Układy punktów materialnych i zasada zachowania pędu.

Podobne dokumenty
Obroty. dθ, cząstka W Y K Ł A D VIII. Prędkość kątowa i przyspieszenie kątowe.

Rysunek 9-13 jest to pokazane na rysunku 9-14.W rezultacie, jeŝeli obroty odbywają się w r

ZASADA ZACHOWANIA MOMENTU PĘDU: PODSTAWY DYNAMIKI BRYŁY SZTYWNEJ

Podstawy Procesów i Konstrukcji Inżynierskich. Ruch obrotowy INZYNIERIAMATERIALOWAPL. Kierunek Wyróżniony przez PKA

r śm równa się wypadkowej sile działającej na

Energia potencjalna jest energią zgromadzoną w układzie. Energia potencjalna może być zmieniona w inną formę energii (na przykład energię kinetyczną)

Fizyka 7. Janusz Andrzejewski

Praca i energia. x jest. x i W Y K Ł A D Praca i energia kinetyczna. Ruch jednowymiarowy pod działaniem stałych sił.

Pęd, d zasada zac zasad a zac owan owan a p a p du Zgod Zg n od ie n ie z d r d u r g u im g pr p a r wem e N ew e tona ton :

3. Siła bezwładności występująca podczas ruchu ciała w układzie obracającym się siła Coriolisa

Ruch obrotowy. Wykład 6. Wrocław University of Technology

(M2) Dynamika 1. ŚRODEK MASY. T. Środek ciężkości i środek masy

RUCH OBROTOWY Można opisać ruch obrotowy ze stałym przyspieszeniem ε poprzez analogię do ruchu postępowego jednostajnie zmiennego.

Wykład 15 Elektrostatyka

Inercjalne układy odniesienia

BRYŁA SZTYWNA. Zestaw foliogramów. Opracowała Lucja Duda II Liceum Ogólnokształcące w Pabianicach

ZASADA ZACHOWANIA PĘDU

Fizyka 1- Mechanika. Wykład 7 16.XI Zygmunt Szefliński Środowiskowe Laboratorium Ciężkich Jonów

Wykład: praca siły, pojęcie energii potencjalnej. Zasada zachowania energii.

Opracowanie pytań na egzamin Fizyka dla elektroników 1

Zastosowanie zasad dynamiki Newtona.

1. Ciało sztywne, na które nie działa moment siły pozostaje w spoczynku lub porusza się ruchem obrotowym jednostajnym.

RUCH OBROTOWY BRYŁY SZTYWNEJ

MECHANIKA OGÓLNA (II)

9 K A TEDRA FIZYKI STOSOWANEJ P R A C O W N I A F I Z Y K I

Pędu Momentu pędu Ładunku Liczby barionowej. Przedmiot: Fizyka. Przedmiot: Fizyka. Wydział EAIiE Kierunek: Elektrotechnika.

Fizyka. Wykład 2. Mateusz Suchanek

Zachowanie energii. W Y K Ł A D VI. 7-1 Zasada zachowania energii mechanicznej.

I. Elementy analizy matematycznej

XXXVII OLIMPIADA FIZYCZNA ETAP III Zadanie doświadczalne

Energia kinetyczna i praca. Energia potencjalna

Siła jest przyczyną przyspieszenia. Siła jest wektorem. Siła wypadkowa jest sumą wektorową działających sił.

Fizyka 1 Wróbel Wojciech. w poprzednim odcinku

Fizyka dla Informatyki Stosowanej

Moment siły (z ang. torque, inna nazwa moment obrotowy)

Siła. Zasady dynamiki

POLE MAGNETYCZNE W PRÓŻNI - CD. Zjawisko indukcji elektromagnetycznej polega na powstawaniu prądu elektrycznego w

Fizyka dla Informatyki Stosowanej

Wykład FIZYKA I. 8. Grawitacja. Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak

20 ELEKTROSTATYKA. PRAWO COULOMBA.

Określanie mocy cylindra C w zaleŝności od ostrości wzroku V 0 Ostrość wzroku V 0 7/5 6/5 5/5 4/5 3/5 2/5 Moc cylindra C 0,5 0,75 1,0 1,25 1,5 > 2

