej szczegółowo

Politechnika Warszawska Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych Instytut Podstaw Budowy Maszyn Zakład Mechaniki

Politechnika Warszawska Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych Instytut Podstaw Budowy Maszyn Zakład Mechaniki Politechnika Warszawska Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych Instytut Podstaw Budowy Maszyn Zakład Mechaniki http://www.ipbm.simr.pw.edu.pl/ Teoria maszyn i podstawy automatyki semestr zimowy 206/207

Bardziej szczegółowo

Politechnika Warszawska Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych Instytut Podstaw Budowy Maszyn Zakład Mechaniki

Politechnika Warszawska Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych Instytut Podstaw Budowy Maszyn Zakład Mechaniki Politechnika Warszawska Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych Instytut Podstaw Budowy Maszyn Zakład Mechaniki http://www.ipbm.simr.pw.edu.pl/ Teoria maszyn i podstawy automatyki semestr zimowy 2017/2018

Bardziej szczegółowo

CHARAKTERYSTYKI CZĘSTOTLIWOŚCIOWE

CHARAKTERYSTYKI CZĘSTOTLIWOŚCIOWE CHARAKTERYSTYKI CZĘSTOTLIWOŚCIOWE Do opisu członów i układów automatyki stosuje się, oprócz transmitancji operatorowej (), tzw. transmitancję widmową. Transmitancję widmową () wyznaczyć można na podstawie

Bardziej szczegółowo

Inżynieria Systemów Dynamicznych (3)

Inżynieria Systemów Dynamicznych (3) Inżynieria Systemów Dynamicznych (3) Charakterystyki podstawowych członów dynamicznych Piotr Jacek Suchomski Katedra Systemów Automatyki WETI, Politechnika Gdańska 2 grudnia 2010 O czym będziemy mówili?

Bardziej szczegółowo

KO OF Szczecin:

KO OF Szczecin: 55OF D KO OF Szczecin: www.of.zc.pl L OLMPADA FZYZNA (005/006). Stopień, zadanie doświadczalne D Źródło: Komitet Główny Olimpiady Fizycznej A. Wymołek; Fizyka w Szkole nr 3, 006. Autor: Nazwa zadania:

Bardziej szczegółowo

Urz¹dzenie steruj¹ce. Obiekt. Urz¹dzenie steruj¹ce. Obiekt. 1. Podstawowe pojęcia. u 1. y 1 y 2... y n. z 1 z 2... z l.

Urz¹dzenie steruj¹ce. Obiekt. Urz¹dzenie steruj¹ce. Obiekt. 1. Podstawowe pojęcia. u 1. y 1 y 2... y n. z 1 z 2... z l. Politechnia Poznańsa, Katedra Sterowania i Inżnierii Sstemów Wład,2, str.. Podstawowe pojęcia z (t) z 2 (t)... u (t) u 2 (t). Obiet u m (t) z l (t) (t) 2 (t). n (t) u(t) z(t) Obiet (t) (a) u Rs. u u =

Bardziej szczegółowo

Transmitancja widmowa bieguna

Transmitancja widmowa bieguna Tranmitancja widmowa bieguna Podtawienie = jω G = G j ω = j ω Wyodrębnienie części rzeczywitej i urojonej j G j ω = 2 ω j 2 j ω = ω Re {G j ω }= ω 2 Im {G j ω }= ω ω 2 Arg {G j ω }= arctg ω 2 Moduł i faza

Bardziej szczegółowo

INSTYTUT ENERGOELEKTRYKI POLITECHNIKI WROCŁAWSKIEJ Raport serii SPRAWOZDANIA Nr LABORATORIUM TEORII I TEHCNIKI STEROWANIA INSTRUKCJA LABORATORYJNA

INSTYTUT ENERGOELEKTRYKI POLITECHNIKI WROCŁAWSKIEJ Raport serii SPRAWOZDANIA Nr LABORATORIUM TEORII I TEHCNIKI STEROWANIA INSTRUKCJA LABORATORYJNA Na prawach rękopiu do użytku łużbowego INSTYTUT ENEROELEKTRYKI POLITECHNIKI WROCŁAWSKIEJ Raport erii SPRAWOZDANIA Nr LABORATORIUM TEORII I TEHCNIKI STEROWANIA INSTRUKCJA LABORATORYJNA ĆWICZENIE Nr SPOSOBY

