Efektywny opis wybranych w laściwości dużych uk ladów molekularnych w ramach metodologii MP2

Podobne dokumenty
Opis korelacji elektronowej w dużych układach molekularnych. Implementacja metodologii LT-AO-MP2

Implementacja efektywnych metod opisu korelacji elektronowej w dużych układach molekularnych

Uniwersytet Jagielloński Wydzia l Chemii. Efektywny opis wybranych w laściwości dużych uk ladów molekularnych w ramach metodologii MP2

Uniwersytet Jagielloński

Oddzia lywania miedzycz. jony molekularne lub atomy. edzy A i B:

Wyk lad 7 Metoda eliminacji Gaussa. Wzory Cramera

Teoria funkcjona lu g Density Functional Theory (DFT)

Wyk lad 11 1 Wektory i wartości w lasne

Wyk lad 14 Formy kwadratowe I

Statystyka w analizie i planowaniu eksperymentu

Statystyka w analizie i planowaniu eksperymentu

TEORIA FUNKCJONA LÓW. (Density Functional Theory - DFT) Monika Musia l

Wyk lad 8 macierzy i twierdzenie Kroneckera-Capellego

Hierarchia baz gaussowskich (5)

Wyk lad 9 Przekszta lcenia liniowe i ich zastosowania

Symetria w obliczeniach molekularnych

Wyk lad 9 Baza i wymiar przestrzeni liniowej

Ekonomia matematyczna i dynamiczna optymalizacja

Wyk lad 7 Baza i wymiar przestrzeni liniowej

Rozdzia l 11. Przestrzenie Euklidesowe Definicja, iloczyn skalarny i norma. iloczynem skalarnym.

Sterowalność liniowych uk ladów sterowania

Modyfikacja schematu SCPF obliczeń energii polaryzacji

Wyk lad 13 Funkcjona ly dwuliniowe

Algorytm określania symetrii czasteczek

Korelacja elektronowa w metodzie elongacji

Zagadnienie Dualne Zadania Programowania Liniowego. Seminarium Szkoleniowe Edyta Mrówka

Wyk lad 4 Dzia lania na macierzach. Określenie wyznacznika

KADD Minimalizacja funkcji

Mnożniki funkcyjne Lagrange a i funkcje kary w sterowaniu optymalnym

Architektura systemów komputerowych

Wyk lad 4 Macierz odwrotna i twierdzenie Cramera

Wyk lad 9 Baza i wymiar przestrzeni liniowej

CHEMIA KWANTOWA MONIKA MUSIA L METODA HÜCKLA. Ćwiczenia. mm

WNIOSKOWANIE W MODELU REGRESJI LINIOWEJ

JEDNOSTKI ATOMOWE =1, m e =1, e=1, ; 1 E 2 h = 4, J. Energia atomu wodoru lub jonu wodoropodobnego w jednostkach atomowych:

Wyk lad 10 Przestrzeń przekszta lceń liniowych

Mnożniki funkcyjne Lagrange a i funkcje kary w sterowaniu optymalnym

= i Ponieważ pierwiastkami stopnia 3 z 1 są (jak łatwo wyliczyć) liczby 1, 1+i 3

METODY NUMERYCZNE. wykład. konsultacje: wtorek 10:00-11:30 środa 10:00-11:30. dr inż. Grażyna Kałuża pokój

Matematyka. rok akademicki 2008/2009, semestr zimowy. Konwersatorium 1. Własności funkcji

Wyznaczniki, macierz odwrotna, równania macierzowe

Korelacja elektronowa. e z rachunku prawdopodobieństwa i statystyki. Zmienne losowe x i y sa. ρ(x, y) = ρ 1 (x) ρ 2 (y)

Metody numeryczne Wykład 4

Wyk lad 5 W lasności wyznaczników. Macierz odwrotna

Procesy Stochastyczne - Zestaw 1

u nk = n c nn u n 0 wyznacza siȩ empirycznie (elementy przejść) lub próbuje oszacować w obliczeniach typu ab initio Rachunek zaburzeń Löwdina

w = w i ξ i. (1) i=1 w 1 w 2 :

