Wektor, prosta, płaszczyzna; liniowa niezależność, rząd macierzy

Podobne dokumenty
cx cx 1,cx 2,cx 3,...,cx n. Przykład 4, 5

1 Zbiory i działania na zbiorach.

Zbiory wypukłe i stożki

Przestrzenie wektorowe

1 Macierze i wyznaczniki

Co to jest wektor? Jest to obiekt posiadający: moduł (długość), kierunek wraz ze zwrotem.

R n = {(x 1, x 2,..., x n ): x i R, i {1,2,...,n} },

Algebra liniowa z geometrią

PODSTAWY AUTOMATYKI. MATLAB - komputerowe środowisko obliczeń naukowoinżynierskich - podstawowe operacje na liczbach i macierzach.

Przestrzenie liniowe

Zadania z algebry liniowej - sem. I Przestrzenie liniowe, bazy, rząd macierzy

Równania liniowe. Rozdział Przekształcenia liniowe. Niech X oraz Y będą dwiema niepustymi przestrzeniami wektorowymi nad ciałem

Własności wyznacznika

dr Mariusz Grządziel 15,29 kwietnia 2014 Przestrzeń R k R k = R R... R k razy Elementy R k wektory;

SIMR 2016/2017, Analiza 2, wykład 1, Przestrzeń wektorowa

Przestrzenie liniowe

Macierze. Rozdział Działania na macierzach

Analiza funkcjonalna 1.

Wykład 14. Elementy algebry macierzy

1 Przestrzeń liniowa. α 1 x α k x k = 0

A,B M! v V ; A + v = B, (1.3) AB = v. (1.4)

Przekształcenia liniowe

15. Macierze. Definicja Macierzy. Definicja Delty Kroneckera. Definicja Macierzy Kwadratowej. Definicja Macierzy Jednostkowej

macierze jednostkowe (identyczności) macierze diagonalne, które na przekątnej mają same

Algebra liniowa. 1. Macierze.

Wykład 16. P 2 (x 2, y 2 ) P 1 (x 1, y 1 ) OX. Odległość tych punktów wyraża się wzorem: P 1 P 2 = (x 1 x 2 ) 2 + (y 1 y 2 ) 2

Baza w jądrze i baza obrazu ( )

PODSTAWY RACHUNKU WEKTOROWEGO

3. FUNKCJA LINIOWA. gdzie ; ół,.

Przestrzeń unitarna. Jacek Kłopotowski. 23 października Katedra Matematyki i Ekonomii Matematycznej SGH

Macierze i Wyznaczniki

Układy równań liniowych i metody ich rozwiązywania

O MACIERZACH I UKŁADACH RÓWNAŃ

= Zapiszemy poniższy układ w postaci macierzy. 8+$+ 2&=4 " 5 3$ 7&=0 5$+7&=4

Matematyka. Justyna Winnicka. Na podstawie podręcznika Matematyka. e-book M. Dędys, S. Dorosiewicza, M. Ekes, J. Kłopotowskiego.

Rozdział 5. Macierze. a 11 a a 1m a 21 a a 2m... a n1 a n2... a nm

Elementy geometrii analitycznej w R 3

Prosta i płaszczyzna w przestrzeni

wszystkich kombinacji liniowych wektorów układu, nazywa się powłoką liniową uk ładu wektorów

a 11 a a 1n a 21 a a 2n... a m1 a m2... a mn x 1 x 2... x m ...

