Przykłady procesów nieodwracalnych: wyrównywanie się temperatur, gęstości i różnicy potencjałów.

Podobne dokumenty
Eikonał Optyczny.doc Strona 1 z 6. Eikonał Optyczny

W Wymiana ciepła. Opór r cieplny Przewodzenie ciepła Konwekcja Promieniowanie Ekranowanie ciepła. Termodynamika techniczna

POLE ELEKTROSTATYCZNE W PRÓŻNI - CD. Dipol charakteryzuje się przez podanie jego dipolowego momentu elektrycznego p (5.1)

m q κ (11.1) q ω (11.2) ω =,

Przejścia międzypasmowe

WYKŁAD 1. W przypadku zbiornika zawierającego gaz, stan układu jako całości jest opisany przez: temperaturę, ciśnienie i objętość.

Wykład 2: Atom wodoru

Badanie zależności natężenia wiązki promieniowania od odległości

Elektrostatyka. + (proton) - (elektron)

Uogólnione wektory własne

Definicja: Wektor nazywamy uogólnionym wektorem własnym rzędu m macierzy A

cos(ωt) ω ( ) 1 cos ω sin(ωt)dt = sin(ωt) ω cos(ωt)dt i 1 = sin ω i ( 1 cos ω ω 1 e iωt dt = e iωt iω II sposób: ˆf(ω) = 1 = e iω 1 = i(e iω 1) i ω

Zagadnienie statyki kratownicy płaskiej

cz. 1. dr inż. Zbigniew Szklarski

Elektrostatyka. Potencjał pola elektrycznego Prawo Gaussa

[ ] D r ( ) ( ) ( ) POLE ELEKTRYCZNE

Pole magnetyczne magnesu w kształcie kuli

Atom. Doświadczenie Geigera-Marsdena

PRĄD ELEKTRYCZNY I SIŁA MAGNETYCZNA

POLE MAGNETYCZNE W PRÓŻNI. W roku 1820 Oersted zaobserwował oddziaływanie przewodnika, w którym płynął

Lista A) Proszę pokazać, że przy padaniu prostopadłym na granicę ośrodka próżnia(dielektryk)-metal,

magnetyzm ver

Wykład 3 Zjawiska transportu Dyfuzja w gazie, przewodnictwo cieplne, lepkość gazu, przewodnictwo elektryczne

Metody Lagrange a i Hamiltona w Mechanice

- substancje zawierające swobodne nośniki ładunku elektrycznego:

PRÓBNY EGZAMIN MATURALNY Z MATEMATYKI

Energia kinetyczna i praca. Energia potencjalna

Wykład: praca siły, pojęcie energii potencjalnej. Zasada zachowania energii.

Model klasyczny gospodarki otwartej

MODELOWANIE OPTYCZNEGO ELEMENTU PRZEŁĄCZNICY OXC OPARTEGO NA KĄTOWYM NAPĘDZIE ELEKTROSTATYCZNYM MEMS

Sieci neuronowe - uczenie

40. Międzynarodowa Olimpiada Fizyczna Meksyk, lipca 2009 r. ZADANIE TEORETYCZNE 3 DLACZEGO GWIAZDY SĄ TAK DUŻE?

L(x, 0, y, 0) = x 2 + y 2 (3)

3. Struktura pasmowa

Zagadnienia brzegowe dla równań eliptycznych

Wykrzykniki 2016 pomoc do egzaminu pisemnego, 8.II, 2016, godz

Pola siłowe i ich charakterystyka

Termodynamika. Część 10. Elementy fizyki statystycznej klasyczny gaz doskonały. Janusz Brzychczyk, Instytut Fizyki UJ

należą do grupy odbiorników energii elektrycznej idealne elementy rezystancyjne przekształcają energię prądu elektrycznego w ciepło

Pędu Momentu pędu Ładunku Liczby barionowej. Przedmiot: Fizyka. Przedmiot: Fizyka. Wydział EAIiE Kierunek: Elektrotechnika.

23 PRĄD STAŁY. CZĘŚĆ 2

Ćw. 4 SprzęŜenie zwrotne

Elektrodynamika Część 6 Elektrodynamika Ryszard Tanaś Zakład Optyki Nieliniowej, UAM

Jak policzyć pole magnetyczne? Istnieją dwie metody wyznaczenia pola magnetycznego: prawo Biot Savarta i prawo Ampera.

