Elementy rachunku prawdopodobieństwa (M. Skośkiewicz, A. Siejka, K. Walczak, A. Szpakowska)

Podobne dokumenty
Podstawy nauk przyrodniczych Matematyka

Rachunek prawdopodobieństwa

STATYSTYKA. Rafał Kucharski. Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach 2015/16 ROND, Finanse i Rachunkowość, rok 2

Podstawy metod probabilistycznych. dr Adam Kiersztyn

Prawdopodobieństwo. Prawdopodobieństwo. Jacek Kłopotowski. Katedra Matematyki i Ekonomii Matematycznej SGH. 16 października 2018

Rachunek prawdopodobieństwa i statystyka

III. ZMIENNE LOSOWE JEDNOWYMIAROWE

RACHUNEK PRAWDOPODOBIEŃSTWA WYKŁAD 3.

Rachunek prawdopodobieństwa Rozdział 3. Prawdopodobieństwo warunkowe i niezależność zdarzeń.

Matematyczne Podstawy Kognitywistyki

Prawdopodobieństwo

Przykład 1 W przypadku jednokrotnego rzutu kostką przestrzeń zdarzeń elementarnych

Metody probabilistyczne

Metody probabilistyczne

Zdarzenia losowe i prawdopodobieństwo

Przestrzeń probabilistyczna

WYKŁAD 1. Witold Bednorz, Paweł Wolff. Rachunek Prawdopodobieństwa, WNE, Instytut Matematyki Uniwersytet Warszawski

P (A B) = P (A), P (B) = P (A), skąd P (A B) = P (A) P (B). P (A)

RACHUNEK PRAWDOPODOBIEŃSTWA WYKŁAD 1. L. Kowalski, Statystyka, 2005

Rachunek prawdopodobieństwa dla informatyków

Statystyka. Wydział Zarządzania Uniwersytetu Łódzkiego

WYKŁAD 3. Witold Bednorz, Paweł Wolff. Rachunek Prawdopodobieństwa, WNE, Uniwersytet Warszawski. 1 Instytut Matematyki

Ćwiczenia z metodyki nauczania rachunku prawdopodobieństwa

Statystyka Astronomiczna

Wybrane treści z rachunku prawdopodobieństwa w kontekście medycznym. M.Zalewska

Prawa wielkich liczb, centralne twierdzenia graniczne

Statystyka w analizie i planowaniu eksperymentu

Wstęp. Kurs w skrócie

Wykład 2. Prawdopodobieństwo i elementy kombinatoryki

Biostatystyka, # 3 /Weterynaria I/

W2 Podstawy rachunku prawdopodobieństwa (przypomnienie)

( ) ( ) Przykład: Z trzech danych elementów: a, b, c, można utworzyć trzy następujące 2-elementowe kombinacje: ( ) ( ) ( ).

Rachunek prawdopodobieństwa Rozdział 2. Aksjomatyczne ujęcie prawdopodobieństwa

RACHUNEK PRAWDOPODOBIEŃSTWA - POJĘCIA WSTĘPNE MATERIAŁY POMOCNICZE - TEORIA

Rozdział 1. Zmienne losowe, ich rozkłady i charakterystyki. 1.1 Definicja zmiennej losowej

Wymagania egzaminacyjne z matematyki. Klasa 3C. MATeMATyka. Nowa Era. Klasa 3

Metody probabilistyczne

P r a w d o p o d o b i eństwo Lekcja 1 Temat: Lekcja organizacyjna. Program. Kontrakt.

Rachunek prawdopodobieństwa Rozdział 3. Prawdopodobieństwo warunkowe i niezależność zdarzeń.

Rozkłady prawdopodobieństwa zmiennych losowych

Rachunek prawdopodobieństwa Rozdział 3. Prawdopodobieństwo warunkowe i niezależność zdarzeń.

Prawdopodobieństwo warunkowe Twierdzenie o prawdopodobieństwie całkowitym

Rachunek prawdopodobieństwa- wykład 2

zdarzenie losowe - zdarzenie którego przebiegu czy wyniku nie da się przewidzieć na pewno.

KURS PRAWDOPODOBIEŃSTWO

STATYSTYKA wykład 1. Wanda Olech. Katedra Genetyki i Ogólnej Hodowli Zwierząt

51. Wykorzystywanie sumy, iloczynu i różnicy zdarzeń do obliczania prawdopodobieństw zdarzeń.

Zmienna losowa i jej rozkład Dystrybuanta zmiennej losowej Wartość oczekiwana zmiennej losowej

Elementy Rachunek prawdopodobieństwa

Rachunek prawdopodobieństwa (Elektronika, studia niestacjonarne) Wykład 1

WYKŁADY Z RACHUNKU PRAWDOPODOBIEŃSTWA I wykład 2 i 3 Zmienna losowa

P (A B) P (B) = 1/4 1/2 = 1 2. Zakładamy, że wszystkie układy dwójki dzieci: cc, cd, dc, dd są jednakowo prawdopodobne.

