3 Arytmetyka. 3.1 Zbiory liczbowe.

Podobne dokumenty
I. Ciągi liczbowe. , gdzie a n oznacza n-ty wyraz ciągu (a n ) n N. spełniający warunek. a n+1 a n = r, spełniający warunek a n+1 a n

Stwierdzenie 1. Jeżeli ciąg ma granicę, to jest ona określona jednoznacznie (żaden ciąg nie może mieć dwóch różnych granic).

zadań z pierwszej klasówki, 10 listopada 2016 r. zestaw A 2a n 9 = 3(a n 2) 2a n 9 = 3 (a n ) jest i ograniczony. Jest wiec a n 12 2a n 9 = g 12

I. Podzielność liczb całkowitych

Ciągi liczbowe wykład 3

Matematyka. Zakres podstawowy. Nawi zanie do gimnazjum. n/m Rozwi zywanie zada Zadanie domowe Dodatkowe Komunikaty Bie ce materiały

Wykład 11. a, b G a b = b a,

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna A1, zima 2011/12. Kresy zbiorów. x Z M R

Analiza matematyczna. Robert Rałowski

LICZBY, RÓWNANIA, NIERÓWNOŚCI; DOWÓD INDUKCYJNY

Materiały do wykładu Matematyka Stosowana 1. Dariusz Chrobak

O liczbach naturalnych, których suma równa się iloczynowi

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 1, zima 2016/17

a 1, a 2, a 3,..., a n,...

Teoria. a k. Wskaźnik sumowania można oznaczać dowolną literą. Mamy np. a j = a i =

Podróże po Imperium Liczb

2 n < 2n + 2 n. 2 n = 2. 2 n 2 +3n+2 > 2 0 = 1 = 2. n+2 n 1 n+1 = 2. n+1

Damian Doroba. Ciągi. 1. Pierwsza z granic powinna wydawać się oczywista. Jako przykład może służyć: lim n = lim n 1 2 = lim.

SKRYPT Z ANALIZY MATEMATYCZNEJ DLA UCZNIÓW XIV LO Lista zadań Lista zadań 21

dna szeregu. ; m., k N ; ó. ; u. x 2n 1 ; e. n n! jest, że

Analiza numeryczna. Stanisław Lewanowicz. Aproksymacja funkcji

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 1A, zima 2012/13. Ciągi.

lim a n Cigi liczbowe i ich granice

I kolokwium z Analizy Matematycznej

2. Nieskończone ciągi liczbowe

3. Funkcje elementarne

Internetowe Kółko Matematyczne 2004/2005

Wektory Funkcje rzeczywiste wielu. Matematyka Studium doktoranckie KAE SGH Semestr letni 2008/2009 R. Łochowski

Wykład 7. Przestrzenie metryczne zwarte. x jest ciągiem Cauchy ego i posiada podciąg zbieżny. Na mocy

7 Liczby zespolone. 7.1 Działania na liczbach zespolonych. Liczby zespolone to liczby postaci. z = a + bi,

Arytmetyka pierścienia liczb całkowitych (w tym podzielność)

Analiza Matematyczna I dla Inżynierii Biomedycznej Lista zadań

SZEREGI LICZBOWE. s n = a 1 + a a n = a k. k=1. aq n = 1 qn+1 1 q. a k = s n + a k, k=n+1. s n = 0. a k lim n

Matematyka ETId I.Gorgol Twierdzenia o granicach ciagów. Twierdzenia o granicach ciagów

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 1A, zima 2014/15. n = Rozwiązanie: Stosując wzór na wartość współczynnika dwumianowego otrzymujemy

1 Wersja testu A 21 czerwca 2017 r. 1. Wskazać taką liczbę wymierną w, aby podana liczba była wymierna. w = w 2, w = 2.

ALGEBRA LINIOWA Informatyka 2015/2016 Kazimierz Jezuita. ZADANIA - Seria 1. Znaleźć wzór na ogólny wyraz ciągu opisanego relacją rekurencyjną: x

SKRYPT Z ANALIZY MATEMATYCZNEJ DLA UCZNIÓW XIV LO

Zadania z algebry liniowej - sem. I Liczby zespolone

Materiały do ćwiczeń z Analizy Matematycznej I

CAŁKA NIEOZNACZONA. F (x) = f(x) dx.

