Optyka wiązek - Wiązka Gaussowska



Podobne dokumenty
DODATEK 6. Pole elektryczne nieskończenie długiego walca z równomiernie rozłożonym w nim ładunkiem objętościowym. Φ = = = = = π

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 14, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek

Funkcje analityczne. Wykład 13. Zastosowanie rachunku residuów do rozwiązywania problemów analizy rzeczywistej. Paweł Mleczko

Analiza uchybowa układów dyskretnych

Obrazowanie w świetle quasi-monochromatycznym, niekoherentnym przestrzennie dodają się natężenia.

Czarnodziurowy Wszechświat a ziemska grawitacja

Systemy laserowe. dr inż. Adrian Zakrzewski dr inż. Tomasz Baraniecki

Rejestracja i rekonstrukcja fal optycznych. Hologram zawiera pełny zapis informacji o fali optycznej jej amplitudzie i fazie.

Optyka. Wykład V Krzysztof Golec-Biernat. Fale elektromagnetyczne. Uniwersytet Rzeszowski, 8 listopada 2017

PRAWO FOURIERA - KIRCHOFFA WYKŁAD 12

Fizyka Laserów wykład 5. Czesław Radzewicz

Uniwersytet Warszawski Wydział Fizyki. Światłowody

Zjawiska dyfrakcji. Propagacja dowolnych fal w przestrzeni

Wyznaczanie parametro w wiązki gaussowskiej

Metody Optyczne w Technice. Wykład 5 Interferometria laserowa

Propagacja impulsu. Literatura. B.E.A. Saleh i M.C. Teich: Fundamentals of Photonics. John Wiley & Sons, Inc. New York 1991, rozdział 5 ( 5.

Ćwiczenie 42 WYZNACZANIE OGNISKOWEJ SOCZEWKI CIENKIEJ. Wprowadzenie teoretyczne.

MIESZANY PROBLEM POCZĄTKOWO-BRZEGOWY W TEORII TERMOKONSOLIDACJI. ZAGADNIENIE POCZĄTKOWE

Publiczne Gimnazjum w Miechowicach Wielkich 1 września na i rozumie pojęcie potęgi o wykładniku naturalnym,

KINEMATYKA. Pojęcia podstawowe

PRZEKSZTAŁCANIE WIĄZKI LASEROWEJ PRZEZ UKŁADY OPTYCZNE

Przykładowe zadania zaliczeniowe z Mechaniki Płynów

Pręty silnie zakrzywione 1

Zintegrowany analizator widma. (c) Sergiusz Patela Zintegrowany Analizator Widma 1

Ekoenergetyka Matematyka 1. Wykład 1.

INTERFERENCJA WIELOPROMIENIOWA

Wykład 17: Optyka falowa cz.1.

WSTĘP DO OPTYKI FOURIEROWSKIEJ

Równania Maxwella. Wstęp E B H J D

Ćwiczenie 10. Wyznaczanie współczynnika rozpraszania zwrotnego promieniowania beta.

Optyka instrumentalna

Fotonika kurs magisterski grupa R41 semestr VII Specjalność: Inżynieria fotoniczna. Egzamin ustny: trzy zagadnienia do objaśnienia

Grawitacja: - wiąże wszystkie masy we Wszechświecie, - jest najsłabszą wśród znanych nam sił, - działa na wszystkich odległościach,

Ważną rolę odgrywają tzw. funkcje harmoniczne. Przyjmujemy następującą definicję. u = 0, (6.1) jest operatorem Laplace a. (x,y)

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 12, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek

Wykład 12: prowadzenie światła

w diagnostyce medycznej III

Mikroskop teoria Abbego

UZĘBIENIA CZOŁOWE O ŁUKOWO KOŁOWEJ LINII ZĘBÓW KSZTAŁTOWANE NARZĘDZIEM JEDNOOSTRZOWYM

Zginanie Proste Równomierne Belki

Dodawanie i mnożenie liczb zespolonych są działaniami wewnętrznymi tzn., że ich wynikiem jest liczba zespolona.

Propagacja światła we włóknie obserwacja pól modowych.

