Termoanemometr wzorcowanie sondy. Pomiar rozkładu prędkości termoanemometrem.

Podobne dokumenty
TRANZYSTORY POLOWE JFET I MOSFET

Kinetyczna teoria gazów. Zjawiska transportu : dyfuzja transport masy transport energii przewodnictwo cieplne transport pędu lepkość

Sygnały pojęcie i klasyfikacja, metody opisu.

Matematyka ubezpieczeń majątkowych r. Zadanie 1. Rozważamy proces nadwyżki ubezpieczyciela z czasem dyskretnym postaci: n

( 3 ) Kondensator o pojemności C naładowany do różnicy potencjałów U posiada ładunek: q = C U. ( 4 ) Eliminując U z równania (3) i (4) otrzymamy: =

21. CAŁKA KRZYWOLINIOWA NIESKIEROWANA. x = x(t), y = y(t), a < t < b,

POLITECHNIKA OPOLSKA

POMIAR PARAMETRÓW SYGNAŁOW NAPIĘCIOWYCH METODĄ PRÓKOWANIA I CYFROWEGO PRZETWARZANIA SYGNAŁU

Wykład FIZYKA I. 2. Kinematyka punktu materialnego. Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak

LABORATORIUM MODELOWANIA I SYMULACJI. Ćwiczenie 5

Wyznaczyć prędkości punktów A i B

2. Schemat ideowy układu pomiarowego

Przełączanie diody. Stan przejściowy pomiędzy stanem przewodzenia diod, a stanem nieprzewodzenia opisuje się za pomocą parametru/ów czasowego/ych.

(opracował Leszek Szczepaniak)

MIANO ROZTWORU TITRANTA. Analiza statystyczna wyników oznaczeń

ψ przedstawia zależność

Dobór przekroju żyły powrotnej w kablach elektroenergetycznych

INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH Z WYTRZYMAŁOŚCI MATERIAŁÓW

D:\materialy\Matematyka na GISIP I rok DOC\07 Pochodne\8A.DOC 2004-wrz-15, 17: Obliczanie granic funkcji w punkcie przy pomocy wzoru Taylora.

4. OBLICZANIE REZYSTANCYJNYCH PRZEWODÓW I ELEMENTÓW GRZEJ- NYCH

4.2. Obliczanie przewodów grzejnych metodą dopuszczalnego obciążenia powierzchniowego

1. Element nienaprawialny, badania niezawodności. Model matematyczny elementu - dodatnia zmienna losowa T, określająca czas życia elementu

( 0) ( 1) U. Wyznaczenie błędów przesunięcia, wzmocnienia i nieliniowości przetwornika C/A ( ) ( )

t - kwantyl rozkładu t-studenta rzędu p o f stopniach swobody

C d u. Po podstawieniu prądu z pierwszego równania do równania drugiego i uporządkowaniu składników lewej strony uzyskuje się:

Ruch płaski. Bryła w ruchu płaskim. (płaszczyzna kierująca) Punkty bryły o jednakowych prędkościach i przyspieszeniach. Prof.

POLITECHNIKA ŚLĄSKA W GLIWICACH WYDZIAŁ INŻYNIERII ŚRODOWISKA i ENERGETYKI INSTYTUT MASZYN i URZĄDZEŃ ENERGETYCZNYCH

Politechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra Inżynierii Systemów Sterowania. Podstawy Automatyki

Wymagania edukacyjne niezbędne do uzyskania poszczególnych śródrocznych. i rocznych ocen klasyfikacyjnych z fizyki dla klasy 1 gimnazjum

DOBÓR PRZEKROJU ŻYŁY POWROTNEJ W KABLACH ELEKTROENERGETYCZNYCH

D-1 WYDZIAŁ PPT LABORATORIUM Z ELEKTROTECHNIKI I ELEKTRONIKI. i czasowe. ĆWICZENIE NR 7. Sygnały Elektryczne parametry częstotliwościowe

Katedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego. Skręcalność właściwa sacharozy. opiekun ćwiczenia: dr A. Pietrzak

Rentgenowska analiza fazowa jakościowa i ilościowa Wykład 9

Wymagania konieczne i podstawowe Uczeń: 1. Wykonujemy pomiary

Głównie występuje w ośrodkach gazowych i ciekłych.

