M. Be±ka, Caªka Stochastyczna - zadania 1. Zadania z caªki stochastycznej

Wielkość: px
Rozpocząć pokaz od strony:

Download "M. Be±ka, Caªka Stochastyczna - zadania 1. Zadania z caªki stochastycznej"

Transkrypt

1 M. Be±k, Cªk Stochstyczn - zdni 1 Mt. Fin. Gd«sk, Zdni z cªki stochstycznej We wszystkich zdnich dotycz cych procesów z czsem ci gªym w ktorych nic nie jest npisne o bzie stochstycznej zkªd si,»e jest on zupeªn. Zdni przy numerze których jest kóªko, to zdni, które s uzupeªnienim widomo±ci z wykªdu i z których b dzie si korzystªo n wykªdzie. Zdni z gwizdk, to zdni trudniejsze do smodzielnego rozwi zni. Zd. 1. Niech (Ω, F, P b dzie przestrzeni probbilistyczn. Oznczmy N = {A F : P (A = }. Niech G F b dzie pod σ - lgebr. Wykz,»e { σ(g, N = A F : } P (A B =. B G Zd. 2. Niech Ω = [,, F = L([,, P = e x dλ(x orz niech N = {A F : P (A = }. Oznczmy A t = {A F : (t, A lbo (t, A = }, t, G t = {A F : [t, A lbo [t, A = }, t. (i Wykz,»e dl k»dego t rodziny zbiorów A t i G t s σ - lgebrmi. (ii Wykz zwiernie G t A t, t. (iii Sprwdzi, czy A = {A t } t i G = {G t } t s ltrcjmi prwostronnie ci gªymi. (iv Sprwdzi równo± G t+ = A t, t. (v Wykz równo± σ(a t, N = σ(g t, N, t. Zd. 3. Niech (Ω, F, P b dzie przestrzeni probbilistyczn z ltrcj F = {F t } t, któr nie jest prwostronnie ci gª. Wykz,»e ltrcj F + = {F t+ } t jest prwostronnie ci gª. Zd. 4. Niech (Ω, F, F, P b dzie przestrzeni probbilistyczn z ltrcj F = {F t } t. Wykz,»e mo»emy skonstruow zupeªn bz stochstyczn (Ω, F, F, P, gdzie F = { F t } t tk,»e F F, F t F t dl t orz P F = P. Zd. 5. Niech Ω = [,, F = B([,, dp (x = e x dλ(x. Okre±lmy S : Ω [, wzorem S(ω = ω, ω Ω orz rodzin σ - lgebr Ft = σ(s t dl t. (i Wykz,»e rodzin {F t } t jest ltrcj orz udowodni nstepuj c równo± F t = σ(b([, t, {[t, }, t. (ii Niech F b dzie uzupeªnieniem F wzgl dem P. Oznczmy przez N F rodzin wszystkich zbiorów P - miry zero. Oznczmy F t = σ(ft, N, t. Wykz,»e (Ω, F, {F t } t, P jest zupeªn bz stochstyczn.

2 M. Be±k, Cªk Stochstyczn - zdni 2 (iii Wykz,»e S jest czsem ztrzymni wzgl dem ltrcji {F t } t orz udowodni równo± F S = F. (iv Wykz,»e nieujemn zmienn losow T n Ω jest czsem ztrzymni wzgl dem ltrcji {F t } t wtedy i tylko wtedy, gdy istnieje stª s + tk,»e S T, P p.w. n [, s, T = s, P p.w. n [s,. Zd. 6. Niech (Ω, F, P b dzie zupeªn przestrzeni probbilistyczn. Okre±lmy N = {A F : P (A = } orz ltrcj { σ(n, t < 1, F t = t. F, t 1, Wykz,»e odwzorownie S : Ω [, ] jest czsem ztrzymni S = const., P - p.w. lub S jest zmienn losow (rozszerzon tk,»e S 1, P - p.w. Zd. 7. Niech (Ω, F, F, P b dzie przestrzeni probbilistyczn z ltrcj dyskretn F = {F n } n. Wykz,»e (i Odwzorownie T : Ω IN { } jest czsem ztrzymni wtedy i tyko wtedy, gdy {T = n} F n dl k»dego n. (ii A F T A {T = n} F n dl k»dego n, gdzie F T jest okre±lon nst puj co F T = {A F : A {T n} F n, n }. Zd. 8. W chwili zerowej cz stk znjduje si w punkcie. W chwili nst pnej (tzn. w chwili 1 cz stk przechodzi z prwdopodobie«stwem 1 2 do punktu 1, wzgl dnie te» z prwdopodobie«stwem 1 2 do punktu 1. W nst pnej chwili cz stk rusz ruchem jednostjnym w prwo z prwdopodobie«stwem 1 2, wzgl dnie w lewo z tym smym prwdopodobie«stwem. Mmy tu Ω = {(p, p, (p, l, (l, p, (l, l}, gdzie p ozncz ruch w prwo, l - ruch w lewo. Niech X n ozncz poªo»enie cz steczki w chwili n, z± F n = σ{x m : m n}. Przez T oznczmy pierwszy moment dotrci cz stki do punktu 1, tj. T (ω = inf{n : X n (ω = 1}. Wykz,»e T jest czsem ztrzymni orz wyznczy σ-lgebry F n i F T. Zd. 9. Niech {X n } n 1 b dzie ci giem niezle»nych zmiennych losowych o rozkªdzie jednostjnym n przedzile (, 1 i niech T = inf{ n : S n 1}. Wykz,»e T jest sko«czonym P -p.w. czsem ztrzymni wzgl dem ltrcji F n = σ{x m : m n} orz obliczy ET. Zd. 1. Niech {X n } n 1 b dzie ci giem niezle»nych zmiennych losowych o tkim smym rozkªdzie orz E X 1 <. Pondto niech T b dzie czsem ztrzymni wzgl dem ltrcji F n = σ{x m : m n} tkim,»e ET <. Wykz (to»smo± Wld ES T = E(T E(X 1. Zd. 11. Niech {X n } n 1 b dzie ci giem niezle»nych zmiennych losowych o rozkªdzie P {X n = 1} = P {X n = 1} = 1, n = 1, 2,... 2

3 M. Be±k, Cªk Stochstyczn - zdni 3 orz niech T = inf{ n : S n = 1}. Wykz,»e T jest sko«czonym czsem ztrzymni wzgl dem ltrcji F n = σ{x m : m n} orz ET =. Zd. 12. Rzucmy kostk do gry tk dªugo» otrzymmy wszystkie oczk. Znle¹ wrto± oczekiwn sumy wyrzuconych oczek. Zd. 13. Niech T b dzie czsem ztrzymni. Wykz,»e F T jest σ-lgebr. Zd. 14. Wykz,»e A F T A {T < t} F t dl k»dego t. Niech T b dzie czsem ztrzymni. Wykz,»e F F T. Czy st d wynik zupeªno± F T (wzgl dem P. Zd. 15. Zd. 16. Niech T b dzie czsem ztrzymni. Dl k»dego n IN okre±lmy T n (ω = [2n T (ω + 1] 2 n, ω Ω, gdzie [x] cz ± cªkowit x. Wykz,»e dl k»dego n IN tk okre±lone T n jest czsem ztrzymni orz T n T, gdy n. Wsk. [x] t [x] [t] x < [t + 1], t, x IR. Zd. 17. Niech T b dzie czsem ztrzymni orz niech odwzorownie S : Ω [, ] b dzie tkie,»e T = S, P - p.w. Sprwdzi, czy S jest czsem ztrzymni. Zd. 18. Niech F t = σ{sx : s t}, gdzie zmienn losow X m rozkªd P {X = ±1} = 1/2 orz niech T = inf{ t > : tx > }. Sprwdzi, czy T jest czsem ztrzymni. Niech X = {X t } t b dzie dptownym procesem cdlg. Wykz,»e gdy B IR jest zbiorem otwrtym, to Zd. 19. T (ω = inf{ t > : X t (ω B }, ω Ω jest czsem ztrzymni. Zd. 2. Niech S i T b d czsmi ztrzymni. Sprwdzi, czy s te» czsmi ztrzymni. S T, S T, S T, αt, dl α Zd. 21. Niech T b dzie czsem ztrzymni i niech A, B F T. Wykz nst puj ce równo±ci T A B = T A T B orz T A B = T A T B. Zd. 22. Niech T b dzie czsem ztrzymni i niech A n F T dl n 1. Wykz,»e T n A i T A i = sup i 1 T Ai orz T n A i T A i = inf i 1 T A i. Zd. 23. Niech {T n } n 1 b dzie ci giem czsów ztrzymni tkim,»e T n T n+1, P - p.w. dl n 1 orz lim n T n =, P - p.w. Wykz,»e istnieje ci g czsów ztrzymni {S n } n 1 tki,»e i S n = T n, P - p.w. dl n 1; ii S n (ω S n+1 (ω, ω Ω dl n 1; iii lim n S n (ω =, ω Ω.

4 M. Be±k, Cªk Stochstyczn - zdni 4 Zd. 24. Wykz,»e dl dowolnych czsów ztrzymni T i S zchodzi nst puj c równo± : F T F S = F T S. Zd. 25. Niech S i T b d czsmi ztrzymni. Wykz,»e istniej czsy ztrzymni S i T o wªsno±cich: S T orz [[S, T ]] = [[ S, T ]]. Zd. 26. Niech T b dzie czsem ztrzymni i niech A n F T dl n 1. Wykz,»e [[T n=1 An]] = n=1 [[T An ]] orz [[T n=1 An]] = n=1 [[T An ]]. Zd. 27. Niech X b dzie zmienn losow bsolutnie cªkowln. Wykz,»e dowolnych czsów ztrzymni S i T mmy E[X F T ] = E[X F S T ], n {T S}. Zd. 28. Niech X = {X t } t b dzie procesem, którego trjektorie mj sko«czone grnice jednostronne. Wykz,»e: Proces X = {X t } t jest cg, b Proces X + = {X t+ } t jest cd. Zd. 29. Wykz,»e je±li: Proces X jest cdlg to proces X jest cgld, b Proces X jest cgld to proces X + jest cdlg. Zd. 3. Niech X = {X t } t b dzie procesem cdlg (cgld. Wykz,»e trjektorie procesu X posidj co njwy»ej przeliczln ilo± punktów nieci gªo±ci. Zd. 31. Niech π : [, Ω b dzie rzutem n Ω. Wykz równo± π({x Y } = t {X t Y t }. Zd. 32. Niech X = {X t } t b dzie procesem który m P - p.w. ci gªe trjektorie. Wykz,»e istnieje relizcj X procesu X, któr m ci gªe wszystkie trjektorie. Zd. 33. Niech proces X = {X t } t b dzie dptownym procesem. Wykz,»e k»d modykcj procesu X jest te» procesem dptownym. Zd. 34. Pod przykªd pokzuj cy,»e relizcj procesu mierzlnego nie musi by procesem mierzlnym. Wykz,»e wszystkie mierzlne procesy X = {X t } t nierozró»nilne od procesu zerowego s prognozowlne. Zd. 35. Zd. 36. Niech X = {X t } t i Y = {Y t } t b d nierozró»nilnymi, mierzlnymi procesmi. Wykz,»e je±li X jest procesem progresywnie mierzlnym (opcjonlnym, prognozowlnym, to Y te» jest procesem progresywnie mierzlnym (opcjonlnym, prognozowlnym. Zd. 37. Korzystj c z denicji 2.3 osiglnych i totlnie nieosi glnych czsów ztrzymni (wykªd 2 udowodni lemt 2.4.

