tor ruchu ruch prostoliniowy ruch krzywoliniowy

Podobne dokumenty
Wykład FIZYKA I. 2. Kinematyka punktu materialnego. Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak

Siła jest przyczyną przyspieszenia. Siła jest wektorem. Siła wypadkowa jest sumą wektorową działających sił.

Przemieszczeniem ciała nazywamy zmianę jego położenia

ψ przedstawia zależność

RUCH OBROTOWY Można opisać ruch obrotowy ze stałym przyspieszeniem ε poprzez analogię do ruchu postępowego jednostajnie zmiennego.

Kinematyka: opis ruchu

Część I. MECHANIKA. Wykład KINEMATYKA PUNKTU MATERIALNEGO. Ruch jednowymiarowy Ruch na płaszczyźnie i w przestrzeni.

3. KINEMATYKA Kinematyka jest częścią mechaniki, która zajmuje się opisem ruchu ciał bez wnikania w jego przyczyny. Oznacza to, że nie interesuje nas

I. KINEMATYKA I DYNAMIKA

I. Elementy analizy matematycznej

Ruch płaski. Bryła w ruchu płaskim. (płaszczyzna kierująca) Punkty bryły o jednakowych prędkościach i przyspieszeniach. Prof.

Zasada pędu i popędu, krętu i pokrętu, energii i pracy oraz d Alemberta bryły w ruchu postępowym, obrotowym i płaskim

Tensorowe. Wielkości fizyczne. Wielkości i Jednostki UŜywane w Elektryce Wielkość Fizyczna to właściwość fizyczna zjawisk lub obiektów,

II.2 Położenie i prędkość cd. Wektory styczny i normalny do toru. II.3 Przyspieszenie

KINEMATYKA. Niektóre powody dla których dział ten, mimo że na ogół jest nielubiany, może być fascynujący

Sygnały zmienne w czasie

Prąd sinusoidalny. najogólniejszy prąd sinusoidalny ma postać. gdzie: wartości i(t) zmieniają się w czasie sinusoidalnie

Proszę z rysunkami i wytłumaczeniem. Najlepiej w załączniku.

RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE WYKŁAD 13

Wykład FIZYKA I. 2. Kinematyka punktu materialnego. Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak

Moment siły (z ang. torque, inna nazwa moment obrotowy)

Wektory. a y. a Graficznie dodajemy wektory metodą równoległoboku: b a b,a b

R o z d z i a ł 2 KINEMATYKA PUNKTU MATERIALNEGO

Kinematyka: opis ruchu

Metody Lagrange a i Hamiltona w Mechanice

MECHANIKA 2 MOMENT BEZWŁADNOŚCI. Wykład Nr 10. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

- Badanie ruchu ciał pod wpływem działających na nie sił. - Badanie stanów równowagi. KINEMATYKA PUNKTU MATERIALNEGO

Automatyzacja Statku

Podstawy elektrotechniki

ver ruch bryły

Przykład 3.2. Rama wolnopodparta

Fale elektromagnetyczne spektrum

MECHANIKA 2. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

Wyznaczyć prędkości punktów A i B

Podstawy elektrotechniki

RUCH HARMONICZNY. sin. (r.j.o) sin

RUCH HARMONICZNY. sin. (r.j.o) sin

Ruch. Kinematyka zajmuje się opisem ruchu różnych ciał bez wnikania w przyczyny, które ruch ciał spowodował.

Dr Kazimierz Sierański www. If.pwr.wroc.pl/~sieranski Konsultacje pok. 320 A-1: codziennie po ćwiczeniach

Mechanika Bryły y Sztywnej - Ruch Obrotowy. Bryła a Sztywna. Model górnej kończyny Model kręgosłupa

Kier. MTR Programowanie w MATLABie Laboratorium

Politechnika Wrocławska Instytut Maszyn, Napędów i Pomiarów Elektrycznych. Materiał ilustracyjny do przedmiotu. (Cz. 2)

GEOFIZYKA STOSOWANA wykład 4

2.1 Zagadnienie Cauchy ego dla równania jednorodnego. = f(x, t) dla x R, t > 0, (2.1)

Plan wykładu. Literatura. Układ odniesienia. Współrzędne punktu na płaszczyźnie XY. Rozkład wektora na składowe

Mechanika ogólna. Kinematyka. Równania ruchu punktu materialnego. Podstawowe pojęcia. Równanie ruchu po torze (równanie drogi)

II.1. Zagadnienia wstępne.

Zadania do rozdziału 2.

Wymagania konieczne i podstawowe Uczeń: 1. Wykonujemy pomiary

Podstawy fizyki sezon 1 V. Ruch obrotowy 1 (!)