θ = 0 lub = = g l dw dt Przykłady drgań: Wahadło matematyczne (małe wychylenia): Inaczej: m l(1-cosθ) Drgania i fale II rok Fizyki BC

Informacja o przestrzeniach Sobolewa

Atom (cząsteczka niepolarna) w polu elektrycznym

KRYTERIA OCENIANIA ODPOWIEDZI Próbna Matura z OPERONEM. Chemia Poziom rozszerzony

6. Dynamika Stan równowagi. ρb(x, y, z) V n t d. Siły

CHARAKTERYSTYKA OBCIĄŻENIOWA

GRAWITACJA. przyciągają się wzajemnie siłą proporcjonalną do iloczynu ich mas i odwrotnie proporcjonalną do kwadratu ich odległości r.

SK-7 Wprowadzenie do metody wektorów przestrzennych SK-8 Wektorowy model silnika indukcyjnego, klatkowego

Laboratorium nr 5 - szybkie prototypowanie, "targetowanie" i realizacja sterowania zdecentralizowanego

28 maja, Problem Dirichleta, proces Wienera. Procesy Stochastyczne, wykład 14, T. Byczkowski, Procesy Stochastyczne, PPT, Matematyka MAP1126

Wykład Pojemność elektryczna. 7.1 Pole nieskończonej naładowanej warstwy. σ-ładunek powierzchniowy. S 2 E 2 E 1 y. ds 1.

Wykład Półprzewodniki

Teoria Względności. Czarne Dziury

Na skutek takiego przemieszcznia ładunku, energia potencjalna układu pole-ładunek zmienia się o:

Modelowanie przepływu cieczy przez ośrodki porowate Wykład III

Rozwiązanie równania różniczkowego MES

Ważną rolę odgrywają tzw. funkcje harmoniczne. Przyjmujemy następującą definicję. u = 0, (6.1) jest operatorem Laplace a. (x,y)

Wstęp. Prawa zostały znalezione doświadczalnie. Zrozumienie faktu nastąpiło dopiero pod koniec XIX wieku.

Optyka. Wykład V Krzysztof Golec-Biernat. Fale elektromagnetyczne. Uniwersytet Rzeszowski, 8 listopada 2017

MECHANIKA PRĘTÓW CIENKOŚCIENNYCH

Makroekonomia Gospodarki Otwartej Wykład 6 Model Dornbuscha przestrzelenia kursu walutowego

EGZAMIN Z ANALIZY II R

Fizyka dla Informatyków Wykład 7 Mechanika Ośrodków Ciągłych

DODATEK 6. Pole elektryczne nieskończenie długiego walca z równomiernie rozłożonym w nim ładunkiem objętościowym. Φ = = = = = π

Strumień Prawo Gaussa Rozkład ładunku Płaszczyzna Płaszczyzny Prawo Gaussa i jego zastosowanie

Parametr Λ w populacji ubezpieczonych ma rozkład dany na półosi dodatniej gęstością: 3 f

Aerodynamika I. wykład 3: Ściśliwy opływ profilu. POLITECHNIKA WARSZAWSKA - wydz. Mechaniczny Energetyki i Lotnictwa A E R O D Y N A M I K A I

XXXVII OLIMPIADA FIZYCZNA ETAP III Zadanie doświadczalne

Wykład 15. Reinhard Kulessa 1

EGZAMIN MAGISTERSKI, czerwiec 2015 Biomatematyka

Elektrostatyka, cz. 1

elektrostatyka ver

PRZEMIANA ENERGII ELEKTRYCZNEJ W CIELE STAŁYM

Więzy i ich klasyfikacja Wykład 2

Komputerowa symulacja doświadczenia Rutherforda (rozpraszanie cząstki klasycznej na potencjale centralnym

cz.1 dr inż. Zbigniew Szklarski

ROZWIĄZUJEMY PROBLEM RÓWNOWAŻNOŚCI MASY BEZWŁADNEJ I MASY GRAWITACYJNEJ.