5 M. Be±k, Cªk Stochstyczn - zdni 5 Korzystj c z denicji 2.3 osiglnych i totlnie nieosi glnych czsów ztrzymni (wykªd 2 udowodni lemt Zd. 38. Zd. 39. Niech T b dzie prognozowlnym (osi glnym, totlnie nieosi glnym czsem ztrzymni i niech odwzorownie S : Ω [, ] b dzie tkie,»e S = T, P - p.w. Wykz,»e S jest prognozowlnym (osi glnym, totlnie nieosi glnym czsem ztrzymni. Niech T b dzie czsem ztrzymni orz niech X = {X t } t b dzie procesem progresywnie mierzlnym tkim,»e lim t X t = Y, P - p.w., gdzie Y jest pewn zmienn losow n (Ω, F, P. Okre±lmy Zd. 4. X T (ω = { Y (ω, gdy T (ω =, X T (ω (ω, gdy T (ω <., ω Ω. Wykz,»e zmienn losow X T jest F T - mierzln orz,»e proces X T jest progresywnie mierzlny. Zd. 41. Wykz,»e je±li czs ztrzymni T jest prognozowlny, to istnieje niemlej cy ci g {T n } n 1 czsów ztrzymni tki,»e lim n T n = T orz dl k»dego n 1 zchodzi n zbiorze {T > } nierówno± T n < T. Zd. 42. Wykz,»e czs ztrzymni T jest prognozowlny je±li istnieje niemlej cy P - p.w. ci g {T n } n 1 czsów ztrzymni tki,»e lim n T n = T, P - p.w. orz dl k»dego n 1 zchodzi nierówno± T n < T n zbiorze { < T < }, P - p.w. Zd. 43. Niech S b dzie czsem ztrzymni, T zmienn losow o wªsno±cich: T S, zmienn losow T jest F S mierzln orz T > S n zbiorze {S < }. Wykz,»e T jest prognozowlnym czsem ztrzymni. Zd. 44. Niech S i T b d czsmi ztrzymni o wªsno±cich: Czs ztrzymni S jest prognozowlny, T S orz F S = F T. Wykz,»e T jest prognozowlnym czsem ztrzymni. Zd. 45. Niech S b dzie prognozowlnym czsem ztrzymni, T zmienn losow o wªsno±cich: T S, zmienn losow T jest F S mierzln orz {T = S} F S. Wykz,»e T jest prognozowlnym czsem ztrzymni. Wsk. T = T {T >S } S {S=T }. Zd. 46. Niech zupeªn bz stochstyczn (Ω, F, {F t } t, P orz czs ztrzymni S b d tkie jk w zdniu 5. Wykz,»e czs ztrzymni T jest prognozowlny wtedy i tylko wtedy, gdy istnieje stª s + tk,»e S < T, P p.w. n [, s, T = s, P p.w. n [s,. Ntomist T jest totlnie nieosi glny wtedy i tylko wtedy, gdy P {S T, T < } =. Zd. 47. Niech zupeªn bz stochstyczn (Ω, F, {F t } t, P orz czs ztrzymni S b d tkie jk w zdniu 5. Przyjmijmy,»e T jest czsem ztrzymni. Wykz,»e A = {T = S} i B = {S T < } s rozkªdem z twierdzeni Zd. 48. Niech X = {X t } t b dzie cd procesem. Wykz,»e dl IR orz dl B = {(t, ω [, Ω : X t (ω }

6 M. Be±k, Cªk Stochstyczn - zdni 6 mmy [[D B ]] B. Zd. 49. Wykz równo± : V = V loc. Zd. 5. Niech A V + i niech >. Okre±lmy S(ω = {t : A t (ω }, ω Ω. Wykz,»e S jest ±ci±le dodtnim czsem ztrzymni. Niech T b dzie czsem ztrzymni. Wykz,»e σ - lgebr F T jest generown przez zbiory postci A {t T }, gdzie A F t, t. Zd. 51. Zd. 52. Sprwdzi, czy σ - lgebr opcjonln jest generown przez zbiory losowe postci: [s, t F, gdzie s < t orz F F s. Niech S, T b d czsmi ztrzymni, X zmienn losow F S - mierzln. Wkz,»e proces XI [[S, T [[ jest opcjonlny. Zd. 53. Zd. 54. Rodzin zmiennych losowych {X t } t T n przestrzeni probbilistycznej (Ω, F, P nzywmy jednostjnie cªkowln je±li X t dp, gdy λ. sup t T { X t >λ} Wykz,»e rodzin zmiennych losowych {X t } t T tylko wtedy, gdy jest jednostjnie cªkowln wtedy i (i (ii sup E( X t < t T ε> δ> A F P (A < δ = sup t T A X t dp < ε. Zd. 55. Dn jest rodzin zmiennych losowych {X t } t T. Wykz,»e jest on jednostjnie cªkowln je±li speªniony jest przynjmniej jeden z wrunków: 1. Istnieje zmienn losow Y L 1 (Ω, P tk,»e t T X t Y. 2. Istnieje zmienn losow Y L 1 (Ω, P tk,»e P { X t } P { Y }, dl > orz t T. Wsk. Zuw»y,»e dl X i > mmy X dp = P {X } + P {X t} dt. {X } 3. Dl pewnego ε >, sup t T E X t 1+ε <. 4. sup t T E( X t ln X t <. Zd. 56. Niech X b dzie sko«czenie cªkowln zmienn losow i niech {F t } t T b dzie rodzin σ-podlgebr σ-lgebry F. Wykz,»e rodzin {E(X F t } t T jest jednostjnie cªkowln.

7 M. Be±k, Cªk Stochstyczn - zdni 7 Zd. 57. Wykz,»e ci g zmiennych losowych {X n } n 1 jest zbie»ny w L p (Ω, P, (p 1 wtedy i tylko wtedy, gdy {X n } n 1 jest zbie»ny wedªug prwdopodobie«stw i { X n p } n 1 jest jednostjnie cªkowln. Zd. 58. Niech {X n } n 1 b dzie ci giem zmiennych losowych tkim,»e X n dl n 1 orz X n X, P-p.w. dl pewnej zmiennej losowej X. Wykz,»e E(X n n E(X < {X n} n 1 jest jednostjnie cªkowlny. Zd. 59. Niech {B t } t b dzie ruchem Brown. Sprwdzi, czy rodziny {B t } t orz {B 2 t t} t s jednostjnie cªkowlne. Zd. 6. Niech dn przestrze«probbilistyczn (Ω, F, P nie b dzie zupeªn orz niech {(X n, F n } n N bedzie mrtyngªem n niej. Oznczmy przez F, P, F n, n 1 uzupeªnienie F, P, F n, n 1 (odpowiednio w stndrdowy sposób. Wykz,»e {(X n, F n } n N jest mrtyngªem. Zd. 61. okre±lmy: Dl dnego ci gu liczbowego {x n } n N i dowolnych liczb rzeczywistych < b T = inf{n IN : x n < } T 1 = inf{n IN : n > T x n > b} T 2k = inf{n IN : n > T 2k 1 x n < } T 2k+1 = inf{n IN : n > T 2k x n > b} T 2k+1 nzywmy momentem k + 1 przej±ci w gór przez przedziª [, b] ci gu {x n } n N. Przez U b oznczmy ª czn ilo± przej± w gór przez przedziª [, b] ci gu {x n } n N, tzn. { sup{k 1 : T2k 1 < + } je±li T 1 < +, U b = je±li T 1 = +. Wykz,»e ci g {x n } n N jest zbie»ny (by mo»e do grnicy niewª±ciwej wtedy i tylko wtedy, gdy U b < + dl, b Q tkich,»e < b. Zd. 62. Niech {(X n, F n } n N b dzie supermrtyngªem. Wykz,»e Funkcje T k (ptrz zd. 61 okre±lone dl supermrtyngªu {(X n, F n } n N s czsmi ztrzymni. b Dl dowolnego m IN i dl dowolnych, b IR tkich,»e < b zchodzi nierówno± E(U b (m 1 b E ( (X m, gdzie U b (m jest liczb przej± przez przedziª [, b] procesu {X n } m n=1. Zd. 63. Udowodni nst puj ce twierdzenie Doob (o zbie»no±ci prwie wsz dzie: Je±li {(X n, F n } n 1 jest supermrtyngªem, tkim»e sup E(Xn < + n N

8 M. Be±k, Cªk Stochstyczn - zdni 8 to ci g {X n } n N jest z prwdopodobie«stwem 1 zbie»ny do zmiennej losowej cªkowlnej. Jk wygl dj wrunki n zbie»no± z prwdopodobie«stwem 1, gdy {(X n, F n } n N jest submrtyngªem (mrtyngªem? Korzystj c z twierdzeni Doob wykz,»e je±li {ξ n } n N jest cigiem niezle»nych zmiennych losowych tkich,»e E(ξ n = dl n IN i Zd. 64. E(ξn 2 < + n=1 to szereg n=1 ξ n jest zbie»ny prwie wsz dzie. Zd. 65. Wykz,»e je±li dl supermrtyngªu X = {X n } n 1 ci g {X n } n 1 jest jednostjnie cªkowlny, to supermrtyngª X jest zbie»ny (P pw. do bsolutnie cªkowlnej zmiennej losowej X orz E(X F n X n, P pw. dl n 1. Zd. 66. Niech {X n } n 1 b dzie ci giem niezle»nych zmiennych losowych tkich,»e EX n = dl n 1. Okre±lmy Y n = X X n orz F n = σ(x 1,..., X n. Z- ªó»my pondto,»e sup n 1 E( Y n < (wrunek Doob. Wykz,»e {Y n } jest zbie»ny w normie L 1. Zd. 67. Niech (X n, F n n 1 b dzie mrtyngªem. Wykz,»e nstepuj ce wrunki s równow»ne: ( Zmienne losowe {X n } n 1 s jednostjnie cªkowlne. (b Ci g zmiennych losowych {X n } n 1 jest zbie»ny w L 1. (c Istnieje cªkowln zmienn losow Y tk,»e X n = E(Y F n P-p.w. dl n 1. Niech {ξ n } b dzie cigiem niezle»nych zmiennych losowych o rozkªdzie zerojedynkowym P {ξ n = 1} = p, P {ξ n = } = 1 p, Zd. 68. gdzie p (, 1. Ustlmy r (, 1, r p i okre±lmy ρ(1 = r, ρ( = 1 r, π(1 = p, π( = 1 p. Niech X n = ρ(ξ 1 ρ(ξ n π(ξ 1 π(ξ n, F n = σ(ξ 1,..., ξ n. Wykz,»e {(X n, F n } n 1 jest mrtyngªem i lim X n =. n cªkowlny? Czy jest on jednostjnie Niech {ξ k } k 1 b dzie ci giem niezle»nych zmiennych losowych o rozkªdzie normlnym N(, 1. Okre±lmy Zd. 69. ( X n = exp S n n, gdzie S n = 2 ξ k, n 1. Niech F n = σ(ξ 1,..., ξ n. Sprwdzi, czy {(X n, F n } n 1 jest mrtyngªem. Obliczy lim n X n. Czy {(X n, F n } n 1 jest mrtyngªem jednostjnie cªkowlnym? Zd. 7. Niech Ω = [, 1], F = B([, 1], P -mir Lebesque' n [, 1]. Niech X L 1, orz {A 1,..., A m } b dzie sko«czonym rozbiciem Ω. Pondto niech Y b dzie zmienn k=1