Metody badania zbieżności/rozbieżności ciągów liczbowych

Zasada indukcji matematycznej. Dowody indukcyjne.

MATURA 2014 z WSiP. Zasady oceniania zadań

MATEMATYKA I SEMESTR ALK (PwZ)

Wyk lad 8 Zasadnicze twierdzenie algebry. Poj. ecie pierścienia

a n 7 a jest ciągiem arytmetycznym.

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 1 LUX, zima 2016/17

x t 1 (x) o 1 : x s 3 (x) Tym samym S(3) = {id 3,o 1,o 2,s 1,s 2,s 3 }. W zbiorze S(n) definiujemy działanie wzorem

Informatyka Stosowana-egzamin z Analizy Matematycznej Każde zadanie należy rozwiązać na oddzielnej, podpisanej kartce!

UKŁADY RÓWNAŃ LINOWYCH

3. Wzory skróconego mnożenia, działania na wielomianach. Procenty. Elementy kombinatoryki: dwumian Newtona i trójkąt Pascala. (c.d.

Wykªad 05 (granice c.d., przykªady) Rozpoczniemy od podania kilku przykªadów obliczania granic ci gów. n an = + dla a > 1. (5.1) lim.

Pierwiastki z liczby zespolonej. Autorzy: Agnieszka Kowalik

Równoliczno zbiorów. Definicja 3.1 Powiemy, e niepuste zbiory A i B s równoliczne jeeli istnieje. Piszemy wówczas A~B. Przyjmujemy dodatkowo, e ~.

MATEMATYKA (poziom podstawowy) przykładowy arkusz maturalny wraz ze schematem oceniania dla klasy II Liceum

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 1A, zima 2014/15. n 4n n 1

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 1 LUX, zima 2016/17

Podstawowe struktury algebraiczne

Egzaminy. na wyższe uczelnie zadania

Operatory zwarte Lemat. Jeśli T jest odwzorowaniem całkowym na przestrzeni Hilberta X = L 2 (Ω) z jądrem k L 2 (M M)

Katalog wymagań programowych z matematyki od absolwenta II klasy (poziom rozszerzony).

Szereg geometryczny. 5. b) b n = 4n 2 (b 1 = 2, r = 4) lub b n = 10 (b 1 = 10, r = 0). 2. jest równa 1 x dla x = 1+ Zad. 3:

1 Twierdzenia o granicznym przejściu pod znakiem całki

Kongruencje Wykład 4. Kongruencje kwadratowe symbole Legendre a i Jac

Zdarzenia losowe, definicja prawdopodobieństwa, zmienne losowe

ZBIÓR LICZB RZECZYWISTYCH - DZIAŁANIA ALGEBRAICZNE

Znajdowanie pozostałych pierwiastków liczby zespolonej, gdy znany jest jeden pierwiastek

5. Zasada indukcji matematycznej. Dowody indukcyjne.

MACIERZE STOCHASTYCZNE

Maciej Grzesiak Instytut Matematyki Politechniki Poznańskiej. Liczby zespolone

3. Wzory skróconego mnożenia, działania na wielomianach. Procenty. Elementy kombinatoryki: dwumian Newtona i trójkąt

Maciej Grzesiak Instytut Matematyki Politechniki Poznańskiej. Liczby zespolone

O podzielności liczb

Prawdopodobieństwo i statystyka

pitagorejskie, równanie Pella i jedno zadanie z XVI Olimpiady Matematycznej

Zadania z analizy matematycznej - sem. I Szeregi liczbowe

Przykładowe zadania dla poziomu rozszerzonego

Wzór Taylora. Matematyka Studium doktoranckie KAE SGH Semestr letni 2008/2009 R. Łochowski

