W tym wykładzie zapoznamy się z podstawowymi metodami przybliżonego obliczania całek oznaczonych funkcji jednej zmiennej, tj.

Podobne dokumenty
Zadania z analizy matematycznej - sem. II Całki oznaczone i zastosowania

I. CIĄGI I SZEREGI FUNKCYJNE. odwzorowań zbioru X w zbiór R [lub C] nazywamy ciągiem funkcyjnym.

Wykład 8: Całka oznanczona

7. Szeregi funkcyjne

METODY NUMERYCZNE. Wykład 5. Całkowanie numeryczne. dr hab. inż. Katarzyna Zakrzewska, prof. AGH. Met.Numer. wykład 5 1

Analiza Matematyczna

METODY NUMERYCZNE. Wykład 4. Całkowanie numeryczne. dr hab. inż. Katarzyna Zakrzewska, prof. AGH

WYKŁAD 7. UKŁADY RÓWNAŃ LINIOWYCH Macierzowa Metoda Rozwiązywania Układu Równań Cramera

Zadania i rozwiązania prac domowych z Analizy Matematycznej 1.2 z grupy pana Ryszarda Kopieckiego, semestr letni 2011/2012.

Ciągi liczbowe podstawowe definicje i własności

Matematyka stosowana i metody numeryczne

Algebra WYKŁAD 5 ALGEBRA 1

CIĄGI LICZBOWE N = zbiór liczb naturalnych. R zbiór liczb rzeczywistych (zbiór reprezentowany przez punkty osi liczbowej).

Wykład 1 Pojęcie funkcji, nieskończone ciągi liczbowe, dziedzina funkcji, wykres funkcji, funkcje elementarne, funkcje złożone, funkcje odwrotne.

CAŁKOWANIE NUMERYCZNE

ODPOWIEDZI I SCHEMAT PUNKTOWANIA ZESTAW NR 1 POZIOM ROZSZERZONY

3.1. Ciągi liczbowe - ograniczoność, monotoniczność, zbieżność ciągu. Liczba e. Twierdzenie o trzech ciągach.

Wybrane zagadnienia. Wykład 2a. Metoda simpleks rozwiązywania zadań programowania liniowego.

ODPOWIEDZI I SCHEMAT PUNKTOWANIA ZESTAW NR 1 POZIOM ROZSZERZONY

MATHCAD Obliczenia iteracyjne, macierze i wektory

Wykład 9: Różne rodzaje zbieżności ciągów zmiennych losowych. Prawa wielkich liczb.

Ciągi i szeregi funkcyjne

Wykład 12: Sumowanie niezależnych zmiennych losowych i jego związek ze splotem gęstości i transformatami Laplace a i Fouriera. Prawo wielkich liczb.

Zasada indukcji matematycznej. Dowody indukcyjne.

1.1 Pochodna funkcji w punkcie

Programowanie z więzami (CLP) CLP CLP CLP. ECL i PS e CLP

CAŁKOWANIE NUMERYCZNE

MATEMATYKA Przed próbną maturą. Sprawdzian 2. (poziom rozszerzony) Rozwiązania zadań

Maciej Grzesiak Instytut Matematyki Politechniki Poznańskiej. Całki oznaczone. lim δ n = 0. σ n = f(ξ i ) x i. (1)

Prace Koła Matematyków Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie (2014)

Całka oznaczona. długość k-tego odcinka podziału P. punkt pośredni k-tego odcinka podziału P. Niech funkcja f będzie ograniczona na przedziale

1. Określ monotoniczność podanych funkcji, miejsce zerowe oraz punkt przecięcia się jej wykresu z osią OY

Całka oznaczona. długość k-tego odcinka podziału P. punkt pośredni k-tego odcinka podziału P. Niech funkcja f będzie ograniczona na przedziale

Macierze w MS Excel 2007

i interpretowanie reprezentacji wykorzystanie i tworzenie reprezentacji wykorzystanie wykorzystanie i tworzenie reprezentacji

