CAŠKA NIEOZNACZONA. Politechnika Lubelska. Z.Šagodowski. 18 lutego 2016

Podobne dokumenty
Informacje pomocnicze:

Maciej Grzesiak Instytut Matematyki Politechniki Poznańskiej. Całki nieoznaczone

CAŁKI NIEOZNACZONE C R}.

Informacje pomocnicze

Liczby zespolone Pochodna Caªka nieoznaczona i oznaczona Podstawowe wielko±ci zyczne. Repetytorium z matematyki

Zadania z analizy matematycznej - sem. II Całki nieoznaczone

Matematyka 1. Šukasz Dawidowski. Instytut Matematyki, Uniwersytet l ski

1 Caªki nieoznaczone: caªkowanie jako operacja (prawie) odwrotna do ró»niczkowania

Całki nieoznaczone. 1 Własności. 2 Wzory podstawowe. Adam Gregosiewicz 27 maja a) Jeżeli F (x) = f(x), to f(x)dx = F (x) + C,

Legalna ±ci ga z RRI 2015/2016

1. Przedstaw w postaci algebraicznej liczby zespolone: 2. Narysuj zbiory punktów na pªaszczy¹nie:

Liniowe równania ró»niczkowe n tego rz du o staªych wspóªczynnikach

Wykład 10: Całka nieoznaczona

Funkcje elementarne. Matematyka 1

Rozdział 9. Funkcja pierwotna. 9.1 Funkcja pierwotna

1 Przypomnienie wiadomo±ci ze szkoªy ±redniej. Rozwi zywanie prostych równa«i nierówno±ci

6. Całka nieoznaczona

Rachunek caªkowy funkcji wielu zmiennych

Wykład 5. Zagadnienia omawiane na wykładzie w dniu r

Funkcja rzeczywista zmiennej rzeczywistej. Pochodna (szkic wykªadu)

Wykład VI. Badanie przebiegu funkcji. 2. A - przedział otwarty, f D 2 (A) 3. Ekstrema lokalne: 4. Punkty przegięcia. Uwaga!

Treści programowe. Matematyka 1. Efekty kształcenia. Literatura. Warunki zaliczenia. Ogólne własności funkcji. Definicja 1. Funkcje elementarne.

Funkcje jednej zmiennej. Granica, ci gªo±. (szkic wykªadu)

punkcie. Jej granica lewostronna i prawostronna w punkcie x = 2 wynosz odpowiednio:

Funkcje wielu zmiennych

Materiaªy do Repetytorium z matematyki

Funkcja kwadratowa, wielomiany oraz funkcje wymierne

I Rok LOGISTYKI: wykªad 2 Pochodna funkcji. iloraz ró»nicowy x y x

Pochodna funkcji jednej zmiennej

1 Całki nieoznaczone: całkowanie jako operacja (prawie) odwrotna do różniczkowania

10. arccos 3 + 4x, 11. tg sin cos x, 12. arcctg x ctg 2x, arcsin(2x 1) arcsin 2x 1, 21. sin2 x 2 1,

Treści programowe. Matematyka. Literatura. Warunki zaliczenia. Funkcje elementarne. Katarzyna Trąbka-Więcław

Analiza Matematyczna MAT1317

Zadania. 4 grudnia k=1

I. Pochodna i różniczka funkcji jednej zmiennej. 1. Definicja pochodnej funkcji i jej interpretacja fizyczna. Istnienie pochodnej funkcji.

Ekstremalnie fajne równania

1. Pochodna funkcji. 1.1 Pierwsza pochodna - definicja i własności Definicja pochodnej

III. Funkcje rzeczywiste

ELEKTROTECHNIKA Semestr 1 Rok akad / ZADANIA Z MATEMATYKI Zestaw Przedstaw w postaci algebraicznej liczby zespolone: (3 + 2j)(5 2j),

5. Całka nieoznaczona

Elementy geometrii w przestrzeni R 3

Zadania z analizy matematycznej - sem. II Ekstrema funkcji wielu zmiennych, twierdzenia o funkcji odwrotnej i funkcji uwikªanej

Rozwi zanie równania ró»niczkowego metod operatorow (zastosowanie transformaty Laplace'a).