Niepewności pomiarowe

ĆWICZENIE 7 WYZNACZANIE LOGARYTMICZNEGO DEKREMENTU TŁUMIENIA ORAZ WSPÓŁCZYNNIKA OPORU OŚRODKA. Wprowadzenie

LABORATORIUM TECHNIKI CIEPLNEJ INSTYTUTU TECHNIKI CIEPLNEJ WYDZIAŁ INŻYNIERII ŚRODOWISKA I ENERGETYKI POLITECHNIKI ŚLĄSKIEJ

Ćwiczenie nr 3. Bilans cieplny urządzenia energetycznego. Wyznaczenie sprawności cieplnej urządzenia kotłowego zasilanego gazem ziemnym

Ćwiczenia nr 5. TEMATYKA: Regresja liniowa dla prostej i płaszczyzny

, gdzie b 4c 0 oraz n, m ( 2). 2 2 b b b b b c b x bx c x x c x x

POMIAR WARTOŚCI SKUTECZNEJ NAPIĘĆ OKRESOWO ZMIENNYCH METODĄ ANALOGOWEGO PRZETWARZANIA SYGNAŁU

Statystyka Inżynierska

Sygnały zmienne w czasie

Praca domowa nr 1. Metodologia Fizyki. Grupa 1. Szacowanie wartości wielkości fizycznych Zad Stoisz na brzegu oceanu, pogoda jest idealna,

Analiza wyników symulacji i rzeczywistego pomiaru zmian napięcia ładowanego kondensatora

DYNAMIKA KONSTRUKCJI

Przemieszczeniem ciała nazywamy zmianę jego położenia

Metrologia: miary dokładności. dr inż. Paweł Zalewski Akademia Morska w Szczecinie

PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA Z FIZYKI WYMAGANIA EDUKACYJNE DLA UCZNIÓW KLAS I

Opracowanie danych pomiarowych. dla studentów realizujących program Pracowni Fizycznej

Wykład 4 Metoda Klasyczna część III

Statystyka opisowa. () Statystyka opisowa 24 maja / 8

LABORATORIUM PODSTAWY ELEKTRONIKI Badanie Bramki X-OR

Schrödingera. Dr inż. Zbigniew Szklarski. Katedra Elektroniki, paw. C-1, pok

Badanie funktorów logicznych TTL - ćwiczenie 1

Funkcja generująca rozkład (p-two)

Bezrobocie. wysiłek. krzywa wysiłku pracownika E * płaca realna. w/p *

EKONOMETRIA. Liniowy model ekonometryczny (regresji) z jedną zmienną objaśniającą

I PRACOWNIA FIZYCZNA, UMK TORUŃ WYZNACZANIE PRZYSPIESZENIA ZIEMSKIEGO ZA POMOCĄ WAHADŁA RÓŻNICOWEGO

E5. KONDENSATOR W OBWODZIE PRĄDU STAŁEGO

Obligacja i jej cena wewnętrzna

Zasada pędu i popędu, krętu i pokrętu, energii i pracy oraz d Alemberta bryły w ruchu postępowym, obrotowym i płaskim

1. Wyznaczanie charakterystyk statycznych prądnicy tachometrycznej prądu stałego.

Błędy kwantyzacji, zakres dynamiki przetwornika A/C

ELEKTROTECHNIKA I ELEKTRONIKA

Część I. MECHANIKA. Wykład KINEMATYKA PUNKTU MATERIALNEGO. Ruch jednowymiarowy Ruch na płaszczyźnie i w przestrzeni.

