Metoda Rónic Skoczonych

Podobne dokumenty
Metoda Różnic Skończonych

Pattern Classification

Metoda Rónic Skoczonych

Temat: Operacje elementarne na wierszach macierzy

MECHANIKA BUDOWLI 13

Macierz prawdopodobieństw przejścia w pojedynczym kroku dla łańcucha Markowa jest postaci

Metody Informatyczne w Budownictwie Metoda Elementów Skoczonych ZADANIE NR 1

WPŁYW PARAMETRÓW DYSKRETYZACJI NA NIEPEWNOŚĆ WYNIKÓW POMIARU OBIEKTÓW OBRAZU CYFROWEGO

Belki na podłożu sprężystym

MRS I MES W ANALIZIE BELEK O ZMIENNYM PRZEKROJU

Metody komputerowe i obliczeniowe Metoda Elementów Skoczonych. Element dwuwymiarowy liniowy : belka

Z1/1. ANALIZA BELEK ZADANIE 1

Wyrównanie spostrzeżeń pośrednich. Spostrzeżenia jednakowo dokładne

Konstrukcja gier sprawiedliwych i niesprawiedliwych poprzez. określanie prawdopodobieństwa.

Przykład 2.3 Układ belkowo-kratowy.

Podpory sprężyste (podatne), mogą ulegać skróceniu lub wydłużeniu pod wpływem działających sił. Przemieszczenia występujące w tych podporach są

Różniczkowalność, pochodne, ekstremum funkcji. x 2 1 x x 2 k

1.11. RÓWNANIE RÓŻNICZKOWE OSI UGIĘTEJ

Kier. MTR Programowanie w MATLABie Laboratorium Ćw. 12

Metody komputerowe i obliczeniowe Metoda Elementów Skoczonych. Wyznaczanie macierzy sztywnoci dla elementu czterowzłowego Q4

Wykład 1 Zagadnienie brzegowe liniowej teorii sprężystości. Metody rozwiązywania, metody wytrzymałości materiałów. Zestawienie wzorów i określeń.

1. Definicje podstawowe. Rys Profile prędkości w rurze. A przepływ laminarny, B - przepływ burzliwy. Liczba Reynoldsa

SZTUCZNA INTELIGENCJA

Zaawansowane metody numeryczne Komputerowa analiza zagadnień różniczkowych 1. Układy równań liniowych

System M/M/1/L. λ = H 0 µ 1 λ 0 H 1 µ 2 λ 1 H 2 µ 3 λ 2 µ L+1 λ L H L+1. Jeli załoymy, e λ. i dla i = 1, 2,, L+1 oraz

Maszyna wektorów nośnych (Support vector machine)

Zaawansowane metody numeryczne

f(x, y) = arctg x y. f(u) = arctg(u), u(x, y) = x y. x = 1 1 y = y y = 1 1 +

Przykład 5.1. Kratownica dwukrotnie statycznie niewyznaczalna

Interpolacja funkcjami sklejanymi

Wewnętrzny stan bryły

ZASTOSOWANIE PROGRAMOWANIA DYNAMICZNEGO DO OPRACOWANIA STRATEGII REDUKCJI EMISJI GAZÓW

ANALIZA NUMERYCZNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15

Karta (sylabus) modułu/przedmiotu

MATEMATYKA POZIOM ROZSZERZONY Kryteria oceniania odpowiedzi. Arkusz A II. Strona 1 z 5

Pokazać, że wyżej zdefiniowana struktura algebraiczna jest przestrzenią wektorową nad ciałem

Metody komputerowe i obliczeniowe Metoda Elementów Skoczonych. Element jednowymiarowy liniowy : prt

aij - wygrana gracza I bij - wygrana gracza II

Ciepło topnienia lodu

Optymalizacja belki wspornikowej

Statyczna próba skrcania

Funkcja momentu statycznego odciętej części przekroju dla prostokąta wyraża się wzorem. z. Po podstawieniu do definicji otrzymamy

2. PRAKTYCZ A REALIZACJA PRZEMIA Y ADIABATYCZ EJ

Mechanika i Budowa Maszyn

u u u( x) u, x METODA RÓŻNIC SKOŃCZONYCH, METODA ELEMENTÓW BRZEGOWYCH i METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

Egzamin z algebry liniowej 2003 r.

Zestaw zadań 4: Przestrzenie wektorowe i podprzestrzenie. Liniowa niezależność. Sumy i sumy proste podprzestrzeni.