Rachunek prawdopodobieństwa Rozdział 2. Aksjomatyczne ujęcie prawdopodobieństwa

Jednowymiarowa zmienna losowa

Rachunek Prawdopodobieństwa i Statystyka Matematyczna

Probabilistyczne podstawy statystyki matematycznej. Dr inż. Małgorzata Michalcewicz-Kaniowska

Statystyka matematyczna

Wykład 13. Podstawowe pojęcia rachunku prawdopodobieństwa

Statystyka matematyczna

Rachunek Prawdopodobieństwa Anna Janicka

Rzucamy dwa razy sprawiedliwą, sześcienną kostką do gry. Oblicz prawdopodobieństwo otrzymania:

Plan wynikowy. Klasa III Technik pojazdów samochodowych/ Technik urządzeń i systemów energetyki odnawialnej. Kształcenie ogólne w zakresie podstawowym

2. Lesław Gajek, Marek Kałuszka, Wnioskowanie statystyczne. Modele i metody. Dla studentów.

PODSTAWOWE ROZKŁADY PRAWDOPODOBIEŃSTWA. Piotr Wiącek

Pojęcie przestrzeni probabilistycznej

Statystyka matematyczna

σ-ciało zdarzeń Niech Ω będzie niepustym zbiorem zdarzeń elementarnych, a zbiór F rodziną podzbiorów zbioru Ω spełniającą warunki: jeśli A F, to A F;

Rachunek prawdopodobieństwa Rozdział 4. Zmienne losowe

L.Kowalski zadania z rachunku prawdopodobieństwa-zestaw 1 ZADANIA - ZESTAW 1. (odp. a) B A C, b) A, c) A B, d) Ω)

WYKŁADY Z RACHUNKU PRAWDOPODOBIEŃSTWA I (SGH)

Zmienna losowa. Rozkład skokowy

Rachunek prawdopodobieństwa (Elektronika, studia niestacjonarne) Wykład 2

Wykład z analizy danych: powtórzenie zagadnień z rachunku prawdopodobieństwa

p k (1 p) n k. k c. dokładnie 10 razy została wylosowana kula amarantowa, ale nie za pierwszym ani drugim razem;

Ćwiczenia 7 - Zmienna losowa i jej rozkład. Parametry rozkładu.

Lista zadania nr 7 Metody probabilistyczne i statystyka studia I stopnia informatyka (rok 2) Wydziału Ekonomiczno-Informatycznego Filia UwB w Wilnie

Statystyka matematyczna

Rachunek Prawdopodobieństwa Anna Janicka

Prawdopodobieństwo. jest ilościową miarą niepewności

Doświadczenie i zdarzenie losowe

Wykład 1: Przestrzeń probabilistyczna. Prawdopodobieństwo klasyczne. Prawdopodobieństwo geometryczne.

Rachunek prawdopodobieństwa Rozdział 4. Zmienne losowe

Statystyka matematyczna

Kombinatoryka i rachunek prawdopodobieństwa

II WYKŁAD STATYSTYKA. 12/03/2014 B8 sala 0.10B Godz. 15:15

Wykład 11: Podstawowe pojęcia rachunku prawdopodobieństwa

Uczeń: -podaje przykłady ciągów liczbowych skończonych i nieskończonych oraz rysuje wykresy ciągów

Statystyka. Wydział Zarządzania Uniwersytetu Łódzkiego

Rachunek prawdopodobieństwa Rozdział 5. Rozkłady łączne

Wymagania kl. 3. Zakres podstawowy i rozszerzony

Statystyka Opisowa z Demografią oraz Biostatystyka. Zmienne losowe. Aleksander Denisiuk. denisjuk@euh-e.edu.pl

Rachunku prawdopodobieństwa: rys historyczny, aksjomatyka, prawdopodobieństwo warunkowe,

Elementy kombinatoryki i rachunku prawdopodobieństwa.