Analiza Matematyczna I dla Fizyki na WPPT Lista zadań

ZAGADNIENIA Z MATEMATYKI DLA STUDENTÓW I ROKU WIMiR Semestr zimowy 2017/18

Analiza matematyczna dla informatyków 4 Zajęcia 5

Twierdzenia o funkcjach ciągłych

Rekursja 2. Materiały pomocnicze do wykładu. wykładowca: dr Magdalena Kacprzak

CIĄGI LICZBOWE. Poziom podstawowy

Analiza Matematyczna I.1

Zadanie 1.6. Niech n N, a R + \ N, a 2 = n. Wykazać, że a / Q. Zadanie 1.7. Wykazać następujące twierdzenia za pomocą indukcji matematycznej.

c 2 + d2 c 2 + d i, 2

Ekonomia matematyczna - 1.1

Tematy zadań 2 razy 33 przykładowe zadania maturalne. Matura podstawowa

Teoria. a k. Wskaźnik sumowania można oznaczać dowolną literą. Mamy np. a j = a i =

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 1A, zima 2013/14

Charakterystyki liczbowe zmiennych losowych: wartość oczekiwana i wariancja

Klucz odpowiedzi do zadań zamkniętych oraz schematy oceniania zadań otwartych. Matematyka. Poziom podstawowy

Estymacja przedziałowa

Statystyka matematyczna. Wykład II. Estymacja punktowa

Egzamin maturalny z matematyki CZERWIEC 2011

3.1. Ciągi liczbowe - ograniczoność, monotoniczność, zbieżność ciągu. Liczba e. Twierdzenie o trzech ciągach.

KOMBINATORYKA. Oznaczenia. } oznacza zbiór o elementach a, a2,..., an. Kolejność wypisania elementów zbioru nie odgrywa roli.

Transkrypt:

3 Arytmetyka. 3.1 Zbiory liczbowe. Bóg stworzył liczby aturale, wszystko ie jest dziełem człowieka. Leopold Kroecker Ozaczeia: zbiór liczb aturalych: N = {1, 2,...} zbiór liczb całkowitych ieujemych: N 0 = {0, 1, 2,...} zbiór liczb całkowitych: Z = {, N} {0} { N} = {..., 2, 1, 0, 1, 2,...} zbiór liczb wymierych: Q = { p, p Z, q N} q ułamek zwykły: 5 2 ułamek zwykły skrócoy: 5 2 13 78 1 6 128 10 64 5 ułamek dziesięty: 2, 5 12, 8 0, 166... ułamek dziesięty skończoy - gdy miaowik jest postaci 2 p 5 q, p, q N ułamek dziesięty ieskończoy - gdy miaowik w rozkładzie iloczyowym posiada ie czyiki Liczby iewymiere pojawiają się jako graice pewych rówań lub jako graice pewych ciągów. Każda liczba iewymiera rozdziela zbiór Q a dwie części: klasę dolą, tj. zbiór wszystkich liczb wymierych miejszych od iej, oraz klasę górą, tj. zbiór wszystkich liczb wymierych większych od iej. Mówimy więc, że każda liczba iewymiera jest przekrojem liczb wymierych. Dzięki temu liczby iewymiere moża przybliżać liczbami wymierymi. Przykład. Liczba π może być defiiowaa jako graica ciągu obwodów -kątów foremych wpisaych w koło o średicy 1. Wykoać stosowe obliczeia. liczby wymiere ależące do klasy dolej 3 < π < 4 3, 1 < π < 3, 2 3, 14 < π < 3, 15 3, 141 < π < 3, 142 itd. liczby wymiere ależące do klasy górej