ALGEBRA Z GEOMETRIĄ ANALITYCZNĄ

Agata Boratyńska ZADANIA Z MATEMATYKI, I ROK SGH GRANICA CIĄGU

ALGEBRA Z GEOMETRIĄ ANALITYCZNĄ zadania z odpowiedziami

Met Me ody numer yczne Wykład ykład Dr inż. Mic hał ha Łanc Łan zon Instyt Ins ut Elektr Elektr echn iki echn i Elektrot Elektr echn olo echn

Wykład 4 Udowodnimy teraz, że jeśli U, W są podprzetrzeniami skończenie wymiarowej przestrzeni V to zachodzi wzór: dim(u + W ) = dim U + dim W dim(u

Wykład 5. Ker(f) = {v V ; f(v) = 0}

Lista. Algebra z Geometrią Analityczną. Zadanie 1 Przypomnij definicję grupy, które z podanych struktur są grupami:

Matematyka licea ogólnokształcące, technika

DEFINICJE: Punkt, prosta, płaszczyzna i przestrzeń są pojęciami pierwotnymi przyjmowanymi bez definicji,

Lokalna odwracalność odwzorowań, odwzorowania uwikłane

Geometria analityczna - przykłady

Układy liniowo niezależne

Zajęcia nr 1 (1h) Dwumian Newtona. Indukcja. Zajęcia nr 2 i 3 (4h) Trygonometria

Funkcje liniowe i wieloliniowe w praktyce szkolnej. Opracowanie : mgr inż. Renata Rzepińska

1 Elementy logiki i teorii mnogości

Egzamin ustny z matematyki semestr II Zakres wymaganych wiadomości i umiejętności

Funkcja kwadratowa. f(x) = ax 2 + bx + c,

Algebra liniowa. Macierze i układy równań liniowych

Zestaw zadań 5: Sumy i sumy proste podprzestrzeni. Baza i wymiar. Rzędy macierzy. Struktura zbioru rozwiązań układu równań.

ANALIZA MATEMATYCZNA Z ELEMENTAMI STATYSTYKI MATEMATYCZNEJ

Algebra z geometrią analityczną zadania z odpowiedziami

Algebra z Geometrią Analityczną. { x + 2y = 5 x y = 9. 4x + 5y 3z = 9, 2x + 4y 3z = 1. { 2x + 3y + z = 5 4x + 5y 3z = 9 7 1,

DB Algebra liniowa semestr zimowy 2018

Algebra z geometrią analityczną zadania z odpowiedziami

Przestrzeń liniowa. Algebra. Aleksander Denisiuk

Pokazać, że wyżej zdefiniowana struktura algebraiczna jest przestrzenią wektorową nad ciałem

φ(x 1,..., x n ) = a i x 2 i +

Funkcja kwadratowa. f(x) = ax 2 + bx + c = a

Funkcja liniowa i prosta podsumowanie

Zadania egzaminacyjne

Lista. Algebra z Geometrią Analityczną. Zadanie 1 Zapisz za pomocą spójników logicznych i kwantyfikatorów: x jest większe niż 6 lub mniejsze niż 4

Informacja o przestrzeniach Hilberta

Matematyka z el. statystyki, # 1 /Geodezja i kartografia I/

Definicja i własności wartości bezwzględnej.

Teoretyczne podstawy programowania liniowego

MATEMATYKA I SEMESTR ALK (PwZ) 1. Sumy i sumy podwójne : Σ i ΣΣ

Iloczyn skalarny, wektorowy, mieszany. Ortogonalność wektorów. Metoda ortogonalizacji Grama-Schmidta. Małgorzata Kowaluk semestr X

Treści programowe. Matematyka. Efekty kształcenia. Literatura. Terminy wykładów i ćwiczeń. Warunki zaliczenia. tnij.org/ktrabka

Przestrzenie liniowe

Algebra z geometrią analityczną zadania z odpowiedziami

R n jako przestrzeń afiniczna

AUTORKA: ELŻBIETA SZUMIŃSKA NAUCZYCIELKA ZESPOŁU SZKÓŁ OGÓLNOKSZTAŁCĄCYCH SCHOLASTICUS W ŁODZI ZNANE RÓWNANIA PROSTEJ NA PŁASZCZYŹNIE I W PRZESTRZENI

II. Równania autonomiczne. 1. Podstawowe pojęcia.

1 Określenie pierścienia

27. RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE CZĄSTKOWE

Przekształcenia liniowe

Kombinacje liniowe wektorów.

