ANALIZA CZĘSTOTLIWOŚCIOWA SYGNAŁÓW. Spis treści

Podobne dokumenty
ANALIZA CZĘSTOTLIWOŚCIOWA SYGNAŁÓW. Spis treści

WYKŁAD nr 2. to przekształcenie (1.4) zwane jest przekształceniem całkowym Laplace a

PRZETWARZANIE SYGNAŁÓW ANALOGOWYCH NA SYGNAŁY CYFROWE

PRZETWARZANIE SYGNAŁÓW ANALOGOWYCH NA SYGNAŁY CYFROWE

RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE WYKŁAD 11

Przekształcenie Laplace a. Definicja i własności, transformaty podstawowych sygnałów

D:\materialy\Matematyka na GISIP I rok DOC\07 Pochodne\8A.DOC 2004-wrz-15, 17: Obliczanie granic funkcji w punkcie przy pomocy wzoru Taylora.

Sygnały pojęcie i klasyfikacja, metody opisu.

ANALIZA CZĘSTOTLIWOŚCIOWA SYGNAŁÓW DYSKRETNYCH

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 2, lato 2018/19

Z-TRANSFORMACJA Spis treści

Zadania domowe z Analizy Matematycznej III - czȩść 2 (funkcje wielu zmiennych)

21. CAŁKA KRZYWOLINIOWA NIESKIEROWANA. x = x(t), y = y(t), a < t < b,

Wykład 4: Transformata Laplace a

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 2B, lato 2015/16

Wykład 19. Matematyka 3, semestr zimowy 2011/ grudnia 2011

ma rozkład złożony Poissona z oczekiwaną liczbą szkód równą λ i rozkładem wartości pojedynczej szkody takim, że Pr( Y

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 1, zima 2016/17

WYBRANE DZIAŁY ANALIZY MATEMATYCZNEJ. Wykład VIII Przekształcenie Laplace a

2. Wybrane zagadnienia matematyki wykorzystywane do opisu liniowych układów automatyki

I kolokwium z Analizy Matematycznej

x 2 5x + 6, (i) lim 9 + 2x 5 lim x + 3 ( ) 9 Zadanie 1.4. Czy funkcjom, (c) h(x) =, (b) g(x) = x x, (c) h(x) = x + x.

Egzaminy. na wyższe uczelnie zadania

Politechnika Gdaska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra Inynierii Systemów Sterowania. Podstawy Automatyki

Zadania z analizy matematycznej - sem. I Szeregi liczbowe

Podprzestrzenie macierzowe

Podprzestrzenie macierzowe

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 1A, zima 2012/13. Ciągi.

Wektory Funkcje rzeczywiste wielu. Matematyka Studium doktoranckie KAE SGH Semestr letni 2008/2009 R. Łochowski

Informatyka Stosowana-egzamin z Analizy Matematycznej Każde zadanie należy rozwiązać na oddzielnej, podpisanej kartce!

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna A1, zima 2011/12. Kresy zbiorów. x Z M R

Znajdowanie pozostałych pierwiastków liczby zespolonej, gdy znany jest jeden pierwiastek

Termodynamika defektów sieci krystalicznej

Wzór Taylora. Matematyka Studium doktoranckie KAE SGH Semestr letni 2008/2009 R. Łochowski

Matematyka ubezpieczeń majątkowych r. Zadanie 1. Rozważamy proces nadwyżki ubezpieczyciela z czasem dyskretnym postaci: n

ANALIZA CZĘSTOTLIWOŚCIOWA SYGNAŁÓW DYSKRETNYCH

MACIERZE STOCHASTYCZNE

UKŁADY RÓWNAŃ LINOWYCH

1 Twierdzenia o granicznym przejściu pod znakiem całki

2 n < 2n + 2 n. 2 n = 2. 2 n 2 +3n+2 > 2 0 = 1 = 2. n+2 n 1 n+1 = 2. n+1

Zadania z Matematyka 2 - SIMR 2008/ szeregi zadania z rozwiązaniami. n 1. n n. ( 1) n n. n n + 4

zadań z pierwszej klasówki, 10 listopada 2016 r. zestaw A 2a n 9 = 3(a n 2) 2a n 9 = 3 (a n ) jest i ograniczony. Jest wiec a n 12 2a n 9 = g 12

Szeregi liczbowe. Szeregi potęgowe i trygonometryczne.

