MECHANIKA RELATYWISTYCZNA TRANFORMACJA LORENTZA

Podobne dokumenty
Wyprowadzenie wszystkich transformacji liniowych spełniających wyniki eksperymentu Michelsona-Morleya oraz dyskusja o podstawach relatywistyki

Szczególna Teoria Eteru

Podwaliny szczególnej teorii względności

Kinematyka w Szczególnej Teorii Eteru

Wyprowadzenie ogólnej postaci kinematyki z uniwersalnym układem odniesienia

Wyprowadzenie ogólnej postaci kinematyki z uniwersalnym układem odniesienia

Wyprowadzenie ogólnej postaci kinematyki z uniwersalnym układem odniesienia

Wyprowadzenie ogólnej postaci kinematyki z uniwersalnym układem odniesienia

ρ - gęstość ładunku j - gęstość prądu FALE ELEKTROMAGNETYCZNE W PRÓŻNI: Równania Maxwella: -przenikalność elektryczna próżni=8,8542x10-12 F/m

Zestaw zadań 12: Przekształcenia liniowe. z z + 2 2x + y. x y z. x y + 2t 2x + 3y + 5z t x + z t. x y + 2t 2x 3y + 5z t x z t

Powierzchnie stopnia drugiego

Zestaw zadań 12: Przekształcenia liniowe. Macierze przekształceń liniowych. z z + 2 2x + y. x y z. x y + 2t 2x + 3y + 5z t x + z t

7. Szczególna teoria względności. Wybór i opracowanie zadań : Barbara Kościelska Więcej zadań z tej tematyki znajduje się w II części skryptu.

ELEMENTY SZCZEGÓLNEJ TEORII WZGLĘDNOŚCI. I. Zasada względności: Wszystkie prawa przyrody są takie same we wszystkich

Teoria względności. Wykład 5: Szczególna teoria względności Katarzyna Weron. Jak zmierzyć odległość? Jak zmierzyć odległość?

G:\WYKLAD IIIBC 2001\FIN2001\Ruch falowy2001.doc. Drgania i fale II rok Fizyki BC

Wykład 3: Kinematyka - względność ruchów. dr inż. Zbigniew Szklarski

Wykład 4: Względność ruchów. dr inż. Zbigniew Szklarski

Fizyka 1- Mechanika. Wykład Zygmunt Szefliński Środowiskowe Laboratorium Ciężkich Jonów

Rozdział 9. Baza Jordana

Elementy mechaniki relatywistycznej

Postać Jordana macierzy

Guanajuato, Mexico, August 2015

TRANFORMACJA GALILEUSZA I LORENTZA

Stopy spot i stopy forward. Bootstrapping

cz.2 Dr inż. Zbigniew Szklarski Katedra Elektroniki, paw. C-1, pok.321

PRAWA ZACHOWANIA Prawa zachowania najbardziej fundamentalne prawa:

teoria wzgl wzgl dności

Dynamika punktu materialnego

Wyprowadzenie wszystkich transformacji linowych spełniających wyniki eksperymentu Michelsona-Morleya oraz dyskusja o podstawach relatywistyki

Elementy fizyki relatywistycznej

Elementy szczególnej teorii względności

ZŁOŻONE RUCHY OSI OBROTOWYCH STEROWANYCH NUMERYCZNIE

Środek ciężkości bryły jednorodnej

Geometria analityczna w przestrzeni. Kierunek. Długość. Zwrot

Przestrzeń liniowa R n.