M10. Własności funkcji liniowej

Algebra z geometrią Lista 1 - Liczby zespolone

2 1 3 c c1. e 1, e 2,..., e n A= e 1 e 2...e n [ ] M. Przybycień Matematyczne Metody Fizyki I

Informatyka Stosowana. a b c d a a b c d b b d a c c c a d b d d c b a

Algebra WYKŁAD 3 ALGEBRA 1

ALGEBRA LINIOWA Z ELEMENTAMI GEOMETRII ANALITYCZNEJ

Zastosowania wyznaczników

DB Algebra liniowa 1 semestr letni 2018

III. Układy liniowe równań różniczkowych. 1. Pojęcie stabilności rozwiązań.

3 1 + i 1 i i 1 2i 2. Wyznaczyć macierze spełniające własność komutacji: [A, X] = B

ALGEBRA z GEOMETRIA, ANALITYCZNA,

Geometria w R 3. Iloczyn skalarny wektorów

FUNKCJA LINIOWA. A) B) C) D) Wskaż, dla którego funkcja liniowa określona wzorem jest stała. A) B) C) D)

Transkrypt:

Wektor, prosta, płaszczyzna; liniowa niezależność, rząd macierzy Justyna Winnicka Na podstawie podręcznika Matematyka. e-book M. Dędys, S. Dorosiewicza, M. Ekes, J. Kłopotowskiego. rok akademicki 217/218

Definicja Rzeczywistą n-wymiarową przestrzenią liniową (wektorową) R n nazywamy zbiór wszystkich elementów postaci x = x 1 x 2 x n, gdzie x 1, x 2,..., x n R, z działaniami dodawania elementów i mnożenia ich przez liczbę rzeczywistą: x + y = x 1 x 2 x n + y 1 y 2 y n = x 1 + y 1 x 2 + y 2 x n + y n, α x = α x 1 x 2 x n = αx 1 αx 2 αx n.

Definicja Rzeczywistą n-wymiarową przestrzenią liniową (wektorową) R n nazywamy zbiór wszystkich elementów postaci x = x 1 x 2 x n, gdzie x 1, x 2,..., x n R, z działaniami dodawania elementów i mnożenia ich przez liczbę rzeczywistą: x + y = x 1 x 2 x n + y 1 y 2 y n = x 1 + y 1 x 2 + y 2 x n + y n, α x = α x 1 x 2 x n = αx 1 αx 2 αx n. Element x R n nazywamy wektorem, liczbę x i - i-tą współrzędną wektora x.

Definicja (c.d.) x + y nazywamy sumą wektorów x i y, αx - iloczynem wektora x przez liczbę α.

Definicja (c.d.) x + y nazywamy sumą wektorów x i y, αx - iloczynem wektora x przez liczbę α. x 1 x Wektor x = 2 nazywamy wektorem przeciwnym x n do wektora x,

Definicja (c.d.) x + y nazywamy sumą wektorów x i y, αx - iloczynem wektora x przez liczbę α. x 1 x Wektor x = 2 nazywamy wektorem przeciwnym x n do wektora x, wektor = - wektorem zerowym,

Definicja (c.d.) x + y nazywamy sumą wektorów x i y, αx - iloczynem wektora x przez liczbę α. Wektor x = x 1 x 2 x n nazywamy wektorem przeciwnym do wektora x, wektor = - wektorem zerowym, wektory e 1 = 1, e 2 = 1,, e n = 1 - wektorami jednostkowymi.

Przykład Dla wektorów x, y R 2, x = [ 2 1 ] i y = [ 3 ] wyznaczymy wektory 2 x + y, 2x, 3x, 1 2 x 1 2 y i podamy ich interpretację graficzną.

Definicja Niech a, b R n, a b. Prostą w przestrzeni R n nazywamy zbiór l = {(1 t)a + tb, t R}. Równanie x = (1 t)a + tb, t R nazywamy równaniem parametrycznym prostej przechodzącej przez punkty a, b.