Uk lady modelowe II - oscylator

Uzgadnianie wyrażeń rachunku predykatów. Adam i orzeszki. Joanna Józefowska. Poznań, rok akademicki 2009/2010

Wektory i wartości własne

Dyskretne modele populacji

Matematyka stosowana i metody numeryczne

Wyk lad 11 Przekszta lcenia liniowe a macierze

Statystyka w analizie i planowaniu eksperymentu

A. Strojnowski - Twierdzenie Jordana 1

Wstęp do metod numerycznych Uwarunkowanie Eliminacja Gaussa. P. F. Góra

Numeryczna algebra liniowa. Krzysztof Banaś Obliczenia Wysokiej Wydajności 1

WYK LAD 5: GEOMETRIA ANALITYCZNA W R 3, PROSTA I P LASZCZYZNA W PRZESTRZENI R 3

Dyskretne modele populacji

w teorii funkcji. Dwa s lynne problemy. Micha l Jasiczak

Metoda oddzia lywania konfiguracji (CI)

Wektory i wartości własne

Pochodne cz ¾astkowe i ich zastosowanie.

edzi (local edge detectors) Lokalne operatory wykrywania kraw

Równania liniowe. Rozdział Przekształcenia liniowe. Niech X oraz Y będą dwiema niepustymi przestrzeniami wektorowymi nad ciałem

5. Rozwiązywanie układów równań liniowych

Aproksymacja kraw. Od wielu lokalnych cech (edge elements) do spójnej, jednowymiarowej. epnej aproksymacji

Podprzestrzeń wektorowa, baza, suma prosta i wymiar Javier de Lucas

Układy równań liniowych

Inżynierskie metody analizy numerycznej i planowanie eksperymentu / Ireneusz Czajka, Andrzej Gołaś. Kraków, Spis treści

1 Grupa SU(3) i klasyfikacja cząstek

CHEMIA KWANTOWA MONIKA MUSIA L. Ćwiczenia. mm

Struktura elektronowa czasteczek. przybliżenie Borna-Oppenheimera. równania Schrödingera dla elektronów przy ustalonym po lożeniu jader

Niezb. ednik matematyczny. Niezb. ednik matematyczny

Pierwsze kolokwium z Matematyki I 4. listopada 2013 r. J. de Lucas

KADD Minimalizacja funkcji

Liczby zespolone, liniowa zależność i bazy Javier de Lucas. a d b c. ad bc

Notatki do wyk ladu IV (z )

Systemy decyzyjne Wyk lad 4: Drzewa decyzyjne

[ P ] T PODSTAWY I ZASTOSOWANIA INŻYNIERSKIE MES. [ u v u v u v ] T. wykład 4. Element trójkątny płaski stan (naprężenia lub odkształcenia)

Suma i przeciȩcie podprzestrzeń, suma prosta, przestrzeń ilorazowa Javier de Lucas

ROZWIĄZYWANIE RÓWNAŃ NIELINIOWYCH

Obliczenia rozproszone z wykorzystaniem MPI

y 1 y 2 = f 2 (t, y 1, y 2,..., y n )... y n = f n (t, y 1, y 2,..., y n ) f 1 (t, y 1, y 2,..., y n ) y = f(t, y),, f(t, y) =

Przekształcenia liniowe

2. Równania nieliniowe i ich uk lady

Wstęp do metod numerycznych Faktoryzacja QR i SVD. P. F. Góra

Statystyka w analizie i planowaniu eksperymentu lista nr 7

i elektronów w czasteczkach (laboratoryjnym) operator Hamiltona dla czasteczki dwuatomowej (jadra 2M b a i b; m -masa elektronu e 2 r ij

