Pręty silnie zakrzywione 1

Podobne dokumenty
TEORIA SPRĘŻYSTOŚCI 10

Ruch kulisty bryły. Kinematyka

DODATEK 6. Pole elektryczne nieskończenie długiego walca z równomiernie rozłożonym w nim ładunkiem objętościowym. Φ = = = = = π

PRAWA ZACHOWANIA Prawa zachowania najbardziej fundamentalne prawa:

Środek ciężkości bryły jednorodnej

8. PŁASKIE ZAGADNIENIA TEORII SPRĘŻYSTOŚCI

Atom wodoru eV. Seria Lymana. od 91 nm to 122 nm. n = 2, 3,... Seria Paschena n = 4, 5,... n = 5, 6,... Seria Bracketta.

Ruch kulisty bryły. Kąty Eulera. Precesja regularna

II.6. Wahadło proste.

Funkcje analityczne. Wykład 13. Zastosowanie rachunku residuów do rozwiązywania problemów analizy rzeczywistej. Paweł Mleczko

1. REDUKCJA DOWOLNYCH UKŁADÓW SIŁ. Redukcja płaskiego układu sił

KONWENCJA ZNAKOWANIA MOMENTÓW I WZÓR NA NAPRĘŻENIA

KINEMATYKA. Pojęcia podstawowe

2. ELEMENTY TEORII PRĘTÓW SILNIE ZAKRZYWIONYCH (Opracowano na podstawie [9, 11, 13, 34, 51])

cz.2 Dr inż. Zbigniew Szklarski Katedra Elektroniki, paw. C-1, pok.321

11. DYNAMIKA RUCHU DRGAJĄCEGO

23. CAŁKA POWIERZCHNIOWA NIEZORIENTOWANA

Guanajuato, Mexico, August 2015

Rozwiązywanie belek prostych i przegubowych wyznaczanie reakcji i wykresów sił przekrojowych 6

Zginanie ukośne LABORATORIUM WYTRZYMAŁOŚCI MATERIAŁÓW. Katedra Wytrzymałości Materiałów i Metod Komputerowych Mechaniki

=I π xy. +I π xz. +I π yz. + I π yz

napór cieczy - wypadkowy ( hydrostatyczny )

MECHANIKA III (Mechanika analityczna)

Rozwiązywanie ram płaskich wyznaczanie reakcji i wykresów sił przekrojowych 7

Adam Bodnar: Wytrzymałość Materiałów. Proste zginanie

MECHANIKA OGÓLNA (II)

Ruch obrotowy. Wykład 6. Wrocław University of Technology

Przykład 3.7. Naprężenia styczne przy zginaniu belki cienkościennej.

P K. Położenie punktu na powierzchni kuli określamy w tym układzie poprzez podanie dwóch kątów (, ).

,..., u x n. , 2 u x 2 1

EPR. W -1/2 =-1/2 gµ B B

Mechanika ogólna. Łuki, sklepienia. Zalety łuków (2) Zalety łuków (1) Geometria łuku (1) Geometria łuku (2) Kształt osi łuku (2) Kształt osi łuku (1)

Zginanie Proste Równomierne Belki

Belki złożone i zespolone

Bryła sztywna. Fizyka I (B+C) Wykład XXI: Statyka Prawa ruchu Moment bezwładności Energia ruchu obrotowego

1) Cechy geometryczne: bez współpracy przekroju belki (rys. 3.9) i szyny Pole przekroju:

Momenty bezwładności figur płaskich - definicje i wzory

J. Szantyr - Wykład 7 Ruch ogólny elementu płynu

Pola siłowe i ich charakterystyka

2.1. ZGINANIE POPRZECZNE

[ ] D r ( ) ( ) ( ) POLE ELEKTRYCZNE

EGZAMIN Z ANALIZY II R

Strukturalne elementy symetrii. Krystalograficzne grupy przestrzenne.

J. Szantyr Wykład 11 Równanie Naviera-Stokesa

Przykład 4.1. Ściag stalowy. L200x100x cm 10 cm I120. Obliczyć dopuszczalną siłę P rozciagającą ściąg stalowy o przekroju pokazanym na poniższym

Studia magisterskie ENERGETYKA. Jan A. Szantyr. Wybrane zagadnienia z mechaniki płynów. Ćwiczenia 2. Wyznaczanie reakcji hydrodynamicznych I

Wyznaczanie reakcji dynamicznych oraz wyważanie ciała w ruchu obrotowym wokół stałej osi 8

Rozciąganie i ściskanie prętów projektowanie 3

Belki zespolone 1. z E 1, A 1

cz. 2. Dr inż. Zbigniew Szklarski Katedra Elektroniki, paw. C-1, pok.321

MECHANIKA III (Mechanika analityczna)

- substancje zawierające swobodne nośniki ładunku elektrycznego:

Bryła sztywna. Wstęp do Fizyki I (B+C) Wykład XIX: Prawa ruchu Moment bezwładności Energia ruchu obrotowego

