Matematyka. Justyna Winnicka. rok akademicki 2016/2017. Szkoªa Gªówna Handlowa

Podobne dokumenty
Matematyka. Justyna Winnicka. Na podstawie podręcznika Matematyka. e-book M. Dędys, S. Dorosiewicza, M. Ekes, J. Kłopotowskiego.

Zbiory ograniczone i kresy zbiorów

Oba zbiory s uporz dkowane liniowo. Badamy funkcj w pobli»u kresów dziedziny. Pewne punkty szczególne (np. zmiana denicji funkcji).

Projekt Era inżyniera pewna lokata na przyszłość jest współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Funkcje jednej zmiennej. Granica, ci gªo±. (szkic wykªadu)

1 Przypomnienie wiadomo±ci ze szkoªy ±redniej. Rozwi zywanie prostych równa«i nierówno±ci

1 Poj cia pomocnicze. Przykªad 1. A A d

WYKŁAD Z ANALIZY MATEMATYCZNEJ I. dr. Elżbieta Kotlicka. Centrum Nauczania Matematyki i Fizyki

ANALIZA MATEMATYCZNA 1

Wykªad 4. Funkcje wielu zmiennych.

Zdzisªaw Dzedzej, Katedra Analizy Nieliniowej pok. 611 Kontakt:

Indeksowane rodziny zbiorów

Zbiory i odwzorowania

Czym jest ciąg? a 1, a 2, lub. (a n ), n = 1,2,

Macierze i Wyznaczniki

Macierze i Wyznaczniki

Metodydowodzenia twierdzeń

Maksymalna liczba punktów do zdobycia: 80. Zadanie 1: a) 6 punktów, b) 3 punkty, Zadanie 2: a) 6 punktów, b) 4 punkty,

Informacje pomocnicze

Matematyka wykªad 1. Macierze (1) Andrzej Torój. 17 wrze±nia Wy»sza Szkoªa Zarz dzania i Prawa im. H. Chodkowskiej

Ciagi liczbowe wykład 4

Analiza matematyczna. 1. Ciągi

Matematyka i Statystyka w Finansach. Rachunek Różniczkowy

a 1, a 2, a 3,..., a n,...

Zagadnienia na wej±ciówki z matematyki Technologia Chemiczna

Macierze. 1 Podstawowe denicje. 2 Rodzaje macierzy. Denicja

ANALIZA MATEMATYCZNA. semestr zimowy dr Damian Wi±niewski, KAiRR

Pochodna funkcji jednej zmiennej

*** Teoria popytu konsumenta *** I. Pole preferencji konsumenta 1. Przestrze«towarów 2. Relacja preferencji konsumenta 3. Optymalny koszyk towarów

Materiaªy do Repetytorium z matematyki

A = n. 2. Ka»dy podzbiór zbioru sko«czonego jest zbiorem sko«czonym. Dowody tych twierdze«(elementarne, lecz nieco nu» ce) pominiemy.

CAŠKA NIEOZNACZONA. Politechnika Lubelska. Z.Šagodowski. 18 lutego 2016

Metody dowodzenia twierdze«

Wykład 8. Informatyka Stosowana. 26 listopada 2018 Magdalena Alama-Bućko. Informatyka Stosowana Wykład , M.A-B 1 / 31

Wektor, prosta, płaszczyzna; liniowa niezależność, rząd macierzy

Matematyka 1. Šukasz Dawidowski. Instytut Matematyki, Uniwersytet l ski

Matematyka I. Bezpieczeństwo jądrowe i ochrona radiologiczna Semestr zimowy 2018/2019 Wykład 3

Funkcje, wielomiany. Informacje pomocnicze

Strategia czy intuicja?

