ANALIZA CZĘSTOTLIWOŚCIOWA SYGNAŁÓW. Spis treści

Podobne dokumenty
ANALIZA CZĘSTOTLIWOŚCIOWA SYGNAŁÓW. Spis treści

WYKŁAD nr 2. to przekształcenie (1.4) zwane jest przekształceniem całkowym Laplace a

PRZETWARZANIE SYGNAŁÓW ANALOGOWYCH NA SYGNAŁY CYFROWE

PRZETWARZANIE SYGNAŁÓW ANALOGOWYCH NA SYGNAŁY CYFROWE

Przekształcenie Laplace a. Definicja i własności, transformaty podstawowych sygnałów

RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE WYKŁAD 11

D:\materialy\Matematyka na GISIP I rok DOC\07 Pochodne\8A.DOC 2004-wrz-15, 17: Obliczanie granic funkcji w punkcie przy pomocy wzoru Taylora.

Sygnały pojęcie i klasyfikacja, metody opisu.

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 2, lato 2018/19

Zadania domowe z Analizy Matematycznej III - czȩść 2 (funkcje wielu zmiennych)

Zadania z analizy matematycznej - sem. I Szeregi liczbowe

2. Wybrane zagadnienia matematyki wykorzystywane do opisu liniowych układów automatyki

Wykład 4: Transformata Laplace a

Matematyka ubezpieczeń majątkowych r. Zadanie 1. Rozważamy proces nadwyżki ubezpieczyciela z czasem dyskretnym postaci: n

21. CAŁKA KRZYWOLINIOWA NIESKIEROWANA. x = x(t), y = y(t), a < t < b,

WYBRANE DZIAŁY ANALIZY MATEMATYCZNEJ. Wykład VIII Przekształcenie Laplace a

Politechnika Gdaska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra Inynierii Systemów Sterowania. Podstawy Automatyki

Z-TRANSFORMACJA Spis treści

ma rozkład złożony Poissona z oczekiwaną liczbą szkód równą λ i rozkładem wartości pojedynczej szkody takim, że Pr( Y

Wykład 19. Matematyka 3, semestr zimowy 2011/ grudnia 2011

I kolokwium z Analizy Matematycznej

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 2B, lato 2015/16

ANALIZA CZĘSTOTLIWOŚCIOWA SYGNAŁÓW DYSKRETNYCH

x 2 5x + 6, (i) lim 9 + 2x 5 lim x + 3 ( ) 9 Zadanie 1.4. Czy funkcjom, (c) h(x) =, (b) g(x) = x x, (c) h(x) = x + x.

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 1, zima 2016/17

Egzaminy. na wyższe uczelnie zadania

Wektory Funkcje rzeczywiste wielu. Matematyka Studium doktoranckie KAE SGH Semestr letni 2008/2009 R. Łochowski

Informatyka Stosowana-egzamin z Analizy Matematycznej Każde zadanie należy rozwiązać na oddzielnej, podpisanej kartce!

Wzór Taylora. Matematyka Studium doktoranckie KAE SGH Semestr letni 2008/2009 R. Łochowski

Podprzestrzenie macierzowe

Podprzestrzenie macierzowe

Statystyka matematyczna. Wykład II. Estymacja punktowa

Zadania z algebry liniowej - sem. I Liczby zespolone

Zadania z Matematyka 2 - SIMR 2008/ szeregi zadania z rozwiązaniami. n 1. n n. ( 1) n n. n n + 4

MACIERZE STOCHASTYCZNE

MODELE MATEMATYCZNE W UBEZPIECZENIACH. 1. Renty

1 Twierdzenia o granicznym przejściu pod znakiem całki

Znajdowanie pozostałych pierwiastków liczby zespolonej, gdy znany jest jeden pierwiastek

x t 1 (x) o 1 : x s 3 (x) Tym samym S(3) = {id 3,o 1,o 2,s 1,s 2,s 3 }. W zbiorze S(n) definiujemy działanie wzorem

2 n < 2n + 2 n. 2 n = 2. 2 n 2 +3n+2 > 2 0 = 1 = 2. n+2 n 1 n+1 = 2. n+1

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 1A, zima 2012/13. Ciągi.