ANALIZA KONSTRUKCJI POWŁOKOWEJ. CIENKOŚCIENNY ZBIORNIK CIŚNIENIOWY

Pytania przygotowujące do egzaminu z Wytrzymałości Materiałów sem. I studia niestacjonarne, rok ak. 2015/16

Coba, Mexico, August 2015

Oddziaływania fundamentalne

Dynamika punktu materialnego

Bryła sztywna. Fizyka I (B+C) Wykład XXIII: Przypomnienie: statyka

Linia dwuprzewodowa Obliczanie pojemności linii dwuprzewodowej

Rozwiązywanie belek prostych i przegubowych wyznaczanie reakcji i wykresów sił przekrojowych 4-5

Czarnodziurowy Wszechświat a ziemska grawitacja

1 Całki funkcji wymiernych

Mechanika ogólna. Łuki, sklepienia. Zalety łuków (1) Zalety łuków (2) Geometria łuku (2) Geometria łuku (1) Kształt osi łuku (1) Kształt osi łuku (2)

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z PRZEDMIOTU: KONSTRUKCJE BUDOWLANE klasa III Podstawa opracowania: PROGRAM NAUCZANIA DLA ZAWODU TECHNIK BUDOWNICTWA

Pierwsze dwa podpunkty tego zadania dotyczyły równowagi sił, dla naszych rozważań na temat dynamiki ruchu obrotowego interesujące będzie zadanie 3.3.

GRUPY SYMETRII Symetria kryształu

STATYCZNA PRÓBA SKRĘCANIA

25. RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE PIERWSZEGO RZĘDU. y +y tgx=sinx

ι umieszczono ladunek q < 0, który może sie ι swobodnie poruszać. Czy środek okregu ι jest dla tego ladunku po lożeniem równowagi trwa lej?

Podstawy wytrzymałości materiałów

INSTYTUT FIZYKI WYDZIAŁ INŻYNIERII PROCESOWEJ, MATERIAŁOWEJ I FIZYKI STOSOWANEJ POLITECHNIKA CZĘSTOCHOWSKA ĆWICZENIE NR MR-2

Ćwiczenie M-2 Pomiar przyśpieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego Cel ćwiczenia: II. Przyrządy: III. Literatura: IV. Wstęp. l Rys.

MECHANIKA 2 KINEMATYKA. Wykład Nr 5 RUCH KULISTY I RUCH OGÓLNY BRYŁY. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

Postać Jordana macierzy

J. Szantyr - Wykład 4 Napór hydrostatyczny Napór hydrostatyczny na ściany płaskie

MECHANIKA BUDOWLI 2 PRACA SIŁ WEWNĘTRZNYCH W PRĘTACH

SCENARIUSZ LEKCJI MATEMATYKI Temat: Zadania na dowodzenie w trygonometrii. Cel: Uczeń tworzy łańcuch argumentów i uzasadnia jego poprawność.

SKRĘCANIE WAŁÓW OKRĄGŁYCH

Podstawy Konstrukcji Maszyn

RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE WYKŁAD 3

ROZWIAZANIA ZAGADNIEŃ PRZEPŁYWU FILTRACYJNEGO METODAMI ANALITYCZNYMI.

WYTRZYMAŁOŚĆ ZŁOŻONA

POTENCJALNE POLE SIŁ. ,F z 2 V. x = x y, F y. , F x z F z. y F y

Pytania przygotowujące do egzaminu z Wytrzymałości Materiałów sem. I studia niestacjonarne, rok ak. 2014/15

REDUKCJA PŁASKIEGO UKŁADU SIŁ

XXXVII OLIMPIADA FIZYCZNA ETAP III Zadanie doświadczalne

9. Mimośrodowe działanie siły

Politechnika Białostocka INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH

Fizyka 1 (mechanika) AF14. Wykład 9

Wykład 4. Zasada zachowania energii. Siły zachowawcze i niezachowawcze

Modele odpowiedzi do arkusza Próbnej Matury z OPERONEM. Matematyka Poziom rozszerzony

MECHANIKA PRĘTÓW CIENKOŚCIENNYCH

Układy współrzędnych

Adam Bodnar: Wytrzymałość Materiałów. Ukośne zginanie 13. UKOŚNE ZGINANIE

dr inż. Zbigniew Szklarski

Pole magnetyczne magnesu w kształcie kuli

1. Podstawy rachunku wektorowego



Transkrypt:

Pęt silnie akwione. DEFIICJ Pętem silnie akwionm nawam pęt, któego oś jest płaską kwą, a stosunek wmiau pekoju popecnego (leżącego w płascźnie kwin) do pomienia kwin osi ciężkości () pęta spełnia waunek. ZŁOŻEI, - osie główne centalne pekoju popecnego > 6 oś leżąca w płascźnie osi pęta jest osią smetii pekoju obciążenie leż w płascnac ównoległc do płascn osi pęta i jest smetcne wg. osi jednmi nieeowmi napężeniami są i τ obowiąuje ipotea Benouliego (ipotea płaskic pekojów) Rs. Q. PRĘŻEIE ORLE asada supepocji.. apężenia od sił osiowej odkstałcenie polega na mianie kąta wiecołkowego o, nie mienia się kwina osi pęta B B B ds ( ) () B' ds' ( )( ) () Rs. O BB' ds' ds ds ( ) (4) ε ds const. ( ) (5) ds ( 0, 0) ε E E ε C (6) twiedenia o ównoważności układu sił ewnętnc i wewnętnc d (7) (8)