Metody rozwiązania równania Schrödingera

Indeks odwzorowania zmiennej zespolonej wzgl. krzywej zamknietej

Analiza zrekonstruowanych śladów w danych pp 13 TeV

16 Jednowymiarowy model Isinga

Wyk lad 6 Podprzestrzenie przestrzeni liniowych

stany ekscytonowo-fononowe w kryszta lech oligotiofenów

{E n ( k 0 ) + h2 2m (k2 k 2 0 )}δ nn + h m ( k k 0 ) p nn. c nn = E n ( k)c nn (1) gdzie ( r)d 3 r

Prawdopodobieństwo i statystyka

UKŁADY ALGEBRAICZNYCH RÓWNAŃ LINIOWYCH

Statystyka i eksploracja danych

Zestaw zadań 5: Sumy i sumy proste podprzestrzeni. Baza i wymiar. Rzędy macierzy. Struktura zbioru rozwiązań układu równań.

Transkrypt:

Efektywny opis wybranych w laściwości dużych uk ladów molekularnych w ramach metodologii MP2 Jakub Sumera Zak lad Metod Obliczeniowych Chemii Uniwersytet Jagielloński promotor: dr Grzegorz Mazur 27 maja 2009

Plan prezentacji Wst ep 1 Wstep 2 Energia MP2 jako funkcjona l gestości 3 Gradienty energii 4 CPHF 5 Implementacja 6 Wyniki J. Sumera (ZMOCh) Gradienty energii MP2 27 maja 2009 2 / 29

Plan pracy Wst ep Implementacja obliczeń momentów dipolowych w metodzie LT-AO MP2 Analiza dok ladności Obliczenia momentów dipolowych dla wybranych uk ladów J. Sumera (ZMOCh) Gradienty energii MP2 27 maja 2009 3 / 29

LT-AO MP2 Energia MP2 jako funkcjona l g estości Wyrażenie na energi e E 2 = 0 e 2 (s)ds e 2 (s) = X µµ (s)y νν (s)x λλ (s)y σσ (s) µνλσ µ ν λ σ (µ ν λ σ )[2(µν λσ) (µσ λν)] Macierze pseudogestości ważone energia orbitalna (Häser, 1993) occ X µ µ(s) = C µ ic µi e ε i s i virt Y σ σ(s) = C σ ac σa e εas a J. Sumera (ZMOCh) Gradienty energii MP2 27 maja 2009 4 / 29

Energia MP2 jako funkcjona l g estości rozwijajac funkcje wyk ladnicza w szereg otrzymamy occ occ X(s) = C i C T i e ε i s = C i C T i i i (ε i s) n n n! = occ (ε i s) n C i C T i n! n i przekszta lcajac równania Hartree-Focka FC i = ε i SC i S 1 FC i = ε i C i occ S 1 FP = ε i C i C T i occ occ occ (S 1 F) 2 P = S 1 F ε i C i C T i = ε i S 1 FC i C T i = ε 2 i C i C T i i ( ) n occ S 1 F P = ε n i C i C T i i i i i J. Sumera (ZMOCh) Gradienty energii MP2 27 maja 2009 5 / 29

Energia MP2 jako funkcjona l g estości dochodzimy do zależności occ X(s) = C i C T i e ε i s = i occ (ε i s) n C i C T i n! n i X(s) = (ss 1 F) n P n! n=0 macierze X oraz Y przyjmuja postać (Surján, 2005) X(s) = e ss 1F P Y(s) = e ss 1F Q e ss 1F = n=0 1 n! (ss 1 F) n J. Sumera (ZMOCh) Gradienty energii MP2 27 maja 2009 6 / 29

Energia MP2 jako funkcjona l g estości Eliminacja S 1 W celu usuniecia S 1 rozwijamy f. wyk ladnicza w szereg X(s) = X(s)SS 1 = e ss 1F PSS 1 s n ( = S 1 F ) n PSS 1 n! i wykorzystujemy (n-krotnie) S 1 FPS = PF otrzymujac ostateczne wyrażenia na macierze pseudogestości (Surján, 2005) X(s) = e spf P Y(s) = e sqf Q n=0 J. Sumera (ZMOCh) Gradienty energii MP2 27 maja 2009 7 / 29