Rachunek prawdopodobieństwa MAP1151 Wydział Elektroniki, rok akad. 2011/12, sem. letni Wykładowca: dr hab. A. Jurlewicz

Całka oznaczona. długość k-tego odcinka podziału P. średnica podziału P. punkt pośredni k-tego odcinka podziału P

Analiza matematyczna ISIM I

CIĄGI LICZBOWE. Naturalną rzeczą w otaczającym nas świecie jest porządkowanie różnorakich obiektów, czyli ustawianie ich w pewnej kolejności.

RACHUNEK CAŁKOWY. Funkcja F jest funkcją pierwotną funkcji f na przedziale I R, jeżeli. F (x) = f (x), dla każdego x I.

Powtórka dotychczasowego materiału.

Zagadnienie Sturma-Liouville a. Definicja : Zagadnieniem Sturma-Liouville a nazywamy równanie różniczkowe postaci

4. Rekurencja. Zależności rekurencyjne, algorytmy rekurencyjne, szczególne funkcje tworzące.

CIĄGI LICZBOWE N 1,2,3,... zbiór liczb naturalnych. R zbiór liczb rzeczywistych (zbiór reprezentowany przez punkty osi liczbowej).

2. Ciągi liczbowe. Definicja 2.1 Funkcję a : N R nazywamy ciągiem liczbowym. Wartość funkcji a(n) oznaczamy symbolem a

Obliczenia naukowe Wykład nr 14

Analiza Matematyczna 2 Szeregi liczbowe i funkcyjne

EAIiIB- Informatyka - Wykład 1- dr Adam Ćmiel zbiór liczb wymiernych

ODPOWIEDZI I SCHEMAT PUNKTOWANIA ZESTAW NR 1 POZIOM ROZSZERZONY

Ciągi i szeregi liczbowe

Analiza obwodów elektrycznych z przebiegami stochastycznymi. Dariusz Grabowski

1 Definicja całki oznaczonej

Metody numeryczne. Całkowanie. Janusz Szwabiński. nm_slides-4.tex Metody numeryczne Janusz Szwabiński 23/10/ :07 p.

5. CIĄGI. 5.1 Definicja ciągu. Ciągiem liczbowym nazywamy funkcję przyporządkowującą każdej liczbie naturalnej n liczbę rzeczywistej.

VI. Rachunek całkowy. 1. Całka nieoznaczona

I. DZIAŁANIA W ZBIORZE LICZB RZECZYWISTYCH ZBIORY LICZBOWE: liczby całkowite C : C..., 3, 2, 1,

- macierz o n wierszach i k kolumnach. Macierz jest diagonalna jeśli jest kwadratowa i po za główną przekątną (diagonala) są

KONKURS MATEMATYCZNY dla uczniów gimnazjów w roku szkolnym 2012/13 III etap zawodów (wojewódzki) 12 stycznia 2013 r.

Szeregi o wyrazach dowolnych znaków, dwumian Newtona

Układy równań liniowych Macierze rzadkie

Notatki z Analizy Matematycznej 4. Jacek M. Jędrzejewski

Analiza numeryczna Kurs INP002009W. Wykład 1 Narzędzia matematyczne. Karol Tarnowski A-1 p.223

METODY NUMERYCZNE. Wykład 6. Rozwiązywanie układów równań liniowych. dr hab. inż. Katarzyna Zakrzewska, prof. AGH. Met.Numer.

Metoda szeregów potęgowych dla równań różniczkowych zwyczajnych liniowych. Równanie różniczkowe zwyczajne liniowe drugiego rzędu ma postać

Główka pracuje - zadania wymagające myślenia... czyli TOP TRENDY nowej matury.

Analiza matematyczna i algebra liniowa Całka oznaczona

ZADANIA Z ANALIZY MATEMATYCZNEJ dla I roku kierunku informatyka WSZiB

ZADANIA NA POCZA n(n + 1) = 1 3n(n + 1)(n + 2).

