Szkice rozwi za«zada«z egzaminu 1

Podobne dokumenty
1 Przypomnienie wiadomo±ci ze szkoªy ±redniej. Rozwi zywanie prostych równa«i nierówno±ci

1 Granice funkcji wielu zmiennych.

Matematyka 1. Šukasz Dawidowski. Instytut Matematyki, Uniwersytet l ski

Funkcje wielu zmiennych

I Rok LOGISTYKI: wykªad 2 Pochodna funkcji. iloraz ró»nicowy x y x

Czy funkcja zadana wzorem f(x) = ex e x. 1 + e. = lim. e x + e x lim. lim. 2 dla x = 1 f(x) dla x (0, 1) e e 1 dla x = 1

1 Poj cia pomocnicze. Przykªad 1. A A d

Funkcje wielu zmiennych

Liniowe równania ró»niczkowe n tego rz du o staªych wspóªczynnikach

Analiza Matematyczna MAT1317

FAQ ANALIZA R c ZADANIA

Szereg Taylora Javier de Lucas. f k) (x 0 ) (x x 0 ) k + R n (x, x 0 ), k! (x x 0 ) k k!

Informacje pomocnicze:

Zadania z analizy matematycznej - sem. II Ekstrema funkcji wielu zmiennych, twierdzenia o funkcji odwrotnej i funkcji uwikªanej

Funkcje jednej zmiennej. Granica, ci gªo±. (szkic wykªadu)

ANALIZA NUMERYCZNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15

1 Pochodne wyższych rzędów

AM II /2019 (gr. 2 i 3) zadania przygotowawcze do I kolokwium

Funkcje wielu zmiennych

Kolokwium Zadanie 1. Dla jakich warto±ci parametrów a i b funkcja sklejona

Materiaªy do Repetytorium z matematyki

f(x) f(x 0 ) i f +(x 0 ) := lim = f(x 0 + x) f(x 0 ) wynika ci gªo± funkcji w punkcie x 0. W ka»dym przypadku zachodzi:

Zagadnienia na wej±ciówki z matematyki Technologia Chemiczna

Informacje pomocnicze

punkcie. Jej granica lewostronna i prawostronna w punkcie x = 2 wynosz odpowiednio:

Wykªad 7. Ekstrema lokalne funkcji dwóch zmiennych.

Rozwi zanie równania ró»niczkowego metod operatorow (zastosowanie transformaty Laplace'a).

1 Wiadomości wst ¾epne

Zadania z analizy matematycznej - sem. II Rachunek ró»niczkowy funkcji wielu zmiennych

Caªkowanie numeryczne - porównanie skuteczno±ci metody prostokatów, metody trapezów oraz metody Simpsona

1. Przedstaw w postaci algebraicznej liczby zespolone: 2. Narysuj zbiory punktów na pªaszczy¹nie:

a) f : R R R: f(x, y) = x 2 y 2 ; f(x, y) = 3xy; f(x, y) = max(xy, xy); b) g : R 2 R 2 R: g((x 1, y 1 ), (x 2, y 2 )) = 2x 1 y 1 x 2 y 2 ;

22 Pochodna funkcji definicja

Analiza Matematyczna MAEW101 MAP1067

det A := a 11, ( 1) 1+j a 1j det A 1j, a 11 a 12 a 21 a 22 Wn. 1 (Wyznacznik macierzy stopnia 2:). = a 11a 22 a 33 +a 12 a 23 a 31 +a 13 a 21 a 32

Pochodna funkcji jednej zmiennej

Ekstremalnie fajne równania

Funkcja rzeczywista zmiennej rzeczywistej. Pochodna (szkic wykªadu)

1 Metody iteracyjne rozwi zywania równania f(x)=0

Funkcje, wielomiany. Informacje pomocnicze

Materiały do ćwiczeń z matematyki - przebieg zmienności funkcji

Legalna ±ci ga z RRI 2015/2016

Egzamin test GRUPA A (c) maleje na przedziale (1, 6). 0, ,5 1

Zadania z analizy matematycznej - sem. II Całki nieoznaczone

WYKŠAD 3. di dt. Ġ = d (r v) = r P. (1.53) dt. (1.55) Przyrównuj c stronami (1.54) i (1.55) otrzymujemy wektorowe równanie

