Przykład 2.1. Wyznaczanie prędkości i przyśpieszenia w ruchu bryły

Podobne dokumenty
Przykład 3.1. Wyznaczanie prędkości i przyśpieszenia ruchu płaskim

Prędkość i przyspieszenie punktu bryły w ruchu kulistym

6. POWIERZCHNIOWE MOMENTY BEZWŁADNOŚCI

MOMENTY BEZWŁADNOŚCI FIGUR PŁASKICH

Rozwiązywanie zadań z dynamicznego ruchu płaskiego część I 9

Metoda odpowiadających stanów naprężeń

Realizacje zmiennych są niezależne, co sprawia, że ciąg jest ciągiem niezależnych zmiennych losowych,

LABORATORIUM z TEORII MECHANIZMÓW I MASZYN. Mechanizmem kierującym nazywamy mechanizm, którego określony punkt porusza się po z góry założonym torze.

T R Y G O N O M E T R I A

Zespół Szkół Technicznych im. J. i J. Śniadeckich w Grudziądzu

VI. Rachunek całkowy. 1. Całka nieoznaczona

Zajęcia wyrównawcze z fizyki -Zestaw 3 dr M.Gzik-Szumiata

Wykład 2. Granice, ciągłość, pochodna funkcji i jej interpretacja geometryczna

2.2. ZGINANIE UKOŚNE

IX POWIATOWY KONKURS MATEMATYCZNY SZKÓŁ GIMNAZJALNYCH W POGONI ZA INDEKSEM ZADANIA PRZYGOTOWAWCZE ROZWIĄZANIA I ODPOWIEDZI rok szkolny 2017/2018

Politechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra Inżynierii Systemów Sterowania

Droga, prędkość, czas, przyspieszenie

WEKTORY skalary wektory W ogólnym przypadku, aby określić wektor, należy znać:

MECHANIKA OGÓLNA (II)

O pewnych zgadnieniach optymalizacyjnych O pewnych zgadnieniach optymalizacyjnych

nazywamy n -tym wyrazem ciągu ( f n

MECHANIKA II. Dynamika ruchu obrotowego bryły sztywnej

1.5. Iloczyn wektorowy. Definicja oraz k. Niech i

cz. 1. dr inż. Zbigniew Szklarski

CZERWIEC MATEMATYKA - poziom podstawowy. Czas pracy: 170 minut. Instrukcja dla zdającego

MECHANIKA 2 RUCH POSTĘPOWY I OBROTOWY CIAŁA SZTYWNEGO. Wykład Nr 2. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

Drgania własne ramy wersja komputerowa, Wpływ dodatkowej podpory ( sprężyny ) na częstości drgań własnych i ich postacie

RACHUNEK CAŁKOWY. Funkcja F jest funkcją pierwotną funkcji f na przedziale I R, jeżeli. F (x) = f (x), dla każdego x I.

nie wyraŝa zgody na inne wykorzystywanie wprowadzenia niŝ podane w jego przeznaczeniu występujące wybranym punkcie przekroju normalnego do osi z

MAJ LUBELSKA PRÓBA PRZED MATURĄ 2013 klasa druga. MATEMATYKA - poziom podstawowy. Czas pracy: 170 minut. Instrukcja dla zdającego

f(x)dx (1.7) b f(x)dx = F (x) = F (b) F (a) (1.2)

Granica i ciągłość funkcji. 1 Granica funkcji rzeczywistej jednej zmiennej rzeczywsitej

4. RACHUNEK WEKTOROWY

ZESTAW 1. A) 2 B) 3 C) 5 D) 7

MECHANIKA 2. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

Metody Lagrange a i Hamiltona w Mechanice

ZADANIA OTWARTE. Są więc takie same. Trzeba jeszcze pokazać, że wynoszą one 2b, gdyż taka jest długość krawędzi dwudziestościanu.


Całkowanie. dx d) x 3 x+ 4 x. + x4 big)dx g) e x 4 3 x +a x b x. dx k) 2x ; x 0. 2x 2 ; x 1. (x 2 +3) 6 j) 6x 2. x 3 +3 dx k) xe x2 dx l) 6 1 x dx

R o z d z i a ł 2 KINEMATYKA PUNKTU MATERIALNEGO

INSTRUKCJA. - Jak rozwiązywać zadania wysoko punktowane?