Kinematyka W Y K Ł A D I. Ruch jednowymiarowy. 2-1 Przemieszczenie, prędkość. x = x 2 - x x t

Fizyka 11. Janusz Andrzejewski

W siła działająca na bryłę zredukowana do środka masy ( = 0

3. Siła bezwładności występująca podczas ruchu ciała w układzie obracającym się siła Coriolisa

Równa Równ n a i n e i ru r ch u u ch u po tor t ze (równanie drogi) Prędkoś ędkoś w ru r ch u u ch pros pr t os ol t i ol n i io i wym

drgania h armoniczne harmoniczne

Płyny nienewtonowskie i zjawisko tiksotropii

INDUKCJA ELEKTROMAGNETYCZNA. - Prąd powstający w wyniku indukcji elektro-magnetycznej.

PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA Z FIZYKI WYMAGANIA EDUKACYJNE DLA UCZNIÓW KLAS I

C d u. Po podstawieniu prądu z pierwszego równania do równania drugiego i uporządkowaniu składników lewej strony uzyskuje się:

Powtórzenie wiadomości z klasy I. Temat: Ruchy prostoliniowe. Obliczenia

Minister Edukacji Narodowej Pani Katarzyna HALL Ministerstwo Edukacji Narodowej al. J. Ch. Szucha Warszawa Dnia 03 czerwca 2009 r.

Wymagania edukacyjne niezbędne do uzyskania poszczególnych śródrocznych. i rocznych ocen klasyfikacyjnych z fizyki dla klasy 1 gimnazjum

Wstęp do mechaniki. Wektory. Mnożenie wektorów... Notatki. Notatki. Notatki. Notatki. dr inż. Ireneusz Owczarek

WYKŁAD FIZYKAIIIB 2000 Drgania tłumione

POLITECHNIKA ŚLĄSKA W GLIWICACH WYDZIAŁ INŻYNIERII ŚRODOWISKA i ENERGETYKI INSTYTUT MASZYN i URZĄDZEŃ ENERGETYCZNYCH

r i m r Fwyp R CM Dynamika ruchu obrotowego bryły sztywnej

ver b drgania harmoniczne

Kinematyka: opis ruchu

Wojewódzki Konkurs Matematyczny dla uczniów gimnazjów. Etap szkolny 5 listopada 2013 Czas 90 minut

f(x, y) = arctg x y. f(u) = arctg(u), u(x, y) = x y. x = 1 1 y = y y = 1 1 +

Lista 1 z rozwiązaniami

SYMULACJA KOMPUTEROWA NAPRĘŻEŃ DYNAMICZNYCH WE WRĘGACH MASOWCA NA FALI NIEREGULARNEJ

Ćwiczenie: "Kinematyka"

Fizyka, wykład 2. Janusz Andrzejewski

Egzamin poprawkowy z Analizy II 11 września 2013

Model ASAD. ceny i płace mogą ulegać zmianom (w odróżnieniu od poprzednio omawianych modeli)

ZASADA ZACHOWANIA MOMENTU PĘDU: PODSTAWY DYNAMIKI BRYŁY SZTYWNEJ

Pracownia Automatyki i Elektrotechniki Katedry Tworzyw Drzewnych Ćwiczenie 3. Analiza obwodów RLC przy wymuszeniach sinusoidalnych w stanie ustalonym

Wstępne przyjęcie wymiarów i głębokości posadowienia

ĆWICZENIE 7 WYZNACZANIE LOGARYTMICZNEGO DEKREMENTU TŁUMIENIA ORAZ WSPÓŁCZYNNIKA OPORU OŚRODKA. Wprowadzenie

Rozdział 2. Kinematyka

Stanisław Cichocki Natalia Nehrebecka. Zajęcia 4

Fizyka 1 Wróbel Wojciech. w poprzednim odcinku

Energia potencjalna jest energią zgromadzoną w układzie. Energia potencjalna może być zmieniona w inną formę energii (na przykład energię kinetyczną)

Różniczkowalność, pochodne, ekstremum funkcji. x 2 1 x x 2 k

Natalia Nehrebecka. Zajęcia 4

gdzie E jest energią całkowitą cząstki. Postać równania Schrödingera dla stanu stacjonarnego Wprowadźmy do lewej i prawej strony równania Schrödingera

Projekt 6 6. ROZWIĄZYWANIE RÓWNAŃ NIELINIOWYCH CAŁKOWANIE NUMERYCZNE

PROBLEM ODWROTNY DLA RÓWNANIA PARABOLICZNEGO W PRZESTRZENI NIESKOŃCZENIE WYMIAROWEJ THE INVERSE PARABOLIC PROBLEM IN THE INFINITE DIMENSIONAL SPACE

Kinematyka, Dynamika, Elementy Szczególnej Teorii Względności

Pomiary przyspieszenia ziemskiego.