NAGRZEWANIE SIĘ ŚCIANEK KOMORY SPALANIA SILNIKA RAKIETOWEGO NA PALIWO STAŁE

LABORATORIUM METROLOGII

EA3 Silnik komutatorowy uniwersalny

RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE WYKŁAD 11

Przetworniki analogowo-cyfrowe i cyfrowo- analogowe

ĆWICZENIE NR 43 U R I (1)

Dynamiczne formy pełzania i relaksacji (odprężenia) górotworu

ĆWICZENIE nr 2 CYFROWY POMIAR MOCY I ENERGII

Fizyka Klasa VII Szkoły Podstawowej WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE STOPNIE Opinia PPP./43201/81/13/14

Podstawy elektrotechniki

POMIAR WSPÓŁCZYNNIKÓW CHARAKTERYZUJĄCYCH KSZTAŁT SYGNAŁÓW ELEKTRYCZNYCH

Metody oceny efektywności projektów inwestycyjnych

PRACOWNIA ELEKTRYCZNA Sprawozdanie z ćwiczenia nr

ANALIZA, PROGNOZOWANIE I SYMULACJA / Ćwiczenia 1

LABORATORIUM PODSTAW ELEKTRONIKI PROSTOWNIKI

1. Rezonans w obwodach elektrycznych 2. Filtry częstotliwościowe 3. Sprzężenia magnetyczne 4. Sygnały odkształcone

Ćw 1. Klinowe przekładnie pasowe podczas ich eksploatacji naraŝone są na oddziaływanie róŝnorodnych czynników, o trudnej do

Badanie efektu Halla w półprzewodniku typu n

2.1 Zagadnienie Cauchy ego dla równania jednorodnego. = f(x, t) dla x R, t > 0, (2.1)

Wyznaczanie temperatury i wysokości podstawy chmur

Fizyka Klasa VII Szkoły Podstawowej WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE STOPNIE Opinia PPP.4320/81/12/13

1. Granica funkcji w punkcie

Równania różniczkowe. Lista nr 2. Literatura: N.M. Matwiejew, Metody całkowania równań różniczkowych zwyczajnych.

Laboratorium Sensorów i Pomiarów Wielkości Nieelektrycznych. Ćwiczenie nr 1

Informatyka Stosowana-egzamin z Analizy Matematycznej Każde zadanie należy rozwiązać na oddzielnej, podpisanej kartce!

Numeryczny opis zjawiska zaniku

Wykład 6. Badanie dynamiki zjawisk

PROGNOZY I SYMULACJE

PODSTAWY OPRACOWANIA WYNIKÓW POMIARÓW Z ELEMENTAMI ANALIZY NIEPEWNOŚCI POMIAROWYCH

Analiza rynku projekt

Matematyka ubezpieczeń majątkowych r. ma złożony rozkład Poissona. W tabeli poniżej podano rozkład prawdopodobieństwa ( )

Transkrypt:

Termoaemomer wzorcowaie sody. Pomiar rozkładu prędkości ermoaemomerem.. Cel ćwiczeia Celem ćwiczeia jes pozaie podsawowych właściwości merologiczych ermoaemomeru sałoemperaurowego, sposobu jego wzorcowaia oraz podsaw ierpreacji sygałów apięciowych orzymywaych a wyjściu z moska ermoaemomeru.. Podsawy eoreycze Termoaemomer jes przyrządem do pomiaru chwilowych warości prędkości płyu w polu przepływu urbuleego. MoŜe być akŝe wykorzysyway do pomiaru zmieego pola emperaury, gęsości, wilgoości czy eŝ składu fizyczego płyu. Podsawowym elemeem ermoaemomeru jes czujik wykoay z druu oporowego o średicy 5 µ m rozciągięego pomiędzy dwoma wsporikami. Maeriał, z kórego wykoae jes włóko czujika musi charakeryzować się duŝą zmieością oporu z emperaurą (p. wolfram, playa lub playoiryd). W przypadku przepływu izoermiczego jedorodego płyu srumień cieply, odprowadzay od elekryczie grzaego elemeu oporowego czujika do oaczającego płyu, zaleŝy od prędkości przepływu oraz geomerii i wymiarów czujika. ZaleŜość a leŝy u podsaw zasady działaia przyrządów do wyzaczaia chwilowego wekora prędkości w polu przepływu urbuleego j. ermoaemomerów. Właściwe wykorzysaie ermoaemomeru i ierpreacja sygałów elekryczych a wyjściu przyrządu pomiarowego wymaga zajomości podsawowych praw wymiay ciepła między czujikiem a oaczającym płyem. Wymiaa ciepła w układzie eleme oporowy - pły zachodzi a drodze kowekcji swobodej, kowekcji wymuszoej i promieiowaia cieplego. Czujik prędkości przepływu powiie być ak dobray, aby domiującą rolę w wymiaie ciepła odgrywała kowekcja wymuszoa przy ograiczeiu wpływu pozosałych czyików. Jeśli pły jes w spoczyku lub prędkość przepływu jes bardzo mała o w procesie wymiay ciepła domiuje kowekcja swoboda. W miarę wzrosu prędkości przepływu coraz więcej ciepła od elemeu oporowego do ooczeia odprowadzae jes drogą kowekcji wymuszoej. Wpływ promieiowaia cieplego miimalizuje się przez dobór odpowiedio iskiej emperaury pracy czujika (poiŝej 00 C). Dla włóka oporowego o skończoej długości aleŝy dodakowo uwzględić odpływ ciepła drogą przewodzeia do wsporików, kórych emperaura jes rówa emperaurze płyu omywającego czujik. Srumień ciepła przejmoway przez pły od elemeu oporowego drogą kowekcji wymuszoej wyosi: gdzie: q& = α πdl (T w - T a ) () k α - współczyik przejmowaia ciepła (zaleŝy od własości fizyczych płyu, paramerów sau płyu, rodzaju przepływu (lamiary, urbuley), kszału, wymiarów oraz sau powierzchi ciała sałego), d, L - średica i długość włóka oporowego, T w - emperaura włóka, T a - emperaura ooczeia. Rówowaga (choćby chwilowa) wymaga, aby ilość eergii przekazywaej przez czujik do ooczeia była rówa eergii dosarczoej przez płyący przez czujik prąd elekryczy q& k =, () Rw gdzie: - apięcie prądu płyącego przez czujik, R w - opór elekryczy włóka pomiarowego. W umiarkowaym zakresie emperaur opór włóka jes liiową fukcją emperaury R w = R a [ + b (T w - T a ) ], (3)