Bardziej szczegółowo

Laboratorium z podstaw automatyki

Laboratorium z podstaw automatyki Wydział Inżynierii Mechanicznej i Mechatroniki Laboratorium z podstaw automatyki Analiza stabilności, dobór układów i parametrów regulacji, identyfikacja obiektów Kierunek studiów: Transport, Stacjonarne

Bardziej szczegółowo

Politechnika Warszawska Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych Instytut Podstaw Budowy Maszyn Zakład Mechaniki

Politechnika Warszawska Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych Instytut Podstaw Budowy Maszyn Zakład Mechaniki Politechnika Warszawska Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych Instytut Podstaw Budowy Maszyn Zakład Mechaniki http://www.ipbm.simr.pw.edu.pl/ Teoria maszyn i podstawy automatyki semestr zimowy 207/208

Bardziej szczegółowo

Politechnika Warszawska Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych Instytut Podstaw Budowy Maszyn Zakład Mechaniki

Politechnika Warszawska Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych Instytut Podstaw Budowy Maszyn Zakład Mechaniki Politechnika Warszawska Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych Instytut Podstaw Budowy Maszyn Zakład Mechaniki http://www.ipbm.simr.pw.edu.pl/ Teoria maszyn i podstawy automatyki semestr zimowy 207/208

Bardziej szczegółowo

Równania różniczkowe. Notatki z wykładu.

Równania różniczkowe. Notatki z wykładu. Równania różniczkowe Notatki z wykładu http://robert.brainusers.net 17.06.2009 Notatki własne z wykładu. Są niekompletne, bez bibliografii oraz mogą zawierać błędy i usterki. Z tego powodu niniejszy dokument

Bardziej szczegółowo

Filtry aktywne czasu ciągłego i dyskretnego

Filtry aktywne czasu ciągłego i dyskretnego Politechnika Wrocławka Intytut Telekomunikacji, Teleinformatyki i Akutyki czau ciągłego i dykretnego Wrocław 9 Politechnika Wrocławka Intytut Telekomunikacji, Teleinformatyki i Akutyki odzaje Ze względu

Bardziej szczegółowo

PRZEMYSŁOWE UKŁADY STEROWANIA PID. Wykład 5 i 6. Michał Grochowski, dr inż. Katedra Inżynierii Systemów Sterowania

PRZEMYSŁOWE UKŁADY STEROWANIA PID. Wykład 5 i 6. Michał Grochowski, dr inż. Katedra Inżynierii Systemów Sterowania Politechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki PRZEMYSŁOWE UKŁADY STEROWANIA PID Wykład 5 i 6 Michał Grochowski, dr inż. Studia I stopnia inżynierskie, Semestr IV Charakterystyki częstotliwościowe

Bardziej szczegółowo

RUCH FALOWY. Ruch falowy to zaburzenie przemieszczające się w przestrzeni i zmieniające się w

RUCH FALOWY. Ruch falowy to zaburzenie przemieszczające się w przestrzeni i zmieniające się w RUCH FALOWY Ruch alowy to zaburzenie przemiezczające ię w przetrzeni i zmieniające ię w czaie. Podcza rozchodzenia ię al mechanicznych elementy ośrodka ą wytrącane z położeń równowagi i z powodu właności

Bardziej szczegółowo

Filtry aktywne czasu ciągłego i dyskretnego

Filtry aktywne czasu ciągłego i dyskretnego Politechnika Wrocławka Wydział Elektroniki, atedra 4 czau ciągłego i dykretnego Wrocław 8 Politechnika Wrocławka Wydział Elektroniki, atedra 4 Filtry toowanie iltrów w elektronice ma na celu eliminowanie

Bardziej szczegółowo

Procedura modelowania matematycznego

Procedura modelowania matematycznego Procedura modelowania matematycznego System fizyczny Model fizyczny Założenia Uproszczenia Model matematyczny Analiza matematyczna Symulacja komputerowa Rozwiązanie w postaci modelu odpowiedzi Poszerzenie