Podstawy Procesów i Konstrukcji Inżynierskich. Kinematyka

ELEKTROCHEMIA. ( i = i ) Wykład II b. Nadnapięcie Równanie Buttlera-Volmera Równania Tafela. Wykład II. Równowaga dynamiczna i prąd wymiany

Wydział Inżynierii Środowiska; kierunek Inż. Środowiska. Lista 2. do kursu Fizyka. Rok. ak. 2012/13 sem. letni

ZADANIA Z GEOMETRII RÓŻNICZKOWEJ NA PIERWSZE KOLOKWIUM

Prąd elektryczny U R I =

Ile wynosi suma miar kątów wewnętrznych w pięciokącie?

Transkrypt:

KINEMATYKA Klasyfkacja ruchów Ruch jednosajny prosolnowy Ruch jednosajne zmenny Spadek swobodny Rzu ponowy w dół w órę Rzu pozomy rzu ukośny Ruch jednosajny po okręu Welkośc kąowe Polechnka Opolska Opole Unversy of Technoloy www.po.opole.pl Wydzał InżynerI Produkcj Losyk Faculy of Producon Enneern and Loscs www.wpl.po.opole.pl

or ruchu ruch prosolnowy ruch krzywolnowy

prędkość ruch jednosajny = cons. ruch jednosajne zmenny ~ ruch nejednosajne zmenny ()

RUCH JEDNOSTAJNY PROSTOLINIOWY Ruch jednosajny prosolnowy (r.j.pr.) jes o ruch, w kórym cało w jednakowych odsępach czasu przebywa jednakowe odcnk dro ( = cons.), a or jes lną prosą. Sałe są wszyske cechy wekora, a zaem śr = ch. Z defncj: = r Ruch jednosajny prosolnowy jes ruchem jednowymarowym (ylko jedna zmenna przesrzenna), można zaem zrezynować z zapsu wekoroweo równań na rzecz zapsu (prosszeo) skalarneo:, dze r = x + j y + k z = x Δx Δ + j y x x + k z

prędkość [m/s] W r.j.pr. wykresem prędkośc w funkcj czasu jes prosa równoleła do os czasu. położene x [m] Droę przebyą przez cało (punk maeralny) znajdujemy jako pole powerzchn pod lną wykresu prędkośc w funkcj czasu. = c o n s. x = czas [s] x o x = x o + v ( - o ) x czas [s] = = x Wykresem położena, dro przebyej przez cało (punk maeralny) w funkcj czasu jes prosa nachylona pod pewnym kąem α do os czasu. Im wększy jes ką nachylena α, ym wększa prędkość.

RUCH JEDNOSTAJNIE ZMIENNY O ruchu jednosajne zmennym mówmy wówczas, dy prędkość cała (punku maeralneo) zmena sę w sposób jednosajny (a = cons.). Prędkość jes welkoścą wekorową, może węc uleać zmane ze wzlędu na jej warość lub kerunek, bądź obydwe e cechy jednocześne. Ze wzlędu na zmanę warośc rozróżnamy: r.j.p. - ruch jednosajne przyspeszony (a > ), r.j.o. - ruch jednosajne opóźnony (a < ). Przykładem ruchu jednosajne zmenneo ze wzlędu na zmanę kerunku wekora prędkośc jes ruch jednosajny po okręu.

przyspeszene a [m/s ] RUCH JEDNOSTAJNIE ZMIENNY W ruchu prosolnowym jednosajne zmennym (r.pr.j.z.) orem ruchu jes lna prosa, a wekor prędkośc zmena sę w sposób jednosajny ze wzlędu na jeo warość (w jednakowych odsępach czasu prędkość zmena sę o ę samą warość). W r.pr.j.z. wekor a = cons. (wszyske jeo cechy), a wykresem przyspeszena w funkcj czasu jes prosa równoleła do os czasu. a = c o n s. Prędkość w dowolnym ruchu zmennym znajdujemy jako pole powerzchn pod lną przyspeszena w funkcj czasu. = a czas [s]