GEOMETRIA PŁASZCZYZNY

9. 1. KOŁO. Odcinki w okręgu i kole

Fizyka 2. Janusz Andrzejewski

cz. 2. Dr inż. Zbigniew Szklarski Katedra Elektroniki, paw. C-1, pok.321

Fizyka 1 Wróbel Wojciech. w poprzednim odcinku

Energia kinetyczna i praca. Energia potencjalna

Fizyka 1 Wróbel Wojciech. w poprzednim odcinku

= = = A z powyższego: K

BRYŁA SZTYWNA. Umowy. Aby uprościć rozważania w tym dziale będziemy przyjmować następujące umowy:

Kwantowa natura promieniowania elektromagnetycznego

[ ] D r ( ) ( ) ( ) POLE ELEKTRYCZNE

cz. 1. dr inż. Zbigniew Szklarski

dr inż. Zbigniew Szklarski

Zasady dynamiki ruchu obrotowego

Energia w geometrii Schwarzshilda

Fizyka 10. Janusz Andrzejewski

Przykład 4.1. Belka dwukrotnie statycznie niewyznaczalna o stałej sztywności zginania

GRAWITACJA. przyciągają się wzajemnie siłą proporcjonalną do iloczynu ich mas i odwrotnie proporcjonalną do kwadratu ich odległości r.

Prawo powszechnego ciążenia Newtona

W praktyce często zdarza się, że wyniki obu prób możemy traktować jako. wyniki pomiarów na tym samym elemencie populacji np.

Nierelatywistyczne równania ruchu = zasady dynamiki Newtona

Lista zadań nr 1 - Wektory

- substancje zawierające swobodne nośniki ładunku elektrycznego:

KURS CAŁKI WIELOKROTNE

MECHANIKA 2 MOMENT BEZWŁADNOŚCI. Wykład Nr 10. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

Pole grawitacyjne. Definicje. Rodzaje pól. Rodzaje pól... Notatki. Notatki. Notatki. Notatki. dr inż. Ireneusz Owczarek.

Magnetyzm. A. Sieradzki IF PWr. Pole magnetyczne ŁADUNEK ELEKTRYCZNY ŁADUNEK MAGNETYCZNY POLE ELEKTRYCZNE POLE MAGNETYCZNE

Prawo Gaussa. Potencjał elektryczny.

11. DYNAMIKA RUCHU DRGAJĄCEGO

Ruch jednostajny po okręgu

Fizyka 1 Wróbel Wojciech. w poprzednim odcinku

PRĄD ELEKTRYCZNY I SIŁA MAGNETYCZNA

II.6. Wahadło proste.

dr inż. Zbigniew Szklarski

Oddziaływania fundamentalne

θ = s r, gdzie s oznacza długość łuku okręgu o promieniu r odpowiadającą kątowi 2. Rys Obrót ciała wokół osi z

Diagnostyka układów kombinacyjnych

5. Pochodna funkcji. lim. x c x c. (x c) = lim. g(c + h) g(c) = lim

EFEKTYWNA STOPA PROCENTOWA O RÓWNOWAŻNA STPOPA PROCENTOWA

PRACA MOC ENERGIA. Z uwagi na to, że praca jest iloczynem skalarnym jej wartość zależy również od kąta pomiędzy siłą F a przemieszczeniem r

termodynamika fenomenologiczna p, VT V, teoria kinetyczno-molekularna <v 2 > termodynamika statystyczna n(v) to jest długi czas, zachodzi

Pole magnetyczne. 5.1 Oddziaływanie pola magnetycznego na ładunki. przewodniki z prądem Podstawowe zjawiska magnetyczne

Wykład FIZYKA I. 7. Dynamika ruchu obrotowego. Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak

Szczególna i ogólna teoria względności (wybrane zagadnienia)

Metody analizy obwodów

POLE MAGNETYCZNE W PRÓŻNI. W roku 1820 Oersted zaobserwował oddziaływanie przewodnika, w którym płynął

00502 Podstawy kinematyki D Część 2 Iloczyn wektorowy i skalarny. Wektorowy opis ruchu. Względność ruchu. Prędkość w ruchu prostoliniowym.