Bardziej szczegółowo

Badanie układów RL i RC Cel ćwiczenia II. Przyrządy III. Literatura IV. Wprowadzenie ~ Rys.1 ~ Rys.2

Badanie układów RL i RC Cel ćwiczenia II. Przyrządy III. Literatura IV. Wprowadzenie ~ Rys.1 ~ Rys.2 Ćwiczenie E- Badanie układów L i C I. Cel ćwiczenia wznaczenie parametrów układów L i C tj. oporu omowego, pojemności C, indukcjności L a także zależności impedancji i różnic faz ϕ od czętości kątowej

Bardziej szczegółowo

W celu obliczenia charakterystyki częstotliwościowej zastosujemy wzór 1. charakterystyka amplitudowa 0,

W celu obliczenia charakterystyki częstotliwościowej zastosujemy wzór 1. charakterystyka amplitudowa 0, Bierne obwody RC. Filtr dolnoprzepustowy. Filtr dolnoprzepustowy jest układem przenoszącym sygnały o małej częstotliwości bez zmian, a powodującym tłumienie i opóźnienie fazy sygnałów o większych częstotliwościach.

Bardziej szczegółowo

Laboratorium z podstaw automatyki

Laboratorium z podstaw automatyki Wydział Inżynierii Mechanicznej i Mechatroniki Laboratorium z podstaw automatyki Analiza stabilności obiektów automatyzacji, Wpływ sprzężenia zwrotnego na stabilność obiektów Kierunek studiów: Transport,

Bardziej szczegółowo

Wydział Elektryczny. Katedra Telekomunikacji i Aparatury Elektronicznej. Instrukcja do pracowni specjalistycznej

Wydział Elektryczny. Katedra Telekomunikacji i Aparatury Elektronicznej. Instrukcja do pracowni specjalistycznej Politchnika Białotocka Wydział Elktryczny Katdra Tlkomunikacji i Aparatury Elktronicznj Intrukcja do pracowni pcjalitycznj Tmat ćwicznia: Dokładność ciągłych i dykrtnych układów rgulacji Numr ćwicznia:

Bardziej szczegółowo

1. Regulatory ciągłe liniowe.

1. Regulatory ciągłe liniowe. Laboratorium Podstaw Inżynierii Sterowania Ćwiczenie: Regulacja ciągła PID 1. Regulatory ciągłe liniowe. Zadaniem regulatora w układzie regulacji automatycznej jest wytworzenie sygnału sterującego u(t),

Bardziej szczegółowo

ELEKTRONIKA W EKSPERYMENCIE FIZYCZNYM

ELEKTRONIKA W EKSPERYMENCIE FIZYCZNYM ELEKTRONIKA W EKSPERYMENCIE FIZYCZNYM D. B. Tefelski Zakład VI Badań Wysokociśnieniowych Wydział Fizyki Politechnika Warszawska, Koszykowa 75, 00-662 Warszawa, PL 21 lutego 2011 Eksperyment fizyczny, Czwórniki,

Bardziej szczegółowo

Programowanie nieliniowe optymalizacja funkcji wielu zmiennych

Programowanie nieliniowe optymalizacja funkcji wielu zmiennych Ekonomia matematczna II Ekonomia matematczna II Prowadząc ćwiczenia Programowanie nieliniowe optmalizacja unkcji wielu zmiennch Modele programowania liniowego często okazują się niewstarczające w modelowaniu

Bardziej szczegółowo

Automatyka i pomiary wielkości fizykochemicznych. Instrukcja do ćwiczenia VI Dobór nastaw regulatora typu PID metodą Zieglera-Nicholsa.