Elektrodynamika. Część 6. Elektrodynamika. Ryszard Tanaś. Zakład Optyki Nieliniowej, UAM

KONKURS Z MATEMATYKI DLA UCZNIÓW SZKÓŁ PODSTAWOWYCH

Przykład 1 modelowania jednowymiarowego przepływu ciepła

VI.5 Zderzenia i rozpraszanie. Przekrój czynny. Wzór Rutherforda i odkrycie jądra atomowego

Metody optymalizacji. dr inż. Paweł Zalewski Akademia Morska w Szczecinie

podsumowanie (E) E l Eds 0 V jds

Zasady zachowania, równanie Naviera-Stokesa. Mariusz Adamski

magnetyzm cd. ver

PRACA MOC ENERGIA. Z uwagi na to, że praca jest iloczynem skalarnym jej wartość zależy również od kąta pomiędzy siłą F a przemieszczeniem r

ROZWIAZANIA ZAGADNIEŃ PRZEPŁYWU FILTRACYJNEGO METODAMI ANALITYCZNYMI.

Ekscytony Wanniera Motta

II.3 Rozszczepienie subtelne. Poprawka relatywistyczna Sommerfelda

Fizyka 10. Janusz Andrzejewski

Wykład 10. Reinhard Kulessa 1

POLE MAGNETYCZNE W PRÓŻNI - CD. Zjawisko indukcji elektromagnetycznej polega na powstawaniu prądu elektrycznego w

Wzmacniacze tranzystorowe prądu stałego

Wielomiany Legendre a

Długo łuku krzywej., klasy. t ; t oraz łuk nie ma czci wielokrotnych, to długo łuku. wyraa si wzorem

1. Ciało sztywne, na które nie działa moment siły pozostaje w spoczynku lub porusza się ruchem obrotowym jednostajnym.

Transkrypt:

modynamika pocsów niodwacalnych modynamika klasyczna - tmostatyka - opis pocsów odwacalnych Ni można na podstawi otzymać wniosków dotyczących pzbigu w czasi pocsów niodwacalnych Pzykłady pocsów niodwacalnych: wyównywani się tmpatu, gęstości i óżnicy potncałów 1) Dyfuza w gazi polgaąca na pznoszniu matii w kiunku obszau o mnisz koncntaci n : D D gad n - pawo Ficka, D - gęstość pądu cząstk, D da - liczba cząstk dyfunduących w ciągu 1 skundy pzz lmnt powizchni d A, D - współczynnik dyfuzi, n - koncntaca cząstk ) κ gad - pawo Fouia - gęstość stuminia ngii κ - pzwodność ciplna właściwa 3) σ gad - pawo Ohma - gęstość pądu lktyczngo σ - pzwodność lktyczna właściwa Można pokazać, ż t wszystki zawiska są opisywan za pomocą ównania óżniczkowgo: ϕ ϕ k, k - stała chaaktystyczna dla dan sytuaci fizyczn W pzyodzi naczęści mamy pocsy złożon, w któych występu dnoczśni tanspot óżnych wilkości fizycznych Opis takich pocsów został zapoczątkowany pzz asa Onsaga Opis lokalny układu Mała część układu, zawia dnak dostatczni dużo cząstk aby można było okślić dla ni paamty tmodynamiczn 1

Dfiniumy: U u, ngia wwnętzna na dnobętości s ntopia na dn obętości Watości tych paamtów zalżą od połoznia i czasu u u( x, y, z,, s s( x, y, z, Zachodzą związki: gdzi ~ m, ρ - gęstość matii ~ s ρ, u ρu~, Wpowadźmy U - gęstość stuminia ngii U da - ilość ngii pzpływaąc w dnostc czasu pzz lmnt powizchni da U u d Zasadę zachowania ngii można zapisać ako: U d A U da div U d div U - lokalna zasada zachowania ngii Entopia ni spłnia zasad zachowania Jśli w izolowanym układzi zachodzą pocsy niodwacaln, to ntopia ośni: d d zw + d ww dopływ ntopii z zwnątz, gnaca ntopii w układzi Wpowadzaąc - gęstość stuminia ntopii, można napisać: zw A da Zakładamy, ż w układzi istnią źódła ntopii o natężniu θ : ww θ d