6. WYZNACZANIE LINII UGIĘCIA W UKŁADACH PRĘTOWYCH

Dr inż. Janusz Dębiński

METODA RÓśNIC SKOŃCZONYCH WYśSZEGO RZĘDU I JEJ ZASTOSOWANIA W JEDNOWYMIAROWYCH PROBLEMACH BRZEGOWYCH MECHANIKI

LABORATORIUM METROLOGII TECHNIKA POMIARÓW (M-1)

Monitorowanie i Diagnostyka w Systemach Sterowania

Z1/2 ANALIZA BELEK ZADANIE 2

1.12. CAŁKA MOHRA Geometryczna postać całki MOHRA. Rys. 1

Egzamin poprawkowy z Analizy II 11 września 2013

BADANIA OPERACYJNE. Podejmowanie decyzji w warunkach niepewności. dr Adam Sojda


Przykład 4.1. Belka dwukrotnie statycznie niewyznaczalna o stałej sztywności zginania

Aproksymacja funkcji metod najmniejszych kwadratów

Procedura normalizacji

Wyniki wymiarowania elementu żelbetowego wg PN-B-03264:2002

OBLICZANIE RAM METODĄ PRZEMIESZCZEŃ WERSJA KOMPUTEROWA

ZESTAW ZADAŃ Z INFORMATYKI

Rozwiązywanie zadań optymalizacji w środowisku programu MATLAB

Wyznaczenie reakcji w Belkach Gerbera

Część 1 7. TWIERDZENIA O WZAJEMNOŚCI 1 7. TWIERDZENIA O WZAJEMNOŚCI Twierdzenie Bettiego (o wzajemności prac)

Metody komputerowe i obliczeniowe Metoda Elementów Skoczonych. Element dwuwymiarowy liniowy : prt 2D

Przestrzenie liniowe w zadaniach

Programowanie wielokryterialne

KOINCYDENTNOŚĆ MODELU EKONOMETRYCZNEGO A JEGO JAKOŚĆ MIERZONA WARTOŚCIĄ WSPÓŁCZYNNIKA R 2 (K)

Skręcanie prętów projektowanie 5


Sprawozdanie powinno zawierać:

Kier. MTR Programowanie w MATLABie Laboratorium

Janusz Adamowski METODY OBLICZENIOWE FIZYKI Zastosowanie eliptycznych równa«ró»niczkowych

Statystyka Inżynierska

Diagonalizacja macierzy kwadratowej

Przykład 4.2. Sprawdzenie naprężeń normalnych

Wprowadzanie zadanego układu do

7. WYZNACZANIE SIŁ WEWNĘTRZNYCH W BELKACH

8. Zginanie ukośne. 8.1 Podstawowe wiadomości

1 Metody iteracyjne rozwi zywania równania f(x)=0

Liniowe zadania najmniejszych kwadratów

A - przepływ laminarny, B - przepływ burzliwy.

Egzamin z Metod Numerycznych ZSI, Egzamin, Gr. A

RUCH OBROTOWY Można opisać ruch obrotowy ze stałym przyspieszeniem ε poprzez analogię do ruchu postępowego jednostajnie zmiennego.

Zapis informacji, systemy pozycyjne 1. Literatura Jerzy Grębosz, Symfonia C++ standard. Harvey M. Deitl, Paul J. Deitl, Arkana C++. Programowanie.

Mechanika ogólna Wydział Budownictwa Politechniki Wrocławskiej Strona 1. MECHANIKA OGÓLNA - lista zadań 2016/17

WikiWS For Business Sharks

(M2) Dynamika 1. ŚRODEK MASY. T. Środek ciężkości i środek masy

Stanisław Cichocki. Natalia Nehrebecka. Wykład 7

Zbigniew Mikulski - zginanie belek z uwzględnieniem ściskania

Ćwiczenie nr 3: Wyznaczanie nośności granicznej belek Teoria spręŝystości i plastyczności. Magdalena Krokowska KBI III 2010/2011

Przykład 3.2. Rama wolnopodparta

Weryfikacja hipotez dla wielu populacji

5. Pochodna funkcji. lim. x c x c. (x c) = lim. g(c + h) g(c) = lim

Prawdopodobieństwo i statystyka r.

Stanisław Cichocki. Natalia Nehrebecka. Wykład 6

Planowanie adresacji IP dla przedsibiorstwa.