Energia MP2 jako funkcjona l g estości Wnioski energia MP2 (oraz wyższych rzedów) jest funkcjona lem gestości! konsekwencje techniczne nie trzeba obliczać wspó lczynników MO gesta macierz niedostepna z liniowo skalujacych sie obliczeń HF potrzebna jedynie macierz gestości rzadka macierz dostepna ze wszystkich obliczeń HF gradienty energii możemy wyrazić przez pochodne macierzy gestości J. Sumera (ZMOCh) Gradienty energii MP2 27 maja 2009 8 / 29

Energia MP2 jako funkcjona l g estości Wnioski energia MP2 (oraz wyższych rzedów) jest funkcjona lem gestości! konsekwencje techniczne nie trzeba obliczać wspó lczynników MO gesta macierz niedostepna z liniowo skalujacych sie obliczeń HF potrzebna jedynie macierz gestości rzadka macierz dostepna ze wszystkich obliczeń HF gradienty energii możemy wyrazić przez pochodne macierzy gestości J. Sumera (ZMOCh) Gradienty energii MP2 27 maja 2009 8 / 29

Energia MP2 jako funkcjona l g estości Wnioski energia MP2 (oraz wyższych rzedów) jest funkcjona lem gestości! konsekwencje techniczne nie trzeba obliczać wspó lczynników MO gesta macierz niedostepna z liniowo skalujacych sie obliczeń HF potrzebna jedynie macierz gestości rzadka macierz dostepna ze wszystkich obliczeń HF gradienty energii możemy wyrazić przez pochodne macierzy gestości J. Sumera (ZMOCh) Gradienty energii MP2 27 maja 2009 8 / 29

Gradienty energii Gradienty energii wyrażajac energie MP2 jako E 2 = τ w α e 2 (α) α możemy zapisać jej pochodna w postaci E (ξ) 2 = τ α w α e (ξ) 2 (α) J. Sumera (ZMOCh) Gradienty energii MP2 27 maja 2009 9 / 29

Gradienty energii Gradienty energii pochodna energii wzgledem zewnetrznego pola elektrycznego (Schweizer et al., 2008) N e (ξ) 2 (α) = 2 R µ µ(α)x (ξ) N µ µ (α) + R ν ν(α)y (ξ) ν ν (α) R λ λ = R σ σ = µ µ ν ν N (µν λ σ) [2(µν λσ) (µσ λν)] µνσ N (µν λσ ) [2(µν λσ) (µσ λν)] µνλ ( X (ξ) = e tαpf) (ξ) P + e t αpf P (ξ) ( Y (ξ) = e tαqf) (ξ) Q + e t αqf Q (ξ) J. Sumera (ZMOCh) Gradienty energii MP2 27 maja 2009 10 / 29

Różniczkowanie energii Gradienty energii Różniczkujac macierzowa funkcje wyk ladnicza (e A) (ξ) = = n=0 n=0 i wykorzystujac w laściwości śladu 1 n! (An ) (ξ) 1 n 1 A k A (ξ) A n k 1 n! k=0 Tr(AB) = Tr(BA) po tygodniu prostych przekszta lceń otrzymujemy... J. Sumera (ZMOCh) Gradienty energii MP2 27 maja 2009 11 / 29

Pochodna energii Gradienty energii e (ξ) 2 [F(α)h (α) = 2Tr (ξ)] + 2Tr [P(α)P (ξ)] P(α) = Y 1 Y 1 + G(Y 2 + Y 2 ) + Re tαpf Re tαqf F(α) = Y 2 + Y 2 Y 1 = n Y 2 = n t n n 1 F(PF) n k 1 PR(PF) k n! k=0 t n n 1 (PF) n k 1 PR(PF) k P n! k=0 J. Sumera (ZMOCh) Gradienty energii MP2 27 maja 2009 12 / 29

