4.STAN ODKSZTAŁCENIA

Podobne dokumenty
3. KINEMATYKA Kinematyka jest częścią mechaniki, która zajmuje się opisem ruchu ciał bez wnikania w jego przyczyny. Oznacza to, że nie interesuje nas

WYKŁAD 4 ZASADA ZMIENNOŚCI PĘDU I OGÓLNE RÓWNANIA ZNACZENIE ZASADY ZMIENNOŚCI KRĘTU. RUCHU PŁYNU. 1/11

MECHANIKA 2 KINEMATYKA. Wykład Nr 5 RUCH KULISTY I RUCH OGÓLNY BRYŁY. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

STAN ODKSZTAŁCENIA 2.1. WEKTOR PRZEMIESZCZENIA

3. PŁASKI STAN NAPRĘŻENIA I ODKSZTAŁCENIA

Kinematyka: opis ruchu

Zasady dynamiki Newtona. Pęd i popęd. Siły bezwładności

Ruch prostoliniowy. zmienny. dr inż. Romuald Kędzierski

[ A i ' ]=[ D ][ A i ] (2.3)

Nieskończona jednowymiarowa studnia potencjału

Kinematyka: opis ruchu

Opis poszczególnych przedmiotów (Sylabus) Fizyka, studia pierwszego stopnia

KINEMATYKA I DYNAMIKA CIAŁA STAŁEGO. dr inż. Janusz Zachwieja wykład opracowany na podstawie literatury

MECHANIKA II. Praca i energia punktu materialnego

MECHANIKA 2. Praca, moc, energia. Wykład Nr 11. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

Prosta i płaszczyzna w przestrzeni

6. ZWIĄZKI FIZYCZNE Wstęp

mechanika analityczna 1 nierelatywistyczna L.D.Landau, E.M.Lifszyc Krótki kurs fizyki teoretycznej

WYKŁAD 2 KINEMATYKA PŁYNÓW CZĘŚĆ 1 1/14

1. PODSTAWY TEORETYCZNE

Fizyka 1 Wróbel Wojciech. w poprzednim odcinku

1. PODSTAWY TEORETYCZNE

Fizyka dla Informatyków Wykład 7 Mechanika Ośrodków Ciągłych

Kinematyka płynów - zadania

Tadeusz Lesiak. Dynamika punktu materialnego: Praca i energia; zasada zachowania energii

FUNKCJE ELEMENTARNE I ICH WŁASNOŚCI

Fizyka 11. Janusz Andrzejewski

Kryptografia - zastosowanie krzywych eliptycznych

Budowa Maszyn II stopień (I stopień / II stopień) ogólnoakademicki (ogólno akademicki / praktyczny) podstawowy (podstawowy / kierunkowy / inny HES)

Mechanika ogólna. Kinematyka. Równania ruchu punktu materialnego. Podstawowe pojęcia. Równanie ruchu po torze (równanie drogi)

MATeMAtyka klasa II poziom rozszerzony

Wykład 5. Skręcanie nieskrępowane prętów o przekroju prostokątnym.

Ruch jednostajnie zmienny prostoliniowy

BADANIE WPŁYWU WYDOBYCIA NA SEJSMICZNOŚĆ W KOPALNIACH WĘGLA KAMIENNEGO

KADD Minimalizacja funkcji

W naukach technicznych większość rozpatrywanych wielkości możemy zapisać w jednej z trzech postaci: skalara, wektora oraz tensora.

4. ELEMENTY PŁASKIEGO STANU NAPRĘŻEŃ I ODKSZTAŁCEŃ

Ruch. Kinematyka zajmuje się opisem ruchu różnych ciał bez wnikania w przyczyny, które ruch ciał spowodował.

Metoda określania pozycji wodnicy statków na podstawie pomiarów odległości statku od głowic laserowych

Modelowanie układów dynamicznych

Wytrzymałość Materiałów

Wstęp. Ruch po okręgu w kartezjańskim układzie współrzędnych

Mechanika Analityczna

Autor: mgr inż. Robert Cypryjański METODY KOMPUTEROWE

Geometria powłoki, wg publikacji dr inż. Wiesław Baran

Całki krzywoliniowe. SNM - Elementy analizy wektorowej - 1

Fizyka 1 Wróbel Wojciech. w poprzednim odcinku

MECHANIKA 2 RUCH POSTĘPOWY I OBROTOWY CIAŁA SZTYWNEGO. Wykład Nr 2. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