1 Wyrażenia potęgowe i logarytmiczne.

Treści programowe. Matematyka. Efekty kształcenia. Warunki zaliczenia. Literatura. Funkcje elementarne. Katarzyna Trąbka-Więcław

Indukcja matematyczna

Rachunek ró»niczkowy funkcji jednej zmiennej

Metody numeryczne i statystyka dla in»ynierów

1 + x 1 x 1 + x + 1 x. dla x 0.. Korzystając z otrzymanego wykresu wyznaczyć funkcję g(m) wyrażającą liczbę pierwiastków równania.

Sprawy organizacyjne. dr Barbara Przebieracz Bankowa 14, p.568

Czy funkcja zadana wzorem f(x) = ex e x. 1 + e. = lim. e x + e x lim. lim. 2 dla x = 1 f(x) dla x (0, 1) e e 1 dla x = 1

Wykład 11. Informatyka Stosowana. Magdalena Alama-Bućko. 18 grudnia Magdalena Alama-Bućko Wykład grudnia / 22

Zadania z analizy matematycznej - sem. II Rachunek ró»niczkowy funkcji wielu zmiennych

Zbiory i odwzorowania

Wykład 5. Informatyka Stosowana. 7 listopada Informatyka Stosowana Wykład 5 7 listopada / 28

Wykład 5. Informatyka Stosowana. 6 listopada Informatyka Stosowana Wykład 5 6 listopada / 28

Kurs z matematyki - zadania

Matematyka I. Bezpieczeństwo jądrowe i ochrona radiologiczna Semestr zimowy 2018/2019 Wykład 12

WYDZIAŁ INFORMATYKI I ZARZĄDZANIA, studia niestacjonarne ANALIZA MATEMATYCZNA1, lista zadań 1

Rozwiązania zadań z kolokwium w dniu r. Zarządzanie Licencjackie, WDAM, grupy I i II

x 2 5x + 6 x 2 x 6 = 1 3, x 0sin 2x = 2, 9 + 2x 5 lim = 24 5, = e 4, (i) lim x 1 x 1 ( ), (f) lim (nie), (c) h(x) =

ANALIZA NUMERYCZNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15

Funkcje wielu zmiennych

Całka nieoznaczona wykład 7 ( ) Motywacja

Macierze. Dziaªania na macierzach. 1. Niech b d dane macierze , D = , C = , B = 4 12 A = , F = , G = , H = E = a) Obliczy A + B, 2A 3B,

Funkcja pierwotna. Całka nieoznaczona. Podstawowe wzory. Autorzy: Konrad Nosek

Szereg Taylora Javier de Lucas. f k) (x 0 ) (x x 0 ) k + R n (x, x 0 ), k! (x x 0 ) k k!

KLASA II LO Poziom rozszerzony (wrzesień styczeń)

Funkcje, wielomiany. Informacje pomocnicze

1 Poj cia pomocnicze. Przykªad 1. A A d

1 Funkcje elementarne

Szeregi funkcyjne. Szeregi potęgowe i trygonometryczne. Katedra Matematyki Wydział Informatyki Politechnika Białostocka

1 Równania różniczkowe zwyczajne

Pochodna funkcji. Pochodna funkcji w punkcie. Różniczka funkcji i obliczenia przybliżone. Zastosowania pochodnych. Badanie funkcji.

n=0 (n + r)a n x n+r 1 (n + r)(n + r 1)a n x n+r 2. Wykorzystując te obliczenia otrzymujemy, że lewa strona równania (1) jest równa