KONKURS Z MATEMATYKI DLA UCZNIÓW SZKÓŁ PODSTAWOWYCH

Fizyka 1- Mechanika. Wykład 10 7.XII Zygmunt Szefliński Środowiskowe Laboratorium Ciężkich Jonów

Indukcja elektromagnetyczna Indukcyjność Drgania w obwodach elektrycznych

Grawitacyjna energia potencjalna gdy U = 0 w nieskończoności. w funkcji r

Zasady (Prawa) Dynamiki Newtona.

dr inż. Zbigniew Szklarski

WYKŁAD 1. W przypadku zbiornika zawierającego gaz, stan układu jako całości jest opisany przez: temperaturę, ciśnienie i objętość.

WPROWADZENIE. Czym jest fizyka?

Opis ćwiczeń na laboratorium obiektów ruchomych

brak podstaw do odrzucenia hipotezy zerowej.

będzie momentem Twierdzenie Steinera

Janusz Typek TENSOR MOMENTU BEZWŁADNOŚCI

Transkrypt:

Wykład z fzyk. Pot Posmykewcz 68 W Y K Ł A D VII Układy punktów matealnych zasada zachowana pędu. Do tej poy taktowaly cała take jak samochód, aketę, czy człoweka jako punkty matealne (cząstk) stosowaly zasady dynamk w celu ozwązana konketnych poblemów zwązanych z uchem tych pzedmotów. MoŜemy teaz pokazać, Ŝe zeczywśce take taktowane cał ozcągłych jest uspawedlwone: Dla układu punktów matealnych stneje tak punkt, zwany śodkem masy, któy pousza sę tak jak gdyby cała masa układu była skupona w tym punkce, a wszystke sły zewnętzne dzałające na układ były pzyłoŝone do tego punktu. Ruch dowolnego cała lub układu punktów matealnych moŝna opsać ozpatując uch śodka masy (któy moŝna sobe wyobazć jako uch całośc układu) plus uch poszczególnych punktów matealnych względem śodka masy. Pęd cząstk defnujemy jako masę cząstk pomnoŝoną pzez jej pędkość. Pęd układu jest ówny sume pędów poszczególnych cząstek. JeŜel wypadkowa sła zewnętzna dzałająca na układ cząstek jest ówna zeo (układ zolowany), wtedy całkowty pęd układu pozostaje stały. Jest to duga waŝna zasada zachowana w fzyce, zwana zasadą zachowana pędu. 8-1 Śodek masy. Rozpatzmy na początek w układze jednowymaowym posty układ składający sę z dwu cząstek. JeŜel mają one odpowedno masy m 1 m, a ch współzędne wynoszą x 1 x wzdłuŝ os x, to śodek masy x takego układu jest zdefnowany w następujący sposób: Mx + m1x1 mx 8-1 x x x Rysunek 8-1 Rysunek 8- Rysunek 8-3 gdze M m 1 + m jest całkowtą masą układu. Dla układu dwu cząstek śodek masy leŝy gdześ na ln łączącej oba punkty matealne. JeŜel cząstk mają jednakowe masy, to śodek masy leŝy dokładne pośodku mędzy nm (Rysunek 8-1). JeŜel masy cząstek ne są ówne to śodek masy układu leŝy blŝej cząstk o wększej mase (Rysunek 8-). JeŜel połoŝene masy m 1 wybezemy w początku układu

Wykład z fzyk. Pot Posmykewcz 69 współzędnych, wtedy x będze ówne odległośc mędzy cząstkam d połoŝene śodka masy moŝna zapsać jako: ( 0) m d Mx m1x1 + mx m + x m m d d 8- M m + m 1 Ćwczene. Masa 4 kg znajduje sę w początku układu współzędnych, a duga masa jest oddalona o 6cm. Znajdź naszkcuj połoŝene śodka masy. ( Odpowedź: x cm) Tę defncję śodka masy moŝna ozszezyć uwzględnając wele cząstek w układze tójwymaowym. Dla układu składającego sę z N punktów matealnych: gdze Mx m x + m x + m x + + m x m x 8-3a 1 1 M m jest całkowtą masą układu. Podobne: 3 3 N N My m y Mz m z 8-3b W zapse wektoowym, xî + y ĵ + z kˆ Wekto wodzący śodka masy jest zdefnowany jako: jest wektoem wodzącym -tego punktu matealnego. gdze M m xî + y ĵ + z Defncja - śodek masy układu punktów matealnych JeŜel mamy pzedmot o skończonych ozmaach, to znak sumy w ównanu 8-4 zastępujemy całką: kˆ. 8-4 M dm 8-5 Defncja - Śodek masy cała o skończonych ozmaach Rysunek 8-4