Temat: Zmienna losowa. Rozkład skokowy. Rozkład ciągły. Kody kolorów: Ŝółty nowe pojęcie pomarańczowy uwaga. Anna Rajfura, Matematyka

WYKŁAD 2. Zdarzenia losowe i prawdopodobieństwo Zmienna losowa i jej rozkłady

Statystyka podstawowe wzory i definicje

Wykład 3 Jednowymiarowe zmienne losowe

RACHUNEK PRAWDOPODOBIEŃSTWA ZADANIA Z ROZWIĄZANIAMI. Uwaga! Dla określenia liczebności zbioru (mocy zbioru) użyto zamiennie symboli: Ω lub

07DRAP - Zmienne losowe: dyskretne i ciągłe

Rozdział 1. Wektory losowe. 1.1 Wektor losowy i jego rozkład

Transkrypt:

Elementy rachunku prawdopodobieństwa (M. Skośkiewicz, A. Siejka, K. Walczak, A. Szpakowska) Twierdzenie (o mnożeniu) Podstawowe pojęcia i wzory kombinatoryczne. Niech,, będą zbiorami mającymi odpowiednio,, elementów, wtedy: = K-wyrazową wariacją z powtórzeniami zbioru Y nazywamy każdą funkcję f:{1,2,,k} Y. Liczbę k-wyrazowych wariacji z powtórzeniami zbioru n-elementowego będziemy oznaczać symbolem. =, 1, 0 K-wyrazową wariacją bez powtórzeń zbioru Y złożonego z n elementów, gdzie 0, nazywamy każdą funkcję różnowartościową f:{1,2,,k} Y. Liczbę k-wyrazowych wariacji bez powtórzeń zbioru n-elementowego będziemy oznaczać symbolem.! =!, 0 Permutacją n-elementową zbioru Y nazywamy każdą funkcję f, odwzorowującą zbiór {1,2,,n} na zbiór Y. Liczbę permutacji zbioru n-elementowego będziemy oznaczać symbolem. =!, 0 Każda funkcja f określona na zbiorze {1,2,,k} wyznacza jednoznacznie ciąg o wyrazach f(i), 1. Odwrotnie: każdy k-wyrazowy ciąg elementów zbioru Y wyznacza funkcję f:{1,2,,k} Y. Zamiast o funkcjach można więc w powyższych trzech definicjach mówić o ciągach. K-elementową kombinacją zbioru Y, złożonego z n elementów, gdzie 0, nazywamy każdy k-wyrazowy podzbiór zbioru Y. Liczbę k-elementowych kombinacji zbioru n-elementowego będziemy oznaczać symbolem. = =!!!, 0

Co to jest przestrzeń probabilistyczna? Jak brzmi klasyczna definicja prawdopodobieństwa? Podać przykłady zastosowania. przestrzeni probabilistycznej: Niech Ω =!"," #,," $, F = 2 Ω i ponadto niech dane będą nieujemne liczby ',' #,,', takie, że ' +' # + +' = 1. Dla każdego zbioru =!" *," *#,," * $ definiujemy =,.' *,. Wtedy (Ω,F,Ρ jest przestrzenią probabilistyczną, w której P({" * })=' *, i=1,2,, n. prawdopodobieństwa klasycznego: Niech Ω będzie zbiorem skończonym oraz F = 2 Ω. Jeżeli wszystkie zdarzenia elementarne (jednoelementowe) są tak samo prawdopodobne oraz Ω / =, to dla każdego 02 Ω : = 1 Ω / oraz!" * $ = Rzucamy dwa razy kostką. Jakie jest prawdopodobieństwo wyrzucenia w sumie 4 oczek? Ω =!1,1,1,2,1,3,,5,,,,$ Ω / = # = 3 F = 2 Ω A wyrzucenie w sumie 4 oczek A = {(1,3), (2,2), (3,1)} = 3 = 3 3 Prawdopodobieństwo geometryczne prawdopodobieństwa geometrycznego Niech Ω R oraz Ω BR i 0 < ; Ω <. Wtedy dla F = BΩ definiujemy prawdopodobieństwo geometryczne wzorem: dla każdego A BΩ PA = λ F G (PA = λ F G 0) λ F Ω λ F Ω Losujemy z przedziału [0,2] dwa punkty. Jakie jest prawdopodobieństwo, że suma ich współrzędnych jest mniejsza od 1?