PRÓBNY EGZAMIN GIMNAZJALNY OMÓWIENIE ODPOWIEDZI

Podstawy Konstrukcji Maszyn

MECHANIKA 2. Wykład Nr 3 KINEMATYKA. Temat RUCH PŁASKI BRYŁY MATERIALNEJ. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

Badanie wyników nauczania z matematyki

Działania wewnętrzne i zewnętrzne

III. Rachunek całkowy funkcji jednej zmiennej.

Rachunek prawdopodobieństwa i statystyka matematyczna.

Granica i ciągłość funkcji. 1 Granica funkcji rzeczywistej jednej zmiennej rzeczywistej

Równania i nierówności kwadratowe z jedną niewiadomą

Ruch unoszenia, względny i bezwzględny

Rzwiązie ) Trpez jest pisy kle Z włsści czwrkąt piseg kle mmy: AB + CD AD + BC + r+ r+ 8 Pdt w trójkącie EBC: ( r) + Otrzymliśmy ukłd rówń: r+ 8 (r) +

Ćwiczenie M-2 Pomiar przyśpieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego Cel ćwiczenia: II. Przyrządy: III. Literatura: IV. Wstęp. l Rys.

guziny gwar i dialektów polskich nudle kónd Jak wykorzystać Mapę gwar i dialektów polskich na zajęciach? galanty

( ) σ v. Adam Bodnar: Wytrzymałość Materiałów. Analiza płaskiego stanu naprężenia.

CZAS ZDERZENIA KUL SPRAWDZENIE WZORU HERTZA

MECHANIKA 2 Wykład 7 Dynamiczne równania ruchu

WEKTORY skalary wektory W ogólnym przypadku, aby określić wektor, należy znać:

H. Dąbrowski, W. Rożek Próbna matura, grudzień 2014 r. CKE poziom rozszerzony 1. Zadanie 15 różne sposoby jego rozwiązania

STABILNOŚĆ LINIOWYCH UKŁADÓW AUTOMATYKI

Wykład 10: Całka nieoznaczona

( ) Lista 2 / Granica i ciągłość funkcji ( z przykładowymi rozwiązaniami)

Redukcja układów sił działających na bryły sztywne

Projekt Era inżyniera pewna lokata na przyszłość jest współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Metoda sił jest sposobem rozwiązywania układów statycznie niewyznaczalnych, czyli układów o nadliczbowych więzach (zewnętrznych i wewnętrznych).

ANALIZA MECHANIZMU DŹWIGNIOWEGO. 1. Synteza strukturalna i geometryczna mechanizmu

Wymagania kl. 2. Uczeń:

Politechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra Inżynierii Systemów Sterowania

Całka nieoznaczona wykład 7 ( ) Motywacja

Rozwiązania maj 2017r. Zadania zamknięte

RUCH OBROTOWY- MECHANIKA BRYŁY SZTYWNEJ

3. RÓWNOWAGA PŁASKIEGO UKŁADU SIŁ

RUCH OBROTOWY- MECHANIKA BRYŁY SZTYWNEJ

KINEMATYKA I DYNAMIKA CIAŁA STAŁEGO. dr inż. Janusz Zachwieja wykład opracowany na podstawie literatury

Grażyna Nowicka, Waldemar Nowicki BADANIE RÓWNOWAG KWASOWO-ZASADOWYCH W ROZTWORACH ELEKTROLITÓW AMFOTERYCZNYCH

Bryła sztywna. Fizyka I (B+C) Wykład XXIII: Przypomnienie: statyka

PROPAGACJA BŁĘDU. Dane: c = 1 ± 0,01 M S o = 7,3 ± 0,1 g Cl 2 /1000g H 2 O S = 6,1 ± 0,1 g Cl 2 /1000g H 2 O. Szukane : k = k =?

