WOJSKOWA AKADEMIA TECHNICZNA im. Jarosława Dąbrowskiego ZAKŁAD AWIONIKI I UZBROJENIA LOTNICZEGO

Wielkość: px
Rozpocząć pokaz od strony:

Download "WOJSKOWA AKADEMIA TECHNICZNA im. Jarosława Dąbrowskiego ZAKŁAD AWIONIKI I UZBROJENIA LOTNICZEGO"

Transkrypt

1 WOJSKOWA AKADEMIA ECHNICZNA im. Jaroława Dąbrowiego ZAKŁAD AWIONIKI I UZBROJENIA LONICZEGO Przedmiot: PODSAWY AUOMAYKI (tudia tacjoare I topia) ĆWICZENIE RACHUNKOWE Nr 3 CHARAKERYSYKI CZASOWE I CZĘSOLIWOŚCIOWE UKŁADÓW AUOMAYKI Warzawa 03

2 ĆWICZENIE RACHUNKOWE NR 3 emat: Charaterytyi czaowe i czętotliwościowe uładów automatyi Podcza ćwiczeia poruzae będą atępujące zagadieia: obliczaie odpowiedzi impulowej i oowej uładu; wyzaczeia charateryty czętotliwościowych (amplitudowo-fazowej oraz logarytmiczej: modułu i fazy) uładu.. Obliczaie odpowiedzi impulowej i oowej Aalizując i projetujące ułady terowaia, muimy mieć możliwość porówywaia ich właściwości. W tym celu touje ię oreśloe tetowe ygały wejściowe, umożliwiające porówywaie odpowiedzi badaych uładów a te ygały. Wiele metod projetowaia oparto a taich ygałach lub a odpowiedziach uładów a zmiay waruów początowych bez żadych ygałów tetowych). Wyorzytaie ygałów tetowych wyia z tego, że itieje orelacja pomiędzy odpowiedziami uładu a typowy ygał wejściowy, a zdolością uładu do radzeia obie z rzeczywitymi ygałami wejściowymi. Powzechie wyorzytywaymi tetowymi ygałami wejściowymi ą fucje: oowa, liiowa, impulowa, iuoidala, itp. Dla tych ygałów moża łatwo przeprowadzić aalizę matematyczą i eperymetalą uładów terowaia, poieważ ygały te ą bardzo protymi fucjami do wygeerowaia. Poadto przeztałceie Laplace a umożliwia wyzaczeie tramitacji operatorowej liiowego uładu, tóra rówież oreśla właości dyamicze uładu (model) iezależie od rodzaju ygału wejściowego. ramitacja operatorowa jet bardzo wygoda dla aalizy pracy liiowych uładów i dlatego jet powzechie toowaa. Umożliwia oa rówież przedtawieie zaadiczych cech uładów w potaci graficzej, pozwalającej a pierwzy rzut oa oceić właściwości dyamicze. Biorąc pod uwagę dziedzię, w jaiej przedtawia ię te właściwości, moża wyróżić: charaterytyi czaowe; charaterytyi czętotliwościowe. Charaterytyi czaowe dają możliwość (w odieieiu do uładów jedowymiarowych) bezpośrediej ocey uładu, poieważ charaterytya czaowa jet przebiegiem w czaie odpowiedzi uładu dyamiczego y(t) a oreśloe wymuzeie x(t). Najczęściej toowaymi wymuzeiami ą:

3 So jedotowy (t) (tzw. fucja Heaviide a) mówimy wówcza o odpowiedzi (charaterytyce) oowej h(t): x t t 0 dla dla t 0 t 0 Impul Diraca (t) (tzw. fucja wagi uładu) mówimy wówcza o odpowiedzi (charaterytyce) impulowej g(t): x t g t 0 dla dla t 0 t 0 Charaterytyą (odpowiedzią) oową uładu dyamiczego azywamy odpowiedź uładu a wymuzeie w potaci ou jedotowego przy zerowych waruach początowych modelu. Odpowiedź oową uładu dyamiczego wyzacza ię ze wzoru: G () ht L () W zależości od modelu uładu (model zmieych tau lub model tramitacyjy) wyzaczeie charaterytyi oowej polega a rozwiązaiu rówań zmieych tau dla wymuzeia (t) lub zalezieiu traformaty odwrotej tramitacji obietu, pomożoej przez traformatę operatorową fucji (t). Oczywiście, rodzaj toowaej traformaty operatorowej zależy od charateru badaego uładu (ciągły lub dyrety). Charaterytya oowa poazuje, w jai poób zachowuje ię uład przy ciągłym dotarczaiu mu tałych porcji eergii. Odpowiedź oową moża wyzaczyć rówież doświadczalie. Zajomość odpowiedzi a o jedotowy h(t) pozwala wyzaczyć jego odpowiedź a dowoly ygał wejściowy x(t), z zależości zwaej całą Duhamela: lub y y t h t x ht x t 0 d t h t x h x t 0 t 0 d 0 3

4 Charaterytyą impulową uładu dyamiczego azywamy odpowiedź uładu a wymuzeie w potaci impulu Diraca przy zerowych waruach początowych modelu. Odpowiedź impulowa daa jet wzorem: g t L G () W zależości od modelu uładu (model zmieych tau lub model tramitacyjy) wyzaczeie charaterytyi impulowej polega a rozwiązaiu rówań zmieych tau dla wymuzeie (t) lub zalezieiu traformaty odwrotej tramitacji obietu pomożoej przez traformatę operatorową fucji (t). Oczywiście, rodzaj toowaej traformaty operatorowej zależy od charateru badaego uładu (ciągły lub dyrety). W przypadu uładu dyretego ależy pamiętać o tym, że impul Diraca jet zatępoway impulem jedotowym. Charaterytya impulowa poazuje, w jai poób zachowuje ię uład przy jedorazowym dotarczaiu mu jedotowej porcji eergii. Pomiędzy omawiaymi charaterytyami (gdy rząd względy fucji wymierej, z tórej ma być obliczoa traformata jet więzy od zera)zachodzą atępujące związi: oraz d g t h t dla h(0)=0 (3) dt h t t 0 g Odpowiedź impulowa jet więc pochodą odpowiedzi oowej. Zając odpowiedź impulowa g(t), moża wyzaczyć, orzytając z twierdzeia o plocie, odpowiedź y(t) uładu a dowole wymuzeie x(t): y t d t g t x t g xt d gt x * d 0 t 0 4

5 . Odwrote przeztałceie Laplace a.. Defiicja i właściwości W wyia ze wzorów () i () odpowiedzi oowe oblicza ię z wyorzytaie odwrotego przeztałceia Laplace a tz. zając fucję zmieej zepoloej F(), ależy wyzaczyć fucję f(t), dla tórej F() jet obrazem. Zachodzą atępujące pytaia: ja wyzaczyć orygiał f(t), zając jego traformatę (obraz) F()? czy ażdej traformacie odpowiada tylo jede orygiał? jaie warui powia pełić fucja F() zmieej zepoloej = u + jv, aby była traformatą? F 0 e t f t dt (4) Jeżeli fucja f(t) jet rozwiązaiem rówaia (4), to te fat będziemy zapiywać w potaci wzoru: f t L F (5) tóry azwiemy odwrotym przeztałceiem Lapalce a. Jeżeli fucja F() jet traformatą orygiału f(t) o wyładiu wzrataia m 0, to w ażdym pucie ciągłości fucji f(t) zachodzi wzór: f j j t t F e d lim F j j j j e t d (6) gdzie: Re = > m 0. Ze wzoru (6), tóry azywamy wzorem Mellia-Fouriera, wyia, że jeżeli dwa orygiały f (t) i f (t) mają tę amą traformatę, to orygiały f (t) i f (t) mogą być róże tylo w woich putach ieciągłości, atomiat poza tymi putami ą idetycze. Jeżeli fucja F() pełia warui: Jet fucją aalityczą w półpłazczyźie Re > > m 0 ; lim F 0 ; Re j Cała F e t d jet bezwzględie zbieża; j o fucja F() jet traformatą, a jej orygiał ma potać: 5

6 f t j j F j e t d (7) Właściwości odwrotej traformaty Laplace a: liiowość: L F() F () L F() L F () f () t f () t (8) jedorodość: L cf cl F cf t () () (9).. Metody obliczaia odwrotej traformaty Laplace a a podtawie reiduów wierdzeie o rozładzie Orygiał traformaty F() jet rówy umie reiduów fucji F()e t w bieguach,,, (dla topia miaowia więzego od topia m liczia), czyli: L f t L F L ref e M t (0) Reiduum fucji F() jet w bieguie o rotości i oblicza ię ze wzoru: t d re F e lim F e i i i t i! d () a dla jedorotego biegua ze wzoru uprozczoego: t re F e F e () t lim Wzór Heaviide a Jeżeli F() jet fucją wymierą oraz >m: 6

7 F m L () b m b... bb M ( ) a a... aa m m 0 0 (3) a rówaie M()=0 ma jedorote pierwiati,,, będące bieguami jedorotymi fucji F(), to a podtawie wzoru oreślającego reiduum moża apiać: t Le () L t re e (4) M() M dla =,,,. W powyżzym wyrażeiu ależy ajpierw podzielić M() przez (- ), a atępie podtawić = (iaczej otrzyma ię wyrażeie ieozaczoe): t Le () L e re M () M t (5) Na podtawie twierdzeia o rozładzie moża apiać wzór Heaviide a: L () t t f t L Ae Ae... A e M() t (6) przy czym: A Pierwiati zepoloe L L lim M M (7) Pierwiati rówaia M()=0, będące bieguami fucji wymierej F(), ą rzeczywite lub zepoloe przężoe. Niech, + ozaczają parę przężoych pierwiatów zepoloych (jedorotych) rówaia M()=0, wtedy: j j (8) Zgodie ze wzorem Heaviide a wpółczyi A, A + moża przedtawić w potaci wyładiczej: 7

8 A A L j j Ae (9) M L j j (0) M wobec czego uma ładiów odpowiadających pierwiatom, + we wzorze Heaviidea a wyoi: Pierwiati wielorote t t t Re Ae A e A e A e () Jeżeli rówaie M()=0 poiada pierwiati wielorote,,, i oraz pierwiati jedorote i+, i+,, to załadając >m traformatę odwrotą oblicza ię jao: L () Le () f t L re Ae Metoda rozładu a ułami prote i t t () M () M () i Jeżeli traformata F()=L()/M() jet fucją wymierą, gdzie: (3) (4) przy czym l < oraz wzytie wpółczyii a 0,, a -,, b 0,, b l ą liczbami rzeczywitymi, to jedą z metod wyzaczaia fucji f(t) jet metoda oparta a zaym z algebry rozładzie fucji wymierej a ułami prote i wyoaiu odwrotego przeztałceia Lapalce a L - ażdego z ułamów z ooba. Po rozłożeiu miaowia M() a czyii topia pierwzego otrzymujemy: (5) gdzie,,, ą pierwiatami, ogólie biorąc, zepoloymi o rotościach rówych odpowiedio α, α,, α (jet ich różych), przy czym: (6) 8

9 Rozład (5) będziemy azywać rozładem zepoloym. Jeśli N 0 ozacza liczbę różych pierwiatów rzeczywitych wielomiau M(), to: (7) gdzie 0 jet liczbą różych par pierwiatów przężoych. Zatem otrzymamy rozład fucji wymierej a ułami prote o potaci: (8) przy czym wpółczyii C i ą, ogólie biorąc, zepoloe. Moża je wyliczyć w zay poób, prowadzając prawą troę wzoru (8) do wpólego miaowia M() i przyrówując tożamościowo liczii. Uwzględiając wzór: dla t 0 mamy:! (9) Dla dowolych zepoloych i, wyoując odwrote przeztałceie Laplace a obu tro rówości (8), otrzymujemy ogóly wzór w potaci: (30)! Wpółczyii C i moża rówież obliczyć bezpośredio ze wzoru: gdzie: =,,, α i ; i=,,,. lim! (3) W pratyce iżyieriej ajczęściej potyamy ię z przypadiem, iedy wzytie pierwiati i miaowia M() ą pojedycze. Poieważ wzytie wpółczyii α i dla tego przypadu ą rówe jedości, to możemy zapiać α i =; i=,,, =, zatem wzytie umy względem waźia (wzór 5) oraz (wzór (30)) reduują ię 9

10 do pojedyczych wyrazów dla =. Ozaczając C i =C i, otrzymujemy rozład a ułami prote w potaci: (3a) oraz dla wielorotych pierwiatów: (3b) Poieważ t > 0, po wyoai odwrotego przeztałceia Laplace a L - rówości (3a) dla przypadu pojedyczych pierwiatów i otrzymujemy: (33) Wpółczyii możemy obliczać, prowadzając prawą troę wzoru (3a) do wpólego miaowia, lub ze wzoru ogólego (3), tóry przybiera potać: (34) a dla przypadu wielorotych pierwiatów i :! (35) 3. Charaterytyi czętotliwościowe W dotychczaowych rozważaiach elemety liiowe automatyi charateryzowae były między iymi przez odpowiedzi a ygał oowy. Poiżze zagadieia będą dotyczyły tylo elemetu liiowego, a tórego wejście podao ygał harmoiczy x(t) = A () i(t). Wówcza ygał odpowiedzi uładu ma rówież przebieg harmoiczy opiay zależością y(t) = A () i(t+). Schemat taiego uładu przedtawioo a ry.. 0

11 Ry.. Ogóly ymbol graficzy elemetu liiowego Moża to przedtawić graficzie jao odpowiedie rzuty wetorów A i A a oś x i y, wirujących z prędością ątową - ry.. Ry.. Przebiegi czaowe wymuzeia x(t) i odpowiedzi y(t) Wyróżia ię atępujące rodzaje charateryty czętotliwościowych uładu: charaterytyę amplitudowo-fazową; charaterytyę amplitudową; charaterytyę amplitudową; charaterytyę fazową; charaterytyi logarytmicze (amplitudową i fazową). Charaterytyą amplitudowo fazową F af ) ( ciągłegoo uładu liiowego opiaego tramitacją operatorową G(j) azywamy fucję zepoloąą zmieejj rzeczywitej, w tórej wartości ą oreśloe atępującym wzorem: F af () G j P( ) jq( )

12 Ry.3. Charaterytya amplitudowo - fazowa ramitacja widmowa dla ażdej pulacji, p p. =, jet liczbą zepoloą, a więc wyzaczaa a płazczyźie P(), jq() put o wpółrzędych P( ), Q( ). Put te jet ońcemm wetora G(j ) o długości M( ) i ącie achyleia ( ). Charaterytya amplitudowo fazowa f jet więc miejcem geometryczym putów, jaie zareśla oiec wetora G(j) a płazczyźie zmieej zepoloej przy zmiaiee pulacji ygału wejściowego od 0 do. Charaterytya amplitudowo fazowa uładu rzeczywitego, dla tórego topień wielomiau liczia tramitacji jet iżzy odd topia wielomiau miaowia, dążąą do początu uładu wpółrzędyw ych: G ( j) 0, gdy Charaterytyą amplitudową F a () ciągłego uładu liiowego opiaego tramitacją operatorową G(j) azywamy fucję rzeczywitą zmieej rzeczywitej, tórej wartości ą oreśloe atępującym wzorem: F a ( ) G j Charaterytyą fazową F f () ciągłego uładu liiowego opiaego tramitacją operatorową G(j) azywamy fucję rzeczywitą zmieej rzeczywitej, tórej wartości ą oreśloe atępującym wzorem: F f ( ) arg G Charaterytyii amplitudowa i fazowa, wyreśloe w uładach wpółrzędych, w tórych oś odciętych wyrażoa jet w ali logarytmiczej azywamy charaterytyami logarytmiczymi j

13 L ( ) 0log G j 0log M Ry.4. Charaterytyi logarytmicze: amplitudowa i fazowa 4. Charaterytyi czaowe i czętotliwościowe podtawowych elemetów automatyi 4.. Elemety iercyje i beziercyje Elemetem iercyjym pierwzego rzędu azywać będziemy elemet opiay rówaiem różiczowym o potaci: y y u gdzie: wpółczyiw i wzmocieia oreśloy jao toue odpowiedzi y do wymuzeia u w taie utaloym, tała czaowa. i tramitacją operatorową potaci: G( ) Szczególym przypadiemp elemetu iercyjego pierwzego rzędu dla = 0 jet elemet beziercyjy (proporcjoaly, wzmaciający). Elemetem beziercyjym azywać będziemy elemet opiay rówaiem algebraiczym o potaci: y u i tramitacja operatorową potaci: G( ) 3

14 Charaterytya amplitudowo-fazowa jet wyreem tramitacji widmowej: G( j) j tórą otrzymujemy z tramitacji operatorowej G( ) podtawiając = jω. Charaterytya ta ma potać półoręgu o średicy, położoego w czwartej ćwiartce (ry.3b). a) c) h(t) L(ω) db 3dB rzeczywita aymptotycza 0 t lgω 0 ω=/ ω b) d) Q(ω) 0 ω= / ω=0 φ=45 P(ω) φ(ω) 0 lgω ω -45 -/ ω=/ G(jω)=P(ω)+jQ(ω) -90 Ry.5. Charaterytyi elemetu iercyjego pierwzego rzędu: a) oowa, b) amplitudowo-fazowa, c) logarytmicza amplitudowa, d) logarytmicza fazowa Zależość oreślającą logarytmiczą charaterytyę amplitudową L( ) 0lg G( j) 0lg ( ) moża aproymować wyrażeiem: 0lg dla L( ) 0lg 0lgdla 4

15 Aymptotycza logarytmicza charaterytya amplitudowa ma więc potać łamaej złożoej z dwóch półprotych (ry.5c). Putem załamaia tej charaterytyi jet put ω = /. Najwięza różica między logarytmiczą charaterytyą amplitudową rzeczywitą i aymptotyczą wytępuje w pucie załamaia i wyoi: 0 lg ( ) 0 lg 0 lg 3dB Ry.6. Charaterytyi elemetu beziercyjego: a) oowa, b) amplitudowofazowa, c) logarytmicza amplitudowa, d) logarytmicza fazowa Logarytmiczą charaterytyę fazową elemetu iercyjego pierwzego rzędu (ry.5d) oreśla wzór: ( ) arg G( j) arctg Charaterytyę oową, amplitudowo-fazową oraz logarytmicze charaterytyi amplitudową i fazową elemetu beziercyjego przedtawia ry.6. Charaterytya amplitudowo-fazowa elemetu beziercyjego jet putem położoym dla >0 a dodatiej, a dla <0 a ujemej półoi liczb rzeczywitych (ry.6b). Logarytmicza charaterytya amplitudowa elemetu beziercyjego (ry.6c) ma wartość tałą rówą 0lg, a logarytmicza charaterytya fazowa (ry.6d) przyjmuje wartość 0 dla >0 oraz -80 dla <0. 5

16 4.. Elemety całujące Elemetem całującym z iercją azywać będziemy elemet automatyi opiay rówaiem różiczowym o potaci:, y y u gdzie: wpółczyi wzmocieia prędościowego, oreśloy jao toue pochodej odpowiedzi y do wymuzeia u w taie utaloym, tała czaowa. i tramitacji operatorowej potaci: G( ) ( ) Szczególym przypadiem elemetu całującego z iercją dla = 0 jet elemet całujący zway idealym elemetem całującym. Elemetem całującym azywać będziemy elemet automatyi opiay rówaiem różiczowym o potaci: y u i tramitacją operatorową potaci: G( ) Charaterytyę oową, amplitudowo-fazową oraz charaterytyi logarytmicze amplitudową i fazową elemetu całującego z iercją przedtawia ry.7. Charaterytyę amplitudowo-fazową elemetu całującego z iercją, będącą wyreem tramitacji widmowej: G( j) P( ) jq( ) j( j ) gdzie: P( ) ( ), Q( ) [ ( ) ] przedtawia ry.7b. 6

17 Ry.7. Charaterytyi człou całującego z iercją: a) oowa, b) amplitudowo-fazowa, c) logarytmicza amplitudowa, d) logarytmicza fazowa Zależość oreślającą logarytmiczą charaterytyę amplitudową: L( ) 0lg G( j) 0lg ( ) moża aproymować wyrażeiem: 0lg 0lg L ( ) 0lg 40lg Aymptotycza logarytmicza charaterytya amplitudowa ma więc potać łamaej złożoej z dwóch półprotych (ry.7c). Putem załamaia tej charaterytyi jet put ω = /. Najwięza różica między logarytmiczą charaterytyą amplitudową rzeczywitą i aymptotyczą wytępuje w pucie załamaia i wyoi: 0 lg (0 lg 0 lg ) 0 lg 3dB / ( ) Logarytmiczą charaterytyę fazową elemetu całującego z iercją (ry.0c) oreśla wzór: 7

18 ( ) argg( j) 90 arctg. Charaterytyę oową, amplitudowo-fazową oraz logarytmicze charaterytyi amplitudową i fazową elemetu całującego przedtawia ry.8. Charaterytya amplitudowo fazowa tego elemetu, będąca wyreem tramitacji widmowej: G( j) j porywa ię z ujemą półoią urojoą (ry.8b). Ry.8. Charaterytyi elemetu całującego z iercją: a) oowa, b) amplitudowo-fazowa, c) logarytmicza amplitudowa, d) logarytmicza fazowa Logarytmicza charaterytya amplitudowa, oreśloa zależością: L ( ) 0lg G( j) 0lg 0lg jet liią protą o wpółczyiu ieruowym 0dB/deadę, tóra przecia oś odciętych w pucie ω = (ry.8c). Logarytmicza charaterytya fazowa (ry.8d) jet oreśloa zależością: ( ) arcg ( j) 90 8

19 4.3. Elemety różiczujące Elemetem różiczującym z iercją (lub rzeczywitym elemetem różiczującym) azywać będziemy elemet automatyi opiay rówaiem różiczowym o potaci: y y u, gdzie: wpółczyi wzmocieia, oreśloy jao toue odpowiedzi y do pochodej wymuzeia u w taie utaloym, tała czaowa. i o tramitacji operatorowej potaci: G( ) Szczególym przypadiem człou różiczującego z iercją dla = 0 jet elemet różiczujący idealy, tóry róto azywać będziemy elemetem różiczującym. Elemetem różiczującym azywać będziemy elemet automatyi opiay rówaiem o potaci: y u i tramitacji operatorowej potaci: G( ) Charaterytyę oową, amplitudowo fazową oraz charaterytyi logarytmicze amplitudową i fazową elemetu różiczującego z iercją przedtawia ry.9. Charaterytya amplitudowo fazowa elemetu różiczującego z iercją jet wyreem tramitacji widmowej o potaci: j G( j) P( ) jq( ), j 9

20 Ry.9. Charaterytyi elemetu różiczującego z iercją: a) oowa, b) amplitudowo-fazowa, c) logarytmicza amplitudowa, d) logarytmicza fazowa przy czym: P( ) ( ) ( ), Q( ) Charaterytya ta ma potać półoręgu położoego w pierwzej ćwiartce o średicy / i środu w pucie (/,0) (ry.9b). Zależość, oreślającą logarytmiczą charaterytyę amplitudową: L( ) 0lg G( j) 0lg ( ) moża aproymować wyrażeiem: 0l lg 0lg L ( ) 0lg Aymptotycza logarytmicza charaterytya amplitudowa ma więc potać łamaej złożoej z dwóch półprotych (ry.9c). Putem załamaia tej charaterytyi jet put ω = /. Najwięza różica 0

21 między logarytmiczą charaterytyą amplitudową rzeczywitą i aymptotyczą wytępuje w pucie załamaia i wyoi: 0 lg t (0lg 0 lg ) 0lg 3dB / ( ) Logarytmiczą charaterytyę fazową elemetu różiczującego z iercją (ry.9d) oreśla wzór: ( ) arcg( j) 90 arctg Charaterytyę oową, amplitudowo fazową oraz logarytmicze charaterytyi amplitudową i fazową elemetu różiczującego przedtawia ry.0. Ry.0. Charaterytyi człou różiczującego: a) oowa, b) amplitudowofazowa, c) logarytmicza amplitudowa, d) logarytmicza fazowa Charaterytya amplitudowo fazowa tego człou, będąca wyreem tramitacji widmowej: G( j) j porywa ię z dodatią półoią urojoą (ry.0b). Logarytmicza charaterytya amplitudowa, oreśloa zależością:

22 L ( ) 0lg G( j) 0lg 0lg jet liią protą o wpółczyiu ieruowym 0dB/deadę, przeciającą oś odciętych w pucie ω = / (ry.0c). Logarytmiczą charaterytyę fazową elemetu różiczującego (ry.0c) oreśla zależość: ( ) arcg ( j) Elemet ocylacyjy Elemetem ocylacyjym (drugiego rzędu) azywać będziemy elemet automatyi opiay rówaiem różiczowym o potaci: y ( y y u lub y y y u gdzie: ore drgań właych ie tłumioych, ω = / pulacja drgań właych ie tłumioych, - względy wpółczyi tłumieia (0<<), wpółczyi wzmocieia oreśloy jao toue odpowiedzi y do wymuzeia u w taie utaloym. oraz tramitacji operatorowej potaci: G( ) a po podtawieiu / : G( ) Zauważmy, że dla 0<< bieguy tramitacji G( ), czyli pierwiati rówaia: M ( ) 0 ą zepoloe przężoe o ujemej części rzeczywitej:

23 ( j ), ( j ). Dla bieguy i ą rzeczywite i elemet ocylacyjy taje ię elemetem iercyjym drugiego rzędu. Charaterytyę amplitudowo fazową przedtawia ry.. Ry.. Charaterytyi człou ocylacyjego: a) oowa, b) amplitudowo - fazowa Charaterytya amplitudowo fazowa elemetu ocylacyjego jet wyreem tramitacji widmowej o potaci: G j) P( ) jq( ) j, ( gdzie: ( ) P( ) ( ) ( ), 3 Q( ) ( ) ( ). Charaterytyę tę dla trzech różych wartości przedtawia ry.b. Zależość, oreślającą logarytmiczą charaterytyę amplitudową: L( ) 0lg G( j) 0lg ( ) ( ) dla 0,4 0, 6 moża aproymować wyrażeiem: 0lg L( ) 0lg 40lg 3

24 W tym przypadu aymptotycza logarytmicza charaterytya amplitudowa ma więc potać łamaej złożoej z dwóch półprotych. Logarytmicza charaterytya fazowa elemetu ocylacyjego oreśloa jet zależością: ( ) arcg ( j) arctg 4.5. Elemet opóźiający Elemetem opóźiającym azywać będziemy elemet automatyi opiay rówaiem o potaci: y( t) u( t 0 ) gdzie: wpółczyi wzmocieia oreśloy jao toue odpowiedzi y do wymuzeia u dla t> 0, 0 cza opóźieia. i o tramitacji operatorowej potaci: 0 G( ) e. Ry.. Charaterytyi elemetu opóźiającego: a) oowa, b) amplitudowo fazowa c) logarytmicza amplitudowa, d) logarytmicza fazowa Charaterytya amplitudowo fazowa tego człou, będąca wyreem tramitacji widmowej: G( j) e j 0 4

25 ma potać oręgu o promieiu i środu w początu uładu wpółrzędych (ry.b). Logarytmicza charaterytya amplitudowa tego człou, oreśloa zależością: L( ) 0lg ma potać protej poziomej (ry. c), a logarytmicza charaterytya fazowa, oreśloa zależością: ( ) argg( j) 0 maleje ze wzrotem pulacji ω (ry.d) Elemet forujący Elemetem forujący azywać będziemy elemet automatyi opiay rówaiem różiczowym o potaci: gdzie: tała y y u oraz tramitacji operatorowej potaci: G ( ) Ry.3. Charaterytyi forującego: a) oowa, b) amplitudowo - fazowa 5

26 Pratycza realizacja taiego elemetu jet iemożliwa ze względu a wytępowaie w uładach rzeczywitych iercji. Dlatego też, do dalzej aalizy, ależałoby przyjąć, że przedtawioe charaterytyi mają charater idealy. Charaterytyę amplitudowo fazową i charaterytyi logarytmicze elemetu forującego przedtawia ry.3. Charaterytya amplitudowo fazowa elemetu forującego jet wyreem tramitacji widmowej o potaci: G( j) j, Moduł tramitacji widmowej oreśloy jet zależością; G( j), atomiat argumet; ( ) arctg, Zależość, oreślającą logarytmiczą charaterytyę amplitudową: L ( ) 0lg G( j) 0lg Charaterytyę tę moża aproymować wyrażeiem: 0 dla L( ) 0lg dla W tym przypadu aymptotycza logarytmicza charaterytya amplitudowa ma więc potać łamaej złożoej z dwóch półprotych. Przyład. Zaleźć orygiał traformaty F. W tym przypadu do obliczeia orygiału traformaty F() wyorzytae zotaie twierdzeie o rozładzie. W tym celu zotaie wyorzytaa zależość (7): 6

27 f t L F ref e t Aby rozwiązać powyżze rówaie ależy orzytać ze wzoru (), poieważ fucja F() poiada dwa bieguy jedorote: = 0; = -. Stąd: f t L lim t F ref e lim F t t F e lim F e lim 0 t t lim e lim e e 0 t t e lim e t e t Przyład. Zaleźć orygiał traformaty F. W tym przypadu do obliczeia orygiału traformaty F() wyorzytae zotaie twierdzeie o rozładzie. W tym celu zotaie wyorzytaa zależość (0): f t L F ref e t Aby rozwiązać powyżze rówaie ależy orzytać ze wzoru (), poieważ fucja F() poiada jede biegu dwuroty: = -; t d t f t L F ref e lim F e d Stąd d t d t t f t lim e e te d lim d 7

28 Przyład 3. Daa jet traformata F. 3 Wyzaczyć orygiału traformaty F() metodą rozładu a ułami prote. Na podtawie wzoru (8) możemy zapiać: F A 3 3 atępie wyrażeie to prowadzamy do wpólego miaowia i otrzymujemy: 3 A A A A3 F 3 3 Rozwiązując powyżze rówaie, otrzymujemy: A =-/8, A =/8, A =-/4, A 3 =/. Wyliczając orygiał f(t) możemy zapiać w potaci: f Przyład t t t t t t e e te t e e t 4t e t Wyzaczyć charaterytyę oową i impulowa uładu dyamiczego opiaego atępującą tramitacją operatorową: G. W pierwzym etapie wyzaczoa zotaie odpowiedź oowa uładu. Zgodie z zależością (6) odpowiedź oowa jet rówa: h t A 8 L G W związu z tym, podtawiamy do powyżzego wzoru zależość G i otrzymujemy wówcza: A 8 A 3 8