Ukªady równa«liniowych

sin x 1+cos 2x. 3. Znajd¹ okres podstawowy funkcji: 6) f(x) = cos(4πx + 2), 8) f(x) = cos 2 x, 9) f(x) = tg πx 4) f 1 ([1, 9]), 5) f ([ 1, 1]),

Twierdzenie Wainera. Marek Czarnecki. Warszawa, 3 lipca Wydziaª Filozoi i Socjologii Uniwersytet Warszawski

Ciągi. Granica ciągu i granica funkcji.

Ciągi liczbowe wykład 3

JAO - J zyki, Automaty i Obliczenia - Wykªad 1. JAO - J zyki, Automaty i Obliczenia - Wykªad 1

Wykªad 05 (granice c.d., przykªady) Rozpoczniemy od podania kilku przykªadów obliczania granic ci gów. n an = + dla a > 1. (5.1) lim.

Matematyka ZLic - 2. Granica ciągu, granica funkcji. Ciągłość funkcji, własności funkcji ciągłych.

Podstawy matematyki dla informatyków

Rozwi zanie równania ró»niczkowego metod operatorow (zastosowanie transformaty Laplace'a).

Funkcje wielu zmiennych

det A := a 11, ( 1) 1+j a 1j det A 1j, a 11 a 12 a 21 a 22 Wn. 1 (Wyznacznik macierzy stopnia 2:). = a 11a 22 a 33 +a 12 a 23 a 31 +a 13 a 21 a 32

Wektory w przestrzeni

Funkcja. Poj cie funkcji i podstawowe wªasno±ci. Dziedzina

ARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15

Finanse i Rachunkowość studia niestacjonarne Wprowadzenie do teorii ciągów liczbowych (treść wykładu z 21 grudnia 2014)

ARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15

7. CIĄGI. WYKŁAD 5. Przykłady :

Funkcja rzeczywista zmiennej rzeczywistej. Pochodna (szkic wykªadu)

Elementy geometrii w przestrzeni R 3

Teoria grafów i jej zastosowania. 1 / 126

Wybrane poj cia i twierdzenia z wykªadu z teorii liczb

f(x) f(x 0 ) i f +(x 0 ) := lim = f(x 0 + x) f(x 0 ) wynika ci gªo± funkcji w punkcie x 0. W ka»dym przypadku zachodzi:

W poprzednim odcinku... Podstawy matematyki dla informatyków. Relacje równowa»no±ci. Zbiór (typ) ilorazowy. Klasy abstrakcji

Maªgorzata Murat. Modele matematyczne.

Tw. 1. Je»eli ci g {a n } ma granic a i ci g {b n } ma granic b, to ci g {a n b n } ma granic a b. Tw. 2. b n. Tw. 3. Tw. 4.

Relacj binarn okre±lon w zbiorze X nazywamy podzbiór ϱ X X.

Ÿ1 Oznaczenia, poj cia wst pne

Podstawy logiki i teorii zbiorów wiczenia

Rachunek caªkowy funkcji wielu zmiennych

Przekroje Dedekinda 1

ELEMENTARNA TEORIA LICZB. 1. Podzielno±

Równania ró»niczkowe I rz du (RRIR) Twierdzenie Picarda. Anna D browska. WFTiMS. 23 marca 2010

Wykªad 7. Ekstrema lokalne funkcji dwóch zmiennych.

Liczby zespolone. dr Krzysztof yjewski Mechatronika; S-I 0.in». 6 pa¹dziernika Oznaczenia. B dziemy u»ywali nast puj cych oznacze«:

Analiza matematyczna i algebra liniowa Wprowadzenie Ciągi liczbowe

Ekstremalnie fajne równania

Logika matematyczna (16) (JiNoI I)

PRÓBNY EGZAMIN MATURALNY

c Marcin Sydow Spójno± Grafy i Zastosowania Grafy Eulerowskie 2: Drogi i Cykle Grafy Hamiltonowskie Podsumowanie

ARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15

Matematyka dyskretna dla informatyków

Wykład 7. Informatyka Stosowana. 21 listopada Informatyka Stosowana Wykład 7 21 listopada / 27