Wykład FIZYKA I. 2. Kinematyka punktu materialnego. Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak

Szeregi liczbowe. Szeregi potęgowe i trygonometryczne.

Termodynamika defektów sieci krystalicznej

Analiza numeryczna Kurs INP002009W. Wykład 1 Narzędzia matematyczne. Karol Tarnowski A-1 p.223

Analiza matematyczna dla informatyków 4 Zajęcia 5

Zdarzenia losowe, definicja prawdopodobieństwa, zmienne losowe

Transformacja Hilberta (1905)

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna A1, zima 2011/12. Kresy zbiorów. x Z M R

Estymacja przedziałowa

Transformacja Hilberta (1905)

P = 27, 8 27, 9 27 ). Przechodząc do granicy otrzymamy lim P(Y n > Y n+1 ) = P(Z 1 0 > Z 2 X 2 X 1 = 0)π 0 + P(Z 1 1 > Z 2 X 2 X 1 = 1)π 1 +

ANALIZA CZĘSTOTLIWOŚCIOWA SYGNAŁÓW DYSKRETNYCH

I. Ciągi liczbowe. , gdzie a n oznacza n-ty wyraz ciągu (a n ) n N. spełniający warunek. a n+1 a n = r, spełniający warunek a n+1 a n

Rekursja 2. Materiały pomocnicze do wykładu. wykładowca: dr Magdalena Kacprzak

Trzeba pokazać, że dla każdego c 0 c Mc 0. ) = oraz det( ) det( ) det( ) jest macierzą idempotentną? Proszę odpowiedzieć w

zadań z pierwszej klasówki, 10 listopada 2016 r. zestaw A 2a n 9 = 3(a n 2) 2a n 9 = 3 (a n ) jest i ograniczony. Jest wiec a n 12 2a n 9 = g 12

O pewnych zastosowaniach rachunku różniczkowego funkcji dwóch zmiennych w ekonomii

Analiza matematyczna. Robert Rałowski

1. Granica funkcji w punkcie

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 2B, lato 2015/16

n n Weźmy f: 3 (x 1, x 2, x 3 ) (y 1, y 2, y 3 ) 3 Jeżeli zdefiniujemy funkcje pomocnicze f j : 3 (x 1, x 2, x 3 ) y j, dla j = 1,2,3, to

dna szeregu. ; m., k N ; ó. ; u. x 2n 1 ; e. n n! jest, że

, gdzie b 4c 0 oraz n, m ( 2). 2 2 b b b b b c b x bx c x x c x x

1 Pochodne wyższych rzędów

Charakterystyki liczbowe zmiennych losowych: wartość oczekiwana i wariancja

EKONOMETRIA. Liniowy model ekonometryczny (regresji) z jedną zmienną objaśniającą

Stwierdzenie 1. Jeżeli ciąg ma granicę, to jest ona określona jednoznacznie (żaden ciąg nie może mieć dwóch różnych granic).

Analiza matematyczna i algebra liniowa

O liczbach naturalnych, których suma równa się iloczynowi

Operatory zwarte Lemat. Jeśli T jest odwzorowaniem całkowym na przestrzeni Hilberta X = L 2 (Ω) z jądrem k L 2 (M M)

{ x n } = {,1.1, 0.2,2.1,3.0, 1.2, }

Parametryzacja rozwiązań układu równań

0.1 ROZKŁADY WYBRANYCH STATYSTYK

UKŁADY RÓWNAŃ LINOWYCH

z przedziału 0,1. Rozważmy trzy zmienne losowe:..., gdzie X

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 2, lato 2018/19

Ćwiczenia nr 5. TEMATYKA: Regresja liniowa dla prostej i płaszczyzny

Wyższe momenty zmiennej losowej

Numeryczny opis zjawiska zaniku

n k n k ( ) k ) P r s r s m n m n r s r s x y x y M. Przybycień Rachunek prawdopodobieństwa i statystyka