Równania D-CPHF CPHF Density matrix-based Coupled Perturbed Hartree-Fock ( 2 ) L(P) P }{{ 2 P (ξ) = ( ) L(P) ξ P }}{{} A B (ξ) w podejściu Ochsenfelda i Head-Gordona ( L = Tr Ph + 1 ) 2 PG( P) gdzie P = 3PSP 2PSPSP J. Sumera (ZMOCh) Gradienty energii MP2 27 maja 2009 13 / 29

Równania D-CPHF CPHF Jawna postać równania D-CPHF (Ochsenfeld and Head-Gordon, 1997) ( 2 L(P) P 2 ) P (ξ) = 3FP (ξ) S + 3SP (ξ) P 2FP (ξ) SPS 2FPSP (ξ) S+ 2SP (ξ) FPS 2SPFP (ξ) S 2SPSP (ξ) F+ + G(P (ξ) )PS + SPG(P (ξ) ) + SPG(P (ξ) )PS ( ) L(P) = h (ξ) PS PSh (ξ) SPh (ξ) PS ξ P J. Sumera (ZMOCh) Gradienty energii MP2 27 maja 2009 14 / 29

Metoda wektora Z CPHF Obliczenie e (ξ) 2 [F(α)h (α) = 2Tr (ξ)] + 2Tr [P(α)P (ξ)] wymaga rozwiazania równań D-CPHF dla każdego zaburzenia oddzielnie Koszt rozwiazania równań D-CPHF jest porównywalny z kosztem SCF Metoda wektora Z umożliwia redukcje czasu obliczeń do jednego równania D-CPHF J. Sumera (ZMOCh) Gradienty energii MP2 27 maja 2009 15 / 29

Metoda wektora Z CPHF Metoda przekszta lcajac równanie D-CPHF otrzymujemy (Handy and Schaefer III, 1984) AP (ξ) = B (ξ) Algorytm PP (ξ) = PA }{{ 1 } Z T B (ξ) wyznaczamy wektor Z niezależny od zaburzenia (etap kosztowny) AZ = P używajac Z obliczamy wielkości zależne od zaburzenia (etap tani) PP (ξ) = Z T B (ξ) J. Sumera (ZMOCh) Gradienty energii MP2 27 maja 2009 16 / 29

Metoda wektora Z CPHF Metoda przekszta lcajac równanie D-CPHF otrzymujemy (Handy and Schaefer III, 1984) AP (ξ) = B (ξ) Algorytm PP (ξ) = PA }{{ 1 } Z T B (ξ) wyznaczamy wektor Z niezależny od zaburzenia (etap kosztowny) AZ = P używajac Z obliczamy wielkości zależne od zaburzenia (etap tani) PP (ξ) = Z T B (ξ) J. Sumera (ZMOCh) Gradienty energii MP2 27 maja 2009 16 / 29

Algorytm Implementacja dla każdego punktu kwadratury przygotuj dane do preselekcji wykonaj trójetapowa transformacje wyznacz macierze R i R oblicz przyczynki do F i P rozwiaż równanie AZ = P wyznacz sk ladowe momentu dipolowego µ ξ = 2Tr(Z T B (ξ) ) + 2Tr(Fh (ξ) ) J. Sumera (ZMOCh) Gradienty energii MP2 27 maja 2009 17 / 29

Implementacja Algorytm wieloprzebiegowy dla każdego punktu kwadratury wyznacz optymalne przebiegi dla każdego przebiegu przygotuj dane do preselekcji wykonaj trójetapowa transformacje wyznacz macierze R i R oblicz przyczynki do F i P rozwiaż równanie AZ = P wyznacz sk ladowe momentu dipolowego µ ξ = 2Tr(Z T B (ξ) ) + 2Tr(Fh (ξ) ) J. Sumera (ZMOCh) Gradienty energii MP2 27 maja 2009 18 / 29