Twierdzenia ekstremalne teorii plastycznoci

Transkrypt:

Metoda Rónc Skoczonych Cz Belka na sprystym podłou Komendy Matlaba UWAGA! Aby przeproadz praktyczne czena z ykorzystanem polece Matlaba, naley nada artoc lczboe szystkm parametrom ystpujcym komendach, dbajc o zgodno ymaró macerzy ektoró. W celu łatejszego odczytyana spradzana yetlanych na ekrane artoc, naley zdefnoa ygodnejszy (krótszy) format yetlanych lczb: >>format short. Zeroane ektora, macerzy, kasoane zaartoc zmennej - zeroane erszoego ektora p o długoc n-kolumn realzujemy komend: >>p zeros(,n) >>p zeros(,6) - zeroane kolumnoego ektora p o ysokoc n-erszy realzujemy komend: >>p zeros(n,) >>p zeros(7,) - zeroane macerzy p o ymarach m-erszy na n-kolumn realzujemy komend: >>p zeros(m,n) >>p zeros(7,6) - kasoane zaartoc zmennej p: >>p[]. Kopoane ektora, macerzy, uzupełnane zaartoc zmennej - skopoane erszy od numeru n do numeru m kolumn od numeru do numeru k z macerzy p do s: >>s p(n:m, :k) generacja macerzy 5x6 o losoych artocach:

>>p rand(5,6) kopoane erszy od do kolumn od 3 do 5 >>s p(:, 3:5) - skopoane kolumn od numeru do numeru k szystkch erszy z macerzy p do s: >>s p(:, :k) >>s p(:, 3:5) - skopoane erszy od numeru n do numeru m szystkch kolumn z macerzy p do s: >>s p(n:m, :) >>s p(:, :) - skopoane szystkch elementó ektora p do k-tej kolumny macerzy s: >>s(:, k) p generacja ektora erszoego o 6 kolumnach z zadanym artocam: >>p [0, 0, 30, 0, 50, 60] generacja macerzy 6x z losoym artocam: >>s rand(6,) kopoane ektora p do 3 kolumny s (prosz zróc uag na zgodno ymaró!) >>s(:, 3) p - skopoane elementó ektora p od numeru n do m umeszczene ch -tym erszu macerzy s: >>s(, :) p(n:m) przykład (prosz zróc uag na zgodno ymaru s z lczb kopoanych artoc z p!): >>s(, :) p(:5) - uzupełnene elementó erszoego ektora p o artoc, 3 na jego pocztku 5, 6, 7 na jego kocu: >>p [,, 3, p, 5, 6, 7] - uzupełnene elementó kolumnoego ektora p o artoc, 3 na jego pocztku 5, 6, 7 na jego kocu: >>p [; ; 3; p; 5; 6; 7] generacja ektora kolumnoego o 3 erszach z zadanym artocam: >>p [0; 0; 30]

>>p [; ; 3; p; 5; 6; 7] ZADANIA BELKA NA SPRYSTYM PODŁOU p x L K Rónane rónczkoe: gdze: d dx K K sztyno spryn, bdzemy dalej oznacza przez C (lter K zarezerujemy dla macerzy sztynoc całego układu), E moduł sprystoc materału belk, J moment bezładnoc przekroju belk, p obcene rozłoone na długoc belk, przemeszczene ponoe belk (ugce) x spółrzdna os o zroce pra stron, róna zeru na leym kocu belk Zadane Wyznaczy przemeszczena sły entrzne belce na sprystym podłou arunkach podparca jak na rysunku poyej. Przyj: C 000 kn/m 3, E 0 9 kpa, J 0.0 m, L 0m. Belka jest obcona jak na rysunku ponej: p q00kpa 3m m 5m Rozzane zadana Krok Dyskretyzacja układu Dzelmy belk na zły: przyjmemy złó o stałej, zajemnej odległoc h 0.5m. Na rysunku ponej zaznaczono satk złó (numeracja złó naasach).

