Spis treści ZŁOŻONOŚĆ OBLICZEŃ 5 ELEMENTY TEORII ZŁOŻONOŚCI OBLICZENIOWEJ I PROBLEM DZIELNIKÓW 5



Podobne dokumenty
N ( µ, σ ). Wyznacz estymatory parametrów µ i. Y które są niezależnymi zmiennymi losowymi.

Indukcja matematyczna

PERMUTACJE Permutacją zbioru n-elementowego X nazywamy dowolną wzajemnie jednoznaczną funkcję f : X X X

Wykłady z Analizy rzeczywistej i zespolonej w Matematyce stosowanej. Literatura. W. Rudin: Podstawy analizy matematycznej, PWN, Warszawa, 1982.

Analiza Matematyczna Ćwiczenia. J. de Lucas

ZAJĘCIA NR 3. loga. i nosi nazwę entropii informacyjnej źródła informacji. p. oznacza, Ŝe to co po im występuje naleŝy sumować biorąc za i

Portfel złożony z wielu papierów wartościowych

Lista 6. Kamil Matuszewski 26 listopada 2015

i = 0, 1, 2 i = 0, 1 33,115 1,698 0,087 0,005!0,002 34,813 1,785 0,092 0,003 36,598 1,877 0,095 38,475 1,972 40,447 i = 0, 1, 2, 3

ZMIENNA LOSOWA JEDNOWYMIAROWA POJĘCIE ZMIENNEJ LOSOWEJ

T. Hofman, Wykłady z Termodynamiki technicznej i chemicznej, Wydział Chemiczny PW, kierunek: Technologia chemiczna, sem.

Zmiana bazy i macierz przejścia

Bajki kombinatoryczne

W zadaniu nie ma polecenia wyznaczania estymatora nieobciążonego o minimalnej wariancji. σ σ σ σ σ = =

( ) ( ) ( ) ( ) ( ) ( )

Wykład 11. a, b G a b = b a,

1. Relacja preferencji

W zadaniu nie ma polecenia wyznaczania estymatora nieobciążonego o minimalnej wariancji. σ σ σ σ σ = =

Wykład 7. Przestrzenie metryczne zwarte. x jest ciągiem Cauchy ego i posiada podciąg zbieżny. Na mocy

Reprezentacja krzywych...

PŁASKA GEOMETRIA MAS. Środek ciężkości figury płaskiej

Różniczkowanie funkcji rzeczywistych wielu zmiennych. Matematyka Studium doktoranckie KAE SGH Semestr letni 2008/2009 R. Łochowski

Kodowanie i kompresja Streszczenie Studia Licencjackie Wykład 14, Kryptografia: algorytmy asymetryczne (RSA)

Kodowanie i kompresja Streszczenie Studia Licencjackie Wykład 15, Kryptografia: algorytmy asymetryczne (RSA)

Sprzedaż finalna - sprzedaż dóbr i usług konsumentowi lub firmie, którzy ostatecznie je zużytkują, nie poddając dalszemu przetworzeniu.

JEDNOWYMIAROWA ZMIENNA LOSOWA

Równania rekurencyjne

Sterowanie optymalne statkiem w obszarze ze zmiennym prądem problem czasooptymalnej marszruty. Zenon Zwierzewicz

Matematyka dyskretna. 10. Funkcja Möbiusa

Zadanie 1. Rzucamy symetryczną monetą tak długo, aż w dwóch kolejnych rzutach pojawią się,,reszki. Oblicz wartość oczekiwaną liczby wykonanych rzutów.

STATYKA. Cel statyki. Prof. Edmund Wittbrodt

FUNKCJE DWÓCH ZMIENNYCH

Dokonajmy zestawienia wszystkich równań teorii sprężystości. 1. Różniczkowe równania równowagi (warunki Naviera)

FINANSE II. Model jednowskaźnikowy Sharpe a.

Spis treści. Przedmowa... 9

O liczbach naturalnych, których suma równa się iloczynowi

Permutacje. } r ( ) ( ) ( ) 1 2 n. f = M. Przybycień Matematyczne Metody Fizyki I Wykład 2-2

Stanisław Cichocki Natalia Nehrebecka. Zajęcia 7-8

OBLICZANIE NIEPEWNOŚCI METODĄ TYPU B

Kongruencje Wykład 4. Kongruencje kwadratowe symbole Legendre a i Jac

Podprzestrzenie macierzowe

Parametry systemów klucza publicznego

SPOŁECZNA AKDAEMIA NAUK W ŁODZI

POPULACJA I PRÓBA. Próba reprezentatywna. Dr Adam Michczyński - METODY ANALIZY DANYCH POMIAROWYCH 5 1

ZAGADNIENIE TRANSPORTOWE

EKSTREMA FUNKCJI EKSTREMA FUNKCJI JEDNEJ ZMIENNEJ. Tw. Weierstrassa Każda funkcja ciągła na przedziale domkniętym ma wartość najmniejszą i największą.

Szeregi czasowe, modele DL i ADL, przyczynowość, integracja

Dr inż. Robert Wójcik, p. 313, C-3, tel Katedra Informatyki Technicznej (K-9) Wydział Elektroniki (W-4) Politechnika Wrocławska

KURS STATYSTYKA. Lekcja 4 Nieparametryczne testy istotności ZADANIE DOMOWE. Strona 1

5. Maszyna Turinga. q 1 Q. Konfiguracja: (q,α β) q stan αβ niepusta część taśmy wskazanie położenia głowicy

Rozkład normalny (Gaussa)

I. Podzielność liczb całkowitych

Zastosowanie teorii liczb w kryptografii na przykładzie szyfru RSA

Wykład 8: Zmienne losowe dyskretne. Rozkłady Bernoulliego (dwumianowy), Pascala, Poissona. Przybliżenie Poissona rozkładu dwumianowego.

METODY KOMPUTEROWE 1

A B - zawieranie słabe

k k M. Przybycień Rachunek Prawdopodobieństwa i Statystyka Wykład 13-2

Podstawy matematyki finansowej i ubezpieczeniowej

Mh n. 2 ε. h h/ n n. Ekstrapolacja Richardsona (szacowanie błędu) błąd. ekstrapolowana wartość całki I. kwadratury z adaptowanym krokiem

5. OPTYMALIZACJA NIELINIOWA

Wybrane zagadnienia teorii liczb

( ) WŁASNOŚCI MACIERZY

Stanisław Cichocki. Natalia Nehrebecka. Zajęcia 5

KOMBINATORYKA. Oznaczenia. } oznacza zbiór o elementach a, a2,..., an. Kolejność wypisania elementów zbioru nie odgrywa roli.