Algebra Boola i podstawy systemów liczbowych. Ćwiczenia z Teorii Układów Logicznych, dr inż. Ernest Jamro. 1. System dwójkowy reprezentacja binarna

2008, 13(85) pp , 13(85) s

POMIAR MOCY CZYNNEJ W OBWODACH TRÓJFAZOWYCH

Zadania do rozdziału 4. Zad.4.1. względem osi obrotu krążka o promieniu

Matematyka z el. statystyki, # 4 /Geodezja i kartografia I/

Uniwersytet Wrocławski Wydział Matematyki i Informatyki Instytut Matematyczny specjalność: matematyka nauczycielska.

Zadanie 5. Kratownica statycznie wyznaczalna.

I. Pochodna i różniczka funkcji jednej zmiennej. 1. Definicja pochodnej funkcji i jej interpretacja fizyczna. Istnienie pochodnej funkcji.

Arkusz 1 - karta pracy Całka oznaczona i jej zastosowania. Całka niewłaściwa

Imię i nazwisko studenta... nr grupy..

i = [ 0] j = [ 1] k = [ 0]

v = v i e i v 1 ] T v = = v 1 v n v n ] a r +q = a a r 3q =

Równania różniczkowe liniowe rzędu pierwszego

PSO matematyka III gimnazjum. Szczegółowe wymagania edukacyjne na poszczególne oceny

2. PODSTAWY STATYKI NA PŁASZCZYŹNIE

Fizyka 1(mechanika) AF14. Wykład 5

Redukcja dowolnego układu wektorów, redukcja w punkcie i redukcja do najprostszej postaci

dr inż. Zbigniew Szklarski

SIMR 2013/14, Analiza 1, wykład 5, Pochodna funkcji

Zagadnienia brzegowe dla równań eliptycznych

1. LINIE WPŁYWOWE W UKŁADACH STATYCZNIE WYZNACZALNYCH

Transkrypt:

Przykłd 1 Wyzncznie prędkści i przyśpieszeni w ruchu bryły Stżek kącie rzwrci twrzących i pdstwie, której prmień wynsi tczy się bez pślizgu p płszczyźnie Wektr prędkści śrdk pdstwy m stłą długść równą Znleźć wektry prędkści i przyśpieszeni kątweg rz wektry prędkści i przyśpieszeni njwyższeg punktu pdstwy stżk OZWIĄZNIE Sfrmułwny pisw prblem przedstwimy grficznie n rysunku 1 uch stżk jest ruchem kulistym względem punktu O Pniewż ruch bryły jest pisny pprzez ruch punktu - śrdk pdstwy, wykrzystując twierdzeni ruchu punktu kreślimy jeg równnie ruchu rz prędkść i przyśpieszenie rys 1 1 Określenie ruchu punktu Zgdnie z gemetrią zdni tr śrdk pdstwy jest kręgiem ( przedstwinym n rysunku 1B) Prmień teg kręgu wynsi ρ wynsi = rys 1 B cs Prędkść kątw w ruchu p tym kręgu 1

ω = = ρ cs Płżenie punktu n trze mże być kreślne przez kąt ϕ (przedstwiny n rysunku), który w płżeniu pczątkwym równy jest zer Wynik stąd, że kąt ϕ jest liniwą funkcją czsu: ϕ = ω t = sin t cs, drg jką przebyw punkt wyrż się związkiem s = ϕ ρ = t Wektr prędkści punktu m w ukłdzie współrzędnych Oxyz skłdwe: x y z = = = 0 sinϕ, csϕ, Przyśpieszenie styczne punktu jest równe zer Przyśpieszenie nrmlne m wrtść n = = ρ cs Ztem n = i skłdwe przyśpieszeni wyrżją się związkmi: x = cs ϕ, y = sin ϕ, z = 0 cs cs Określenie prędkści kątwej stżk zptrując ruch punktu jk ruch punktu bryły sztywnej będącej w ruchu kulistym kreślimy wektr prędkści kątwej bryły rys 1 C Stżek prusz się bez pślizgu, c zncz, że prędkści chwilwe punktów styku stżk z pdłżem są równe zeru Tym smym punkty te, (twrząc OB) stnwią chwilwą ś brtu Znmy więc kierunek wektr prędkści kątwej (pkryw się n z kierunkiem chwilwej si brtu) Wykrzystując twierdzenie prędkścich w ruchu kulistym wygdnie jest krzystć z ruchmeg ukłdu współrzędnych XYZ (rysunek 1C)

