Elementarne przepływy potencjalne (ciąg dalszy)

Podobne dokumenty
Cieplne Maszyny Przepływowe. Temat 8 Ogólny opis konstrukcji promieniowych maszyn wirnikowych. Część I Podstawy teorii Cieplnych Maszyn Przepływowych.

MECHANIKA OGÓLNA (II)

Siła. Zasady dynamiki

Wykład: praca siły, pojęcie energii potencjalnej. Zasada zachowania energii.

Modelowanie przepływu cieczy przez ośrodki porowate Wykład III

- substancje zawierające swobodne nośniki ładunku elektrycznego:

Wykład Półprzewodniki

GRAWITACJA. przyciągają się wzajemnie siłą proporcjonalną do iloczynu ich mas i odwrotnie proporcjonalną do kwadratu ich odległości r.

II.6. Wahadło proste.

L(x, 0, y, 0) = x 2 + y 2 (3)

Przejmowanie ciepła przy konwekcji swobodnej w przestrzeni ograniczonej (szczeliny)

OPŁYW PROFILU. Ciała opływane. profile lotnicze łopatki. Rys. 1. Podział ciał opływanych pod względem aerodynamicznym

KURS CAŁKI WIELOKROTNE

23 PRĄD STAŁY. CZĘŚĆ 2

Wyznaczanie profilu prędkości płynu w rurociągu o przekroju kołowym

Mechanika ogólna. Więzy z tarciem. Prawa tarcia statycznego Coulomba i Morena. Współczynnik tarcia. Tarcie statyczne i kinetyczne.

Fizyka 2. Janusz Andrzejewski

Guma Guma. Szkło Guma

POLE MAGNETYCZNE W PRÓŻNI. W roku 1820 Oersted zaobserwował oddziaływanie przewodnika, w którym płynął

Na skutek takiego przemieszcznia ładunku, energia potencjalna układu pole-ładunek zmienia się o:

WYKŁAD 1. W przypadku zbiornika zawierającego gaz, stan układu jako całości jest opisany przez: temperaturę, ciśnienie i objętość.

Fizyka 1- Mechanika. Wykład 10 7.XII Zygmunt Szefliński Środowiskowe Laboratorium Ciężkich Jonów

11. DYNAMIKA RUCHU DRGAJĄCEGO

cz. 1. dr inż. Zbigniew Szklarski

Pole magnetyczne. 5.1 Oddziaływanie pola magnetycznego na ładunki. przewodniki z prądem Podstawowe zjawiska magnetyczne

PRACA MOC ENERGIA. Z uwagi na to, że praca jest iloczynem skalarnym jej wartość zależy również od kąta pomiędzy siłą F a przemieszczeniem r

Tradycyjne mierniki ryzyka

nazywamy przepływem potencjalnym, a funkcję φ nazywamy potencjałem prędkości. Mamy: u

REZONATORY DIELEKTRYCZNE

Bilans sił agregatu ciągnikowego. Bilansu mocy ciągnika rolniczego

Studia magisterskie ENERGETYKA. Jan A. Szantyr. Wybrane zagadnienia z mechaniki płynów. Ćwiczenia 2. Wyznaczanie reakcji hydrodynamicznych I

PRZEMIANA ENERGII ELEKTRYCZNEJ W CIELE STAŁYM

FIZYKA 2. Janusz Andrzejewski

Energia kinetyczna i praca. Energia potencjalna

Elektrostatyka. + (proton) - (elektron)

Fizyka. Wykład 2. Mateusz Suchanek

Pędu Momentu pędu Ładunku Liczby barionowej. Przedmiot: Fizyka. Przedmiot: Fizyka. Wydział EAIiE Kierunek: Elektrotechnika.

1. Ciało sztywne, na które nie działa moment siły pozostaje w spoczynku lub porusza się ruchem obrotowym jednostajnym.

POLE MAGNETYCZNE ŹRÓDŁA POLA MAGNETYCZNEGO

POLE MAGNETYCZNE ŹRÓDŁA POLA MAGNETYCZNEGO

Energia potencjalna jest energią zgromadzoną w układzie. Energia potencjalna może być zmieniona w inną formę energii (na przykład energię kinetyczną)

Wykład Pojemność elektryczna. 7.1 Pole nieskończonej naładowanej warstwy. σ-ładunek powierzchniowy. S 2 E 2 E 1 y. ds 1.

