Charakterystyki czasowe i częstotliwościowe układów automatyki. Podczas ćwiczenia poruszane będą następujące zagadnienia:

Wielkość: px
Rozpocząć pokaz od strony:

Download "Charakterystyki czasowe i częstotliwościowe układów automatyki. Podczas ćwiczenia poruszane będą następujące zagadnienia:"

Transkrypt

1 Warszawa 7

2 Cel ćwiczeia rachuowego Podczas ćwiczeia poruszae będą asępujące zagadieia: obliczaie odpowiedzi impulsowej i soowej uładu; wyzaczeia charaerysy częsoliwościowych (ampliudowo-fazowej oraz logarymiczej: modułu i fazy) uładu. Celem ćwiczeia jes zdobycie umiejęości prayczej realizacji powyższych zagadień. Wymagaia wsępe Przed rozpoczęciem ćwiczeń sude zobowiązay jes do zapozaia się z reścią iiejszej isrucji. W szczególości isoe jes posiadaie wiedzy eoreyczej z zaresu poruszaego podczas ćwiczeia rachuowego. Poado sude zobowiązay jes prześledzić ze zrozumieiem wszysie zamieszczoe przyłady, aby wiedzieć w jai sposób rozpocząć rozwiązywaie zadań podczas ćwiczeń. W przypadu posiadaia wąpliwości po zapozaiu się z reścią isrucji w celu ich wyjaśieia zaleca się osulacje się z prowadzącym przed ermiem ćwiczeń rachuowych. 3 Obliczaie odpowiedzi impulsowej i soowej Aalizując i projeujące ułady serowaia, musimy mieć możliwość porówywaia ich właściwości. W ym celu sosuje się oreśloe esowe sygały wejściowe, umożliwiające porówywaie odpowiedzi badaych uładów a e sygały. Wiele meod projeowaia oparo a aich sygałach lub a odpowiedziach uładów a zmiay waruów począowych bez żadych sygałów esowych). Wyorzysaie sygałów esowych wyia z ego, że isieje orelacja pomiędzy odpowiedziami uładu a ypowy sygał wejściowy, a zdolością uładu do radzeia sobie z rzeczywisymi sygałami wejściowymi. Powszechie wyorzysywaymi esowymi sygałami wejściowymi są fucje: soowa, liiowa, impulsowa, siusoidala, ip. Dla ych sygałów moża ławo przeprowadzić aalizę maemayczą i esperymealą uładów serowaia, poieważ sygały e są bardzo prosymi fucjami do wygeerowaia. Poado przeszałceie Laplace a umożliwia wyzaczeie rasmiacji operaorowej liiowego uładu, óra rówież oreśla własości dyamicze uładu (model) iezależie od rodzaju sygału wejściowego. rasmiacja operaorowa jes bardzo wygoda dla aalizy pracy liiowych uładów i dlaego jes powszechie sosowaa. Umożliwia oa rówież przedsawieie zasadiczych cech uładów w posaci graficzej, pozwalającej a pierwszy rzu oa oceić właściwości dyamicze. Biorąc pod uwagę dziedzię, w jaiej przedsawia się e właściwości, moża wyróżić: charaerysyi czasowe; charaerysyi częsoliwościowe. ZAiUL WML WA

3 Charaerysyi czasowe dają możliwość (w odiesieiu do uładów jedowymiarowych) bezpośrediej ocey uładu, poieważ charaerysya czasowa jes przebiegiem w czasie odpowiedzi uładu dyamiczego y() a oreśloe wymuszeie x(). Najczęściej sosowaymi wymuszeiami są: So jedosowy () (zw. fucja Heaviside a) mówimy wówczas o odpowiedzi (charaerysyce) soowej h(): x dla dla Impuls Diraca () (zw. fucja wagi uładu) mówimy wówczas o odpowiedzi (charaerysyce) impulsowej g(): x g dla dla Charaerysyą (odpowiedzią) soową uładu dyamiczego azywamy odpowiedź uładu a wymuszeie w posaci sou jedosowego przy zerowych waruach począowych modelu. Odpowiedź soową uładu dyamiczego wyzacza się ze wzoru: Gs () L h s () W zależości od modelu uładu (model zmieych sau lub model rasmiacyjy) wyzaczeie charaerysyi soowej polega a rozwiązaiu rówań zmieych sau dla wymuszeia () lub zalezieiu rasformay odwroej rasmiacji obieu, pomożoej przez rasformaę operaorową fucji (). Oczywiście, rodzaj sosowaej rasformay operaorowej zależy od charaeru badaego uładu (ciągły lub dysrey). Charaerysya soowa poazuje, w jai sposób zachowuje się uład przy ciągłym dosarczaiu mu sałych porcji eergii. Odpowiedź soową moża wyzaczyć rówież doświadczalie. Zajomość odpowiedzi a so jedosowy h() pozwala wyzaczyć jego odpowiedź a dowoly sygał wejściowy x(), z zależości zwaej całą Duhamela: lub y y h x h x d h x h x d ZAiUL WML WA 3

4 Charaerysyą impulsową uładu dyamiczego azywamy odpowiedź uładu a wymuszeie w posaci impulsu Diraca przy zerowych waruach począowych modelu. Odpowiedź impulsowa daa jes wzorem: g L G s () W zależości od modelu uładu (model zmieych sau lub model rasmiacyjy) wyzaczeie charaerysyi impulsowej polega a rozwiązaiu rówań zmieych sau dla wymuszeie () lub zalezieiu rasformay odwroej rasmiacji obieu pomożoej przez rasformaę operaorową fucji (). Oczywiście, rodzaj sosowaej rasformay operaorowej zależy od charaeru badaego uładu (ciągły lub dysrey). W przypadu uładu dysreego ależy pamięać o ym, że impuls Diraca jes zasępoway impulsem jedosowym. Charaerysya impulsowa poazuje, w jai sposób zachowuje się uład przy jedorazowym dosarczaiu mu jedosowej porcji eergii. Pomiędzy omawiaymi charaerysyami (gdy rząd względy fucji wymierej, z órej ma być obliczoa rasformaa jes więszy od zera)zachodzą asępujące związi: oraz d g h dla h()= (3) d h Odpowiedź impulsowa jes więc pochodą odpowiedzi soowej. Zając odpowiedź impulsowa g(), moża wyzaczyć, orzysając z wierdzeia o splocie, odpowiedź y() uładu a dowole wymuszeie x(): y g d g x g x d g x * d 4 Odwroe przeszałceie Laplace a Ja wyia ze wzorów () i () odpowiedzi soowe oblicza się z wyorzysaiem odwroego przeszałceia Laplace a z. zając fucję zmieej zespoloej F(s), ależy wyzaczyć fucję f(), dla órej F(s) jes obrazem. Zachodzą asępujące pyaia: ja wyzaczyć orygiał f(), zając jego rasformaę (obraz) F(s)? czy ażdej rasformacie odpowiada ylo jede orygiał? jaie warui powia spełić fucja F(s) zmieej zespoloej s = u + jv, aby była rasformaą? ZAiUL WML WA 4

5 4. Defiicja odwroego przeszałceia Laplace a F s e s f d (4) Jeżeli fucja f() jes rozwiązaiem rówaia (4), o e fa będziemy zapisywać w posaci wzoru: f s óry azwiemy odwroym przeszałceiem Lapalce a. L F (5) Jeżeli fucja F(s) jes rasformaą orygiału f() o wyładiu wzrasaia m, o w ażdym pucie ciągłości fucji f() zachodzi wzór: f j j s Fse ds lim Fs j j j j e s ds (6) gdzie: Re s = > m. Ze wzoru (6), óry azywamy wzorem Mellia-Fouriera, wyia, że jeżeli dwa orygiały f () i f () mają ę samą rasformaę, o orygiały f () i f () mogą być róże ylo w swoich puach ieciągłości, aomias poza ymi puami są ideycze. Jeżeli fucja F(s) spełia warui: Jes fucją aaliyczą w półpłaszczyźie Re s > > m ; lim Fs ; Re s j Cała Fs j e s ds jes bezwzględie zbieża; o fucja F(s) jes rasformaą, a jej orygiał ma posać: f j j F j s e s ds (7) 4. Właściwości odwroej rasformay Laplace a:. liiowość: L F ( s) F ( s) L F ( s) L F ( s) f ( ) f ( ) (8). jedorodość: L cf s cl F s cf ( ) ( ) (9) ZAiUL WML WA 5

6 4.3 Meody obliczaia odwroej rasformay Laplace a wierdzeie o rozładzie Orygiał rasformay F(s) jes rówy sumie residuów fucji F(s)e s s,s,,s (dla sopia miaowia więszego od sopia m liczia), czyli: w bieguach L s () s f L F s L res F s e M s ss Residuum fucji F(s) jes w bieguie s o roości i oblicza się ze wzoru: s d res F s e lim F s s s e ss ss i i i s i! ds () a dla jedoroego biegua ze wzoru uproszczoego: ss s res F s e F s s s e () s lim ss Wzór Heaviside a Jeżeli F(s) jes fucją wymierą oraz >m: F s m Ls () bms b s... b s b M ( s) a s a s... a s a m m (3) a rówaie M(s)= ma jedoroe pierwiasi s,s,,s będące bieguami jedoroymi fucji F(s), o a podsawie wzoru oreślającego residuum moża apisać: s L() s e L s s s s res e (4) ss M () s M s ss dla =,,,. W powyższym wyrażeiu ależy ajpierw podzielić M(s) przez (s-s ), a asępie podsawić s=s (iaczej orzyma się wyrażeie ieozaczoe): s L() s e L s e res ss M () s M s s (5) Na podsawie wierdzeia o rozładzie moża apisać wzór Heaviside a: Ls () s s f L Ae Ae... Ae M() s s (6) przy czym: A L s s s L s lim ss M s M s (7) ZAiUL WML WA 6

7 Pierwiasi zespoloe Pierwiasi rówaia M(s)=, będące bieguami fucji wymierej F(s), są rzeczywise lub zespoloe sprzężoe. Niech s,s + ozaczają parę sprzężoych pierwiasów zespoloych (jedoroych) rówaia M(s)=, wedy: s j s j (8) Zgodie ze wzorem Heaviside a współczyi A, A + moża przedsawić w posaci wyładiczej: A L s s j j Ae (9) M s ss A L s s j j Ae () M s wobec czego suma sładiów odpowiadających pierwiasom s,s + we wzorze Heavisidea a wyosi: Pierwiasi wieloroe ss s s s Re A e A e A e () Jeżeli rówaie M(s)= posiada pierwiasi wieloroe s,s,,s i oraz pierwiasi jedoroe s i+,s i+,,s o załadając >m rasformaę odwroą oblicza się jao: L( s) L( s) e f L res A e Meoda rozładu a ułami prose i s s () M ( s) ss M ( s) i Jeżeli rasformaa F(s)=L(s)/M(s) jes fucją wymierą, gdzie: L(s) = b l s l + b l s l + + b s + b (3) M(s) = s + a s + + a s + a (4) przy czym l < oraz wszysie współczyii a,, a -,, b,, b l są liczbami rzeczywisymi, o jedą z meod wyzaczaia fucji f() jes meoda opara a zaym z algebry rozładzie fucji wymierej a ułami prose i wyoaiu odwroego przeszałceia Lapalce a L - ażdego z ułamów z osoba. Po rozłożeiu miaowia M(s) a czyii sopia pierwszego orzymujemy: M(s) = (s s ) α (s s ) α (s s ) α (5) ZAiUL WML WA 7

8 gdzie s, s,, s są pierwiasami, ogólie biorąc, zespoloymi o roościach rówych odpowiedio α, α,, α (jes ich różych), przy czym: α + α + α = (6) Rozład (5) będziemy azywać rozładem zespoloym. Jeśli N ozacza liczbę różych pierwiasów rzeczywisych wielomiau M(s), o: N + = (7) gdzie jes liczbą różych par pierwiasów sprzężoych. Zaem orzymamy rozład fucji wymierej a ułami prose o posaci: L(s) M(s) = C s s + C (s s ) + + C α (s s ) α + C s s + C (s s ) + + C α C α (s s ) α C + C + + = α i C i s s (s s ) (s s ) α i= = (8) (s s i ) przy czym współczyii C i są, ogólie biorąc, zespoloe. Moża je wyliczyć w zay sposób, sprowadzając prawą sroę wzoru (8) do wspólego miaowia M(s) i przyrówując ożsamościowo liczii. Uwzględiając wzór: f() = L(s ) M () (s ) es = dla mamy: L [ (s s i ) ] = ( )! es i (9) Dla dowolych zespoloych s i, wyoując odwroe przeszałceie Laplace a obu sro rówości (8), orzymujemy ogóly wzór w posaci: L [ L(s) ] = α i C i M(s) i= = e s i (3) ( )! Współczyii C i moża rówież obliczyć bezpośredio ze wzoru: gdzie: =,,, α i ; i=,,,. C i = lim dαi (α i )! s s i α d i [ L(s) (s s M(s) i) α i] (3) s W prayce iżyiersiej ajczęściej spoyamy się z przypadiem, iedy wszysie pierwiasi s i miaowia M(s) są pojedycze. Poieważ wszysie współczyii α i dla ego przypadu są rówe jedości, o możemy zapisać α i =; i=,,, =, zaem wszysie sumy względem wsaźia (wzór 5) oraz (wzór (3)) reduują się do pojedyczych wyrazów dla =. Ozaczając C i =C i, orzymujemy rozład a ułami prose w posaci: L(s) = C + C + + C C = i M(s) s s s s s s i= (3a) ZAiUL WML WA 8 s s i

9 oraz dla wieloroych pierwiasów: L(s) M(s) = C (s s i ) + C (s s i ) + C 3 (s s i ) + + C s s i (3b) Poieważ >, po wyoai odwroego przeszałceia Laplace a L - rówości (3a) dla przypadu pojedyczych pierwiasów s i orzymujemy: L [ L(s) ] = C M(s) i= i e s i (33) Współczyii możemy obliczać, sprowadzając prawą sroę wzoru (3a) do wspólego miaowia, lub ze wzoru ogólego (3), óry przybiera posać: a dla przypadu wieloroych pierwiasów s i : C i = L(s) M(s) (s s i) s=si (34) C i = i [dα (α i )! α d i ( L(s) (s s M(s) i) α i)] (35) s s=s i 5 Charaerysyi częsoliwościowe W doychczasowych rozważaiach elemey liiowe auomayi charaeryzowae były między iymi przez odpowiedzi a sygał soowy. Poiższe zagadieia będą doyczyły ylo elemeu liiowego, a órego wejście podao sygał harmoiczy x() = A () si(). Wówczas sygał odpowiedzi uładu ma rówież przebieg harmoiczy opisay zależością y() = A () si(+). Schema aiego uładu przedsawioo a rys.. Rys.. Ogóly symbol graficzy elemeu liiowego ZAiUL WML WA 9

10 Moża o przedsawić graficzie jao odpowiedie rzuy weorów A i A a oś x i y, wirujących z prędością ąową - rys.. Rys.. Przebiegi czasowe wymuszeia x() i odpowiedzi y() Wyróżia się asępujące rodzaje charaerysy częsoliwościowych uładu:. charaerysyę ampliudowo-fazową;. charaerysyę ampliudową; 3. charaerysyę ampliudową; 4. charaerysyę fazową; 5. charaerysyi logarymicze (ampliudową i fazową). Charaerysyą ampliudowo fazową F af () ciągłego uładu liiowego opisaego rasmiacją operaorową G(j) azywamy fucję zespoloą zmieej rzeczywisej, w órej warości są oreśloe asępującym wzorem: ( ) G j P( ) jq( F af ) Rys.3. Charaerysya ampliudowo - fazowa rasmiacja widmowa dla ażdej pulsacji, p. =, jes liczbą zespoloą, a więc wyzacza a płaszczyźie P(), jq() pu o współrzędych P( ), Q( ). Pu e jes ońcem weora G(j ) o długości M( ) i ącie achyleia ( ). ZAiUL WML WA

11 Charaerysya ampliudowo fazowa jes więc miejscem geomeryczym puów, jaie zareśla oiec weora G(j) a płaszczyźie zmieej zespoloej przy zmiaie pulsacji sygału wejściowego od do. Charaerysya ampliudowo fazowa uładu rzeczywisego, dla órego sopień wielomiau liczia rasmiacji jes iższy od sopia wielomiau miaowia, dążą do począu uładu współrzędych: G ( j), gdy Charaerysyą ampliudową F a () ciągłego uładu liiowego opisaego rasmiacją operaorową G(j) azywamy fucję rzeczywisą zmieej rzeczywisej, órej warości są oreśloe asępującym wzorem: F a ( ) G j Charaerysyą fazową F f () ciągłego uładu liiowego opisaego rasmiacją operaorową G(j) azywamy fucję rzeczywisą zmieej rzeczywisej, órej warości są oreśloe asępującym wzorem: F f ( ) arg G j Charaerysyi ampliudowa i fazowa, wyreśloe w uładach współrzędych, w órych oś odcięych wyrażoa jes w sali logarymiczej azywamy charaerysyami logarymiczymi L( ) log G j log M Rys.4. Charaerysyi logarymicze: ampliudowa i fazowa ZAiUL WML WA

12 6 Charaerysyi czasowe i częsoliwościowe podsawowych elemeów auomayi 6. Elemey iercyje i beziercyje Elemeem iercyjym pierwszego rzędu azywać będziemy eleme opisay rówaiem różiczowym o posaci: y y u gdzie: współczyi wzmocieia oreśloy jao sosue odpowiedzi y do wymuszeia u w saie usaloym, sała czasowa. i rasmiacją operaorową posaci: G( s) s Szczególym przypadiem elemeu iercyjego pierwszego rzędu dla = jes eleme beziercyjy (proporcjoaly, wzmaciający). Elemeem beziercyjym azywać będziemy eleme opisay rówaiem algebraiczym o posaci: i rasmiacja operaorową posaci: y u G( s) Charaerysya ampliudowo-fazowa jes wyresem rasmiacji widmowej: G( j) j órą orzymujemy z rasmiacji operaorowej G( s) podsawiając s = j. s Charaerysya a ma posać półoręgu o średicy, położoego w czwarej ćwiarce (rys.5b). Zależość oreślającą logarymiczą charaerysyę ampliudową L( ) lg G( j) lg ( ) moża aprosymować wyrażeiem: lg dla L( ) lg lg dla ZAiUL WML WA

13 Asympoycza logarymicza charaerysya ampliudowa ma więc posać łamaej złożoej z dwóch półprosych (rys.5c). Puem załamaia ej charaerysyi jes pu = /. Najwięsza różica między logarymiczą charaerysyą ampliudową rzeczywisą i asympoyczą wysępuje w pucie załamaia i wyosi: lg ( ) lg lg 3dB Logarymiczą charaerysyę fazową elemeu iercyjego pierwszego rzędu (rys.5d) oreśla wzór: ( ) arg G( j) arcg a) c) h() L() db 3dB rzeczywisa asympoycza =/ b) d) Q() = / = φ=45 P() φ() -45 -/ =/ G(j)=P()+jQ() -9 Rys.5. Charaerysyi elemeu iercyjego pierwszego rzędu: a) soowa, b) ampliudowo-fazowa, c) logarymicza ampliudowa, d) logarymicza fazowa Charaerysyę soową, ampliudowo-fazową oraz logarymicze charaerysyi ampliudową i fazową elemeu beziercyjego przedsawia rys.6. Charaerysya ampliudowo-fazowa elemeu beziercyjego jes puem położoym dla > a dodaiej, a dla < a ujemej półosi liczb rzeczywisych (rys.6b). Logarymicza charaerysya ampliudowa elemeu beziercyjego (rys.6c) ma warość sałą rówą lg, a logarymicza charaerysya fazowa (rys.6d) przyjmuje warość dla > oraz -8 dla <. ZAiUL WML WA 3

14 a) c) h() h()=*() L() db lg lg() b) Q() d) φ() < > P() φ()= (>) lg() -8 φ()=-8 (<) Rys.6. Charaerysyi elemeu beziercyjego: a) soowa, b) ampliudowo-fazowa, c) logarymicza ampliudowa, d) logarymicza fazowa Elemey całujące Elemeem całującym z iercją azywać będziemy eleme auomayi opisay rówaiem różiczowym o posaci:, y y u gdzie: współczyi wzmocieia prędościowego, oreśloy jao sosue pochodej odpowiedzi y do wymuszeia u w saie usaloym, sała czasowa. i rasmiacji operaorowej posaci: G( s) s( s) Szczególym przypadiem elemeu całującego z iercją dla = jes eleme całujący zway idealym elemeem całującym. Elemeem całującym azywać będziemy eleme auomayi opisay rówaiem różiczowym o posaci: i rasmiacją operaorową posaci: y u G( s) ZAiUL WML WA 4 s

15 Charaerysyę soową, ampliudowo-fazową oraz charaerysyi logarymicze ampliudową i fazową elemeu całującego z iercją przedsawia rys.7. h() a) c) L() db h()=-(-e -/ ) =/ 3dB α gα= b) Q() d) φ() - = P() =/ φ()=-9 -arcg = -8 Rys.7. Charaerysyi człou całującego z iercją: a) soowa, b) ampliudowo-fazowa, c) logarymicza ampliudowa, d) logarymicza fazowa Charaerysyę ampliudowo-fazową elemeu całującego z iercją przedsawia rys.7b, będącą wyresem rasmiacji widmowej: G( j) P( ) jq( ) j( j ) gdzie: P( ), ( ) Q ) [ ( ) ( ] Zależość oreślającą logarymiczą charaerysyę ampliudową: moża aprosymować wyrażeiem: L( ) lg G( j) lg ( ) lg lg L ( ) lg 4lg ZAiUL WML WA 5

16 Asympoycza logarymicza charaerysya ampliudowa ma więc posać łamaej złożoej z dwóch półprosych (rys.7c). Puem załamaia ej charaerysyi jes pu = /. Najwięsza różica między logarymiczą charaerysyą ampliudową rzeczywisą i asympoyczą wysępuje w pucie załamaia i wyosi: lg (lg lg ) lg 3dB / ( ) Logarymiczą charaerysyę fazową elemeu całującego z iercją (rys.7d) oreśla wzór: ( ) arg G( j) 9 arcg. Charaerysyę soową, ampliudowo-fazową oraz logarymicze charaerysyi ampliudową i fazową elemeu całującego przedsawia rys.8. h() a) c) L() db h()= lg lg - gα= b) Q() d) = P() φ() -9 φ()=-9 = Rys.8. Charaerysyi elemeu całującego z iercją: a) soowa, b) ampliudowo-fazowa, c) logarymicza ampliudowa, d) logarymicza fazowa Charaerysya ampliudowo fazowa ego elemeu, będąca wyresem rasmiacji widmowej: G( j) j porywa się z ujemą półosią urojoą (rys.8b). ZAiUL WML WA 6

17 Logarymicza charaerysya ampliudowa, oreśloa zależością: L ( ) lg G( j) lg lg jes liią prosą o współczyiu ieruowym db/deadę, óra przecia oś odcięych w pucie = (rys.8c). Logarymicza charaerysya fazowa (rys.8d) jes oreśloa zależością: ( ) arcg ( j) Elemey różiczujące Elemeem różiczującym z iercją (lub rzeczywisym elemeem różiczującym) azywać będziemy eleme auomayi opisay rówaiem różiczowym o posaci: y y u, gdzie: współczyi wzmocieia, oreśloy jao sosue odpowiedzi y do pochodej wymuszeia u w saie usaloym, sała czasowa. i o rasmiacji operaorowej posaci: s G( s) s Szczególym przypadiem człou różiczującego z iercją dla = jes eleme różiczujący idealy, óry róo azywać będziemy elemeem różiczującym. Elemeem różiczującym azywać będziemy eleme auomayi opisay rówaiem o posaci: i rasmiacji operaorowej posaci: y u G( s) s Charaerysyę soową, ampliudowo fazową oraz charaerysyi logarymicze ampliudową i fazową elemeu różiczującego z iercją przedsawia rys.9. Charaerysya ampliudowo fazowa elemeu różiczującego z iercją jes wyresem rasmiacji widmowej o posaci: przy czym: j G( j) P( ) jq( ), j P( ) ( ), Q( ) ( ) ZAiUL WML WA 7

18 a) c) h() / L() db asympoycza 3dB h()=(/)e -/ rzeczywisa =/ b) Q() d) φ() 9 / =/ φ()=9 -arcg 45 = 45 / = / P() =/ Rys.9. Charaerysyi elemeu różiczującego z iercją: a) soowa, b) ampliudowo-fazowa, c) logarymicza ampliudowa, d) logarymicza fazowa Charaerysya a ma posać półoręgu położoego w pierwszej ćwiarce o średicy / i środu w pucie (/,) (rys.9b). Zależość, oreślającą logarymiczą charaerysyę ampliudową: L( ) lg G( j) lg ( ) moża aprosymować wyrażeiem: l lg lg L ( ) lg Asympoycza logarymicza charaerysya ampliudowa ma więc posać łamaej złożoej z dwóch półprosych (rys.9c). Puem załamaia ej charaerysyi jes pu = /. Najwięsza różica między logarymiczą charaerysyą ampliudową rzeczywisą i asympoyczą wysępuje w pucie załamaia i wyosi: lg (lg lg ) lg 3dB / ( ) ZAiUL WML WA 8

19 Logarymiczą charaerysyę fazową elemeu różiczującego z iercją (rys.9d) oreśla wzór: ( ) arcg( j) 9 arcg Charaerysyę soową, ampliudowo fazową oraz logarymicze charaerysyi ampliudową i fazową elemeu różiczującego przedsawia rys.. h() a) c) L() db h()=δ() lg + =/ b) Q() = d) φ() -G(j)=j 9 φ()=9 = P() Rys.. Charaerysyi człou różiczującego: a) soowa, b) ampliudowo-fazowa, c) logarymicza ampliudowa, d) logarymicza fazowa Charaerysya ampliudowo fazowa ego człou, będąca wyresem rasmiacji widmowej: G( j) j porywa się z dodaią półosią urojoą (rys.b). Logarymicza charaerysya ampliudowa, oreśloa zależością: L ( ) lg G( j) lg lg jes liią prosą o współczyiu ieruowym db/deadę, przeciającą oś odcięych w pucie = / (rys.c). Logarymiczą charaerysyę fazową elemeu różiczującego (rys.c) oreśla zależość: ( ) arcg ( j) 9 ZAiUL WML WA 9

20 6.4 Eleme oscylacyjy Elemeem oscylacyjym (drugiego rzędu) azywać będziemy eleme auomayi opisay rówaiem różiczowym o posaci: y ( y y u lub y y y u gdzie: ores drgań własych ie łumioych, = / pulsacja drgań własych ie łumioych, - względy współczyi łumieia (<<), współczyi wzmocieia oreśloy jao sosue odpowiedzi y do wymuszeia u w saie usaloym. oraz rasmiacji operaorowej posaci: a po podsawieiu / : G( s) s G( s) s s s Zauważmy, że dla << bieguy rasmiacji G( s) s s rówaia: M ( s ) s s, czyli pierwiasi są zespoloe sprzężoe o ujemej części rzeczywisej: s ( j ), ( j ). s Dla bieguy s i s są rzeczywise i eleme oscylacyjy saje się elemeem iercyjym drugiego rzędu. Charaerysyę ampliudowo fazową przedsawia rys.. Charaerysya ampliudowo fazowa elemeu oscylacyjego jes wyresem rasmiacji widmowej o posaci: G j) P( ) jq( ) j, ( 3 ( ) gdzie: P( ) ( ) ( ), Q( ) ( ) ( ). ZAiUL WML WA

21 h() Q() A m ζ=,4 =,7 = P() = L() db ζ= - 3dB asympoycza - 4 db/de φ() -9 ζ=, r -8 Rys.. Charaerysyi człou oscylacyjego: a) soowa, b) ampliudowo - fazowa Charaerysyę ę dla rzech różych warości przedsawia rys.b. Zależość, oreślającą logarymiczą charaerysyę ampliudową: L( ) lg G( j) lg ( ) ( ) dla,4, 6 moża aprosymować wyrażeiem: lg L( ) lg 4lg W ym przypadu asympoycza logarymicza charaerysya ampliudowa ma więc posać łamaej złożoej z dwóch półprosych. Logarymicza charaerysya fazowa elemeu oscylacyjego oreśloa jes zależością: ( ) arcg ( j) arcg 6.5 Eleme opóźiający Elemeem opóźiającym azywać będziemy eleme auomayi opisay rówaiem o posaci: y ) u( ) ( gdzie: współczyi wzmocieia oreśloy jao sosue odpowiedzi y do wymuszeia u dla >, czas opóźieia. ZAiUL WML WA

22 i o rasmiacji operaorowej posaci: G( s) s e. a) c) h() L() db h()=(- ) lg b) Q() =(+3/)π/ d) φ() =π/ =π/ =(+)π/ =π/ P() -9 G(j)=e -j =(+½)π/ -8 φ()= Rys.. Charaerysyi elemeu opóźiającego: a) soowa, b) ampliudowo fazowa c) logarymicza ampliudowa, d) logarymicza fazowa Charaerysya ampliudowo fazowa ego człou, będąca wyresem rasmiacji widmowej: G( j) e j ma posać oręgu o promieiu i środu w począu uładu współrzędych (rys.b). Logarymicza charaerysya ampliudowa ego człou, oreśloa zależością: L( ) lg ma posać prosej poziomej (rys. c), a logarymicza charaerysya fazowa, oreśloa zależością: maleje ze wzrosem pulsacji (rys.d). ( ) arg G( j) ZAiUL WML WA

23 6.6 Eleme forsujący Elemeem forsujący różiczowym o posaci: azywać będziemy eleme auomayi opisay rówaiem y y u gdzie: sała oraz rasmiacji operaorowej posaci: G ( s) s Praycza realizacja aiego elemeu jes iemożliwa ze względu a wysępowaie w uładach rzeczywisych iercji. Dlaego eż, do dalszej aalizy, ależałoby przyjąć, że przedsawioe charaerysyi mają charaer idealy. Charaerysyę ampliudowo fazową i charaerysyi logarymicze elemeu forsującego przedsawia rys.3. a) h() c) L() db + db/de asympoycza rzeczywisa =/ b) Q() = d) φ() 9 φ()=arcg 45 = P() =/ Rys.3. Charaerysyi forsującego: a) soowa, b) ampliudowo - fazowa Charaerysya ampliudowo fazowa elemeu forsującego jes wyresem rasmiacji widmowej o posaci: G( j) j, Moduł rasmiacji widmowej oreśloy jes zależością; G( j), ZAiUL WML WA 3

24 aomias argume; ( ) arcg, Zależość, oreślającą logarymiczą charaerysyę ampliudową: L ( ) lg G( j) lg Charaerysyę ę moża aprosymować wyrażeiem: dla L( ) lg dla W ym przypadu asympoycza logarymicza charaerysya ampliudowa ma więc posać łamaej złożoej z dwóch półprosych. 7 Przyłady zadań rachuowych 7. Przyład. Zaleźć orygiał rasformay F s. s s W ym przypadu do obliczeia orygiału rasformay F(s) wyorzysae zosaie wierdzeie o rozładzie. W ym celu zosaie wyorzysaa zależość (7): f L Fs resf se s ss Aby rozwiązać powyższe rówaie ależy sorzysać ze wzoru (), poieważ fucja F(s) posiada dwa bieguy jedoroe: s = ; s = -. Sąd: f L lim s Fs resf se lim Fss s ss ss ss s Fs s s e lim Fs s s ss e s e s lim s s s s se lim s e s s s s s s s lim se lim e s s s e ZAiUL WML WA 4

25 7. Przyład. Zaleźć orygiał rasformay F s. s W ym przypadu do obliczeia orygiału rasformay F(s) wyorzysae zosaie wierdzeie o rozładzie. W ym celu zosaie wyorzysaa zależość (): f L Fs resf se s ss Aby rozwiązać powyższe rówaie ależy sorzysać ze wzoru (), poieważ fucja F(s) posiada jede biegu dwuroy: s = -; f L s Fs resf se lim Fss s ss ss d ds e s Sąd f lim s d ds s e lim d ds e s s s s e 7.3 Przyład 3. Daa jes rasformaa F s. s s 3 Wyzaczyć orygiału rasformay F(s) meodą rozładu a ułami prose. Na podsawie wzoru (8) możemy zapisać: F s A 3 s s s s s s 3 asępie wyrażeie o sprowadzamy do wspólego miaowia i orzymujemy: A A A 3 F s s s 3 A 3 s As s As s A3s s s 3 Rozwiązując powyższe rówaie, orzymujemy: A =-/8, A =/8, A =-/4, A 3 =/. Wyliczając orygiał f() możemy zapisać w posaci: f e e e e e 4 e 7.4 Przyład 4. Wyzaczyć charaerysyę soową i impulsowa uładu dyamiczego opisaego asępującą rasmiacją operaorową: 8 8 ZAiUL WML WA 5

26 G s. s W pierwszym eapie wyzaczoa zosaie odpowiedź soowa uładu. Zgodie z zależością (6) odpowiedź soowa jes rówa: h L G s s W związu z ym, podsawiamy do powyższego wzoru zależość i orzymujemy wówczas: h L G s L s L s s s s G s s W dalszych przeszałceia zosaie wyorzysae wierdzeie o rozładzie, zgodie z órym orygiał rasformay jes rówy sumie residuów fucji (G(s)/s)e s w bieguach s,s,,s, czyli h G s G s s res lim s s e lim ss s s s s s s Uład posiada dwa pierwiasi s =- / i s =. Sąd: h lim ss ss s s s s s s G s s s s s s s e lim s s e s s lim s e lim s e s s e e s s s s Naomias charaerysyę impulsową g() będziemy wyzaczać z zależości (6), czyli: g L Posępując aalogiczie, ja przy wyzaczaiu charaerysyi soowej orzymujemy: G s e h lim s s ss e s s s s lim s e s s s e ZAiUL WML WA 6

27 7.5 Przyład 5. Wyzaczyć charaerysyę Bode uładu dyamiczego opisaego asępującą s rasmiacją operaorową:, s G s.,s s Na począu oreślae są paramery uładu: wzmocieie uładu, ; sała czasowa człou forsującego, ; sała czasowa człou iercyjego, 3 ; sała czasowa człou iercyjego 4 ; wzmocieie człou różiczującego 5 Dla uładu opisaego rasmiacją G(s) rysujemy w pierwszej olejości charaerysyi sładowych elemeów auomayi zgodie z ww. paramerami. Ze względu a charaer przybliżoy charaerysyi uładu, dla ych celów orzysać będziemy z zw. charaerysy asympoyczych. ZAiUL WML WA 7

28 L() db + db/de + db/de - db/de,, - db/de - + db/de db/de + db/de db/de φ() ,, Czło iercyjy Czło iercyjy Czło forsujący Czło różiczujący Czło beziercyjy Rys.. Charaerysyi Bode uładu z przyładu r 5. 8 Lieraura. Jausz KOWAL, Uczeliae Wydawicwa Nauowo- Dydaycze AGH, Kraów 4, Sygaura: Jausz KOWAL, Uczeliae Wydawicwa Nauowo- Dydaycze AGH, Kraów 4, Sygaura: adeusz Kaczore eoria serowaia. om I Ułady liiowe ciągłe i dysree. Pańswowe Wydawicwo Nauowe, Warszawa Dariusz Horla. Ćwiczeia rachuowe. Część I, Wydawicwo Poliechii Pozańsiej, Pozań Zbigiew WAŁACH Cybereya echicza. Część I Esploaacja osprzęu, Wydział Wydawiczy WA, Warszawa 983 ZAiUL WML WA 8

CHARAKTERYSTYKI CZĘSTOTLIWOŚCIOWE PODSTAWOWYCH CZŁONÓW LINIOWYCH UKŁADÓW AUTOMATYKI

CHARAKTERYSTYKI CZĘSTOTLIWOŚCIOWE PODSTAWOWYCH CZŁONÓW LINIOWYCH UKŁADÓW AUTOMATYKI CHARAKERYSYKI CZĘSOLIWOŚCIOWE PODSAWOWYCH CZŁONÓW LINIOWYCH UKŁADÓW AUOMAYKI Do podstawowych form opisu dyamii elemetów automatyi (oprócz rówań różiczowych zaliczamy trasmitację operatorową s oraz trasmitację

Bardziej szczegółowo

Funkcja generująca rozkład (p-two)

Funkcja generująca rozkład (p-two) Fucja geerująca rozład (p-wo Defiicja: Fucją geerującą rozład (prawdopodobieńswo (FGP dla zmieej losowej przyjmującej warości całowie ieujeme, azywamy: [ ] g E P Twierdzeie: (o jedozaczości Jeśli i są

Bardziej szczegółowo

WOJSKOWA AKADEMIA TECHNICZNA im. Jarosława Dąbrowskiego ZAKŁAD AWIONIKI I UZBROJENIA LOTNICZEGO

WOJSKOWA AKADEMIA TECHNICZNA im. Jarosława Dąbrowskiego ZAKŁAD AWIONIKI I UZBROJENIA LOTNICZEGO WOJSKOWA AKADEMIA ECHNICZNA im. Jaroława Dąbrowiego ZAKŁAD AWIONIKI I UZBROJENIA LONICZEGO Przedmiot: PODSAWY AUOMAYKI (tudia tacjoare I topia) ĆWICZENIE RACHUNKOWE Nr 3 CHARAKERYSYKI CZASOWE I CZĘSOLIWOŚCIOWE

Bardziej szczegółowo

3. EKSPERYMENTALNE METODY WYZNACZANIA MODELI MATEMATYCZNYCH Sposób wyznaczania charakterystyki czasowej

3. EKSPERYMENTALNE METODY WYZNACZANIA MODELI MATEMATYCZNYCH Sposób wyznaczania charakterystyki czasowej 3. Esperymenalne meody wyznaczania modeli maemaycznych 3. EKSPERYMENALNE MEODY WYZNACZANIA MODELI MAEMAYCZNYCH 3.. Sposób wyznaczania charaerysyi czasowej Charaerysyę czasową orzymuje się na wyjściu obieu,

Bardziej szczegółowo

D:\materialy\Matematyka na GISIP I rok DOC\07 Pochodne\8A.DOC 2004-wrz-15, 17: Obliczanie granic funkcji w punkcie przy pomocy wzoru Taylora.

D:\materialy\Matematyka na GISIP I rok DOC\07 Pochodne\8A.DOC 2004-wrz-15, 17: Obliczanie granic funkcji w punkcie przy pomocy wzoru Taylora. D:\maerialy\Maemayka a GISIP I rok DOC\7 Pochode\8ADOC -wrz-5, 7: 89 Obliczaie graic fukcji w pukcie przy pomocy wzoru Taylora Wróćmy do wierdzeia Taylora (wzory (-( Tw Szczególie waża dla dalszych R rozważań

Bardziej szczegółowo

GENERALISED TRANSMISSION MODEL OF FIRST ORDER PARAMETRIC SECTION

GENERALISED TRANSMISSION MODEL OF FIRST ORDER PARAMETRIC SECTION ELEKTRYKA 212 Zeszy 3-4 (223-224) Ro LVIII Aa PIWOWAR Jausz WALCZAK Isyu Eleroechii i Iformayi Poliechia Śląsa w Gliwicach MODEL TRANSMISYJNY UOGÓLNIONEJ SEKCJI LTV PIERWSZEGO RZĘDU Sreszczeie. W aryule

Bardziej szczegółowo

TRANZYSTORY POLOWE JFET I MOSFET

TRANZYSTORY POLOWE JFET I MOSFET POLTECHNKA RZEZOWKA Kaedra Podsaw Elekroiki srukcja Nr5 F 00/003 sem. lei TRANZYTORY POLOWE JFET MOFET Cel ćwiczeia: Pomiar podsawowych charakerysyk i wyzaczeie paramerów określających właściwości razysora

Bardziej szczegółowo

Podstawowe człony dynamiczne. modele matematyczne charakterystyki czasowe charakterystyki częstotliwościowe przykłady realizacji

Podstawowe człony dynamiczne. modele matematyczne charakterystyki czasowe charakterystyki częstotliwościowe przykłady realizacji Podawowe człoy dyamicze modele maemaycze charaeryyi czaowe charaeryyi częoliwościowe przyłady realizacji Podawowe człoy dyamicze Człoy: proporcjoaly iercyjy pierwzego rzędu całujący idealy całujący rzeczywiy

Bardziej szczegółowo

Zadania z algebry liniowej - sem. I Liczby zespolone

Zadania z algebry liniowej - sem. I Liczby zespolone Zadaia z algebry liiowej - sem. I Liczby zespoloe Defiicja 1. Parę uporządkowaą liczb rzeczywistych x, y azywamy liczbą zespoloą i ozaczamy z = x, y. Zbiór wszystkich liczb zespoloych ozaczamy przez C

Bardziej szczegółowo

Ćwiczenia rachunkowe TEST ZGODNOŚCI χ 2 PEARSONA ROZKŁAD GAUSSA

Ćwiczenia rachunkowe TEST ZGODNOŚCI χ 2 PEARSONA ROZKŁAD GAUSSA Aaliza iepewości pomiarowych w esperymetach fizyczych Ćwiczeia rachuowe TEST ZGODNOŚCI χ PEARSONA ROZKŁAD GAUSSA UWAGA: Na stroie, z tórej pobrałaś/pobrałeś istrucję zajduje się gotowy do załadowaia arusz

Bardziej szczegółowo

WYKŁAD nr 2. to przekształcenie (1.4) zwane jest przekształceniem całkowym Laplace a

WYKŁAD nr 2. to przekształcenie (1.4) zwane jest przekształceniem całkowym Laplace a WYKŁAD r. Elemey rachuku operaorowego Podawą rachuku operaorowego je zw. przekzałceie Laplace a, mające poać przekzałceia całkowego, przyporządkowujące fukcjom pewe owe fukcje, iego argumeu. Mówi ię, że

Bardziej szczegółowo

EKONOMETRIA. Liniowy model ekonometryczny (regresji) z jedną zmienną objaśniającą

EKONOMETRIA. Liniowy model ekonometryczny (regresji) z jedną zmienną objaśniającą EKONOMETRIA Tema wykładu: Liiowy model ekoomeryczy (regresji z jedą zmieą objaśiającą Prowadzący: dr iż. Zbigiew TARAPATA e-mail: Zbigiew.Tarapaa Tarapaa@isi.wa..wa.edu.pl hp:// zbigiew.arapaa.akcja.pl/p_ekoomeria/

Bardziej szczegółowo

, gdzie b 4c 0 oraz n, m ( 2). 2 2 b b b b b c b x bx c x x c x x

, gdzie b 4c 0 oraz n, m ( 2). 2 2 b b b b b c b x bx c x x c x x Meody aeaycze w echologii aeriałów Uwaga: Proszę paięać, że a zajęciach obowiązuje akże zajoość oówioych w aeriałach przykładów!!! CAŁKOWANIE FUNKCJI WYMIERNYCH Fukcją wyierą azyway fukcję posaci P ( )

Bardziej szczegółowo

f '. Funkcja h jest ciągła. Załóżmy, że ciąg (z n ) n 0, z n+1 = h(z n ) jest dobrze określony, tzn. n 0 f ' ( z n

f '. Funkcja h jest ciągła. Załóżmy, że ciąg (z n ) n 0, z n+1 = h(z n ) jest dobrze określony, tzn. n 0 f ' ( z n Metoda Newtoa i rówaie z = 1 Załóżmy, że fucja f :C C ma ciągłą pochodą. Dla (prawie) ażdej liczby zespoloej z 0 tworzymy ciąg (1) (z ) 0, z 1 = z f ( z ), ciąg te f ' (z ) będziemy azywać orbitą liczby

Bardziej szczegółowo

21. CAŁKA KRZYWOLINIOWA NIESKIEROWANA. x = x(t), y = y(t), a < t < b,

21. CAŁKA KRZYWOLINIOWA NIESKIEROWANA. x = x(t), y = y(t), a < t < b, CAŁA RZYWOLINIOWA NIESIEROWANA rzywą o rówaiach parameryczych: = (), y = y(), a < < b, azywamy łukiem regularym (gładkim), gdy spełioe są asępujące waruki: a) fukcje () i y() mają ciągłe pochode, kóre

Bardziej szczegółowo

Sygnały pojęcie i klasyfikacja, metody opisu.

Sygnały pojęcie i klasyfikacja, metody opisu. Sygały pojęcie i klasyfikacja, meody opisu. Iformacja przekazywaa jes za pośredicwem sygałów, kóre przeoszą eergię. Sygał jes o fukcja czasowa dowolej wielkości o charakerze eergeyczym, w kórym moża wyróżić

Bardziej szczegółowo

BADANIE DYNAMICZNYCH WŁAŚCIWOŚCI PRZETWORNIKÓW POMIAROWYCH

BADANIE DYNAMICZNYCH WŁAŚCIWOŚCI PRZETWORNIKÓW POMIAROWYCH BADANIE DYNAMICZNYCH WŁAŚCIWOŚCI PRZETWORNIKÓW POMIAROWYCH. CEL ĆWICZENIA Celem ćwiczenia jes: przybliżenie zagadnień doyczących pomiarów wielości zmiennych w czasie (pomiarów dynamicznych, poznanie sposobów

Bardziej szczegółowo

Niepewności pomiarowe

Niepewności pomiarowe Niepewości pomiarowe Obserwacja, doświadczeie, pomiar Obserwacja zjawisk fizyczych polega a badaiu ych zjawisk w warukach auralych oraz a aalizie czyików i waruków, od kórych zjawiska e zależą. Waruki

Bardziej szczegółowo

2. Wybrane zagadnienia matematyki wykorzystywane do opisu liniowych układów automatyki

2. Wybrane zagadnienia matematyki wykorzystywane do opisu liniowych układów automatyki 4. Wybrae zagadieia maemayi wyorzyywae do oiu liiowych uładów auomayi.. Przezałceie alace a Wyorzyaie rzezałceia alace a do obliczeń zwae je rachuiem oeraorowym. Zaczeie rachuu oeraorowego w zaoowaiach

Bardziej szczegółowo

Znajdowanie pozostałych pierwiastków liczby zespolonej, gdy znany jest jeden pierwiastek

Znajdowanie pozostałych pierwiastków liczby zespolonej, gdy znany jest jeden pierwiastek Zajdowaie pozostałych pierwiastków liczby zespoloej, gdy zay jest jede pierwiastek 1 Wprowadzeie Okazuje się, że gdy zamy jede z pierwiastków stopia z liczby zespoloej z, to pozostałe pierwiastki możemy

Bardziej szczegółowo

LABORATORIUM MODELOWANIA I SYMULACJI. Ćwiczenie 3 MODELOWANIE SYSTEMÓW DYNAMICZNYCH METODY OPISU MODELI UKŁADÓW

LABORATORIUM MODELOWANIA I SYMULACJI. Ćwiczenie 3 MODELOWANIE SYSTEMÓW DYNAMICZNYCH METODY OPISU MODELI UKŁADÓW Wydział Elektryczy Zespół Automatyki (ZTMAiPC) ZERiA LABORATORIUM MODELOWANIA I SYMULACJI Ćwiczeie 3 MODELOWANIE SYSTEMÓW DYNAMICZNYCH METODY OPISU MODELI UKŁADÓW I. Cel ćwiczeia Celem ćwiczeia jest zapozaie

Bardziej szczegółowo

ZAAWANSOWANE TECHNIKI PRZETWARZANIA SYGNAŁÓW W TELEKOMUNIKACJI LABORATORIUM

ZAAWANSOWANE TECHNIKI PRZETWARZANIA SYGNAŁÓW W TELEKOMUNIKACJI LABORATORIUM POLITCHNIKA WARSZAWSKA WYDZIAŁ LKTRONIKI I TCHNIK INFORMACYJNYCH INSTYTUT TLKOMUNIKACJI ZAAWANSOWAN TCHNIKI PRZTWARZANIA SYGNAŁÓW W TLKOMUNIKACJI LABORATORIUM ĆWICZNI NR RPRZNTACJA ORTOGONALNA SYGNAŁÓW.

Bardziej szczegółowo

Schrödingera. Dr inż. Zbigniew Szklarski. Katedra Elektroniki, paw. C-1, pok

Schrödingera. Dr inż. Zbigniew Szklarski. Katedra Elektroniki, paw. C-1, pok Wykład 0: Rówaie Schrödigera Dr iż. Zbigiew Szklarski Kaedra Elekroiki paw. C- pok.3 szkla@agh.edu.pl hp://layer.uci.agh.edu.pl/z.szklarski/ Rówaie Schrödigera jedo z podsawowych rówań ierelaywisyczej

Bardziej szczegółowo

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 2, lato 2018/19

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 2, lato 2018/19 7 Wyzaczyć zbiór wszyskich warości rzeczywisych parameru p, dla kórych całka iewłaściwa jes zbieża x xe Dzieląc przedział całkowaia orzymujemy x x e x x e x x e Zbadamy, dla kórych warości parameru p całki

Bardziej szczegółowo

n k n k ( ) k ) P r s r s m n m n r s r s x y x y M. Przybycień Rachunek prawdopodobieństwa i statystyka

n k n k ( ) k ) P r s r s m n m n r s r s x y x y M. Przybycień Rachunek prawdopodobieństwa i statystyka Wyższe momety zmieej losowej Deiicja: Mometem m rzędu azywamy wartość oczeiwaą ucji h() dla dysretej zm. losowej oraz ucji h() dla ciągłej zm. losowej: m E P m E ( ) d Deiicja: Mometem cetralym µ rzędu

Bardziej szczegółowo

Pierwiastki z liczby zespolonej. Autorzy: Agnieszka Kowalik

Pierwiastki z liczby zespolonej. Autorzy: Agnieszka Kowalik Pierwiastki z liczby zespoloej Autorzy: Agieszka Kowalik 09 Pierwiastki z liczby zespoloej Autor: Agieszka Kowalik DEFINICJA Defiicja : Pierwiastek z liczby zespoloej Niech będzie liczbą aturalą. Pierwiastkiem

Bardziej szczegółowo

RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE WYKŁAD 11

RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE WYKŁAD 11 RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE WYKŁAD Szeregi potęgowe Defiicja Fukcja y = f () jest klasy C jeżeli jest -krotie różiczkowala i jej -ta pochoda jest fukcją ciągłą. Defiicja Fukcja y = f () jest klasy C, jeżeli jest

Bardziej szczegółowo

Dwumian Newtona. Agnieszka Dąbrowska i Maciej Nieszporski 8 stycznia 2011

Dwumian Newtona. Agnieszka Dąbrowska i Maciej Nieszporski 8 stycznia 2011 Dwumia Newtoa Agiesza Dąbrowsa i Maciej Nieszporsi 8 styczia Wstęp Wzory srócoego możeia, tóre pozaliśmy w gimazjum (x + y x + y (x + y x + xy + y (x + y 3 x 3 + 3x y + 3xy + y 3 x 3 + y 3 + 3xy(x + y

Bardziej szczegółowo

LABORATORIUM SYGNAŁÓW I SYSTEMÓW. Ćwiczenie 1

LABORATORIUM SYGNAŁÓW I SYSTEMÓW. Ćwiczenie 1 POLIECHNIKA WARSZAWSKA INSYU RADIOELEKRONIKI ZAKŁAD RADIOKOMUNIKACJI LABORAORIUM SYGNAŁÓW I SYSEMÓW Ćwiczenie ema: MODELE CZĘSOLIWOŚCIOWE SYGNAŁÓW Opracowała: mgr inż. Kajeana Snope Warszawa Cel ćwiczenia

Bardziej szczegółowo

Wyższe momenty zmiennej losowej

Wyższe momenty zmiennej losowej Wyższe momety zmieej losowej Deiicja: Mometem m rzędu azywamy wartość oczeiwaą ucji h( dla dysretej zm. losowej oraz ucji h( dla ciągłej zm. losowej: m E P m E ( d Deiicja: Mometem cetralym µ rzędu dla

Bardziej szczegółowo

Politechnika Poznańska, Katedra Sterowania i Inżynierii Systemów Wykłady 3,4, str. 1

Politechnika Poznańska, Katedra Sterowania i Inżynierii Systemów Wykłady 3,4, str. 1 Poliechnia Poznańsa, Kaedra Serowania i Inżynierii Sysemów Wyłady 3,4, sr. 5. Charaerysyi logarymiczne (wyresy Bodego) Lm(ω) = 20 lg G(jω) [db = decybel] (20) (Lm(ω) = [db] 20 lg G(jω) = G(jω) = 0 /20,22

Bardziej szczegółowo

Matematyka ubezpieczeń majątkowych 9.10.2006 r. Zadanie 1. Rozważamy proces nadwyżki ubezpieczyciela z czasem dyskretnym postaci: n

Matematyka ubezpieczeń majątkowych 9.10.2006 r. Zadanie 1. Rozważamy proces nadwyżki ubezpieczyciela z czasem dyskretnym postaci: n Maemayka ubezpieczeń mająkowych 9.0.006 r. Zadaie. Rozważamy proces adwyżki ubezpieczyciela z czasem dyskreym posaci: U = u + c S = 0... S = W + W +... + W W W W gdzie zmiee... są iezależe i mają e sam

Bardziej szczegółowo

Analiza I.1, zima wzorcowe rozwiązania

Analiza I.1, zima wzorcowe rozwiązania Aaliza I., zima 07 - wzorcowe rozwiązaia Marci Kotowsi 5 listopada 07 Zadaie. Udowodij, że dla ażdego aturalego liczba 7 + dzieli się przez 6. Dowód. Tezę udowodimy za pomocą iducji matematyczej. Najpierw

Bardziej szczegółowo

tek zauważmy, że podobnie jak w dziedzinie rzeczywistej wprowadzamy dla funkcji zespolonych zmiennej rzeczywistej pochodne wyższych rze

tek zauważmy, że podobnie jak w dziedzinie rzeczywistej wprowadzamy dla funkcji zespolonych zmiennej rzeczywistej pochodne wyższych rze R o z d z i a l III RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE LINIOWE WYŻSZYCH RZE DÓW 12. Rówaie różiczowe liiowe -tego rze du Na pocza te zauważmy, że podobie ja w dziedziie rzeczywistej wprowadzamy dla fucji zespoloych

Bardziej szczegółowo

Teoria sterowania 1 Temat ćwiczenia nr 7a: Synteza parametryczna układów regulacji.

Teoria sterowania 1 Temat ćwiczenia nr 7a: Synteza parametryczna układów regulacji. eoria serowania ema ćwiczenia nr 7a: Syneza parameryczna uładów regulacji. Celem ćwiczenia jes orecja zadanego uładu regulacji wyorzysując nasępujące meody: ryerium ampliudy rezonansowej, meodę ZiegleraNicholsa

Bardziej szczegółowo

7 Liczby zespolone. 7.1 Działania na liczbach zespolonych. Liczby zespolone to liczby postaci. z = a + bi,

7 Liczby zespolone. 7.1 Działania na liczbach zespolonych. Liczby zespolone to liczby postaci. z = a + bi, 7 Liczby zespoloe Liczby zespoloe to liczby postaci z a + bi, gdzie a, b R. Liczbę i azywamy jedostką urojoą, spełia oa waruek i 2 1. Zbiór liczb zespoloych ozaczamy przez C: C {a + bi; a, b R}. Liczba

Bardziej szczegółowo

Temat 6. ( ) ( ) ( ) k. Szeregi Fouriera. Własności szeregów Fouriera. θ możemy traktować jako funkcje ω, których dziedziną jest dyskretny zbiór

Temat 6. ( ) ( ) ( ) k. Szeregi Fouriera. Własności szeregów Fouriera. θ możemy traktować jako funkcje ω, których dziedziną jest dyskretny zbiór ema 6 Opracował: Lesław Dereń Kaedra eorii Sygnałów Insyu eleomuniacji, eleinformayi i Ausyi Poliechnia Wrocławsa Prawa auorsie zasrzeżone Szeregi ouriera Jeżeli f ( ) jes funcją oresową o oresie, czyli

Bardziej szczegółowo

Wykład 7. Przestrzenie metryczne zwarte. x jest ciągiem Cauchy ego i posiada podciąg zbieżny. Na mocy

Wykład 7. Przestrzenie metryczne zwarte. x jest ciągiem Cauchy ego i posiada podciąg zbieżny. Na mocy Wyład 7 Przestrzeie metrycze zwarte Defiicja 8 (przestrzei zwartej i zbioru zwartego Przestrzeń metryczą ( ρ X azywamy zwartą jeśli ażdy ciąg elemetów tej przestrzei posiada podciąg zbieży (do putu tej

Bardziej szczegółowo

"Liczby rządzą światem." Pitagoras

Liczby rządzą światem. Pitagoras "Liczby rządzą światem." Pitagoras Def. Liczbą zespoloą azywamy liczbę postaci z= x +yi, gdzie x, y є oraz i = -1. Zbiór liczb zespoloych ozaczamy przez ={ x + yi: x, y є } Ozaczeia x= Re z częśd rzeczywista

Bardziej szczegółowo

Wytrzymałość śruby wysokość nakrętki

Wytrzymałość śruby wysokość nakrętki Wyzymałość śuby wysoość aęi Wpowazeie zej Wie Działająca w śubie siła osiowa jes pzeoszoa pzez zeń i zwoje gwiu. owouje ozciągaie lub ścisaie zeia śuby, zgiaie i ściaie zwojów gwiu oaz wywołuje acisi a

Bardziej szczegółowo

Obligacja i jej cena wewnętrzna

Obligacja i jej cena wewnętrzna Obligacja i jej cea wewęrza Obligacja jes o isrume fiasowy (papier warościowy), w kórym jeda sroa, zwaa emieem obligacji, swierdza, że jes dłużikiem drugiej sroy, zwaej obligaariuszem (jes o właściciel

Bardziej szczegółowo

I. Podzielność liczb całkowitych

I. Podzielność liczb całkowitych I Podzielość liczb całkowitych Liczba a = 57 przy dzieleiu przez pewą liczbę dodatią całkowitą b daje iloraz k = 3 i resztę r Zaleźć dzieik b oraz resztę r a = 57 = 3 b + r, 0 r b Stąd 5 r b 8, 3 więc

Bardziej szczegółowo

O pewnych zastosowaniach rachunku różniczkowego funkcji dwóch zmiennych w ekonomii

O pewnych zastosowaniach rachunku różniczkowego funkcji dwóch zmiennych w ekonomii O pewych zastosowaiach rachuku różiczkowego fukcji dwóch zmieych w ekoomii 1 Wielkość wytwarzaego dochodu arodowego D zależa jest od wielkości produkcyjego majątku trwałego M i akładów pracy żywej Z Fukcję

Bardziej szczegółowo

LICZBY, RÓWNANIA, NIERÓWNOŚCI; DOWÓD INDUKCYJNY

LICZBY, RÓWNANIA, NIERÓWNOŚCI; DOWÓD INDUKCYJNY LICZBY, RÓWNANIA, NIERÓWNOŚCI; DOWÓD INDUKCYJNY Zgodie z dążeiami filozofii pitagorejsiej matematyzacja abstracyjego myśleia powia być dooywaa przy pomocy liczb. Soro ta, to liczby ależy tworzyć w miarę

Bardziej szczegółowo

Rozkład normalny (Gaussa)

Rozkład normalny (Gaussa) Rozład ormaly (Gaussa) Wyprowadzeie rozładu Gaussa w modelu Laplace a błędów pomiarowych. Rozważmy pomiar wielości m, tóry jest zaburzay przez losowych efetów o wielości e ażdy, zarówo zaiżających ja i

Bardziej szczegółowo

Rekursja 2. Materiały pomocnicze do wykładu. wykładowca: dr Magdalena Kacprzak

Rekursja 2. Materiały pomocnicze do wykładu. wykładowca: dr Magdalena Kacprzak Rekursja Materiały pomocicze do wykładu wykładowca: dr Magdalea Kacprzak Rozwiązywaie rówań rekurecyjych Jedorode liiowe rówaia rekurecyje Twierdzeie Niech k będzie ustaloą liczbą aturalą dodatią i iech

Bardziej szczegółowo

Wykład FIZYKA I. 2. Kinematyka punktu materialnego. Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak

Wykład FIZYKA I. 2. Kinematyka punktu materialnego.  Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak Dr hab. iż. Władysław Arur Woźiak Wykład FIZYKA I. Kiemayka puku maerialego Dr hab. iż. Władysław Arur Woźiak Isyu Fizyki Poliechiki Wrocławskiej hp://www.if.pwr.wroc.pl/~woziak/fizyka1.hml Dr hab. iż.

Bardziej szczegółowo

ANALIZA CZĘSTOTLIWOŚCIOWA SYGNAŁÓW. Spis treści

ANALIZA CZĘSTOTLIWOŚCIOWA SYGNAŁÓW. Spis treści ANALIZA CZĘSOLIWOŚCIOWA SYGNAŁÓW Spi reści. Dykree widmo ygałów okreowych. Związek między zeregiem i raormacją Fouriera 3. Waruki iieia i odwracalości raormacji Fouriera 4. Widma ygałów 5. Właości raormacji

Bardziej szczegółowo

ANALIZA CZĘSTOTLIWOŚCIOWA SYGNAŁÓW. Spis treści

ANALIZA CZĘSTOTLIWOŚCIOWA SYGNAŁÓW. Spis treści ANALIZA CZĘSOLIWOŚCIOWA SYGNAŁÓW Spi reści. Dykree widmo ygałów okreowych. Związek między zeregiem i raormacją Fouriera 3. Waruki iieia i odwracalości raormacji Fouriera 4. Widma ygałów 5. Właości raormacji

Bardziej szczegółowo

Szeregi Fouriera (6 rozwiązanych zadań +dodatek)

Szeregi Fouriera (6 rozwiązanych zadań +dodatek) PWR I Załad eorii Obwodów Szeregi ouriera (6 rozwiązanych zadań +dodae) Opracował Dr Czesław Michali Zad Znaleźć ores nasępujących sygnałów: a) y 3cos(ω ) + 5cos(7ω ) + cos(5ω ), b) y cos(ω ) + 5cos(ω

Bardziej szczegółowo

Przełączanie diody. Stan przejściowy pomiędzy stanem przewodzenia diod, a stanem nieprzewodzenia opisuje się za pomocą parametru/ów czasowego/ych.

Przełączanie diody. Stan przejściowy pomiędzy stanem przewodzenia diod, a stanem nieprzewodzenia opisuje się za pomocą parametru/ów czasowego/ych. Przełączaie diody 1. Trochę eorii a przejściowy pomiędzy saem przewodzeia diod, a saem ieprzewodzeia opisuje się za pomocą parameru/ów czasowego/ych. Mamy więc ajprosszy eleme półprzewodikowy (dwójik),

Bardziej szczegółowo

C d u. Po podstawieniu prądu z pierwszego równania do równania drugiego i uporządkowaniu składników lewej strony uzyskuje się:

C d u. Po podstawieniu prądu z pierwszego równania do równania drugiego i uporządkowaniu składników lewej strony uzyskuje się: Zadanie. Obliczyć przebieg napięcia na pojemności C w sanie przejściowym przebiegającym przy nasępującej sekwencji działania łączników: ) łączniki Si S są oware dla < 0, ) łącznik S zamyka się w chwili

Bardziej szczegółowo

Szereg geometryczny. 5. b) b n = 4n 2 (b 1 = 2, r = 4) lub b n = 10 (b 1 = 10, r = 0). 2. jest równa 1 x dla x = 1+ Zad. 3:

Szereg geometryczny. 5. b) b n = 4n 2 (b 1 = 2, r = 4) lub b n = 10 (b 1 = 10, r = 0). 2. jest równa 1 x dla x = 1+ Zad. 3: Szereg geometryczy Zad : Suma wszystkich wyrazów ieskończoego ciągu geometryczego jest rówa 4, a suma trzech początkowych wyrazów wyosi a) Zbadaj mootoiczość ciągu sum częściowych tego ciągu geometryczego

Bardziej szczegółowo

Elementy rach. macierzowego Materiały pomocnicze do MES Strona 1 z 7. Elementy rachunku macierzowego

Elementy rach. macierzowego Materiały pomocnicze do MES Strona 1 z 7. Elementy rachunku macierzowego Elemety rach macierzowego Materiały pomocicze do MES Stroa z 7 Elemety rachuku macierzowego Przedstawioe poiżej iformacje staowią krótkie przypomieie elemetów rachuku macierzowego iezbęde dla zrozumieia

Bardziej szczegółowo

Wyznaczyć prędkości punktów A i B

Wyznaczyć prędkości punktów A i B Wyzaczaie prędkości i przyspieszeia puku ciała w ruchu płaskim (a) Wyzaczyć prędkości puków i Dae: rad/s; ε 0; 5 cm; 5 cm 48 mechaika echicza kiemayka 3 Wyzaczaie prędkości i przyspieszeia puku ciała w

Bardziej szczegółowo

Twierdzenia o funkcjach ciągłych

Twierdzenia o funkcjach ciągłych Automatya i Robotya Aaliza Wyład 5 dr Adam Ćmiel cmiel@aghedupl Twierdzeia o ucjach ciągłych Tw (Weierstrassa Jeżeli ucja : R [ R jest ciągła a [, to ograiczoa i : ( sup ( i ( i ( [, Dowód Ograiczoość

Bardziej szczegółowo

Ćwiczenia nr 5. TEMATYKA: Regresja liniowa dla prostej i płaszczyzny

Ćwiczenia nr 5. TEMATYKA: Regresja liniowa dla prostej i płaszczyzny TEMATYKA: Regresja liiowa dla prostej i płaszczyzy Ćwiczeia r 5 DEFINICJE: Regresja: metoda statystycza pozwalająca a badaie związku pomiędzy wielkościami daych i przewidywaie a tej podstawie iezaych wartości

Bardziej szczegółowo

DYNAMIKA KONSTRUKCJI

DYNAMIKA KONSTRUKCJI 10. DYNAMIKA KONSTRUKCJI 1 10. 10. DYNAMIKA KONSTRUKCJI 10.1. Wprowadzenie Ogólne równanie dynamiki zapisujemy w posaci: M d C d Kd =P (10.1) Zapis powyższy oznacza, że równanie musi być spełnione w każdej

Bardziej szczegółowo

LABORATORIUM MODELOWANIA I SYMULACJI. Ćwiczenie 5

LABORATORIUM MODELOWANIA I SYMULACJI. Ćwiczenie 5 Wydział Elektryczy Zespół Automatyki (ZTMAiPC) ZERiA LABORATORIUM MODELOWANIA I SYMULACJI Ćwiczeie 5 ANALIZA WŁASNOŚCI DYNAMICZNYCH WYBRANEGO OBIEKTU FIZYCZNEGO 1. Opis właściwości dyamiczych obiektu Typowym

Bardziej szczegółowo

2.1 Zagadnienie Cauchy ego dla równania jednorodnego. = f(x, t) dla x R, t > 0, (2.1)

2.1 Zagadnienie Cauchy ego dla równania jednorodnego. = f(x, t) dla x R, t > 0, (2.1) Wykład 2 Sruna nieograniczona 2.1 Zagadnienie Cauchy ego dla równania jednorodnego Równanie gań sruny jednowymiarowej zapisać można w posaci 1 2 u c 2 2 u = f(x, ) dla x R, >, (2.1) 2 x2 gdzie u(x, ) oznacza

Bardziej szczegółowo

Regulacja ciągła i dyskretna

Regulacja ciągła i dyskretna Regulacja ciągła i dysrena Andrzej URBANIAK Regulacja ciągła i dysrena () W olejnym wyładzie z zaresu serowania i regulacji zajmiemy się sroną funcjonalno-sprzęową. Analizę odniesiemy do uładów regulacji

Bardziej szczegółowo

Elementy nieliniowe w modelach obwodowych oznaczamy przy pomocy symboli graficznych i opisu parametru nieliniowego. C N

Elementy nieliniowe w modelach obwodowych oznaczamy przy pomocy symboli graficznych i opisu parametru nieliniowego. C N OBWODY SYGNAŁY 1 5. OBWODY NELNOWE 5.1. WOWADZENE Defiicja 1. Obwodem elektryczym ieliiowym azywamy taki obwód, w którym występuje co ajmiej jede elemet ieliiowy bądź więcej elemetów ieliiowych wzajemie

Bardziej szczegółowo

4. UKŁADY REGULACJI AUTOMATYCZNEJ

4. UKŁADY REGULACJI AUTOMATYCZNEJ 4. UKŁADY REGULACJI AUOMAYCZNEJ Najprozy uład regulacji ałowarościowej łada ię z obieu, człou regulacyjego, człou porówującego oraz oru pomiarowego - pęli przężeia zwroego. Zadaiem aiego uładu regulacji

Bardziej szczegółowo

Wykład 11. a, b G a b = b a,

Wykład 11. a, b G a b = b a, Wykład 11 Grupy Grupą azywamy strukturę algebraiczą złożoą z iepustego zbioru G i działaia biarego które spełia własości: (i) Działaie jest łącze czyli a b c G a (b c) = (a b) c. (ii) Działaie posiada

Bardziej szczegółowo

UKŁADY RÓWNAŃ LINOWYCH

UKŁADY RÓWNAŃ LINOWYCH Ekoeergetyka Matematyka. Wykład 4. UKŁADY RÓWNAŃ LINOWYCH Defiicja (Układ rówań liiowych, rozwiązaie układu rówań) Układem m rówań liiowych z iewiadomymi,,,, gdzie m, azywamy układ rówań postaci: a a a

Bardziej szczegółowo

Teoria. a k. Wskaźnik sumowania można oznaczać dowolną literą. Mamy np. a j = a i =

Teoria. a k. Wskaźnik sumowania można oznaczać dowolną literą. Mamy np. a j = a i = Zastosowaie symboli Σ i Π do zapisu sum i iloczyów Teoria Niech a, a 2,..., a będą dowolymi liczbami. Sumę a + a 2 +... + a zapisuje się zazwyczaj w postaci (czytaj: suma od k do a k ). Zak Σ to duża grecka

Bardziej szczegółowo

1. Rezonans w obwodach elektrycznych 2. Filtry częstotliwościowe 3. Sprzężenia magnetyczne 4. Sygnały odkształcone

1. Rezonans w obwodach elektrycznych 2. Filtry częstotliwościowe 3. Sprzężenia magnetyczne 4. Sygnały odkształcone Wyład 6 - wersja srócona. ezonans w obwodach elerycznych. Filry częsoliwościowe. Sprzężenia magneyczne 4. Sygnały odszałcone AMD ezonans w obwodach elerycznych Zależności impedancji dwójnia C od pulsacji

Bardziej szczegółowo

APROKSYMACJA I INTERPOLACJA. funkcja f jest zbyt skomplikowana; użycie f w dalszej analizie problemu jest trudne

APROKSYMACJA I INTERPOLACJA. funkcja f jest zbyt skomplikowana; użycie f w dalszej analizie problemu jest trudne APROKSYMACJA I INTERPOLACJA Przybliżeie fucji f(x) przez ią fucję g(x) fucja f jest zbyt sompliowaa; użycie f w dalszej aalizie problemu jest trude fucja f jest zaa tylo tabelaryczie; wymagaa jest zajomość

Bardziej szczegółowo

METODY NUMERYCZNE dr inż. Mirosław Dziewoński

METODY NUMERYCZNE dr inż. Mirosław Dziewoński Metody Numerycze METODY NUMERYCZNE dr iż. Mirosław Dziewoński e-mail: miroslaw.dziewoski@polsl.pl Pok. 151 Wykład /1 Metody Numerycze Aproksymacja fukcji jedej zmieej Wykład / Aproksymacja fukcji jedej

Bardziej szczegółowo

MATURA 2014 z WSiP. Zasady oceniania zadań

MATURA 2014 z WSiP. Zasady oceniania zadań MATURA 0 z WSiP Matematyka Poziom rozszerzoy Zasady oceiaia zadań Copyright by Wydawictwa Szkole i Pedagogicze sp z oo, Warszawa 0 Matematyka Poziom rozszerzoy Kartoteka testu Numer zadaia Sprawdzaa umiejętość

Bardziej szczegółowo

Rachunek różniczkowy funkcji wielu zmiennych

Rachunek różniczkowy funkcji wielu zmiennych Automatya i Robotya Aaliza Wyład dr Adam Ćmiel cmiel@agh.edu.pl Rachue różiczowy fucji wielu zmieych W olejych wyładach uogólimy pojęcia rachuu różiczowego i całowego fucji jedej zmieej a przypade fucji

Bardziej szczegółowo

MIANO ROZTWORU TITRANTA. Analiza statystyczna wyników oznaczeń

MIANO ROZTWORU TITRANTA. Analiza statystyczna wyników oznaczeń MIANO ROZTWORU TITRANTA Aaliza saysycza wyików ozaczeń Esymaory pukowe Średia arymeycza x jes o suma wyików w serii podzieloa przez ich liczbę: gdzie: x i - wyik poszczególego ozaczeia - liczba pomiarów

Bardziej szczegółowo

PRZYKŁADY ROZWIAZAŃ STACJONARNEGO RÓWNANIA SCHRӦDINGERA. Ruch cząstki nieograniczony z klasycznego punktu widzenia. mamy do rozwiązania równanie 0,,

PRZYKŁADY ROZWIAZAŃ STACJONARNEGO RÓWNANIA SCHRӦDINGERA. Ruch cząstki nieograniczony z klasycznego punktu widzenia. mamy do rozwiązania równanie 0,, PRZYKŁADY ROZWIAZAŃ STACJONARNEGO RÓWNANIA SCHRӦDINGERA Ruch cząstki ieograiczoy z klasyczego puktu widzeia W tym przypadku V = cost, przejmiemy V ( x ) = 0, cząstka porusza się wzdłuż osi x. Rozwiązujemy

Bardziej szczegółowo

1. Element nienaprawialny, badania niezawodności. Model matematyczny elementu - dodatnia zmienna losowa T, określająca czas życia elementu

1. Element nienaprawialny, badania niezawodności. Model matematyczny elementu - dodatnia zmienna losowa T, określająca czas życia elementu Badaia iezawodościowe i saysycza aaliza ich wyików. Eleme ieaprawialy, badaia iezawodości Model maemayczy elemeu - dodaia zmiea losowa T, określająca czas życia elemeu Opis zmieej losowej - rozkład, lub

Bardziej szczegółowo

Podprzestrzenie macierzowe

Podprzestrzenie macierzowe Podprzestrzeie macierzowe Defiicja: Zakresem macierzy AŒ mâ azywamy podprzestrzeń R(A) przestrzei m geerowaą przez zakres fukcji ( ) : m f x = Ax ( A) { Ax x } = Defiicja: Zakresem macierzy A Œ âm azywamy

Bardziej szczegółowo

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 1, zima 2016/17

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 1, zima 2016/17 Egzami, 18.02.2017, godz. 9:00-11:30 Zadaie 1. (22 pukty) W każdym z zadań 1.1-1.10 podaj w postaci uproszczoej kresy zbioru oraz apisz, czy kresy ależą do zbioru (apisz TAK albo NIE, ewetualie T albo

Bardziej szczegółowo

MACIERZE STOCHASTYCZNE

MACIERZE STOCHASTYCZNE MACIERZE STOCHASTYCZNE p ij - prawdopodobieństwo przejścia od stau i do stau j w jedym (dowolym) kroku, [p ij ]- macierz prawdopodobieństw przejść (w jedym kroku), Własości macierzy prawdopodobieństw przejść:

Bardziej szczegółowo

x 1 2 3 t 1 (x) 2 3 1 o 1 : x 1 2 3 s 3 (x) 2 1 3. Tym samym S(3) = {id 3,o 1,o 2,s 1,s 2,s 3 }. W zbiorze S(n) definiujemy działanie wzorem

x 1 2 3 t 1 (x) 2 3 1 o 1 : x 1 2 3 s 3 (x) 2 1 3. Tym samym S(3) = {id 3,o 1,o 2,s 1,s 2,s 3 }. W zbiorze S(n) definiujemy działanie wzorem 9.1. Izomorfizmy algebr.. Wykład Przykłady: 13) Działaia w grupach często wygodie jest zapisywać w tabelkach Cayleya. Na przykład tabelka działań w grupie Z 5, 5) wygląda astępująco: 5 1 3 1 1 3 1 3 3

Bardziej szczegółowo

Politechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra Inżynierii Systemów Sterowania. Podstawy Automatyki

Politechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra Inżynierii Systemów Sterowania. Podstawy Automatyki Politechika dańska Wydział Elektrotechiki i Automatyki Katedra Iżyierii Systemów Sterowaia Podstawy Automatyki Charakterystyki częstotliwościowe Nyquist'a i Bode'a Materiały pomocicze do ćwiczeń termi

Bardziej szczegółowo

Analiza matematyczna i algebra liniowa

Analiza matematyczna i algebra liniowa Aaliza matematycza i algebra liiowa Materiały pomocicze dla studetów do wyładów Rachue różiczowy ucji wielu zmieych. Pochode cząstowe i ich iterpretacja eoomicza. Estrema loale. Metoda ajmiejszych wadratów.