Funkcje tworz ce skrypt do zada«

Przekształcenie Laplace a i jego zastosowania

Funkcje tworzące - przypomnienie

PRZYKŁADY ROZWIAZAŃ STACJONARNEGO RÓWNANIA SCHRӦDINGERA. Ruch cząstki nieograniczony z klasycznego punktu widzenia. mamy do rozwiązania równanie 0,,

CAŁKA NIEOZNACZONA. F (x) = f(x) dx.

Funkcja wykładnicza i logarytm

Metody badania zbieżności/rozbieżności ciągów liczbowych

Damian Doroba. Ciągi. 1. Pierwsza z granic powinna wydawać się oczywista. Jako przykład może służyć: lim n = lim n 1 2 = lim.

Prawdopodobieństwo i statystyka

Temat 4. ( t) ( ) ( ) = ( τ ) ( τ ) τ = ( ) ( ) ( ) ( ) ( ) ( ) ( ) = ( ) Podstawowe własności dystrybucji δ(t) (delta Diraca)

Przełączanie diody. Stan przejściowy pomiędzy stanem przewodzenia diod, a stanem nieprzewodzenia opisuje się za pomocą parametru/ów czasowego/ych.

STATYSTYCZNA OCENA WYNIKÓW POMIARÓW.

Ciągi i szeregi liczbowe. Ciągi nieskończone.

Elementy rach. macierzowego Materiały pomocnicze do MES Strona 1 z 7. Elementy rachunku macierzowego

Zadanie 2 Niech,,, będą niezależnymi zmiennymi losowymi o identycznym rozkładzie,.

> 1), wi c na mocy kryterium porównawczego szereg sin(n n)

Analiza numeryczna. Stanisław Lewanowicz. Aproksymacja funkcji

Metrologia: miary dokładności. dr inż. Paweł Zalewski Akademia Morska w Szczecinie

Transkrypt:

ANALIZA CZĘSOLIWOŚCIOWA SYGNAŁÓW Spi reści. Dykree widmo ygałów okreowych. Związek między zeregiem i raormacją Fouriera 3. Waruki iieia i odwracalości raormacji Fouriera 4. Widma ygałów 5. Właości raormacji Fouriera 6. Przykład raorma Fouriera 7. Uogólioa raormacja Fouriera

rochę hiorii Baro Jea Bapie Joeph FOURIER 768-83 Z wyróżieiem ukończył zkołę wojkową w Auxerre. Zoał auczycielem Ecole Normal a poem Poliechiki w Paryżu. Napoleo miaował go zarządcą Dolego Egipu w wyiku ekpedycji z 798 roku. Po powrocie do Fracji zoał preekem w Greoble. Baroem zoał w 89 roku. Oaeczie w 86 roku zoał ekrearzem Akademii Nauk a aępie jej człokiem w 87. W okreie od 88 roku do 85 roku apiał omowy Opi Egipu. Rówaiem ciepła zaiereował ię w 87 roku. W opublikowaej w 8 roku pracy pokazał jak zereg zbudoway z iuów i koiuów moża wykorzyać do aalizy przewodicwa ciepła w ciałach ałych. Nad zeregami rygoomeryczymi pracował do końca życia, rozzerzając ę problemaykę a raormację całkową.