P O L I T E C H N I K A W A R S Z A W S K A Instytut Telekomunikacji Zakład TSO. Michał Rezulski. materiały pomocnicze do ćwiczenia

WYDZIAŁ FIZYKI, MATEMATYKI I INFORMATYKI POLITECHNIKI KRAKOWSKIEJ Instytut Fizyki LABORATORIUM PODSTAW ELEKTROTECHNIKI, ELEKTRONIKI I MIERNICTWA

MIERNICTWO WIELKOŚCI ELEKTRYCZNYCH I NIEELEKTRYCZNYCH

MOBILNE ROBOTY KOŁOWE WYKŁAD 04 DYNAMIKA Maggie dr inż. Tomasz Buratowski. Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki Katedra Robotyki i Mechatroniki

ROZWIAZANIA ZAGADNIEŃ PRZEPŁYWU FILTRACYJNEGO METODAMI ANALITYCZNYMI.

E4. BADANIE POLA ELEKTRYCZNEGO W POBLIŻU NAŁADOWANYCH PRZEWODNIKÓW

Jan A. Szantyr tel

XXXVII OLIMPIADA FIZYCZNA ETAP III Zadanie doświadczalne

W przypadku przepływu potencjalnego y u z. nieściśliwego równanie zachowania masy przekształca się w równanie Laplace a: = + + t

Metody optymalizacji. dr inż. Paweł Zalewski Akademia Morska w Szczecinie

GEOMETRIA PŁASZCZYZNY

Rama płaska metoda elementów skończonych.

OBWODY PRĄDU SINUSOIDALNEGO

WYKŁAD 11 OPTYMALIZACJA WIELOKRYTERIALNA

Wykład 1. Elementy rachunku prawdopodobieństwa. Przestrzeń probabilistyczna.

= ± Ne N - liczba całkowita.

PRĄD ELEKTRYCZNY I SIŁA MAGNETYCZNA

Prawo Gaussa. Potencjał elektryczny.

AKADEMIA INWESTORA INDYWIDUALNEGO CZĘŚĆ II. AKCJE.

PRZENIKANIE PRZEZ ŚCIANKĘ PŁASKĄ JEDNOWARSTWOWĄ. 3. wnikanie ciepła od ścianki do ośrodka ogrzewanego

Plan wykładu. Rodzaje pól

Elektroenergetyczne sieci rozdzielcze SIECI 2004 V Konferencja Naukowo-Techniczna

Model klasyczny gospodarki otwartej

MODELOWANIE PRĄDÓW WIROWYCH W ŚRODOWISKACH SŁABOPRZEWODZĄCYCH PRZY WYKORZYSTANIU SKALARNEGO POTENCJAŁU ELEKTRYCZNEGO

Siła tarcia. Tarcie jest zawsze przeciwnie skierowane do kierunku ruchu (do prędkości). R. D. Knight, Physics for scientists and engineers

cz.2 dr inż. Zbigniew Szklarski

Pole grawitacyjne. Definicje. Rodzaje pól. Rodzaje pól... Notatki. Notatki. Notatki. Notatki. dr inż. Ireneusz Owczarek.

Wyznaczanie współczynnika wzorcowania przepływomierzy próbkujących z czujnikiem prostokątnym umieszczonym na cięciwie rurociągu

Ćwiczenie 9 ZASTOSOWANIE ŻYROSKOPÓW W NAWIGACJI

Zależność natężenia oświetlenia od odległości

Pęd, d zasada zac zasad a zac owan owan a p a p du Zgod Zg n od ie n ie z d r d u r g u im g pr p a r wem e N ew e tona ton :

ĆWICZENIE 1. (8.10) Rozciąganie statycznie wyznaczalne, pręty o skokowo zmiennym przekroju, kratownice, Obciążenia termiczne.

należą do grupy odbiorników energii elektrycznej idealne elementy rezystancyjne przekształcają energię prądu elektrycznego w ciepło

Wstęp. Prawa zostały znalezione doświadczalnie. Zrozumienie faktu nastąpiło dopiero pod koniec XIX wieku.