() () (3) () (5) (6) (7) (8) (9) (0) () () (3) () (5) (6) (7) (8) (9) (0)() 0 3 5 6 7 8 9 0 x [m] Krok Operatory róncoe Zastpujemy rónane rónczkoe rónanem lnoym o postac (czarta pochodna!): lub po pomnoenu przez h : ( 6 ) h ( 6 ) C Ch po proadzenu zmennej pomocnczej s Ch /: lub po uporzdkoanu: ( 6 ) s ph p, ph, ( 6 s) które układamy dla szystkch entrznych złó belk (ne musmy układa tego rónana dla złó skrajnych, bo dla nch znamy ju przemeszczena: 0 0, podpora przeguboa z praej strony, uterdzene z leej). W Matlabe, le cz poyszego rónana formułujemy funkcj operatorc (operator centralny, prosz przepsa komendy do plku operatorc.m): functon k operatorc(s, n, ezel) %zeroane zmennej yjcoej k zeros(,n); %spółczynnk przy złach k(,ezel) ; k(,ezel) -; k(,ezel) 6 s; k(,ezel-) -; k(,ezel-) ; Prosz spradz z rónanem! ph

Poyszy operator ne da s proadz dla złó nr 0, bo rónanu ystp zły poza belk: dla ezel: ezel- 0, a dla ezel0: ezel. Rozzalmy ten problem (ykład) z arunkó brzegoych, dla uterdzena z leej strony otrzymalmy: -, tzn. 0, a dla przegubu z praej strony: -, tzn. 0 -. Operator róncoy ma zatem posta zmodyfkoan, zgodne z rónanam: dla leostronnego uterdzena (gdze ): ( 6 s) dla praostronnego przegubu (gdze 0) ph ph ( 6 s). Funkcja proadzajca spółczynnk operatora dla Uterdzena Leostronnego ma posta (prosz przepsa komendy do plku operatorul.m): functon k operatorul(s, n, ezel) %zeroane zmennej yjscoej k zeros(,n); %spolczynnk przy ezlach k(,ezel) ; k(,ezel) -; k(,ezel) 7 s; k(,ezel-) -; Funkcja proadzajca spółczynnk operatora dla Przegubu Praostronnego ma posta (prosz przepsa komendy do plku operatorpp.m): functon k operatorpp(s, n, ezel) %zeroane zmennej yjscoej k zeros(,n); %spolczynnk przy ezlach k(,ezel) -; k(,ezel) 5 s; k(,ezel-) -; k(,ezel-) ; Prosz spradz z rónanam!

Komendy budujce zesta operatoró dla entrznych złó belk maj posta (prosz przepsa komendy do plku operatory.m postane skrypt oblczenoy): %modul Younga materalu belk E 0E9; %sztynosc podpor sprezystych C C 000; %geometra plyty L 0; J 0.0; %lczba ezlo n ; %rozsta ezlo (krok) h L./ (n - ); %spolrzedne ezlo x 0:h:L; %zmenna pomocncza s C.* h.^./ (E.* J); %zeroane macerzy spolczynnko K (ma ymar n x n, tzn. x ) K zeros(n,n); %OPERATORY %operator ezle nr przy uterdzenu na leym brzegu K(,:) operatorul(s, n, ); %operatory rodku belk, dla ezlo od nr 3 do n-, tzn. do 9 for 3:(n-) K(,:) operatorc(s, n, ); end

%operator ezle n-, tzn. 0 przy podparcu przeguboym na praym brzegu K(n-,:) operatorpp(s, n, n-); %kopujemy tylko te ersze kolumny z K, dla ktorych szukamy przemeszczena, tzn. od ezla do n- (dla erszy kolumn) K K(:(n-),:(n-)); %odracamy macerz K, krok nezbedny do rozazana ukladu ronan lnoych nvk nv(k); Krok 3 Obcena Prae strony róna lnoych układamy ektor kolumnoy (dla kadego zła entrznego) funkcj slapk (prosz przepsa funkcj do plku slapk.m): functon p slapk(pk, h, E, J) %Obcazene ezle p -Pk.* h.^./ (E.* J); Obcene z naszego zadana, po rozłoenu na zły, przyjme posta jak na rysunku ponej: p8 p9 p0 p7 p 0 3 5 6 7 8 9 0 x [m] gdze p 7 p q/ 50, a p 8 p 9 p 0 q 00. realzujemy to komendam (prosz przepsa komendy do plku zadane.m postane skrypt rozzujcy nasze zadane): %zeroane ektora obcazen pk zeros(n-,); %obcazene 50 ezlach 7