gdzie: b - emperaurowy współczyik oporu. Porówując zaleŝość () z (), orzymamy po uwzględieiu (3) απdl Rw = -. (4) Rw b Ra Jak wspomiao wcześiej, dla włóka oporowego o skończoej długości aleŝy uwzględić odpływ ciepła drogą przewodzeia do wsporików sody, kórych emperaura jes rówa emperaurze płyu T w. Te srumień ciepła opisay jes prawem Fouriera. d T w q& p = - λ, (4a) d x gdzie przewodość ciepla λ jes własością fizyczą maeriału włóka. PoiewaŜ dokłade wyzaczeie zaleŝości między q& k a q& p drogą eoreyczą ie jes moŝliwe (z uwagi a mogość paramerów a ie wpływających) koiecze jes idywiduale wzorcowaie kaŝdego czujika. Geeralie biorąc, odpowiedź układu pomiarowego a zmiaę prędkości przepływu moŝa wyrazić zaleŝością: w w a R = (A + B ) (T - T ), (5) w gdzie: w - spadek apięcia a rezysacji czujika, A, B, - sałe. Współczese ermoaemomery budowae są w dwóch podsawowych układach: ermoaemomer sałoprądowy ( I w = cos) - rys. i ermoaemomer sałoemperaurowy - rys., dla kórego ( T w = cos), a zaem zgodie z (3) R w = cos. W układzie I w = cos włóko czujika podgrzewae jes prądem elekryczym o sałym aęŝeiu, iezaleŝym od prędkości przepływu. Spadek apięcia w a rezysacji czujika określa srumień doprowadzoej eergii elekryczej, saowi więc zgodie z zaleŝością (5) miarę prędkości przepływu. Zmiay prędkości wywołują zmiay emperaury T w czujika a ym samym i oporości R w (czasami ze względu a pojemość cieplą włóka zmiay e mogą ie adąŝać za szybkimi zmiaami prędkości chwilowych). Rys. Schema elekryczy ermoaemomeru sałoprądowego.. Termoaemomer sałoemperaurowy Rys. Schema elekryczy ermoaemomeru sałoemperaurowego W układzie T w = cos (rys. ) emperaura włóka sody urzymywaa jes a prawie sałym poziomie iezaleŝym od prędkości, co uzyskuje się przez zasosowaie w obwodzie elekryczym ujemego sprzęŝeia zwroego rówowaŝącego sray ciepła czujika a rzecz ooczeia. Termoaemomer pracujący w układzie sałoemperaurowym ma ieco miejszą czułość ale bezwładość ciepla włóka sody ie odgrywa isoej roli, pozwalając osiągąć pasmo przeoszeia do 00 khz. Dla ego ypu ermoaemomeru zaleŝość (4.5) przybiera posać zwaą zaleŝością Kiga: = A + B ef. (6) Współczyiki A, B i dla umiarkowaego zakresu prędkości moŝa rakować jako sałe i wyzaczyć drogą wzorcowaia. Prędkość efekywa ef jes o prędkość, kóra decyduje o ilości ciepła odbieraego przez pły od czujika i dla druu prosego określoa jes rówaiem φ φ (7) ef = ( si + k cos ), gdzie: φ - ką pomiędzy wekorem prędkości r a osią włóka.