da + θd d div d + θd θ div Jst to lokaln sfomułowani II zasady tmodynamiki dla układów otwatych Dla wilu pocsów można θ policzyć Rozważmy pzpływ cipła w pęci o izolowanych ściankach bocznych: ( x, - tmpatua w punkci x i chwili t Pzymimy, ż ngia płyni w kiunku osi x tzn ( x, > ( x +, Do wybango lmntu obętości A wpływa cipło (pawo Fouia)z lw stony: ( x) d( x) κ A dt (*) a wypływa z paw stony: ( x + ) d( x + ) κ A dt (**) d d( x) d( x + ) - cipło zużyt na nagzani ozważango lmntu pęta Z I zasady tmodynamiki mamy: d du c ρ A d (***) Pomiamy zmianę obętości: dw 0 Możmy takż zapisać: ( x + ) ( x) + 3

Z (*) i (**) otzymumy: d κ A dt Poównuąc to wyażni z (***) otzymumy: K, κ gdzi K - współczynnik pzwodnictwa ciplngo c ρ Pzy zadanych waunkach bzgowych i początkowych możmy znalźć funkcę spłniaącą to ównani Równani to można uogólnić na tzy wymiay: K K div( gad ) Ni będzimy się zamować go ozwiązywanim w tym wykładzi ( x, Możmy napisać (pomiaąc pacę obętościową): d du zatm: U κ A κ A div( gad ) x Poniważ: U U u A więc dostamy: κ div( gad x ) Uogólniaąc to na tzy wymiay i kozystaąc z wzou Fouia mamy: div Napiszmy dla każdgo lmntu układu: du ds 1 div Z analizy wktoow mamy tożsamość: div( φ v) φ div( v) + v gad( φ) Zatm: 1 div + gad div gad Poównuąc to z II zasadą tmodynamiki dla układów otwatych mamy: gad θ gad 4

a poniważ z pawa Fouia: więc ostatczni: κ gad, gad θ κ Widzimy więc, ż podukca ntopii ma misc, gdy gad >0 (gdy st óżnica tmpatu) Wpowadźmy za Onsagm: 1 X gad - siła tmodynamiczna Wtdy można napisać: κx, κ X θ X Rozważmy pzpływ pądu w pzwodniku: I const I A U const const d gdzi φ st potncałm lktycznym [ φ ( x + ) φ( x) ] d d d, dw φ Popzdnio pokazaliśmy, ż: stąd otzymumy: 1 θ d d ww ww dt d dw d, ww d θ, 1 φ 1 A φ Uogólniaąc tn wynik na tzy wymiay: θ gadφ, 5

wpowadzaąc siłę tmodynamiczną : X gadφ, można napisać: θ X Jśli w pzwodniku występuą dnoczśni gadint tmpatuy i gadint potncału, to pzpływ cipła i tanspot ładunku są z sobą związan: Możmy taką sytuacę opisać za pomocą fnomnologiczngo ównania: i gdzi ik są to współczynniki kintyczn, a X k - siły tmodynamiczn Podukcę ntopii można wtdy zapisać: 1 θ ik X i X k i k Onsag udowodnił, ż: ik ki Jst to zasada symtii dla współczynników kintycznych dla układów, któych opis ni wymaga psudowktoów (ni ma pola magntyczngo itp) m k 1 ik X k, W obcności pola magntyczngo: ik ( B) ( B) ki Rozważmy pzykład z ysunku powyż: 11 1 1 d + 1 d + 1 dφ dφ (*) (**) Załóżmy, ż w pęci ni płyni pąd: 0 Można to osiągnąć pzykładaąc zwnętzn napięci, wtdy: 6

dφ d 0 1 I α (***) Cipło Pltia Π - ilość cipła wydzilaącgo się na złączu pzy pzpływi dnostkowgo pądu pzy const ( 1 1 ) otzymumy: 1 d 0 Π Π α - wzó hompsona Kozystaąc z zasady Onsaga Rozważmy pzwodnictwo cipła w pęci w stani staconanym pzy I0 Mnożąc (*) pzz /d otzymumy: d 1 κ 11 + 1 dφ d Kozystaąc z zasady Onsaga i ównania (***) dostamy: κ ( ) 1 11 Natomiast pzy d/0 z pawa Ohma otzymumy, ż -σ Można więc wyazić tzy nizalżn współczynniki kintyczn 11, 1, pzz tzy mizaln wilkości fizyczn: σ, Πσ, Π σ κ 1 11 7