Wykład z fzyk. Pot Posmykewcz 70 gdze dm jest neskończene małą masą połoŝoną w odległośc jak jest to pokazane na ysunku 8-4. Gawtacyjna enega potencjalna układu mas. Potencjalna enega gawtacyjna układu punktów matealnych w jednoodnym polu gawtacyjnym jest taka, jak gdyby cała masa układu była skupona w śodku masy. Nech h będze wysokoścą, na jakej znajduje sę -ta cząstka układu mezoną względem pewnego pozomu odnesena. Wtedy potencjalna enega gawtacyjna układu będze ówna: U m gh g m h Ale z defncj śodka masy wynka, Ŝe wysokość śodka masy tego układu wyaŝa sę wzoem: W ezultace: Mh m h U Mgh 8-6 MoŜemy wykozystać ten wynk w celu ekspeymentalnego zlokalzowana śodka masy. Na pzykład dwa cała połączone cenkm pętem będą znajdować sę w ównowadze, jeŝel oś będze pzechodzć pzez śodek masy tego układu (Rysunek 8-5). JeŜel następne oś obotu podczepmy pod dowolny nny punkt, to układ będze obacać sę aŝ do momentu, gdy śodek masy znajdze sę w najnŝszym punkce, ponowo pod osą (Rysunek 8-6). Rysunk 8-5, 8-6 8-7 dostępne tylko podczas wykładu w aul. JeŜel podwesmy jakś pzedmot o neegulanych kształtach, to pzedmot ustaw sę tak, Ŝe śodek masy będze leŝał gdześ na ponowej postej popowadzonej z punktu zaczepena. Podwey teaz ten pzedmot zaczepając go w nnym punkce zaznaczmy jak pzechodz ponowa posta popowadzona z nowego punktu zaczepena. Śodek masy tego pzedmotu znajdzemy w punkce pzecęca sę tych dwu ln (Rysunek 8-7).

Wykład z fzyk. Pot Posmykewcz 71 8- Ruch śodka masy. Rysunek 8-8 pzedstawa mgawkową fotogafę metalowego pęta podzuconego do góy. Mmo, Ŝ uch pęta jest skomplkowany, to uch jego śodka masy jest posty. Gdy pęt znajduje sę w powetzu, śodek masy zakeśla to będący paabolą, tak sam, jak zakeśla pojedynczy punkt matealny. PokaŜemy, Ŝe ogólne pzyspeszene śodka masy Rysunek 8-8 układu punktów matealnych jest ówne wypadkowej sle zewnętznej dzałającej na układ podzelonej pzez masę układu. W pzypadku pęta zuconego w powetze g pzyspeszene śodka jego masy jest ówne jest skeowane do dołu. Aby znaleźć pzyspeszene śodka masy, oblczmy najpew jego pędkość popzez polczene pochodnej po czase z ównana 8-4: d d1 d d3 d M m1 + m + m3 + m lub Mv m1v1 + m v + m3v3 + m v 8-7 Polczmy pochodną obu ston ównana 8-7 jeszcze az, aby otzymać pzyspeszene śodka masy: Ma m1a1 + m a + m3 a3 + m a 8-8 Zgodne z dugą zasadą dynamk Newtona moŝemy zastąpć m a pzez F - wypadkową słę dzałającą na - tą cząstkę. Sły, któe dzałają na punkt matealny dzelą sę na dwe kategoe: sły wewnętzne spowodowane oddzaływanem mędzy cząsteczkam wewnątz układu sły zewnętzne powstające w wynku oddzaływana jakegoś czynnka z zewnątz układu: F m a F,wew + F,zez Podstawając to do ównana 8-8 otzymujemy: Ma F,wew + F,zew 8-9