9 M. Be±k, Cªk Stochstyczn - zdni 9 losow mierzln wzgl dem G = σ(a 1,..., A m. Wówczs dl dowolnego ε > istnieje zmienn losow Z L 1 tk,»e P {X Z} < ε orz E(Z G = Y. Zd. 71. Niech Ω = [, 1], F = B([, 1], P -mir Lebesque' n [, 1]. Wykz,»e dl dowolnego ci gu {X n } n 1 prostych zmiennych losowych i dl dowolnego ci gu {ε n } n 1 dodtnich liczb istnieje mrtyngª (Y n, F n n 1 tki,»e P {Y n X n } < ε n. Zd. 72. Korzystj c z poprzedniego zdni pod przykªd mrtyngªu (dyskretnego zbie»nego wedªug prwdopodobie«stw, le rozbie»nego prwie wsz dzie. Zd. 73. Niech nsz przestrze«probbilistyczn m post ((, 1], B((, 1], λ, gdzie λ jest mir Lebesgue'. Okre±lmy σ-lgebry; F = {, (, 1]}, dl n 1 przedstwimy liczb n w postci n = 2 k + l, gdzie k =, 1,... ntomist l =, 1,... 2 k 1. Wtedy F n jest generown przez rozbicie przedziªmi postci (j/2 k+1, (j + 1/2 k+1 ] dl j =, 1,..., 2l + 1 orz przedziªmi (i/2 k, (i + 1/2 k ] dl i = l + 1, l + 2,..., 2 k 1. Okre±lmy funkcje Hr: h 1, dl n = 2 k + l okre±lmy h n (x = 2 k dl x (2l/2 k+1, (2l 1/2 k+1 ], h n (x = 2 k dl x ((2l + 1/2 k+1, (2l + 2/2 k+1 ]. Poz tym h n (x =. Wykz,»e E(h n F n+1 = orz,»e ukªd Hr {h n } n jest ortonormlny w L 2. Wywnioskow st d i z twierdze«o zbie»no±ci mrtyngªów,»e ukªd Hr jest bz Schuder w L p ((, 1], B((, 1], λ dl p 1. Zd. 74. Niech M = {M t } t M loc orz M t dl t. Zªó»my dodtkowo,»e dl dowolnych sko«czonych czsów ztrzymni S T o wªsno±ci E(M T F S <, P - p.w. mmy E(M T F S = M S. Wykz,»e M jest mrtyngªem. Zd. 75. Niech M M loc. Wykz, ze M M wtedy i tylko wtedy, gdy M D. Zd. 76. Niech p > 1 i niech dl k»dego n 1 proces M (n = {M (n t } t z M (n L p X w L p b dzie mrtyngªem o ci gªych trjektorich. Zªó»my dodtkowo,»e M (n orz okre±lmy M t = E(X F t, t. Wykz,»e M t L p, t orz {M t } t m ci gªe trjektorie P - p.w. Zd. 77. Wykz,»e dptowny wzgl dem ltrcji {F n } n ci g {X n } n zmiennych losowych jest loklnym mrtyngªem wtedy i tylko wtedy, gdy (i X L 1 ; (ii E( X n F n 1 <, P - p.w. orz E(X n F n 1 = X n 1 dl k»dego n 1. Tutj wrunkow wrto± oczekiwn E(X n F n 1 jest rozumin jko: { E(X + E(X n F n 1 (ω = n F n 1 (ω E(Xn F n 1 (ω, E( X n F n 1 (ω <,, E( X n F n 1 (ω =. Zd. 78. Które z podstwowych wªsnosci wrunkowej wrto±ci oczekiwnej zchodz dl rozszerzonej wrto±ci oczekiwnej (def. zdnie powy»ej? Niech Ω = (, 1, P = λ mir Lebesgue', F = B(, 1. Okre±lmy ltrcj wzorem F = {, Ω} orz Zd. 79. F t = F dl t 1. F t = {A F : (t, 1 A lub A (, t]}, < t < 1, ( Niech Y L 1. Wykz,»e mrtyngª M t = E(Y F t, t dny jest wzorem { Y (ω, < ω t, M t (ω = t t Y (s ds, t < ω < 1.

10 M. Be±k, Cªk Stochstyczn - zdni 1 (b Niech Y (ω = (1 ω α dl pewnego < α < 1/2. Wykz,»e Y L 2 orz je±li M t = E(Y F t, t, to M t (ω = α (1 t α = 1 Y (t, t < ω < 1. 1 α (c Wykz,»e sup t M t = 1 1 αy orz wywnioskow sup t M t L 2 = 1 1 α Y L 2 = 1 1 α M L 2. Zuw»my,»e lim α 1/2 (1 α 1 = 2 Jki z tego wypªyw wniosek? Zd. 8. Niech przestrze«z ltrcj (Ω, F, F, P b dzie jk w zdniu powy»ej orz niech Y (ω = 1 ω i M t = E(Y F t, t ( Wykz,»e dl t mmy M t (ω = 1 ω I (,t] (ω t I (t,1(ω, ω Ω. (b Niech T b dzie czsem ztrzymni T. Wykz,»e T (ω ω dl ω (, ε] dl pewnego ε >. (c Pokz,»e E(M 2 T ε 1 s ds = orz wywnioskow st d,»e M = {M t} t M 2 loc. (d Zuw»y,»e M m ogrniczone trjektorie, le M T nie jest ogrniczon dl dowolnego czsu ztrzymni T. Zd. 81. Niech {A n } n 1 b dzie mierzlnym rozbiciem Ω tkim,»e P (A n = 1/2 n dl n 1. Niech {Z n } n 1 b dzie ci giem niezle»nych zmiennych losowych i niezle»nych od {A n } n 1 o rozkªdzie P {Z n = 2 n } = P {Z n = 2 n } = 1 2. Okre±lmy F t = σ(a n : n 1 dl t < 1 orz F t = σ(a n, Z n : n 1 dl t 1. Niech Y n = Z i I Ai, n 1. Okre±lmy X t = { dl t < 1, Y dl t 1, T n (ω = { gdy ω n A i, gdy ω n A i, n 1. Wykz,»e {T n } n 1 jest ci giem loklizcyjnym proces {X t } t jest loklnym mrtyngªem i nie jest mrtyngªem wzgl dem ltrcji {F t } t. Zd. 82. Niech T b dzie czsem ztrzymni orz niech b dzie dny M M loc. Wykz,»e M T M loc. Zd. 83. Niech M M loc i niech {T n } n 1 b dzie ci giem loklizcyjnym dl M orz niech rodzin {M Tn } n 1 jest jednostjnie cªkowln. Wykz,»e M M.

11 M. Be±k, Cªk Stochstyczn - zdni 11 Zd. 84. Niech M M loc. Okre±lmy dl t A t = s t M s I { Ms >1/2}, N t = s t M s I { Ms >1/2}. Wyznczy A t orz N t dl t. Zd. 85. Niech A = {A t } t V. Wykz, ze A A loc wtedy i tylko wtedy, gdy A A + loc. Zd. 86. Niech M M loc. Wykz,»e M M wtedy i tylko wtedy, gdy M D. Niech M M loc. Wykz,»e M jest mrtyngªem wtedy i tylko wtedy, gdy dl k»dego > rodzin {X T } T Λ jest jednostjnie cªkowln, gdzie Λ jest rodzin czsów ztrzymni ogrniczonych przez. Zd. 87. Wykz,»e M V = M A loc. Czy M V = M A? Je±li nie, to pod odpowiedni przykªd. Zd. 88. Niech A A. Wykz,»e prognozowlny proces à A jest kompenstorem procesu A wtedy i tylko wtedy, gdy dl k»dego czsu ztrzymni T zchodzi Zd. 89. E(A T = E(ÃT. Zd. 9. Niech A, à A orz à jest prognozowlny. Wykz równow»no± wrunków: (1 E(A T = E(ÃT, dl k»dego czsu ztrzymni T. ( (2 E I E da = E ( I E dã, dl k»dego E P. Zd. 91. Niech A, à A orz à jest prognozowlny. Wykz równow»no± wrunków: ( (1 E ( (2 E I E da = E H da = E ( ( I E dã, dl k»dego E P. H dã, dl k»dego ogrniczonego i prognozowlnego procesu H. Zd. 92. Niech A, à A orz à jest prognozowlny. Wykz równow»no± wrunków: ( (1 E H da = E ( H dã, dl k»dego ogrniczonego i prognozowlnego procesu H. ( T ( T (2 E H da = E H dã, dl k»dego ogrniczonego i prognozowlnego procesu H i k»dego czsu ztrzymni T.

12 M. Be±k, Cªk Stochstyczn - zdni 12 Zd. 93. Niech A A. Wykz,»e A M wtedy i tylko wtedy, gdy ( T E H da = dl k»dego ogrniczonego i prognozowlnego procesu H. Zd. 94. Niech M M A i niech H b dzie prognozowlnym procesem tkim,»e Y t = istnieje i Y = {Y t } t A. Wykz,»e Y M. H s dm s, t Zd. 95. Niech M t, t b dzie cigªym mrtyngªem tkim,»e M = x (i Wykz,»e jesli lim T M t =, P - p.w., to P { sup M t } ( x d x = 1, > orz sup M t = t t U, gdzie U m rozkªd jednostjny n [, 1]. (ii Wykz,»e je±li d x sup M t = t U gdzie U m rozkªd jednostjny n [, 1], to M =, P - p.w.. Zd. 96. Niech M = {M t } t b dzie procesem gussowskim b d cym mtyngªem. Wykz,»e wricj kwdrtow M jest procesem deterministycznym. Wsk. Wykz,»e dl t > s przyrost M t M s jest niezle»ny od σ - lgebry nturlnej σ(m u, u s. Zd. 97. Niech {B t } t b dzie ruchem Brown. Pokz,»e E B t B s 4 = 3 t s 2. Zd. 98. Wykz dl λ > wzór 1 2πt e λt e (x y2 /2t dt = 1 2λ e x y 2λ. Pondto wykz dl ogrniczonej funkcji borelowskiej f i stªej λ > wzór ( E e λ2t/2 f(b t + x dt = 1 e λ x y f(y dy. λ Zd. 99. Wykz,»e dl k»dej liczby zespolonej λ proces jest mrtyngªem. M t = e λ2 t/2 cosh(λb t, t R

13 M. Be±k, Cªk Stochstyczn - zdni 13 Zd. 1. Niech {B t } t b dzie ruchem Brown, T sko«czonym czsem ztrzymni. Wykz,»e proces {B T +t B T } t jest ruchem Brown. Zd. 11. Niech {B t } t b dzie ruchem Brown. Wykz,»e dl < t 1 < t 2 < < t n g sto± wektor losowego Y = (B t1,..., B tn jest postci f Y (x 1,..., x n = 1 (2π n t 1 (t 2 t 1 (t n t n 1 [ exp 1 ( x (x 2 x (x n x n 1 2 ]. 2 t 1 t 2 t 1 t n t n 1 Zd. 12. Niech {B t } t b dzie ruchem Brown. rozkªd zmiennej losowej X = B s + B t. Dl ustlonych s, t > wyznczy Zd. 13. Niech {B t } t b dzie ruchem Brown i niech < s t u v. Wykz,»e zmienne losowe B t /t B s /s orz B u + bb v s niezle»ne dl dowolnych, b IR. Zd. 14. Niech {B t } t b dzie ruchem Brown i niech < s t u v. Wykz,»e zmienne losowe B s + bb t orz B v /v B u /u s niezle»ne dl dowolnych, b IR speªnij cych wrunek s + bt =. Zd. 15. Niech {B t } t b dzie ruchem Brown. Wykz,»e lim t B t + 1/t =, P p.w. Okre±lmy W t = Wykz,»e {W t } t jest ruchem Brown. Zd. 16. Niech X t = B 1 B t dl t 1. { gdy t =, tb 1/t gdy t >. ( Sprwdzi, czy zmienn losow B 1 jest mierzln wzgl dem σ-lgebry F t = σ{b s : s t} dl t < 1. (b Wykz,»e dl k»dego t < 1 zmienn losow X t nie jest mierzln wzgl dem σ-lgebry F t. (c Wyznczy E(X t F s dl s t 1. Zd. 17. Niech {B t } t b dzie ruchem Brown. {Bt 2 t} t s mrtyngªmi. Sprwdzi, czy procesy {B t } t orz Zd. 18. Okre±lmy funkcj schodkow f n [, wzorem (1 f(x = i I [ti 1, t i (x, x [,, gdzie i IR, i = 1,..., n orz t =. Wykz,»e kombincj liniow funkcji schodkowych jest funkcj schodkow. Obliczy [, f 2 (x dλ(x.

14 M. Be±k, Cªk Stochstyczn - zdni 14 Zd. 19. Niech {B t } t b dzie ruchem Brown orz niech f b dzie funkcj schodkow dn wzorem (1. Cªk Wiener z funkcji schodkowej f okre±lmy wzorem I(f = i (B ti B ti 1. Wykz,»e denicj t nie zle»y od reprezentcji funkcji schodkowej f tzn. je±li f = i I [ti 1, t i = m b j I [sj 1, s j, = t < t 1 <... < t n, i IR, 1 i n, = s < s 1 <... < s m, b j IR, 1 j m, to i (B ti B ti 1 = j=1 m b j (B tj B tj 1. Zd. 11. Wykz,»e cªk Wiener jest funkcjonªem liniowym n funkcjch schodkowych Zd Niech f b dzie funkcj schodkow. Wykz,»e I(f N(, σ 2, gdzie σ 2 = E[I(f 2 ] = f 2 (t dλ(t. j=1 [, Zd Niech f L 2 ([,. Wykz,»e istnieje ci g funkcji schodkowych {f n } n 1 tki,»e f n f w L 2 ([,. Zd Niech f L 2 ([, i niech {f n } n 1 b dzie tki,»e f n f w L 2 ([,. Wykz,»e ci g {I(f n } n 1 jest ci giem Cuchy'ego w L 2 (Ω, F, P. St d mo»emy zdeniow I(f := f(t db t := lim n I(f n, w L 2 (Ω, F, P. Wykz,»e denicj t nie zle»y od wyboru ci gu {f n } n 1. Zd Niech f L 2 ([,. Wykz,»e I(f N(, σ 2, gdzie σ 2 = E[I(f 2 ] = f 2 (t dλ(t. [, Zd Niech f, g L 2 ([,. Wykz,»e E[I(fI(g = f, g := [, f(tg(t dλ(t. Zd Niech f i L 2 ([,, 1 i n. Wykz,»e (I(f 1,..., I(f n N(, C, gdzie mcierz kowrincji C m post C = [ f i, f j ] 1 i,j n. Zd Niech f C[, b] orz f m sko«czone whnie (wricj n [, b]. Wykz,»e f(t db t = (RS f(t db t, P p.w.,

15 M. Be±k, Cªk Stochstyczn - zdni 15 gdzie symbol (RS przy cªce po prwej stronie ozncz,»e jest to cªk Riemnn- Stieltjes. Zd Niech {B t } t b dzie ruchem Brown. Wyznczy stªe i b tkie,»e jest tk»e ruchem Brown. X t = ( + b u db u t Zd Niech {B t } t b dzie ruchem Brown. Wyznczy stªe, b i c tkie,»e jest tk»e ruchem Brown. X t = ( + b u + c u2 t t 2 db u Zd. 12. Niech {B t } t b dzie ruchem Brown. Wykz,»e dl dowolnej liczby n IN istniej niezerowe stªe, 1,..., n tkie,»e ( X t = + 1 u + 2 u 2 t t n u n t n db u jest tk»e ruchem Brown. Zd Wyznczy rozkªd zmiennej losowej X równej P - p.w. cªce Riemnn 1 B t dt. Zd Niech f L 2 ([, i niech {B t } t b dzie ruchem Brown wzgl dem ltrcji F = {F t } t. Wykz,»e proces jest mrtyngªem wzgl dem F. M t = f(s db s, t Zd Niech f L 2 ([, i niech {ϕ n } n 1 b dzie bz ortonormln w L 2 ([,, Wykz,»e f(t db t = f, ϕ n ϕ n (t db t, P p.w., n=1 gdzie powy»szy szereg jest zbie»ny P - p.w. Korzystj c z powy»szego przedstwieni wyznczy podobne przedstwienie dl ruchu Brown. Zd Niech {B t } t b dzie ruchem Brown. Wykz,»e procesy X t = (2t u db u orz Y t = (3t 4u db u s procesmi gussowskimi o zerowej ±redniej i o tkiej smej funkcji kowrincji 3s 2 t 2s 3 /3 dl s t. Zd Niech (B 1 t,..., B n t b dzie n-wymirowym ruchem Brown. Wyznczy g sto±ci funkcji R(t = B t orz S(t = B t 2.

16 M. Be±k, Cªk Stochstyczn - zdni 16 Zd Niech {X n } n 1 b dzie ci giem zmiennych losowych o rozkªdzie normlnym N(m n, σ 2 n, n 1 (odpowiednio. Zªó»my,»e jest on zbie»ny w L 2 (Ω do zmiennej losowej X. Wykz,»e zmienn losow X m rozkªd normlny N(m, σ 2, gdzie m = lim n m n orz σ 2 = lim n σ2 n. Zd Niech {B t } t b dzie ruchem Brown. Wyznczy rozkªd et s db s. Sprwdzi, czy proces X t = et s db s jest mrtyngªem. Zd Niech {B t } t b dzie ruchem Brown. Wyznczy rozkªd B s ds. Sprwdzi, czy proces Y t = B s ds jest mrtyngªem. Zd Niech {B t } t b dzie ruchem Brown. Wyznczy rozkªd B s cos(t s ds. Zd. 13. Niech {B t } t b dzie ruchem Brown. Wykz,»e proces X t = B 3 t /3 B s ds jest mrtyngªem. Zd Niech f L 2 ([,. Okre±lmy Wykz,»e X t = (X ti X ti 1 2 n f(s db s, t. f 2 (t dt, w L 2 (Ω, gdzie π n = {t,..., t n }, = t < t 1 <... < t n, d(π n, gdy n. Zd Dl podziªu π n = {t, t 1,..., t n }, gdzie = t < t 1 < t n = b okre±lmy M πn = B t i +t i 1 (B ti B ti 1. 2 Wyznczy grnic M πn w L 2 (Ω gdy d(π n. Zd Niech f L 2 [, b] i niech X t EX 2 <. Wykz,»e f(t X t db t = 1 2 Zd Wykz,»e X t = e Bt = X + f(s db s, gdzie σ(x F orz ( X 2 b X2 f(t 2 dt. ebs ds jest mrtyngªem. Zd Wykz,»e X t = exp ( B t t/2 jest mrtyngªem. Zd Niech H n (x; b dzie wielominem Hermite' stopni n z prmetrem >. Mo»n wykz,»e (2 H n (x; = [n/2] k= ( n (2k 1!!( k x n 2k, 2k

17 M. Be±k, Cªk Stochstyczn - zdni 17 orz (2 exp przy zªo»eniu ( 1!! = 1. ( Stosuj c (2 wykz równo± (λx λ2 = 2 n= λ n n! H n(x;, H n (B t ; t db t = 1 { } H n+1 (B b ; b H n+1 (B ;. n + 1 (b Stosuj c ( dl n = 2 obliczy B2 t db t. (c Stosuj c (2 obliczy ebs 1/2 db s, nst pnie pokz,»e X t = ebs db s jest mrtyngªem. Zd Niech f L 2 [, b]. ( Korzystj c z denicji wykz,»e X t = ( f(s db s 2 jest submrtyngªem. (b Korzystj c z denicji wykz,»e X t f(s2 ds jest mrtyngªem. Zd Niech g L 1 [, b] orz f L 2 [, b]. Wykz,»e ( g(s ds f(t db t = Zd Wykz równo±ci: g(s ds f(s db s ( g(s f(s db s dt. B t db t = 1 2 [ ] Bb 2 B2 (b orz B 2 t db t = 1 3 [ ] Bb 3 B3 B t dt. Zd. 14. Niech g b dzie ogrniczon mierzln funkcj i niech b dzie dny cig podziªów przedziªu [, b], π n = { = t < t 1 < < t n = b} tki,»e d(π n, n. Wykz,»e ( g(b ti 1 (B ti B ti 1 2 L (t i t i 1 2 (Ω. n Zd Niech B = {B t } t b dzie ruchem Brown, ϕ = {ϕ t } t procesem dptownym. Wykz,»e cªk stochstyczn ϕ s db s jest ruchem Brown wtedy i tylko wtedy, gdy ϕ s = 1, λ P - p.w, gdzie λ - mir Lebesgue'. Zd Niech M M c loc orz niech (i Wykz,»e proces Z t = L t = sup M s i U = L M. s t ( ( b cosh(b U t sinh(b U t exp L t b2 2 M, M t,, b IR

18 M. Be±k, Cªk Stochstyczn - zdni 18 jest loklnym mrtyngªem. (ii Je±li < i T jest czsem ztrzymni okre±lonym wzorem T = inf{t : L t M t > λ}, gdzie λ > orz M, M t P-p.w gdy t to P {T < } = 1 orz ( E exp L T b2 2 M, M T = b b cosh(b λ sinh(b λ. (iii Wykz,»e proces Y t = ( U t + 1 exp( L t jest loklnym mrtyngªem, zmienn losow L T m rozkªd wykªdniczy. Zd Niech M M 2,c loc. Oznczmy przez H 1 rodzin procesow postci: X t (ω = m X i (ω I [ti, t i+1 (t, i= gdzie t 1 t 2... t m+1, zmienne losowe X i s ogrniczone i F ti - mierzlne, 1 i m. Sprwdzi, czy dl k»dego opcjonlnego procesu X tkiego,»e E X 2 s d M, M s < istnieje ci g {X n } n 1 H 1 tki,»e [ ] E (Xs n X s 2 d M, M s. n Zd Niech {Ñt} t b dzie skompensownym procesem Poisson. Wykz,»e + Ñ t dñt = 1 2 (Ñ 2 b Ñ 2 λ(b Ñb + Ñ. Zd Wykz,»e + N t dn t = 1 2 gdzie {N t } t jest procesem Poisson. Zd Wykz,»e + N t dñt = 1 2 (N 2 b N 2 N b + N, (N 2 b N 2 N b + N λ N t dt, gdzie {N t } t jest procesem Poisson, {Ñt} t skompensownym procesem Poisson. Zd Niech {Ñt} t b dzie skompensownym procesem Poisson (wzgl dem ltrcji F = {F t } t z prmetrem λ >. Wykz,»e 2 L (Ñti 2 Ñt (Ω i 1 N b N, n gdzie π n = { = t < t 1 < < t n = b}, d(π n, n.

19 M. Be±k, Cªk Stochstyczn - zdni 19 Zd Niech {N t } t b dzie procesem Poisson (wzgl dem ltrcji F = {F t } t z prmetrem λ >. Wykz,»e ( 2 L N ti N 2 (Ω ti 1 N b N, n gdzie = t < t 1 < < t n = b orz π n = {t < t 1 < < t n }, d(π n, n. Zd Niech λ IR. Wykz,»e M t = exp(λb t λ 2 t/2 dl t jest mrtyngªem orz sprwdzi, czy kompenstor procesu Mt 2 dny jest wzorem Zd. 15.Niech B (1 t i B (2 (,. Niech X t = ln [( B (1 t M t = λ 2 exp(2λb u λ 2 u du t. t, t b d niezle»nymi ruchmi Brown o wªsno±ci (B (1, B(2 2 ( (2 2 ] + B t, t. Wykz, ze {Xt } t jest loklnym mrtyngªem orz E X t < dl t. Wyznczy EX t orz pokz,»e {X t } t nie jest mrtyngªem. Zd Niech X = {X t } t b dzie precesem w którym zmienne losowe X t, t s scentrowne i niezle»ne orz sup E(Xt 2 <. t Wykz,»e X nie mo»e by procesem mierzlnym chyb,»e X. Wsk. Zuw»y,»e ( 2 t E X s ds = E(X s X u dsdu, t. Zd Niech M = {M t } t b dzie mrtyngªem wzgl dem ltrcji F = {F t } t, Z = {Z t } t procesem o ci gªych trjektorich, ogrniczonym i dptownym wzg. ltrcji F. Wykz,»e dl s < t mmy ( E (M t Z u du F s = E M u Z u du F s. s s

Matematyka 1. Šukasz Dawidowski. Instytut Matematyki, Uniwersytet l ski

Matematyka 1. Šukasz Dawidowski. Instytut Matematyki, Uniwersytet l ski Mtemtyk 1 Šuksz Dwidowski Instytut Mtemtyki, Uniwersytet l ski Cªk oznczon Niech P = [, b] R b dzie przedziªem. Podziªem przedziªu P b dziemy nzywli k»d sko«czon rodzin Π = {P 1, P 2,..., P m } tkich przedziªów,»e

Bardziej szczegółowo

Analiza Matematyczna I.2

Analiza Matematyczna I.2 Anliz Mtemtyczn I. wiczeni, seri, P. Nyr, /3 Zdnie. Niech f, g : (, ) R b d jednostjne ci gªe. Czy fg te» jest jednostjnie ci gª? Co si stnie, je±li zbiór (, ) zst pimy zbiorem (, )? Zdnie. Funkcj f :

Bardziej szczegółowo

Wykład 2. Pojęcie całki niewłaściwej do rachunku prawdopodobieństwa

Wykład 2. Pojęcie całki niewłaściwej do rachunku prawdopodobieństwa Wykłd 2. Pojęcie cłki niewłściwej do rchunku prwdopodobieństw dr Mriusz Grządziel 4 mrc 24 Pole trpezu krzywoliniowego Przypomnienie: figurę ogrniczoną przez: wykres funkcji y = f(x), gdzie f jest funkcją

Bardziej szczegółowo

Wykªad 1. Macierze i wyznaczniki Macierze podstawowe okre±lenia

Wykªad 1. Macierze i wyznaczniki Macierze podstawowe okre±lenia Wykªd 1 Mcierze i wyznczniki 11 Mcierze podstwowe okre±leni Denicj 1 Mcierz (rzeczywist ) wymiru m n, gdzie m, n N, nzywmy prostok tn tblic zªo»on z m n liczb rzeczywistych ustwionych w m wierszch i n

Bardziej szczegółowo

Całka Riemanna Dolna i górna suma całkowa Darboux

Całka Riemanna Dolna i górna suma całkowa Darboux Doln i górn sum cłkow Drboux π = {x 0,..., x k }, x 0 =, x k = b - podził odcink [, b]; x i = x i x i 1, i = 1, 2,..., k; P = P[, b] - rodzin podziłów odcink [, b]. m i = m i (f, π) := inf x [xi 1,x i

Bardziej szczegółowo

EGZAMIN MAGISTERSKI, r Matematyka w ekonomii i ubezpieczeniach

EGZAMIN MAGISTERSKI, r Matematyka w ekonomii i ubezpieczeniach EGZAMIN MAGISTERSKI, 12.09.2018r Matematyka w ekonomii i ubezpieczeniach Zadanie 1. (8 punktów) O rozkªadzie pewnego ryzyka S wiemy,»e: E[(S 20) + ] = 8 E[S 10 < S 20] = 13 P (S 20) = 3 4 P (S 10) = 1

Bardziej szczegółowo

Notatki do wykªadu z analizy matematycznej I. Piotr Bartªomiejczyk opracowali Krzysztof Woyke i Šukasz Zªotowski

Notatki do wykªadu z analizy matematycznej I. Piotr Bartªomiejczyk opracowali Krzysztof Woyke i Šukasz Zªotowski Nottki do wykªdu z nlizy mtemtycznej I Piotr Brtªomiejczyk oprcowli Krzysztof Woyke i Šuksz ªotowski Instytut Mtemtyki Uniwersytet Gd«ski Przedmow Spis tre±ci Rozdziª 1. Grnice ci gów i funkcji 1 1. Grnice

Bardziej szczegółowo

3. F jest lewostronnie ciągła

3. F jest lewostronnie ciągła Def. Zmienną losową nzywmy funkcję X: tką, że x R : { : X( ) < x }. Ozn.: zmist pisd A = { : X( ) < x } piszemy A = { X < x } zdrzenie poleg n tym, że X( )

Bardziej szczegółowo

Matematyka II dla studentów Technologii Chemicznej

Matematyka II dla studentów Technologii Chemicznej Mtemtyk II dl studentów Technologii Chemicznej Ilon IglewskNowk 17 lutego 16 r. Cªki oznczone Denicj 1 Podziªem odcink [, b] n n cz ±ci, n N, nzywmy zbiór gdzie = x < x 1 < < x n = b. P = {x, x 1,...,

Bardziej szczegółowo

N(0, 1) ) = φ( 0, 3) = 1 φ(0, 3) = 1 0, 6179 = 0, 3821 < t α 1 e t dt α > 0. f g = fg. f = e t f = e t. U nas: g = t α 1 g = (α 1)t α 2

N(0, 1) ) = φ( 0, 3) = 1 φ(0, 3) = 1 0, 6179 = 0, 3821 < t α 1 e t dt α > 0. f g = fg. f = e t f = e t. U nas: g = t α 1 g = (α 1)t α 2 Zdnie X,..., X 5 N(6, 5 ) Y,..., Y 6 N(7, 5 ) X N(6, 5 6 ) Ȳ N(7, 5 6 ) Przy złożeniu niezleżności zmiennych mmy: X Ȳ N(, ) po stndryzcji otrzymmy: Ȳ X N(, ) Pr(Ȳ X < ) = Pr(Ȳ X < ) = φ(, 3) = φ(, 3) =,

Bardziej szczegółowo

Notatki z Analizy Matematycznej 4. Jacek M. Jędrzejewski

Notatki z Analizy Matematycznej 4. Jacek M. Jędrzejewski Nottki z Anlizy Mtemtycznej 4 Jcek M. Jędrzejewski ROZDZIAŁ 7 Cłk Riemnn 1. Cłk nieoznczon Definicj 7.1. Niech f : (, b) R będzie dowolną funkcją. Jeżeli dl pewnej funkcji F : (, b) R spełnion jest równość

Bardziej szczegółowo

RACHUNEK CAŁKOWY. Funkcja F jest funkcją pierwotną funkcji f na przedziale I R, jeżeli. F (x) = f (x), dla każdego x I.

RACHUNEK CAŁKOWY. Funkcja F jest funkcją pierwotną funkcji f na przedziale I R, jeżeli. F (x) = f (x), dla każdego x I. RACHUNEK CAŁKOWY Funkcj F jest funkcją pierwotną funkcji f n przedzile I R, jeżeli F (x) = f (x), dl kżdego x I. Przykłd. Niech f (x) = 2x dl x (, ). Wtedy funkcje F (x) = x 2 + 5, F (x) = x 2 + 5, F (x)

Bardziej szczegółowo

f(g(x))g (x)dx = 6) x 2 1

f(g(x))g (x)dx = 6) x 2 1 Mtemtyk -. rok Trnsport, stcjonrne. stopie«przykªdowe zdni n kolokwium nr.cªki nieoznczone - cªkownie przez cz ±ci, cªkownie przez podstwienie Denicj F () = f(), f()d = F () + C Cªkownie przez cz ±ci:

Bardziej szczegółowo

F t+ := s>t. F s = F t.

F t+ := s>t. F s = F t. M. Beśka, Całka Stochastyczna, wykład 1 1 1 Wiadomości wstępne 1.1 Przestrzeń probabilistyczna z filtracją Niech (Ω, F, P ) będzie ustaloną przestrzenią probabilistyczną i niech F = {F t } t 0 będzie rodziną

Bardziej szczegółowo

< f g = fg. f = e t f = e t. U nas: e t (α 1)t α 2 dt = 0 + (α 1)Γ(α 1)

< f g = fg. f = e t f = e t. U nas: e t (α 1)t α 2 dt = 0 + (α 1)Γ(α 1) Zdnie X,..., X 5 N(6, 5 ) Y,..., Y 6 N(7, 5 ) X N(6, 5 6 ) Ȳ N(7, 5 6 ) Przy złożeniu niezleżności zmiennych mmy: X Ȳ N(, ) po stndryzcji otrzymmy: Ȳ X N(, ) Pr(Ȳ X < ) = Pr(Ȳ X < ) = φ(, 3) = φ(, 3) =,

Bardziej szczegółowo

Obliczanie caªek. Kwadratury

Obliczanie caªek. Kwadratury Rozdziª 6 Oblicznie cªek. Kwdrtury W tym rozdzile zjmiemy si zdniem obliczeni przybli»onego cªek postci: dl funkcji f, czy ogólniej: dl ρ dnej wgi. f(t) dt, f(t)ρ(t) dt, 6.1 Funkcj octve' qud() Do obliczni

Bardziej szczegółowo

8 Całka stochastyczna względem semimartyngałów

8 Całka stochastyczna względem semimartyngałów M. Beśka, Całka Stochastyczna, wykład 8 148 8 Całka stochastyczna względem semimartyngałów 8.1 Całka stochastyczna w M 2 Oznaczmy przez Ξ zbiór procesów postaci X t (ω) = ξ (ω)i {} (t) + n ξ i (ω)i (ti,

Bardziej szczegółowo

1 Definicja całki oznaczonej

1 Definicja całki oznaczonej Definicj cłki oznczonej Niech dn będzie funkcj y = g(x) ciągł w przedzile [, b]. Przedził [, b] podzielimy n n podprzedziłów punktmi = x < x < x

Bardziej szczegółowo

Teoria ze Wstępu do analizy stochastycznej

Teoria ze Wstępu do analizy stochastycznej eoria ze Wstępu do analizy stochastycznej Marcin Szumski 22 czerwca 21 1 Definicje 1. proces stochastyczny - rodzina zmiennych losowych X = (X t ) t 2. trajektoria - funkcja (losowa) t X t (ω) f : E 3.

Bardziej szczegółowo

Rozwi zanie równania ró»niczkowego metod operatorow (zastosowanie transformaty Laplace'a).

Rozwi zanie równania ró»niczkowego metod operatorow (zastosowanie transformaty Laplace'a). Rozwi zania zada«z egzaminu podstawowego z Analizy matematycznej 2.3A (24/5). Rozwi zanie równania ró»niczkowego metod operatorow (zastosowanie transformaty Laplace'a). Zadanie P/4. Metod operatorow rozwi

Bardziej szczegółowo

2. Wykaż, że moment pierwszego skoku w procesie Poissona. S 1 := inf{t : N t > 0} jest zmienną losową o rozkładzie wykładniczym z parametrem λ.

2. Wykaż, że moment pierwszego skoku w procesie Poissona. S 1 := inf{t : N t > 0} jest zmienną losową o rozkładzie wykładniczym z parametrem λ. Zadania z Procesów Stochastycznych 1 1. Udowodnij, że z prawdopodobieństwem 1 trajektorie procesu Poissona są niemalejące, przyjmują wartości z Z +, mają wszystkie skoki równe 1 oraz dążą do nieskończoności.

Bardziej szczegółowo

Funkcje jednej zmiennej. Granica, ci gªo±. (szkic wykªadu)

Funkcje jednej zmiennej. Granica, ci gªo±. (szkic wykªadu) Funkcje jednej zmiennej Granica, ci gªo± (szkic wykªadu) opracowaªa Gra»yna Ciecierska 1 Granica funkcji Denicja Niech 0 R, r > 0 Otoczeniem punktu 0 o promieniu r nazywamy przedziaª ( 0 r, 0 +r) Otoczeniem

Bardziej szczegółowo

Analiza matematyczna v.1.6 egzamin mgr inf niestacj 1. x p. , przy założeniu, że istnieją lim

Analiza matematyczna v.1.6 egzamin mgr inf niestacj 1. x p. , przy założeniu, że istnieją lim Anliz mtemtyczn v..6 egzmin mgr inf niestcj Oznczeni: f, g, h : J R funkcje rzeczywiste określone n J R J przedził, b),, b], [, b), [, b], półprost, b),, b],, ), [, ) lub prost R α, β [min{α, β}, m{α,

Bardziej szczegółowo

Rachunek caªkowy funkcji wielu zmiennych

Rachunek caªkowy funkcji wielu zmiennych Rachunek caªkowy funkcji wielu zmiennych I. Malinowska, Z. Šagodowski Politechnika Lubelska 8 czerwca 2015 Caªka iterowana podwójna Denicja Je»eli funkcja f jest ci gªa na prostok cie P = {(x, y) : a x

Bardziej szczegółowo

2. Wykaż, że moment pierwszego skoku w procesie Poissona. S 1 := inf{t : N t > 0} jest zmienną losową o rozkładzie wykładniczym z parametrem λ.

2. Wykaż, że moment pierwszego skoku w procesie Poissona. S 1 := inf{t : N t > 0} jest zmienną losową o rozkładzie wykładniczym z parametrem λ. Zadania z Procesów Stochastycznych 1 1. Udowodnij, że z prawdopodobieństwem 1 trajektorie procesu Poissona są niemalejące, przyjmują wartości z Z +, mają wszystkie skoki równe 1 oraz dążą do nieskończoności.

Bardziej szczegółowo

CAŁKA OZNACZONA JAKO SUMA SZEREGU

CAŁKA OZNACZONA JAKO SUMA SZEREGU CAŁKA OZNACZONA JAKO SUMA SZEREGU Rozwżmy funkcję ciągłą x f(x) o wrtościch nieujemnych określoną n przedzile [, b]. Ustlmy [będzie to problem sttystyczny polegjący n dokłdnym sprecyzowniu informcji o

Bardziej szczegółowo

PEWNIK DEDEKINDA i jego najprostsze konsekwencje

PEWNIK DEDEKINDA i jego najprostsze konsekwencje PEWNIK DEDEKINDA i jego njprostsze konsekwencje W rozdzile ósmym stwierdziliśmy, że z podnych tm pewników nie wynik istnienie pierwistków z liczb rzeczywistych. Uzupe lnimy terz liste pewników jeszcze

Bardziej szczegółowo

Równania różniczkowe w przestrzeniach Banacha

Równania różniczkowe w przestrzeniach Banacha Równni różniczkowe w przestrzenich Bnch 1 Równni różniczkowe w przestrzenich Bnch Wojciech Kryszewski 1. Preliminri Złóżmy, że E jest przestrzenią Bnch (nd R lub C), I jest przedziłem ( 1 ) niezdegenerownym

Bardziej szczegółowo

Funkcje wielu zmiennych

Funkcje wielu zmiennych dr Krzysztof yjewski Analiza matematyczna 2; MatematykaS-I 0 lic 21 maja 2018 Funkcje wielu zmiennych Informacje pomocnicze Denicja 1 Niech funkcja f(, y b dzie okre±lona przynajmniej na otoczeniu punktu

Bardziej szczegółowo

Wykªad 8. Pochodna kierunkowa.

Wykªad 8. Pochodna kierunkowa. Wykªd jest prowdzony w opriu o podr znik Anliz mtemtyzn 2. enije, twierdzeni, wzory M. Gewert i Z. Skozyls. Wykªd 8. ohodn kierunkow. enij Nieh funkj f b dzie okre±lon przynjmniej n otozeniu punktu (x

Bardziej szczegółowo

Zbiory ograniczone i kresy zbiorów

Zbiory ograniczone i kresy zbiorów Zbiory ograniczone i kresy zbiorów Def.. Liczb m nazywamy ograniczeniem dolnym a liczb M ograniczeniem górnym zbioru X R gdy (i) x m; (ii) x M. Mówimy,»e zbiór X jest ograniczony z doªu (odp. z góry) gdy

Bardziej szczegółowo

Wszystkim życzę Wesołych Świąt :-)

Wszystkim życzę Wesołych Świąt :-) Poniższe zdni pochodzą ze zbiorów: ) J. Rutkowski, Algebr bstrkcyjn w zdnich b) M. Bryński, J. Jurkiewicz, Zbiór zdń z lgebry Do kolokwium proszę też przejrzeć zdni z ćwiczeń. Wszystkim życzę Wesołych

Bardziej szczegółowo

Analiza Matematyczna /19

Analiza Matematyczna /19 Anliz Mtemtyczn 8/9 dr hb. Jn Iwniszewski AM-8/9 Wykªd (dl studentów I roku kierunków: Fizyk, Fizyk Techniczn, Astronomi, Automtyk i Robotyk, Informtyk Stosown) wprowdz podstwowe poj ci, opercje i metody

Bardziej szczegółowo

Pochodne i całki, macierze i wyznaczniki

Pochodne i całki, macierze i wyznaczniki Cłk oznczon Cłk niewłściw Wzór Tylor Mcierze Pochodne i cłki, mcierze i wyznczniki Stnisłw Jworski Ktedr Ekonometrii i Sttystyki Zkłd Sttystyki Stnisłw Jworski Pochodne i cłki, mcierze i wyznczniki Cłk

Bardziej szczegółowo

O SZEREGACH FOURIERA. T (x) = c k e ikx

O SZEREGACH FOURIERA. T (x) = c k e ikx O SZEREGACH FOURIERA Funkcję postci. Wielominy i szeregi trygonometryczne. T x = N k= N c k e ikx nzywmy wielominem trygonometrycznym. Jk widć, wielomin trygonometryczny jest funkcją okresową o podstwowym

Bardziej szczegółowo

Wyk lad 1 Podstawowe wiadomości o macierzach

Wyk lad 1 Podstawowe wiadomości o macierzach Wyk ld 1 Podstwowe widomości o mcierzch Oznczeni: N {1 2 3 } - zbiór liczb nturlnych N 0 {0 1 2 } R - ci lo liczb rzeczywistych n i 1 + 2 + + n i1 1 Określenie mcierzy Niech m i n bed dowolnymi liczbmi

Bardziej szczegółowo

Oba zbiory s uporz dkowane liniowo. Badamy funkcj w pobli»u kresów dziedziny. Pewne punkty szczególne (np. zmiana denicji funkcji).

Oba zbiory s uporz dkowane liniowo. Badamy funkcj w pobli»u kresów dziedziny. Pewne punkty szczególne (np. zmiana denicji funkcji). Plan Spis tre±ci 1 Granica 1 1.1 Po co?................................. 1 1.2 Denicje i twierdzenia........................ 4 1.3 Asymptotyka, granice niewªa±ciwe................. 7 2 Asymptoty 8 2.1

Bardziej szczegółowo

Lista zadania nr 7 Metody probabilistyczne i statystyka studia I stopnia informatyka (rok 2) Wydziału Ekonomiczno-Informatycznego Filia UwB w Wilnie

Lista zadania nr 7 Metody probabilistyczne i statystyka studia I stopnia informatyka (rok 2) Wydziału Ekonomiczno-Informatycznego Filia UwB w Wilnie Lista zadania nr 7 Metody probabilistyczne i statystyka studia I stopnia informatyka (rok 2) Wydziału Ekonomiczno-Informatycznego Filia UwB w Wilnie Jarosław Kotowicz Instytut Matematyki Uniwersytet w

Bardziej szczegółowo

Zadania ze Wstępu do Analizy Stochastycznej 1. = 0 p.n.

Zadania ze Wstępu do Analizy Stochastycznej 1. = 0 p.n. Zadania ze Wstępu do Analizy Stochastycznej 1 1. Znajdź rozkład zmiennej 5W 1 W 3 + W 7. 2. Dla jakich parametrów a i b, zmienne aw 1 W 2 oraz W 3 + bw 5 są niezależne? 3. Znajdź rozkład wektora losowego

Bardziej szczegółowo

Zadania z Analizy Funkcjonalnej I Które z poniższych przestrzeni metrycznych są przestrzeniami unormowanymi?

Zadania z Analizy Funkcjonalnej I Które z poniższych przestrzeni metrycznych są przestrzeniami unormowanymi? Zadania z Analizy Funkcjonalnej I - 1 1. Które z poniższych przestrzeni metrycznych są przestrzeniami unormowanymi?. a) X = R, x = arctg x ; b) X = R n, d(x, y) = x 1 y 1 + x 2 y 2 + max i 3 x i y i ;

Bardziej szczegółowo

Całki oznaczone. Funkcja górnej granicy całkowania. Zastosowania całek oznaczonych. Całki niewłaściwe. Małgorzata Wyrwas

Całki oznaczone. Funkcja górnej granicy całkowania. Zastosowania całek oznaczonych. Całki niewłaściwe. Małgorzata Wyrwas Cłki oznczone Definicj, włsności i oblicznie cłek oznczonych. Wrtość średni funkcji. Funkcj górnej grnicy cłkowni. Zstosowni cłek oznczonych. Cłki niewłściwe. Młgorzt Wyrws Ktedr Mtemtyki Wydził Informtyki

Bardziej szczegółowo

Wzory uproszczonego mno zenia: (a + b) 2 = a 2 + 2ab + b 2, (a b) 2 = a 2 2ab + b 2, a 2 b 2 = (a b) (a + b).

Wzory uproszczonego mno zenia: (a + b) 2 = a 2 + 2ab + b 2, (a b) 2 = a 2 2ab + b 2, a 2 b 2 = (a b) (a + b). Wzory uproszczonego mno zeni: ( + b) = + b + b, ( b) = b + b, b = ( b) ( + b). Dzi ni n pot ¾egch: Dl ; y R orz ; b > 0 (dl pewnych wyk dników ; y z o zeni o ; b mog¾ być os bine w zle zności od sytucji)

Bardziej szczegółowo

Zadania z Rachunku Prawdopodobieństwa III - 1

Zadania z Rachunku Prawdopodobieństwa III - 1 Zadania z Rachunku Prawdopodobieństwa III - 1 Funkcją tworzącą momenty (transformatą Laplace a) zmiennej losowej X nazywamy funkcję M X (t) := Ee tx, t R. 1. Oblicz funkcję tworzącą momenty zmiennych o

Bardziej szczegółowo

Całki oznaczone. Funkcja górnej granicy całkowania. Zastosowania całek oznaczonych. Całki niewłaściwe. Małgorzata Wyrwas

Całki oznaczone. Funkcja górnej granicy całkowania. Zastosowania całek oznaczonych. Całki niewłaściwe. Małgorzata Wyrwas Cłki oznczone Definicj, włsności i oblicznie cłek oznczonych. Wrtość średni funkcji. Funkcj górnej grnicy cłkowni. Zstosowni cłek oznczonych. Cłki niewłściwe. Młgorzt Wyrws Ktedr Mtemtyki Wydził Informtyki

Bardziej szczegółowo

Wykład 3: Transformata Fouriera

Wykład 3: Transformata Fouriera Rchunek prwdopodobieństw MAP64 Wydził Elektroniki, rok kd. 28/9, sem. letni Wykłdowc: dr hb. A. Jurlewicz Wykłd 3: Trnsformt Fourier Złóżmy, że f(t) jest określon n R, ogrniczon, okresow o okresie 2T i

Bardziej szczegółowo

Analiza matematyczna dla informatyków Notatki z wykªadu. Maciej Paluszy«ski

Analiza matematyczna dla informatyków Notatki z wykªadu. Maciej Paluszy«ski Anliz mtemtyczn dl informtyków Nottki z wykªdu Mciej Pluszy«ski p¹dziernik 0 Spis tre±ci Anliz mtemtyczn FAQ 3 Liczby rzeczywiste i zespolone 6 3 Funkcje 3 4 Ci gi 3 5 Szeregi 5 6 Grnic funkcji 65 7 Funkcje

Bardziej szczegółowo

Wykład 2. Granice, ciągłość, pochodna funkcji i jej interpretacja geometryczna

Wykład 2. Granice, ciągłość, pochodna funkcji i jej interpretacja geometryczna 1 Wykłd Grnice, ciągłość, pocodn unkcji i jej interpretcj geometryczn.1 Grnic unkcji. Grnic lewostronn i grnic prwostronn unkcji Deinicj.1 Mówimy, że liczb g jest grnicą lewostronną unkcji w punkcie =,

Bardziej szczegółowo

Zadania. 4 grudnia k=1

Zadania. 4 grudnia k=1 Zadania 4 grudnia 205 Zadanie. Poka»,»e dla dowolnych liczb zespolonych z,..., z n istnieje zbiór B {,..., n}, taki,»e n z k π z k. k B Zadanie 2. Jakie warunki musz speªnia ci gi a n i b n, aby istniaªy

Bardziej szczegółowo

nazywamy odpowiednio dolną oraz górną sumą Darboux funkcji f w przedziale [a, b] wyznaczoną przez podział P.

nazywamy odpowiednio dolną oraz górną sumą Darboux funkcji f w przedziale [a, b] wyznaczoną przez podział P. Rozdził 10 Cłk Drboux 10.1 Doln i górn sum Drboux Definicj podziłu. Niech, b R, < b. Kżdy skończony ciąg P postci (10.1) P = (x 0,..., x n ), gdzie n N, = x 0 < x 1

Bardziej szczegółowo

Elementy geometrii w przestrzeni R 3

Elementy geometrii w przestrzeni R 3 Elementy geometrii w przestrzeni R 3 Z.Šagodowski Politechnika Lubelska 29 maja 2016 Podstawowe denicje Wektorem nazywamy uporz dkowan par punktów (A,B) z których pierwszy nazywa si pocz tkiem a drugi

Bardziej szczegółowo

Funkcje wielu zmiennych

Funkcje wielu zmiennych dr Krzysztof yjewski Informatyka I rok I 0 in» 12 stycznia 2016 Funkcje wielu zmiennych Informacje pomocnicze Denicja 1 Niech funkcja f(x y) b dzie okre±lona przynajmniej na otoczeniu punktu (x 0 y 0 )

Bardziej szczegółowo

Zadania z Procesów Stochastycznych 1

Zadania z Procesów Stochastycznych 1 Zadania z Procesów Stochastycznych 1 Definicja Procesem Poissona z parametrem (intensywnością) λ > 0 nazywamy proces stochastyczny N = (N t ) t 0 taki, że N 0 = 0; (P0) N ma przyrosty niezależne; (P1)

Bardziej szczegółowo

Zadania z Analizy Funkcjonalnej I Które z poniższych przestrzeni metrycznych są przestrzeniami unormowanymi?

Zadania z Analizy Funkcjonalnej I Które z poniższych przestrzeni metrycznych są przestrzeniami unormowanymi? Zadania z Analizy Funkcjonalnej I - 1 1. Które z poniższych przestrzeni metrycznych są przestrzeniami unormowanymi? a) X = R, d(x, y) = arctg x y ; b) X = R n, d(x, y) = x 1 y 1 + x 2 y 2 + max i 3 x i

Bardziej szczegółowo

Realizacje zmiennych są niezależne, co sprawia, że ciąg jest ciągiem niezależnych zmiennych losowych,

Realizacje zmiennych są niezależne, co sprawia, że ciąg jest ciągiem niezależnych zmiennych losowych, Klsyczn Metod Njmniejszych Kwdrtów (KMNK) Postć ć modelu jest liniow względem prmetrów (lbo nleży dokonć doprowdzeni postci modelu do liniowości względem prmetrów), Zmienne objśnijące są wielkościmi nielosowymi,

Bardziej szczegółowo

Wykªad 12. Transformata Laplace'a i metoda operatorowa

Wykªad 12. Transformata Laplace'a i metoda operatorowa Wykªad 2. Tranformata Laplace'a i metoda operatorowa Tranformata Laplace'a Dla odpowiednio okre±lonej klay funkcji zdeniujemy operator L, nazywany tranformat Laplace'a, okre±lony wzorem L[ f ]() = f(t)e

Bardziej szczegółowo

Analiza matematyczna dla informatyków Notatki z wykªadu. Maciej Paluszy«ski

Analiza matematyczna dla informatyków Notatki z wykªadu. Maciej Paluszy«ski Anliz mtemtyczn dl informtyków Nottki z wykªdu Mciej Pluszy«ski 5 styczni 9 Spis tre±ci Anliz mtemtyczn FAQ 3 Liczby rzeczywiste i zespolone 6 3 Funkcje 4 Ci gi 9 5 Szeregi 49 6 Grnic funkcji 63 7 Funkcje

Bardziej szczegółowo

Wariacje Funkcji, Ich Własności i Zastosowania

Wariacje Funkcji, Ich Własności i Zastosowania Środowiskowe Studi Doktornckie z Nuk Mtemtycznych Uniwersytet Mrii Curie-Skłodowskiej w Lublinie Józef Bnś Ktedr Mtemtyki Politechnik Rzeszowsk Wricje Funkcji, Ich Włsności i Zstosowni Lublin 2014 Spis

Bardziej szczegółowo

WEKTORY skalary wektory W ogólnym przypadku, aby określić wektor, należy znać:

WEKTORY skalary wektory W ogólnym przypadku, aby określić wektor, należy znać: WEKTORY Wśród wielkości fizycznych występujących w fizyce możn wyróżnić sklry i wektory. Aby określić wielkość sklrną, wystrczy podć tylko jedną liczbę. Wielkościmi tkimi są ms, czs, tempertur, objętość

Bardziej szczegółowo

III. Rachunek całkowy funkcji jednej zmiennej.

III. Rachunek całkowy funkcji jednej zmiennej. III. Rchunek cłkowy funkcji jednej zmiennej. 1. Cłki nieoznczone. Niech f : I R, I R - przedził n prostej. Definicj 1.1. (funkcji pierwotnej) Funkcję F nzywmy funkcją pierwotną funkcji f n przedzile I,

Bardziej szczegółowo

Zadania z analizy matematycznej - sem. II Rachunek ró»niczkowy funkcji wielu zmiennych

Zadania z analizy matematycznej - sem. II Rachunek ró»niczkowy funkcji wielu zmiennych Zadania z analizy matematycznej - sem II Rachunek ró»niczkowy funkcji wielu zmiennych Denicja (Pochodne cz stkowe dla funkcji trzech zmiennych) Niech D R 3 b dzie obszarem oraz f : D R f = f y z) P 0 =

Bardziej szczegółowo

3. (8 punktów) EGZAMIN MAGISTERSKI, Biomatematyka

3. (8 punktów) EGZAMIN MAGISTERSKI, Biomatematyka EGZAMIN MAGISTERSKI, 26.06.2017 Biomatematyka 1. (8 punktów) Rozwój wielko±ci pewnej populacji jest opisany równaniem: dn dt = rn(t) (1 + an(t), b gdzie N(t) jest wielko±ci populacji w chwili t, natomiast

Bardziej szczegółowo

Całka Riemanna. Analiza Matematyczna. Alexander Denisjuk

Całka Riemanna. Analiza Matematyczna. Alexander Denisjuk Anliz Mtemtyczn Cłk Riemnn Alexnder Denisjuk denisjuk@pjwstk.edu.pl Polsko-Jpońsk Wyższ Szkoł Technik Komputerowych zmiejscowy ośrodek dydktyczny w Gdńsku ul. Brzegi 55 80-045 Gdńsk Anliz Mtemtyczn p.

Bardziej szczegółowo

Maciej Grzesiak Instytut Matematyki Politechniki Poznańskiej. Całki oznaczone. lim δ n = 0. σ n = f(ξ i ) x i. (1)

Maciej Grzesiak Instytut Matematyki Politechniki Poznańskiej. Całki oznaczone. lim δ n = 0. σ n = f(ξ i ) x i. (1) Mciej Grzesik Instytut Mtemtyki Politechniki Poznńskiej Cłki oznczone. Definicj cłki oznczonej Niech dn będzie funkcj f ciągł w przedzile [, b]. Przedził [, b] podziey n n podprzedziłów punktmi = x < x

Bardziej szczegółowo

Komisja Egzaminacyjna dla Aktuariuszy LIX Egzamin dla Aktuariuszy z 12 marca 2012 r. Część I Matematyka finansowa

Komisja Egzaminacyjna dla Aktuariuszy LIX Egzamin dla Aktuariuszy z 12 marca 2012 r. Część I Matematyka finansowa Mtemtyk finnsow 12.03.2012 r. Komisj Egzmincyjn dl Akturiuszy LIX Egzmin dl Akturiuszy z 12 mrc 2012 r. Część I Mtemtyk finnsow WERSJA TESTU A Imię i nzwisko osoby egzminownej:... Czs egzminu: 100 minut

Bardziej szczegółowo

VI. Rachunek całkowy. 1. Całka nieoznaczona

VI. Rachunek całkowy. 1. Całka nieoznaczona VI. Rchunek cłkowy. Cłk nieoznczon Niech F : I R i f : I R będą funkcjmi określonymi n pewnym przedzile I R. Definicj. Funkcję F nzywmy funkcją pierwotną funkcji f n przedzile I, gdy F (x) = f(x) dl x

Bardziej szczegółowo

Zestaw 11- Działania na wektorach i macierzach, wyznacznik i rząd macierzy

Zestaw 11- Działania na wektorach i macierzach, wyznacznik i rząd macierzy Zestw - Dziłni n wektorch i mcierzch, wyzncznik i rząd mcierzy PRZYKŁADOWE ZADANIA Z ROZWIAZANIAMI Dodjąc( bądź odejmując) do siebie dw wektory (lub więcej), dodjemy (bądź odejmujemy) ich odpowiednie współrzędne

Bardziej szczegółowo

Niewymierność i przestępność Materiały do warsztatów na WWW6

Niewymierność i przestępność Materiały do warsztatów na WWW6 Niewymierność i przestępność Mteriły do wrszttów n WWW6 Piotr Achinger 23 sierpni 2010 1 Wstęp 1.1 Liczby wymierne i niewymierne Pytnie 1. Czy istnieją liczby niewymierne? Zdnie 1. Wykzć, że 1. 2 / Q,

Bardziej szczegółowo

}, gdzie a = t (n) )(f(t(n) k. ) f(t(n) k 1 ) 1+δ = 0,

}, gdzie a = t (n) )(f(t(n) k. ) f(t(n) k 1 ) 1+δ = 0, Zadania z Procesów Stochastycznych II - 1 1. Niech π n = {t (n), t(n) 1,..., t(n) k n }, gdzie a = t (n) < t (n) 1

Bardziej szczegółowo

Prawdopodobieństwo i statystyka

Prawdopodobieństwo i statystyka Wykład VII: Rozkład i jego charakterystyki 22 listopada 2016 Uprzednio wprowadzone pojęcia i ich własności Definicja zmiennej losowej Zmienna losowa na przestrzeni probabilistycznej (Ω, F, P) to funkcja

Bardziej szczegółowo

q (s, z) = ( ) (λ T) ρc = q

q (s, z) = ( ) (λ T) ρc = q M O D E L O W A N I E I N Y N I E R S K I E n r 4 7, I S S N 1 8 9 6-7 7 1 X W Y Z N A C Z A N I E O D K S Z T A C E T O W A R Z Y S Z Ą C Y C H H A R T O W A N I U P O W I E R Z C H N I O W Y M W I E

Bardziej szczegółowo

A = n. 2. Ka»dy podzbiór zbioru sko«czonego jest zbiorem sko«czonym. Dowody tych twierdze«(elementarne, lecz nieco nu» ce) pominiemy.

A = n. 2. Ka»dy podzbiór zbioru sko«czonego jest zbiorem sko«czonym. Dowody tych twierdze«(elementarne, lecz nieco nu» ce) pominiemy. Logika i teoria mnogo±ci, konspekt wykªad 12 Teoria mocy, cz ± II Def. 12.1 Ka»demu zbiorowi X przyporz dkowujemy oznaczany symbolem X obiekt zwany liczb kardynaln (lub moc zbioru X) w taki sposób,»e ta

Bardziej szczegółowo

MATEMATYKA KLASY I K i rozszerzonym WYMAGANIA EDUKACYJNE NIEZBĘDNE DO UZYSKANIA POSZCZEGÓLNYCH ŚRÓDROCZNYCH I ROCZNYCH OCEN KLASYFIKACYJNYCH

MATEMATYKA KLASY I K i rozszerzonym WYMAGANIA EDUKACYJNE NIEZBĘDNE DO UZYSKANIA POSZCZEGÓLNYCH ŚRÓDROCZNYCH I ROCZNYCH OCEN KLASYFIKACYJNYCH MATEMATYKA KLASY I K i rozszerzonym WYMAGANIA EDUKACYJNE NIEZBĘDNE DO UZYSKANIA POSZCZEGÓLNYCH ŚRÓDROCZNYCH I ROCZNYCH OCEN KLASYFIKACYJNYCH oprcowne n podstwie przedmiotowego systemu ocenini NOWEJ ERY

Bardziej szczegółowo

Całka oznaczona. Matematyka. Aleksander Denisiuk. Elblaska Uczelnia Humanistyczno-Ekonomiczna ul. Lotnicza Elblag.