zbiór liczb iewymierych: IQ zbiór liczb rzeczywistych: R = Q IQ Przykład. Wykazać, że 2 ie jest liczbą wymierą. Dowód. Moża wykazać, że Twierdzeie 3 Pierwiastek m-tego stopia z liczby aturalej iebędącej m-tą potęgą liczby aturalej, jest liczbą iewymierą. Ozacza to, że liczby postaci: 2, 3, 5, 6, 7, 8, 10,... 3 2, 3 3, 3 4, 3 5, 3 6, 3 7, 3 9, 3 10,... 4 2,... są iewymiere. Wprowadza się też iy podział zbioru R a dwa podzbiory: liczb algebraiczych i liczb przestępych. Mówimy, że liczba jest algebraicza, jeśli jest pierwiastkiem wielomiau o współczyikach całkowitych. Liczba, która ie jest algebraicza, azywaa jest liczbą przestępą. Wszystkie liczby wymiere oraz pierwiastki z liczb wymierych dodatich są algebraicze gdyż dla m, N W 1 (x) = x m ma pierwiastek m oraz W 2 (x) = x p p m m ma pierwiastek, m, > 0. Twierdzeie 4 Liczba π jest liczbą iewymierą. Uwaga. Niewymierość liczby π udowodił w 1767 Joha Lambert. Wykazał o twierdzeie mówiące, że jeśli liczba x jest wymiera i róża od zera, to przyajmiej jeda z liczb cos x, si x jest iewymiera. Skoro cos π = 1 oraz si π = 0, zatem π ie może być wymiera. W 1882 Ferdyad Lidema udowodił podobym sposobem, że π jest liczbą przestępą. Narzędziem do tego celu było twierdzeie mówiące, że jeśli liczba x jest algebraicza i róża od zera, to przyajmiej jeda z liczb cos x, si x jest iewymiera. Stosując powyższe rozumowaie otrzymujemy przestępość liczby π.

Twierdzeie 5 Liczba e jest liczbą iewymierą. Dowód. Zadaie. Wyrazić liczbę 78, (1016) jako ułamek zwykły. 3.2 Kresy zbiorów. Niech A będzie pewym iepustym zbiorem liczbowym. Defiicja 1 Liczbę ależącą do zbioru A, która jest większa od wszystkich pozostałych liczb tego zbioru, azywamy elemetem ajwiększym zbioru A i ozaczamy max A. Defiicja 2 Liczbę ależącą do zbioru A, która jest miejsza od wszystkich pozostałych liczb tego zbioru, azywamy elemetem ajmiejszym zbioru A i ozaczamy mi A. W każdym skończoym zbiorze liczbowym istieje elemet ajwiększy i elemet ajmiejszy. W zbiorze ieskończoym takie elemety mogą ie istieć. Przykłady. mi{x R : x 2 2x 3 0} =, max{x R : x 2 2x 3 0} = mi{x R : x 2 2x 3 < 0} =, max{x R : x 2 2x 3 < 0} = mi{x + 1 : x > 0} = x, max{x + 1 : x > 0} = x Defiicja 3 Liczbę taką, że wszystkie liczby zbioru A są iewiększe od iej, azywamy ograiczeiem górym zbioru A. Defiicja 4 Liczbę taką, że wszystkie liczby zbioru A są iemiejsze od iej, azywamy ograiczeiem dolym zbioru A. Defiicja 5 Zbiór A azywamy ograiczoym od góry, jeśli istieje ograiczeie góre zbioru A. Defiicja 6 Zbiór A azywamy ograiczoym od dołu, jeśli istieje ograiczeie dole zbioru A. Defiicja 7 Zbiór A azywamy ograiczoym, jeśli jest ograiczoy zarówo z dołu, jak i z góry.