Statystyka matematyczna. Wykład II. Estymacja punktowa

Zadania z algebry liniowej - sem. I Liczby zespolone

dna szeregu. ; m., k N ; ó. ; u. x 2n 1 ; e. n n! jest, że

, gdzie b 4c 0 oraz n, m ( 2). 2 2 b b b b b c b x bx c x x c x x

Estymacja przedziałowa

Analiza matematyczna i algebra liniowa

Analiza matematyczna. Robert Rałowski

MODELE MATEMATYCZNE W UBEZPIECZENIACH. 1. Renty

Parametryzacja rozwiązań układu równań

O pewnych zastosowaniach rachunku różniczkowego funkcji dwóch zmiennych w ekonomii

x t 1 (x) o 1 : x s 3 (x) Tym samym S(3) = {id 3,o 1,o 2,s 1,s 2,s 3 }. W zbiorze S(n) definiujemy działanie wzorem

Analiza numeryczna Kurs INP002009W. Wykład 1 Narzędzia matematyczne. Karol Tarnowski A-1 p.223

n n Weźmy f: 3 (x 1, x 2, x 3 ) (y 1, y 2, y 3 ) 3 Jeżeli zdefiniujemy funkcje pomocnicze f j : 3 (x 1, x 2, x 3 ) y j, dla j = 1,2,3, to

Zdarzenia losowe, definicja prawdopodobieństwa, zmienne losowe

Operatory zwarte Lemat. Jeśli T jest odwzorowaniem całkowym na przestrzeni Hilberta X = L 2 (Ω) z jądrem k L 2 (M M)

1. Granica funkcji w punkcie

Rekursja 2. Materiały pomocnicze do wykładu. wykładowca: dr Magdalena Kacprzak

Trzeba pokazać, że dla każdego c 0 c Mc 0. ) = oraz det( ) det( ) det( ) jest macierzą idempotentną? Proszę odpowiedzieć w

Stwierdzenie 1. Jeżeli ciąg ma granicę, to jest ona określona jednoznacznie (żaden ciąg nie może mieć dwóch różnych granic).

G:\AA_Wyklad 2000\FIN\DOC\Fourier.doc. Drgania i fale II rok Fizyki BC. zawierają fazy i amplitudy.

O liczbach naturalnych, których suma równa się iloczynowi

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 2, lato 2018/19

Pierwiastki z liczby zespolonej. Autorzy: Agnieszka Kowalik

Analiza matematyczna dla informatyków 4 Zajęcia 5

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 2B, lato 2015/16

Numeryczny opis zjawiska zaniku

1 Pochodne wyższych rzędów

Funkcje tworz ce skrypt do zada«

Funkcja wykładnicza i logarytm

Funkcje tworzące - przypomnienie

Metody badania zbieżności/rozbieżności ciągów liczbowych

Wykład FIZYKA I. 2. Kinematyka punktu materialnego. Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak

Przekształcenie Laplace a i jego zastosowania

Transformacja Hilberta (1905)

EKONOMETRIA. Liniowy model ekonometryczny (regresji) z jedną zmienną objaśniającą

Transformacja Hilberta (1905)

Charakterystyki liczbowe zmiennych losowych: wartość oczekiwana i wariancja

Elementy rach. macierzowego Materiały pomocnicze do MES Strona 1 z 7. Elementy rachunku macierzowego

Prawdopodobieństwo i statystyka

Teoria. a k. Wskaźnik sumowania można oznaczać dowolną literą. Mamy np. a j = a i =

CAŁKA NIEOZNACZONA. F (x) = f(x) dx.

P = 27, 8 27, 9 27 ). Przechodząc do granicy otrzymamy lim P(Y n > Y n+1 ) = P(Z 1 0 > Z 2 X 2 X 1 = 0)π 0 + P(Z 1 1 > Z 2 X 2 X 1 = 1)π 1 +

( ) WŁASNOŚCI MACIERZY

Ciągi i szeregi liczbowe. Ciągi nieskończone.

z przedziału 0,1. Rozważmy trzy zmienne losowe:..., gdzie X

Zadanie 2 Niech,,, będą niezależnymi zmiennymi losowymi o identycznym rozkładzie,.