Analiza numeryczna. Stanisław Lewanowicz. Całkowanie numeryczne. Definicje, twierdzenia, algorytmy

Materiały dydaktyczne. Matematyka. Semestr II. Wykłady

Całka Riemanna. Analiza Matematyczna. Alexander Denisjuk

log lim =log a e, a x 1 =loga, lim a (1+x) ,oiletagranicaistnieje. ,...,jeżeli a n a,tociągśrednicharytmetycznychb n a(odwrotnienie!

Ekoenergetyka Matematyka 1. Wykład 15. CAŁKI OZNACZONE. Egzaminy I termin poniedziałek :00 Aula B sala 12B Wydział Informatyki

3, leŝącym poniŝej punktu P. Wartości funkcji f są

Analiza matematyczna v.1.6 egzamin mgr inf niestacj 1. x p. , przy założeniu, że istnieją lim

Modelowanie i obliczenia techniczne. Metody numeryczne w modelowaniu: Różniczkowanie i całkowanie numeryczne

Matematyka wybrane zagadnienia. Lista nr 4

RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE WYKŁAD 11

Całkowanie numeryczne przy użyciu kwadratur

Analiza Matematyczna (część II)

Wykład 2. Granice, ciągłość, pochodna funkcji i jej interpretacja geometryczna

MATLAB PODSTAWY. [ ] tworzenie tablic, argumenty wyjściowe funkcji, łączenie tablic

Collegium Novum Akademia Maturalna

ELEMENTÓW PRĘTOWYCH. Rys.D3.1

Rozwiązywanie układów równań liniowych (1)

nazywamy odpowiednio dolną oraz górną sumą Darboux funkcji f w przedziale [a, b] wyznaczoną przez podział P.

Zadania. I. Podzielność liczb całkowitych

Wymagania na poszczególne oceny z matematyki w Zespole Szkół im. St. Staszica w Pile Kl. II poziom rozszerzony

Wymagania edukacyjne z matematyki w klasie III A i III B Liceum Plastycznego 2019/2020

WYZNACZANIE OGNISKOWEJ SOCZEWEK CIENKICH ZA POMOCĄ ŁAWY OPTYCZNEJ

Zadania z Matematyka 2 - SIMR 2008/ szeregi zadania z rozwiązaniami. n 1. n n. ( 1) n n. n n + 4

Całka Riemanna Dolna i górna suma całkowa Darboux

Maciej Grzesiak Instytut Matematyki Politechniki Poznańskiej. Całki oznaczone. lim δ n = 0. σ n = f(ξ i ) x i. (1)

Wykład 2. Pojęcie całki niewłaściwej do rachunku prawdopodobieństwa

Analiza Matematyczna część 3

Wybrane rozkłady prawdopodobieństwa użyteczne w statystyce

WYMAGANIA I KRYTERIA OCENIANIA Z MATEMATYKI W 3 LETNIM LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCYM klasa 2F 1. FUNKCJA LINIOWA

Struna nieograniczona

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 1, zima 2016/17

Jan Nawrocki. MATEMATYKA cz. 2. Analiza matematyczna I

Transkrypt:

WYKŁAD 3 CAŁKOWANIE NUMERYCZNE

Motywcj Wiele spotykych w prktyce cłek ie może być obliczo lityczie lub ich ścisłe obliczeie jest brdzo prcochłoe. Z drugiej stroy, brdzo często wystrczy zć jedyie przybliżoą (w rozsądą dokłdością) wrtość cłki. W tkich sytucjch pomoce jest wykorzystie metod cłkowi umeryczego i przerzuceie prcy komputer. W tym wykłdzie zpozmy się z podstwowymi metodmi przybliżoego obliczi cłek ozczoych fukcji jedej zmieej, tj. cłek postci I b f ( x) dx Będziemy zkłdć, że fukcj f jest przyjmiej ciągł w domkiętym przedzile [,b] (ozcz to utomtyczie, że fukcj f jest ogriczo w tym przedzile). Metody przybliżoego obliczi tkich cłek zywć będziemy ogólie kwdrturmi.