3 Dla czujików, dla kórych L d > 00 zachodzi k = 0,, moŝa więc z przybliŝeiem przyjąć, Ŝe ef jes o składowa wekora prędkości prosopadła do włóka sody (rys. 3). r r = + v (9) a moduł prędkości chwilowej wyosi ( + v ) + v = + (0) v3 Prędkość średia defiiowaa jes asępująco = lim d, gdzie: = -. () Jako miarę wielkości pulsacji, wobec Rys. 3 Trójką prędkości przy skośym opływie sody Sygał apięciowy a zaciskach moska sałoemperaurowego, będący odpowiedzią układu elekryczego a zmiay waruków wymiay ciepła (w aszym przypadku a zmiay prędkości chwilowych r ) ma posać = + e, (8) gdzie: - ozacza średią w czasie warość apięcia, e - chwilowe odchyleie od warości średiej. Właściwa ierpreacja wymaga zapozaia się ze sposobem opisu wekora prędkości w przepływie urbuleym. Prędkość chwilowa jes sumą wekorową prędkości średiej i prędkości flukuacji (rys. 4) Rys. 4 Prędkość chwilowa i prędkość średia v= lim ( - ) d == d - d 0 lim lim () przyjmujemy wariację fukcji v () v = ( - ) d = lim v d, lim (3) albo warość skueczą pulsacji (odchyleie sadardowe RMS).. Charakerysyka prędkościowa v RMS = v = v. (4) Przykładowy przebieg zaleŝości ( )przedsawia rys. 5. Pochoda azywaa jes czułością prędkościową ermoaemomeru. Jeśli fukcja ( )spełia zaleŝość Kiga (6) o ZaleŜość = B - jes akŝe przedsawioa a rys. 5.. (5)

4 gdzie - ilość puków pomiarowych wzięych do wzorcowaia. Po wyzaczeiu sałą B wyzaczamy z zaleŝości log B= log ( - A ) - log. (8) Z miejszą dokładością sałe B i moŝa wyzaczyć graficzie sporządzając wykres log ( - A ) = f ( log ) (9) Rys..5 Charakerysyka pr ędkościowa ermoaemomeru Wykorzysaie aaliyczej posaci fukcji ( ), p. do bezpośrediego wyzaczaia warości prędkości przy uŝyciu kompuera, wymaga wyzaczeia warości współczyików A, B oraz. Jak wspomiao wcześiej, współczyiki e mogą być rakowae jako sałe ylko w ograiczoym zakresie prędkości, a więc wzorcowaie ermoaemomeru powio być przeprowadzoe dla zakresu prędkości zbliŝoego do zakresu prędkości mierzoych. Przedsawieie zaleŝości (6) w układzie logarymiczym log ( - A ) = log B + log, (6) pozwala zasosować procedurę regresji liiowej do wyzaczaia współczyików B i. Jako sałą A przyjmujemy zwykle A= o, z. warość apięcia wyjściowego z moska dla = 0 (dla pomiarów w zakresie prędkości do 5 m/s lepiej jes przyjąć A = 0,96 o ). Mamy więc = log log ( - A ) - ( log ) - log log ( - A ) log, (7) a asępie odczyując jako współczyik achyleia prosej a B jako rzędą począkową wykresu..3. Charakerysyka kąowa Przykładowy przebieg zaleŝości ( φ ) i czułości układu pomiarowego a odchyleia wekora prędkości pokazao a rys. 6. φ Aaliyczie ( φ ) moŝa opisać rówaiem ( ) φ + cos φ + φ si, 3 Φ = a si a a φ (0) gdzie: a, a, a3 współczyiki wielomiau aproksymacyjego.