Ćwiczenia nr 5. TEMATYKA: Regresja liniowa dla prostej i płaszczyzny

0.1 ROZKŁADY WYBRANYCH STATYSTYK

P π n π. Równanie ogólne płaszczyzny w E 3. Dane: n=[a,b,c] Wówczas: P 0 P=[x-x 0,y-y 0,z-z 0 ] Równanie (1) nazywamy równaniem ogólnym płaszczyzny

Wyższe momenty zmiennej losowej

LOKALNA ANALIZA CZĘSTOTLIWOŚCIOWA SYGNAŁÓW. 1. Definicja 2. Okna 3. Transformacja Gabora. Spis treści

Metrologia: miary dokładności. dr inż. Paweł Zalewski Akademia Morska w Szczecinie

Metody Optyczne w Technice. Wykład 3 Optyka geometryczna

n k n k ( ) k ) P r s r s m n m n r s r s x y x y M. Przybycień Rachunek prawdopodobieństwa i statystyka

PRZYKŁADY ROZWIAZAŃ STACJONARNEGO RÓWNANIA SCHRӦDINGERA. Ruch cząstki nieograniczony z klasycznego punktu widzenia. mamy do rozwiązania równanie 0,,

3. Funkcje elementarne

Transkrypt:

ANALIZA CZĘSOLIWOŚCIOWA SYGNAŁÓW Spi reści. Dykree widmo ygałów okreowych. Związek między zeregiem i raormacją Fouriera 3. Waruki iieia i odwracalości raormacji Fouriera 4. Widma ygałów 5. Właości raormacji Fouriera 6. Przykład raorma Fouriera 7. Uogólioa raormacja Fouriera

rochę hiorii Baro Jea Bapie Joeph FOURIER 768-83 Z wyróżieiem ukończył zkołę wojkową w Auxerre. Zoał auczycielem Ecole Normal a poem Poliechiki w Paryżu. Napoleo miaował go zarządcą Dolego Egipu w wyiku ekpedycji z 798 roku. Po powrocie do Fracji zoał preekem w Greoble. Baroem zoał w 89 roku. Oaeczie w 86 roku zoał ekrearzem Akademii Nauk a aępie jej człokiem w 87. W okreie od 88 roku do 85 roku apiał omowy Opi Egipu. Rówaiem ciepła zaiereował ię w 87 roku. W opublikowaej w 8 roku pracy pokazał jak zereg zbudoway z iuów i koiuów moża wykorzyać do aalizy przewodicwa ciepła w ciałach ałych. Nad zeregami rygoomeryczymi pracował do końca życia, rozzerzając ę problemaykę a raormację całkową.

Dykree widmo ygałów okreowych Dla ygałów pełiających dwa waruki: C, moża uworzyć zereg gdzie / oraz c c co c d c a b b a arc g widmo azowe widmo ampliudowe a co d b i d 3

Niech Od zeregu do raormacji Fouriera + / + czyli, e j/ j/ e d gdzie e j j e d j Po zmiaie graic całkowaia e d Dodakowo iech 4

Od zeregu do raormacji Fouriera Podawiając oraz orzymujemy j e d dla j Ze wzoru e ozaczając d j orzymujemy e d 5

Bramka prookąa i jej widmo Fouriera Sygał - Obliczyć widmo ygału dla dla i Cza Ampliuda ^ Widmo je ukcją rzeczywią -/ - / -/ / j e d j e j Częoliwość Poługując ię deiicją raormacji Fouriera i 6

Deiicja raormacji Fouriera ˆ Ogólie j e d j e d Dla a i Częo i lub / i 7

Waruki odwracalości raormacji Fouriera wierdzeie. Niech day będzie ygał L aki, że jego raormaa Fouriera L, wedy wierdzeie. e j j e dd w każdym pukcie dla kórego ygał je ciągły. Jeżeli ygał L L o wedy jego raormaa ˆ L. 8

Widma ygałów j e d r ji e A e j j, A - widma ampliudowe, - widma azowe,, r i - widmo rzeczywie, - widmo urojoe. r i iˆ arcg rˆ 9

Widma ygałów arc g : /, / / / r i i dla A i r dla arg ˆ zaem dla dla A A < Wzajema jedozaczość między widmem a widmami ampliudowymi i azowymi: razem z lub A razem z iˆ arcg rˆ A ˆ