DWUCZĘŚCIOWE ŁOŻYSKO POROWATE

Fizyka dla Informatyki Stosowanej

Optyka. Optyka geometryczna Optyka falowa (fizyczna) Interferencja i dyfrakcja Koherencja światła Optyka nieliniowa

WIBROIZOLACJA określanie właściwości wibroizolacyjnych materiałów

podsumowanie (E) E l Eds 0 V jds

BADANIE I ACHROMATYZACJA PRĄŻKÓW INTERFERENCYJNYCH TWORZONYCH ZA POMOCĄ ZWIERCIADŁA LLOYDA

Oscylator wprowadza lokalne odkształcenie s ośrodka propagujące się zgodnie z równaniem. S 0 amplituda odkształcenia. f [Hz] -częstotliwość.

Oscylator wprowadza lokalne odkształcenie s ośrodka propagujące się zgodnie z równaniem. S 0 amplituda odkształcenia. f [Hz] - częstotliwość.

Piotr Targowski i Bernard Ziętek WYZNACZANIE MACIERZY [ABCD] UKŁADU OPTYCZNEGO BADANIE WIĄZKI GAUSSOWSKIEJ

Wstęp do astrofizyki I

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 8, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek

falowego widoczne w zmianach amplitudy i natęŝenia fal) w którym zachodzi

OPTYKA GEOMETRYCZNA I INSTRUMENTALNA

Dynamika punktu materialnego

Fotonika. Plan: Wykład 3: Polaryzacja światła

Funkcje pola we współrzędnych krzywoliniowych cd.

Równanie Schrödingera dla elektronu w atomie wodoru Równanie niezależne od czasu w trzech wymiarach współrzędne prostokątne

9. 1. KOŁO. Odcinki w okręgu i kole

POLE MAGNETYCZNE W PRÓŻNI. W roku 1820 Oersted zaobserwował oddziaływanie przewodnika, w którym płynął

Ruch kulisty bryły. Kinematyka

Optyka. Optyka falowa (fizyczna) Optyka geometryczna Optyka nieliniowa Koherencja światła

Eikonał Optyczny.doc Strona 1 z 6. Eikonał Optyczny

Fizyka elektryczność i magnetyzm

ODWZOROWANIE W OŚWIETLENIU KOHERENTNYM

II.6. Wahadło proste.

Interferencja promieniowania

Najprostszą soczewkę stanowi powierzchnia sferyczna stanowiąca granicę dwóch ośr.: powietrza, o wsp. załamania n 1. sin θ 1. sin θ 2.

11. DYNAMIKA RUCHU DRGAJĄCEGO

Ośrodki dielektryczne optycznie nieliniowe

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 9, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek

Podstawy Fizyki III Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 12, Mateusz Winkowski, Łukasz Zinkiewicz

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 17, Mateusz Winkowski, Łukasz Zinkiewicz

Masa centralna a krzywa rotacji dysków akrecyjnych w układach samograwitujących

POMIARY OPTYCZNE 1. Proste przyrządy optyczne. Damian Siedlecki

KONKURS Z MATEMATYKI DLA UCZNIÓW SZKÓŁ PODSTAWOWYCH

Ćwiczenie 3. Koherentne korelatory optyczne

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 13, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 17, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek

OPTYKA GEOMETRYCZNA I INSTRUMENTALNA

2.1 Przykład wstępny Określenie i konstrukcja Model dwupunktowy Model gaussowski... 7

Atom (cząsteczka niepolarna) w polu elektrycznym

Podstawy Fizyki III Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 13, Mateusz Winkowski, Łukasz Zinkiewicz

29 Rozpraszanie na potencjale sferycznie symetrycznym - fale kuliste

Wykład 6: Reprezentacja informacji w układzie optycznym; układy liniowe w optyce; podstawy teorii dyfrakcji

m q κ (11.1) q ω (11.2) ω =,

Katedra Fizyki Ciała Stałego Uniwersytetu Łódzkiego. Ćwiczenie 2 Badanie funkcji korelacji w przebiegach elektrycznych.