Automatyka i pomiary wielkości fizykochemicznych. Instrukcja do ćwiczenia VI Dobór nastaw regulatora typu PID metodą Zieglera-Nicholsa. Automatyka i pomiary wielkości fizykochemicznych Instrukcja do ćwiczenia VI Dobór nastaw regulatora typu PID metodą Zieglera-Nicholsa. 1. Wprowadzenie Regulator PID (regulator proporcjonalno-całkująco-różniczkujący,

Bardziej szczegółowo

Badanie stabilności liniowych układów sterowania

Badanie stabilności liniowych układów sterowania Badanie stabilności liniowych układów sterowania ver. 26.2-6 (26-2-7 4:6). Badanie stabilności liniowych układów sterowania poprzez analizę równania charakterystycznego. Układ zamknięty liniowy i stacjonarny

Bardziej szczegółowo

1. Funkcje zespolone zmiennej rzeczywistej. 2. Funkcje zespolone zmiennej zespolonej

1. Funkcje zespolone zmiennej rzeczywistej. 2. Funkcje zespolone zmiennej zespolonej . Funkcje zepolone zmiennej rzeczywitej Jeżeli każdej liczbie rzeczywitej t, t α, β] przyporządkujemy liczbę zepoloną z = z(t) = x(t) + iy(t) to otrzymujemy funkcję zepoloną zmiennej rzeczywitej. Ciągłość

Bardziej szczegółowo

Automatyka i robotyka

Automatyka i robotyka Automatyka i robotyka Wykład 6 - Odpowiedź częstotliwościowa Wojciech Paszke Instytut Sterowania i Systemów Informatycznych, Uniwersytet Zielonogórski 1 z 37 Plan wykładu Wprowadzenie Podstawowe człony

Bardziej szczegółowo

Politechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra Inżynierii Systemów Sterowania

Politechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra Inżynierii Systemów Sterowania Politechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra Inżynierii Systemów Sterowania Automatyka zastosowania, metody i narzędzia, perspektywy Synteza systemów sterowania z wykorzystaniem regulatorów

Bardziej szczegółowo

Analiza matematyczna dla informatyków 3 Zajęcia 14

Analiza matematyczna dla informatyków 3 Zajęcia 14 Analiza matematyczna dla informatyków 3 Zajęcia 14 Metoda rozwiązywania (Jednorodne równanie różniczkowe liniowe rzędu n o stałych współczynnikach). gdzie a 0,..., a n 1 C. Wielomian charakterystyczny:

Bardziej szczegółowo

Transmitancje układów ciągłych

Transmitancje układów ciągłych Transmitancja operatorowa, podstawowe człony liniowe Transmitancja operatorowa (funkcja przejścia, G(s)) stosunek transformaty Laplace'a sygnału wyjściowego do transformaty Laplace'a sygnału wejściowego

Bardziej szczegółowo

Korekcja układów regulacji

Korekcja układów regulacji Korekcja układów regulacji Powszechnym sposobem wpływania na jakość procesów regulacji jest wprowadzenie urządzeń (członów) korekcyjnych. W przeważającej większości przypadków niezbędne jest umieszczenie

Bardziej szczegółowo

interaktywny pakiet przeznaczony do modelowania, symulacji, analizy dynamicznych układów ciągłych, dyskretnych, dyskretno-ciągłych w czasie

interaktywny pakiet przeznaczony do modelowania, symulacji, analizy dynamicznych układów ciągłych, dyskretnych, dyskretno-ciągłych w czasie Simulink Wprowadzenie: http://me-www.colorado.edu/matlab/imulink/imulink.htm interaktywny pakiet przeznaczony do modelowania, ymulacji, analizy dynamicznych układów ciągłych, dykretnych, dykretno-ciągłych

Bardziej szczegółowo

( ) ( ) s = 5. s 2s. Krzysztof Oprzędkiewicz Kraków r. Podstawy Automatyki Zadania do części rachunkowej

( ) ( ) s = 5. s 2s. Krzysztof Oprzędkiewicz Kraków r. Podstawy Automatyki Zadania do części rachunkowej Kzyztof Opzędiewicz Kaów 09 0 0. Zajęcia : (ba zadań-wpowadzenie) Zajęcia : (ba zadań wyłącznie część laboatoyjna) Podtawy Automatyi Zadania do części achunowej Zajęcia : Chaateytyi czaowe podtawowych