Przykład Wyznaczymy równanie parametryczne prostej przechodzącej przez punkty a = 2 1 1, b = 3 1 i sprawdzimy, czy punkt c = 3 3 1 do niej należy.

Definicja Każdą prostą l R n można przedstawić w postaci l = {x + tv, t R}. Wektor v nazywamy wektorem kierunkowym prostej l. Równanie x = x + tv, t R nazywamy równaniem parametrycznym prostej. Prosta o równaniu x = x + tv, t R przechodzi przez punkt x i jest równoległa do wektora v.

Przykład Wyznaczymy wektor kierunkowy prostej przechodzącej przez 2 a = 1, b = 3 i jej równanie parametryczne. 1 1

Definicja Odcinkiem o końcach a, b, gdzie a, b R n, a b nazywamy zbiór [a, b] = {(1 t)a + tb, t, 1 }.

Przykład Sprawdzimy, czy c [a, b], gdzie a = 2 1 1, b = 3 1, c = 3 3 1.

Definicja Zbiór H = {x R n a 1 x 1 + a 2 x 2 + + a n x n = b}, gdzie co najmniej jedna z liczb a 1, a 2,, a n jest różna od zera ( a 2 1 + a2 2 + + a2 n ), nazywamy hiperpłaszczyzną. Równanie a 1 x 1 + a 2 x 2 + + a n x n = b nazywamy równaniem hiperpłaszczyzny.

Przykład Hiperpłaszczyzna w przestrzeni R 2 to zbiór H = {[ x 1 x 2 ] a 1 x 1 + a 2 x 2 = b, a 2 1 + a2 2 },

Przykład Hiperpłaszczyzna w przestrzeni R 2 to zbiór H = {[ x 1 ] a x 1 x 1 + a 2 x 2 = b, a1 2 + a2 2 }, czyli prosta. 2

Przykład Hiperpłaszczyzna w przestrzeni R 2 to zbiór H = {[ x 1 ] a x 1 x 1 + a 2 x 2 = b, a1 2 + a2 2 }, czyli prosta. 2 Hiperpłaszczyzna w przestrzeni R 3, to zbiór x 1 H = { x 2 a 1 x 1 + a 2 x 2 + a 3 x 3 = b, a1 2 + a2 2 + a2 3 }, x 3

Przykład Hiperpłaszczyzna w przestrzeni R 2 to zbiór H = {[ x 1 ] a x 1 x 1 + a 2 x 2 = b, a1 2 + a2 2 }, czyli prosta. 2 Hiperpłaszczyzna w przestrzeni R 3, to zbiór x 1 H = { x 2 a 1 x 1 + a 2 x 2 + a 3 x 3 = b, a1 2 + a2 2 + a2 3 }, czyli x 3 płaszczyzna.

Przykład Zbadamy wzajemne położenie w R 3 prostej o równaniu 1 parametrycznym x = 1 + t 2, t R i płaszczyzny 2 1 o równaniu 3x 1 + 2x 2 x 3 = 4.

Definicja Niech v 1, v 2,, v k R n oraz α 1, α 2, α k R. Wektor x = α 1 v 1 + α 2 v 2 + + α k v k nazywamy kombinacją liniową wektorów v 1, v 2,, v k. Liczby α 1, α 2, α k nazywamy współczynnikami kombinacji liniowej. Zbiór wszystkich kombiacji liniowych wektórów v 1, v 2,, v k oznaczamy symbolem L(v 1, v 2,, v k ).

Przykład Wektor x = 2 [ 1 2 ] 1 [ 2 3 ] + 3 [ 1 1 ] = [ 3 ] jest kombinacją 4 liniową wektorów [ 1 2 ], [ 2 3 ], [ 1 1 ] o współczynnikach odpowiednio 2, 1, 3.

Przykład Sprawdzimy, czy x L(a, b) (tzn. czy x jest kombinacją liniową wektorów a, b), jeśli a = 2 1, b = 1 1 oraz a) x = 1 1 1, b) x = 4 3 1.