7. RÓWNANIA TEORII SPRĘŻYSTOŚCI

Projekt METODA RÓŻNIC SKOŃCZONYCH Część I ( ) ( ) ( ) ( ) Informatyka Podstawy Programowania 2016/ Opis metody

7. ELEMENTY PŁYTOWE. gdzie [N] oznacza przyjmowane funkcje kształtu, zdefinować odkształcenia i naprężenia: zdefiniować macierz sztywności:

Podstawy Robotyki Określenie kinematyki oraz dynamiki manipulatora

Ruch drgający. Ruch harmoniczny prosty, tłumiony i wymuszony

Zasada zachowania energii

Matematyka licea ogólnokształcące, technika

Wektory, układ współrzędnych

AKADEMIA MORSKA W SZCZECINIE WYDZIAŁ NAWIGACYJNY ZAKŁAD BUDOWY I STATECZNOŚCI STATKU INSTRUKCJA

Potencjał pola elektrycznego

STAN ODKSZTAŁCENIA 2.1. WEKTOR PRZEMIESZCZENIA

Podstawy fizyki sezon 1 IV. Pęd, zasada zachowania pędu

METODY OBLICZENIOWE. Projekt nr 3.4. Dariusz Ostrowski, Wojciech Muła 2FD/L03

Zestaw zadań 5: Sumy i sumy proste podprzestrzeni. Baza i wymiar. Rzędy macierzy. Struktura zbioru rozwiązań układu równań.

Kombinacje liniowe wektorów.

Wektor położenia. Zajęcia uzupełniające. Mgr Kamila Rudź, Podstawy Fizyki.

WYKŁADY Z MATEMATYKI DLA STUDENTÓW UCZELNI EKONOMICZNYCH

Wykład Matematyka A, I rok, egzamin ustny w sem. letnim r. ak. 2002/2003. Każdy zdający losuje jedno pytanie teoretyczne i jedno praktyczne.

Drgania układu o wielu stopniach swobody

Geodezja Inżynieryjno-Przemysłowa

4. Elementy liniowej Teorii Sprężystości

Bryła sztywna. Wstęp do Fizyki I (B+C) Wykład XXI:

Podstawy fizyki sezon 1 III. Praca i energia

VII.1 Pojęcia podstawowe.

Defi f nicja n aprę r żeń

STATYKA Z UWZGLĘDNIENIEM DUŻYCH SIŁ OSIOWYCH

Potencjalne pole elektrostatyczne. Przypomnienie

MECHANIKA 2 Wykład Nr 9 Dynamika układu punktów materialnych

Skąd się w bierze sprężystość ciał?

Podstawy fizyki sezon 1 V. Pęd, zasada zachowania pędu, zderzenia

Wstęp. Numeryczne Modelowanie Układów Ciągłych Podstawy Metody Elementów Skończonych. Warunki brzegowe. Elementy

Zasada zachowania energii

Wykład 2. Kinematyka. Podstawowe wielkości opisujące ruch. W tekście tym przedstawię podstawowe pojecia niezbędne do opiosu ruchu:

Mechanika ogólna / Tadeusz Niezgodziński. - Wyd. 1, dodr. 5. Warszawa, Spis treści

22. CAŁKA KRZYWOLINIOWA SKIEROWANA

lim Np. lim jest wyrażeniem typu /, a

Kinematyka: opis ruchu

σ ij x 3 x 2 x 1 NAPRĘŻENIA I ODKSZTAŁCENIA Wstęp: Pojęcia te występują w opisie procesu odkształcenia tzn. są to zmiany wymiarów

WYKŁAD 6 KINEMATYKA PRZEPŁYWÓW CZĘŚĆ 2 1/11

MECHANIKA 2. Zasady pracy i energii. Wykład Nr 12. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

Zasady dynamiki Newtona. Ilość ruchu, stan ruchu danego ciała opisuje pęd

R o z w i ą z a n i e Przy zastosowaniu sposobu analitycznego należy wyznaczyć składowe wypadkowej P x i P y

Bryła sztywna. Fizyka I (B+C) Wykład XXIII: Tensor momentu bezwładności i osie główne Równania Eulera Bak swobodny. Podsumowanie wykładu Egzamin

m Jeżeli do końca naciągniętej (ściśniętej) sprężyny przymocujemy ciało o masie m., to będzie na nie działała siła (III zasada dynamiki):

MECHANIKA 2. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

Rachunek różniczkowy funkcji dwóch zmiennych

y(t) = y 0 + R sin t, t R. z(t) = h 2π t

(Dantzig G. B. (1963))