Z defncj (zaps wekorowy): W ruchu jednowymarowym można zrezynować z zapsu wekoroweo równań : dze: Δ - zmana prędkośc; Δ Δ Δ - przedzał czasu, w kórym zmana prędkośc nasąpła; - prędkość począkowa (prędkość w chwl czasu ); - prędkość w chwl czasu = + Δ. a a Δ Δ Zaem prędkość punku maeralneo (cała) w ruchu jednosajne zmennym przedsawa nasępujące równane: a( )

prędkość [m/s] Wykresem prędkośc w funkcj czasu jes prosa nachylona pod pewnym kąem α do os czasu. Im wększy jes ką nachylena α, ym wększe przyspeszene. Pole powerzchn pod lną wykresu = f () dla jes wpros proporcjonalne do dro x przebyej przez o cało (punk maeralny) w czase. o = f ( ) x = + ½ a - czas [s] - - Pole pod wykresem prędkośc o pole rapezu równoważne sume pól prosokąa o wymarach ( ) (Δ = ) oraz rójkąa prosokąneo o podsawe (Δ = ) wysokośc (Δ = ): P rapezu = P prosokąa + P rójkąa

) ( ) ( ) ( ) ( a 1 x P a 1 P a a 1 P 1 P rapezu rapezu rapezu rapezu Wyprowadzene: osaeczne: (parabola) a 1 x x ' = ' =' ' x' x' ' punk sycznośc x() x o położene x [m] czas [s]

SPADEK SWOBODNY Swobodny spadek - ruch cała pod wpływem sły rawacyjnej (ne wysępują żadne opory arca). W spadku swobodnym cało porusza sę ruchem jednosajne przyspeszonym z przyspeszenem zemskm bez prędkośc począkowej ( = ). Równana ruchu cała swobodne spadająceo z wysokośc h: dze: s h, a s a h a h Q Q

SPADEK SWOBODNY Swobodny spadek - ruch cała pod wpływem sły rawacyjnej (ne wysępują żadne opory arca). Równana ruchu cała swobodne spadająceo z wysokośc h: dze: s h k h h, a s a h a h Q Q

RZUT PIONOWY W DÓŁ Rzu ponowy w dół - ruch w polu rawacyjnym Zem, w kórym cału znajdującemu sę na wysokośc h nadajemy prędkość począkową skerowaną ponowo w dół. W rzuce ym cało porusza sę ruchem jednosajne przyspeszonym z prędkoścą począkową ( ) przyspeszenem. Równana knemayczne w ym ruchu: dze: s h, a s a h a h Q Q

RZUT PIONOWY W DÓŁ Rzu ponowy w dół - ruch w polu rawacyjnym Zem, w kórym cału znajdującemu sę na wysokośc h nadajemy prędkość począkową skerowaną ponowo w dół. k h UWAGA: wzór wskazuje na wekorowy charaker prędkośc cała przy zeknęcu z Zemą, dyż k jes perwaskem z sumy kwadraów prędkośc począkowej prędkośc swobodneo spadku. h Q Q

RZUT PIONOWY W GÓRĘ Rzu ponowy w órę - ruch w polu rawacyjnym Zem, w kórym cału nadajemy prędkość począkową skerowaną ponowo w órę. W rzuce ym cało porusza sę ruchem jednosajne opóźnonym z prędkoścą począkową ( ) opóźnenem. Równana knemayczne w/w ruchu: dze: s h, a s a h a h max

RZUT PIONOWY W GÓRĘ Rzu ponowy w órę - ruch w polu rawacyjnym Zem, w kórym cału nadajemy prędkość począkową skerowaną ponowo w órę. ( ) h w max Równana knemayczne w/w ruchu: dze: s h, a s a h a h max

h RZUT POZIOMY Rzu pozomy - ruch, w kórym cału znajdującemu sę na wysokośc h nadajemy prędkość począkową skerowaną pozomo. W rzuce ym cało porusza sę równocześne dwoma rucham: pozomo - ruchem jednosajnym prosolnowym z prędkoścą ; ponowo - ruchem jednosajne przyspeszonym bez prędkośc począkowej ( = ) z przyspeszenem (swobodny spadek ). y y 1 α Z y x

Zasę (Z) w rzuce pozomym jes droą, jaką cało przebywa pozomo ruchem jednosajnym prosolnowym. s ( s Z Z, Prędkość cała w dowolnym punkce oru jes sumą eomeryczną prędkośc począkowej prędkośc swobodneo spadku. Kąem upadku cała nazywamy ką zawary mędzy ponem, a syczną do oru w mejscu upadku. h h h, arc h ) h

RZUT UKOŚNY Rzu ukośny - ruch, w kórym cału nadajemy prędkość począkową skerowaną pod kąem θ do pozomu. W rzuce ukośnym cało porusza sę równocześne dwoma rucham: pozomo - ruchem jednosajnym prosolnowym z prędkoścą x ; ponowo - ruchem jednosajne zmennym (do osąnęca max. oru ruchem jednosajne opóźnonym (czyl rzu ponowy do óry z prędkoścą y ) w dalszej faze lou ruchem jednosajne przyspeszonym (czyl swobodny spadek).