Implementacja Kluczowe aspekty implementacji Cześciowo przetransformowane ca lki dwuelektronowe obliczane analogicznie jak w obliczeniach poprawki do energii Efektywna preselekcja ca lek (Häser, 1993) Zarzadzanie pamieci a (drzewa) Kwadratura Podzia l na przebiegi Zrównoleglenie Stabilne numerycznie obliczanie macierzowej f. wyk ladniczej i jej pochodnych Równania D-CPHF rozwiazywane zmodyfikowana metoda sprzeżonych gradientów Moment dipolowy obliczany metoda wektora Z J. Sumera (ZMOCh) Gradienty energii MP2 27 maja 2009 19 / 29

Dok ladność Wyniki liniowy lańcuch wody, baza STO-3G, ε = 10 8, τ = 10 J. Sumera (ZMOCh) Gradienty energii MP2 27 maja 2009 20 / 29

Dok ladność Wyniki liniowy lańcuch wody, baza 3-21G, ε = 10 8, τ = 10 J. Sumera (ZMOCh) Gradienty energii MP2 27 maja 2009 21 / 29

Dok ladność Wyniki b l ad momentu dipolowego dla STO-3G jest 2 rzedy wielkości wiekszy od b l edu energii dla 3-21G jest 3 rzedy wielkości wiekszy od b l edu energii wstepne wyniki dla wiekszych baz sa zgodne z wynikami dla bazy 3-21G brak referencyjnych wyników dla dużych uk ladów obliczenia niemożliwe do przeprowadzenia konwencjonalnym MP2 metoda skończonych różnic obarczona jest dużym b l edem analiza wp lywu kwadratury i wspó lczynnika obci ecia jest w toku planowana jest weryfikacja dok ladności dla innych uk ladów J. Sumera (ZMOCh) Gradienty energii MP2 27 maja 2009 22 / 29

Dok ladność Wyniki b l ad momentu dipolowego dla STO-3G jest 2 rzedy wielkości wiekszy od b l edu energii dla 3-21G jest 3 rzedy wielkości wiekszy od b l edu energii wstepne wyniki dla wiekszych baz sa zgodne z wynikami dla bazy 3-21G brak referencyjnych wyników dla dużych uk ladów obliczenia niemożliwe do przeprowadzenia konwencjonalnym MP2 metoda skończonych różnic obarczona jest dużym b l edem analiza wp lywu kwadratury i wspó lczynnika obci ecia jest w toku planowana jest weryfikacja dok ladności dla innych uk ladów J. Sumera (ZMOCh) Gradienty energii MP2 27 maja 2009 22 / 29

Dok ladność Wyniki b l ad momentu dipolowego dla STO-3G jest 2 rzedy wielkości wiekszy od b l edu energii dla 3-21G jest 3 rzedy wielkości wiekszy od b l edu energii wstepne wyniki dla wiekszych baz sa zgodne z wynikami dla bazy 3-21G brak referencyjnych wyników dla dużych uk ladów obliczenia niemożliwe do przeprowadzenia konwencjonalnym MP2 metoda skończonych różnic obarczona jest dużym b l edem analiza wp lywu kwadratury i wspó lczynnika obci ecia jest w toku planowana jest weryfikacja dok ladności dla innych uk ladów J. Sumera (ZMOCh) Gradienty energii MP2 27 maja 2009 22 / 29

Z lożoność czasowa Wyniki liniowy lańcuch wody, ε = 10 8, τ = 10 J. Sumera (ZMOCh) Gradienty energii MP2 27 maja 2009 23 / 29

Z lożoność pami eciowa Wyniki liniowy lańcuch wody, ε = 10 8, τ = 10 J. Sumera (ZMOCh) Gradienty energii MP2 27 maja 2009 24 / 29

