S YL AB US MODUŁ U ( PRZEDMIOTU) I nforma cje ogólne Nazwa modułu: Psychologia kliniczna Rodzaj modułu/przedmiotu Wydział PUM Kierunek studiów Specjalność Poziom studiów Forma studiów Rok, semestr studiów np. rok 1, semestr (I i II) Liczba przypisanych punktów ECTS (z rozbiciem na semestry ) Formy prowadzenia zajęć Forma zaliczenia Kierownik jednostki Osoby prowadzące zajęcia z zaznaczeniem adiunkta dydaktycznego lub osoby odpowiedzialnej za przedmiot Obowiązkowy Wydział Nauk o Zdrowiu Psychologia Zdrowia Nie dotyczy jednolite magisterskie X * I stopnia II stopnia stacjonarne Rok 3, semestr I i II 7 semestr I: wykłady (10 godz.), ćwiczenia (30 godz.) semestr II: wykłady (10 godz.), ćwiczenia (30 godz.) - zaliczenie na ocenę: opisowe testowe praktyczne ustne zaliczenie bez oceny - egzamin końcowy: opisowy X testowy praktyczny ustny dr n. med. Monika Mak monika.mak@pum.edu.pl Osoba odpowiedzialna za przedmiot: dr n. zdr. Jacek Kurpisz jacek.kurpisz@pum.edu.pl Osoby prowadzące zajęcia: dr n. med. Monika Mak monika.mak@pum.edu.pl Strona 1 z 7
dr n. med. Anna Konopka akonopka@pum.edu.pl mgr Dagmara Lembas lembas.dagmara@gmail.com mgr Joanna Preś jopres@pum.edu.pl mgr Anna Starkowska anna.starkowska@pum.edu.pl mgr Katarzyna Groszewska katarzyna.groszewska@pum.edu.pl mgr Daria Suchecka daria.suchecka@pum.edu.pl mgr Katarzyna Rek katarzynarek90@gmail.com Strona internetowa jednostki Język prowadzenia zajęć http://www.pum.edu.pl/wydzialy/wydzialnauk-ozdrowiu/katedra-i-klinika-psychiatrii polski *zaznaczyć odpowiednio, zmieniając na X Informacje szczegółowe Cele modułu/przedmiotu Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z podstawowymi zagadnieniami psychologicznej praktyki klinicznej. Studenci poznają podstawowe zagadnienia dotyczące psychologicznej etiologii i leczenia wybranych zaburzeń psychicznych. Ponadto słuchaczom kursu zostaną przedstawione najistotniejsze paradygmaty psychologiczne, które są powszechnie wykorzystywane w pracy z osobami zgłaszającymi się po pomoc psychologiczną, wraz z podstawowymi możliwościami ich wykorzystania w pracy z pacjentami. Przedmiotem modułu jest również współczesne rozumienie pojęcia zdrowia psychicznego w kontekście historycznym i społecznym, a także omówienie specyfiki pracy psychologa klinicznego w różnych placówkach świadczących pomoc psychologiczną i psychiatryczną. Wymagania wstępne w zakresie Wiedzy - z zakresu podstawowych paradygmatów psychologicznych, filozoficznych podstaw współczesnej psychologii oraz historii myśli psychologicznej - z zakresu biologicznych podstaw zachowania Strona 2 z 7
Umiejętności Kompetencji społecznych Opis efektów kształcenia dla modułu (przedmiotu) lp. efektu kształcenia W01 W02 W03 U01 Student, który zaliczył moduł (przedmiot) wie/umie/potrafi: Zna przyczyny, objawy oraz zasady postępowania leczniczego wobec poszczególnych zaburzeń psychicznych. Posiada ogólną wiedzę dotyczącą zaburzeń psychicznych i problematyki zdrowia psychicznego Posiada szczegółową wiedzę dotyczącą objawów definiowanych w psychopatologii ogólnej, definiuje objawy z obszaru podstawowych i wyższych czynności psychicznych