mierzymy wolomierzem prądu sałego z odpowiedio dobraą sałą czasową lub sosując w układzie pomiarowym iegraor aalogowy lub cyfrowy. 3. Saowisko pomiarowe i wykoaie ćwiczeia Saowisko pomiarowe przedsawioo schemayczie a rys. 7. Składa się oo z asępujących elemeów: 5 4 Termoaemomer 5 Wolomierz DC Rys. 6 Charakerysyka kąowa sody ermoaemomeru aleŝy zazaczyć. Ŝe obie czułości, z. prędkościowa i kąowa zaleŝą od prędkości. Charakerysyki prędkościowe i kąowe pozwalają określić wpływ zmia wielkości i kieruku wekora prędkości a zmiay sygału apięciowego d = d + d φ + d. () φ Dokoując odpowiediego uśredieia po czasie i zasępując róŝiczki skończoymi przyrosami zaleŝość () przybierze posać: = e = + φ. () φ.4. Pomiar prędkości średiej Średią prędkość przepływu obliczamy ze wzoru A = (3) B w kórym sałe A, B i wyzaczamy korzysając z uprzedio wykoaej krzywej kalibracji ( ). Średią warość apięcia wyjściowego z moska 6 - Rys. 4.7. Schema saowiska do wzorcowaia + Maomer róŝicowy 3 Zasilaie z weylaora - dysza o średicy 5 mm do wzorcowaia sod ermoaemomeru w srumieiu swobodym - obroowy uchwy sody z kąomierzem 3 badaa soda 4 ermoaemomer 5 wolomierz prądu sałego 6 - maomer róŝicowy

6 Prędkość wzorcową wz a wylocie dyszy zbieŝej określamy a podsawie zaleŝości (3) mierząc maomerem róŝicowym 6 adciśieie w komorze przed dyszą zbieŝą: p wz =, (4) ρ gdzie: p adciśieie w komorze przed dyszę wyloową, p ρ = - gęsość powierza a wylocie z dyszy (rówa gęsości RT powierza amosferyczego), p ciśieie powierza a wylocie dyszy (rówe amosferyczemu p a ), R - sała gazowa (dla powierza R = 87 m / (s K ) ), T emperaura powierza a wylocie dyszy (rówa emperaurze ooczeia T a ). 3. Charakerysyka prędkościowa. Zaoować ciśieie amosferycze i emperaurę ooczeia.. Wykoać około 5 pomiarów apięcia w fukcji prędkości powierza wypływającego z dyszy przy usawieiu sody ak, aby włóko było prosopadłe do wekora prędkości wyloowej (φ = 90 ). 3. Wykoać wykres krzywej Kiga = f ( ) wz 4. Wykoać wykres log ( - o )= f ( logwz ) i z ego wykresu wyzaczyć sałe i B. 5. (opcjoalie) Obliczyć warości sałych i B meodą regresji liiowej a podsawie wzorów (7) i (8) i porówać je z warościami wyzaczoymi w pukcie 4. 6. Dla kaŝdej warości apięcia obliczyć prędkość wskazywaą przez ermoaemomer ze wzoru (3) erm = B Wykoać wykres erm = f ( wz ). 7. Obliczyć warości błędu według wzoru o erm wz Bląl = 00% wz oraz wykoać wykres Błąd = f ( wz ). 3. Charakerysyka kierukowa. Dla wybraej prędkości przepływu wz dokoać pomiaru charakerysyki kąowej φ = f ( φ ) zmieiając ką φ w zakresie φ = 0 80. Wykoać wykres = f ( φ ) φ.. Dla kaŝdej warości φ obliczyć prędkość wskazywaą przez ermoaemomer erm φ = φ B Wykoać wykres erm φ = f (φ). 3. Obliczyć warości błędu według wzoru Bląl = ermφ Wykoać wykres Błąd φ = f (φ). φ erm 0s erm 0s o 00%