Macierze i Wyznaczniki

Wykład 3 Równania rózniczkowe cd

Analiza matematyczna i algebra liniowa Całka oznaczona

Zagadnienia na wej±ciówki z matematyki Technologia Chemiczna

Rozdział 2. Liczby zespolone

1. Równania i nierówności liniowe

f(x) f(x 0 ) i f +(x 0 ) := lim = f(x 0 + x) f(x 0 ) wynika ci gªo± funkcji w punkcie x 0. W ka»dym przypadku zachodzi:

Wykªad 12. Transformata Laplace'a i metoda operatorowa

Wykªad 4. Funkcje wielu zmiennych.

Wykªad 7. Ekstrema lokalne funkcji dwóch zmiennych.

Rozwiązania zadań z kolokwium w dniu r. Zarządzanie Inżynierskie, WDAM, grupy I i II

III. RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE ZWYCZAJNE

Granica i ciągłość funkcji. 1 Granica funkcji rzeczywistej jednej zmiennej rzeczywistej

Metody dowodzenia twierdze«

Wykład 2 Zmienne losowe i ich rozkłady

1 Funkcja wykładnicza i logarytm

f(x + x) f(x) . x Pochodne ważniejszych funkcji elementarnych (c) = 0 (x α ) = αx α 1, gdzie α R \ Z (sin x) = cos x (cos x) = sin x

Rachunek różniczkowy i całkowy 2016/17

1. Wielomiany Podstawowe definicje i twierdzenia

1 Szeregi potęgowe. 1.1 Promień zbieżności szeregu potęgowego. Wydział Informatyki, KONWERSATORIUM Z MATEMATYKI, 2008/2009.

Funkcje trygonometryczne. XX LO (wrzesień 2016) Matematyka elementarna Temat #5 1 / 14

Matematyka licea ogólnokształcące, technika

Równania ró»niczkowe I rz du (RRIR) Twierdzenie Picarda. Anna D browska. WFTiMS. 23 marca 2010

Materiały do ćwiczeń z matematyki. 3 Rachunek różniczkowy funkcji rzeczywistych jednej zmiennej

Matematyka i Statystyka w Finansach. Rachunek Różniczkowy

Transkrypt:

WYKŠAD CAŠKA NIEOZNACZONA Z.Šagodowski Politechnika Lubelska 8 lutego 06

Denicja CAŠKA NIEOZNACZONA Funkcja F jest funkcja pierwotn funkcji f na przedziale A, je»eli Zauwa»my,ze F (x) = f (x), dla ka»dego x A. [sin x] = cos x, [sin x + 3] = cos x [sin x π] = cos x Zatem funkcja pierwotn funkcji f (x) = cos x jest ka»da funkcja postaci: F (x) = sin x + c, c R Twierdzenie Niech F b dzie funkcja pierwotn funkcji f na przedziale A. Wtedy G(x) = F (x) + C, C R jest funkcja pierwotn funkcji f na A Ka»da funkcje pierwotn funkcji f na A mo»na przedstawi w postaci F (x) + C, C R.

Uwaga Powy»sze twierdzenie mówi o postaci funkcji pierwotnej dla ustalonej funkcji. Funkcje pierwotne maj posta F (x) + C i tylko takie s funkcjami pierwotnymi. Twierdzenie Je»eli funkcja jest ci gªa na przedziale A to ma funkcj pierwotn na tym przedziale Denicja Niech F b dzie funkcj pierwotn funkcji f na przedziale A. Caªk nieoznaczon z funkcji f na przedziale A nazywamy zbiór wszystkich funkcji pierwotnych funkcji f. Caªk nieoznaczon funkcji f oznaczany f (x)dx = F (x) + C