Integruje informacje z różnych koncepcji psychologicznych i interdyscyplinarnych na temat prawidłowego i zaburzonego rozwoju procesów psychicznych w cyklu życia człowieka także człowieka - z zakresu psychologii rozwojowej - z zakresu teorii osobowości oraz różnic indywidualnych - z zakresu funkcjonowania poznawczego, emocjonalnego i motywacji człowieka - z zakresu podstaw psychologii społecznej - zakresu psychometrii i metodologii badań psychologicznych - z zakresu podstaw psychopatologii - prowadzenia psychologicznej rozmowy z pacjentem oraz obserwacji - opanowania umiejętności nawiązywania, utrzymywania kontaktu z pacjentem oraz podstawowych umiejętności pomagania - podstaw przeprowadzania diagnozy psychologicznej - prowadzenia konstruktywnej dyskusji w grupie - abstrakcyjnego myślenia i logicznego wnioskowania - kultury osobistej i szacunku wobec innych - empatii, szczególnego szacunku wobec pacjenta oraz wyczulenia na jego/jej potrzeby SYMBOL (odniesienie do) Zakładanych Efektów Kształcenia W05 W20 W21 U11 Sposób weryfikacji efektów kształcenia* Strona 3 z 7
Wykład Seminarium Ćwiczenia Ćwiczenia kliniczne inne.. U02 K01 K02 K03 K04 K05 osobowości. Rozpoznaje i nazywa symptomy zaburzeń poszczególnych funkcji psychicznych w oparciu o obowiązujący w Polsce (ICD) oraz alternatywne (DSM) systemy klasyfikacyjne. W swojej praktyce zachowuje wysokie standardy etyczne zawodu psychologa Posiada zdolność do pracy w zespole, aktywnie uczestniczy w pracy grup (zespołów) i organizacji Poddaje krytycznej analizie własne poglądy oraz jest gotowy do ich zmiany otrzymując nowe dane i argumenty Rozumie znaczenie ciągłego doskonalenia zawodowego i rozwoju osobistego oraz konieczność korzystania z superwizji Formułuje rzetelne i oparte o wiedzę naukową opinie w kontekście związanym z wykonywaniem zawodu, samodzielnie i we współpracy z zespołem Tabela efektów kształcenia dla modułu (przedmiotu) w odniesieniu do form zajęć lp. SYMBOL (odniesienie do) Zakładanych Efektów Kształcenia U32 K02 K03 K06 K07 K08 Forma zajęć dydaktycznych 1. W05 X X 2. W20 X X 3. W21 X X 4. U11 X 5. U32 X 6. K02 X X 7. K03 X 8. K06 X 9. K07 X 10. K08 X Strona 4 z 7
lp. treści kształcenia Wykłady: TK01 TK02 TK03 TK04 TK05 TK06 TK07 TK08 Opis treści kształcenia Historyczny kontekst rozwoju psychologii klinicznej jako dziedziny psychologii stosowanej Psychologia kliniczna a psychopatologia i psychiatria Pojecie normy i normalności w psychologii klinicznej Paradygmat stresu psychologicznego i jego znaczenie dla zdrowia człowieka Znaczenie wybranych koncepcji teoretycznych dla psychologicznej praktyki klinicznej Podejście patogenetyczne a salutogenetyczne w psychologii Podstawowe zagadnienia dotyczące udzielania pomocy psychologicznej (wsparcie psychologiczne, poradnictwo psychologiczne, interwencja kryzysowa, psychoterapia, psychoprofilaktyka) Społeczny kontekst diagnozy i praktyki klinicznej w pracy psychologa ilość godzin 1 W02 1 W02 3 W01, W02 3 W01, W02 4 W01 2 W02 Odniesienie do efektów kształcenia dla modułu 3 W01, W02, W03 2 W02 TK09 Etyka zawodu psychologa 1 W02, K01 Ćwiczenia: TK10 Zasady