Prędkść punktu mżn przedstwić jk = ω r W ruchmym ukłdzie współrzędnych XYZ skłdwe pszczególnych wektrów są nstępujące: = 0, =, = 0, X Y Z ω = ωcs, ω = 0, ω = ωsin, X Y Z r = ctg, r = 0, r = 0 X Y Z Krzystjąc z definicji ilczynu wektrweg trzymujemy, że r r r = ω ω ω = ωcs 0 ωsin = ( ωsin ctg) J X Y Z X Y Z ctg 0 0 Pniewż jedncześnie = J, t mżemy bliczyć, że ω = ezultt ten cs mżemy trzymć również z nlizy ruchu brtweg wkół chwilwej si brtu Wyrżenie cs jest tutj dległścią punktu d tej si W ukłdzie nieruchmym skłdwe wektr prędkści kątwej są nstępujące: ωx = ωcsϕ = cs ϕ, cs ω y = ωsinϕ = sin ϕ, ωz = 0 cs 3 Określenie przyśpieszeni kątweg bryły Wektr przyśpieszeni kątweg jest zdefiniwny jk pchdn względem czsu wektr prędkści kątwej Pniewż długść wektr prędkści jest stł, więc jeg pchdn m kierunek d nieg prstpdły Jedncześnie wektr prędkści kątwej stle znjduje się n płszczyźnie xy, c zncz, że jeg pchdn również musi znjdwć się n tej płszczyźnie Tym smym kierunek wektr przyśpieszeni kątweg pkryw się z kierunkiem si Y ukłdu ruchmeg, czyli ε = 0, ε = ε, ε = 0 X Y Z rys 1 D 3

Wykrzystując twierdzenie przedstwieniu przyśpieszeń w ruchu kulistym mmy (rysunek 1D): = + = ω + ε r ds br W ruchmym ukłdzie współrzędnych skłdwe wektrów wyzncznych wcześniej w punkcie 1 i są nstępujące: = 0, =, = 0, X Y Z ω X = ωy ω Z, = 0, = tg Krzystjąc z mcierzweg przedstwieni ilczynu wektrweg trzymujemy br = 0 ε 0 = ( ε ctg) K, ctg 0 0 ds = 0 tg = 0 0 tg I = + K Otrzymne przyśpieszenie punktu w ruchu kulistym bryły prównmy z wyzncznym wcześniej (w punkcie 1) przyśpieszeniem teg punktu w ruchu p kręgu, któreg skłdwe w ruchmym ukłdzie współrzędnych wynszą: X = n cs = tg, Y = cs 90 = 0, n Z = n sin = tg Uzyskmy jedn równnie tżsmściwe: = tg I tg I pzwljące kreślić przyśpieszenie kątwe ε i równnie tg K ctg ε = K Stąd ε = cs 3 4

W ukłdzie nieruchmym skłdwe wektr przyśpieszeni kątweg są nstępujące: ε x = sin ϕ, ε y = 3 cs 3 cs ϕ, εz = 0 cs 4 Określenie prędkści i przyśpieszeni punktu Znjąc przyśpieszenie i prędkść kątwą bryły mżemy bliczyć prędkść punktu jk: 0 tg 0 tg ctg = 0 = + J = 0 J ctg 0 Stąd skłdwe wektr prędkści punktu wynszą : - w ukłdzie ruchmym X = 0, Y = 0, Z = 0, - w ukłdzie nieruchmym x = sin ϕ, y = cs ϕ, z = 0 Długść wektr prędkści punktu wynsi Obliczenie przyśpieszeni przebieg nlgicznie: = + ds br Skłdwą dsiwą przyśpieszeni bliczmy jk: ds = ω = 0 tg = 0 0 tg I = + K i brtwą jk br r = ε = 0 0 = 3 cs ctg 0 tg = I cs + cs K 5

Skłdwe wektr przyśpieszeni punktu w ukłdzie ruchmym wynszą ztem tg tg X tg 1 = = +, cs cs Y = 0, 1 Z = + = cs cs długść wektr przyśpieszeni = 1+ 4sin tg cs + 6