Metod puktu środkowego Jest to brdzo prosty pomysł przestwioy rysuku po lewej. Odpowiedi reguł obliczi cłki postć I I ( b ) f ( c), c ( b) / M Metod trpezów Metod trpezów to kolej prost i turl metod przybliżoego obliczi cłki ozczoej. Wzór tej metody m postć I ( b )[ f ( ) f ( b)] T Jest to jprostszy writ metody iterpolcyjej: cłkow fukcj jest proksymow fukcją liiową, którą cłkujemy lityczie.

Metod Simpso Wprowdzjąc pukt środkowy możemy proksymowć fukcję cłkową wielomiem iterpolcyjym -ego stopi. Nstępie wielomi te cłkujemy lityczie, czego efektem jest formuł I ( b )[ f ( ) 4 f ( c) f ( b)] S 6 gdzie c = ( + b)/.

Kwdrtury Newto-Cotes Uogólijąc ideę metody trpezów moż skostruowć brdziej złożoe kwdrtury iterpolcyje. W tym celu wprowdzmy większą liczbę rówo rozmieszczoych węzłów w przedzile, wyzczmy wielomi iterpolcyjy i cłkujemy go lityczie. Ogól formuł m postć b I ( f ) f ( x ) dx P ( x ) dx I ( f ) gdzie symbol P ozcz the wielomi iterpolcyjy -tego stopi. Wiemy już (Wykłd r ), że wielomi te może być wyzczoy p. metodą Lgrge. Mmy wówczs P ( x) f ( x ) l ( x) k k k0 b

Wobec tego, ogól formuł kwdrtury Newto-Cotes może być zpis w postci gdzie b I ( f ) l ( x ) dx f ( x ) f ( x ) k k k0 k0 k k k b l k ( x ) dx. k

Dokłdość metod cłkowi umeryczego Kluczowym pytiem jest jk dokłdy jest wyik cłkowi otrzymy z pomocą tej czy iej metody. Aktulie zjmiemy się tym włśie problemem. Zczijmy od metody puktu środkowego. Stosując twierdzeie Tylor możemy pisć wzór f ( x) f ( c) f ( c)( x c) f ( xˆ)( x c), xˆ [, b] Cłkując powyższą rówość otrzymmy b b b f ( x) dx ( b ) f ( c) f ( c) ( x b) dx f [ xˆ ( x)]( x c) dx IM 0 I f ( )( b ) M 4 3

Do obliczei trzeciej cłki zstosowliśmy twierdzeie o wrtości średiej w stępujący sposób b b 3 ieujeme w[, b] twierdzeie o pewie wrt. srediej pukt w[, b] f [ xˆ ( x)] ( x c) dx f [ ] ( x c) dx f ( )( b ) Alogicze rchuki moż przeprowdzić dl metody trpezów. Wykorzystmy udowodioe w Wykłdzie twierdzeie o proksymcji wielomiem iterpolcyjym. Dl wielomiu liiowego jego tez sprowdz się do formuły f ( x) P ( x) f [ xˆ ( x)]( x )( x b) Symbol P ozcz tu fukcję liiową iterpolującą wrtości fukcji cłkowej końcch przedziłu [,b], ˆx jest pewym puktem z [,b], ogół zleżym od x.