Całka oznaczona. Matematyka. Aleksander Denisiuk. Elblaska Uczelnia Humanistyczno-Ekonomiczna ul. Lotnicza Elblag. Mtemtyk Cłk oznczon Aleksnder Denisiuk denisjuk@euh-e.edu.pl Elblsk Uczelni Humnistyczno-Ekonomiczn ul. Lotnicz 2 82-3 Elblg Mtemtyk p. 1 Cłk oznczon Njnowsz wersj tego dokumentu dostępn jest pod dresem

Bardziej szczegółowo

Zadania z ekonomii matematycznej 3 Wybrane rozwi zania

Zadania z ekonomii matematycznej 3 Wybrane rozwi zania Zdni z ekonomii mtemtycznej 3 Wybrne rozwi zni Michª Rmsz Wersj z dni 4 grudni 011 Zdnie 1 Dl funkcji f : R n R deniujemy zbiór epif = {x, y R n R : y fx} Pokz,»e dl funkcji wypukªej f zbiór epif jest

Bardziej szczegółowo

1 Przypomnienie wiadomo±ci ze szkoªy ±redniej. Rozwi zywanie prostych równa«i nierówno±ci

1 Przypomnienie wiadomo±ci ze szkoªy ±redniej. Rozwi zywanie prostych równa«i nierówno±ci Zebraª do celów edukacyjnych od wykªadowców PK, z ró»nych podr czników Maciej Zakarczemny 1 Przypomnienie wiadomo±ci ze szkoªy ±redniej Rozwi zywanie prostych równa«i nierówno±ci dotycz cych funkcji elementarnych,

Bardziej szczegółowo

Analiza matematyczna i algebra liniowa Całka oznaczona

Analiza matematyczna i algebra liniowa Całka oznaczona Anliz mtemtyczn i lgebr liniow Cłk oznczon Wojciech Kotłowski Instytut Informtyki Politechniki Poznńskiej emil: imię.nzwisko@cs.put.poznn.pl pok. 2 (CW) tel. (61)665-2936 konsultcje: piątek 15:10-16:40

Bardziej szczegółowo

JAO - J zyki, Automaty i Obliczenia - Wykªad 1. JAO - J zyki, Automaty i Obliczenia - Wykªad 1

JAO - J zyki, Automaty i Obliczenia - Wykªad 1. JAO - J zyki, Automaty i Obliczenia - Wykªad 1 J zyki formalne i operacje na j zykach J zyki formalne s abstrakcyjnie zbiorami sªów nad alfabetem sko«czonym Σ. J zyk formalny L to opis pewnego problemu decyzyjnego: sªowa to kody instancji (wej±cia)

Bardziej szczegółowo

Całki niewłaściwe. Rozdział Wprowadzenie Całki niewłaściwe I rodzaju

Całki niewłaściwe. Rozdział Wprowadzenie Całki niewłaściwe I rodzaju Rozdził 3 Cłki niewłściwe 3. Wprowdzenie Omwine w poprzednim rozdzile cłki oznczone są cłkmi funkcji ciągłych n przedzile domkniętym, więc funkcji ogrniczonych n przedzile skończonym. Wiele zgdnień prktycznych

Bardziej szczegółowo

Maciej Grzesiak. Iloczyn skalarny. 1. Iloczyn skalarny wektorów na płaszczyźnie i w przestrzeni. a b = a b cos ϕ. j) (b x. i + b y

Maciej Grzesiak. Iloczyn skalarny. 1. Iloczyn skalarny wektorów na płaszczyźnie i w przestrzeni. a b = a b cos ϕ. j) (b x. i + b y Mciej Grzesik Iloczyn sklrny. Iloczyn sklrny wektorów n płszczyźnie i w przestrzeni Iloczyn sklrny wektorów i b określmy jko b = b cos ϕ. Bezpośrednio z definicji iloczynu sklrnego mmy, że i i = j j =

Bardziej szczegółowo

1 Poj cia pomocnicze. Przykªad 1. A A d

1 Poj cia pomocnicze. Przykªad 1. A A d Poj cia pomocnicze Otoczeniem punktu x nazywamy dowolny zbiór otwarty zawieraj cy punkt x. Najcz ±ciej rozwa»amy otoczenia kuliste, tj. kule o danym promieniu ε i ±rodku x. S siedztwem punktu x nazywamy

Bardziej szczegółowo

2. (8 punktów) 3. (8 punktów) 4. (8 punktów) 5. (8 punktów) EGZAMIN MAGISTERSKI, Matematyka w ekonomii i ubezpieczeniach

2. (8 punktów) 3. (8 punktów) 4. (8 punktów) 5. (8 punktów) EGZAMIN MAGISTERSKI, Matematyka w ekonomii i ubezpieczeniach Matematyka w ekonomii i ubezpieczeniach 1. (8 punktów) Znajd¹ rozwi zanie poni»szego zagadnienia programowania liniowego: Zmaksymalizowa x 1 2x 2 + x 3 x 5 przy ograniczeniach x 1 3x 2 + x 3 + 2x 5 = 8

Bardziej szczegółowo

WYKŁADY Z RACHUNKU PRAWDOPODOBIEŃSTWA I wykład 4 Przekształcenia zmiennej losowej, momenty

WYKŁADY Z RACHUNKU PRAWDOPODOBIEŃSTWA I wykład 4 Przekształcenia zmiennej losowej, momenty WYKŁADY Z RACHUNKU PRAWDOPODOBIEŃSTWA I wykład 4 Przekształcenia zmiennej losowej, momenty Agata Boratyńska Agata Boratyńska Rachunek prawdopodobieństwa, wykład 4 / 9 Przekształcenia zmiennej losowej X

Bardziej szczegółowo

Macierze i Wyznaczniki

Macierze i Wyznaczniki Macierze i Wyznaczniki Kilka wzorów i informacji pomocniczych: Denicja 1. Tablic nast puj cej postaci a 11 a 12... a 1n a 21 a 22... a 2n A =... a m1 a m2... a mn nazywamy macierz o m wierszach i n kolumnach,

Bardziej szczegółowo

Indeksowane rodziny zbiorów

Indeksowane rodziny zbiorów Logika i teoria mnogo±ci, konspekt wykªad 7 Indeksowane rodziny zbiorów Niech X b dzie przestrzeni zbiorem, którego podzbiorami b d wszystkie rozpatrywane zbiory, R rodzin wszystkich podzbiorów X za± T

Bardziej szczegółowo

Wykład 2. Funkcja logarytmiczna. Definicja logarytmu: Własności logarytmu: Logarytm naturalny: Funkcje trygonometryczne

Wykład 2. Funkcja logarytmiczna. Definicja logarytmu: Własności logarytmu: Logarytm naturalny: Funkcje trygonometryczne Wykłd 2 Funkcj rytmiczn, Deinicj rytmu: Włsności rytmu: 2 u 2 u b c c b 2 2 Lorytm nturlny: Funkcje tryonometryczne Funkcje tryonometryczne kąt ostreo: b c sin cos t ct b c b c b Mir łukow kąt wyrż się

Bardziej szczegółowo

PODSTAWY BAZ DANYCH Wykład 3 2. Pojęcie Relacyjnej Bazy Danych

PODSTAWY BAZ DANYCH Wykład 3 2. Pojęcie Relacyjnej Bazy Danych PODSTAWY BAZ DANYCH Wykłd 3 2. Pojęcie Relcyjnej Bzy Dnych 2005/2006 Wykłd "Podstwy z dnych" 1 Rozkłdlno dlność schemtów w relcyjnych Przykłd. Relcj EGZ(U), U := { I, N, P, O }, gdzie I 10 10 11 N f f

Bardziej szczegółowo

Analiza Matematyczna. Całka Riemanna

Analiza Matematyczna. Całka Riemanna Anliz Mtemtyczn. Cłk Riemnn Aleksnder Denisiuk denisiuk@pjwstk.edu.pl Polsko-Jpońsk Wyższ Szkoł Technik Komputerowych Wydził Informtyki w Gdńsku ul. Brzegi 55 8-45 Gdńsk 29 kwietni 217 1 / 2 Cłk Riemnn

Bardziej szczegółowo

Wektory w przestrzeni

Wektory w przestrzeni Wektory w przestrzeni Informacje pomocnicze Denicja 1. Wektorem nazywamy uporz dkowan par punktów. Pierwszy z tych punktów nazywamy pocz tkiem wektora albo punktem zaczepienia wektora, a drugi - ko«cem

Bardziej szczegółowo

zadania z rachunku prawdopodobieństwa zapożyczone z egzaminów aktuarialnych

zadania z rachunku prawdopodobieństwa zapożyczone z egzaminów aktuarialnych zadania z rachunku prawdopodobieństwa zapożyczone z egzaminów aktuarialnych 1. [E.A 5.10.1996/zad.4] Funkcja gęstości dana jest wzorem { 3 x + 2xy + 1 y dla (x y) (0 1) (0 1) 4 4 P (X > 1 2 Y > 1 2 ) wynosi:

Bardziej szczegółowo

Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu

Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu Uniwersytet Mikołj Kopernik w Toruniu Wydził Mtemtyki i Informtyki Krzysztof Frączek Anliz Mtemtyczn I Wykłd dl studentów I roku kierunku informtyk Toruń 206 Spis treści Liczby rzeczywiste 2 Ciągi liczbowe

Bardziej szczegółowo

Wykªad 7. Ekstrema lokalne funkcji dwóch zmiennych.

Wykªad 7. Ekstrema lokalne funkcji dwóch zmiennych. Wykªad jest prowadzony w oparciu o podr cznik Analiza matematyczna 2. Denicje, twierdzenia, wzory M. Gewerta i Z. Skoczylasa. Wykªad 7. Ekstrema lokalne funkcji dwóch zmiennych. Denicja Mówimy,»e funkcja

Bardziej szczegółowo

1 Ró»niczka drugiego rz du i ekstrema

1 Ró»niczka drugiego rz du i ekstrema Plan Spis tre±ci 1 Pochodna cz stkowa 1 1.1 Denicja................................ 1 1.2 Przykªady............................... 2 1.3 Wªasno±ci............................... 2 1.4 Pochodne wy»szych

Bardziej szczegółowo

Funkcje wielu zmiennych

Funkcje wielu zmiennych Funkcje wielu zmiennych Informacje pomocnicze Denicja 1 Niech funkcja f(x, y) b dzie okre±lona przynajmniej na otoczeniu punktu (x 0, y 0 ) Pochodn cz stkow pierwszego rz du funkcji dwóch zmiennych wzgl

Bardziej szczegółowo

f(x)dx (1.7) b f(x)dx = F (x) = F (b) F (a) (1.2)

f(x)dx (1.7) b f(x)dx = F (x) = F (b) F (a) (1.2) Cłk oznczon Cłkę oznczoną będziemy zpisywli jko f(x)dx (.) z fnkcji f(x), któr jest ogrniczon w przedzile domkniętym [, b]. Jk obliczyć cłkę oznczoną? Obliczmy njpierw cłkę nieoznczoną z fnkcji f(x), co

Bardziej szczegółowo

Rachunek prawdopodobieństwa 1B; zadania egzaminacyjne.

Rachunek prawdopodobieństwa 1B; zadania egzaminacyjne. Rachunek prawdopodobieństwa B; zadania egzaminacyjne.. Niech µ będzie rozkładem probabilistycznym na (0, ) (0, ): µ(b) = l({x (0,) : (x, x) B}), dla B B((0, ) (0, ))), gdzie l jest miarą Lebesgue a na

Bardziej szczegółowo

Wyznacznikiem macierzy kwadratowej A stopnia n nazywamy liczbę det A określoną następująco:

Wyznacznikiem macierzy kwadratowej A stopnia n nazywamy liczbę det A określoną następująco: Def.8. Wyzncznikiem mcierzy kwdrtowej stopni n nzywmy liczbę det określoną nstępująco:.det.det dl n n det det n det n, gdzie i j ozncz mcierz, którą otrzymujemy z mcierzy przez skreślenie i- tego wiersz

Bardziej szczegółowo

Ćwiczenia 7 - Zmienna losowa i jej rozkład. Parametry rozkładu.

Ćwiczenia 7 - Zmienna losowa i jej rozkład. Parametry rozkładu. Ćwiczenia 7 - Zmienna losowa i jej rozkład. Parametry rozkładu. A Teoria Definicja A.1. Niech (Ω, F, P) będzie przestrzenią probabilistyczną. Zmienną losową określoną na przestrzeni Ω nazywamy dowolną

Bardziej szczegółowo

Obliczenia naukowe Wykład nr 14

Obliczenia naukowe Wykład nr 14 Obliczeni nuowe Wyłd nr 14 Pweł Zielińsi Ktedr Informtyi, Wydził Podstwowych Problemów Technii, Politechni Wrocłws Litertur Litertur podstwow [1] D. Kincid, W. Cheney, Anliz numeryczn, WNT, 2005. [2] A.

Bardziej szczegółowo

Elementy geometrii analitycznej w przestrzeni

Elementy geometrii analitycznej w przestrzeni Wykªad 3 Elementy geometrii analitycznej w przestrzeni W wykªadzie tym wi kszy nacisk zostaª poªo»ony raczej na intuicyjne rozumienie deniowanych poj, ni» ±cisªe ich zdeniowanie. Dlatego niniejszy wykªad

Bardziej szczegółowo