Definicja Mówimy, że wektory v 1, v 2,, v k R n tworzą układ liniowo niezależny lub że są liniowo niezależne wtedy i tylko wtedy, gdy zachodzi warunek (α 1 v 1 + α 2 v 2 + + α k v k = α 1 = α 2 = = α k = ). α 1,α 2, α k R W przeciwnym przypadku mówimy, że wektory v 1, v 2,, v k R n tworzą układ liniowo zależny lub że są liniowo zależne.

Przykład Zbadamy liniową niezależność wektorów v 1 = 1 2, v 2 = 1 1 1, v 3 = 3 2.

Przykład Zbadamy liniową niezależność wektorów v 1 = 1 1 2, v 2 = 1 1 1, v 3 = 4 6.

Twierdzenie Niech v 1, v 2,, v k R n będzie takim układem wektorów, że k 2. Wektory v 1, v 2,, v k są liniowo zależne wtedy i tylko wtedy, gdy jeden z nich jest kombinacją liniową pozostałych.

Twierdzenie Niech v 1, v 2,, v k R n będzie takim układem wektorów, że k 2. Wektory v 1, v 2,, v k są liniowo zależne wtedy i tylko wtedy, gdy jeden z nich jest kombinacją liniową pozostałych. Przykład 1 2 2 5 Wektory v 1 =, v 3 2 = są liniowo niezależne, bo żaden z 4 6 nich nie jest kombinacją liniową drugiego.

Twierdzenie Niech v 1, v 2,, v k R n będzie takim układem wektorów, że k 2. Wektory v 1, v 2,, v k są liniowo zależne wtedy i tylko wtedy, gdy jeden z nich jest kombinacją liniową pozostałych. Przykład 1 2 2 5 Wektory v 1 =, v 3 2 = są liniowo niezależne, bo żaden z 4 6 nich nie jest kombinacją liniową drugiego. Twierdzenie Wektor v jest liniowo niezależny wtedy i tylko wtedy, gdy

Twierdzenie Niech v 1, v 2,, v k R n będzie takim układem wektorów, że k 2. Wektory v 1, v 2,, v k są liniowo zależne wtedy i tylko wtedy, gdy jeden z nich jest kombinacją liniową pozostałych. Przykład 1 2 2 5 Wektory v 1 =, v 3 2 = są liniowo niezależne, bo żaden z 4 6 nich nie jest kombinacją liniową drugiego. Twierdzenie Wektor v jest liniowo niezależny wtedy i tylko wtedy, gdy v.

Twierdzenie Jeśli v 1, v 2,, v k R n jest takim układem wektorów, że k > n, to wektory v 1, v 2,, v k są liniowo zależne.

Przykład Wektory v 1 = 1 2 3, v 2 = 4 5 6, v 3 = 7 8 9, v 4 = e π 17 3 są liniowo zależne.

Definicja Rzędem macierzy A nazywamy maksymalną liczbę liniowo niezależnych kolumn tej macierzy. Rząd macierzy A oznaczamy symbolem rza.

Definicja Rzędem macierzy A nazywamy maksymalną liczbę liniowo niezależnych kolumn tej macierzy. Rząd macierzy A oznaczamy symbolem rza. Przykład Wyznaczymy rzędy macierzy 4 3 1 a) A = [ 1 11 ], b) B = I 4.

Twierdzenie (własności rzędu macierzy) Dla dowolnych macierzy A m n i B n k spełnione są warunki: a) rz A= rza T, b) rza= rz(a T A)=rz(AA T ), c) rz AB min(rza, rzb).

Definicja Macierz kwadratową A stopnia n nazywamy nieosobliwą wtedy i tylko wtedy, gdy rza = n. W przeciwnym przypadku A nazywamy osobliwą.

Przykład Macierz I 4 jest nieosobliwa.

Przykład Macierz I 4 jest nieosobliwa. Przykład 4 3 1 Wykażemy, że macierz A = 1 1 jest osobliwa. 1 1 2