Ruch obrotowy. Wykład 6. Wrocław University of Technology

Modelowanie przepływu cieczy przez ośrodki porowate Wykład III

= sin. = 2Rsin. R = E m. = sin

Projekt Inżynier mechanik zawód z przyszłością współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

L(x, 0, y, 0) = x 2 + y 2 (3)

Optyka geometryczna MICHAŁ MARZANTOWICZ

Zakład Procesów Chemicznych i Biochemicznych Politechniki Wrocławskiej. Termodynamika Procesowa Laboratorium. Wyznaczanie współczynników dyfuzji

gęstością prawdopodobieństwa

Wykład FIZYKA I. 11. Fale mechaniczne. Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak

ODWZOROWANIE I PRZETWARZANIE SYGNAŁU OPTYCZNEGO W OŚWIETLENIU KOHERENTNYM

RUCH FALOWY. Ruch falowy to zaburzenie przemieszczające się w przestrzeni i zmieniające się w

Transkrypt:

Optyka wiąek - iąka Gaussowska

iąka Gaussowska Rokład espolonego pola optycnego } exp{ ik U jest espolonym okładem pola któy musi być owiąaniem ównania Helmholt a: Gdie k jest licbą alową chaakteyującą alę płaską } exp{ ik Zakładamy tu stały ośodek w któym U jest popagowane k πn/λ n współcynnik ałamania ośodka + k y x + + Gdie Laplacian: Dla ałożenia : << Otymujemy pyosiowe ównanie Helmholt a: k j T Gdie cęść popecna Laplacian u y x T +

Jednym postych owiąań pyosiowego ównania Helmholt a jest wiąka opisująca paabolicny ont alowy: exp{ ik } * x + y - stała Równanie jest pybliżeniem ali seycnej U exp{ ik} Inne owiąanie pyosiowego ównania Helmholt a * można otymać koystając własności że jeżeli pewien okład jest owiąaniem ównania alowego to także jest jego owiąaniem w innym miejscu pesuniętym. Sukając pesuniętego owiąania * pe podstawienie - ξ ξ stała otymujemy: exp{ ik q } q q ξ ξ gecka litea ksi

Dla pypadku gdy pesunięcie jest licbą espoloną: ξ i otymujemy owiąanie ównana nawanego w optyce wiąką Gaussowską: exp{ ik } q i akes Rayleigh a q q Rayleigh ange Dla otymania wygodniejsej postaci pepisujemy: q i q R λ i π Gdie ostały deiniowane nowe paamety R i któe opisują odpowiednio pomień ontu alowego i seokość okładu amplitudy wiąki

Po astosowaniu ależności na q otymujemy ównanie na wiąkę gaussowską: } }exp{ exp{ i R ik ik U ζ + Gdie ostały deiniowane własności wiąki Gaussowskiej / / tan + + π λ ζ R i - nowa stała ζ gecka litea eta

łasności wiąki Gaussowskiej Popecny Rokład Intensywności I I exp{ } I x + y / e e.37.3 Rokład popecny intensywności I/I dla i B. E.. Saleh: Fundamentals o Photonics

Rokład Intensywności - łasności: Poosiowy Rokład Intensywności I I I + łasności: -Maksimum: Znomaliowany poosiowy okład intensywności -połowa intensywności dla -Dla >> I I / wiąki paabolicnej seycnej intensywność spada tak samo jak dla

Rokład Intensywności - własności: Pomień popecnego ok. intensyw. + / pomień pewężenia wiąki Gaussowskiej Pomień popecnego okładu intensywności łasności: - -Dla >> θ θ Około 86% mocy wiąki jest awate w stożku deiniowanym pe λ π θ

Głębia ostości paamet konokalny Depth o ocus conocal paam. Głębia ostości: Głębia ostości wiąki Gaussowskiej π λ Można ównież wypowadić niemiennik wiąki Gaussowskiej: λ θ 4 π Pykład λ 633 nm dla cm głębia ostości km dla um głębia ostości mm

łasności: Rokład ay ϕ ik ik + iζ R Rokład ay ζ opóźnienie aowe w stosunku do ali płaskiej Pomień kywiny

łasności: Rokład ay cd. ϕ ik ik + iζ R Rokłady cół alowych łasności: - skok ay ζ mienia się od -π/ dla do π/ dla - pomień R R - dla >> pomień R -dla pomień R

łasności: Rokład ay cd. Fala płaska w pybliżeniu pybliżeniu ala seycna pesunięciem aowym Rokłady ontu alowego: a Fala płaska; b Fala seycna; c iąka Gaussowska