Wykład z fzyk. Pot Posmykewcz 7 Zgodne z tzecą zasadą dynamk kaŝdej wewnętznej sle dzałającej na daną cząstkę odpowada taka sama sła tylko pzecwne skeowana, dzałająca na nną cząstkę. Zatem sły wewnętzne występują tylko w postac pa ównych pzecwne skeowanych sł. JeŜel pzepowadzmy sumowane po wszystkch cząstkach układu, to sły wewnętzne znosą sę - 0 F, wew pozostaną tylko sły zewnętzne: F wyp,zew F,zew Ma 8-10 Duga zasada dynamk Newtona dla układu punktów matealnych Oznacza to, Ŝe zewnętzna sła dzałająca na układ jest ówna całkowtej mase układu M azy pzyspeszene śodka masy układu a. Tak węc, Śodek masy układu pousza sę tak jak punkt matealny o mase wpływem wypadkowej zewnętznej sły dzałającej na układ. M m znajdujący sę pod Twedzene to jest waŝne ze względu na to, Ŝe opsuje uch śodka masy dowolnego układu punktów matealnych. Śodek masy zachowuje sę po postu jak pojedynczy punkt matealny, na któy dzałają sły zewnętzne. Ruch oddzelnej cząstk układu jest zwykle znaczne badzej skomplkowany ne moŝe być opsany pzez ównane 8-10. Pzykładem tego jest pęt metalowy zucony w góę na ysunku 8-8. W tym wypadku jedyną zewnętzną słą dzałającą na układ jest sła gawtacj, w ezultace tego śodek masy pęta pousza sę po paabol tak jak pouszałby sę pojedynczy punkt matealny. P R Z Y K Ł A D. Pocsk zostaje wystzelony pod kątem 36,9 0 do pozomu z pędkoścą początkową 4,5m/s. W najwyŝszym punkce tou eksploduje ozywając Rysunek 8-9 sę na dwe częśc o ównych masach. Jedna część spada ponowo w dół bez pędkośc początkowej na zemę. Gdze upadne duga część pocsku? Analza zadana. PonewaŜ jedyną zewnętzną słą dzałającą na układ jest sła gawtacj, to śodek masy znajdujący sę pośodku mędzy częścam będze pouszał sę dalej po paabol tak jak gdyby ne nastąpło ozewane pocsku (Rysunek 8-9) Śodek masy upadne w odległośc x R, gdze R jest zasęgem. Część, któa spadła ponowo w dół upadne w punkce x 1 0,5R. Dug kawałek mus upaść węc w punkce x 1,5R. Nech m oznacza masę kaŝdej częśc.

Wykład z fzyk. Pot Posmykewcz 73 1. PołoŜena x 1 x upadku fagmentów pocsku są zwązane mx 1 + mx ( m) x z końcowym połoŝenem śodka masy zaleŝnoścą:. Podstaw R x x 1 0,5 R oblcz 3. Znajdź zasęg dla danej pędkośc początkowej: x : x 1 ( 4,5m / s) 0 sn( 73,8 ) 58,8m v0 R sn θ g 9,81m / s 4. Podstaw tę watość do R w celu znalezena x : x x R 0,5R x 1,5R 8,m 1,5 R Uwaga. JeŜel oba fagmenty po ozewanu pocsku ne mają składowej ponowej pędkośc, wtedy upadną w tym samym momence. JeŜel jedna z częśc pocsku ma składową ponową pędkośc skeowaną do góy, to duga część mus meć składową ponową pędkośc skeowaną do góy. Fagment pouszający sę do dołu udezy w zemę pewszy ponewaŝ zema wywze słę na nego zanm dug spadne, to analza zadana z punktu wdzena układu śodka masy zawedze, ponewaŝ pojaw sę w układze nezównowaŝona sła. 8-3 Zasada zachowana pędu. Pęd punktu matealnego jest zdefnowany jako loczyn masy pędkośc: p mv 8-11 Defncja Pęd punktu matealnego Pęd jest wektoem moŝna go sobe wyobaŝać loścowo jako maę wysłku jak tzeba włoŝyć aby dopowadzć cząstkę do zatzymana. Na pzykład, cęŝka cęŝaówka ma wększy pęd nŝ lekk samochód osobowy jadący z tą samą pędkośc. Do zatzymana cęŝaówk w okeślonym czase potzebna jest wększa sła nŝ do zatzymana samochodu w tym samym czase. Dugą zasadę dynamk Newtona moŝna zapsać wpowadzając pęd cząstk. ZóŜnczkujmy ównane 8-11 po czase: dp d ( mv ) dv m ma Podstawając następne słę F wyp zamast ma otzymamy: