6. POWIERZCHNIOWE MOMENTY BEZWŁADNOŚCI

Podobne dokumenty
Przekroje efektywne wyboczenia lokalnego 61,88 28,4 0,81 4 =1,34>0,673. = 28,4 ε k. ρ,, = λ 0,22 λ = 1,34 0,22 1,34 =0,62. = =59,39,

rectan.co.uk 1. Szkic projektu Strona:1

gruparectan.pl 1. Szkic projektu Strona:1

Zadanie : Wyznaczyć położenie głównych centralnych osi bezwładności i obliczyć główne centralne momenty bezwładności Strona :1

FUNKCJA KWADRATOWA. 2. Rozwiąż nierówności: na przedziale x < 2; 3. Wyznacz wartość najmniejszą i największą funkcji f ( x)

( ) σ v. Adam Bodnar: Wytrzymałość Materiałów. Analiza płaskiego stanu naprężenia.

Rys.1. Rozkład wzdłuż długości wału momentów wewnętrznych skręcających ten wał wyznacza

ZESTAW 1. A) 2 B) 3 C) 5 D) 7

1. SIŁY PRZEKROJOWE W PŁASKICH UKŁADACH PRĘTOWYCH

2. Charakterystyki geometryczne przekroju

T R Y G O N O M E T R I A

Przykład 2.1. Wyznaczanie prędkości i przyśpieszenia w ruchu bryły

MOMENTY BEZWŁADNOŚCI FIGUR PŁASKICH

PROPAGACJA BŁĘDU. Dane: c = 1 ± 0,01 M S o = 7,3 ± 0,1 g Cl 2 /1000g H 2 O S = 6,1 ± 0,1 g Cl 2 /1000g H 2 O. Szukane : k = k =?

PODSTAWY WYTRZYMAŁOŚCI MATERIAŁÓW (POWYM)

Blok 3: Zasady dynamiki Newtona. Siły.

DRGANIA OSCYLATOR HARMONICZNY

nie wyraŝa zgody na inne wykorzystywanie wprowadzenia niŝ podane w jego przeznaczeniu występujące wybranym punkcie przekroju normalnego do osi z

PSO matematyka I gimnazjum Szczegółowe wymagania edukacyjne na poszczególne oceny

PSO matematyka III gimnazjum. Szczegółowe wymagania edukacyjne na poszczególne oceny

2. Charakterystyki geometryczne przekroju

Planimetria, zakres podstawowy test wiedzy i kompetencji ZADANIA ZAMKNIĘTE. [ m] 2 cm dłuższa od. Nr pytania Odpowiedź

POLITECHNIKA ŚLĄSKA. WYDZIAŁ ORGANIZACJI I ZARZĄDZANIA. Katedra Podstaw Systemów Technicznych - Mechanika Stosowana. y P 1. Śr 1 (x 1,y 1 ) P 2

potrafi przybliżać liczby (np. ) K

Obliczanie charakterystyk geometrycznych przekrojów poprzecznych pręta

M. Guminiak - Analiza płyt cienkich metodą elementów brzegowych... 44

2. CHARAKTERYSTYKI GEOMETRYCZNE FIGUR PŁASKICH

M. Guminiak - Analiza płyt cienkich metodą elementów brzegowych Moment zginający w punkcie B [M xb /pl ]

Wykłady z Hydrauliki- dr inż. Paweł Zawadzki, KIWIS WYKŁAD 8

Kryteria przyznawania ocen z matematyki uczniom klas III Publicznego Gimnazjum nr 1 w Strzelcach Opolskich

CZERWIEC MATEMATYKA - poziom podstawowy. Czas pracy: 170 minut. Instrukcja dla zdającego

Redukcja dowolnego układu wektorów, redukcja w punkcie i redukcja do najprostszej postaci

Redukcja płaskiego układu wektorów, redukcja w punkcie i redukcja do najprostszej postaci

KO OF Szczecin:

LABORATORIUM z TEORII MECHANIZMÓW I MASZYN. Mechanizmem kierującym nazywamy mechanizm, którego określony punkt porusza się po z góry założonym torze.

Wielokąty na płaszczyźnie obliczenia z zastosowaniem trygonometrii. Trójkąty. Trójkąt dowolny. Wielokąty trygonometria 1.

cz. 1. dr inż. Zbigniew Szklarski

Laboratorium wytrzymałości materiałów

Geometria. Rozwiązania niektórych zadań z listy 2

MAJ LUBELSKA PRÓBA PRZED MATURĄ 2013 klasa druga. MATEMATYKA - poziom podstawowy. Czas pracy: 170 minut. Instrukcja dla zdającego

Przykład 4.1. Ściag stalowy. L200x100x cm 10 cm I120. Obliczyć dopuszczalną siłę P rozciagającą ściąg stalowy o przekroju pokazanym na poniższym

Przykład 4.2. Sprawdzenie naprężeń normalnych

2012/13. Mechanika Płynów (studia dzienne rok II, semestr 3) Praca domowa nr 1.

IX POWIATOWY KONKURS MATEMATYCZNY SZKÓŁ GIMNAZJALNYCH W POGONI ZA INDEKSEM ZADANIA PRZYGOTOWAWCZE ROZWIĄZANIA I ODPOWIEDZI rok szkolny 2017/2018

2.2. ZGINANIE UKOŚNE

Problemy i zadania na egzamin ustny dla klasy 3B:

12 RUCH OBROTOWY BRYŁY SZTYWNEJ I. a=εr. 2 t. Włodzimierz Wolczyński. Przyspieszenie kątowe. ε przyspieszenie kątowe [ ω prędkość kątowa


Tra r n a s n fo f rm r a m c a ja a na n p a rę r ż ę eń e pomi m ę i d ę zy y uk u ł k a ł d a am a i m i obr b ó r cony n m y i m

KRYTERIA OCENIANIA - MATEMATYKA - klasa 3

Dr inż. Janusz Dębiński. Wytrzymałość materiałów zbiór zadań

CZAS ZDERZENIA KUL SPRAWDZENIE WZORU HERTZA

Badanie wyników nauczania z matematyki

Zajęcia wyrównawcze z fizyki -Zestaw 3 dr M.Gzik-Szumiata

MECHANIKA 2. Wykład Nr 3 KINEMATYKA. Temat RUCH PŁASKI BRYŁY MATERIALNEJ. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

Równe kąty = (180 <) ACO <) CAO) = (180 2<) ACO) = <) ACO.

Historia morskich radionawigacyjnych systemów w pozycyjnych wykorzystywanych w Polsce

MECHANIKA OGÓLNA (II)

MECHANIKA 2 MOMENT BEZWŁADNOŚCI. Wykład Nr 10. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

Wykład 3 Równania rózniczkowe cd

Uniwersytet Wrocławski Wydział Matematyki i Informatyki Instytut Matematyczny specjalność: matematyka nauczycielska.

LUBELSKA PRÓBA PRZED MATURA

Klasa druga: Stopień dopuszczający otrzymuje uczeń, który:

Charakterystyki geometryczne figur płaskich. dr hab. inż. Tadeusz Chyży Katedra Mechaniki Konstrukcji

Opracowanie: Emilia Inczewska 1

1 Przestrzeń liniowa. α 1 x α k x k = 0

ogółem w tym wypadki zbiorowe Źródło: dane PIP

1. WSTĘP DO MECHANIKI

Ćwiczenie M-2 Pomiar przyśpieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego Cel ćwiczenia: II. Przyrządy: III. Literatura: IV. Wstęp. l Rys.

Ogólne kryteria oceniania z matematyki KLASA I. Klasa I

INSTRUKCJA DO ĆWICZENIA NR 1

A. Kanicki: Zwarcia w sieciach elektroenergetycznych ZAŁĄCZNIK NR 1. PODKŁADY DO RYSOWANIA WYKRESÓW WSKAZOWYCH

Projektowanie dróg i ulic

Rośnie przychylność dla elektrowni jądrowej w zachodniopomorskim. Poparcie na Pomorzu niezmiennie wysokie.

Interpretacja rysunku technicznego wg norm ISO oraz ASME

9.0. Wspornik podtrzymujący schody górne płytowe

10.1 Płyta wspornikowa schodów górnych wspornikowych w płaszczyźnie prostopadłej.

Bryła sztywna. Fizyka I (B+C) Wykład XXIII: Przypomnienie: statyka

PRZEZNACZENIE I OPIS PROGRAMU

PLAN WYNIKOWY ROZKŁADU MATERIAŁU Z FIZYKI DLA KLASY III MODUŁ 4 Dział: X,XI - Fale elektromagnetyczne, optyka, elementy fizyki atomu i kosmologii.

!Twoje imię i nazwisko... Numer Twojego Gimnazjum.. Tę tabelę wypełnia Komisja sprawdzająca pracę. Nazwisko Twojego nauczyciela...

w najprostszych przypadkach, np. dla trójkątów równobocznych

POLE MAGNETYCZNE: PRAWO GAUSSA, B-S TRANSFORMACJE RELATYWIST. POLA E-M STACJONARNE RÓWNANIA MAXWELLA

AUTORKA: ELŻBIETA SZUMIŃSKA NAUCZYCIELKA ZESPOŁU SZKÓŁ OGÓLNOKSZTAŁCĄCYCH SCHOLASTICUS W ŁODZI ZNANE RÓWNANIA PROSTEJ NA PŁASZCZYŹNIE I W PRZESTRZENI

KLUCZ ODPOWIEDZI POPRAWNA ODPOWIEDŹ 1 D 2 C 3 C 4 B 5 D 6 A 7 D 8 D 9 A 10 C 11 B 12 A 13 A 14 B 15 D 16 B 17 C 18 A 19 B 20 D

VIII. ZBIÓR PRZYKŁADOWYCH ZADAŃ MATURALNYCH

Writer edytor tekstowy.

KONKURS MATEMATYCZNY DLA UCZNIÓW SZKÓŁ GIMNAZJALNYCH

"Pies" P i e s \0. Prawidłowy zapis wymaga wykorzystania funkcji strcpy() z pliku nagłówkowego string.h: char txt[10]; strcpy(txt, Pies );

Analiza Matematyczna Praca domowa

Liczby zespolone. Magdalena Nowak. 23 marca Uniwersytet Śląski

Przykładowe rozwiązania zadań. Próbnej Matury 2014 z matematyki na poziomie rozszerzonym

WYMAGANIA EDUKACYJNE

ROZWIĄZANIA DO ZADAŃ

Stożkiem nazywamy bryłę obrotową, która powstała przez obrót trójkąta prostokątnego wokół jednej z jego przyprostokątnych.

przemiennych ze sk adow sta mo na naszkicowa przebieg u W E = f() jak na rys.1a.

MATEMATYKA Przed próbną maturą. Sprawdzian 3. (poziom podstawowy) Rozwiązania zadań

Wymiarowanie jest to podawanie wymiarów przedmiotów na rysunkach technicznych za pomocą linii, liczb i znaków wymiarowych.

EGZAMIN MATURALNY Z MATEMATYKI

WYZNACZANIE MOMENTU BEZWŁADNOŚCI BRYŁY METODĄ DRGAŃ SKRĘTNYCH

Transkrypt:

6. POWERZCHNOWE MOMENTY BEZWŁADNOŚC Zadanie 6. Dla figury przedstawinej na rysunku 6.. wyznaczyć płżenie głównh centralnh si bezwładnści i kreślić względem nich główne centralne mmenty bezwładnści. Rys.6.. Rzwiązanie Rzpcząć należy d wyznaczenia współrzędnh śrdka ciężkści dla danej figury, względem przyjęteg uprzedni układu dniesienia Oxy. Patrz zadanie 5.. Współrzędne te wynszą: x c mm; y c mm Mmenty bezwładnści prstkątów na które pdzieliliśmy naszą figurę względem ich si x, y i x, y mająch pczątki w ich śrdkach ciężkści wynszą x x b h 6 6 [mm 6[mm ; ; y y h b 6 6 6[mm [mm Przez śrdek ciężkści C figury prwadzimy sie układu Cx c y c Wyznaczamy mment bezwładnści względem si x c figury krzystając z twierdzenia Steinera