Bardziej szczegółowo

Ćwiczenia rachunkowe TEST ZGODNOŚCI 2 PEARSONA ROZKŁAD GAUSSA

Ćwiczenia rachunkowe TEST ZGODNOŚCI 2 PEARSONA ROZKŁAD GAUSSA Ćwiczeia rachuowe TEST ZGODOŚCI PEARSOA ROZKŁAD GAUSSA UWAGA: a stroie, z tórej pobrałaś/pobrałeś istrucję zajduje się gotowy do załadowaia arusz alulacyjy do programu Calc paietu Ope Office, iezbędy podczas

Bardziej szczegółowo

CAŁKA NIEOZNACZONA. F (x) = f(x) dx.

CAŁKA NIEOZNACZONA. F (x) = f(x) dx. CAŁKA NIEOZNACZONA Mówimy, że fukcja F () jest fukcją pierwotą dla fukcji f() w pewym ustaloym przedziale - gdy w kadym pukcie zachodzi F () = f(). Fukcję pierwotą często azywamy całką ieozaczoą i zapisujemy

Bardziej szczegółowo

N ( µ, σ ). Wyznacz estymatory parametrów µ i. Y które są niezależnymi zmiennymi losowymi.

N ( µ, σ ). Wyznacz estymatory parametrów µ i. Y które są niezależnymi zmiennymi losowymi. 3 Metody estymacj N ( µ, σ ) Wyzacz estymatory parametrów µ 3 Populacja geerala ma rozład ormaly mometów wyorzystując perwszy momet zwyły drug momet cetraly z prób σ metodą 3 Zmea losowa ma rozład geometryczy

Bardziej szczegółowo

ELEMENTY SYSTEMÓW KOLEJKOWYCH

ELEMENTY SYSTEMÓW KOLEJKOWYCH .Kowalsi Wybrae zagadieia z rocesów sochasyczych EEMENTY SYSTEMÓW KOEJKOWYCH WYBRANE ZAGADNIENIA uca Kowalsi Warszawa 8 .Kowalsi Sysemy Obsługi ieraura:.kowalsi, maeriały dydaycze z rocesów sochasyczych.

Bardziej szczegółowo

3. Regresja liniowa Założenia dotyczące modelu regresji liniowej

3. Regresja liniowa Założenia dotyczące modelu regresji liniowej 3. Regresja liiowa 3.. Założeia dotyczące modelu regresji liiowej Aby moża było wykorzystać model regresji liiowej, muszą być spełioe astępujące założeia:. Relacja pomiędzy zmieą objaśiaą a zmieymi objaśiającymi

Bardziej szczegółowo

{ x n } = {,1.1, 0.2,2.1,3.0, 1.2, }

{ x n } = {,1.1, 0.2,2.1,3.0, 1.2, } CPS 6/7 Defiicje: SYGNAŁY DYSKRETNE USygały dyskree w czasieu rerezeowae są rzez ciągi liczb i ozaczae jako {x[]} Elemey ych ciągów azywa się UróbkamiU, warości róbek sygałów ozacza się jako x[] dla całkowiych

Bardziej szczegółowo

Przykład Obliczenie wskaźnika plastyczności przy skręcaniu

Przykład Obliczenie wskaźnika plastyczności przy skręcaniu Przykład 10.5. Obliczeie wskaźika plastyczości przy skręcaiu Obliczyć wskaźiki plastyczości przy skręcaiu dla astępujących przekrojów: a) -kąta foremego b) przekroju złożoego 6a 16a 9a c) przekroju ciekościeego

Bardziej szczegółowo

ALGEBRA LINIOWA Informatyka 2015/2016 Kazimierz Jezuita. ZADANIA - Seria 1. Znaleźć wzór na ogólny wyraz ciągu opisanego relacją rekurencyjną: x

ALGEBRA LINIOWA Informatyka 2015/2016 Kazimierz Jezuita. ZADANIA - Seria 1. Znaleźć wzór na ogólny wyraz ciągu opisanego relacją rekurencyjną: x Iformatyka 05/06 Kazimierz Jezuita ZADANIA - Seria. Relacja rekurecyja kowecja sumacyja suma ciągu geometryczego. Zaleźć wzór a ogóly wyraz ciągu opisaego relacją rekurecyją: x sprowadzając problem do

Bardziej szczegółowo

Zastosowanie informatyki w elektrotechnice

Zastosowanie informatyki w elektrotechnice Zasosowaie iormayi w eleroecice Poliecia Białosoca - Wydział Eleryczy Eleroecia, semesr V, sudia iesacjoare o aademici 6/7 Wyład r 5 9..7 dr iż. Jarosław Forec Zasosowaie iormayi w eleroecice dr iż. Jarosław

Bardziej szczegółowo

Efektywność projektów inwestycyjnych. Statyczne i dynamiczne metody oceny projektów inwestycyjnych

Efektywność projektów inwestycyjnych. Statyczne i dynamiczne metody oceny projektów inwestycyjnych Efekywość projeków iwesycyjych Saycze i dyamicze meody ocey projeków iwesycyjych Źródła fiasowaia Iwesycje Rzeczowe Powiększeie mająku rwałego firmy, zysk spodzieway w dłuższym horyzocie czasowym. Fiasowe

Bardziej szczegółowo

ψ przedstawia zależność

ψ przedstawia zależność Ruch falowy 4-4 Ruch falowy Ruch falowy polega na rozchodzeniu się zaburzenia (odkszałcenia) w ośrodku sprężysym Wielkość zaburzenia jes, podobnie jak w przypadku drgań, funkcją czasu () Zaburzenie rozchodzi

Bardziej szczegółowo

POLITECHNIKA BIAŁOSTOCKA

POLITECHNIKA BIAŁOSTOCKA DODATEK A POLITECHNIKA BIAŁOSTOCKA WYDZIAŁ ELEKTRYCZNY KATEDRA AUTOMATYKI I ELEKTRONIKI ĆWICZENIE NR 1 CHARAKTERYSTYKI CZASOWE I CZĘSTOTLIWOŚCIOWE PROSTYCH UKŁADÓW DYNAMICZNYCH PRACOWNIA SPECJALISTYCZNA

Bardziej szczegółowo

Parametryzacja rozwiązań układu równań

Parametryzacja rozwiązań układu równań Parametryzacja rozwiązań układu rówań Przykład: ozwiąż układy rówań: / 2 2 6 2 5 2 6 2 5 //( / / 2 2 9 2 2 4 4 2 ) / 4 2 2 5 2 4 2 2 Korzystając z postaci schodkowej (środkowa macierz) i stosując podstawiaie

Bardziej szczegółowo

Modele zmienności aktywów ryzykownych. Model multiplikatywny Rozkład logarytmiczno-normalny Parametry siatki dwumianowej

Modele zmienności aktywów ryzykownych. Model multiplikatywny Rozkład logarytmiczno-normalny Parametry siatki dwumianowej Moele zmieości akywów ryzykowych Moel muliplikaywy Rozkła logarymiczo-ormay Paramery siaki wumiaowej Moel muliplikaywy zmieości akywów Rekurecyjy moel muliplikaywy: (=, (k+ = (k u(k, k=,, Cea akywa w chwili

Bardziej szczegółowo

VII MIĘDZYNARODOWA OLIMPIADA FIZYCZNA (1974). Zad. teoretyczne T3.

VII MIĘDZYNARODOWA OLIMPIADA FIZYCZNA (1974). Zad. teoretyczne T3. KOOF Szczeci: www.of.szc.pl VII MIĘDZYNAODOWA OLIMPIADA FIZYCZNA (1974). Zad. teoretycze T3. Źródło: Komitet Główy Olimpiady Fizyczej; Olimpiada Fizycza XXIII XXIV, WSiP Warszawa 1977 Autor: Waldemar Gorzkowski

Bardziej szczegółowo

Numeryczny opis zjawiska zaniku

Numeryczny opis zjawiska zaniku FOTON 8, iosa 05 7 Numeryczy opis zjawiska zaiku Jerzy Giter ydział Fizyki U Postawieie problemu wielu zagadieiach z różych działów fizyki spotykamy się z astępującym problemem: zmiay w czasie t pewej

Bardziej szczegółowo

Szeregi Fouriera. Powyższe współczynniki można wyznaczyć analitycznie z następujących zależności:

Szeregi Fouriera. Powyższe współczynniki można wyznaczyć analitycznie z następujących zależności: Trygonomeryczny szereg Fouriera Szeregi Fouriera Każdy okresowy sygnał x() o pulsacji podsawowej ω, spełniający warunki Dirichlea:. całkowalny w okresie: gdzie T jes okresem funkcji x(), 2. posiadający

Bardziej szczegółowo

Maciej Grzesiak Instytut Matematyki Politechniki Poznańskiej. Liczby zespolone

Maciej Grzesiak Instytut Matematyki Politechniki Poznańskiej. Liczby zespolone Maciej Grzesiak Istytut Matematyki Politechiki Pozańskiej Liczby zespoloe 1. Określeie liczb zespoloych Rówaie kwadratowe ie ma pierwiastków rzeczywistych gdy < 0, bo wzory ogóle wymagają wtedy obliczeia

Bardziej szczegółowo

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 2B, lato 2015/16

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 2B, lato 2015/16 Egzami,.9.6, godz. :-5: Zadaie. ( puktów) Wyzaczyć wszystkie rozwiązaia rówaia z 4 = 4 w liczbach zespoloych. Zapisać wszystkie rozwiązaia w postaci kartezjańskiej (bez używaia fukcji trygoometryczych)

Bardziej szczegółowo