Rachunek caªkowy funkcji wielu zmiennych

Blok V: Ciągi. Różniczkowanie i całkowanie. c) c n = 1 ( 1)n n. d) a n = 1 3, a n+1 = 3 n a n. e) a 1 = 1, a n+1 = a n + ( 1) n

Wektory w przestrzeni

Metody dowodzenia twierdze«

2. L(a u) = al( u) dla dowolnych u U i a R. Uwaga 1. Warunki 1., 2. mo»na zast pi jednym warunkiem: L(a u + b v) = al( u) + bl( v)

Liniowe zadania najmniejszych kwadratów

CAŠKA NIEOZNACZONA. Politechnika Lubelska. Z.Šagodowski. 18 lutego 2016

Matematyka i Statystyka w Finansach. Rachunek Różniczkowy

Oba zbiory s uporz dkowane liniowo. Badamy funkcj w pobli»u kresów dziedziny. Pewne punkty szczególne (np. zmiana denicji funkcji).

Funkcje dwóch zmiennych

Macierz A: macierz problemów liniowych (IIII); Macierz rozszerzona problemów liniowych (IIII): a 11 a 1m b 1 B = a n1 a nm b n

Wykład VI. Badanie przebiegu funkcji. 2. A - przedział otwarty, f D 2 (A) 3. Ekstrema lokalne: 4. Punkty przegięcia. Uwaga!

A = n. 2. Ka»dy podzbiór zbioru sko«czonego jest zbiorem sko«czonym. Dowody tych twierdze«(elementarne, lecz nieco nu» ce) pominiemy.

Funkcja. Poj cie funkcji i podstawowe wªasno±ci. Dziedzina

Równania ró»niczkowe I rz du (RRIR) Twierdzenie Picarda. Anna D browska. WFTiMS. 23 marca 2010

1 Bª dy i arytmetyka zmiennopozycyjna

Metody numeryczne. Wst p do metod numerycznych. Dawid Rasaªa. January 9, Dawid Rasaªa Metody numeryczne 1 / 9

ZADANIA. Maciej Zakarczemny

1 Wzór Taylora dla funkcji wielu zmiennych

Analiza Matematyczna MAEW101

Funkcja f jest ograniczona, jeśli jest ona ograniczona z

Rachunek różniczkowy i całkowy 2016/17

WBiA Architektura i Urbanistyka. 1. Wykonaj dziaªania na macierzach: Które z iloczynów: A 2 B, AB 2, BA 2, B 2 3, B = 1 2 0

XVII Warmi«sko-Mazurskie Zawody Matematyczne

Zadania z analizy matematycznej - sem. I Pochodne funkcji, przebieg zmienności funkcji

Rozwiązania prac domowych - Kurs Pochodnej. x 2 4. (x 2 4) 2. + kπ, gdzie k Z

1 a + b 1 = 1 a + 1 b 1. (a + b 1)(a + b ab) = ab, (a + b)(a + b ab 1) = 0, (a + b)[a(1 b) + (b 1)] = 0,

EGZAMIN MAGISTERSKI, r Matematyka w ekonomii i ubezpieczeniach

Matematyka II: Zadania przed 3. terminem S tu niektóre zadania z egzaminu z rozwi zaniami i troch dodatkowych

Analiza matematyczna 1 zadania z odpowiedziami

Matematyka A kolokwium: godz. 18:05 20:00, 24 maja 2017 r. rozwiązania. ) zachodzi równość: x (t) ( 1 + x(t) 2)

1 Ró»niczka drugiego rz du i ekstrema

(8) Oblicz wyznacznik dowolnie wybranej macierzy stopnia czwartego. (9) Rozwi aż podany układ równań stosuj ac wzory Cramera:

Ciągłość funkcji jednej zmiennej rzeczywistej. Autorzy: Anna Barbaszewska-Wiśniowska

IX. Rachunek różniczkowy funkcji wielu zmiennych. 1. Funkcja dwóch i trzech zmiennych - pojęcia podstawowe. - funkcja dwóch zmiennych,

Egzamin podstawowy (wersja przykładowa), 2014

Matematyka dla studentów kierunku Projetowanie Architektury Wn trz i Otoczenia. Jolanta Rosiak

1 Funkcje i ich granice

WYDZIAŁ INFORMATYKI I ZARZĄDZANIA, studia niestacjonarne ANALIZA MATEMATYCZNA1, lista zadań 1

1 Funkcja wykładnicza i logarytm

Wykªad 4. Funkcje wielu zmiennych.

Macierze. Dziaªania na macierzach. 1. Niech b d dane macierze , D = , C = , B = 4 12 A = , F = , G = , H = E = a) Obliczy A + B, 2A 3B,

Podstawy nauk przyrodniczych Matematyka Wstęp

Rachunek ró»niczkowy funkcji jednej zmiennej

Matematyka I. Bezpieczeństwo jądrowe i ochrona radiologiczna Semestr zimowy 2018/2019 Wykład 9

Macierze. 1 Podstawowe denicje. 2 Rodzaje macierzy. Denicja

Analiza matematyczna 1 zadania z odpowiedziami

( ) Pochodne. Załómy, e funkcja f jest okrelona w pewnym otoczeniu punktu x 0. Liczb

10. arccos 3 + 4x, 11. tg sin cos x, 12. arcctg x ctg 2x, arcsin(2x 1) arcsin 2x 1, 21. sin2 x 2 1,

Pochodna i jej zastosowania

r = x x2 2 + x2 3.

ARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15

Granice funkcji. XX LO (wrzesień 2016) Matematyka elementarna Temat #8 1 / 21

Zbiory i odwzorowania

1 Funkcje elementarne

Transkrypt:

Egzamin - szkic rozwi za«sem. zimowy 06/07 AM, Budownictwo, IL PW Szkice rozwi za«zada«z egzaminu. Poda denicj granicy oraz ci gªo±ci funkcji. Def. (Heinego) Liczb g nazywamy granic funkcji f : D R w unkcie x 0 je»eli: (x n ) D, x n x 0 : x n = x 0 = f(x n) = g. n n Lub równowa»nie: Def. (Cauchy'ego) Liczb g nazywamy granic funkcji f : D R w unkcie x 0 je»eli: ε > 0 δ > 0 x D : 0 < x x 0 < δ = f(x) g < ε. Def. Funkcja f : D R jest ci gªa w unkcie x 0 D je»eli (x n ) D : x n = x 0 = f(x n) = f(x 0 ). n n Mówimy,»e funkcja f jest ci gªa na zbiorze A D je»eli jest ci gªa w ka»dym jego unkcie. arcctg x dla x < 0 A. Dobra arametry i q tak, aby funkcja f(x) = q dla x = 0 ( x) ctgx dla x > 0 unkcie x = 0. Nale»y tak dobra arametry, q, aby x 0 f(x) = f(0) = x 0 f(x). Mamy: x 0 arcctg x x 0 x π, = eln(x)ctgx = x 0 (x)ctgx x 0 x 0 ectgx ln(x) ln(x) = e x 0 tgx H === [ 0 0 ] x 0 f(x) byªa ci gªa w e x 0 x cos x = e. Po drodze skorzystali±my z ci gªo±ci funkcji wykªadniczej i reguªy de l'hositala. Wida,»e musi zachodzi równo± π = q = e, a st d: q = π oraz = ln π. B. Dobra arametry i q tak, aby funkcja f(x) = unkcie x = 0. e x e x x x sin x dla x < 0 q dla x = 0 ln x ln sin x dla x > 0 f(x) byªa ci gªa w Nale»y tak dobra arametry, q, aby x 0 f(x) = f(0) = x 0 f(x). Mamy: e x e x x x 0 x sin x H e x e x === [ 0 0 ] x 0 cos x H e x e x === [ 0 0 ] x 0 sin x H e x e x === [ 0 0 ] x 0 cos x =,