Wyprowadzenie wszystkich transformacji linowych spełniających wyniki eksperymentu Michelsona-Morleya oraz dyskusja o podstawach relatywistyki

Ruch kulisty bryły. Kąty Eulera. Precesja regularna

Opis ruchu we współrzędnych prostokątnych (kartezjańskich)

ψ przedstawia zależność

Energia w ruchu harmonicznym

J. Szantyr - Wykład 7 Ruch ogólny elementu płynu

Wyznaczanie reakcji dynamicznych oraz wyważanie ciała w ruchu obrotowym wokół stałej osi 8

Belki złożone i zespolone

I. Rachunek wektorowy i jego zastosowanie w fizyce.

W siła działająca na bryłę zredukowana do środka masy ( = 0

Algebra z geometrią 2012/2013

Wyprowadzenie wszystkich transformacji liniowych spełniających wyniki eksperymentu Michelsona-Morleya oraz dyskusja o podstawach relatywistyki

Przykład 6.3. Uogólnione prawo Hooke a

POTENCJALNE POLE SIŁ. ,F z 2 V. x = x y, F y. , F x z F z. y F y

KONWENCJA ZNAKOWANIA MOMENTÓW I WZÓR NA NAPRĘŻENIA

1. REDUKCJA DOWOLNYCH UKŁADÓW SIŁ. Redukcja płaskiego układu sił

Podstawy fizyki wykład 9

P K. Położenie punktu na powierzchni kuli określamy w tym układzie poprzez podanie dwóch kątów (, ).

Wykład 30 Szczególne przekształcenie Lorentza

Powstanie i rola Szczególnej Teorii Względności (STW)

G:\AA_Wyklad 2000\FIN\DOC\Fale wodnem.doc. Drgania i fale III rok Fizyki BC. Model: - długi kanał o prostokątnym przekroju i głębokości h,

Związek między ruchem harmonicznym a ruchem jednostajnym po okręgu

oznacza przyrost argumentu (zmiennej niezależnej) x 3A82 (Definicja). Granicę (właściwą) ilorazu różnicowego funkcji f w punkcie x x x e x lim x lim

Sformułowanie Schrödingera mechaniki kwantowej. Fizyka II, lato

W-9 (Jaroszewicz) 15 slajdów. Równanie fali płaskiej parametry fali Równanie falowe prędkość propagacji, Składanie fal fale stojące

GRUPY SYMETRII Symetria kryształu

Szkoła z przyszłością. szkolenie współfinansowane przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Ruch falowy, ośrodek sprężysty

2.1 Zagadnienie Cauchy ego dla równania jednorodnego. = f(x, t) dla x R, t > 0, (2.1)

Fig. 1. Interferometr A. A. Michelsona.

,..., u x n. , 2 u x 2 1

napór cieczy - wypadkowy ( hydrostatyczny )

>> ω z, (4.122) Przybliżona teoria żyroskopu

CZAS I PRZESTRZEŃ EINSTEINA. Szczególna teoria względności. Spotkanie I (luty, 2013)

J. Szantyr - Wykład 4 Napór hydrostatyczny Napór hydrostatyczny na ściany płaskie

Elementy symetrii makroskopowej w ujęciu macierzowym.

Ruch płaski. Bryła w ruchu płaskim. (płaszczyzna kierująca) Punkty bryły o jednakowych prędkościach i przyspieszeniach. Prof.

ver teoria względności

FIZYKA 2. Janusz Andrzejewski

Funkcje wielu zmiennych

Szczególna i ogólna teoria względności (wybrane zagadnienia)

Pochodna kierunkowa i gradient Równania parametryczne prostej przechodzącej przez punkt i skierowanej wzdłuż jednostkowego wektora mają postać:

Wyznaczanie ruchliwości i koncentracji nośników prądu w półprzewodnikach metodą efektu Halla

EPR. W -1/2 =-1/2 gµ B B

Fale skrętne w pręcie

Zadania z AlgebryIIr

Fizyka, II rok FS, FiTKE, IS Równania różniczkowe i całkowe, Zestaw 2a

Wykład FIZYKA I. 2. Kinematyka punktu materialnego. Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak

Elementy dynamiki relatywistycznej r r

18. Siły bezwładności Siła bezwładności w ruchu postępowych Siła odśrodkowa bezwładności Siła Coriolisa

2.1. ZGINANIE POPRZECZNE

1. Podstawy rachunku wektorowego

x od położenia równowagi

ZADANIA Z FUNKCJI ANALITYCZNYCH LICZBY ZESPOLONE

Czym zajmuje się teoria względności

Transformacja Galileusza ( )

Postulaty szczególnej teorii względności

Kinematyka, Dynamika, Elementy Szczególnej Teorii Względności

PODSTAWY CHEMII KWANTOWEJ. Jacek Korchowiec Wydział Chemii UJ Zakład Chemii Teoretycznej Zespół Chemii Kwantowej Grupa Teorii Reaktywności Chemicznej

Matematyka A, kolokwium, 15 maja 2013 rozwia. ciem rozwia

W razie zmian terminu konsultacji aktualne terminy konsultacji będą umieszczone na stronie internetowej

Ruch kulisty bryły. Kinematyka

Współczynniki DOP i miary dokładności w obserwacjach satelitarnych. dr hab. inż. Paweł Zalewski Akademia Morska w Szczecinie

Transkrypt:

Wdiał EAIiE Kierunek: ELEKTRONIKA I TELEKOMUNIKACJA Predmio: Fika II MECHANIKA RELATYWISTYCZNA TRANFORMACJA LORENTZA 0/0, lao SZCZEGÓLNA TEORIA WZGLĘDNOŚCI Fika relawisna jes wiąana pomiarem miejsa i asu dareń w układah odniesienia, kóre porusają się wględem siebie. Sanowi nowe podejśie do jednoesnośi dareń.. Teoria jes nawana sególną gdż do inerjalnh układów odniesienia, w kórh spełnione są prawa dnamiki Newona. Ogólna eoria wględnośi do układów porusająh się prspieseniem i sanowi inne spojrenie na grawiaję. 0/0, lao

Założenia: TRANSFORMACJA LORENTZA. Prędkość świała nie ależ od ruhu źródła świała lub odbiornika li jes jednakowa we wsskih układah odniesienia, poosająh w ruhu jednosajnm prosoliniowm wględem źródła.. Presreń jes jednorodna i ioropowa. 3. Podsawowe prawa fiki są idenne dla każdej par obserwaorów, najdująh się wględem siebie w ruhu jednosajnm prosoliniowm (,3) Posula Einseina, 905 0/0, lao 3 Wprowadenie ransformaji Lorena Nieh S będie układem odniesienia, w kórm najduje się źródło świała w sponku. Źródło świała najduje się w poąku układu S i w hwili 0 ropona się emisja. Równanie kulisego oła fali prjmuje posać: + +,, współrędne presrenne, as, prędkość świała równa ok. 3 0 8 m/s 0/0, lao 4

Położenie i as mierone pre obserwaora w inerjalnm układie S porusająm się wględem S prędkośią V onam,,, Załóżm dla 0, 0 i poąek układu S najduje się w m samm punkie o źródło w układie S w hwili poąkowej Dla obserwaora w układie S równanie kulisego oła fali ma posać: ' + ' + ' ' 0/0, lao 5 Wdiał EAIiE Kierunek: Elekroehnika Predmio: Fika ZADANIE DOMOWE Wkaać, że ransformaja Galileusa w posai: ' V; ' ' ' presaje bć słusna, j. nie powala na ahowanie niemienniośi oła fali 0/0, lao 6 3

Sukam ransformaji, kóra błab prosa dla i ora liniowa wględem i. Musim odruić ałożenie, że Propoja: ' V; ' ' ' + f Gd podsawim do: ' + ' + ' ' ormam: V+ V + + + f+ f gd f V wra awierająe nikają 0/0, lao 7 Ormujem wrażenie: V + + V Ab usunąć niepożądan mnożnik (- / ) prjmujem ransformaję w posai: V ' V / ' ' Transformaja Lorena 0/0, lao (V/ ) ' V / 8 4