Bardziej szczegółowo

Podstawowe człony dynamiczne

Podstawowe człony dynamiczne . Człon proporcjonalny 2. Człony całkujący idealny 3. Człon inercyjny Podstawowe człony dynamiczne charakterystyki czasowe = = = + 4. Człony całkujący rzeczywisty () = + 5. Człon różniczkujący rzeczywisty

Bardziej szczegółowo

Podstawy Automatyki. Wykład 3 - Charakterystyki częstotliwościowe, podstawowe człony dynamiczne. dr inż. Jakub Możaryn. Instytut Automatyki i Robotyki

Podstawy Automatyki. Wykład 3 - Charakterystyki częstotliwościowe, podstawowe człony dynamiczne. dr inż. Jakub Możaryn. Instytut Automatyki i Robotyki Wykład 3 -, podstawowe człony dynamiczne Instytut Automatyki i Robotyki Warszawa, 2019 Wstęp określają zachowanie się elementu (układu) pod wpływem ciągłych sinusoidalnych sygnałów wejściowych. W analizie

Bardziej szczegółowo

Interpolacja. Układ. x exp. = y 1. = y 2. = y n

Interpolacja. Układ. x exp. = y 1. = y 2. = y n MES 07 lokaln Interpolacja. Układ Interpolacja, wprowadzenie Interpolacja: po co nam to? Ptania MES polega na wznaczaniu interesującch nas parametrów w skończonej ilości punktów. A co leż pomiędz tmi punktami?

Bardziej szczegółowo

Podstawy Automatyki. Wykład 3 - charakterystyki częstotliwościowe, podstawowe człony dynamiczne. dr inż. Jakub Możaryn. Instytut Automatyki i Robotyki

Podstawy Automatyki. Wykład 3 - charakterystyki częstotliwościowe, podstawowe człony dynamiczne. dr inż. Jakub Możaryn. Instytut Automatyki i Robotyki Wykład 3 - charakterystyki częstotliwościowe, podstawowe człony dynamiczne Instytut Automatyki i Robotyki Warszawa, 2017 część 1: Charakterystyki częstotliwościowe Wstęp Charakterystyki częstotliwościowe

Bardziej szczegółowo

A3 : Wzmacniacze operacyjne w układach liniowych

A3 : Wzmacniacze operacyjne w układach liniowych A3 : Wzmacniacze operacyjne w układach liniowych Jacek Grela, Radosław Strzałka 2 kwietnia 29 1 Wstęp 1.1 Wzory Poniżej zamieszczamy podstawowe wzory i definicje, których używaliśmy w obliczeniach: 1.

Bardziej szczegółowo

Równania różniczkowe zwyczajne Zadania z odpowiedziami

Równania różniczkowe zwyczajne Zadania z odpowiedziami Równania różniczkowe zwyczajne Zadania z odpowiedziami Maciej Burnecki Spis treści strona główna I Równania pierwszego rzędu 2 1 o rozdzielonych zmiennych 2 2 jednorodne 4 3 liniowe 4 4 Bernoulliego 5

Bardziej szczegółowo

Sterowanie napędów maszyn i robotów

Sterowanie napędów maszyn i robotów Wykład 7b - Układy wieloobwodowe ze sprzężeniem od zmiennych stanu Instytut Automatyki i Robotyki Warszawa, 2014 Układy wieloobwodowe ze sprzężeniem od zmiennych stanu Zadanie przestawiania Postać modalna

Bardziej szczegółowo

Politechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra Inżynierii Systemów Sterowania

Politechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra Inżynierii Systemów Sterowania Politechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra Inżynierii Systemów Sterowania Podstawy Automatyki Badanie i synteza kaskadowego adaptacyjnego układu regulacji do sterowania obiektu o

Bardziej szczegółowo

Wykład Analiza jakościowa równań różniczkowych

Wykład Analiza jakościowa równań różniczkowych Na podstawie książki J. Rusinka, Równania różniczkowe i różnicowe w zarządzaniu, Oficna Wdawnicza WSM, Warszawa 2005. 21 maja 2012 Definicja Stabilność Niech = F (x, ) będzie równaniem różniczkowm. Rozwiązanie

Bardziej szczegółowo