Przykłady. Zbiory {x R : x 2 2x 3 0} = [ 1, 3], {x R : x 2 2x 3 < 0} = ( 1, 3) mają ograiczeia zarówo dole jak i góre. Zbiór {x + 1 : x > 0} = [2, ) posiada tylko x ograiczeie dole. Defiicja 8 Najmiejszą liczbę spośród wszystkich ograiczeń górych zbioru A azywamy kresem górym zbioru A i ozaczamy sup A. Defiicja 9 Największą liczbę spośród wszystkich ograiczeń dolych zbioru A azywamy kresem dolym zbioru A i ozaczamy if A. Powyższe defiicje elemetów ajwiększego i ajmiejszego oraz kresów górego i dolego w zadaym zbiorze A moża wyrazić za pomocą kwatyfikatorów: Przykłady. x = max A ( x A x A x x ) ( x = mi A x A ) x x x A x = sup A x x x 0 > x ε x A ε>0 x 0 A x = if A x x x 0 < x + ε x A ε>0 x 0 A mi( 1, 3) =, max( 1, 3) = if( 1, 3) =, sup( 1, 3) = if{2, N} =, mi{2, N} = sup{2, N} =, max{2, N} =

3.3 Wartość bezwzględa. a, a 0 a = a, a < 0 Własości wartości bezwzględej. 1. a b b a b, 2. a = a, 3. a a a, 4. a + b a + b, ierówość trójkąta 5. a b a b a + b, 6. ab = a b, 7. jeśli a c i b d, to a + b c + d Dowód własości 1. Dowód własości 4. Dowód własości 5.

3.4 O liczbach aturalych i całkowitych. Defiicja 10 Liczba aturala m dzieli ( jest podziele przez m) jeśli iloraz m jest liczbą całkowitą. Piszemy wtedy m. Zatem m k Z = m k. Defiicja 11 Największą liczbę całkowitą, która dzieli dwie dae liczby całkowite m i azywamy ajwiększym wspólym dzielikiem tych liczb i ozaczamy ją NW D(m, ) lub (m, ). Defiicja 12 Najmiejszą liczbę aturalą, której dzielikami są dwie dae liczby aturale m i azywamy ajmiejszą wspólą wielokrotością tych liczb i ozaczamy ją NW W (m, ) lub [m, ]. Zatem dla m, Z : NW D(m, ) = max{k Z : k m i k }, dla m, N : NW W (m, ) = mi{l N : m l i l}. Przykład. 1 NW W (16, 12) = 48 stąd p. NW D(16, 12) = 4 + 1 = 4 + 3 = 7 16 12 48 48 48 Metoda obliczaia NWD algorytm Euklidesa. 1. Weź dwie liczby aturale m,. 2. A := max{m, }, a := mi{m, }. 3. Oblicz resztę r z dzieleia A przez a. 4. Jeśli r 0, to (A := a, a := r, przejdź do kroku 3.) 5. NW D(m, ) = a.

Przykład. NW D(735, 126). Twierdzeie 6 Dla m, N mamy NW D(m, ) NW W (m, ) = m. 3.5 Liczby pierwsze i złożoe. Defiicja 13 Liczba aturala p azywa się liczbą pierwszą jeśli ma dokładie dwa dzieliki: 1 oraz p. Defiicja 14 Liczba aturala, która ie jest liczbą pierwszą azywa się liczbą złożoą. Uwaga. Przyjmuje się, że 1 ie jest liczbą pierwszą. Koleje liczby pierwsze: 2, 3, 5, 7, 11, 13, 17, 19, 23, 29, 31, 37, 41,... Podstawowe twierdzeie arytmetyki. Każda liczba aturala może być jedozaczie przedstawioa w postaci gdzie p j są liczbami pierwszymi. m = p j j, j 0, j=1 Na przykład 1452 = 2 2 3 1 5 0 7 0 11 2 = 2 2 3 1 11 2 11111 =... = 41 1 271 1