Treści programowe. Matematyka. Literatura. Warunki zaliczenia. Funkcje elementarne. Katarzyna Trąbka-Więcław

Analiza matematyczna dla informatyków Notatki z wykªadu. Maciej Paluszy«ski

Zagadnienia do egzaminu ustnego z matematyki dla Uzupełniającego Liceum Ogólnokształcącego dla Dorosłych - III semestr

ARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15

Elementy geometrii analitycznej w przestrzeni

ARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15

O pewnym zadaniu olimpijskim

Zadania z analizy matematycznej - sem. II Funkcje, ich granice i ciągłość

Ciaªa i wielomiany. 1 Denicja ciaªa. Ciaªa i wielomiany 1

Zajęcia nr 1 (1h) Dwumian Newtona. Indukcja. Zajęcia nr 2 i 3 (4h) Trygonometria

I Rok LOGISTYKI: wykªad 2 Pochodna funkcji. iloraz ró»nicowy x y x

ARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15

Podzbiory Symbol Newtona Zasada szuadkowa Dirichleta Zasada wª czania i wyª czania. Ilo± najkrótszych dróg. Kombinatoryka. Magdalena Lema«ska

1. Przedstaw w postaci algebraicznej liczby zespolone: 2. Narysuj zbiory punktów na pªaszczy¹nie:

p q, czyli p2 = 2q 2 gdzie p, q s wzgl dnie pierwsze. Mamy w takiej sytuacji trzy mo»liwo±ci: 2 = i) obie liczby p, q s nieparzyste;

granicą ciągu funkcyjnego (f n ) n N W symbolicznym zapicie fakt, że f jest granicą ciągu funkcyjnego (f n ) n N możemy wyrazić następująco: ε>0 N N

Zastosowania matematyki

E-learning - matematyka - poziom rozszerzony. Granice ciągów. Materiały merytoryczne do kursu

Transkrypt:

Matematyka Justyna Winnicka Szkoªa Gªówna Handlowa rok akademicki 2016/2017

kontakt, konsultacje, koordynator mail: justa_kowalska@yahoo.com, jkowal4@sgh.waw.pl, justyna.winnicka@sgh.waw.pl konsultacje: ±roda, 13:30-14:30, 28 M strona na Niezb dniku: www.e-sgh.pl/winnicka koordynator przedmiotu: dr Maria Ekes, maria.ekes@sgh.waw.pl Warunki zaliczenia (szczegóªy na Niezb dniku) 2 kolokwia, w ka»dym 5 zada«po 6 punktów zaliczenie wicze«(od 30 punktów) to warunek dopuszczenia do egzaminu egzamin: 5 zada«po 6 punktów plus punkty dodatkowe za zaliczone wiczenia: dst 0 punktów dst+ 1 punkt db 2 punkty db+ 3 punkty bdb 4 punkty Literatura Podr czniki obowi zkowe J. Kªopotowski, W. Marcinkowska-Lewandowska, M. Nykowska, I. Nykowski, Matematyka dla ekonomicznych studiów zaocznych i wieczorowych, Szkoªa Gªówna Handlowa w Warszawie M. D dys, S. Dorosiewicz, M. Ekes, J. Kªopotowski Matematyka. e-book, Szkoªa Gªówna Handlowa, platforma e-learningowa Podr czniki uzupeªniaj ce W. Dubnicki Matematyka. Denicje. Twierdzenia. Zadania, Wydawnictwo DRUKPOL S. Dorosiewicz, J. Kªopotowski, D. Koªatkowski Matematyka. Tom I, pod redakcj naukow S. Dorosiewicza, Szkoªa Gªówna Handlowa w Warszawie J. Laszuk Matematyka. Studium podstawowe, Ocyna Wydawnicza Szkoªy Gªównej Handlowej

Denicja Ci giem liczbowym nazywamy dowoln funkcj a : N R, gdzie N = {1, 2, 3,...} jest zbiorem liczb naturalnych, a R zbiorem liczb rzeczywistych. Warto± a n = a(n) nazywamy n-tym wyrazem ci gu. Ci g oznaczamy symbolem {a n : n N}, lub krócej (a n). Ci g naturalnych liczb nieparzystych mo»emy opisa : wymieniaj c kilka pocz tkowych wyrazów: 1, 3, 5, 7,..., podaj c wzór na n-ty wyraz ci gu: a n = 2n 1, n N, podaj c zale»no± rekurencyjn (tzn. odpowiedni liczb pocz tkowych wyrazów oraz ogóln zale»no± mi dzy wyrazem tego ci gu, a wyrazami go poprzedzaj cymi): a 1 = 1, a n+1 = a n + 2 dla n 1. Je»eli kapitaª pocz tkowy K zªo»ymy na n lat w banku, w którym oprocentowanie lokat wynosi p% w skali rocznej, to kapitaª ko«cowy K n wyra»a si wzorem: K n = K(1 + p 100 )n

Denicja Mówimy,»e (a n) jest ci giem rosn cym a n+1 > a n (a n+1 a n > 0), niemalej cym a n+1 a n, malej cym a n+1 < a n, nierosn cym a n+1 a n, staªym a n+1 = a n, Ci g maj cy jedn z wymienionych wªasno±ci nazywamy ci giem monotonicznym. Sprawdzimy, czy ci g o wyrazie ogólnym a n = 2n jest ci giem monotonicznym. n! W tym celu zbadamy znak wyra»enia dla n N. a n+1 a n

Denicja Mówimy,»e ci g (a n) jest ograniczony z góry ograniczony z doªu ograniczony a n M, M R a n m, m R m a n M. m,m R Zbadamy, czy ci g a n = 2n jest ograniczony. n! Denicja Mówimy,»e liczba g R jest granic (wªa±ciw ) ci gu (a n), je±li i piszemy a n g < ε ε>0 N ε N n>n ε an = g lub an g lub an g. n Je±li (a n) ma granic g R, to mówimy,»e jest zbie»ny do g. Je±li nie ma granicy (wªa±ciwej), mówimy,»e jest rozbie»ny.

Poka»emy z denicji,»e n 2 = 1. n Poka»emy,»e ci g a n = ( 1) n nie ma granicy. Twierdzenie Ci g zbie»ny ma dokªadnie jedn granic. Twierdzenie Ka»dy ci g zbie»ny jest ograniczony. Twierdzenie Ci g monotoniczny i ograniczony jest zbie»ny.

Twierdzenie (algebraiczne wªasno±ci granic wªa±ciwych) Je±li an = a oraz bn = b, gdzie a, b R, to (an ± bn) = a ± b, anbn = ab, a n = a, gdy b 0 i bn 0, b n b an = a. Twierdzenie (granice wybranych ci gów) a > 0 = n a = 1, n n = 1, an = 0 a < 1, a n > 0 an = a b > 0 = ban = b a an = a a > 0 = (an)α = a α

Denicja Mówimy,»e ci g (a n) ma granic niewªa±ciw + (odp. ), je±li a n > M (odp. a n < M) M R N M N n>n M i piszemy an = + (odp. ) lub an + (odp. ) lub an + n (odp. ). Je±li (a n) ma granic niewªa±ciw + (odp. ) to mówimy,»e jest rozbie»ny do + (odp. ). Wyka»emy,»e ci g o wyrazie ogólnym a n = 3n 4 jest rozbie»ny do. Dany jest ci g arytmetyczny (a n) o ró»nicy r R. Je±li r > 0, to a n. Je±li r < 0, to a n.

Twierdzenie (algebraiczne wªasno±ci granic niewªa±ciwych) Niech (a n) i (b n) b d ci gami liczbowymi. Je±li a n i b n, to a n + b n, a n b n ; je±li a n i b n, to a n + b n, a n b n ; je±li a n i b n, to a n b n, b n a n, a n b n ; a je±li a n a, gdzie a R i b n ±, to a n + b n ±, n 0; b n je±li a n a, gdzie a > 0 i b n ±, to je±li a n a, gdzie a < 0 i b n ±, to a n b n ± ; a n b n. Skrótowy zapis + =, =, + ( ) =, ( ) ( ) =, ( ) =, ( ) =, ( ) =, a + (± ) = ±, a ± = 0, 5 (± ) = ±, 1 (± ) =. 2

(y) n n [ 2n 1 = 1 2 1 ] [ 1 ] = = 0 2(3 17n )(3 n 17) = [2 (3 )( 17) ] = [2 ( ) ] = [2 ] = 0. Twierdzenie (o trzech ci gach) Je±li zachodz warunki n>n 0 c n a n b n, cn = bn = g, to an = g. Obliczymy granice i cos( nπ) n n 2 n + 3 n + 5 n.

Symbole (wyra»enia) nieoznaczone (symbol [ 0 0 ] ) a n 0, b n 0, [ 0 0 a n b n [ 0 0 ] =? a n = 1 n 0, bn = 1 n 0, a n = 1 n 0, bn = 1 n 2 0, a n b n = 1 1, a n = n +, b n a n = ( 1)n 0, b n n = 1 n 0, a n = ( 1) b n - granica nie istnieje. n ] nazywamy symbolem nieoznaczonym. Symbole (wyra»enia) nieoznaczone [ ] [ + ] [ 0 0 ] [ ± ] ± [0 (± )] [1 ± ] [ 0] [0 0 ] (»e synbole nieoznaczone s nieoznaczone)

(wa»ny!) Rozwa»my ci g o wyrazie ogólnym a n = ( 1 + 1 n ) n. Poka»emy,»e (a n) jest monotoniczny i ograniczony (a wi c zbie»ny). monotoniczno± : a n = ( 1 + 1 n ) n = = ( n 0)( 1 n ) 0 + ( n 1)( 1 n ) 1 + ( n 2)( 1 n ) 2 +... + ( n n)( 1 n ) n = = 1 + n 1 n 1 + n(n 1) 2! 1 +... + n! n 2 n! 1 n n = = 1 + 1 + 1 1 n +... + (1 1 n 1 )...(1 ) n n. 2! n! a n+1 = ( 1 + 1 ) n+1 n+1 = = ( n+1)( 1 ) 0 ( 0 n+1 + n+1 1 = 1 + (n + 1) 1 (n+1) 1 )( 1 n+1 + (n+1)n 2! ) 1 ( + n+1 )( 1 2 n+1 1 (n+1) 2 n 1 )...(1 n+1 n+1 ) = 1 + 1 + 1 1 n+1 +... + (1 1 2! wyrazy sum otrzymujemy a n a n+1. ) 2 ( +...+ n+1 )( 1 n n+1 +... + (n+1)! (n+1)! 1 (n+1) n+1 = + (1 1 n+1 )...(1 n n+1 ) n! (n+1)! ) n ( + n+1 )( 1 ) n+1 n+1 n+1 =. Porównuj c kolejne

(c.d.) ograniczono± : z doªu: ci g (a n) jest niemalej cy, a wi c a n a 1 = 2 dla ka»dego n N, z góry: a n = 1 + 1 + 1 1 n +... + (1 1 n 1 )...(1 ) n n 2! n! 1 + 1 + 1 2! + 1 3! +... + 1 n! 1 + 1 + 1 2 1 + 1 2 2 +... + 1 2 n 1 = = 1 + 1 ( 1 2 )n 1 1 2 1 + 1 1 1 2 = 3. Granic ci gu ( 1 + 1 n ) n nazywamy liczb Eulera i oznaczamy liter e ( 1 ) n 1 + = e = 2.7182818... n Twierdzenie Je»eli an = lub an =, to (y) ( 1 ) an 1 + = e. a n