Ω =!,H: J0,2K, H J0,2K$, F = BΩ ; # Ω = 4 =!,H : +H < 1$ = ; #A ; # Ω = 0,5 4 = 1 8 Co nazywamy zmienną losową? Przykłady. Zmienną losową działającą na przestrzeni Ω,F, nazywamy funkcję N:Ω R spełniającą jeden z poniższych równoważnych warunków: 1) Dla każdego a R N P,Q F 2) Dla każdego a R N P,QK F 3) Dla każdego a R N P Q,+ F 4) Dla każdego a R N P JQ,+ F 5) Dla każdego A B(R) N P F Zauważmy więc, że zmienna losowa jest funkcją mierzalną względem ciała F. Rzucamy 3 razy monetą Ω =!R,R,R,R,S,R,R,R,S,S,R,R,R,S,S,S,R,S,S,S,R,S,S,S$ F = 2 Ω X- liczba orłów, NΩ =!0,1,2,3$. Rozkładem zmiennej losowej X działającej na przestrzeni Ω,F, nazywamy funkcję T BR J0,1K określoną wzorem UVQ QżW BR T =!" Ω: X" $ = N P Kontynuujemy poprzedni przykład: T!0$ = Y N P!0$Z =!S,S,S$ = 1 8 T!1$ = Y N P!1$Z =!R,S,S,S,R,S,S,S,R$ = 3 8 T!2$ = Y N P!2$Z =!R,R,S,S,R,R,R,S,R$ = 3 8 T!3$ = Y N P!3$Z =!R,R,R$ = 1 8 0 1 2 3 T 1 3 3 1 8 8 8 8

a a Twierdzenie Niech X będzie zmienną losową na Ω,F, wtedy funkcja T określona wzorem VQ QżW BR T = N P zwana rozkładem prawdopodobieństwa zmiennej X, jest miarą probabilistyczną. Jeżeli X jest zmienną losową określoną na Ω,F, to dystrybuantą rozkładu zmiennej losowej X nazywamy funkcję F T : R J0,1K określoną wzorem: F T [ = T Y,[KZ = N P,[K Przykłady: a) Ω=[-1, 2], F = BJ 1,2K, \:Ω R, \(x)=x 0, VQ [, 1 [ +1 ]^[ = \ [ = _'J 1,[K `HV, VQ [ J 1,2 3 1, VQ [ J2,+ Jest zachowana ciągłość. Zatem b[ = c 1 3 avq [ J 1,2K 0, VQ [ J 1,2K b) Ω=[-1, 2], F = BJ 1,2K, \:Ω R, \(x)=[x] 0, VQ [, 1 h f, VQ [ J 1,0 i ]^[ = \ [ = #, VQ [ J0,1 g i f 1, VQ [ J1,2 e 1, VQ [ J2, + Dystrybuanta schodkowa więc z tego wykresu możemy odczytać rozkład zmiennej losowej. * -1 0 1 * 1 1 1 3 3 3

Co to jest prawdopodobieństwo warunkowe? Jaki jest wzór na prawdopodobieństwo całkowite? Podać przykład zastosowania. Niech Ω,F, będzie przestrzenią probabilistyczną oraz niech B F będzie takie, że P(B) > 0. Prawdopodobieństwem warunkowym zdarzenia A, pod warunkiem zajścia zdarzenia B, nazywamy prawdopodobieństwo: k = k k Rodzina ma dwoje dzieci. Jakie jest prawdopodobieństwo, że wśród dzieci są same dziewczynki, jeśli wiemy, że przynajmniej jedno dziecko jest dziewczynką? Otóż: Ω = {(d,d) ; (c,c) ; (d,c) ; (c,d)} A = {(d,d)} B = {(d,d) ; (c,d) ; (d,c)} k = k k = k m k m = k k = 1 3 Istotne jest również następujące Twierdzenie: Niech Ω,F, będzie przestrzenią probabilistyczną oraz niech A 1 A n F będą takie, że P(A 1 A n-1 ) > 0. Zachodzi wówczas wzór : A n = # i # P Jest to tzw. wzór łańcuchowy. Aby przejść do kolejnego ważnego twierdzenia wraz ze wzorem, należy najpierw wprowadzić pewne pojęcie. Układem zupełnym zdarzeń B 1,, B n nazywamy n-tkę zdarzeń, spełniającą warunki: 1) zdarzenia B 1,, B n są parami rozłączne 2) k * = Ω *.