(y y ) 6 + (5 ) 8[mm () xc x c następnie figury (y y ) + ( ) () xc x c 5[mm sumujemy te mmenty trzymując mment bezwładnści całej figury względem si x c : () () xc xc+ xc 8+ 5 6[mm Pdbnie pstępujemy wyznaczając () y (x xc) + ( ) 6[mm () y (x xc) 6 + ( ) 8[mm () () + 6+ 8 6[mm Wyznaczamy mment dewiacji figury względem si Cx c y c () 0 (x x )(y y ) ( )(5 ) [mm c c raz figury () 0 (x x c )(y y ) ( )( ) [mm c Całkwity mment dewiacji () + () 8[mm Następnie wyznaczamy kąt ϕ jaki należy dmierzyć d si x c aby znaleźć płżenie si głównh tgϕ 8 6 6 xc, więc ϕ 5, ; ϕ 6,56 Aby stwierdzić czy s max ()będzie brócna względem si x c kąt ϕ, czy ϕ + 90 pdstawiamy wyliczne wartści d wzru transfrmacyjneg

ξ (xc + ) + (xc ) csϕ sin ϕ 6 + 6 6 6 + cs5, + 8 sin 5, 00 +,6 + 8, 60[mm widzimy, że wyliczne ξ > xc, Stwierdzamy zatem, że ś (dla max ), ustala kąt, ϕ 6,56. Oś (dla min ) jest więc nachylna d ddatnieg kierunku si x c pd kątem ϕ + 90, (rys. 6..). Wyliczne ξ jest czywiście równe maksymalnemu, centralnemu mmentwi bezwładnści figury Główne centralne mmenty bezwładnści wyliczamy ze wzrów (xc + ) + (xc ) + (6 + 6) + (6 6) + 8 60[mm, (xc + ) (xc ) + (6 + 6) (6 6) + 8 0[mm. Rys.6.. Zadanie 6. Dla figury przedstawinej na rysunku 6.. wyznaczyć płżenie głównh centralnh si bezwładnści i kreślić względem nich główne centralne mmenty bezwładnści.

Rys.6.. Rzwiązanie Rzpcząć należy d wyznaczenia współrzędnh śrdka ciężkści dla danej figury, względem przyjęteg uprzedni układu dniesienia Oxy. Patrz zadanie 5., rys. 5..b. Współrzędne te wynszą: x c -0,5mm; y c,9mm Przez śrdek ciężkści rysujemy układ współrzędnh Cx c y c. W każdym ze śrdków ciężkści figur prsth na jakie pdzieliliśmy naszą figurę rysujemy układy współrzędnh x y, x y, x y. Wyliczamy dległści pmiędzy pszczególnymi, równległymi siami, rysunek 6... Rys.6..

Liczymy mment bezwładnści względem si x c i y c jak sumę mmentów trzech figur prsth, stsując twierdzenie Steinera. xc () x 0, + () x + 8 0, + 6, +, + () x π + 8, +,57, 6,5[mm () () () y 0,8 + y,9 + y 0, 9 W statnim wzrze nie znamy () y dla półkla względem si przechdzącej przez jeg śrdek ciężkści. Wiemy natmiast, że mment dla półkla względem średnicy jest równy Więc z twierdzenia Steinera π r. 8 () y π 8 π π π 8 [mm 8 9 π pdstawiając π 8 + 8 0,8 + +,9 + +,57 0,9 9,8[mm 6 8 9 π Mment dewiacji względem si x c y c () xy ( 0,)(0,8) + () xy 0 + 8 ( 0,)(0,8) + ( 7 (,)(,9) + () xy (,)( 0,9) ) + (,)(,9) + 0 +,57 (,)( 0,9),9[mm Następnie wyznaczamy kąt ϕ jaki należy dmierzyć d si x c aby znaleźć płżenie si głównh tgϕ,9 6,5 9,8 xc 0,58 więc ϕ 7,8 ; ϕ,9 Aby stwierdzić czy s max ()będzie brócna względem si x c kąt ϕ, czy ϕ + 90 pdstawiamy wyliczne wartści d wzru transfrmacyjneg