Cłkujemy otrzymą rówość b b f ( x) dx I ( f ) f [ xˆ ( x)]( x )( x b) dx T b iedodtie w[ b, ] I ( f ) f ( ) ( x )( x b) dx I ( f ) f ( )( b ) T T Zuwżmy, że z otrzymej formuły dl błędu wyik poprwy wiosek, że metod trpezów zwyż wrtość cłki dl fukcji wypukłej w [,b] ( f 0) i ziż wrtość cłki dl fukcji wklęsłej ( f 0). Aliz dokłdości metody Simpso może być przeprowdzo logiczie. Szczegóły pomijmy, bowiem rchuek jest dość prcochłoy. Odpowiedi formuł m postć b f ( x ) dx I ( f ) f S 880 ( )( b ) IV 5 3

Zuwżmy, że w wyrżeiu błąd cłkowi metody puktu środkowego i metody trpezów pojwi się wrtość -ej pochodej fukcji cłkowej w pewym pukcie wewętrzym. Fkt te pozostje w zgodości z obserwcją, że obie te metody dją ścisły wyik dl wielomiów stopi ie większego iż (fukcji stłych lub liiowych). Z drugiej stroy wyik cłkowi dl wielomiów stopi drugiego i wyższych obrczoy będzie pewym błędem. Mówimy, że metod puktu środkowego i metod trpezów to metody -ego rzędu. Poiewż logicze oszcowie dl metody Simpso zwier 4-tą pochodą, wzór Simpso jest ścisły dl wielomiów stopi ie większego iż 3. Wioskujemy z tego, że metod Simpso jest 3-ego rzędu.

Jk jest ogól reguł? Otóż w ogólości rząd kwdrtury typy Newto-Cotes (zmkiętej, tj. używjącej pukty końcowe przedziłu jko węzły iterpolcyje) wykorzystującej proksymcję wielomiem iterpolcyjym stopi (czyli oprtej + węzłch) jest rówy:, gdy liczb jest ieprzyst (p. metod trpezów) +, gdy liczb jest przyst (p. metod Simpso)

Kwdrtury złożoe Zczącą poprwę dokłdości cłkowi moż osiągąć stosując kwdrtury złożoe. Pomysł jest blie prosty: zmist stosowć formułę dej metody globlie do cłego przedziłu [,b], dzielimy te przedził pewą liczbę podprzedziłów, stosujemy metodę w podprzedziłch, otrzyme wyiki częściowe sumujemy. Pomysł m uzsdieie w postci zej włsości cłki ozczoej. Miowicie, wprowdzjąc podził przedziłu [,b] puktmi x x x... x x b 0 możemy pisć b I f ( x k ) dx f ( x ) dx k0 x x k W te oto sposób możemy skostruowć p. złożoą metodę puktu środkowego. Jej formuł będzie określo stępująco I IM ( f ) f ( ck )( xk xk ), ck ( xk xk ), k 0,,.., k0

Jeśli wprowdzoe pukty wewętrze dzielą przedził [,b] podprzedziły rówej długości to powyższ formuł sprowdz się M k k k k0 I ( f ) h f ( c ), h ( b ), c x h ( k ) h, k 0,,.., Moż pokzć, że błąd cłkowi w tej metodzie opisuje wzór b E ( ) M f x dx IM 4 f ( )( b ) h, [, b] Jsym jest, że złożo metod puktu środkowego jest ścisł dl jedyie dl wielomiów stopi ie wyższego iż. Nie to jest jedk terz jwżiejsze, lecz fkt, że błąd cłkowi kurczy się wrz z kwdrtem długości odcików które podzieliliśmy przedził [,b].

W logiczy sposób skostruowć moż złożoą metodę trpezów (vide obrzek). Jej ogóly wzór m postć I I ( ) T f [ f ( xk ) f ( xk )]( xk xk ) k0 W przypdku rówomierego podziłu przedziłu cłkowi otrzymujemy I ( ) ( ) ( ) T f f x0 f xk f ( x) h k

Formuł dl błędu cłkowi złożoą metodą trpezów m postć b E ( ) T f x dx IT f ( )( b ) h, [, b] Widzimy, że złożo metod trpezów dwć będzie wyik podobej jkości co złożo metod puktu środkowego. W szczególości, w obu metodch błąd cłkowi jest proporcjoly do h. Wrto wspomieć, że złożo metod trpezów jest szczególie użytecz do obliczi cłki z fukcji okresowej w przedzile o długości rówej okresowi tej fukcji. Wówczs bowiem błąd cłkowi zik z h w potędze rówiej rzędowi jwyższej periodyczej pochodej jką posid fukcj cłkow. W szczególości, jeśli fukcj cłkowl jest głdk (tj. klsy C ) to błąd zik z tempie szybszym iż jkkolwiek potęg h mówimy wówczs, że złożo metod trpezów osiąg spektrlą zbieżość.