funkcjonowania placówki ochrony zdrowia psychicznego TK11 TK12 TK13 Dawne i współczesne rozumienie zdrowia psychicznego Stres a zdrowie i funkcjonowanie psychiczne Psychologiczne koncepcje etiologii zaburzeń psychicznych oraz podstawy zastosowania najważniejszych paradygmatów psychologicznych w pracy klinicznej (psychodynamicznego, behawioralno-poznawczego, humanistyczno-egzystencjalnego oraz systemowego) 3 W01, U01, K02, K04, 2 W02, U01, K01, K03, 4 W01, W02, U01, 16 W01, W02, U01, K01, K03, K04, TK14 Psychologia zaburzeń 20 W01, W03, U01, U02, K05 Strona 5 z 7
TK15 TK16 TK17 TK18 TK19 Zalecana literatura: Literatura obowiązkowa osobowości Wykorzystanie metod psychologii klinicznej w diagnozie i leczeniu zaburzeń afektywnych Wykorzystanie metod psychologii klinicznej w diagnozie i leczeniu zaburzeń psychotycznych Psychologiczne aspekty stresu traumatycznego Wykorzystanie metod psychologii klinicznej w diagnozie i leczeniu zaburzeń lękowych Psychologiczne aspekty funkcjonowania osób z uszkodzeniami mózgu 1. Sęk H., red.: Wprowadzenie do psychologii klinicznej. Warszawa: Scholar; 2011. 2. Sęk H., red.: Psychologia kliniczna. T. 1 i 2. Warszawa: PWN; 2013. 3. Seligman M.E.P., Walker E.F, Rosenhan D.L.: Psychopatologia. Poznań: Zysk i s-ka; 2003. 4. Cierpiałkowska L.: Psychopatologia. Warszawa: Scholar; 2011. 5. Sęk H., red.: Społeczna psychologia kliniczna. Warszawa: PWN; 2014. 6. Heszen I., Sęk H.: Psychologia zdrowia. Warszawa: PWN; 2012. 7. Millon T., Davies R., Millon C., Escovar L., Meagher S.: Zaburzenia osobowości we współczesnym świecie. Warszawa: Instytut Psychologii Zdrowia PTP; 2005. 8. Czabała J.C.: Czynniki leczące w psychoterapii. Warszawa: PWN; 2013. 9. Butcher J.N., Hooley J.M., Mineka S.: Psychologia zaburzeń. Gdańsk: GWP; 2017. Literatura uzupełniająca: 1. Rybakowski J., Pużyński S., Wciórka J., red.: Psychiatia. T. 1. Wrocław: Elsevier; 2012. 2. Sapolsky R.: Dlaczego zebry nie mają wrzodów? Psychofizjologia stresu. Warszawa: PWN; 2012. 3. Morrison J.: DSM-5 bez tajemnic. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego; 2016. Nakład pracy studenta (bilans punktów ECTS) Forma nakładu pracy studenta (udział w zajęciach, aktywność, przygotowanie sprawozdania, itp.) Godziny kontaktowe z nauczycielem 80 Przygotowanie do ćwiczeń/seminarium 30 Czytanie wskazanej literatury 40 W ocenie (opinii) nauczyciela Obciążenie studenta [h] W ocenie (opinii) studenta Średnia Strona 6 z 7
Napisanie raportu z laboratorium/ćwiczeń/przygotowanie projektu/referatu itp. Przygotowanie do kolokwium/kartkówki 20 Przygotowanie do egzaminu 30 Inne.. Sumaryczne obciążenie pracy studenta 200 Punkty ECTS za moduł/przedmiot 7 Uwagi *Przykładowe sposoby weryfikacji efektów kształcenia: EP egzamin pisemny EU - egzamin ustny egzamin testowy EPR egzamin praktyczny K kolokwium R referat S sprawdzenie umiejętności praktycznych RZĆ raport z ćwiczeń z dyskusją wyników O - ocena aktywności i postawy studenta SL - sprawozdanie laboratoryjne SP studium przypadku PS - ocena umiejętności pracy samodzielnej W kartkówka przed rozpoczęciem zajęć PM prezentacja multimedialna i inne Strona 7 z 7