Dykree widmo ygałów okreowych Dla ygałów pełiających dwa waruki: C, moża uworzyć zereg gdzie / oraz c c co c d c a b b a arc g widmo azowe widmo ampliudowe a co d b i d 3

Od zepoloego zeregu do raormacji Fouriera Niech + / + czyli, e j/ j/ e d gdzie e j j e d j Po zmiaie graic całkowaia e d Dodakowo iech 4

Od zeregu do raormacji Fouriera Podawiając oraz j e d orzymujemy j e d dla j Ze wzoru e ozaczając d bo j orzymujemy e d 5

Bramka prookąa i jej widmo Fouriera Sygał ^ Widmo je ukcją rzeczywią - Obliczyć widmo ygału dla dla i Cza -/ -/ -/ / j e d j e j Częoliwość Poługując ię deiicją raormacji Fouriera i 6

Deiicja raormacji Fouriera ˆ Ogólie j e d j e d Dla a i Częo i lub / i 7

Waruki odwracalości raormacji Fouriera wierdzeie. Niech day będzie ygał L aki, że jego raormaa Fouriera L, wedy e j j e dd L w każdym pukcie dla kórego ygał je ciągły. d d wierdzeie. L d d Jeżeli ygał L L o wedy jego raormaa ˆ L. 8

Widma ygałów j e d r ji e A e j j - widmo zepoloe,, A - widma ampliudowe, - widma azowe,, r - widmo rzeczywie, i - widmo urojoe. r i iˆ arcg rˆ 9

Widma ygałów zaem arc g : /, / / / iˆ arcg rˆ A r i i dla i r dla arg ˆ dla dla A A < Wzajema jedozaczość między widmem a widmami ampliudowymi i azowymi: razem z A ˆ lub A razem z

Parzyość widma rzeczywiego i ampliudowego oraz ieparzyość widma urojoego i azowego e j d co j i d r ji gdzie r co d i i d r r i i r i ˆ ˆ iˆ arcg rˆ

Właości widm r i arc g i r j e d co j i d r ji Dla ygału orzymujemy ˆ rˆ co d Dla ygału orzymujemy ˆ jiˆ j i d

raormacja Fouriera je przekzałceiem liiowym Addyywość j e d j Jedorodość a e d a Zaem j a b e d a b 3

Zachowaie iloczyu kalarego wierdzeie Rayleigha d d Wyika ąd, ˆ, ˆ 4

Zachowaie eergii wierdzeie Parevala L L zaem d d 5

Zachowaie odległości Skoro d o przyjmując orzymujemy ˆ d d ˆ ˆ bo dla pary ˆ dzięki liiowości raormacji Fouriera ˆ ˆ d ˆ 6

Dualość raormacji Fouriera j e d e j e j d d Orzymujemy zależość zwaą dualością raormacji Fouriera Np. j j e d e d ^ 7 - -/ -/ -/ /

Począkowa warość raormay Fouriera Podawiając do przekzałceia orzymujemy j e d ˆ d Podobie, podawiając do przekzałceia odwroego orzymujemy ˆ e j d ˆ d 8

9 3 π π 3 i 3 ˆ π π i ˆ Zmiaa kali czau ygału a a a / ˆ

Przeuięcie w dziedziie czau i częoliwości Przeuięcie w dziedziie czau j bo e d e j po podawieiu rówa ię j j e e d Przeuięcie w dziedziie częoliwości j e j e Sumując oburoie orzymujemy co

3 jπ π iπ π iπ ˆ jπ exp jπ π iπ π iπ jπ exp ˆ ˆ Przeuięcie w dziedziie czau

Przeuięcie w dziedziie częoliwości π i ˆ exp jπ π π i ˆ ˆ coπ π coπ

Różiczkowaie w dziedziie czau Jeżeli : - ygał i jego koleje pochode aż do rzędu - ą ciągłe, - pochoda rzędu iieje prawie wzędzie, - ygał i wzykie jego pochode aż do rzędu poiadają raormay Fouriera, czyli doaeczie zybko dążą do zera dla o d d j 3

Różiczkowaie w dziedziie czau d d iπ ˆ π ji π ˆ π ygał parzyy ygał ieparzyy 4

Ograiczoe ośiki Aaliycza ukcja - ukcja różiczkowala, kórej pochode ą rówież różiczkowale. Ozacza o, że ukcja aaliycza zmieej zepoloej może być lokalie z. w pewym ooczeiu dowolego puku przedawioa w poaci zeregu poęgowego j d e ˆ j d e j d d ˆ j d e j d d ˆ ˆ L d d d Ozacza o, że widmo ˆ je ukcją aaliyczą.! ˆ ˆ d d Niech ygał ma ograiczoy ośik.

Zaada ieozaczoości Heieberga Ozacza o, że widmo może być lokalie, z. w pewym ooczeiu dowolego puku, przedawioe w poaci zeregu poęgowego ˆ ˆ d! ^ czyli ośik widma ie może być ograiczoy! d a - -/ -/ -/ / Impul prookąy i jego widmo ampliudowe. Poępując podobie moża udowodić, że jeżeli ośik widma je ograiczoy, o ośik ygału ie może być ograiczoy.

Nieozaczoość Heieberga Środek rozłożeia eergii ygału * Środek rozłożeia eergii widma ygału d * ˆ Uormowae kwadray odchyleń adardowych dla rozkładów eergii, czyli wariacje d * d * ˆ d Zaada Heieberga 5, 7

Różiczkowaie w dziedziie częoliwości r ji r r i i Oburoie różiczkując orzymujemy d r d r d d j Waruek wyarczający d di d d ˆ d di d Czyli parzye pochode zachowują parzyość części rzeczywiej i ieparzyość części urojoej. Czyli ygał będzie miał warości rzeczywie. W przeciwym wypadku będzie czyo urojoy. Moża udowodić, że 8

Splo w dziedziie czau gdy L d Splo ozaczamy Przemieość plou,, d d Gdy i Mui być aby dla o d ie było rówe zeru ˆ ˆ d ˆ 9

Przykład plou w dziedziie czau 3

3 jπ coπ π iπ ˆ π iπ ˆ jπ π iπ π iπ ˆ ˆ * Wzory do ryuków Splaae ygały Splo w dziedziie czau i jego widmo j d d ˆ bo

Splo w dziedziie częoliwości i całkowaie w dziedziie czau Splo w dziedziie częoliwości g g dg Całkowaie w dziedziie czau Waruek d j d 3

Impul paraboliczy Dla ygału 6 6 dla dla i zaleźć kładową parzyą i ieparzyą oraz wyzaczyć ich widma. 33

Rozłożeie a część parzyą i ieparzyą Każdy ygał moża jedozaczie rozłożyć a umę p gdzie ygał parzyy p ygał ieparzyy z. p p Z eoreyczych rozważań wiemy, że ygał parzyy ma widmo czyo rzeczywie a ieparzyy widmo czyo urojoe. Dla rozważaego przykładu orzymujemy 6 p 6 34

Widmo części parzyej Poługując ię ożamością j p 6 e d a e d a e a a 3 a gdzie a j orzymujemy widmo czyo rzeczywie 6co 3 p 7 i 35

Prezeacja części parzyej p Sygał ^ p Widmo ampliudowe 6 5 - Cza -3 - - 3 Częoliwość 36

Widmo części ieparzyej j e d 6 Poługując ię ożamością e a a a e d a gdzie a j orzymujemy widmo czyo urojoe ˆ j i co 37

Prezeacja części ieparzyej Sygał Widmo ampliudowe ^ 5 6-5 - Cza -3 - - 3 Częoliwość 38

Wykrey do powyżzego przykładu Sygał Widmo ampliudowe ^ 6 - Cza -3 - - 3 Częoliwość 39

Przykład raormay Fouriera Wyzaczyć widmo ygału dla dla dla pozoałych Ze wzoru deiiującego raormację Fouriera j j e d e d Poługując ię ożamością e d a a orzymujemy a e a a 3 co i i4 j ˆ i co co4 4