N koiec zpozjmy się z ogólą formułą złożoej metody Simpso I ( f ) [ f ( x ) 4 f ( c ) f ( x )]( x x ), S 6 k k k k k k0 c ( x x ), k 0,,.., k k k W przypdku podziłu rówomierego, formuł t może być zpis w postci I ( f ) h f ( x ) f ( x ) 4 f ( x ) f ( x ), S 3 0 k k k k0 b x j jh, j 0,,..,, h Oszcowie błędu cłkowi dl złożoej metody Simpso z podziłem rówomierym podje stępujący wzór b IV 4 E ( ) S f x dx IS 80 f ( )( b ) h, [, b]

Widzimy, że błąd cłkowi mleje tym rzem proporcjolie ż do 4-ej potęgi długości odcik podziłu! Metod t dje brdzo dobrą dokłdość przy rozsądej liczie podziłów. Wrto rówież wspomieć, że iym sposobem uzyski brdzo dokłdych wrtości cłki dl fukcji o wysokim stopiu regulrości (tj. posidjących ciągłe pochode wysokiego rzędu) jest zstosowie rekurecyjego poprwii wyiku uzyskego metodą trpezów procedur t z jest pod zwą lgorytmu Romberg.

Cłkowie metodą Guss Omówimy terz ią, brdzo populrą metodę przybliżoego obliczi cłek zwą Metodą Guss-Legedre (MGL). Zczijmy od prostego spostrzeżei, że cłk w przedzile [,b] może być trsformow do cłki w stdrdowym przedzile [-,] drogą liiowej zmiy zmieych. Istotie x ( ) ( ), t b t dx ( b ) dt f ( x) dx ( ) ( ), b F t dt x t x b t b gdzie F( t) f [ ( t) b( t)] Zczijmy od przykłdu. Złóżmy, że chcemy skostruowć wzór przybliżoego obliczi cłki ozczoej z przedzile [,]. Wzór te m mieć formę F( t) dt w F( x ) w F( x ), x, x [, ]

Potrzebujemy wyzczyć pukty (węzły) tej kwdrtury x i x orz współczyiki wgowe w d w w tki sposób, by kwdrtur mił jwiększy możliwy rząd dokłdości. W tym celu przetestujemy powyższy wzór jedomich stopi 0,, itd., ż do uzyski wruków (rówń) z których d się wyzczyć ieze prmetry kwdrtury. Rchuki przebiegją stępująco: F() t dx w w F() t x xdx 0 w x w x 3 3 3 3 3 F() t x x dx w x w x F() t x x dx 0 w x w x

Otrzymliśmy stępujący ieliiowy ukłd rówń dl iewidomych x, x, w i w : Rozwiązujemy. ( ) w w, ( b) w x w x 3 3 3 ( c) w x w x, ( d) w x w x x x d x x x x w w w w 3 w x w x x x x x 0. 57735069 3 3 3 Otrzym formuł cłkowi m ztem postć F ( t ) dt 3 3 F ( 3 ) F ( 3 ) E ( F ) Zuwżmy, że otrzym formuł jest 3-ego rzędu, tj. jest ścisł dl dowolego wielomiu stopi 3! Moż rówież pokzć, że błąd cłkowi wyrż się wzorem IV E ( F) F ( ), [, ] 35