Twierdzeie 7 (Euklides) Liczb pierwszych jest ieskończeie wiele. Dowód. Nie zay jest żade wzór geerujący dowolie duże liczby pierwsze. Metoda elemetara wyzaczaia liczb pierwszych sito Eratosteesa Twierdzeie 8 (Wilso) Liczba p jest pierwsza wtedy i tylko wtedy gdy (p 1)! + 1 jest podziela przez p. Największe zae a przestrzei ostatich 2 wieków liczby pierwsze zawsze były tzw. liczbami Mersee a postaci 2 p 1, gdzie p jest liczbą pierwszą. Jedak ie każda liczba tej postaci musi być pierwsza! k p k M k pierwsza/złożoa uwagi 1 2 3 p 2 3 7 p 3 5 31 p 4 7 127 p 5 11 2047 z 2047 = 23 89 6 13 8191 p Największa zaa obecie (I 2013) liczba pierwsza M 48 = 2 57885161 1 ma 17,5 milioa cyfr. Dziesięć ajwiększych zaych dziś liczb pierwszych to liczby Mersee a. Istytucja Electroic Frotier Foudatio ustaowiła agrodę 100 tysięcy dolarów dla odkrywcy liczby pierwszej o więcej iż 10 milioach cyfr oraz agrodę 150 tysięcy dolarów dla odkrywcy liczby pierwszej o więcej iż 100 milioach cyfr. π(x) - fukcja Eulera, ilość liczb pierwszych miejszych od x

π(x) gęstość rozmieszczeia liczb pierwszych π(100) = 25 1/4 π(1000) = 168 1/6 π(10000) = 1229 1/8 Zae są przybliżeia fukcji π(x) p. lub l x 3/2 < x π(x) π(x) x l x < l x 1/2 dla x 67. Pierwszy ze wzorów ozacza, że biorąc duże x, p. x = 10 16 i wybierając losowo liczby bliskie x średio po l 10 16 = 16 l 10 = 36, 8... próbach trafimy a liczbę pierwszą. Zastosowaie dużych liczb pierwszych algorytmy szyfrujące (p. RSA) 3.6 Dwumia Newtoa. Dla, k N 0 mamy! = { 1, = 0 1 2..., 1 oraz ( ) = k! ( k)!k!. Uwaga. Dla N 0 mamy ( ( ( ) ( ) 0) = 1 = ) oraz 1 = = 1. Twierdzeie 9 ( ) ( ) + = k k + 1 ( ) + 1 k + 1,, k N 0, > k.

Dowód. Zadaia. Wykazać, że 1. ( ) ( k = +1 k+1 2. ( m)( m k ) = ( k ) k+1, +1 )( k m k ),, m, k N0, m k. Z ww. twierdzeia wyika kostrukcja trójkąta Pascala ( 0 0) ( ) ( 1 1 ( ) 0 ( ) 1) ( 2 2 2 ( ) 0 ( ) 1 ( ) 2) ( 3 3 3 3 ( ) 0 ( ) 1 ( ) 2 ( ) 3) ( 4 4 4 4 4 0 1 2 3 4) 1 1 1 1 2 1 1 3 3 1 1 4 6 4 1 Twierdzeie 10 Dla dowolego N i dowolych a, b R mamy (a + b) = k=0 ( ) a k b k = k ( ) a 0 b + 0 ( ) a 1 b 1 +... + 1 ( ) a b 0. wzór dwumiey Newtoa W szczególości (a ± b) 2 = a 2 ± 2ab + b 2, (a ± b) 3 = a 3 ± 3a 2 b + 3ab 2 ± b 3. Dowód. Ze wzoru dwumieego Newtoa moża uzyskać wiele wzorów. 1. k=0 ( k) = 2, 2. k=0 ( 1) k( ) k = 0,

3. p k=0 ( k )( k p k ) = 2 p ( p ), p 0, 4. /2 k=0 ( 2k) = 2 1 dla P ar, 5. ( ) /2 1 k=0 2k+1 = 2 1 dla P ar, 6. ( ) ( 1)/2 k=0 2k = 2 1 dla NP ar, 7. ( ) ( 1)/2 k=0 2k+1 = 2 1 dla NP ar.