Złożone działanie sił wewnętrznych w prętach prostych

Podobne dokumenty
Podstawy wytrzymałości materiałów

Zginanie ukośne LABORATORIUM WYTRZYMAŁOŚCI MATERIAŁÓW. Katedra Wytrzymałości Materiałów i Metod Komputerowych Mechaniki

Podstawy wytrzymałości materiałów

KONWENCJA ZNAKOWANIA MOMENTÓW I WZÓR NA NAPRĘŻENIA

Fale skrętne w pręcie

Podstawy wytrzymałości materiałów

Adam Bodnar: Wytrzymałość Materiałów. Ukośne zginanie 13. UKOŚNE ZGINANIE

J. Szantyr - Wykład 4 Napór hydrostatyczny Napór hydrostatyczny na ściany płaskie

Adam Bodnar: Wytrzymałość Materiałów. Proste zginanie

Zginanie Proste Równomierne Belki

Podstawy Konstrukcji Maszyn

Postać Jordana macierzy

Fale skrętne w pręcie

Pytania przygotowujące do egzaminu z Wytrzymałości Materiałów sem. I studia niestacjonarne, rok ak. 2014/15

2. Pręt skręcany o przekroju kołowym

Część 1 2. PRACA SIŁ WEWNĘTRZNYCH 1 2. PRACA SIŁ WEWNĘTRZNYCH Wstęp

cz.2 Dr inż. Zbigniew Szklarski Katedra Elektroniki, paw. C-1, pok.321

Przykład 4.1. Ściag stalowy. L200x100x cm 10 cm I120. Obliczyć dopuszczalną siłę P rozciagającą ściąg stalowy o przekroju pokazanym na poniższym

1. REDUKCJA DOWOLNYCH UKŁADÓW SIŁ. Redukcja płaskiego układu sił

Przykład 4.2. Sprawdzenie naprężeń normalnych

P K. Położenie punktu na powierzchni kuli określamy w tym układzie poprzez podanie dwóch kątów (, ).

Pytania przygotowujące do egzaminu z Wytrzymałości Materiałów studia niestacjonarne I-go stopnia, semestr zimowy

WYTRZYMAŁOŚĆ ZŁOŻONA

Przykład 6.1. Przestrzenny stan naprężenia i odkształcenia

Pytania przygotowujące do egzaminu z Wytrzymałości Materiałów sem. I studia niestacjonarne, rok ak. 2015/16

[L] Rysunek Łuk wolnopodparty, paraboliczny wymiary, obciążenie, oznaczenia.

Przykład 3.7. Naprężenia styczne przy zginaniu belki cienkościennej.

STATYCZNA PRÓBA SKRĘCANIA

Projekt: Data: Pozycja: A ch = 0,5 20, ,40 = 5091,1 cm 4

TEORIA SPRĘŻYSTOŚCI 10

Wyznaczanie środka ścinania w prętach o przekrojach niesymetrycznych

Belki zespolone 1. z E 1, A 1

Pręt nr 2 N 3,1416² ,1. Wyniki wymiarowania stali wg PN-EN 1993 (Stal1993_2d v. 1.3 licencja) Zadanie: P_OFFER Przekrój: 8 - Złożony

Wytrzymałość Materiałów

CIENKOŚCIENNE KONSTRUKCJE METALOWE

Przestrzeń liniowa R n.

MECHANIKA 2 KINEMATYKA. Wykład Nr 5 RUCH KULISTY I RUCH OGÓLNY BRYŁY. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

2.1. ZGINANIE POPRZECZNE

J. Szantyr - Wykład 7 Ruch ogólny elementu płynu

Rozwiązywanie ram płaskich wyznaczanie reakcji i wykresów sił przekrojowych 7

Ścinanie i skręcanie. dr hab. inż. Tadeusz Chyży

ROZCIĄGANIE I ŚCISKANIE OSIOWE. Pojęcia podstawowe. Zasada de Saint Venanta

Rozdział 9. Baza Jordana

Politechnika Białostocka INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH

Tra r n a s n fo f rm r a m c a ja a na n p a rę r ż ę eń e pomi m ę i d ę zy y uk u ł k a ł d a am a i m i obr b ó r cony n m y i m

Ruch kulisty bryły. Kinematyka

Liczba godzin Liczba tygodni w tygodniu w semestrze

Podstawowe przypadki (stany) obciążenia elementów : 1. Rozciąganie lub ściskanie 2. Zginanie 3. Skręcanie 4. Ścinanie

Pręty silnie zakrzywione 1

,..., u x n. , 2 u x 2 1

pionowe od kół suwnic, zgodnie z warunków równowagi statecznej (rys. 6.4) dla

WYZNACZANIE MODUŁU SZTYWNOŚCI METODĄ DYNAMICZNĄ GAUSSA

Adam Bodnar: Wytrzymałość Materiałów. Teoria stanu naprężenia.