Wykrey do kolejego przykładu Sygał Widmo ampliudowe ^ Cza -5-4 -3 - - 3 4 5 Częoliwość 4

Wykrey do kolejego przykładu Sygał Widmo ampliudowe ^.5 Cza -5-4 -3 - - 3 4 5 Częoliwość 4

Przykład raormay Fouriera Wyzaczyć widmo ygału dla 5, i dla pozoałych Poługując ię deiicją raormacji Fouriera 5, j j e d e d i4 i i j co4 co co 43

Wykrey do kolejego przykładu Sygał ^ Widmo ampliudowe rówe modułowi części urojoej widma - - Cza -5/ -4/ -3/ -/ -/ / / 3/ 4/ 5/ Częoliwość Sygał je ukcja ieparzyą, więc widmo je czyo urojoe. Dla ygałów o warościach rzeczywiych widmo urojoe je ukcją ieparzyą. 44

Kolejy przykład raormay Fouriera Obliczyć widmo ygału dla dla dla Poługując ię deiicją raormacji Fouriera Po całkowaiu j j e d e d j e j j e j Po podawieiu graic orzymujemy widmo czyo urojoe j i 45

Wykrey do kolejego przykładu Sygał Widmo ampliudowe rówe części rzeczywiej widma ^ - Cza -3/ -/ -/ / / 3/ Częoliwość Sygał je ukcja parzyą, więc widmo je ukcją rzeczywią. Dla ygałów o warościach rzeczywiych widmo rzeczywie je ukcją parzyą. 46

Kolejy przykład raormay Fouriera Obliczyć widmo ygału Korzyając z zależości d dla dla dla i poługując ię wierdzeiem o raormacie z całki j orzymujemy widmo czyo rzeczywie i 47

Jezcze jede przykład dziiaj Jakie je widmo ygału e dla dla Poługując ię deiicją raormacji Fouriera j e d j e j j 48

Wykrey do jezcze jedego przykładu Sygał Widmo ampliudowe ^ 3 Cza -3/ -/ -/ / / 3/ Częoliwość 49

Kolejy pouczający przykład raormay Fouriera Dla ygału w poaci ukcji Gaua widmo ma poać exp exp j 5

Wykrey do kolejego pouczającego przykładu Sygał Widmo ampliudowe rówe części rzeczywiej widma = = ^ = = Cza - - Częoliwość Sygał je ukcja parzyą, więc widmo je ukcją rzeczywią. Dla ygałów o warościach rzeczywiych widmo rzeczywie je ukcją parzyą. Fukcja Gaua je iezmieikiem raormacji Fouriera. 5

Uogólieie raormacji Fouriera lim gdzie lim uogólioa raormaa Fouriera, czyli raormaa w eie graiczym 5

Widma impulu Diraca i ygału ałego Widmo impulu Diraca dla dla dla i lim lim raormaa Fouriera ygału ałego 53

lub raormay Fouriera ygałów okreowych a a co bi j ce Widmo co c co 5, 5, co 5, 5, i 5, j 5, j j e j j co i e ˆ a a jb a jb,5 ˆ c 54

Różiczkowaie w dziedziie częoliwości iπ π jπ jiπ ˆ ˆ bo j d ˆ d 55

Iloczy w dziedziie czau ˆ i ˆ coπ coπ ˆ * ˆ π iπ i π π 56

Iloczy w dziedziie czau i π ˆ co π *ˆ π iπ π 57

raormacja Fouriera ygału z iezerową warością średią gdzie pełia waruki dla klayczej raormacji Fouriera ygał o ałej warości, czy lim d 58

raormacja Fouriera ygału -D Widmo ygału dwu-wymiarowego ˆ x, y x, y e j x x y y dxdy x y xy,, e d d x y j x y x y 59

Wielowymiarowe przekzałceia Fouriera Jeśli x, o j x x e dx dx x x j x x e d d 6