Z lożoność obliczeniowa Wyniki z lożoność czasowa baza STO-3G - O(N 2 ) z lożoność zgodna z oczekiwaniami baza 3-21G - O(N 4 ) wysoki narzut czasowy w bazie 3-21G wynika z przeprowadzenia obliczeń dla stosunkowo ma lych uk ladów; dla wi ekszych uk ladów oczekiwane jest lepsze skalowanie obliczenia by ly prowadzone przy użyciu bardzo ma lej ilości pami eci (64 MB); zwi ekszenie dost epnej pami eci powinno znacznie poprawić wydajność z lożoność pami eciowa STO-3G oraz 3-21G - O(N 2 ) z lożoność zgodna z oczekiwaniami możliwe prowadzenie obliczeń dla bardzo dużych uk ladów J. Sumera (ZMOCh) Gradienty energii MP2 27 maja 2009 25 / 29

Z lożoność obliczeniowa Wyniki z lożoność czasowa baza STO-3G - O(N 2 ) z lożoność zgodna z oczekiwaniami baza 3-21G - O(N 4 ) wysoki narzut czasowy w bazie 3-21G wynika z przeprowadzenia obliczeń dla stosunkowo ma lych uk ladów; dla wi ekszych uk ladów oczekiwane jest lepsze skalowanie obliczenia by ly prowadzone przy użyciu bardzo ma lej ilości pami eci (64 MB); zwi ekszenie dost epnej pami eci powinno znacznie poprawić wydajność z lożoność pami eciowa STO-3G oraz 3-21G - O(N 2 ) z lożoność zgodna z oczekiwaniami możliwe prowadzenie obliczeń dla bardzo dużych uk ladów J. Sumera (ZMOCh) Gradienty energii MP2 27 maja 2009 25 / 29

Wnioski Wyniki zastosowany formalizm jest stosowalny do uk ladów bed acych poza zasiegiem konwencjonalnego MP2 uzyskana dok ladność wyników jest zadowalajaca poprawa dok ladności możliwa przez zmiane parametrów kwadratury i preselekcji; analiza w toku możliwe jest uogólnienie formalizmu do wyższych pochodnych (polaryzowalność) J. Sumera (ZMOCh) Gradienty energii MP2 27 maja 2009 26 / 29

Podsumowanie Wyniki Gotowe Zaprogramowa lem przedstawiony formalizm Wykona lem testowe obliczenia majace na celu weryfikacje metody i implementacji Ponadto, zaprogramowa lem obliczanie polaryzowalności i hiperpolaryzowalności na poziomie HF W trakcie Szczegó lowa analiza b l edów stosowanych przybliżeń Obliczenia dla liniowych lańcuchów fosforowo-borowych Obliczenia dla wybranych uk ladów push-pull J. Sumera (ZMOCh) Gradienty energii MP2 27 maja 2009 27 / 29

Podsumowanie Wyniki Gotowe Zaprogramowa lem przedstawiony formalizm Wykona lem testowe obliczenia majace na celu weryfikacje metody i implementacji Ponadto, zaprogramowa lem obliczanie polaryzowalności i hiperpolaryzowalności na poziomie HF W trakcie Szczegó lowa analiza b l edów stosowanych przybliżeń Obliczenia dla liniowych lańcuchów fosforowo-borowych Obliczenia dla wybranych uk ladów push-pull J. Sumera (ZMOCh) Gradienty energii MP2 27 maja 2009 27 / 29

Bibliografia Bibliografia Handy, N. C. and Schaefer III, F.: 1984, J Chem Phys 81, 5031 Häser, M.: 1993, Theo Chim Acta 87, 147 Ochsenfeld, C. and Head-Gordon, M.: 1997, Chem Phys Lett 270, 399 Schweizer, S., Doser, B., and Ochsenfeld, C.: 2008, J Chem Phys 128, 154101 Surján, P. R.: 2005, Chem Phys Lett 406, 318 J. Sumera (ZMOCh) Gradienty energii MP2 27 maja 2009 28 / 29

Implementacj e wykonano w ramach projektu Niedoida Dzi ekuj e za uwag e