Zestaw Obliczyć objętość równoległościanu zbudowanego na wektorach m, n, p jeśli wiadomo, że objętość równoległościanu zbudowanego na wektorach:

Wyboczenie ściskanego pręta

MECHANIKA BUDOWLI 2 PRACA SIŁ WEWNĘTRZNYCH W PRĘTACH

POTENCJALNE POLE SIŁ. ,F z 2 V. x = x y, F y. , F x z F z. y F y

Wyznaczanie reakcji dynamicznych oraz wyważanie ciała w ruchu obrotowym wokół stałej osi 8

PROJEKT NR 1 METODA PRZEMIESZCZEŃ

PRZEKŁADNIE ZĘBATE CZOŁOWE ŚRUBOWE. WALCOWE (równoległe) STOŻKOWE (kątowe) ŚLIMAKOWE HIPERBOIDALNE. o zebach prostych. walcowe. o zębach.

MECHANIKA PRĘTÓW CIENKOŚCIENNYCH

Ruch kulisty bryły. Kąty Eulera. Precesja regularna

MECHANIKA 2. Wykład Nr 3 KINEMATYKA. Temat RUCH PŁASKI BRYŁY MATERIALNEJ. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

Al.Politechniki 6, Łódź, Poland, Tel/Fax (48) (42) Mechanika Budowli. Inżynieria Środowiska, sem. III

Ć w i c z e n i e K 2 a Wyznaczanie siły krytycznej pręta o przekroju prostokątnym posiadającego krzywiznę początkową.

Charakterystyki geometryczne figur płaskich. dr hab. inż. Tadeusz Chyży Katedra Mechaniki Konstrukcji

Mechanika teoretyczna

Przykład 6.3. Uogólnione prawo Hooke a

Równa Równ n a i n e i ru r ch u u ch u po tor t ze (równanie drogi) Prędkoś ędkoś w ru r ch u u ch pros pr t os ol t i ol n i io i wym

VIII. ZBIÓR PRZYKŁADOWYCH ZADAŃ MATURALNYCH

Adam Bodnar: Wytrzymałość Materiałów. Hipotezy wytężeniowe.

Przykład Łuk ze ściągiem, obciążenie styczne. D A

ĆWICZENIE 8 i 9. Zginanie poprzeczne z wykładową częścią

wiczenie 15 ZGINANIE UKO Wprowadzenie Zginanie płaskie Zginanie uko nie Cel wiczenia Okre lenia podstawowe

Projekt Era inżyniera pewna lokata na przyszłość jest współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Krzywe stożkowe Lekcja VII: Hiperbola

Wytrzymałość Konstrukcji I - MEiL część II egzaminu. 1. Omówić wykresy rozciągania typowych materiałów. Podać charakterystyczne punkty wykresów.

>> ω z, (4.122) Przybliżona teoria żyroskopu

2. CHARAKTERYSTYKI GEOMETRYCZNE FIGUR PŁASKICH

EPR. W -1/2 =-1/2 gµ B B

1. Zestawienie obciążeń

Wykresy momentów gnących: belki i proste ramy płaskie Praca domowa

Wytrzymałość Materiałów

Przykład 3.1. Projektowanie przekroju zginanego

Materiały pomocnicze do wykładów z wytrzymałości materiałów 1 i 2 (299 stron)

Przykłady obliczeń belek i słupów złożonych z zastosowaniem łączników mechanicznych wg PN-EN-1995

9. Mimośrodowe działanie siły

Węzeł nr 28 - Połączenie zakładkowe dwóch belek

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z PRZEDMIOTU: KONSTRUKCJE BUDOWLANE klasa III Podstawa opracowania: PROGRAM NAUCZANIA DLA ZAWODU TECHNIK BUDOWNICTWA

15. Przedmiot: WYTRZYMAŁOŚĆ MATERIAŁÓW Kierunek: Mechatronika Specjalność: Elektroautomatyka okrętowa Rozkład zajęć w czasie studiów Liczba godzin

1. Połączenia spawane

Document: Exercise-03-manual /12/ :54--- page 1 of 8 INSTRUKCJA DO ĆWICZENIA NR 3. Optymalizacja wielowarstwowych płyt laminowanych

CRITERIA OF THE FORMATION OF THE MOST CONVENIENT LOAD-BEARING STRUCTURE IN THE BASIC LOAD STATE: TENSION AND BENDING

23. CAŁKA POWIERZCHNIOWA NIEZORIENTOWANA

TEMAT: Próba statyczna rozciągania metali. Obowiązująca norma: PN-EN :2002(U) Zalecana norma: PN-91/H lub PN-EN AC1

Rozwiązywanie belek prostych i przegubowych wyznaczanie reakcji i wykresów sił przekrojowych 6

ANALIZA STANU NAPRĘŻEŃ

Mechanika teoretyczna

) q przyłożona jest w punkcie o współrzędnej x = x + x. Przykład Łuk trójprzegubowy.