Parzyość widma rzeczywiego i ampliudowego oraz ieparzyość widma urojoego i azowego e j d co j i d r ji gdzie r co d i i d r i r r i i ˆ ˆ iˆ arcg rˆ

Właości widm r i arc g i r e j d co j i d r ji Dla ygału orzymujemy ˆ rˆ co d Dla ygału orzymujemy ˆ jiˆ j i d

raormacja Fouriera je przekzałceiem liiowym Addyywość j e d j Jedorodość a e d a Zaem j a b e d a b 3

Zachowaie iloczyu kalarego wierdzeie Rayleigha d d Wyika ąd, ˆ, ˆ 4

Zachowaie eergii wierdzeie Parevala L L zaem d d 5

Zachowaie odległości Skoro d o przyjmując ˆ d dzięki liiowości raormacji Fouriera orzymujemy d ˆ ˆ d 6

Ograiczoe ośiki Aaliycza ukcja -ukcja różiczkowala, kórej pochode ą rówież różiczkowale. Ozacza o, że ukcja aaliycza zmieej zepoloej może być lokalie z. w pewym ooczeiu dowolego puku przedawioa w poaci zeregu poęgowego j d e ˆ j d e j d d ˆ j d e j d d ˆ ˆ L d d d Ozacza o, że widmo ˆ je ukcją aaliyczą.! ˆ ˆ d d Niech ygał ma ograiczoy ośik.

Zaada ieozaczoości Heieberga Ozacza o, że widmo może być lokalie, z. w pewym ooczeiu dowolego puku, przedawioe w poaci zeregu poęgowego ˆ ˆ d! ^ czyli ośik widma ie może być ograiczoy! d a - -/ -/ -/ / Impul prookąy i jego widmo ampliudowe. Poępując podobie moża udowodić, że jeżeli ośik widma je ograiczoy, o ośik ygału ie może być ograiczoy.

Nieozaczoość Heieberga Środek rozłożeia eergii ygału * Środek rozłożeia eergii widma ygału d * ˆ Uormowae kwadray odchyleń adardowych dla rozkładów eergii d * d * ˆ d Zaada Heieberga 5, 9

Dualość raormacji Fouriera j e d e j e j d d Orzymujemy zależość zwaą dualością raormacji Fouriera j j e d e d

3 π π 3 i 3 ˆ π π i ˆ Zmiaa kali czau ygału a a a / ˆ

Przeuięcie w dziedziie czau i częoliwości Przeuięcie w dziedziie czau j bo e d e j po podawieiu rówa ię j j e e d Przeuięcie w dziedziie częoliwości j e j e Sumując oburoie orzymujemy co

3 3 jπ π iπ π iπ ˆ jπ exp jπ π iπ π iπ jπ exp ˆ ˆ Przeuięcie w dziedziie czau

Przeuięcie w dziedziie częoliwości π i ˆ exp jπ π π i ˆ ˆ coπ π coπ 4

Różiczkowaie w dziedziie czau Jeżeli : - ygał i jego koleje pochode aż do rzędu - ą ciągłe, - pochoda rzędu iieje prawie wzędzie, - ygał i wzykie jego pochode aż do rzędu poiadają raormay Fouriera, czyli doaeczie zybko dążą do zera dla o d d j 5

Różiczkowaie w dziedziie czau d d iπ ˆ π ji π ˆ π 6

Różiczkowaie w dziedziie częoliwości r ji r r i i Oburoie różiczkując orzymujemy d r d r d d di d di d Moża udowodić, że j d ˆ d Waruek wyarczający d 7

Splo w dziedziie czau gdy L d Splo ozaczamy Przemieość plou,, d d Gdy i Mui być aby dla o d ie było rówe zeru ˆ d ˆ 8

Przykład plou w dziedziie czau 9

3 jπ coπ π iπ ˆ π iπ ˆ jπ π iπ π iπ ˆ ˆ * Wzory do ryuków Splaae ygały Splo w dziedziie czau i jego widmo

Splo w dziedziie częoliwości i całkowaie w dziedziie czau Splo w dziedziie częoliwości g g dg Całkowaie w dziedziie czau Waruek d j d 3

Impul paraboliczy Dla ygału 6 6 dla dla i zaleźć kładową parzyą i ieparzyą oraz wyzaczyć ich widma. 3