Wstęp do równań różniczkowych

Maszyny technologiczne. dr inż. Michał Dolata

II. Równania autonomiczne. 1. Podstawowe pojęcia.

Transkrypt:

4.STAN ODKSZTAŁCENIA 1 4 4.STAN ODKSZTAŁCENIA 4.1 Stan odkształcenia Rozważmy ciało w przestrzeni X 3 x 3 B 1 Bo u 0 x X Po b x 2 0 x 1 X 2 X 1 Rys. 4.1 Ciało B o est ciałem w konfiguraci początkowe którego położenie est określone w nieruchomym układzie Lagrange ' a. Rozważamy punkt P o o współrzędnych X 1 X 2 X 3. Współrzędne te są zwane współrzędnymi Lagrange ' a lub współrzędnymi materialnymi (określaą położenie materii).pod wpływem czynników zewnętrznych ciało przemieściło się i doznało odkształcenia. Ciało B 1 est ciałem odkształconym znaduącym się w konfiguraci aktualne. Punkt P o przemieścił się do położenia P 1 dla określenia którego wprowadzamy nowy układ współrzędnych x 1 x 2 x 3 zwany układem Eulera.Wektor u= x X zwany est wektorem przemieszczenia.w opisie Lagrange'a badamy ak zmienia sie położenie danego punktu. Funkca opisuąca punkt materialny est zależna od położenia i czasu i ma postać: Je pochodna cząstkowa est równa pochodne materialne: t (4.1) t = d d t (4.2) W opisie Eulera nie zamuemy się obserwacą punktu materialnego tylko opisem punktu w przestrzeni i badamy który z punktów przymue takie położenie. Funkca opisuąca położenie ma postać :

4.STAN ODKSZTAŁCENIA 2 t (4.3) a e pochodna: t = t t (4.4) Relace miedzy układem Lagrange ' a i Eulera opisue prawo transformaci: x i X (4.5) = (4.6) Gdzie i Lagrange ' a est cosinusem kąta kierunkowego miedzy prostymi określaącymi układ Eulera i 4.2.Miara deformaci A dl B Rys.5.2. A dl B Miarą deformaci est różnica pomiędzy odległością końcową a odległością początkowa: dl 2 dl 2 (4.7) przy czym: dl 2 = =dx i dx i (4.8) = x l d x l (4.9) d L 2 = d x i x d x (4.10) d L 2 = x d x i d x (4.11)

4.STAN ODKSZTAŁCENIA 3 gdzie x = X k i X k =C i (4.12) C i est to tensor deformaci Cauchego zwany również lewym tensorem deformaci Cauchego- Greena natomiast: dl 2 dl 2 =dx i dx i =dx k dx l kl (4.13) dx k (4.14) dx l dx l (4.15) d X l =G kl d X l (4.16) G kl est to tensor deformaci Greena zwany również prawym tensorem deformaci Cauchego- Greena. Po podstawieniu otrzymuemy: dl 2 dl 2 d X l dx l kl= x i kl dx l (4.17) dl 2 dl 2 =2 E kl dx l (4.18) E kl = 1 2 kl (4.19) E kl est to tensor odkształceń skończonych Lagrange ' a lub też tensor odkształceń Greena. dl 2 dl 2 =2 e i dx i dx (4.20) e i = 1 2 i x (4.21) e i est to tensor odkształceń skończonych Eulera zwany też tensorem odkształceń skończonych Almansiego.

4.STAN ODKSZTAŁCENIA 4 4.3.Wektor przemieszczenia X 3 x 3 x k X k X 2 x 2 X 1 x 1 Rys.4.3. Oba przedstawione układy pokrywaą się cosinusy kierunkowe zeruą się a wiec nie wykożystuemy prawa transformaci. Wektor przemieszczenia ma następuącą postać: U u i = U u 1 u 2 u 3 (4.22) Określa sie go w następuący sposób: u k =x k X k (4.23) x k = X k U (4.24) ki (4.25) x k (4.26) E i = 1 2 E i = 1 2[ ki k i] = 1 2[ i (4.27) u u i ] (4.28)

4.STAN ODKSZTAŁCENIA 5 bowiem W podobny sposób wyprowadzamy postać tensora Almansiego: ki k = i (4.29) k = u (4.30) ki = u i (4.31) e i = 1 2 i x (4.32) e i = 1 2[ u i x u i x ] (4.33) przy czym x 0 (4.34) Jeżeli przemieszczenia są małe to zanika różnica miedzy X i i x i a zatem: Otrzymuemy tensor małych odkształceń Cauchego: (4.35) i = 1 2 u i u x x (4.36) i