Typ może być dowolny. //realizacja funkcji zamiana //przestawiajacej dwa elementy //dowolnego typu void zamiana(int &A, int &B) { int t=a; A=B; B=t; }

Analiza I.1, zima wzorcowe rozwiązania

. Wtedy E V U jest równa

Bezpieczeństwo systemów komputerowych

RACHUNEK PRAWDOPODOBIEŃSTWA Zajęcia wyrównawcze AJD w Częstochowie; 2009/2010. Irena Fidytek

Laboratorium Metod Statystycznych ĆWICZENIE 2 WERYFIKACJA HIPOTEZ I ANALIZA WARIANCJI

Modele wartości pieniądza w czasie

Analiza spektralna stóp zwrotu z inwestycji w akcje

Planowanie eksperymentu pomiarowego I

Parametryzacja rozwiązań układu równań

APROKSYMACJA I INTERPOLACJA. funkcja f jest zbyt skomplikowana; użycie f w dalszej analizie problemu jest trudne

UOGÓLNIONA ANALIZA WRAŻLIWOŚCI ZYSKU W PRZEDSIĘBIORSTWIE PRODUKUJĄCYM N-ASORTYMENTÓW. 1. Wprowadzenie

Dwumian Newtona. Agnieszka Dąbrowska i Maciej Nieszporski 8 stycznia 2011

Wyk lad 8 Zasadnicze twierdzenie algebry. Poj. ecie pierścienia

( ) L 1. θ θ = M. Przybycień Rachunek prawdopodobieństwa i statystyka. = θ. min

UKŁADY RÓWNAŃ LINOWYCH

Obliczanie średniej, odchylenia standardowego i mediany oraz kwartyli w szeregu szczegółowym i rozdzielczym?

STATYSTYKA MATEMATYCZNA WYKŁAD 2 ESTYMACJA PUNKTOWA

Statystyczne charakterystyki liczbowe szeregu

5. Obiegi wielostopniowe (kaskadowe). Metoda obliczania obiegów kaskadowych.

P = 27, 8 27, 9 27 ). Przechodząc do granicy otrzymamy lim P(Y n > Y n+1 ) = P(Z 1 0 > Z 2 X 2 X 1 = 0)π 0 + P(Z 1 1 > Z 2 X 2 X 1 = 1)π 1 +

F - wypadkowa sił działających na cząstkę.

Elementy teorii liczb i kryptografii Elements of Number Theory and Cryptography. Matematyka Poziom kwalifikacji: II stopnia

Wnioskowanie statystyczne dla korelacji i regresji.

Kombinacje, permutacje czyli kombinatoryka dla testera

PODSTAWY I ZASTOSOWANIA RACHUNKU TENSOROWEGO

x t 1 (x) o 1 : x s 3 (x) Tym samym S(3) = {id 3,o 1,o 2,s 1,s 2,s 3 }. W zbiorze S(n) definiujemy działanie wzorem

LICZBY, RÓWNANIA, NIERÓWNOŚCI; DOWÓD INDUKCYJNY

P π n π. Równanie ogólne płaszczyzny w E 3. Dane: n=[a,b,c] Wówczas: P 0 P=[x-x 0,y-y 0,z-z 0 ] Równanie (1) nazywamy równaniem ogólnym płaszczyzny

Prawdopodobieństwo i statystyka r.

będą niezależnymi zmiennymi losowymi o tym samym 2 x

Rachunek różniczkowy funkcji wielu zmiennych

Zadanie 1. ), gdzie 1. Zmienna losowa X ma rozkład logarytmiczno-normalny LN (, . EX (A) 0,91 (B) 0,86 (C) 1,82 (D) 1,95 (E) 0,84

Elementy arytmetyki komputerowej

Zaawansowane metody numeryczne Komputerowa analiza zagadnień różniczkowych 1. Układy równań liniowych

RACHUNEK PRAWDOPODOBIEŃSTWA WYKŁAD 5.

Transkrypt:

Ss treśc SPIS TREŚCI WYKŁAD 5 ZŁOŻONOŚĆ OBLICZEŃ 5 ELEMENTY TEORII ZŁOŻONOŚCI OBLICZENIOWEJ I PROBLEM DZIELNIKÓW 5 WYKŁAD 9 TESTY PIERWSZOŚCI I LICZBY PSEUDOPIERWSZE 9 LICZBY PSEUDOPIERWSZE EULERA WYKŁAD 3 4 ALGORYTM LEHMANA 4 TEST PIERWSZOŚCI AKS 5 ALGORYTM AKS: 9 WYKŁAD 4 KONSTRUKTYWIZM W PROBLEMIE DZIELNIKÓW I ALGORYTM FELLOWSA-KOBLITZA ALGORYTM FELLOWSA-KOBLITZA WYKŁAD 5 3 PROTOKOŁY PODZIAŁU TEJEMNICY I SCHEMATY PROGOWE 3 SCHEMAT PODPISU CYFROWEGO Z PEŁNOMOCNICTWEM 5 WYKŁAD 6 8 LOGARYTM DYSKRETNY I METODA INDEKSU. 8 LOGARYTM DYSKRETNY 8 METODA INDEKSU (IDEA 8 ALGORYTM POHLIGA-HELLMANA 9 METODA POHLIGA-HELLMANA DLA * 3 G Z ELEMENTY GŁADKIE W KRYPTOGRAFII 3 WYSOKOŚĆ ELEMENTU I ODWZOROWANIA REDUKCJI. 3

BAZA ROZKŁADU (ASPEKT ILOŚCIOWY 3 METODA INDEKSU 3 WYKŁAD 7 34 KRZYWE ELIPTYCZNE 34 CIAŁA SKOŃCZONE F 36 KRZYWE ELIPTYCZNE F q E 37 ( q PORÓWNANIE PODPISÓW CYFROWYCH I ARYTMETYKA NA KRZYWEJ E( F q 38 PODPIS EL-GAMALA 38 ALGORYTM DSA 39 ALGORYTM ECDSA 39 PORÓWNANIE SCHEMATÓW PODPISU CYFROWEGO 4 ASPEKTY BEZPIECZEŃSTWA 4 WYKŁAD 8 4 HIERARCHICZNE STRUKTURY DOSTĘPU 4 PRZYKŁAD STRUKTURY MILITARNE, RZĄDOWE, KORPORACYJNE. 4 WŁASNOŚCI (POSTULOWANE 4 Q-ASPEKT 43 WYKŁAD 9 44 ELEMENTY TEORII PRAWDOPODOBIEŃSTWA I ALGORYTMÓW 44 PRZESTRZEŃ PRODUKTOWA Z ROZKŁADEM ŁĄCZNYM. 45 ITERACJA ROZKŁADÓW ŁĄCZNYCH 47 ALGORYTM PROBABILISTYCZNY, ROZSZERZENIE DETERMINISTYCZNE, MODELE MONTE CARLO. 48 RODZINY FUNKCJI JEDNOKIERUNKOWYCH 5 RODZINA FUNKCJI WYKŁADNICZYCH 5 RODZINA RSA FUNKCJI ZAPADKOWYCH 5 RODZINA FUNKCJI RABINA 5 ROZRÓŻNIALNOŚĆ RESZT I NIERESZT KWADRATOWYCH 5 WYKŁAD 54 BEZPIECZEŃSTWO WSPÓŁCZESNYCH SYSTEMÓW KTYPTOGRAFICZNYCH 54 DEFINICJE BEZPIECZEŃSTWA 54 MODEL PRZECIWNIKA 55 SZYFROWA MAPA DROGOWA 55 FUNKCJE JEDNOKIERUNKOWE SILNE I SŁABE 55 FUNKCJA JEDNOKIERUNKOWA NIEZUNIFORMANIZOWANA 57 FUNKCJE ZAPADKOWE (JEDNOKIERUNKOWE Z ZAPADKĄ 57

WYKŁAD 58 DOBRE SCHEMATY SZYFRUJĄCE 58 BEZPIECZNY SCHEMAT SZYFRUJĄCY W MODELU Z LOSOWANĄ WYROCZNIĄ. 58 DOBRE SCHEMATY SZYFROWANIA 59 WYKŁAD 63 PODPISY WIELOGRUPOWE 63 PODPISY GRUPOWE: DEFINICJE, WYMAGANIA I OGÓLNA KONSTRUKCJA 65 DEFINICJE BEZPIECZEŃSTWA SCHEMATÓW PODPISÓW GRUPOWYCH. 66 PEŁNA WYTRAPIALNOŚĆ 68 WYKŁAD 3 7 SYSTEMY KRYPTOGRAFICZNE WYKORZYSTUJĄCE KRZYWE ELIPTYCZNE I HIPOTEZY O LICZBACH PIERWSZYCH. 7 KRYPTOSYSTEMY ELIPTYCZNE: 7 KODOWANIE WIADOMOŚCI NA PUNKTY KRZYWEJ 7 LOGARYTM DYSKRETNY NA KRZYWEJ E F 7 ( q METODA INDEKSU DLA KRZYWEJ E( F q 74 DZIAŁANIE WEILA 75 WYBÓR KRZYWEJ I PUNKTU W KONSTRUKCJI KRYPTOSYSTEMU 78 PODSUMOWANIE 78 ( SYSTEMY KRYPTOGRAFICZNE WYKORZYSTUJĄCE KRZYWE r q E F 79 ZNAJDYWANIE PUNKTÓW NA KRZYWEJ E( F q 79 BEZPIECZEŃSTWO 8 WYKŁAD 4 8 REDUKCJA KRZYWEJ. TWIERDZENIA NAGELLA-LUTZA I HASSE- WEILA 8 REDUKCJA E, P - TWIERDZENIE NAGELLA-LUTZA 8 TWIERDZENIE HASSEGO 84 TWIERDZENIE WEILA 84 WYKŁAD 5 85 SCHEMATY PŁATNOŚCI INTERNETOWYCH I MODEL PIENIĄDZA CYFROWEGO 85 POSTAĆ CERTYFIKATU 86 REJESTRACJA (ASPEKT PŁATNOŚCI 86 ANONIMOWOŚĆ W ASPEKCIE PŁATNOŚCI 87 KRYPTOGRAFIA CYFROWEGO PIENIĄDZA (IDEA 87 3

SYSTEMY ANONIMOWE Z CERTYFIKACJĄ 88 WYKŁAD 6 9 MIKROPŁATNOŚCI. 9 SYSTEM BANKOWOŚCI INTERNETOWEJ PLANET 9 SYSTEM MICROMINT (MENNICA ELEKTRONICZNA 9 SYSTEM PAYWORD 9 SYSTEM PLANET BANKOWOŚCI INTERNETOWEJ 9 WYKŁAD 7 94 BEZPIECZEŃSTWO SYSTEMU RSA I FAKTORYZACJA LENSTRY 94 SYSTEM RSA 94 METODA LENSTRY 95 WYKŁAD 8 98 WYBRANE ASPEKTY HANDLU ELEKTRONICZNEGO 98 ROZSZERZONE PROTOKOŁY UZGADNIANIA KLUCZA 98 ROZSZERZONE PROTOKOŁY UZGADNIANIA KLUCZA ODPORNE NA ATAKI BLOKADY USŁUG 98 ROZSZERZONY PROTOKÓŁ TYPU DIFFIE-HELLMANA 99 KONTRAKTY ELEKTRONICZNE PROTOKOŁY NIEDETERMINISTYCZNE 4

Wyład Złożoość olczeń Powemy, że algorytm wyoujący ewe olczee dla lczy aturalej jest c efetywy czas jego dzałaa jest rzędu L ( gdze L ( l(. Prolem jest (olczeowo łatwy jeśl steje dla ego efetywy algorytm. Będzemy załadać, że lcza zadaa jest w uładze ozycyjym rzy odstawe g tj. c g. Elemety teor złożoośc olczeowej rolem dzelów Będzemy rozróżać dwa rodzaje rolemów: TAK - decyzyje: odowedź NIE - oszuwawcze: rozwązae zawera coś węcej. Przyład : G(V,E. Czy steje f : V {,,3} tae, że (, j E f ( f ( j (trójolorowae grafu. Przyład : Day zór utów, A,..., A }. Zaleźć ajrótszą drogę od A ochodzącą { A m wszyste uty owracającą do A. (rolem omwojażera. Przyład 3: Dla daego N zaleźć zór D( wszystch dzelów aturalych lczy N. (eły rolem dzelów. Przyład rolem decyzyjy Przyład rolem oszuwawczy Przyład 3 rolem oszuwawczy W owyższych rzyładach rolemy moża sformułować ta ay yły oszuwawcze lu decyzyje. Co węcej ędą oe w stoce rówoważe. Przyład: Dae N K, M aturale. Czy steje dzel N w rzedzale [K,M]? Rozwązae rolemu decyzyjego rzy użycu daego algorytmu moża wyrazć w termach języa rozozawalego rzez te algorytm. * Nech -alfaet, -zór wszystch sończoych cągów elemetów alfaetu. * Języ L to ewe odzór. 5

Powemy, że algorytm acetuje języ L odowada TAK ( dla L oraz NIE ( dla L Defcja: Fucja f : X Y jest olczaa w czase welomaowym weloma oraz algorytm, tóry dla dowolego X olcza y Y rzy użycu co ajwyżej ( oeracj a tach ( -ozacza rozmar daej wejścowej tj. lość tów w rerezetacj arej. Defcja: Języ L ależy do lasy złożoośc P jeśl fucja charaterystycza L jest olczala w czase welomaowym (steje algorytm determstyczy rozstrzygający rzyależość dowolego słowa do języa L. Defcja: L NP jeśl steje algorytm edetermstyczy rozstrzygający rzyależość słowa do języa. W ategorach rolemu ozacza to (eformale, że dysoując eograczoą mocą olczeową możemy e tylo odowedzeć a ytae rolemu decyzyjego (TAK/NIE, lecz w rzyadu gdy odowedź rzm TAK dostarczyć dowodu orawośc odowedz (certyfatu o czase welomaowym. Przyład: Czy daa lcza aturala jest złożoa? Odowedź TAK Dowód N l, l Ta certyfat złożoośc lczy srawdza sę w czase welomaowym. UWAGA: Zacze trudej jest zaleźć (rót certyfat erwszośc daej lczy. Wose: Prolem dzelów jest rolemem lasy NP gdyż odowadający mu rolem decyzyjy jest w lase NP. Przyład: Pytae: Czy N ma dzel w rzedzale [,]? Odowedź: TAK. Certyfat: lcza aturala l o własośc: l [,], l dzel N. Srawdzee orawośc odowedz srowadza sę do stwerdzea, że l N jest lczą całowtą oraz, srawdzea erówośc l. Uwaga: Ne wadomo czy rolem dzelów ależy do (otecjale mejszej lasy P. To, że lasa P jest mejsza od NP jest treścą hotezy P NP. Kryterum erwszosc Defcja: 6

P ( - ajmejszy dzel erwszy lczy. Kryterum P : Lcza jest erwsza, wtedy tylo wtedy gdy ( P. Jeśl ajmejszy dzel erwszy rówa sę samej lcze to lcza ta jest erwsza. Kryterum Kratch a Lehmer a: Lcza jest erwsza, wtedy tylo wtedy gdy steje tae a N, tórego rząd w grue Z jest rówy. Dowód: : - erwsze to Z jest cylcza. Zatem steje w ej geerator a, tórego rząd jest rzędem tej gruy Z {,, K, } ( : Rząd dowolego elemetu dzel rząd gruy Z ϕ. Wemy że rząd a jest rówy, ale ϕ ( gdy ( > oraz, że dzel rząd gruy a rząd gruy to ϕ ( ( ϕ ( to. Z tego mamy że oraz ϕ ϕ ( zatem ( mus yć erwsze. Twerdzee (Pratt: Perwszość jest rolemem lasy NP. ϕ, a jeśl Szc dowodu: Załóżmy, że jest lczą erwszą. Przyuśćmy, że zamy elemet masymaly a (mod α q (geerator Z * rozład Π q. Poażemy ja sostruować welomaowy certyfat erwszośc dla lczy (dowód erwszośc. q Podzelmy go a 3 ro: I. Srawdzamy, że rz a - stosując ryterum Kratcha-Lehmera α q II. Srawdzamy orawość rozładu Π q III. Dowodzmy, że rozład α q q q jest stote rozładem - a loczy otęg q Π lcz erwszych. W tym rou odwołujemy sę do rocedury reurecyjej tyu: Perwszość -> erwszość q -. Pozostaje udowodć, że lość odwołań ędze welomaowa. Zorazujemy to a modelu drzewa. Wystarczy oazać, że lość werzchołów drzewa zależy welomaowo od L L. rozmaru tj. jest ograczoe rzez ( 7

q q qm q q. q m q td. Nech T( ędze loścą werzchołów drzewa o orzeu w uce. Mamy T( dalej reurecyje, T ( + T ( + T ( q. Poażemy ducyje, że ( < log. < q T Dla, T(< jest rawdzwe. Załóżmy, że zachodz dla wszystch q<, tj. T ( q < log q Mamy: T ( + T ( q < + T ( q < + log ( + log < q log < q log < log Przyład: Certyfat erwszośc lczy 67 ( jest geeratorem dla, 5, 3 jest geeratorem modulo dla 7, 67 67 7 3 5 8

Wyład Testy erwszośc lczy seudoerwsze PROBABILISTYCZNE (testy erwszośc. Klasyfacja TESTY PIERWSZOSCI OGÓLNIE Hstora : Eratostees (5..e. sto Foacc (3 we(metoda olejych dzałań do. Euler ( +y rer.jedoz. + 3 jest lczą erwszą Lucas (9 we wyorzystał twerdzee Fermata dla celów erwszośc Fatoryzacja Perwszośc Kratch, Lehmer (99 rozwęl deę odzału Lucasa Dzś : testy moża odzelć a. DETERMINISTYCZNE / NIEDETERMISTYCZNE. UNIWERSALNE / SPECYFICZNE dla wszystch dla ewych W asece wydajośc testy determstycze 3. BEZWARUNKOWE / WARUNKOWE czas dzałaa a ogół e welomaowy czas dzałaa welomaowy (o le zachodz ewa hoteza.hoteza Remaa WARUNKI : Szyość, Ogólość, Porawość SCHEMAT : (testu erwszośc Załóżmy, że otrafmy udowodć twerdzee tyu : Jeśl jest lczą erwszą to Wtedy druga część mlacj (teza może yć tratowaa jao warue oeczy erwszośc. PRZYKŁAD : Jeśl - erwsze to lu rówae : Jeśl -erwsze to 9

α (mod tw. Fermata a ( Ta test azywamy testem Fermata. Jest szy, ogóly ale e orawy o e moża doweść, że lcza o rzejścu rzez test jest erwsza. KONTRPRZYKŁAD (z ustaloym śwadem a 4 Mamy 4 4 (mod KONTRPRZYKŁAD ( dla dowolego śwada a a 56 ( mod 56 DEF. Lczę azywamy seudoerwszą rzy odstawe a jeśl jest złożoa zachodz warue Fermata ze śwadem a. DEF. Lczę złożoą, tóra rzechodz omyśle test Fermata dla wszystch śwadów a ( * azywamy lczą Carmchaela. Z TWIERDZENIE : (Heath - Brow 98 s # { : jest lczą Carmchaela } TWIERDZENIE : DOWÓD : Nech P ech r- R S,gdze S jest earzyste. Wtedy dla ażdego a * zachodzą waru : Z. a - (mod. a S S (mod lu steje tae r < R,że a a r - (mod Warue wya z twerdzea Fermata. Dla dowodu drugego zauważmy że erwszość ocąga za soą, że /7 R S a a ± (mod S a r Zatem w cągu otęg modulo r R-,R-,.. alo ędze otęga dająca resztę - modulo alo a S (mod co dowodz tezy. Na owyższych argumetach oarty jest astęujący algorytm (Test erwszośc Mllera -Raa.

Szc algorytmu. Dla losowo wyraego a * (a Z Olcz a - (mod Jeśl wy (mod to algorytm daje a wyjścu odowedź P. W rzecwym raze rzechodzmy do drugego rou.. Zasz - R S, S earzyste. Jeśl a S (mod lu steje tae r < R,że a - (mod to Algorytm daje a wyjścu odowedź P. W rzecwym rzyadu algorytm daje odowedź P. UWAGA Z owyższego twerdzea wya,że odowedź P jest ewa. Natomast P jest oarczoa (rawdoodoym łędem. Ja oazal Mller Ra rawdoodoeństwo omył e rzeracza jeda /4. Zatem rzy l - teracjach algorytmu rawdoodoeństwo omył jest /4 l, tz. mamy : WNIOSEK : Jeśl rzechodz omyśle test Mllera-Raa l razy, to jest lczą erwszą z rawdoodoeństwem. 4 l a Z r S DEFINICJA: -azywamy lczą sle seudoerwszą rzy odstawe a waru... -złożoe seła Lczy seudoerwsze Eulera * * Nech g geerator Z, lcza erwsza. Wtedy ażde a ( jest ostac a g (mod * Jeśl jest arzyste to a azywamy resztą wadratową (mod, w rzecwym Z rzyadu eresztą wadratową (mod. Z Łatwo zauważyć, że * a Z jest resztą wadratową (mod rówae a y (mod ma rozwązae y Z.

WNIOSEK : Zory reszt ereszt wadratowych (mod mają tę samą moc. DEFINICJA : a Symol Legedre a defujemy astęująco: gdy a reszta wadratowa (mod a gdy a ereszta wadratowa gdy a WNIOSEK 3: Jeśl g -geerator g (mod * Z to Warue Eulera: * a a Z mamy a (mod Dowód: Jeśl a -reszta wadratowa (mod to oe stroy są rówe (mod. Jeśl a -ereszta wadratowa (mod to y+ y a g sąd a ( g g g (mod taże, co ależało doweść. lewa stroa Defcja: Lczę azywamy lczą seudoerwszą Eulera rzy odstawe a -złożoe seła warue: a a (mod Twerdzee: (charaterystya lcz złożoych rzechodzących omyśle test Mllera-Raa Lcza 3(mod 4 jest lczą seudoerwszą Eulera (rzy odstawe a jest lczą sle seudoerwszą (rzy odstawe a. Dowód: omjamy Mamy zatem lasyfację;. Lczy seudo-erwsze rzy odstawe a sełają warue Fermata : a - (mod. Lczy sle seudo-erwsze sełają warue Mllera-Raa : j.w.

3. Lczy seudo-erwsze Eulera sełają warue Eulera : ( a (mod a a gdze ( jest symolem Jacoego. Jeśl dla O(log losowych śwadectwo a możemy wosować, że P. * Z rzy założeu hotezy RIEMANNA Odowed test azywamy testem SOLOVAYA STRASSENA. Powyższy symol Jacoego jest uogóleem symolu Legere a,a maowce jeśl r α α K α r (założee a, earzyste to a a a K r α α r Dalej jeśl : s a q β K q β to s s a q q s K β β Pozostaje umeć olczać, q lczy erwsze,q e arzyste q Prawo wzajemośc Gaussa oazuje zwąze symol Legedre a q maowce ( ( ( q q q q Jeśl to olczamy ( ( q oraz ( ( q q WNIOSEK : Powyższe wzory ozwalają a efetywe olczee symolu Jacoego w osewecj otrzymujemy welomaowy, determstyczy test erwszośc Solovay a Stressea. 3

Wyład 3 Algorytm Lehmaa Twerdzee (ryterum erwszosc Lehmaa efetywe olczeowo: Lcza N jest erwsza wtedy tylo wtedy, gdy zór a ( mod, a Z {,} (* Dowód: Jeśl jest erwsze to mod ( Z jest całem rozwązaa: mod ( Kładąc a a mocy twerdzea Fermata. Co węcej -elemetowym. Węc rówae ±. a tym cele ma dołade dwa a otrzymujemy, że mod ( zatem a {, } dla dowolego a Z tz a, a Z {, } Ale mamy, że ( mod. Z drugej stroy: oeważ Z jest cylcza to orąc a Z a ( mod rówe geeratorow otrzymujemy, że ajmejszy wyład ta, że jest rówy wtedy a mod ( a węc ( mod. Załóżmy, że P, gdze P to zór lcz erwszych. Poażmy, że e zachodz astęująca rówość (* I, Załadamy że e zachodz (* Isteje Nech (taże Wtedy (, > a Z tae że a mod ( Z ędze rozwązaem uładu ourecj. ( mod ( a mod steje a mocy twerdzea chńsego o resztach gdyż ( a mod ( a mod 4

Zatem ± mod ( wrew założeu (* II α, -lcza erwsza Gdy α gdze α, to w grue Z α tórej rząd rówy jest steje elemet a rzędu. Nech a ędze tym elemetem, wtedy: ( ( a mod a mod Otrzymaa srzeczość dowodz mlacj. c..d. oeważ węc rzad a co emożlwe. ϕ α α ( ( Algorytm Lehmaa: Dla losowo wyraych a j, j,, K, olczamy ( mod a j, wtedy: jeżel steje j, ± mod ( to odowedź: P. a j jeśl j aj mod ( to odowedź: P 3 w rzecwym wyadu odowedź: P Odowedź jest ewa, odowedź z rawdoodoeństwem rawdoodoeństwem., 3 z Test erwszośc AKS Wymyśloy w rou rzez Agravala, Keyala Saeę. Algorytm AKS jest algorytmem determstyczym dzała w czase welomaowym(!!! od rozmaru lczy. Lemat : Jeśl jest lczą erwszą earzystą, to ( a a(mod, gdze a. Dowód: Dwuma Newtoa dla ( a ma ostać: ( a. Z twerdzea Fermata wya, że a a(mod. Tylo dwa wyrazy, erwszy ostat są róże od (mod. Wszyste ozostałe są rówe (mod o!.!(! Lemat : Jeśl zachodz rówość, że ( a a(mod (gdze jest earzyste, to jest lczą erwszą. Dowód: Nech q ędze ajwyższą otęgą lczy erwszej q, tóra dzel. Jeśl: q l, gdze l q, 5

to wtedy: q l ( q l( q l... ( q q q! ( q l q! q! l q q l. q q q q l ( q m l tylo te czy te astęe już e dzel sę rzez q o q e dzel q m q ( q m srzeczość!!! ( a ( a ( a Weźmy teraz q. Wtedy e jest welorotoścą q, węc taże e jest welorotoścą. Zatem różca ( a ( a (mod. Stąd jest lczą erwszą (a mocy dowodu e wrost. Twerdzee AKS: Załóżmy że N, q r są lczam erwszym, gdze q r, oraz sełoe są cztery oższe założea: r q (mod r {, } S - sończoy zór lcz całowtych ta, że ' S zachodz: ' q+ S 3 r > S r 4 S ( + + (mod,, tz. r ( + f ( ( + g(, gdze Wtedy jest otęgą lczy erwszej. Przyład: g( (mod r + f g Z[ ] r r r r r (mod,, gdyż ( + (,. Szc dowodu twerdzea AKS. I. Waru,, 3 moża tratować jao oszt sełea założea z lematu. r II. Jeśl zachodz ( + ( (mod,, to zachodz to taże dla lcz j w ostac m, gdze jest dzelem erwszym lczy, tz. m m r ( + + (mod, (jest to roagacja rówośc z waruu 4 a lczy ostac m. m a Berzemy m r. Otrzymamy wtedy ( + + (mod, 6

Dla dowodu zauważmy, że: + + + + +... ( ] [( ( ] [( ( + + ( 7. Berzemy tz. Zauważmy teraz, że, j., (mod ( r j j + +, (mod ( ( r + +, węc taże, gdyż, (mod ( ( r + + Mamy. (mod (mod ( + + + Pozostałe wsółczy zą, gdyż są odzele rzez. Na mocy twerdzea Fermata mamy: Jeśl, to. (mod (mod Jeśl, to gdyż, (mod. Zatem + + + + +... ( ] [( ( (( ( j j j j j (mod. j + Udowodlśmy węc, że zachodz., (mod ( r j j + + Jest to o słaszy warue ż węc (mod, jeśl rówae jest rawdzwe, to jest też rawdzwe dla (mod., (mod r Połączee roów a. + + + +, (mod (, (mod ( r r j j j m, (mod ( ] [ ] [( ( r j j j j j + + + + + ro a ro III. Załóżmy, że Jeżel a. < (mod r a, to., (mod r a Dowód: ( a a. Poażemy, że jest welorotoścą ( a. r Połóżmy. lr a Wtedy + + +... ( ( ( l l l r lr y y y y y. C.N.D.... ( ( ( + + + + l r r r r IV. Zasada szufladowa Drchleta. Jeśl r j,, to wtedy steją ary tae, że, (, ( ' ' j j (mod ' ' r j j

(Są to lczy dające tą samą resztę. Dzeje sę ta dlatego, gdyż możlwośc wyoru ar (j jest o jede węcej ż steje reszt. V. Estraolacja rou II. Kro II moża zasać m m r że dla q ( + mamy rówość q q ( (mod,, ( m m r q ( q ( (mod, m r q( (mod, zachodz dla q q q. a dla q ( + mamy. m Wtedy rówość q( Dowód. q( (* q ( m m q( q ( m m mod( r mod( r,,? m m m q q ( q( q ( Ale lewa stroa owyższego rówaa jest rówa ma mocy (*. C.K.D. m m m m q ( q ( q( q ( r VI. Kostrucja elemetu dużego rzedu w Z[ ]/. VII. Rozważmy gruę G geerowaą rzez dwumay +, gdze S, w cele Z [] / h(, gdze ( jest welomaem erozładalym w [] dzelącym. r α Zatem G { ( +, α q, α }. S S Grua multlatywa cała [ ] / h( Z Z jest cylcza, zatem grua G też jest cylcza. q+ S Jeśl g jest jej geeratorem, to rząd g G S Zaończee dowodu. ' Nech g - geerator gruy G, oraz m,m ędą elemetam zoru j ' { :, j } tam, że m m (mod r, wtedy rawdzwe jest: m m r (* q( q( (mod, ' Jeśl q, q sełają (* q q też sełają (* Zatem rówae (* zachodz dla geeratora g w grueg, tj. m m r q( ( mod(,. ' m m r Poeważ m m (mod r węc ( + ( + (mod a mocy ' α m α m r multlatywośc ( ( + ( ( + (mod,. Czyl m q ( q( ' m S S w grue G. Wtedy mamy ' 8

' q S + G m m < G S Otrzymalśmy srzeczość z wosem łyącym z zasady szufladowej ' j j Drchleta, czyl srzeczość z m m. Srzecze węc jest, czyl j ' ' ' j j ' j α C.N.D Algorytm AKS: Zajdź lczę erwszą r rzędu L c (. Zajdź q ajwęszy dzel erwszy r lczy r ta, że q (mod r {, }. q + s Zajdź s, tae że r. s 3 Srawdź, czy ma dzel erwszy w zorze {,3,..., s}. 4 Jeśl e, to srawdź astęującą ogruecję: r ( + + (mod, 5 Srawdź jaą otęgą lczy erwszej jest. ' ' 9

Wyład 4 Kostrutywzm w roleme dzelów algorytm Fellowsa-Koltza a R, gdze R dzedza z jedozaczoścą rozładu ϖ a lość różych dzelów erwszych (z doładoścą do stowarzyszea ( Przyład: R Z Prolem: Przyład:, 6, a ( a { } ϖ #,3,5 3 Zaleźć etrywale oszacowae dla ϖ ( a Zaleźć ograczee tyu ϖ ( a ϖ ( a ϖ ( a t t t, gdze t R + Metoda ostrutywa ozwala wyzaczyć etrywaly dzel d a. Metoda ostrutywa ozwala oszacować ϖ ( a,ale e mluje zajomośc żadego etrywalego dzela d a. Dowód, że ϖ a ( etrywaly dzel d dzelący a. Dowodzmy teraz rolem PSM w ogólośc : Dae a K I α α α I jest ostrutywy jeśl wya z ego ja moża zaleźć Szuamy formacj a temat rozładu a,adając erśceń lorazowy S a, gdze S R[ ] a doładej jego gruę jedośc G ( S F G odgrua gruy G rówa, gdze G - rzemee a F S S S I K K I,

F F F I F F F F I F F F F I F 3 F 3 F 3 F I 3 F J... F J... F J... F I J... F j -gruy cylcze eoecze etrywale gdze I, j J ord H rząd H Mamy,że ω(a I S q (G q odgrua Sylowa gruy G (odgrua masymalego rzędu q α Dla oszacowaa I ędzemy rozważać ewe odgruy H G. Nech q ord F. ( Metoda dowodzea,że ord S q (H > ord S q (F. (metoda olumowa ( Metoda dowodzea,że ef j jest róży od ord Fj. (metoda werszowa Dla ewego j J ------ e(h : e H wyład gruy H tz. e(h NWW ( ordh ------ Zauważmy,że jeśl e(f j ord Fj to grua F j e jest cylcza, o gdyy yła to rząd geeratora yły rówy rzędow gruy. Wtedy oczywśce I Z,węc ω(a. Przyładem demostrującym metodę ( jest test erwszośc FEILOWSKA KOBLITZA,atomast metodę ( test Agravala,Keyala Saey. Przyade I : h H a ord F : S q ( H F > ord S q ( H F > r Jeśl tae H F steje to aturale ord S q ( H > ord q ( F Przyade II : (q ord F zachodz ord Sq ( H F ord S q ( H F > Twerdzee: S-/S Załóżmy, że zachodz Przyade II gdze H G ma rząd > (ord F oraz wszyste rzecęca H F są cylcze. Wtedy : e H > (ord F /s ω(a S-.

Dowód: Przy założeach Przyadu II.mamy,że q ord F, q -odgruy Sylowa gru H H F są tego samego rzędu. Zatem gruy H F H F mają te same rzędy, oeważ H F, I są cylcze,węc H F oraz H F są zomorfcze. Nech H F E, I. Wtedy mamy, że H H F H ( F F I (H F (H F I E E E I razy F Załóżmy, że e H > (ord F /s ω(a >s- tj. NWW I s Wtedy ( ord F /s < e H ord h < h > NWW h H NWW h H (H F ord E ord E (ord H /I (ord F /s. h H NWW h H Otrzymaa srzeczość dowodz, że ω(a jest s-.odwrotą mlacje dowodzmy aalogcze, zauważając,że z cylczośc H F wya.że e H (ord H /I węc wyład gruy jest duży jeśl tylo H ma duży rząd. Wose : Jeśl H jest odgruą cylczą F lu wszyste rzecęca (H F są cylcze to w Przyadu II mamy :. Jeśl e H > ( ord F / to ω(e.. Jeśl ω(a oraz ord H > ( ord F / to e H > ( ord F /. Wose : Jeśl zachodz Przyade II grua H jest duża to wyład e H rozstrzyga o erwszośc lu złożoośc elemetu a. Wose 3: Przyade II w odróżeu od Przyadu I staow eostrutywy elemet dowodu erwszośc lu złożoośc a R. Wose 4: (ALGORYTM F-K ozzej. Algorytm Fellowsa-Koltza (determstyczy,dzałający w czase O(log 6 oeracj - Daa wejścowa (Naturala załadamy, że q α q α K q α Dla a N z rzedzału [, log ]wyouj Jeśl a - (mod to zwróć odowedź złożoa. 3 Olcz ord a 4 Dla dowolego q ord a wyouj 5 Jeśl NWD(a ord a/q, > to zwróć odowedź - złożoa 6 Olcz l NWW ord a ( ( log a 7 Jeśl l < to zwraca odowedź złożoa w rzecwym rzyadu zwraca odowedź erwsza.

Wyład 5 Protooły odzału tejemcy schematy rogowe Podzał tajemcy strutura dostęu Rozważmy tróję ( K, P, S gdze: K - zór luczy, P - zór użytowów, S - zór udzałów. P Γ Z - rodza zorów urzywlejowaych (ażdy zór z tej rodzy ozwala a zreostruowae lucza K, a ostawe odowadających m udzałów. Taą rodzę azwemy struturą dostęu. Defcja. Systemem ezeczego odzału tajemcy, realzującym struturę dostęu Γ, azywamy metodę odzału lucza K omędzy użytowów ze zoru P w ta sosó, ay: Każda grua osó B P z rodzy Γ otrafła wyzaczyć wartość lucza K a odstawe swoch udzałów ze zoru S. Dowola grua osó soza rodzy Γ e yła w stae a odstawe swoch udzałów otrzymać żadej formacj a temat lucza K. Defcja. Załóżmy że P. Schematem rogowym tyu ( t, jest ta schemat ezeczego odzału tajemcy, że ażda grua osó B P, taa że B t, jest urzywlejowaa. Protoół Shamra Nech F - ustaloe cało, B P, B t. ( ędze ozaczać elemet zoru osó B, a taże detyfator daej osoy Twerdzee. Isteje dołade jede weloma f F[] (o wsółczyach w cele F stoa t wyzaczoy rzez węzły, y, gdze B. ( Przyład. y f ( Jeśl B to steje dołade jede lowy weloma f F[], ta, że. y f ( Dowód twerdzea. Weloma f moża oreślć astęującym wzorem (jao weloma terolacyjy Lagrage a: 3

f ( Stoeń B f y B ( y' f t. Poażemy że ' B B ' f ( y. ' y C.N.D ' (W owyższym wyrażeu jedyy wład ma ta wartość dla tórej gdyż dla ozostałych jede z czyów loczyu jest zerowy Schemat Protoołu Shamra. I. Faza wstęa. Mocodawca P (tzw. Dealer wyera różych (ezerowych elemetów II. cała F (gdze F + :,,...,. Mocodawca rzydzela lczy osoom P, gdze,,...,. Faza rozdzelaa udzałów (w schemace (t,. Nech K ędze rozdzelaym luczem. P wyzacza ( t losowych lcz a, a,..., at F defuje weloma t t f ( + a +... + at. P rzydzela udzały f osoom P, gdze,,...,. ( Uwaga! Jeśl B t, to węzły (, f ( jedozacze wyzaczają weloma f (, a węc lucz K. y ' Poażemy, że jeśl B. B < t, to ażdy lucz K może yć otrzymay z udzałów osó Nech. t węzłów ochodzących od osó tworzy uład: a + a t +... + a t +... + a t t.................. a + a + a + a t t t y y t t Rozszerzając owyższy uład o rówae a + a + a +... + at y olczyć wartość lucza: t (,,,..., ( a, a,..., a y (,, (, t,,..., t t,..., ( a t t ( a, a,..., a t t........., a,..., a y t y t możemy 4

Zasując w ostac macerzowej:... a y t... a y............... M M t t t... a t t y t Powyższy uład ma jedozacze rozwązae gdyż jego wyzacz wyos: ( ( < j t j < j t j C.N.D. Schemat odsu cyfrowego z ełomocctwem Twórcam tego schematu są (Ch-Che-Cha, Hu-Feg-Huag. Bazuje o a rotoole odzału tajemcy ochodzącym od Shamra (używa systemu RSA. Nowoścą jest to, że w tym odse wszyscy użytowcy są łatwo rozozawa (co wcześej e yło osągale. Poadto jest jest szy olczeowo. P, P,..., P - ełomoccy. I. Faza wstęa. Zaufay serwer (trusted authorty geeruje lucze RSA: ( e, N - ulczy, d - rywaty, gdze N q ( N jest loczyem dwóch lcz erwszych rzeazuje wartośc luczy odowedm ełomocom: ( e, N, d ϕ ( N dla P, ( e, N, d ϕ N dla P, gdze. ( II. Geerowae lucza ełomocctwa. P tworzy formację m N, m (zawerającą detyfator P czas udzelaego ełomocctwa olcza m D d mod( ϕ( N ED (mod ( N m ϕ E e mod( ϕ( N m m ( d e (modϕ( N Gdze D - lucz tajy ełomocctwa, E - lucz jawy ełomocctwa. d P uluje [,, ( d m E σ m m (mod N, σ ( E E (mod N ] oraz ezeczą fucję haszującą h. 3 Każdy użytow może zweryfować warygodość olczając rzy użycu σ ( m σ ( E eo e eo wartośc: m (mod N E(mod N P III. Podzał tajemcy. Wyór welomau odzału tajemcy. 5

P wyera losowe lczy całowte a [, N defuje t f ( D + a +... + a Z[ ], wtedy f ma ostać t f ( f ( g (, gdze g ( Q[ ]. B P defuje weloma omocczy f (! sąd H ( f ( G (, gdze G (!, g ( Z[ ]. B Wyzaczae udzałów S omędzy użytowów P,...,. P olcza udzały dla B wzorem S f ( G ( f ( g (! Z e wysyła rytogramy ostac ( σ ( S (mod N do wszystch P. 3 Srawdzee warygodośc udzałów. e d P olcza (( σ ( S σ ( S (mod N, a astęe e ( σ ( S ( S (mod N (jest to weryfacja odsu dealera jego luczem ulczym. P IV. Tworzee odsu ełomocctwa. Wzajeme uwerzytelae gruy B. d Każdy P olcza y h(, M (mod N (jest to wartość ulcze zaej fucj haszujacej dla daej wadomośc z zawartą formacja o adresace rzesyła wy do ozostałych udzałowców. Każdy z ch weryfuje e autetyczość otrzymaego rytogramu olczając y h(, M(mod N. Sładae częścowego odsu. Użytow olcza wartość P d f ( G ( σ ( M h([ h(, M ], M (mod N B ( f ( G ( - to otrzymae od Dealera udzały ażdego użytowa wysyła d arę [ σ ( M, σ ( M ] do ażdego z ozostałych użytowów. 3 Weryfacja orawośc częścowych odsów. d e P srawdza, czy σ ( M σ ( M (mod N. ( Jeśl ta, to olcza wartość ( d ( d D! σ ( M h( yb, M f ( G ( h( yb, M gdze B ( d B y h(, M B d. 4 Olczae odsu z ełomocctwa. Każdy P olcza wsólą wartość σ (M B ja astęuje B! σ M σ ( M (mod N. B ( B B Podsem ełomocctwa od wadomoścą M jest trója ( σ ( M, R, B, gdze R jest rozwązaem uładu rówań: B d R h(, M (mod N, B. (rówań tach ędze tyle, lu jest użytowów czyl. V. Weryfacja odsu. Srawdzee warygodośc ełomocctwa. 6

Odorca weryfuje rawdzwość m Id( P, (gdze Id - ( t detyfator P, t czas ważośc ełomocctwa oraz E (gdze E lucz ulczy ełomocctwa olczając e e σ ( m (, ( E (. σ E Weryfacja warygodośc gruy a odstawe odsu ( σ ( M, R, B Odorca olcza R(mod N h(, M (mod N. Srawdza czy ( h (, M h (, M (mod N. ( d d Jeśl ta, to olcza y B h(, M srawdza czy B E σ B ( M h( yb, M (mod N. Jeśl ta, to ods ( σ ( M, R, B uzaje za rawdzwy. B B 7

Wyład 6 Logarytm dysrety metoda desu. Logarytm dysrety Prolem: (logarytmu dysretego dla G Daa jest grua G geerator g G oraz A G. Zaleźć (o le steje wartość log(a : g A(G. Metoda desu (dea Uwaga : Zamast szuać lg(a ędzemy szuać lg( A lg( AB lg( B gdze lg( B lg( AB wtedy B to rodzaj losowego zacza. Postulat : B jest efetywe geerowae rzez azę tj. zajdzemy rerezetację: (* B Π lg( Π g dla welu. Postulat : AB jest efetywe geeroway rzez azę tj. * y y lg( AB Π Π g * logarytmując uład (* rozwązując zajdzemy wartośc * rówaa otrzymamy: * lg( A ( y lg( lg( wstawając je do Koluzja: Rozce lg(a a lg( AB lg( B ozwala zastosować deę rzeątową (sracającą rzeszuwae rzestrze AB B,, 3,. 8

Algorytm Pohlga-Hellmaa ( G, grua sończoa (rzemea N a a 443 a a,... a a ( a w G razy Rozważmy rolem logarytmu dysretego a w grue G. Uwaga: Wyład jest oreśloy modulo G a ścślej modulo a a + G rz a a a a G + rz a a, a a rz a gdyż Dla arytmetyczych gru G e zamy algorytmu olczającego logarytm dysrety w czase welomaowym od rozmaru G. Uwaga: Nech G Πq q α q załóżmy, że a jest geeratorem gruy G Załóżmy, że otrafmy zaleźć (modq dla ażdego q G Wtedy rozwązując uład rówań α (mod q,, 3, 4,.. α (modq α Zajdzemy rozwązae (mod Π q (mod G tz. otrzymuję logarytm dysrety dla elemetu rzy odstawe a a (G Wose: Dla G Z dzel erwsze. Prolem: Ja wyzaczyć (mod q α α * algorytm jest efetywy, jeśl - jest lczą gładą, tj. mającą tylo małe + q + q +... gdze {,,... q } + q α α 9

Metoda Pohlga-Hellmaa dla G Z * Rozważmy rówae: Wtedy a α + q + q+... α q * q q q q q a ( (w grue G Z Załóżmy, że mamy talcę wszystch erwastów stoa q z jedośc w grue rerezetowaej rzez otęg geeratora a. Teraz mamy ( a α + q +... + α q q q ( a q q ( a a ( a a q Odszuując odowede wartośc erwasta z jedośc zajdujemy wartość. Dla wyzaczea zauważmy, że ( a ( q q q q q stroy a a a wartość w aszej talcy zajdujemy oleje cyfry, 3,... α q jest erwastem stoa q z jedośc. Z drugej α + q+... + α q q q ( a a, węc odszuując tę. Kotyuując tę rocedurę wyzaczamy wszyste Uwaga: Połączee metody Pohlga-Hellmaa Shasa daje wzmocee owyższego algorytmu algorytm Slvera-Pohlga-Hellmaa. Elemety głade w rytograf Systemy rytografcze są zdefowae a ogół a dostatecze dorych struturach algeraczych, gdze jest zdefowae dzałae o, a rzyład: ółgruy, gruy, erścee, cała. Wyorzystywaa jest jedoeruowość ewych aturalych fucj zwazaych z dzałaem o w daej struturze. Tyowym rzyładem są dzałaa możea (dodawaa w struturach multlatywych (addytywych odowedo. System rytografczy strutura algeracza jedoeruowość wyróżoych fucj Przyład: ( G, o - ółgrua trudość olczeowa zwązaa z rozwązaem rówaa o a w G, gdze N 3

Przyładam są astęujące strutury: ( Z, ( Z, E ( F q,, (, Prolem: Rozwązać rówae o a w ółgrue G (tz. zaleźć N czyące zadość tej rówośc Metoda rutala (srawdzee olejych możlwośc Metody wyrafowae (wyorzystujące azy rozładu elemety głade Defcja: ( G, o Nech ędze ółgruą. B G azwemy azą rozładu jeśl dużo elemetów G jest ostac o gdze B. Defcja: Elemet g G azwemy g o gdze N B -gładm wtedy tylo wtedy, gdy jest ostac Wysoość elemetu odwzorowaa reducj. Nech h: G N, wtedy ewą fucją. Wyorzystamy ją do merzea wysoośc elemetów ółgruy G. Przyład: ( Q,, h r ma ( r, s, gdze r jest w ostac esracalej. s s Będzemy sę do tego rzyładu odwoływać dalej. Fucję h zwyle defujemy a esończoych ółgruach. W ratyce ędzemy rozważać rówae o a w sończoych struturach lorazowych. Taą struturę moża otrzymać wyorzystując odwracalość reducj. red G G P red : G G P Przyład : Z,, + ( red : ( Z,, + Z red ( ( mod - erśceń g g Przyład : G E Q, red : ( ( ( E( F E Q 3

a c red, ( a, cd mod d a c oreśloe dla utu P, E( Q d Ozaczee a, G, a% red a, % red Baza rozładu (aset loścowy Zauważmy, że zamast szuać rozwązaa rówaa o a% % wystarczy zaleźć rozwązae a red o a, red a a red % o, gdyż ( %, ( Zatem ędzemy szuać rozwązaa rówaa o a w ółgrue (esończoej G. Defcja: Powemy, że B jest ( tu,, f -azą rozładu w G wtedy tylo wtedy, gdy #{ g G, h( g < t, g o, h( u} > f ( t, u Przyład: G N, o - ółgrua ( B u {,,, r u} Nech u O( log t l K, gdze Wtedy #{, : α, } (, u N t P B > f t t Metoda desu Prolem: Zaleźć wartość logarytmu dysretego w grue G Zaleźć tae Z, że a ( mod Wyeramy azę rozładu B { } α - oleje lczy erwsze. l Z tz. mając dae a, Z,, K r tae, że dużo elemetów w G jest ostac Wyeramy losowe a G dzelmy a α ( mod, jeśl tae rzedstawee e a a αloga j Podstawamy to dla welu y otrzymać uład r+ c, rówań z ewadomą Rozwązujemy te uład. drogą elmacj Gauss a. Przedstawamy a w aze B (jeśl e moża to zmeamy Ostatecze otrzymujemy (o zlogarytmowau: log δ log steje to wyeramy e. Logarytmując mamy log ( a ( + a a sąd zajdujemy: log δ ( mod Wose: a 3