Rozłożeie a część parzyą i ieparzyą Każdy ygał moża jedozaczie rozłożyć a umę p gdzie ygał parzyy p ygał ieparzyy z. p p Z eoreyczych rozważań wiemy, że ygał parzyy ma widmo czyo rzeczywie a ieparzyy widmo czyo urojoe. Dla rozważaego przykładu orzymujemy 6 p 6 33

Widmo części parzyej Poługując ię ożamością j p 6 e d a e d a e a a 3 a gdzie a j orzymujemy widmo czyo rzeczywie 6co 3 p 7 i 34

Prezeacja części parzyej p Sygał ^ p Widmo ampliudowe 6 5 - Cza -3 - - 3 Częoliwość 35

Widmo części ieparzyej j e d 6 Poługując ię ożamością e a a a e d a gdzie a j orzymujemy widmo czyo urojoe ˆ j i co 36

Prezeacja części ieparzyej Sygał ^ Widmo ampliudowe 5 6-5 - Cza -3 - - 3 Częoliwość 37

Wykrey do powyżzego przykładu Sygał Widmo ampliudowe ^ 6 - Cza -3 - - 3 Częoliwość 38

Wykrey do kolejego przykładu Sygał Widmo ampliudowe 6 ^ Cza -3 - - 3 Częoliwość 39

Przykład raormay Fouriera Wyzaczyć widmo ygału Ze wzoru deiiującego raormaę Fouriera j j e d e d dla dla dla pozoałych Poługując ię ożamością e d a a orzymujemy a e a a 3 co i i4 j ˆ i co co4 4

Wykrey do kolejego przykładu Sygał Widmo ampliudowe ^.5 Cza -5-4 -3 - - 3 4 5 Częoliwość 4

Przykład raormay Fouriera Wyzaczyć widmo ygału dla 5, i dla pozoałych Poługując ię deiicją raormay Fouriera 5, j j e d e d i4 i i j co4 co co 4

Wykrey do kolejego przykładu Sygał Widmo ampliudowe ^ - - Cza -5/ -4 / -3/ -/ - / / / 3/ 4/ 5/ Częoliwość 43

Kolejy przykład raormay Fouriera Obliczyć widmo ygału dla dla dla Poługując ię deiicją raormay Fouriera Po całkowaiu j j e d e d Po podawieiu graic j e j j i j e j 44

Wykrey do kolejego przykładu Sygał Widmo ampliudowe ^ - Cza -3/ -/ - / / / 3/ Częoliwość 45

Kolejy przykład raormay Fouriera Obliczyć widmo ygału Korzyając z zależości dla dla dla d i poługując ię wierdzeiem o raormacie z całki j orzymujemy widmo czyo rzeczywie i 46

Wykrey do jezcze jedego przykładu Sygał Widmo ampliudowe ^ 3 Cza -3/ -/ - / / / 3/ Częoliwość 47

Jezcze jede przykład dziiaj Jakie je widmo ygału e dla dla Poługując ię deiicją raormacji Fouriera j e d j e j j 48

Kolejy pouczający przykład raormay Fouriera Dla ygału w poaci ukcji Gaua widmo ma poać exp exp j 49

Wykrey do kolejego pouczającego przykładu Sygał Widmo ampliudowe = = ^ = = Cza - - Częoliwość 5

Uogólieie raormacji Fouriera lim gdzie lim uogólioa raormaa Fouriera, czyli raormaa w eie graiczym 5

Widma impulu Diraca i ygału ałego Widmo impulu Diraca dla dla dla i lim lim zaem raormaa Fouriera ygału ałego 5

lub raormay Fouriera ygałów okreowych a a co bi j ce Widmo co c co 5, 5, co 5, 5, i 5, j 5, j j j e co ji e a 5, a jb a jb c 53

Różiczkowaie w dziedziie częoliwości iπ π ˆ jπ jiπ ˆ 54

Iloczy w dziedziie czau ˆ i ˆ coπ ˆ * ˆ coπ π iπ i π π 55

Iloczy w dziedziie czau 56

raormacja Fouriera ygału z iezerową warością średią gdzie ma zerową warość średią lim d 57

raormacja Fouriera ygału -D Widmo ygału dwu-wymiarowego ˆ x, y x, y e j x x y y dxdy x y xy,, e d d x y j x y x y 58

Wielowymiarowe przekzałceia Fouriera Jeśli x, o j x x e dx dx x x j x x e d d 59