Egzamin - szkic rozwi za«sem. zimowy 06/07 AM, Budownictwo, IL PW x 0 ln x ln sin x = x 0 ln x ln sin x H ===== [ ] x 0 x cos x sin x = x 0 cos x sin x x = =. Po drodze skorzystali±my z reguªy de l'hositala. Wida,»e musi zachodzi równo± = q =, a st d: q = oraz = 4. A. Sformuªowa twierdzenie Darboux. Wykaza,»e wielomian W (x) = x 5 5x ma ierwiastek rzeczywisty nale» cy do rzedziaªu (0, ). Udowodni,»e w (0, ) jest tylko jedno miejsce zerowe tego wielomianu. Sformuªowa odowiednie twierdzenie. Tw. (Darboux) Je»eli f : a, b R jest ci gªa na rzedziale a, b, f(a) f(b) oraz r jest ewn liczb zawart omi dzy liczbami f(a), f(b), to w rzedziale (a, b) istnieje taka liczba c,»e f(c) = r. Wielomiany s funkcjami ci gªymi w caªych swoich dziedzinach (w szczególno±ci W (x) jest ci gªy w rzedziale 0, ), onadto W (0) = oraz W () = 5 i < 0 < 5. Seªnione s wszystkie zaªo»enia tw. Darboux, wobec tego na jego mocy mo»emy stwierdzi,»e istnieje takie c (0, ),»e W (c) = 0 - a dokªadnie o to chodziªo. Dalej b dziemy korzysta z twierdzenia mówi cego,»e je»eli funkcja f jest ci gªa na rzedziale a, b, ma ochodn wewn trz (a, b) i ochodna ta jest dodatnia na caªym tym rzedziale, to f jest w tym rzedziale rosn ca. Wielomiany s funkcjami ró»niczkowalnymi we wn trzach ka»dych zbiorów, na których s okre±lone, onadto u nas W (x) = 5x 4 5 > 0 dla dowolnego x (0, ). Wobec tego W (x) jest rosn cy na caªym rzedziale (0, ), wi c mo»e mie tam co najwy»ej jedno miejsce zerowe. Z orzedniej cz ±ci zadania wiemy,»e to miejsce zerowe tam si znajduje, wi c wykazali±my,»e jest ono jedyne. B. Sformuªowa twierdzenie o warto±ci ±redniej i wykaza,»e je»eli funkcja f jest ci gªa na rzedziale a, b i ma ochodn w (a, b) oraz x (a, b) f (x) = 0, to f jest funkcj staª na (a, b). Wykaza,»e funkcja f(x) = arctgx arcsin x jest staªa na rzedziale (, ). x Tw. (o warto±ci ±redniej) Je»eli funkcja f jest ci gªa na rzedziale a, b i ró»niczkowalna wewn trz (a, b), to dla dowolnych unktów x 0, x a, b takich,»e x 0 x istnieje liczba θ (0, ) taka,»e f(x) = f(x 0 ) f (x 0 θ(x x 0 )) (x x 0 ). Skorzystamy z rzytoczonego twierdzenia. We¹my dowolne unkty x 0, x (a, b). Na mocy twierdzenia mamy,»e f(x) = f(x 0 ) f (x 0 θ(x x 0 )) (x x }{{} 0 ) = f(x 0 ) 0 (x x 0 ) = f(x 0 ). (a,b),bo θ (0,) Czyli dla dowolnych x 0, x (a, b) mamy f(x 0 ) = f(x), czyli f jest staªa w (a, b). Pozostaªo wykaza,»e zadana funkcja jest staªa w rzedziale (, ). Mamy: f (x) = x ( = x (x ) x x = 4x (x ) x (x ) x x 4 (x ) x ) x x (x ) =