29 9 L L G L t h W dalzych przeztałceia zotaie wyorzytae twierdzeie o rozładzie, zgodie z tórym orygiał traformaty jet rówy umie reiduów fucji (G()/)e t w bieguach,,,, czyli t t e G e G G re t h lim lim Uład poiada dwa pierwiati =- / t i =0. Stąd: t t e e t h lim lim t t e e 0 lim lim 0 t t e e Natomiat charaterytyę impulową g(t) będziemy wyzaczać z zależości (6), czyli: G L t g Potępując aalogiczie, ja przy wyzaczaiu charaterytyi oowej otrzymujemy: t t t e e e t h lim lim

30 Przyład 5. Wyzaczyć charaterytyę Bode uładu dyamiczego opiaego atępującą tramitacją operatorową: 0 0, G. 0,0 Na początu oreślae ą parametry uładu: wzmocieie uładu 0 0, ; tała czaowa człou forującego 0, 0; tała czaowa człou iercyjego 0, ; tała czaowa człou iercyjego 4 ; wzmocieie człou różiczującego 5 Dla uładu opiaego tramitacją G() ryujemy w pierwzej olejości charaterytyi ładowych elemetów automatyi zgodie z ww. parametrami. Ze względu a charater przybliżoy charaterytyi uładu, dla tych celów orzytać będziemy z tzw. charateryty aymptotyczych. 30

31 L(ω) db +0 db/de +0 db/de 0-0 db/de lgω 0,0 0, ω -0 db/de +0 db/de 0 db/de +0 db/de 0 db/de φ(ω) ,0 0, lgω ω Czło iercyjy Czło iercyjy Czło forujący 6. Literatura Czło różiczujący Ry.. Charaterytyi Bode uładu opiaego tramitacją 0 0, G 0,0. Jauz KOWAL Podtawy automatyi, Uczeliae Wydawictwa Nauowo-Dydatycze AGH, Kraów 004, Sygatura:

32 . Jauz KOWAL Podtawy automatyi, Uczeliae Wydawictwa Nauowo-Dydatycze AGH, Kraów 004, Sygatura: adeuz Kaczore eoria terowaia. om I Ułady liiowe ciągłe i dyrete. Pańtwowe Wydawictwo Nauowe, Warzawa Dariuz Horla Podtawy automatyi. Ćwiczeia rachuowe. Część I, Wydawictwo Politechii Pozańiej, Pozań Zbigiew WAŁACH Cyberetya techicza. Część I Eploatacja oprzętu, Wydział Wydawiczy WA, Warzawa 983 3

CHARAKTERYSTYKI CZĘSTOTLIWOŚCIOWE PODSTAWOWYCH CZŁONÓW LINIOWYCH UKŁADÓW AUTOMATYKI

CHARAKTERYSTYKI CZĘSTOTLIWOŚCIOWE PODSTAWOWYCH CZŁONÓW LINIOWYCH UKŁADÓW AUTOMATYKI CHARAKERYSYKI CZĘSOLIWOŚCIOWE PODSAWOWYCH CZŁONÓW LINIOWYCH UKŁADÓW AUOMAYKI Do podstawowych form opisu dyamii elemetów automatyi (oprócz rówań różiczowych zaliczamy trasmitację operatorową s oraz trasmitację

Bardziej szczegółowo

CHARAKTERYSTYKI CZĘSTOTLIWOŚCIOWE UKŁADÓW DYNAMICZNYCH

CHARAKTERYSTYKI CZĘSTOTLIWOŚCIOWE UKŁADÓW DYNAMICZNYCH CHARAKTERYSTYKI CZĘSTOTLIWOŚCIOWE UKŁADÓW DYNAMICZNYCH Zadanie 1. (Charaterytyi czętotliwościowe) Problem: Wyznaczyć charaterytyi czętotliwościowe (amplitudową i fazową) członu całującego rzeczywitego

Bardziej szczegółowo

Charakterystyki czasowe i częstotliwościowe układów automatyki. Podczas ćwiczenia poruszane będą następujące zagadnienia:

Charakterystyki czasowe i częstotliwościowe układów automatyki. Podczas ćwiczenia poruszane będą następujące zagadnienia: Warszawa 7 Cel ćwiczeia rachuowego Podczas ćwiczeia poruszae będą asępujące zagadieia: obliczaie odpowiedzi impulsowej i soowej uładu; wyzaczeia charaerysy częsoliwościowych (ampliudowo-fazowej oraz logarymiczej:

Bardziej szczegółowo

W(s)= s 3 +7s 2 +10s+K

W(s)= s 3 +7s 2 +10s+K PRZYKŁAD (LINIE PIERWIASTKOWE) Tramitacja operatorowa otwartego układu regulacji z jedotkowym ujemym przęŝeiem zwrotym daa jet wzorem: G O K ( + )( + 5) a) Podaj obraz liii pierwiatkowych układu zamkiętego.

Bardziej szczegółowo

Podstawowe człony dynamiczne. modele matematyczne charakterystyki czasowe charakterystyki częstotliwościowe przykłady realizacji

Podstawowe człony dynamiczne. modele matematyczne charakterystyki czasowe charakterystyki częstotliwościowe przykłady realizacji Podawowe człoy dyamicze modele maemaycze charaeryyi czaowe charaeryyi częoliwościowe przyłady realizacji Podawowe człoy dyamicze Człoy: proporcjoaly iercyjy pierwzego rzędu całujący idealy całujący rzeczywiy

Bardziej szczegółowo

WOJSKOWA AKADEMIA TECHNICZNA im. Jarosława Dąbrowskiego ZAKŁAD AWIONIKI I UZBROJENIA LOTNICZEGO

WOJSKOWA AKADEMIA TECHNICZNA im. Jarosława Dąbrowskiego ZAKŁAD AWIONIKI I UZBROJENIA LOTNICZEGO WOJSKOWA AKADEMIA ECHNICZNA im. Jaroława Dąbrowiego ZAKŁAD AWIONIKI I UZBROJENIA LONICZEGO Przedmiot: PODSAWY AUOMAYKI I ROBOYKI ĆWICZENIE LABORAORYJNE Nr POMIAR CHARAKERYSYK CZASOWYCH I CZĘSOLIWOŚCIOWYCH

Bardziej szczegółowo

3. Metody matematycznego opisu właściwości liniowych elementów i układów automatyki

3. Metody matematycznego opisu właściwości liniowych elementów i układów automatyki 38 3. etody matematyczego opiu właściwości liiowych elemetów i układów automatyki W automatyce ako właściwość elemetu lub układu rozumie ię poób działaia daego elemetu układu, czyli zachowaie ię ego wielkości

Bardziej szczegółowo

WYKŁAD nr 2. to przekształcenie (1.4) zwane jest przekształceniem całkowym Laplace a

WYKŁAD nr 2. to przekształcenie (1.4) zwane jest przekształceniem całkowym Laplace a WYKŁAD r. Elemey rachuku operaorowego Podawą rachuku operaorowego je zw. przekzałceie Laplace a, mające poać przekzałceia całkowego, przyporządkowujące fukcjom pewe owe fukcje, iego argumeu. Mówi ię, że

Bardziej szczegółowo

Z-TRANSFORMACJA Spis treści

Z-TRANSFORMACJA Spis treści Z-TRANSFORMACJA Spi treści. Deiicja. Pryłady traormat 3. Właości -traormacji 4. Zwiąe -traormacji traormacją Fouriera 5. Z-traormacja ygału dwuwymiarowego Deiicja -traormacji Z-traormata jet eregiem Laureta

Bardziej szczegółowo

f '. Funkcja h jest ciągła. Załóżmy, że ciąg (z n ) n 0, z n+1 = h(z n ) jest dobrze określony, tzn. n 0 f ' ( z n

f '. Funkcja h jest ciągła. Załóżmy, że ciąg (z n ) n 0, z n+1 = h(z n ) jest dobrze określony, tzn. n 0 f ' ( z n Metoda Newtoa i rówaie z = 1 Załóżmy, że fucja f :C C ma ciągłą pochodą. Dla (prawie) ażdej liczby zespoloej z 0 tworzymy ciąg (1) (z ) 0, z 1 = z f ( z ), ciąg te f ' (z ) będziemy azywać orbitą liczby

Bardziej szczegółowo

Wykład 7. Przestrzenie metryczne zwarte. x jest ciągiem Cauchy ego i posiada podciąg zbieżny. Na mocy

Wykład 7. Przestrzenie metryczne zwarte. x jest ciągiem Cauchy ego i posiada podciąg zbieżny. Na mocy Wyład 7 Przestrzeie metrycze zwarte Defiicja 8 (przestrzei zwartej i zbioru zwartego Przestrzeń metryczą ( ρ X azywamy zwartą jeśli ażdy ciąg elemetów tej przestrzei posiada podciąg zbieży (do putu tej

Bardziej szczegółowo

tek zauważmy, że podobnie jak w dziedzinie rzeczywistej wprowadzamy dla funkcji zespolonych zmiennej rzeczywistej pochodne wyższych rze

tek zauważmy, że podobnie jak w dziedzinie rzeczywistej wprowadzamy dla funkcji zespolonych zmiennej rzeczywistej pochodne wyższych rze R o z d z i a l III RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE LINIOWE WYŻSZYCH RZE DÓW 12. Rówaie różiczowe liiowe -tego rze du Na pocza te zauważmy, że podobie ja w dziedziie rzeczywistej wprowadzamy dla fucji zespoloych

Bardziej szczegółowo

Ćwiczenia rachunkowe TEST ZGODNOŚCI χ 2 PEARSONA ROZKŁAD GAUSSA

Ćwiczenia rachunkowe TEST ZGODNOŚCI χ 2 PEARSONA ROZKŁAD GAUSSA Aaliza iepewości pomiarowych w esperymetach fizyczych Ćwiczeia rachuowe TEST ZGODNOŚCI χ PEARSONA ROZKŁAD GAUSSA UWAGA: Na stroie, z tórej pobrałaś/pobrałeś istrucję zajduje się gotowy do załadowaia arusz

Bardziej szczegółowo

Zadanie 1. Podaj model matematyczny układu jak na rysunku: a) w postaci transmitancji, b) w postaci równań stanu (równań różniczkowych).

Zadanie 1. Podaj model matematyczny układu jak na rysunku: a) w postaci transmitancji, b) w postaci równań stanu (równań różniczkowych). Zadanie Podaj model matematyczny uładu ja na ryunu: a w potaci tranmitancji, b w potaci równań tanu równań różniczowych. a ranmitancja operatorowa LC C b ównania tanu uładu di dt i A B du c u c dt i u

Bardziej szczegółowo

LABORATORIUM MODELOWANIA I SYMULACJI. Ćwiczenie 3 MODELOWANIE SYSTEMÓW DYNAMICZNYCH METODY OPISU MODELI UKŁADÓW

LABORATORIUM MODELOWANIA I SYMULACJI. Ćwiczenie 3 MODELOWANIE SYSTEMÓW DYNAMICZNYCH METODY OPISU MODELI UKŁADÓW Wydział Elektryczy Zespół Automatyki (ZTMAiPC) ZERiA LABORATORIUM MODELOWANIA I SYMULACJI Ćwiczeie 3 MODELOWANIE SYSTEMÓW DYNAMICZNYCH METODY OPISU MODELI UKŁADÓW I. Cel ćwiczeia Celem ćwiczeia jest zapozaie

Bardziej szczegółowo

Twierdzenia o funkcjach ciągłych

Twierdzenia o funkcjach ciągłych Automatya i Robotya Aaliza Wyład 5 dr Adam Ćmiel cmiel@aghedupl Twierdzeia o ucjach ciągłych Tw (Weierstrassa Jeżeli ucja : R [ R jest ciągła a [, to ograiczoa i : ( sup ( i ( i ( [, Dowód Ograiczoość

Bardziej szczegółowo

Analiza matematyczna i algebra liniowa

Analiza matematyczna i algebra liniowa Aaliza matematycza i algebra liiowa Materiały pomocicze dla studetów do wyładów Rachue różiczowy ucji wielu zmieych. Pochode cząstowe i ich iterpretacja eoomicza. Estrema loale. Metoda ajmiejszych wadratów.

Bardziej szczegółowo

1 Przekształcenie Laplace a

1 Przekształcenie Laplace a Przekztałcenie Laplace a. Definicja i podtawowe właności przekztałcenia Laplace a Definicja Niech dana będzie funkcja f określona na przedziale [,. Przekztałcenie (tranformatę Laplace a funkcji f definiujemy

Bardziej szczegółowo

Rachunek różniczkowy funkcji wielu zmiennych

Rachunek różniczkowy funkcji wielu zmiennych Automatya i Robotya Aaliza Wyład dr Adam Ćmiel cmiel@agh.edu.pl Rachue różiczowy fucji wielu zmieych W olejych wyładach uogólimy pojęcia rachuu różiczowego i całowego fucji jedej zmieej a przypade fucji

Bardziej szczegółowo

PRZETWARZANIE SYGNAŁÓW

PRZETWARZANIE SYGNAŁÓW PRZETWARZAIE SYGAŁÓW SEMESTR V Człowie- ajlepza iwetycja Projet wpółfiaoway przez Uię Europeją w ramach Europejiego Fuduzu Społeczego Dotoowaie arzędzi matematyczych do potrzeb pratyczej aalizy ygałów

Bardziej szczegółowo

Wyższe momenty zmiennej losowej

Wyższe momenty zmiennej losowej Wyższe momety zmieej losowej Deiicja: Mometem m rzędu azywamy wartość oczeiwaą ucji h( dla dysretej zm. losowej oraz ucji h( dla ciągłej zm. losowej: m E P m E ( d Deiicja: Mometem cetralym µ rzędu dla

Bardziej szczegółowo

n k n k ( ) k ) P r s r s m n m n r s r s x y x y M. Przybycień Rachunek prawdopodobieństwa i statystyka

n k n k ( ) k ) P r s r s m n m n r s r s x y x y M. Przybycień Rachunek prawdopodobieństwa i statystyka Wyższe momety zmieej losowej Deiicja: Mometem m rzędu azywamy wartość oczeiwaą ucji h() dla dysretej zm. losowej oraz ucji h() dla ciągłej zm. losowej: m E P m E ( ) d Deiicja: Mometem cetralym µ rzędu

Bardziej szczegółowo

Dwumian Newtona. Agnieszka Dąbrowska i Maciej Nieszporski 8 stycznia 2011

Dwumian Newtona. Agnieszka Dąbrowska i Maciej Nieszporski 8 stycznia 2011 Dwumia Newtoa Agiesza Dąbrowsa i Maciej Nieszporsi 8 styczia Wstęp Wzory srócoego możeia, tóre pozaliśmy w gimazjum (x + y x + y (x + y x + xy + y (x + y 3 x 3 + 3x y + 3xy + y 3 x 3 + y 3 + 3xy(x + y

Bardziej szczegółowo

STATYSTYCZNA OCENA WYNIKÓW POMIARÓW.

STATYSTYCZNA OCENA WYNIKÓW POMIARÓW. Statytycza ocea wyików pomiaru STATYSTYCZNA OCENA WYNIKÓW POMIARÓW CEL ĆWICZENIA Celem ćwiczeia jet: uświadomieie tudetom, że każdy wyik pomiaru obarczoy jet błędem o ie zawze zaej przyczyie i wartości,

Bardziej szczegółowo

N ( µ, σ ). Wyznacz estymatory parametrów µ i. Y które są niezależnymi zmiennymi losowymi.

N ( µ, σ ). Wyznacz estymatory parametrów µ i. Y które są niezależnymi zmiennymi losowymi. 3 Metody estymacj N ( µ, σ ) Wyzacz estymatory parametrów µ 3 Populacja geerala ma rozład ormaly mometów wyorzystując perwszy momet zwyły drug momet cetraly z prób σ metodą 3 Zmea losowa ma rozład geometryczy

Bardziej szczegółowo

LICZBY, RÓWNANIA, NIERÓWNOŚCI; DOWÓD INDUKCYJNY

LICZBY, RÓWNANIA, NIERÓWNOŚCI; DOWÓD INDUKCYJNY LICZBY, RÓWNANIA, NIERÓWNOŚCI; DOWÓD INDUKCYJNY Zgodie z dążeiami filozofii pitagorejsiej matematyzacja abstracyjego myśleia powia być dooywaa przy pomocy liczb. Soro ta, to liczby ależy tworzyć w miarę

Bardziej szczegółowo

4. UKŁADY REGULACJI AUTOMATYCZNEJ

4. UKŁADY REGULACJI AUTOMATYCZNEJ 4. UKŁADY REGULACJI AUOMAYCZNEJ Najprozy uład regulacji ałowarościowej łada ię z obieu, człou regulacyjego, człou porówującego oraz oru pomiarowego - pęli przężeia zwroego. Zadaiem aiego uładu regulacji

Bardziej szczegółowo

Analiza I.1, zima wzorcowe rozwiązania

Analiza I.1, zima wzorcowe rozwiązania Aaliza I., zima 07 - wzorcowe rozwiązaia Marci Kotowsi 5 listopada 07 Zadaie. Udowodij, że dla ażdego aturalego liczba 7 + dzieli się przez 6. Dowód. Tezę udowodimy za pomocą iducji matematyczej. Najpierw

Bardziej szczegółowo

Elementy rach. macierzowego Materiały pomocnicze do MES Strona 1 z 7. Elementy rachunku macierzowego

Elementy rach. macierzowego Materiały pomocnicze do MES Strona 1 z 7. Elementy rachunku macierzowego Elemety rach macierzowego Materiały pomocicze do MES Stroa z 7 Elemety rachuku macierzowego Przedstawioe poiżej iformacje staowią krótkie przypomieie elemetów rachuku macierzowego iezbęde dla zrozumieia

Bardziej szczegółowo

Znajdowanie pozostałych pierwiastków liczby zespolonej, gdy znany jest jeden pierwiastek

Znajdowanie pozostałych pierwiastków liczby zespolonej, gdy znany jest jeden pierwiastek Zajdowaie pozostałych pierwiastków liczby zespoloej, gdy zay jest jede pierwiastek 1 Wprowadzeie Okazuje się, że gdy zamy jede z pierwiastków stopia z liczby zespoloej z, to pozostałe pierwiastki możemy

Bardziej szczegółowo

APROKSYMACJA I INTERPOLACJA. funkcja f jest zbyt skomplikowana; użycie f w dalszej analizie problemu jest trudne

APROKSYMACJA I INTERPOLACJA. funkcja f jest zbyt skomplikowana; użycie f w dalszej analizie problemu jest trudne APROKSYMACJA I INTERPOLACJA Przybliżeie fucji f(x) przez ią fucję g(x) fucja f jest zbyt sompliowaa; użycie f w dalszej aalizie problemu jest trude fucja f jest zaa tylo tabelaryczie; wymagaa jest zajomość

Bardziej szczegółowo

Idea metody LINIE PIERWIASTKOWE EVANSA. Idea metody. Przykład. 1 s1,2 k

Idea metody LINIE PIERWIASTKOWE EVANSA. Idea metody. Przykład. 1 s1,2 k LINIE PIERWIASTKOWE EVANSA Idea metody Definicja linii pierwiatowych. Silni terowany napięciowo. PRz Idea metody Atualne zatoowanie metody linii pierwiatowych: amotrojenie w regulatorach przemyłowych (automatyczne

Bardziej szczegółowo

2. Wybrane zagadnienia matematyki wykorzystywane do opisu liniowych układów automatyki

2. Wybrane zagadnienia matematyki wykorzystywane do opisu liniowych układów automatyki 4. Wybrae zagadieia maemayi wyorzyywae do oiu liiowych uładów auomayi.. Przezałceie alace a Wyorzyaie rzezałceia alace a do obliczeń zwae je rachuiem oeraorowym. Zaczeie rachuu oeraorowego w zaoowaiach

Bardziej szczegółowo

Zadania z algebry liniowej - sem. I Liczby zespolone

Zadania z algebry liniowej - sem. I Liczby zespolone Zadaia z algebry liiowej - sem. I Liczby zespoloe Defiicja 1. Parę uporządkowaą liczb rzeczywistych x, y azywamy liczbą zespoloą i ozaczamy z = x, y. Zbiór wszystkich liczb zespoloych ozaczamy przez C

Bardziej szczegółowo

Rekursja 2. Materiały pomocnicze do wykładu. wykładowca: dr Magdalena Kacprzak

Rekursja 2. Materiały pomocnicze do wykładu. wykładowca: dr Magdalena Kacprzak Rekursja Materiały pomocicze do wykładu wykładowca: dr Magdalea Kacprzak Rozwiązywaie rówań rekurecyjych Jedorode liiowe rówaia rekurecyje Twierdzeie Niech k będzie ustaloą liczbą aturalą dodatią i iech

Bardziej szczegółowo

1. Funkcje zespolone zmiennej rzeczywistej. 2. Funkcje zespolone zmiennej zespolonej

1. Funkcje zespolone zmiennej rzeczywistej. 2. Funkcje zespolone zmiennej zespolonej . Funkcje zepolone zmiennej rzeczywitej Jeżeli każdej liczbie rzeczywitej t, t α, β] przyporządkujemy liczbę zepoloną z = z(t) = x(t) + iy(t) to otrzymujemy funkcję zepoloną zmiennej rzeczywitej. Ciągłość

Bardziej szczegółowo

RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE WYKŁAD 11

RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE WYKŁAD 11 RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE WYKŁAD Szeregi potęgowe Defiicja Fukcja y = f () jest klasy C jeżeli jest -krotie różiczkowala i jej -ta pochoda jest fukcją ciągłą. Defiicja Fukcja y = f () jest klasy C, jeżeli jest

Bardziej szczegółowo

ANALIZA CZĘSTOTLIWOŚCIOWA SYGNAŁÓW. Spis treści

ANALIZA CZĘSTOTLIWOŚCIOWA SYGNAŁÓW. Spis treści ANALIZA CZĘSOLIWOŚCIOWA SYGNAŁÓW Spi reści. Dykree widmo ygałów okreowych. Związek między zeregiem i raormacją Fouriera 3. Waruki iieia i odwracalości raormacji Fouriera 4. Widma ygałów 5. Właości raormacji

Bardziej szczegółowo

Wykład 3 : Podstawowe prawa, twierdzenia i reguły Teorii Obwodów

Wykład 3 : Podstawowe prawa, twierdzenia i reguły Teorii Obwodów OBWODY SYNAŁY Wyład 3 : Podstawowe prawa, twierdzeia i reguły Teorii Obwodów 3. PODSTAWOWE PAWA TWEDZENA TEO OBWODÓW 3.. SCHEMAT DEOWY OBWOD Schematem ideowym obwodu (siecią) azywamy graficze przedstawieie

Bardziej szczegółowo

Podstawy Automatyki. Wykład 5 - stabilność liniowych układów dynamicznych. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki

Podstawy Automatyki. Wykład 5 - stabilność liniowych układów dynamicznych. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki Wykład 5 - stabilność liniowych układów dynamicznych Instytut Automatyki i Robotyki Warszawa, 2015 Wstęp Stabilność - definicja 1 O układzie możemy mówić, że jest stabilny gdy wytrącony ze stanu równowagi

Bardziej szczegółowo

WYKORZYSTANIE FILTRU CZĄSTECZKOWEGO W PROBLEMIE IDENTYFIKACJI UKŁADÓW AUTOMATYKI

WYKORZYSTANIE FILTRU CZĄSTECZKOWEGO W PROBLEMIE IDENTYFIKACJI UKŁADÓW AUTOMATYKI Piotr KOZIERSKI WYKORZYSTAIE FILTRU CZĄSTECZKOWEGO W PROBLEMIE IDETYFIKACJI UKŁADÓW AUTOMATYKI STRESZCZEIE W artyule przedstawioo sposób idetyfiacji parametryczej obietów ieliiowych zapisaych w przestrzei

Bardziej szczegółowo

Politechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra Inżynierii Systemów Sterowania. Podstawy Automatyki

Politechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra Inżynierii Systemów Sterowania. Podstawy Automatyki Politechika dańska Wydział Elektrotechiki i Automatyki Katedra Iżyierii Systemów Sterowaia Podstawy Automatyki Charakterystyki częstotliwościowe Nyquist'a i Bode'a Materiały pomocicze do ćwiczeń termi

Bardziej szczegółowo

UKŁADY RÓWNAŃ LINOWYCH

UKŁADY RÓWNAŃ LINOWYCH Ekoeergetyka Matematyka. Wykład 4. UKŁADY RÓWNAŃ LINOWYCH Defiicja (Układ rówań liiowych, rozwiązaie układu rówań) Układem m rówań liiowych z iewiadomymi,,,, gdzie m, azywamy układ rówań postaci: a a a

Bardziej szczegółowo

O pewnych zastosowaniach rachunku różniczkowego funkcji dwóch zmiennych w ekonomii

O pewnych zastosowaniach rachunku różniczkowego funkcji dwóch zmiennych w ekonomii O pewych zastosowaiach rachuku różiczkowego fukcji dwóch zmieych w ekoomii 1 Wielkość wytwarzaego dochodu arodowego D zależa jest od wielkości produkcyjego majątku trwałego M i akładów pracy żywej Z Fukcję

Bardziej szczegółowo

Elementy nieliniowe w modelach obwodowych oznaczamy przy pomocy symboli graficznych i opisu parametru nieliniowego. C N

Elementy nieliniowe w modelach obwodowych oznaczamy przy pomocy symboli graficznych i opisu parametru nieliniowego. C N OBWODY SYGNAŁY 1 5. OBWODY NELNOWE 5.1. WOWADZENE Defiicja 1. Obwodem elektryczym ieliiowym azywamy taki obwód, w którym występuje co ajmiej jede elemet ieliiowy bądź więcej elemetów ieliiowych wzajemie

Bardziej szczegółowo

Podstawy Automatyki. Wykład 5 - stabilność liniowych układów dynamicznych. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki

Podstawy Automatyki. Wykład 5 - stabilność liniowych układów dynamicznych. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki Wykład 5 - stabilność liniowych układów dynamicznych Instytut Automatyki i Robotyki Warszawa, 2018 Wstęp Stabilność O układzie możemy mówić, że jest stabilny jeżeli jego odpowiedź na wymuszenie (zakłócenie)

Bardziej szczegółowo

MATURA 2014 z WSiP. Zasady oceniania zadań

MATURA 2014 z WSiP. Zasady oceniania zadań MATURA 0 z WSiP Matematyka Poziom rozszerzoy Zasady oceiaia zadań Copyright by Wydawictwa Szkole i Pedagogicze sp z oo, Warszawa 0 Matematyka Poziom rozszerzoy Kartoteka testu Numer zadaia Sprawdzaa umiejętość

Bardziej szczegółowo

Wykład 11. a, b G a b = b a,

Wykład 11. a, b G a b = b a, Wykład 11 Grupy Grupą azywamy strukturę algebraiczą złożoą z iepustego zbioru G i działaia biarego które spełia własości: (i) Działaie jest łącze czyli a b c G a (b c) = (a b) c. (ii) Działaie posiada

Bardziej szczegółowo

Podstawy Automatyki. Wykład 5 - stabilność liniowych układów dynamicznych. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki

Podstawy Automatyki. Wykład 5 - stabilność liniowych układów dynamicznych. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki Wykład 5 - stabilność liniowych układów dynamicznych Instytut Automatyki i Robotyki Warszawa, 2015 Wstęp Stabilność O układzie możemy mówić, że jest stabilny gdy układ ten wytrącony ze stanu równowagi

Bardziej szczegółowo

ANALIZA CZĘSTOTLIWOŚCIOWA SYGNAŁÓW. Spis treści

ANALIZA CZĘSTOTLIWOŚCIOWA SYGNAŁÓW. Spis treści ANALIZA CZĘSOLIWOŚCIOWA SYGNAŁÓW Spi reści. Dykree widmo ygałów okreowych. Związek między zeregiem i raormacją Fouriera 3. Waruki iieia i odwracalości raormacji Fouriera 4. Widma ygałów 5. Właości raormacji

Bardziej szczegółowo

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 1, zima 2016/17

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 1, zima 2016/17 Egzami, 18.02.2017, godz. 9:00-11:30 Zadaie 1. (22 pukty) W każdym z zadań 1.1-1.10 podaj w postaci uproszczoej kresy zbioru oraz apisz, czy kresy ależą do zbioru (apisz TAK albo NIE, ewetualie T albo

Bardziej szczegółowo

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 1A, zima 2012/13. Ciągi.

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 1A, zima 2012/13. Ciągi. Jarosław Wróblewski Aaliza Matematycza 1A, zima 2012/13 Ciągi. Ćwiczeia 5.11.2012: zad. 140-173 Kolokwium r 5, 6.11.2012: materiał z zad. 1-173 Ćwiczeia 12.11.2012: zad. 174-190 13.11.2012: zajęcia czwartkowe

Bardziej szczegółowo

PODSTAWY AUTOMATYKI 1 ĆWICZENIA

PODSTAWY AUTOMATYKI 1 ĆWICZENIA Elektrotechnika Podtawy Automatyki PODSTAWY AUTOMATYKI ĆWICZENIA lita zadań nr Tranformata Laplace a. Korzytając wprot z definicji znaleźć tranformatę Laplace a funkcji: y ( t 3 y( t y ( t ( ) 3 t y t

Bardziej szczegółowo

Wykład 8: Zmienne losowe dyskretne. Rozkłady Bernoulliego (dwumianowy), Pascala, Poissona. Przybliżenie Poissona rozkładu dwumianowego.

Wykład 8: Zmienne losowe dyskretne. Rozkłady Bernoulliego (dwumianowy), Pascala, Poissona. Przybliżenie Poissona rozkładu dwumianowego. Rachue rawdoodobieństwa MAP064 Wydział Eletroii, ro aad. 008/09, sem. leti Wyładowca: dr hab. A. Jurlewicz Wyład 8: Zmiee losowe dysrete. Rozłady Beroulliego (dwumiaowy), Pascala, Poissoa. Przybliżeie

Bardziej szczegółowo

Funkcja generująca rozkład (p-two)

Funkcja generująca rozkład (p-two) Fucja geerująca rozład (p-wo Defiicja: Fucją geerującą rozład (prawdopodobieńswo (FGP dla zmieej losowej przyjmującej warości całowie ieujeme, azywamy: [ ] g E P Twierdzeie: (o jedozaczości Jeśli i są

Bardziej szczegółowo

Podprzestrzenie macierzowe

Podprzestrzenie macierzowe Podprzestrzeie macierzowe Defiicja: Zakresem macierzy AŒ mâ azywamy podprzestrzeń R(A) przestrzei m geerowaą przez zakres fukcji ( ) : m f x = Ax ( A) { Ax x } = Defiicja: Zakresem macierzy A Œ âm azywamy

Bardziej szczegółowo

O liczbach naturalnych, których suma równa się iloczynowi

O liczbach naturalnych, których suma równa się iloczynowi O liczbach aturalych, których suma rówa się iloczyowi Lew Kurladczyk i Adrzej Nowicki Toruń UMK, 10 listopada 1998 r. Liczby aturale 1, 2, 3 posiadają szczególą własość. Ich suma rówa się iloczyowi: Podobą

Bardziej szczegółowo

I. Podzielność liczb całkowitych

I. Podzielność liczb całkowitych I Podzielość liczb całkowitych Liczba a = 57 przy dzieleiu przez pewą liczbę dodatią całkowitą b daje iloraz k = 3 i resztę r Zaleźć dzieik b oraz resztę r a = 57 = 3 b + r, 0 r b Stąd 5 r b 8, 3 więc

Bardziej szczegółowo

ALGEBRA LINIOWA Informatyka 2015/2016 Kazimierz Jezuita. ZADANIA - Seria 1. Znaleźć wzór na ogólny wyraz ciągu opisanego relacją rekurencyjną: x

ALGEBRA LINIOWA Informatyka 2015/2016 Kazimierz Jezuita. ZADANIA - Seria 1. Znaleźć wzór na ogólny wyraz ciągu opisanego relacją rekurencyjną: x Iformatyka 05/06 Kazimierz Jezuita ZADANIA - Seria. Relacja rekurecyja kowecja sumacyja suma ciągu geometryczego. Zaleźć wzór a ogóly wyraz ciągu opisaego relacją rekurecyją: x sprowadzając problem do

Bardziej szczegółowo

7 Liczby zespolone. 7.1 Działania na liczbach zespolonych. Liczby zespolone to liczby postaci. z = a + bi,

7 Liczby zespolone. 7.1 Działania na liczbach zespolonych. Liczby zespolone to liczby postaci. z = a + bi, 7 Liczby zespoloe Liczby zespoloe to liczby postaci z a + bi, gdzie a, b R. Liczbę i azywamy jedostką urojoą, spełia oa waruek i 2 1. Zbiór liczb zespoloych ozaczamy przez C: C {a + bi; a, b R}. Liczba

Bardziej szczegółowo

Rozkład normalny (Gaussa)

Rozkład normalny (Gaussa) Rozład ormaly (Gaussa) Wyprowadzeie rozładu Gaussa w modelu Laplace a błędów pomiarowych. Rozważmy pomiar wielości m, tóry jest zaburzay przez losowych efetów o wielości e ażdy, zarówo zaiżających ja i

Bardziej szczegółowo

TRANZYSTORY POLOWE JFET I MOSFET

TRANZYSTORY POLOWE JFET I MOSFET POLTECHNKA RZEZOWKA Kaedra Podsaw Elekroiki srukcja Nr5 F 00/003 sem. lei TRANZYTORY POLOWE JFET MOFET Cel ćwiczeia: Pomiar podsawowych charakerysyk i wyzaczeie paramerów określających właściwości razysora

Bardziej szczegółowo

Wyk lad 8 Zasadnicze twierdzenie algebry. Poj. ecie pierścienia

Wyk lad 8 Zasadnicze twierdzenie algebry. Poj. ecie pierścienia Wy lad 8 Zasadicze twierdzeie algebry. Poj ecie pierścieia 1 Zasadicze twierdzeie algebry i jego dowód Defiicja 8.1. f: C C postaci Wielomiaem o wspó lczyiach zespoloych azywamy fucj e f(x) = a x + a 1

Bardziej szczegółowo

MACIERZE STOCHASTYCZNE

MACIERZE STOCHASTYCZNE MACIERZE STOCHASTYCZNE p ij - prawdopodobieństwo przejścia od stau i do stau j w jedym (dowolym) kroku, [p ij ]- macierz prawdopodobieństw przejść (w jedym kroku), Własości macierzy prawdopodobieństw przejść:

Bardziej szczegółowo

CAŁKA NIEOZNACZONA. F (x) = f(x) dx.

CAŁKA NIEOZNACZONA. F (x) = f(x) dx. CAŁKA NIEOZNACZONA Mówimy, że fukcja F () jest fukcją pierwotą dla fukcji f() w pewym ustaloym przedziale - gdy w kadym pukcie zachodzi F () = f(). Fukcję pierwotą często azywamy całką ieozaczoą i zapisujemy

Bardziej szczegółowo

Mechanika analityczna wprowadzenie

Mechanika analityczna wprowadzenie Mechaika aalitycza wprowadzeie 1. Więzy i wpółrzęde uogólioe Jeśli rozważamy ruch układów iewobodych ależy określić ograiczeia ałożoe a ruch tzw. więzy. Gdy układ puktów jet ograiczoy więzami wówcza wpółrzęde

Bardziej szczegółowo

INSTYTUT ENERGOELEKTRYKI POLITECHNIKI WROCŁAWSKIEJ Raport serii SPRAWOZDANIA Nr LABORATORIUM TEORII STEROWANIA INSTRUKCJA LABORATORYJNA

INSTYTUT ENERGOELEKTRYKI POLITECHNIKI WROCŁAWSKIEJ Raport serii SPRAWOZDANIA Nr LABORATORIUM TEORII STEROWANIA INSTRUKCJA LABORATORYJNA Na prawach ręopi do żyt łżbowego INSYU ENERGOELEKRYKI POLIECHNIKI WROCŁAWSKIEJ Raport erii SPRAWOZDANIA Nr LABORAORIUM EORII SEROWANIA INSRUKCJA LABORAORYJNA ĆWICZENIE Nr 4 Minimalnoczaowe terowanie optymalne

Bardziej szczegółowo

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 2B, lato 2015/16

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 2B, lato 2015/16 Egzami,.9.6, godz. :-5: Zadaie. ( puktów) Wyzaczyć wszystkie rozwiązaia rówaia z 4 = 4 w liczbach zespoloych. Zapisać wszystkie rozwiązaia w postaci kartezjańskiej (bez używaia fukcji trygoometryczych)

Bardziej szczegółowo

Twierdzenie Cayleya-Hamiltona

Twierdzenie Cayleya-Hamiltona Twierdzeie Cayleya-Hamiltoa Twierdzeie (Cayleya-Hamiltoa): Każda macierz kwadratowa spełia swoje włase rówaie charakterystycze. D: Chcemy pokazać, że jeśli wielomiaem charakterystyczym macierzy A jest

Bardziej szczegółowo

Numeryczny opis zjawiska zaniku

Numeryczny opis zjawiska zaniku FOTON 8, iosa 05 7 Numeryczy opis zjawiska zaiku Jerzy Giter ydział Fizyki U Postawieie problemu wielu zagadieiach z różych działów fizyki spotykamy się z astępującym problemem: zmiay w czasie t pewej

Bardziej szczegółowo

Parametryzacja rozwiązań układu równań

Parametryzacja rozwiązań układu równań Parametryzacja rozwiązań układu rówań Przykład: ozwiąż układy rówań: / 2 2 6 2 5 2 6 2 5 //( / / 2 2 9 2 2 4 4 2 ) / 4 2 2 5 2 4 2 2 Korzystając z postaci schodkowej (środkowa macierz) i stosując podstawiaie

Bardziej szczegółowo

Prawdopodobieństwo i statystyka

Prawdopodobieństwo i statystyka Wykład VI: Metoda Mote Carlo 17 listopada 2014 Zastosowaie: przybliżoe całkowaie Prosta metoda Mote Carlo Przybliżoe obliczaie całki ozaczoej Rozważmy całkowalą fukcję f : [0, 1] R. Chcemy zaleźć przybliżoą

Bardziej szczegółowo

Politechnika Warszawska Instytut Automatyki i Robotyki. Prof. dr hab. inż. Jan Maciej Kościelny PODSTAWY AUTOMATYKI. 3. Podstawowe elementy liniowe

Politechnika Warszawska Instytut Automatyki i Robotyki. Prof. dr hab. inż. Jan Maciej Kościelny PODSTAWY AUTOMATYKI. 3. Podstawowe elementy liniowe Poliecia Warzawa I omai i Roboi Pro. dr ab. iż. Ja Maciej Kościel PODSWY UOMYKI 3. Podawowe eleme liiowe Założeia Wiele elemeów aomai moża raować jao liiowe, jeżeli: ograicz ię zare ic prac przjmie aępjące

Bardziej szczegółowo

Politechnika Warszawska Instytut Automatyki i Robotyki. Prof. dr hab. inż. Jan Maciej Kościelny PODSTAWY AUTOMATYKI

Politechnika Warszawska Instytut Automatyki i Robotyki. Prof. dr hab. inż. Jan Maciej Kościelny PODSTAWY AUTOMATYKI Politechnika Warzawka Intytut Automatyki i Robotyki Prof. dr hab. inż. Jan acie Kościelny PODSAWY AUOAYKI 5. Charakterytyki czętotliwościowe ranmitanca widmowa Przekztałcenie Fouriera F f t e t dt F dla

Bardziej szczegółowo

PODSTAWY AUTOMATYKI ĆWICZENIA

PODSTAWY AUTOMATYKI ĆWICZENIA lita zadań nr Tranformata Laplace a Korzytając wprot z definicji znaleźć tranformatę Laplace a funkcji: a y ( t+ y ( t b y ( t+ d ( ) t y t e + Dana jet odpowiedź na impul Diraca (funkcja wagi) g ( Znaleźć

Bardziej szczegółowo

Podprzestrzenie macierzowe

Podprzestrzenie macierzowe Podprzestrzeie macierzowe Defiicja: Zakresem macierzy AŒ mâ azywamy podprzestrzeń R(A) przestrzei m geerowaą przez zakres fukcji : m f x = Ax RAAx x Defiicja: Zakresem macierzy A Œ âm azywamy podprzestrzeń

Bardziej szczegółowo

PAiTM. materiały uzupełniające do ćwiczeń Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych studia inżynierskie prowadzący: mgr inż.

PAiTM. materiały uzupełniające do ćwiczeń Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych studia inżynierskie prowadzący: mgr inż. PAiTM materiały uzupełniające do ćwiczeń Wydział Samochodów i Mazyn Roboczych tudia inżynierkie prowadzący: mgr inż. Sebatian Korczak Poniżze materiały tylko dla tudentów uczęzczających na zajęcia. Zakaz

Bardziej szczegółowo

INDUKCJA MATEMATYCZNA

INDUKCJA MATEMATYCZNA MATEMATYKA DYSKRETNA (4/5) dr hab. iż. Małgorzata Stera malgorzata.stera@cs.put.poza.pl www.cs.put.poza.pl/mstera/ INDUKCJA MATEMATYCZNA Matematya Dysreta Małgorzata Stera FUNKCJA SILNIA dla, fucja silia

Bardziej szczegółowo

Wprowadzenie do laboratorium 1

Wprowadzenie do laboratorium 1 Wprowadzeie do laboratorium 1 Etymacja jedorówaiowego modelu popytu a bilety loticze Etapy budowy modelu ekoometryczego Specyfikacja modelu Zebraie daych tatytyczych Etymacja parametrów modelu Weryfikacja

Bardziej szczegółowo

Politechnika Warszawska Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych Instytut Podstaw Budowy Maszyn Zakład Mechaniki

Politechnika Warszawska Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych Instytut Podstaw Budowy Maszyn Zakład Mechaniki Politechia Warszawsa Wydział Samochodów i Maszy Roboczych Istytut Podstaw Budowy Maszy Załad Mechaii http://www.ipbm.simr.pw.edu.pl/ Teoria maszy i podstawy automatyi semestr zimowy 206/207 dr iż. Sebastia

Bardziej szczegółowo

Pierwiastki z liczby zespolonej. Autorzy: Agnieszka Kowalik

Pierwiastki z liczby zespolonej. Autorzy: Agnieszka Kowalik Pierwiastki z liczby zespoloej Autorzy: Agieszka Kowalik 09 Pierwiastki z liczby zespoloej Autor: Agieszka Kowalik DEFINICJA Defiicja : Pierwiastek z liczby zespoloej Niech będzie liczbą aturalą. Pierwiastkiem

Bardziej szczegółowo

Zajęcia nr. 2 notatki

Zajęcia nr. 2 notatki Zajęcia r otati wietia 5 Wzory srócoego możeia W rozdziale tym podamy ila wzorów tóre ułatwiają obliczaie wielu zadań rachuowych Fat (wzory srócoego możeia) Dla dowolych liczb rzeczywistych a, b zachodzi:

Bardziej szczegółowo

Politechnika Gdaska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra Inynierii Systemów Sterowania. Podstawy Automatyki

Politechnika Gdaska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra Inynierii Systemów Sterowania. Podstawy Automatyki Poliechika Gdaka Wydział Elekroechiki i Auomayki Kaedra Iyierii Syemów Serowaia Podawy Auomayki Elemey przekzałceia Laplace a w erowaiu Maeriały pomocicze do wicze ermi T8 Opracowaie: Kazimierz Duzikiewicz,

Bardziej szczegółowo

Przykładowe pytania na egzamin dyplomowy dla kierunku Automatyka i Robotyka

Przykładowe pytania na egzamin dyplomowy dla kierunku Automatyka i Robotyka Przykładowe pytaia a egzami dyplomowy dla kieruku Automatyka i obotyka Aktualizacja: 13.12.2016 r. Przedmiot: Matematyka 1 (Algebra liiowa) 1. Wiemy że struktura (Gh) jest grupą z elemetem eutralym e.

Bardziej szczegółowo

Zadania z analizy matematycznej - sem. I Szeregi liczbowe

Zadania z analizy matematycznej - sem. I Szeregi liczbowe Zadaia z aalizy matematyczej - sem. I Szeregi liczbowe Defiicja szereg ciąg sum częściowyc. Szeregiem azywamy parę uporządkowaą a ) S ) ) ciągów gdzie: ciąg a ) ciąg S ) jest day jest ciągiem sum częściowych

Bardziej szczegółowo

3. Regresja liniowa Założenia dotyczące modelu regresji liniowej

3. Regresja liniowa Założenia dotyczące modelu regresji liniowej 3. Regresja liiowa 3.. Założeia dotyczące modelu regresji liiowej Aby moża było wykorzystać model regresji liiowej, muszą być spełioe astępujące założeia:. Relacja pomiędzy zmieą objaśiaą a zmieymi objaśiającymi

Bardziej szczegółowo

Materiały do wykładu 4 ze Statystyki

Materiały do wykładu 4 ze Statystyki Materiały do wykładu 4 ze Statytyki CHARAKTERYSTYKI LICZBOWE STRUKTURY ZBIOROWOŚCI (dok.) 1. miary położeia - wykład 2 2. miary zmieości (dyperji, rozprozeia) - wykład 3 3. miary aymetrii (kośości) 4.

Bardziej szczegółowo

PRZYKŁADY ROZWIAZAŃ STACJONARNEGO RÓWNANIA SCHRӦDINGERA. Ruch cząstki nieograniczony z klasycznego punktu widzenia. mamy do rozwiązania równanie 0,,

PRZYKŁADY ROZWIAZAŃ STACJONARNEGO RÓWNANIA SCHRӦDINGERA. Ruch cząstki nieograniczony z klasycznego punktu widzenia. mamy do rozwiązania równanie 0,, PRZYKŁADY ROZWIAZAŃ STACJONARNEGO RÓWNANIA SCHRӦDINGERA Ruch cząstki ieograiczoy z klasyczego puktu widzeia W tym przypadku V = cost, przejmiemy V ( x ) = 0, cząstka porusza się wzdłuż osi x. Rozwiązujemy

Bardziej szczegółowo

Badanie stabilności układu sterowania statkiem z nieliniowym autopilotem

Badanie stabilności układu sterowania statkiem z nieliniowym autopilotem Baaie stabilości ułau sterowaia statiem z ieliiowym autopilotem Zliearyzowae rówaie wiążące ochyleie ursu statu (zmiaę ąta ursu wzglęem ursu zaaego) ψ z ątem wychyleia steru δ jest astępujące (tzw. moel

Bardziej szczegółowo

( ) O k k k. A k. P k. r k. M O r 1. -P n W. P 1 P k. Rys. 3.21. Redukcja dowolnego przestrzennego układu sił

( ) O k k k. A k. P k. r k. M O r 1. -P n W. P 1 P k. Rys. 3.21. Redukcja dowolnego przestrzennego układu sił 3.7.. Reducja dowolego uładu sił do sił i par sił Dowolm uładem sił będiem awać uład sił o liiach diałaia dowolie romiescoch w prestrei. tm pucie ajmiem się sprowadeiem (reducją) taiego uładu sił do ajprostsej

Bardziej szczegółowo

Informatyka Stosowana-egzamin z Analizy Matematycznej Każde zadanie należy rozwiązać na oddzielnej, podpisanej kartce!

Informatyka Stosowana-egzamin z Analizy Matematycznej Każde zadanie należy rozwiązać na oddzielnej, podpisanej kartce! Iformatyka Stosowaa-egzami z Aalizy Matematyczej Każde zadaie ależy rozwiązać a oddzielej, podpisaej kartce! y, Daa jest fukcja f (, + y, a) zbadać ciągłość tej fukcji f b) obliczyć (,) (, (, (,) c) zbadać,

Bardziej szczegółowo

Porównanie dwu populacji

Porównanie dwu populacji Porówaie dwu populacji Porówaie dwóch rozkładów ormalych Założeia:. X ~ N( m, σ ), X ~ N( m, σ ), σ σ. parametry rozkładów ie ą zae. X, X ą iezależe. Ocea różicy między średimi m m m m x x (,...) H 0 :

Bardziej szczegółowo

Wykład 4 Soczewki. Przyrządy optyczne

Wykład 4 Soczewki. Przyrządy optyczne Wykład 4 Soczewki. Przyrządy optycze Soczewka cieka - rówaie zlifierzy oczewek Rozważyy teraz dwie powierzchi ferycze oddzielające ośrodki o wpółczyikach załaaia kolejo i odległych od iebie o d. Niech

Bardziej szczegółowo

Stwierdzenie 1. Jeżeli ciąg ma granicę, to jest ona określona jednoznacznie (żaden ciąg nie może mieć dwóch różnych granic).

Stwierdzenie 1. Jeżeli ciąg ma granicę, to jest ona określona jednoznacznie (żaden ciąg nie może mieć dwóch różnych granic). Materiały dydaktycze Aaliza Matematycza Wykład Ciągi liczbowe i ich graice. Graice ieskończoe. Waruek Cauchyego. Działaia arytmetycze a ciągach. Podstawowe techiki obliczaia graic ciągów. Istieie graic

Bardziej szczegółowo

SCHEMAT ZASTĘPCZY MASZYNY INDUKCYJNEJ

SCHEMAT ZASTĘPCZY MASZYNY INDUKCYJNEJ SCHAT ZASTĘPCZY ASZYNY NDKCYJNJ Schemat zatępczy mazyy iducyjej pierścieiowej opiera ię a zjawiach wyiających z jego zaady działaia (y. ). Przyjmijmy, że mazya zailaa jet ymetryczym apięciem trójfazowym.

Bardziej szczegółowo

Ćwiczenia nr 5. TEMATYKA: Regresja liniowa dla prostej i płaszczyzny

Ćwiczenia nr 5. TEMATYKA: Regresja liniowa dla prostej i płaszczyzny TEMATYKA: Regresja liiowa dla prostej i płaszczyzy Ćwiczeia r 5 DEFINICJE: Regresja: metoda statystycza pozwalająca a badaie związku pomiędzy wielkościami daych i przewidywaie a tej podstawie iezaych wartości

Bardziej szczegółowo

Analiza Matematyczna I dla Inżynierii Biomedycznej Lista zadań

Analiza Matematyczna I dla Inżynierii Biomedycznej Lista zadań Aaliza Matematycza I dla Iżyierii Biomedyczej Lista zadań Jacek Cichoń, WPPT PWr, 205/6 Logika, zbiory i otacja matematycza Zadaie Niech p, q, r będą zmieymi zdaiowymi. Pokaż, że:. = ( (p p)), 2. = (p

Bardziej szczegółowo

MODELE MATEMATYCZNE W UBEZPIECZENIACH. 1. Renty

MODELE MATEMATYCZNE W UBEZPIECZENIACH. 1. Renty MODELE MATEMATYCZNE W UBEZPIECZENIACH WYKŁAD 2: RENTY. PRZEPŁYWY PIENIĘŻNE. TRWANIE ŻYCIA 1. Rety Retą azywamy pewie ciąg płatości. Na razie będziemy je rozpatrywać bez żadego związku z czasem życiem człowieka.

Bardziej szczegółowo