Pęt silnie akwione.. apężenia od momentu ginającego odkstałcenie polega na mianie kwin pęta (obót pekoju wokół osi obojętnej) - sunek Onacenia : - pomień kwin osi obojętnej o - położenie osi obojętnej wg. osi ciężkości - odległość dowolnego włókna B od wastw obojętnej - pomień kwin osi obojętnej - współędna dowolnego włókna B (licona od osi ciężkości) o Rs. B B ds ( ') (9) BB' ds ' (0) ds ϕ ε d ' ds ' () ϕ Eε E d ' ' () E d ϕ const K K ' ' () K K (a) twiedenia o ównoważności układu sił ewn. i wewn. apisanego w osiac głównc centalnc d K ' d 0 (4)) ' d K d (5) lub też po wkostaniu osi obojętnej Pekstałćm ównanie (5) B oś ciężkości wastwa obojętna O ' d K ' ' d K d K d K d K d 0 K d K d K ( ) ( ) d 0 K d J * def O d K J * K J * (6) Pekstałćm także ównanie (5a). W wniku podielenia wielomianów wstępującc w funkcji podcałkowej otmujem ' ' ' (7) ' ' (5a)

Pęt silnie akwione Wstawiając (7) do (5a) otmujem K ' d K ' d K S K o ' ' ' S 0 onaca moment statcn pekoju wględem osi obojętnej ( 0, gdż oś obojętna nie pokwa się osią ciężkości) i wnosi : So o Ostatnia całka wstępująca w (8) wnosi eo - wnika to wpost waunku ównoważności (4). Stad ostatecnie mam następujące ównanie K o K o ( ) ożem tea wnacć e wou (a) napężenia wwołane diałaniem momentu ginającego. ( ) Pomnóżm licnik i mianownik pe, a następnie dodajm i odejmijm od licnika ilocn. Otmujem wówcas: [ ( ) ( ) ] ( ) ( ) ( ) [( ) ( ) ] ( ) ( ) ( ) (0) Pównując watość stałej K ównania (6) do tej ównania (9) otmujem ( ) ( ) () Po wstawieniu () do (0) mam ().. Całkowite napężenia nomalne Całkowite napężenie nomalne będące sumą napężenia wwołanego siłą osiową i momentem ginającm otmujem pe wsumowanie (8) i (). Ostatecnie otmujem: ( ) () () ( ) () ( ) ( ) (8) (9) def ( ) ( ) d (4) Znaki I i III cłonu ównania () ustala się jak w klascnm mimośodowm ociąganiu pęta postego. P ustalaniu naku cłonu II można posługiwać się egułką mówiącą, że jeżeli moment powoduje wost kwin pęta to nak jest, jeżeli natomiast moment postuje pęt to nak jest -. Z ównania () widać, że okład napężeń - sunek 4 - nomalnc jest ipebolicn, mimo że kostaliśm ównań liniowej teoii spężstości. Jest to spowodowane kwoliniowm kstałtem pęta. C Rs. 4

Pęt silnie akwione 4.4. oment bewładności J * Całka J * - ównanie (4) - może bć pedstawiona w postaci amkniętej tlko dla postc kstałtów jak np. postokąt i tape. We wsstkic innc ppadkac należ skostać owinięcia funkcji podcałkowej w seeg potęgow i całkować wa po waie. d... d ( ) d d 4 d 4 d... (5).5. Pekój postokątn Całka J * dla pekoju postokątnego wnosi: b ln wówcas b b ln ln ψ ψ ln (6) b (7) ψ nalia napężeń w pęcie o pekoju postokątnm / 4 6 J * / J.8.09.009.004 b J Widać, że dla stosunku ( / ) 6 moment J * jest paktcnie ówn klascnemu momentowi bewładności dla postokąta J. apężenie nomalne ma wówcas postać (8) J Zakładając, że, co onaca że pęt akwion staje się pętem postm otmujem następujące waunki: 0 apężenie nomalne okeślone jest tea ależnością: (9) J Otmaliśm atem wó jak w klascnm adaniu pęta postego mimośodowo ociąganego. W paktce już p stosunku ( / ) 6 pęt akwione lic się jak pęt poste. Jako dowód potaktujm osacowanie błędu, jaki popełnia się p takim sposobie potaktowania pęta akwionego.

Pęt silnie akwione 5 pęt post ma 6 J b pęt akwion min 6 J 6 ma. 6 b b 6 6 6 6 5705 min. WIOSEK : astosowanie teoii pęta postego daje osacowanie napężeń nadmiaem (a więc bepiecne) ok. 4.9% dla napężenia maksmalnego i ok. 6.% dla napężenia minimalnego. 679