Egzamin - szkic rozwi za«sem. zimowy 06/07 AM, Budownictwo, IL PW = x x x (x ) (x ) czyli f jest staªa na rzedziale (0, ). x>, wiec == (x ) =x x x x x (x ) = x x (x )(x ) = 0, A. Wyznaczy równanie ró»niczkowe liniowe jednorodne o staªych wsóªczynnikach mo»liwie najni»szego rz du, je»eli liczby λ = i oraz λ = s ierwiastkami wielomianu charakterystycznego tego równania. Poda rozwi zanie ogólne, fundamentalny ukªad rozwi za«oraz srawdzi liniow niezale»no± funkcji fundamentalnego ukªadu rozwi za«. Je»eli wielomian ma ierwiastek zesolony z, to liczba z te» jest ierwiastkiem tego wielomianu. Wobec tego wielomian charakterystyczny najni»szego stonia» danego równania owinien wygl da tak: (λ )(λ i)(λ i) = (λ )(λ ) = λ λ λ. St d mo»na ju» wywnioskowa,»e równanie owinno mie osta y y y = 0. Dalej: jest jednokrotnym rzeczywistym ierwiastkiem wielomianu charakterystycznego, wobec tego odowiada mu funkcja e x. Mamy jeszcze srz»on ar ierwiastków zesolonych: i, i, której odowiada ara funkcji cos x, sin x. Mo»emy naisa UFR = {e x, cos x, sin x} oraz oda rozwi zanie ogólne y = c e x c cos x c sin x. Pozostaje srawdzi liniow niezale»no± funkcji z UFR. Mo»na na rzykªad za omoc Wro«skianu: e x cos x sin x e x sin x cos x 4e x cos x sin x = 5e x sin x 5e x cos x = 5e x 0, czyli funkcje s liniowo niezale»ne. W drugiej gruie rozumowanie i sosób rozwi zania s identyczne z rzedstawionym. 4A. Wyznaczy ekstrema lokalne i zbada monotoniczno± funkcji f(x) = ln(x x). Mamy x x > 0 x(x )(x ) > 0 x (, 0) (, ), czyli dziedzin funkcji f jest zbiór (, 0) (, ). f (x) = x. Mianownik jest dodatni ze wzgl du na dziedzin, wi c wystarczy zaj si licznikiem*. x x Czyli: x > 0 (x )(x ) > 0, co w rzeci ciu z dziedzin daje nam,»e f (x) > 0 dla x (, ) (, ), a st d ªatwo wnioskujemy, ze f (x) < 0 dla x (, 0). Funkcja f ro±nie w rzedziale (, ) i maleje w rzedziale (, 0), wobec czego ma maksimum lokalne w unkcie x = równe f( ) = ln. Ponadto funkcja ro±nie w rzedziale (, 0). W drugiej gruie rozumowanie i sosób rozwi zania ró»ni si jedynie danymi liczbowymi. *W ogólno±ci zaj cie si licznikiem nie wystarcza - mianownik równie» ma wªyw na znak ochodnej. Zaj cie si samym licznikiem byªo bardzo cz stym bª dem u osób, które nie srawdziªy dziedziny funkcji.