pk(7) slapk(50, h, E, J); pk() slapk(50, h, E, J); %obcazene 00 ezlach 8, 9 0 pk(8) slapk(00, h, E, J); pk(9) slapk(00, h, E, J); pk(0) slapk(00, h, E, J); Krok Rozzane układu róna, yznaczene przemeszcze MRS zamenła rónane rónczkoe na układ róna lnoych o postac: K gdze K to kadratoa macerz o ymarze (n-)x(n-) spółczynnkó utorzonych operatoram MRS, neznany ektor kolumnoy przemeszcze o ymarze (n-), a p k to ektor kolumnoy o ymarze (n-) zbudoany ze znanych obce złoych. Układ rozemy nastpujcy sposób: tzn. K p k K K K pk dlatego odróclmy czenej macerz K, zapsujc ynk zmennej nvk. Poysze dzałane realzujemy komend (prosz dopsa ponsze komendy do skryptu zadane.m): %rozazane ukladu ronan nvk * pk; Ponea yznaczylmy przemeszczena dla entrznych złó belk, trzeba uzupełn ektor ynkoy o znane przemeszczena na kocach belk (dopsujemy kolumne perszy ostatn yraz róny 0): p k %uzupelnamy ynk o znane przemeszczena na koncach belk [0;;0]; Teraz moemy zzualzoa ynk oblcze forme ykresu przemeszcze dla całej belk polecenam (dalej uzupełnamy skrypt zadane.m): %ykres x-

plot(x,); %ops os x xlabel('x [m]'); %ops os y ylabel('w [m]'); Krok 5 Postprocessng, yznaczene sł entrznych Skoro znamy ju przemeszczena, moemy yznaczy rozkład artoc momentu zgnajcego, opsanego rónanem: tzn., zapse róncoym: lub ygodnej: M d dx M h M h Wyznaczene artoc momentu le realzuje funkcja Moment.m (prosz przepsa komendy do plku Moment.m): functon m Moment(, n, h, E, J) %zeroane zmennej ynkoej m zeros(,n); h h.* h; %yznaczene momentó dla szystkch ezlo enetrznych for :(n-) end m() (E.* J)./ h.* ((-) -.* () ()); O le moment na praym kocu belk jest znany róny 0, o tyle na leym kocu jest uterdzene, a z róna róncoych ynka, e dla zła nr znó potrzebne jest przemeszczene zła nr 0 (poza belk). Ponea emy, e -, tzn. 0, rónane róncoe na moment skrajnym leym le przyjme posta: lub, po uproszczenu: M h

. h M Poysze oblczene realzuje funkcja MomentUL.m (prosz przepsa komendy do plku MomentUL.m) functon m MomentUL(, n, h, E, J, ) %oblcza sly enetrzne, uterdzene z leej strony h h.* h; m (E.* J)./ h.* (.* () -.* ()); Zatem, artoc momentó yznaczymy komendam (uzupełnamy skrypt zadane.m): %momenty entrz belk m Moment(, n, h, E, J); %moment leym skraju (uterdzonym) ezle nr m(,) MomentUL(, n, h, E, J, ); Moment skraju praym zostaamy bez zman, jest róny 0, bo yzeroalmy szystke artoc ektora m na samym pocztku funkcj Moment.m. Pozostaje ykona ykres polecenam (uzupełnamy skrypt zadane.m): %nacsnemy doolny klasz (ysetla s poprzedn ykres!) pause %ykres x-m plot(x,m); %ops os x xlabel('x [m]'); %ops os y ylabel('m [knm]'); Wszystke polecena Matlaba zostały przygotoane dóch skryptach: operatory.m oraz zadane.m. Całe zadane rozzuje s dema komendam: >>operatory >>zadane

po ukazanu s ykresu przemeszcze, nacnce doolnego klasza spooduje ykrelene rozkładu momentó. 0 x 0-5 -0. -0. -0.6 ] [m W -0.8 - -. -. -.6 -.8 0 6 8 0 X [m] 300 00 00 ] m N [k M 0-00 -00-300 -00 0 6 8 0 X [m] Mona spradz poprano defncj ektora pk yetlajc go komend: >>pk Zadana do samodzelnego rozzana Zadane Rozza omaany przykład belk z zamenonym arunkam podparca, tzn. z uterdzenem po praej strone przegubem po leej. Wymaga to utorzena noych funkcj: operatorup.m, operatorpl.m, MomentUP.m poprzez neznaczn modyfkacj stnejcych funkcj, a take uaktualnene komend plku operatory.m. Zadane 3 Rozza omaany przykład belk stosujc symetryczne arunk podparca, tzn. uterdzene po praej leej strone perszym arance oraz z przegub po praej leej strone drugm arance.

Zadane Napsa funkcj Tnace.m, która yznacza sł tnc na podstae artoc momentó złach. Zaleno opsana jest rónanem: T dm dx lub róncoo: albo lub róncoo h ( M M ) T dm T dx 3 d 3 dx h ( ) T 3