łasności wiąki Gaussowskiej w miejscach chaakteystycnych: Płascyna - Pomień okładu intensywności - intensywność na osi spada o ½ intensywności max. - opóźnienie aowe w stosunku do ali płaskiej wynosi π/4 - pomień ay jest najwięksy i wynosi Otocenie centum wiąki -dla << << otymujemy I R / ζ dlatego wiąka Gaussowska może być apoksymowana a pomocą ali płaskiej Daleko od pewężenia wiąki - Dla >> < wiąka Gaussowska może być pybliżona pe alę seycną

Pekstałcanie wiąki Gaussowskiej pe układ optycny Socewka dla pybliżenia TE ma tansmitancję: mienia jedynie okład ay wiąki Gaussowskiej: } exp{ k i y x T TE ζ ζ ϕ + + ' ' R k k k R k k gdie R R ' Równanie obaowania Pekstałcenie wiąki Gaussowskiej pe układ optycny

Podsumowując wiąka Gaussowska a socewką jest wiąką Gaussowską o nowych paametach: Pomień pewężenia Położenie pewężenia ' ' M M Głębia ostości Robieżność kątowa wiąki Powięksenie ' M θ θ ' M M M + / gdie M nioski: -Pewężenie jest powięksone o M -Głębia ostości jest powięksona o M -Robieżność kątowa wiąki jest mniejsona o M

Pekstałcanie wiąki Gaussowskiej dla optyki geometycnej Pekstałcenie wiąki Gaussowskiej pe ukł. Optycny dla optyki geometycnej Dla >> << więc powięksenie M M ' + ' M M M Stąd otymujemy nioski - Ponieważ M < M to maks. powięksenie jest uyskiwane dla optyki geom.

Kstałtowanie wiąki Gaussowskiej: Ogniskowanie Ogniskowanie wiąki Gaussowskiej dla socewki w pewężeniu wiąki Dla socewki najdującej się w pewężeniu otymujemy wiąkę o paam.: ' / ' + / + / [ ] Dla wiąki o głębi ostości >> otymujemy: Ogniskowanie skolimowanej wiąki Gaussowskiej λ ' θ ' π Takie ogniskowanie powstaje ponieważ w pesteni ogniskowania socewki wiąkę gaussowską można pybliżyć alą płaską

Kstałtowanie wiąki Gaussowskiej: Ogniskowanie Pypadek ogniskowania do wiąki o najmniejsym omiae ' λ π Zakładamy: - śednica wiąki oświetlającej: D - socewka ogniskująca ma ogniskową : F # /D -numbe 4 ' λf# π by uyskać najmniejsą możliwy omia skupionej wiąki stosujemy : -Najkótsą długość ali -Obiektyw o najmniejsej licbie otwou Uwaga: Powyżsa ależność jest watością pybliżoną

Kolimacja wiąki Gaussowskiej by uyskać najmniejsą możliwy omia skupionej wiąki stosujemy : Schemat kolimacji wiąki Gaussowskiej nioski: - Uyskujemy wiąkę będącą alą płaską w pybliżeniu - Maksymaliujemy i

Kstałtowanie wiąki Gaussowskiej: Odbicie od wieciadeł Podobnie jak w pypadku socewki wieciadło mienia tylko okład ay: R' + ' R R m R m / Odbicie od wieciadła o pomieniu R m ; a Rm ; b R ; c R-R m Pypadki o paktycnym astosowaniu: - Zwieciadło płaskie: R m ; R R - wieciadło jest położone w pewężeniu: pypadek ogniskowania wiąki podobny do ogniskowania pe socewkę tylko po peciwnej stonie - R R m : wiąka gaussowska ma ten sam pomień kywiny co wieciadło astosowanie w eonatoach laseowych

iąka Hemite a Gauss a okład modów wyżsego ędu Rokład intensywności wiąki Hemite a - Gaussa G G y x I m l m l m l Rokłady unkcji Hemite a - Gaussa Rokłady intensywności wiąki Hemite a - Gaussa } exp{ 4 unkcja paysta } exp{ unkcja niepa. Gaussian unction u u u G u G u u u G u G u G