Mówiąc ogólie, metod Guss oprt jest podobie jk metody Newto-Cotes wykorzystiu proksymcji fukcji cłkowej wielomiem iterpolcyjym. Podstwow różic poleg tym, że w metodzie Guss wykorzystywe są specjlie dobre węzły. Ich dobór jest optymly w tym sesie, że metod osiąg jwyższy możliwy rząd. Sposób wybory węzłów w metodzie Guss jest ściśle związy z kocepcją wielomiów ortogolych. Rozwżmy stdrdowy przedził [-,] i iech Ω = Ω(x) będzie zdą fukcją dodtią i cłkowlą w tym przedzile. Mówimy, że zbiór wielomiów { p ( x) x x..., k 0,,,...} k k k k, k k, k k, 0 jest Ω-ortogoly w przedzile [-,] wtedy i tylko, gdy spełioe są wruki (ortogolości) p i( x ) p j( x ) ( x ) dx 0, i j Podjmy dw wże przykłdy rodzi wielomiów ortogolych

. Wielomiy Czebyszew Z wielomimi Czebyszew zetkęliśmy się już w Wykłdzie -szym. Wielomiy te zde są przez stępując formułę rekurecyją T ( x), T ( x) x, T ( x) xt ( x) T, j,,.. 0 j j j Wielomiy Czebyszew tworzą zbiór ortogoly, mją bowiem miejsce rówości, i j 0 T ( ) ( ) ( ) i x Tj x x dx, i j 0 0, i j gdzie fukcj wgow Ω d jest wzorem ( x) x. Dowód ortogolości poleg wykorzystiu związku wielomiów Czebyszew z fukcjmi trygoometryczymi ( T (cos x) cos jx) i wykorzystiu ortogolości j ( zwykłej to jest bez fukcji wgowej) tych osttich przedzile [, ].

. Wielomiy Legedre Wielomiy Legedre są zdefiiowe z pomocą stępującej reguły rekurecyjej j j L ( x), L ( x) x, L ( x) xl ( x) L ( x), j,,.. 0 j j j j j lub bezpośredio wzorem postci [ j / ] L ( ) k j j k j k j x j ( ) x, j 0,,,... k j k0 Wielomiy te są ortogole przedzile [-,] w zwykły sposób tj. przy jedostkowej fukcji wgowej Ω L ( x) L ( x) dx i j i 0, i j, i j Uwg: wszystkie miejsc zerowe wielomiów Czebyszew i Legedre są położoe w otwrtym przedzile (-,).

Objśimy kostrukcję ogólej metody Guss tj. przybliżoej metody obliczi cłek ozczoych z zdą fukcją wgową Ω przedzile [-,] Wzór przybliżoego cłkowi m postć I ( f ) F( x) ( x) dx I, ( F) jf( x j), x j [, ], j 0,,.., j0 przy czym współczyiki j, j 0,,.., oblicz się stępująco ( x x0 ) ( x x j)( x x j) ( x x) j l j( x) ( x) dx ( x) dx ( x x ) ( x x )( x x ) ( x x ) j 0 j j j j j W powyższych cłkch l ( x), j 0,,.., to wielomiy iterpolcyjy Lgrge j (vide Wykłd r ) zdefiiowe dl ukłdu węzłów kwdrtury Guss.

Jk wyzczyć węzły kwdrtury Guss? Odpowiedź to ietrywile pytie wyik z wżego twierdzei (dowiedzioego przez Crl Jcobiego w roku 86): Rząd dokłdości kwdrtury iterpolcyjej wykorzystującej + węzłów (tj., wielomi iterpolcyjy -tego stopi) jest rówy + m wtedy i tylko wtedy, gdy wielomi spełi wruki 0 j j ( x) ( x x ) ( x x )( x x ) ( x x ) x k ( x ) ( x ) dx 0, k 0,,.., m Kometrz: Sformułowe w twierdzeiu wruki ozczją de fcto, że wielomi ( x ) m być Ω-ortogoly do wszystkich wielomiów stopi ie wyższego iż m-.