Twierdzenie: Niech B 1,, B n stanowią układ zupełny zdarzeń o niezerowych prawdopodobieństwach. Dla dow. A F zachodzi wzór: s k * k * Będący wzorem na prawdopodobieństwo całkowite. Zdarzenia B i nazywamy często hipotezami. *. Uczelnia ma 3 akademiki. W pierwszym z nich 30% to kobiety, w drugim : 0%, a w trzecim: 50%. W akademikach mieszka odpowiednio: 100, 200, 300 osób. Jakie jest p-stwo, że losowo wybrany student z akademika jest kobietą? B 1 wybrany został student z akademika nr 1 B 2 wybrany został student z akademika nr 2 B 3 wybrany został student z akademika nr 3 A wybrany student jest kobietą k k # k i = m B i są parami rozłączne k = 100 r 00 1r k # 200 r 00 2r k i 300 r 00 3r P(A B 1 ) = 0,3 Prawdopodobieństwo całkowite: P(A B 2 ) = 0, P(A B 3 ) = 0,5 PA 0,3 1r Twierdzenie o prawdopodobieństwie całkowitym można zilustrowaćć za pomocą tzw. drzewa stochastycznego: Wzór na prawdopodobieństwoo całkowite to suma iloczynów po wszystkich drogach, które kończą się w A. Drzewo stochastyczne zaczyna się początkiem, w węzłach drzewa umieszczamy wyniki kolejnych etapów doświadczenia. Węzły łączymy krawędziami. Obok każdej krawędzi dopisujemy prawdopodobieństwo otrzymania wyniku danego etapu. Suma prawdopodobieństw przyporządkowanych krawędziom wychodzącym z jednego węzła jest równa 1.

Wzór Bayesa. Przykład zastosowania. Twierdzenie: Niech B 1,, B n stanowią układ zupełny zdarzeń o niezerowych prawdopodobieństwach. Dla dow. A F takiego, że P(A)>0, zachodzi wzór: k * k * k * = k * k * k, k, (dla dowolnego i). Powyższy wzór nazywamy wzorem Bayesa. Twierdzenie Bayesa stosujemy głównie wtedy, gdy znamy wynik doświadczenia, a pytamy o jego przebieg, np. parafrazując nasz poprzedni przypadek o studentach: Załóżmy, że wylosowany student jest kobietą. Jakie jest prawdopodobieństwo, że pochodzi z akademika nr 1? P(A B 1 )=3/10 P(A) = 1/2 P(B 1 ) = 1/ k = k k =,. 3r 10 1r = 1 1 r r 10 2 Zdarzenia niezależne Mówimy, że zdarzenia A i B są niezależne w przestrzeni probabilistycznej (Ω,F. wtedy i tylko wtedy, gdy k = k Dla trzech zdarzeń A<B<C mówimy, że są niezależne jeżeli: k = k = k = k k = k Niech, #,, 0F. Mówimy, że są one niezależne jeżeli: u*v u* w u u* x u, u Y *v *x Z = Y *v Z Y *x Z Niech, #, 0F. Mówimy, że są one niezależne jeżeli yz, #,, są niezależne. Twierdzenie Niech A,B,C będą zdarzeniami niezależnymi, wtedy 1) A i B, A i B, A i B są też niezależne 2) A i B C są niezależne 3) A i B C są niezależne

Schemat Bernoulliego Schematem Bernoulliego nazywamy ciąg n-powtórzeń w sposób niezależny tego samego doświadczenia losowego, którego wynikiem może być jeden ze stanów: sukces lub porażka. Ω{YQ,Q #,,Q Z; Q * = 0,1}, F = 2 Ω Prawdopodobieństwo sukcesu w pojedynczym doświadczeniu, '00,1 Prawdopodobieństwo porażki ~ = 1 ' po pojedynczym doświadczeniu =!1,0,0,,0$, = ' ~ P =!1,1,,1,0,0,,0$, = ' ~ P Zauważmy, że każde zdarzenie elementarne złożone z k-sukcesów i (n-k)-porażek ma prawdopodobieństwo równe ' ~ P. Ponieważ ciągów n-elementowych złożonych z n- jedynek i (k-n)-zer jest tyle, na ile sposobów można wybrać k liczb ze zbioru n- elementowego, wiec jest ich Y Z Własność (wzór Bernoulliego) Niech oznacza prawdopodobieństwo k-sukcesów w n-póbach Bernoulliego z prawdopodobieństwem suksesów w 1 próbie p i porażki q, wtedy = ' ~ P Rzucamy 7 razy dwiema monetami. Oblicz prawdopodobieństwo, że co najmniej razy wyrzucimy dwie reszki. Pojedyncza próba to rzut dwoma monetami. Prawdopodobieństwo sukcesu w takiej próbie (czyli prawdopodobieństwo wyrzucenia 2 reszek) wynosi : ' = 1 2 # = 1 4 (bo sprzyjające zdarzenie to (r,r)). Zatem prawdopodobieństwo uzyskania co najmniej sukcesów w 7 próbach to : = 7 ' 1 '+ 7 7 ' = 7 1 4 ƒ 3 4 + 1 4 ƒ = 22 4