ξ (xc + ) + (xc ) csϕ sin ϕ 6,5 + 9,8 6,5 9,8 + cs7,8 +,9 sin 7,8 6,98[mm widzimy, że wyliczne ξ > xc, Stwierdzamy zatem, że ś (dla max ), ustala kąt, ϕ,9. Oś (dla min ) jest więc nachylna d ddatnieg kierunku si x c pd kątem ϕ + 90, (rys. 6..). Wyliczne ξ jest czywiście równe maksymalnemu, centralnemu mmentwi bezwładnści figury Główne centralne mmenty bezwładnści wyliczamy ze wzrów (xc + ) + 6,98[mm, ( xc + ) 8,8[mm. ( ( xc xc ) ) + + (6,5 (6,5 + 9,8) + + 9,8) (6,5 9,8) (6,5 9,8) +,9 +,9 Zadanie 6. Przekrój figury przedstawinej na rysunku 6.. składa się z cewnika znrmalizwaneg [ 00 i kątwnika 0 0 5. Wyznaczyć płżenie głównh centralnh si bezwładnści i kreślić względem nich główne centralne mmenty bezwładnści. Rzwiązanie Z tablic dla znrmalizwanh wyrbów walcwanh dczytujemy Dla cewnika Ple przekrju pprzeczneg; A,5cm Mment bezwładnści względem si pzimej x ; x 06 cm Mment bezwładnści względem si pinwej y ; y 9, cm

Rys. 6.. Rys. 6.. Dla kątwnika; Ple przekrju pprzeczneg; A,79 cm, Mmenty bezwładnści względem si pzime i pinwej x i y są równe; x y 5,5 cm Mmenty bezwładnści względem si głównh, centralnh (sie biegnące przez śrdek ciężkści kątwnika i nachylne pd kątem 5 0 jedna z nich jest sią symetrii przekrju kątwnika) 8,75cm ;,cm. Wyznaczenie płżenia śrdka ciężkści figury. Wyznaczamy współrzędne śrdka ciężkści względem układu dniesienia mająceg pczątek w śrdku ciężkści cewnika rysunek 6... Z twierdzenia mmentach statznh: x y C 0 (,55,7),79(,7) 0,6cm A 7,9 0 (5,0,7),79,8 A 7,9 C 0,8cm. Na rysunku 6.. nansimy układ współrzędnh centralnh mający pczątek w punkcie C i sie pzimą x C i pinwą y C.

Wyznaczamy względem teg układu mmenty bezwładnści figury krzystając z twierdzenia Steinera. xc yc x 0,8 06 +,5 0,8 y 9, +,5 0,6 0,6 + + x (5 0,8,7) + 5,5 +,79,99 y (,7 +,55 0,6) + 5,5 +,79, 5,95cm 56,7cm Aby wyznaczyć mment dewiacji względem układu si C,x C,y C musimy znać mment dewiacji kątwnika względem si x,y. Mment dewiacji cewnika względem si x,y jest równy zeru b jedna z si jest sią symetrii. Pnieważ dla kątwnika znamy główne centralne mmenty bezwładnści, krzystając z wzru transfrmacyjneg wyliczamy: xy ( 0 ) sin( 90 ) (8,75,) ( ),cm a następnie dla całej figury mment dewiacji względem si x C, y C : xcyc 0 0,8 ( 0,6) + xy,5 0,8 ( 0,6) + (,) +,79, (,99) cm, (,99) Kąt jaki należy brócić układ aby znaleźć się płżeniu głównym: tgα α xc xcyc yc 9,6 0,0 0, 5,95 56,7 Główne centralne mmenty bezwładnści względem teg układu wynszą ( + ) + ( ) xc yc xc (5,95 + 56,7) + xc yc xc yc ( + ) ( ) (5,95 + 56,7) yc + + xcyc (5,95 56,7) xcyc (5,95 56,7) + + 60,6cm 5,cm