Dowód: Złóżmy, że fukcj F jest wielomiem stopi + m. Możemy ztem pisć rówość Fx ( ) ( x) qm ( x) r ( x), gdzie r ( x ) jest resztą dzielei F przez. Poiewż stopień wielomiu r ( x ) ie przewyższ liczby, ztem zstosowi kwdrtury iterpolcyjej wykorzystującej + węzłów do przybliżoego scłkowi tego wielomiu dje wyik ścisły. Mmy ztem j0 r ( x ) r ( x) ( x) dx F( x) ( x) dx ( x) q ( x) ( x) dx j j m Dlej, tez twierdzei wyik z fktu, że drug cłk zik (ptrz Kometrz) i mją miejsce rówości F( x ) r ( x ), j 0,,..,. j j Wobec tego mmy rówość co kończy dowód. F( x) ( x) dx r ( x ) F( x ) j j j j j0 j0

Z powyższego twierdzei możemy wyciągąć dw kluczowe wioski:. Mksymly rząd dokłdości kwdrtury iterpolcyjej wykorzystującej + węzłów wyosi +. Wiosek te wyik z prostej obserwcji, że sformułowe w powyższym twierdzeiu wruki ortogolości ie mogą mieć miejsc dl m = +. Gdyby tk było, to wielomi υ + byłby Ω-ortogoly to wszystkich wielomiów stopi +, więc w szczególości do smego siebie! Implikowłoby to rówość postci ( x) ( x) dx 0 w kosekwecji fłszywy wiosek, że 0.

. Węzłmi kwdrtury iterpolcyjej dl cłek bez wgi ( ) o mksymlym rzędzie są miejsc zerowe wielomiu Legedre o stopiu rówym +. Istotie, dl kwdrtury o mksymlym rzędzie wruki ortogolości sformułowe w twierdzeiu Jcobiego są spełioe dl k 0,,..,. Ozcz to, że wielomi υ + jest ortogoly do wszystkich do wszystkich wielomiów stopi ie większego iż (ptrz poowie Kometrz). Jedyym tkim wielomiem jest włśie wielomi Legedre L +, ztem ( x) L ( x) x, j 0,,.., Otrzymą kwdrturę iterpolcyją zywmy kwdrturą Guss-Legedre. M o ostteczie postć F( x) dx I ( F) F( ) GL j j przy czym współczyiki j, j 0,,.., de są wzormi j0 j, j 0,,.., ( )[ L ( )] j j j j

Ze jest rówież stępujące oszcowie błędu tej metody [( )!] F x dx I F F x x ( 3)[( )!] 3 4 ( ) ( ) GL( ) ( ˆ), ˆ 3 (, ) Widzimy, że rząd dokłdości MGL jest rówy. Niestety, węzły tej kwdrtury (czyli miejsc zerowe wielomiu Legedre ) ie mogą być w ogólości zlezioe metodmi czysto lityczymi. Do ich wyzczei używ się odpowiedich metod przybliżoych (p. metody styczych, z którą zpozmy się w Wykłdzie 4-tym). W wielu podręczikch moż zleźć stbelryzowe wrtości prmetrów kwdrtury Guss (i szeregu iych jej pokrewych). Wreszcie, kwdrtur Guss-Legedre jest dostęp w formie gotowej w rozmitych bibliotekch umeryczych i pkietch progrmów mtemtyczych (p. MATLAB).

Jedą z pokrewych metod jest kwdrtur Guss-Czebyszew służąc do przybliżoego obliczi wrtości cłki z wgą Czebyszew ( x) ( x ). Jej włsości są w pełi logicze do kwdrtury Guss-Legedre. Różic poleg tym, że węzły kwdrtury Guss-Czebyszew to miejsc zerowe wielomiu Czebyszew, dl których istieją proste formuły litycze (ptrz Wykłd ).