5 Posać ransformaji Lorena Obowiąuje dla wsskih prędkośi ) (, ) (, ( ) 0/0, lao 9 Posać ransformaji Lorena Transformaja prosa / 0 ( ) ( ) + + Transformaja odwrona Dla ormujem klasną ransformaję Galileusa 0/0, lao 0

Konsekwenje ransformaji Lorena Skróenie długośi pręa porusająego się równolegle do swej długośi V L Lo Dlaaja asu j wdłużenie odsępów asu mieronh pre egar będą w ruhu / τ ' V / L o długość własna τ as własn 0/0, lao SKRÓCENIE DŁUGOŚCI Mierm długość pręa porusająego się w kierunku swojej długośi. Obserwaor w układie S mier współrędne końów pręa, kóre są nieależne od asu. Długość: L o Obserwaor w S musi mierć położenie końów pręa w ej samej hwili asu. Należ asosować odwroną ransformaję Lorena: ' ' + Odejmują sronami Ponieważ > ' ' ( ) L 0 L L L / < 0 L 0 ( ) ( ' + ' ) Długość L porusająego się pręa miejsa się (konrakjaskróenie długośi). Pomiar w kierunku poprenm lub daje wnik nieależn od prędkośi. 0/0, lao 6

Skróenie długośi, d. Ten sam wnik można ormać, gd prę spowa w porusająm się układie S L ' ' L0 Obserwaor w układie S musi mierć współrędne końów pręa w ej samej hwili. Obserwaor w układie S mier współrędne ' ( ) ' ' końów pręa, kórh położenie nie mienia ( ) L L ' 0 się w asie ( ) Nie jes ważne, w kórm układie odniesienia umieśim prę. Znaenie ma jednie o porusa się on wględem obserwaora nie (równolegle do swojej długośi). Pomiar długośi porusająh się obieków daje warość mniejsą. Isoną rolę odgrwa jednoesność dareń. Dwa darenia jednoesne w S (Δ0) ahodąe w różnh miejsah w odległośi 0, nie są jednoesne w S (Δ 0). Ze worów ransformaji Lorena ormujem: Δ Δ, Δ Δ 0/0, lao 3 Wdłużenie inerwałów asowh (dlaaja asu) Problem do wdłużenia odsępów asowh mieronh pre porusająe się egar. Odsęp asu pomięd dwoma dareniami ahodąmi w m samm miejsu i mieron pre egar najdują się w miejsu darenia, nawam asem własnm. Pomiar ego samego prediału asu pre obserwaora najdująego się w dowolnm inerjalnm układie odniesienia daje wnik więks. + Zegar w S porusa się wględem punku A(,), w kórm ahodi darenie. ' + ' + ' ' ( ) ' τ Zdarenia ahodą w punkie A, w sponku wględem S. Zegar umiesono w m samm punkie, j. w sponku wględem punku A(,). τ - as własn Cas własn jes najkrósm asem pomięd dareniami. 0/0, lao 4 7

Relawisne składanie prędkośi Cąska ma prędkość u w układie odniesienia S. Jaką prędkość mier obserwaor w układie S jeśli porusa się prędkośią wględem S? Z ransformaji Lorena ormujem: ( ) d d d ( d d) d Z definiji prędkośi u mam: Relawisna ransformaja prędkośi d ( d d ) u u u' d d d u u Dla / 0 ormam 0/0, lao u' u Klasna ransformaja prędkośi (Galileus) 5 Prkład relawisnego dodawania prędkośi Jaka jes prędkość foonu w układie odniesienia S (w sponku wględem laboraorium) jeżeli ma on prędkość w układie odniesienia S porusająm się prędkośią wględem układu S? u ' Zakładam, że foon porusa się równolegle do osi OX. Rowiąanie: Zgodnie ransformaję Galileusa ormalibśm o jes niegodne posulaami Einseina. Zgodnie ransformają relawisną prędkośi: u + ( + ) u' + + u + u' + + Orman wnik wskauje, że nie isnieje aki układ odniesienia, w kórm foon błb w sponku. Nawe dla -, u. 0/0, lao 6 8

Relawisn efek Dopplera W prpadku klasnm dla fal mehaninh, ęsoliwość f rejesrowana pre obserwaora wnosi 0 f f gdie f jes ęsoliwośią nadajnika, prędkośią fali w ośrodku, o prędkośią obserwaora, prędkośią źródła (nak prędkośi jes dodani, gd są godne e nakiem prędkośi ). W prpadku fali elekromagnenej spodiewam się, że miana ęsoliwośi będie ależała od wględnej prędkośi źródła wględem obserwaora. f f + Dla małh prędkośi ( «) można o wrażenie rowinąć w sereg Talora i ormać wór prbliżon: f f ( + ) f ( ) 0/0, lao 7 Relawisne presunięie ku erwieni Biorą pod uwagę, że f /λ, równania: f f ( + ) f ( ) ormujem: ( ) λ' λ Wprowadają dopplerowskie presunięie wrażone w długośiah fali: Δ λ λ' λ ' ormujem λ Δλ Teoria roserająego się Wsehświaa uskała powierdenie w obserwaji w. presunięia ku erwieni: Δλ ' (λ > λ) λ 0/0, lao 8 9

Dnamika relawisna Pęd relawisn Pęd definiowan w mehanie klasnej p m 0 nie jes ahowan w dereniah ąsek porusająh się bardo dużmi prędkośiami. Jeżeli definiujem pęd jako: p m0 o saje się on niemiennikiem ransformaji Lorena. Pęd relawisn można apisać jako: p m( ) gdie: m ( ) m 0 m jes relawisną masą ąski o masie sponkowej m 0 i prędkośi Zależność mas od prędkośi osała udowodniona ekspermenalnie; w prake: / 0, m m0 0/0, lao 9 Energia relawisna Można pokaać, że ałkowia energia E (energia relawisna jes sumą energii kinenej K i energii sponkowej m o gdie m o jes masą sponkową ąski E K + mo Energia sponkowa: m o dla elekronu m o 9. 0-3 kg odpowiada 5 kev Energia relawisna: E m gdie: m jes masą relawisną ależną od prędkośi Można pokaać, że: Dla foonu m o 0; E E p p + m o 4 0/0, lao 0 0

Równoważność mas i energii Zasada ahowania mas i energii jes najlepiej ilusrowana w reakjah jądrowh. Roważm reakję, w kórej ąska a dera się jądrem X i powsaje nowe jądro Y ora emiowana jes ąska b W reakji ego pu ałkowia energia (masa) jes ahowana: k k k 3 + m 0 + m + 03 + + 04 ( Ek 3 + Ek 4 ) ( Ek + Ek ) m0 + m0 (m03 + m04 ) Q Q energia reakji m 0 + m0 (m03 + m04 ) Jeżeli Q > 0 energia się wdiela (reakja egoermina) m Jeżeli Q < 0 energia jes pohłaniana (reakja endoermina) 0 E + a + X Y + b E E m E k 4 0/0, lao Wdiał EAIiE Kierunek: Elekroehnika PODSUMOWANIE Predmio: Fika Transformaja Lorena akłada, że prędkość świała jes aka sama we wsskih inerjalnh układah odniesienia. Dla małh prędkośi ransformaja a sprowada się do klasnej ransformaji Galileusa Konsekwenjami ransformaji Lorena są międ innmi: nowe spojrenie na równoesność jawisk, skróenie długośi, dlaaja asu ora inne asad składania prędkośi W mehanie relawisnej arówno pęd jak i energia są definiowane inaej niż w mehanie klasnej. Wnika o ależnośi mas od prędkośi Masa jes równoważna energii. Obowiąuje asada ahowania energii-mas 0/0, lao