Teoria Pola Elektromagnetycznego

Energia kinetyczna i praca. Energia potencjalna

Fizyka 1 Wróbel Wojciech. w poprzednim odcinku

ZJAWISKA ELEKTROMAGNETYCZNE

Magnetyzm. A. Sieradzki IF PWr. Pole magnetyczne ŁADUNEK ELEKTRYCZNY ŁADUNEK MAGNETYCZNY POLE ELEKTRYCZNE POLE MAGNETYCZNE

Teoria Względności. Czarne Dziury

Elektrostatyka. Potencjał pola elektrycznego Prawo Gaussa

m q κ (11.1) q ω (11.2) ω =,

PRÓBNY EGZAMIN MATURALNY Z MATEMATYKI

KRYTERIA OCENIANIA ODPOWIEDZI Próbna Matura z OPERONEM. Matematyka Poziom rozszerzony

Wykład 10. Reinhard Kulessa 1

Fizyka 1 Wróbel Wojciech. w poprzednim odcinku

Graf skierowany. Graf zależności dla struktur drzewiastych rozgrywających parametrycznie

Badanie siły elektromotorycznej Faraday a

20 ELEKTROSTATYKA. PRAWO COULOMBA.

Badania nad kształtowaniem się wartości współczynnika podatności podłoża dla celów obliczeń statycznych obudowy tuneli

Atom (cząsteczka niepolarna) w polu elektrycznym

CHARAKTERYSTYKI GEOMETRYCZNE FIGUR PŁASKICH

Rozdział V WARSTWOWY MODEL ZNISZCZENIA POWŁOK W CZASIE PRZEMIANY WODA-LÓD. Wprowadzenie

Ruch obrotowy. Wykład 6. Wrocław University of Technology

Rodzajowy rachunek kosztów Wycena zuŝycia materiałów

Dobór zmiennych objaśniających do liniowego modelu ekonometrycznego

ι umieszczono ladunek q < 0, który może sie ι swobodnie poruszać. Czy środek okregu ι jest dla tego ladunku po lożeniem równowagi trwa lej?

Transkrypt:

J. Szanty Wykład n 4 Pzepływy potencjalne Aby wytwozyć w pzepływie potencjalnym siły hydodynamiczne na opływanych ciałach konieczne jest zyskanie pzepływ asymetycznego.jest to możliwe pzy wykozystani kolejnego pzepływ elementanego zwanego wiem. 4. Wi Elementane pzepływy potencjalne (ciąg dalszy) Wi jest pnktem osobliwym genejącym w swoim otoczeni ch płyn po toach kołowych. Wi jest nazywany pzepływem spzężonym w stosnk do źódła, gdyż linie pąd wi pokywają się z liniami ekwipotencjalnymi źódła, a linie ekwipotencjalne wi pokywają się z liniami pąd źódła.

Potencjał wi: A Fnkcja pąd wi: Stała A jest związana z cyklacją pędkości po kontze C obejmjącym wi: C C ds Czyli otzymjemy: ds 0 A d Aln C Ad A A 0 0 0 1 Należy zwócić wagę, że ch wywołany działaniem wi jest bezwiowy w całej pzestzeni z wyjątkiem samego wi. Obliczenie cyklacji po kontze nie obejmjącym wi daje wynik zeowy. Czyli mamy do czynienia z wiem izolowanym w x=0, y=0 oaz pzepływem bezwiowym w jego otoczeni. Daje to możliwość taktowania całego pzepływ jako potencjalnego. A

Pzykład: wiowy (cyklacyjny) opływ walca kołowego Spepozycja pzepływ jednoodnego oaz dipola i wi mieszczonego w początk kład współzędnych.

Potencjał: cos a Fnkcja pąd: a a ln sin Składowe pędkości: cos 1 a a sin 1 gdzie: x y actg Na powiezchni walca mamy: 0 a sin Rozkład ciśnienia na walc wedłg ównania Benolliego: 1 p p

Rozkład ciśnienia na powiezchni walca, okeślony w postaci bezwymiaowego współczynnika: C p p p 1 sin 1 a Na podstawie ozkład ciśnienia można obliczyć składowe wypadkowej siły hydodynamicznej na walc: P x P y a a 0 0 p p cosd sind 0 - siła opo - siła nośna Nikołaj Żkowskij 1847-191 Pawo Żkowskiego: siła nośna działająca na jednostkę dłgości walca ówna się iloczynowi gęstości płyn pędkości pzepływ niezakłóconego oaz cyklacji pędkości wokół walca.

Cyklacyjny opływ walca w zależności od watości cyklacji pędkości

Asymetyczny ozkład ciśnienia wokół walca w zależności od watości cyklacji. Dla okeślenia watości cyklacji konieczny jest dodatkowy wanek, definijący położenie pnkt spiętzenia na walc.

Pawo Żkowskiego może być wykozystane do wyznaczenia siły nośnej np. na skzydle samolot, zgodnie z zależnością: L U Powyższa zależność okeśla nie tylko watość ale i kienek siły nośnej.

Współczesne metody wyznaczania pzepływów potencjalnych - metoda linii nośnej - metoda powiezchni nośnej - metoda elementów bzegowych Metoda linii nośnej polega na zastąpieni płat nośnego pojedynczą linią wiową, tzw. wiem związanym, któy geneje siłę nośną zgodnie z pawem Żkowskiego. Wi ten msi być zpełniony kładem wiów swobodnych. Metoda linii nośnej dobze nadaje się do modelowania opływów płatów o dżym wydłżeni,np. skzydeł samolotów i łopat śmigieł.

Metoda powiezchni nośnej polega na ozmieszczeni wiów, źódeł i dipoli na nieskończenie cienkiej powiezchni oganiczonej zeczywistym obysem płata. Metoda ta dobze się nadaje do modelowania płatów o małym wydłżeni, np. skzydeł śb okętowych, łopatek tbin i pomp itp.

Metoda elementów bzegowych polega na ozmieszczeni wiów, źódeł i dipoli na zeczywistej powiezchni opływanego obiekt, czyli np. po ob stonach skzydła samolot czy łopatki tbiny. Metoda ta dobze nadaje się do wyznaczania opływ obiektów o skomplikowanych kształtach, np. całych samolotów, pojazdów czy okętów. Do modelowania takich opływów żywa się wiel tysięcy elementów.

Rozkład ciśnienia na śbie okętowej wyznaczony metodą elementów bzegowych

Skomplikowane kształty opływanych obiektów mogą być modelowane ciągłymi ozkładami źódeł, wiów i dipoli. Na pzykład ciągły ozkład źódeł wzdłż kzywej a-b może być opisany pzez potencjał: b x, y ln gdzie: m s a ds - ciągły ozkład źódeł W paktyce skomplikowana geometycznie powiezchnia opływanego obiekt jest dzielona na szeeg elementów, tzw. paneli. W pzepływie dwwymiaowym panele są najczęściej odcinkami postej, a w pzepływie tójwymiaowym fagmentami płaszczyzn.

i n j1 ji j j n j ln ij ds j V W ozwiązani takiego opływ główną olę odgywa wanek bzegowy, któy postlje bak pzepływ pzez powiezchnię obiekt, czyli zeowanie się nomalnej składowej wypadkowej pędkości co daje ównanie: cos 0 Ułożenie takiego ównania dla każdego panel powadzi do kład ównań liniowych dla nieznanych natężeń ozkład źódeł λ. i

Modelowanie pzepływów, w któych występją siły nośne wymaga wykozystania ozkładów wiów lb dipoli. W pzypadk ciągłego ozkład wiów o natężeni γ mamy: W tym pzypadk pzepływ jest opisany potencjałem: 1 b x, y ds gdzie: m s a Po podziale obiekt na panele otzymjemy ównanie: V cos i n j1 j j n ij i - ciągły ozkład wiów ds j 0

W pzypadk modelowania opływ obiekt genejącego siłę nośną pzy pomocy ozkład wiów konieczne jest wpowadzenie dodatkowego wank pozwalającego na jednoznaczne okeślenie natężenia wiów. Dla pofil jest to najczęściej tzw. wanek Ktty, postljący spływ płyn dokładnie z kawędzi spływ. Po ozwiązani kład ównań i obliczeni natężenia wiów na poszczególnych panelach siła nośna może być wyznaczona z ównania Żkowskiego: L V n j1 js j Matin Ktta 1867-1944