Zasę (R) w rzuce ukośnym jes droą, jaką cało przebywa pozomo ruchem jednosajnym prosolnowym z prędkoścą x. Czas rzuu (czas przebywana cała na orze) jes dwukrone wększy od czasu osąnęca maksymalnej wysokośc. rz rz x R cos h h y R R y rz y y y y sn sn cos sn sn cos sn sn ) ( max max max

PRZEPIS 1) Wypsujemy równana ruchu cała w kerunku pozomym (oś x) ponowym (oś y). ) Z równań ruchu elmnujemy czas, uzyskując w en sposób równane oru ruchu cała. 3) Przyrównujemy równane oru do zera rozwązujemy ze wzlędu na x, uzyskując w en sposób zasę rzuu (R). 4) Wsawając do równana oru za x połowę zasęu orzymujemy maksymalną wysokość cała na orze (h max ).

RUCH JEDNOSTAJNY PO OKRĘGU Ruch jednosajny po okręu (r.j.o.) - zmena sę (w sposób jednosajny cąły) kerunek wekora prędkośc, ale ne zmena sę jeo dłuość (warość), a orem ruchu jes okrą. k l M () MN r 1 r N ( ) 1 r M () dy Δ 1 MN MN MN ( r r a r cons )

Przyspeszene normalne jes prosopadłe do oru ruchu zmena kerunek prędkośc. W przypadku ruchu po okręu przyspeszene normalne jes skerowane do środka okręu dlaeo jes eż częso nazywane przyspeszenem dośrodkowym a r (skerowane wzdłuż promena okręu). dze: a a r r r r T 4 r T T - okres (w ruchu po okręu czas jedneo pełneo obrou).

dze: PRĘDKOŚĆ KĄTOWA Średna prędkość kąowa - welkość wekorowa (pseudowekor) charakeryzująca szybkość zman kąa zakreślaneo w danym czase przez promeń wodzący do eo czasu. ω Δ Δ Δφ - przemeszczene kąowe (ką jak zakreśla wekor wodzący); Δ - czas w jakm odbywa sę ruch; Warość prędkośc kąowej wyrażana jes w jednoskach mary kąa płaskeo na jednoskę czasu (rad/s lub 1/s). ω = lm ω φ P = dφ d = φ z r y x

PRĘDKOŚĆ KĄTOWA Średna prędkość kąowa - welkość wekorowa (pseudowekor) charakeryzująca szybkość zman kąa zakreślaneo w danym czase przez promeń wodzący do eo czasu. ω Δ Δ Chwlowa prędkość kąowa jes rancą właścwą z lorazu różncoweo Δφ/Δ przy Δ lub pochodną przemeszczena kąoweo wzlędem czasu: φ ω = lm = dφ d = φ W ruchu jednosajnym po okręu prędkośc kąowe: średna chwlowa są sobe równe.

PRZYSPIESZNIE KĄTOWE Jeżel prędkość kąowa ne jes sała o cało (punk maeralny) doznaje przyspeszena kąoweo: dze: α Δω Δ ω ω - chwlowe prędkośc kąowe, odpowedno w chwlach o. Warość przyspeszena kąoweo wyrażana jes w jednoskach prędkośc kąowej dzelonych przez jednosk czasu (np. rad/s lub 1/s ). Chwlowe (rzeczywse) przyspeszene kąowe lczymy jako: ω ω ω α = lm = dω d = ω

Równana opsujące ruch obroowy możemy zapsać przez analoę do ruchu posępoweo: Ruch posępowy (sały kerunek ruchu) = + aδ Ruch obroowy (neruchoma oś obrou) ω = ω + αδ x = Δ + ½ a(δ) φ =ω Δ + ½ α(δ) Welkośc lnowe a kąowe: ω def. 1 f T Δ p.szczeól ny ω Δ ω π f f - częsolwość (lczba pełnych obeów w jednosce czasu) T - okres ruchu (czas rwana jedneo pełneo obeu) [ f ] π T 1 s 1Hz

Droa kąowa - ką φ zakreślony przez promeń wodzący w czase ruchu (wyrażana w radanach). radan (rad) jes jednoską mary kąa płaskeo (uzupełnająca układu SI); welkość nemanowana. s = φ r s = ds d = dφ d r = ω r = d d = dω d r a = α r = a lub r a a r r z lub P r y r φ a r y φ=1rad r x x