Egzamin - szkic rozwi za«sem. zimowy 06/07 AM, Budownictwo, IL PW 5A. Obliczy oni»sze caªki: sin sin x dx = x cos x sin x dx t=sin x ======= dt sin x sin x (a) t = t dt = u = e t cos(ln x) (b) dx v=sin t x t t=ln x= x=e dt=cos xdx t t dt = dt = t arctgt c = sin x arctg(sin x) c. t dt= x dx = cos t e t dt = e t cos tdt =: I. Mamy : u=e I t v =cos t === = e t sin t e t ũ=e sin tdt t ṽ =sin t ==== = e t sin t e t cos t I. Wobec tego : ũ = e t ṽ= cos t I = e ln x sin(ln x) e ln x cos(ln x) = e ln x (sin(ln x) cos(ln x)) c, czyli I = (sin(ln x) cos(ln x)) c. x 5B. Obliczy oni»sze caªki: I = u=e t (a) t t dt = v =sin t ==== u = e t v= cos t sin x sin cos x dx = x sin x cos x dx t=cos x dt= sin xdx dt sin(ln x) (b) dx x e t cos t t t dt = dt = t arctgt c = cos x arctg(cos x) c. t t t=ln x= x=e sin t dt= x dx e t cos tdt ũ=e t e t dt = ṽ =cos t === ũ = e t ṽ=sin t e t sin tdt =: I. Mamy : e t cos t e t sin t I. Wobec tego : I = e ln x cos(ln x) e ln x sin(ln x) = e ln x (cos(ln x) sin(ln x)) c, czyli I = (cos(ln x) sin(ln x)) c. x 6A. Znale¹ ekstrema lokalne funkcji f(x, y) = sin x cos y cos(x y), gdzie (x, y) (0, π ), (0, π ). Mamy f f (x, y) = cos x sin(x y) oraz (x, y) = sin y sin(x y). Srawdzimy w jakich unktach seªniony jest warunek konieczny istnienia ekstremum: { { cos x sin(x y) = 0 cos x = sin(x y) sin y sin(x y) = 0 sin y = sin(x y). Ze wzgl du na dziedzin mamy,»e x y ( π, π ), a funkcja sinus jest w tym rzedziale ró»nowarto±ciowa. Wobec tego musi zachodzi równo± y = x y równowa»na takiej: x = y. Wstawiwszy j do ierwszego równania otrzymujemy cos x = sin y = cos( π y). Dalej (znów { x = y ró»nowarto±ciowo± ): x = π y, a z tego ju» ªatwo mamy: x = π, y = π 6. Wobec tego unktem dziedziny, w którym mo»emy oczekiwa istnienia ekstremum jest unkt ( π, π 6 ). eby srawdzi warunek wystarczaj cy, otrzbujemy drugich ochodnych: f (x, y) = sin x cos(x y), f (x, y) = cos(x y) = f i f (x, y) = cos y cos(x y). Dalej: f ( π, π 6 ) f ( π, π 6 ) f ( π, π 6 ) f ( π, π 6 ) = > 0, czyli mamy ekstremum. Pierwszy wyraz tej macierzy jest ujemny, wi c to maksimum lokalne równe f( π, π 6 ) = =. 4

Egzamin - szkic rozwi za«sem. zimowy 06/07 AM, Budownictwo, IL PW 6B. Znale¹ ekstrema lokalne funkcji f(x, y) = cos x sin y sin(x y), gdzie (x, y) (0, π ), (0, π ). Mamy f f (x, y) = sin x cos(x y) oraz (x, y) = cos y cos(x y). Srawdzimy w jakich unktach seªniony jest warunek konieczny istnienia ekstremum: { { sin x cos(x y) = 0 sin x = cos(x y) cos y cos(x y) = 0 cos y = cos(x y). Ze wzgl du na dziedzin mamy,»e x y ( π, π ), a funkcja kosinus jest w tym rzedziale ró»nowarto±ciowa. Wobec tego musi zachodzi równo± y = x y równowa»na takiej: x = y. Wstawiwszy j do ierwszego równania otrzymujemy sin x = cos y = sin( π y). Dalej (znów { x = y ró»nowarto±ciowo± ): x = π y, a z tego ju» ªatwo mamy: x = π, y = π 6. Wobec tego unktem dziedziny, w którym mo»emy oczekiwa istnienia ekstremum jest unkt ( π, π 6 ). eby srawdzi warunek wystarczaj cy, otrzbujemy drugich ochodnych: f (x, y) = cos x sin(x y), f (x, y) = sin(x y) = f i f (x, y) = sin y sin(x y). Dalej: f ( π, π 6 ) f ( π, π 6 ) f ( π, π 6 ) f ( π, π 6 ) = > 0, czyli mamy ekstremum. Pierwszy wyraz tej macierzy jest ujemny, wi c to maksimum lokalne równe f( π, π 6 ) = =. 5