Transkrypt:

Złożone diałanie sił wewnętrnch w rętach rostch

Jeżeli sił wewnętrne nie redukują się włącnie do sił odłużnej N, orecnej T i momentu gnącego Mg c momentu skręcającego Ms, to radki takie nawa się łożonmi agadnieniami wtrmałości rętów.

NAPRĘŻENIA W PRĘCIE ROZCIĄGANYM LUB ŚCISKANYM I ZGINANYM

Roatrm ręt rost obciążon układem dwóch sił P równoważącch się (rs.1).ich rosta diałania nie okrwa się osią ręta, ma jednak jej kierunek. Obciążenie takie określa się jako rociąganie mimośrodowe. Osie i są głównmi osiami bewładności rekroju. Jako sił wewnętrne w dowolnm rekroju wstęują: siła odłużna N = P moment gnąc Mg = Pa. Jest to więc agadnienie równocesnego rociągania i ginania, które uwagi na to, że wektor momentu gnącego ma kierunek głównej osi bewładności rekroju, jest ginaniem rostm.

σ r σ g σ r +σ g P Mg N B x P n (Rs.1) a Narężenie sowodowane rociąganiem w dowolnm unkcie B wnosi N P σ r = = A A a narężenie od ginania Mg Pa σg = = I I W obu radkach wwołan stan narężenia jest jednoosiow. Składając narężenia σ r i σ g, otrmujem narężenie całkowite σ = σ P A r + σg = + Pa I

lub o odstawieniu I ż =Ai (gdie i ż -romień bewładności rekroju wględem osi ) σ Porównując σ = 0, otrmujem równanie osi obojętnej a 1 + o i P a = 1 + A i = 0 Jest to równanie linii rostej, równoległej do osi, resuniętej wględem niej o n = i / a Na rs. (1) oś obojętna linii recina rekrój ręta; mniejsając mimośród a możem ją odsunąć oa rekrój ręta. Wówcas wstąią włącnie narężenia dodatnie, choć o miennch wartościach.

Na rkładie ręta ściskanego mimośrodowo siłą P (rs.) roważm radek, gdie oróc diałania sił osiowej wstęuje ginanie ukośne. W dowolnm rekroju ręta wstąią: siła odłużna N = - P i moment gnąc Mg = Pa, owodując ginanie ukośne x P a N Mg α a Rs. Rs.3

Moment gnąc rokłada się na dwa moment ginania rostego. M g = -P i M g = P, gdie i są odległościami rostej diałania P od gnącego w unkcje o wsółrędnch i, otrmujem x σ= N M + A I g M I g Oś obojętna () I ( I, I ) P Y a m Z n II ( II, II ) Mg m N Mg α a Mg n Narężenia Rs. Rs.3

Po wstawieniu odowiednich wrażeń na N, M g, M g otrmujem σ = P A P I P I () Podstawiając a I = Ai I = Ai σ = P A 1+ i + i (3) Po orównaniu σ = 0 otrmujem 1+ o + o = 0 i i (4) Jest to równanie miejsca geometrcnego unktów, w którm narężenie równe jest eru. Miejscem tm jest linia rosta nie rechodąca re środek rekroju. Jest to oś obojętna. Najwiękse wartości osiągają narężenia ściskające i rociągające na konture rekroju w unktach I i II (rs.3) najbardiej oddalonch od osi obojętnej o obdwu jej stronach.

Równanie (4) możem redstawić w ostaci o = i i i o (5) i i I = = tg α Po odstawieniu a I, (gdie α jest kątem nachlenia wektora momentu gnącego do osi ) otrmujem i I o = + o tg α I Kąt nachlenia β osi obojętnej do osi określa tgβ = tgα. I Jest on taki sam, jak w ginaniu ukośnm. I (6) Wnacm odcinki m i n, jakie oś obojętna odetnie na osiach i ( rs.3) i i m o 0 = n = o = 0 = = = (7)

Niech sile P rłożonej w unkcie B (rs. 4) odowiada oś obojętna l. Prjmuje się na niej dowoln unkt C ( c, c ). Ab badać jak będie się mieniało ołożenie unktu rłożenia sił P w radku obrotu osi obojętnej wokół unktu C, należ w równaniu osi obojętnej (4) wstawić a o i o stałe wartości c i c, traktując i jako mienne Z l 1 k B B Jest to równanie linii rostej k (e wględu na mienne i ). C B 1 l c 1+ + i i c = 0 l Rs.4

Obrotowi linii dookoła jednego unktu odowiada resuwanie się unktu rłożenia sił o linii rostej.w radku gd siłę P rłożm w unktach B 1, B leżącch na osiach głównch bewładności rekroju, łatwo wnacm osie obojętne l 1 i l równoległe do odowiednich osi głównch. Ich recięcie wnaca unkt obrotu osi obojętnej w radku resuwania się unktu rłożenia sił o rostej k. l l m m. 0 B B k n n Rs.5

RDZEŃ PRZEKROJU

Dla sił ściskającej w unkcje B 1 (rs.6) wnacam oś obojętna l 1. Prechodi ona re figurę rekroju, więc w obrębie rekroju wstąią narężenia ściskające i rociągające. Dla sił rłożonej w unkcje B, leżącej na rostej rechodącej re unkt B 1 i środek rekroju, oś obojętna l będie rechodić równolegle do osi l 1, lec oa rekrojem. l l l 1 W rekroju wstęują włącnie narężenia jednego naku (ściskające). B B B 1 k Rs.6

Miejsce geometrcne unktów rłożenia sił (diałającej osiowo), dla którch w rekroju wstęują narężenia włącnie jednego naku, nawa się rdeniem (jądrem) rekroju. Kontur rdenia wnacają unkt B (rs. 6), dla którch osie obojętne będą stcne do konturu rekroju, nie recinając go. l 4 l 3 Wnaceniem rdenia rekroju jest adaniem scególnie rostm, gd rekrój jest wielokątem (rs.7 ) 3 a 1 4 5 l B A l 1 l 5 Rs.7

Równocesne diałanie momentu skręcającego i sił odłużnej lub momentu gnącego

Technicnm rkładem równocesnego skręcania i rociągania może bć awieson ionowo wał turbin wodnej. W celu określenia stanu narężenia w wale wnaca się oddielnie narężenia stcne τ jak dla skręcania i narężenia normalne σ jak dla rociągania. Do ocen wtrmałościowej należ, oierając się na odowiedniej hioteie wtrmałościowej, oblicć narężenia redukowane σ red i orównać je naręż ężeniem douscalnm σ do.

W wale okrągłm (rs.8) narężenie od rociągania rokłada się w rekroju równomiernie N σ = A Ms Narężenia stcne aś są najwiękse na obwodie τ max = Wo σ τ Rs.8

Bardo cęstm i towm w technice budow masn radkiem jest równocesne ginanie i skręcanie wału. Jeżeli wał jest o rekroju kołowm, wówcas rokład narężeń w rekroju redstawia się jak na rs.9. τ MAX σ MAX τ max M = W s o σ τ σ max = M g W Rs.9

Uważając, że dla materiałów srężsto - lastcnch (stali) najstosowniejsa jest hiotea energii odkstałcenia ostaciowego (hiotea Hubera Misesa), oblicam: M g M s red max 3 σ = σ + τmax = 3 σdo W + W o Uwględniając, że dla rekroju kołowego stosunek wskaźników wtrmałości wnosi W o /W =, skąd W o = W σ red = M g + W 3 4 M s σ do 3 M red = Mg + M moment redukowan lub s 4 astęc (11)

Dla materiałów srężsto - lastcnch (stali) stosowana jest także hiotea maksmalnch narężeń stcnch: σ σ g s red max 4 τ M M = + max = + 4 W W σ o do Uwględniając, że dla rekroju kołowego stosunek wskaźników wtrmałości wnosi W o /W =, skąd W o = W σ σ red red 43 M g + g + Ms s = 44 = σ W σ do do 3 M Mg + M moment redukowan lub red = g + s s 4 astęc M M M (11)

Mred W σ do warunek wtrmałości warunek wtrmałości dla wału ginanego i skręcanego d = 3 3M red πσ do W radku gd są określone: moment gnąc i skręcając ora narężenia douscalne, osukuje się najmniejsej douscalnej średnic wału

Wór na moment obrotow (skręcając) na wale Moment skręcające rekawane na wał (a omocą asa c kół ębatch) można oblicć jednego odstawowch worów mechaniki, jeżeli nam moc P rekawaną na wał i rędkość obrotową wału n woru. P P P M S = = = 9554, 14 ω π n n W ktorm : 60 P - moc w kw; n -rędkość obrotowa wału w obr/min; M s - moment skręcając w N m J m kg W 3 s s kg m N m = = = = m = s s s s N m