Z denicji wynikaj nast pujce wªasno±ci: ( f (x)dx ) = f (x) f (x)dx = f (x) + C

PODSTAWOWE WZORY RACHUNKU CAŠKOWEGO: () 0 dx = C; x R; () dx = x + C; x R; (3) x α dx = α + x α+ + C, α ; zakres zmiennej x zale»y od α (4) dx = ln x + C; x 0 x (5) a x dx = ax + C; a > 0, a, x R ln a (6) e x dx = e x + C; x R; (7) sin x dx = cos x + C; x R; (8) cos x dx = sin x + C; x R;

(9) (0) () () (3) (4) (5) (6) cos x dx = x + C; x ( π tg + kπ, π + kπ), k Z sin x dx = x + C; x (kπ, (k + ctg )π) k Z dx = arc sin x + C = arc cos x + C; x (, ) x dx = arctg x + C; x R; + x sinh x dx = cosh x + C; x R; cosh x dx = sinh x + C x R; dx = ctgh x + C; x 0; sinh x dx = tgh x + C x R. cosh x

Ponadto przydatne s wzory: f (x) dx = ln f (x) + C. f (x) f (x) dx = f (x) + C. f (x) f (x) f (x) dx = f (x) + C. f (ax) dx = F (ax) + C, gdzie F jest funkcj pierwotn a funkcji f. W powy»szych wzorach symbol C oznacza dowoln staª rzeczywist.

Twierdzenie Niech funkcje f i g maja funkcje pierwotne oraz α, β R. Wówczas: (αf (x) + βg(x))dx = α f (x)dx + β g(x)dx. Uwaga Wzór ten jest prawdziwy dla dowolnej liczby skªadników. Twierdzenie (Caªkowanie przez cz ±ci) Je»eli funkcje f i g maja ci gªe pochodne to f (x)g (x)dx = f (x)g(x) f (x)g(x)dx.

Twierdzenie (Caªkowanie przez podstawianie) Je»eli funkcja f : (a, b) R ma funkcj pierwotn F, a funkcja g : (α, β) (a, b) jest ró»niczkowalna to funkcja pierwotn funkcji f (g(x))g (x) jest funkcja F g oraz f (g(x))g (x)dx = f (t)dt, gdzie g(x) = t. Uwaga Czasem w obliczeniu caªki f (x)dx wygodne jest podstawienie x = g(t) i wtedy f (x)dx = f (g(t))g (t)dt.

Caªkowanie funkcji wymiernych Funkcja wymiern postaci A (x a) r, gdzie A i a oznaczaj liczby rzeczywiste, za± r jest liczb naturaln nazywamy uªamkiem prostym pierwszego rodzaju. Funkcj wymiern postaci Ax + B (x px + q) r gdzie A, B, p i q oznaczaj liczby rzeczywiste, p 4q < 0, za± r jest liczb naturaln nazywamy uªamkiem prostym drugiego rodzaju.

Caªkowanie uªamków prostych pierwszego rodzaju: dla r=. A dx = {t = x a} = A dt = A ln t +C = A ln x a +C x a t dla r A dx = {t = x a} = A (x a) r t r dt = A t r r + C = A + C. r (x a) r

Caªkowanie uªamków prostych drugiego rodzaju: dla r=. Ax + B x + px + q dx = A x + p x + px + q dx ( + B Ap ) x + px + q dx. Pierwsza z caªek obliczmy przez podstawienie t = x + px + q otrzymuj c x + p x + px + q dx = ln x + px + q + C.

Aby obliczy drug caªk zauwa»my,»e x + px + q = (x + p ) 4. Zatem kªad c x + p = 4 t mamy = x + px + q dx = ( ) 4 t + dt = = gdzie = p 4q. ( 4 ( 4 ) arc tg x + p 4 4 ) (t + ) dt ( ) arc tg t + C 4 + C

Ostatecznie otrzymujemy: Ax + B x + px + q dx = A ln x + px + q ( + B Ap ) 4q p 4q p arc tg x + p 4q p + C

Dla r Ax + B (x + px + q) r dx = A + ( B Ap x + p (x + px + q) r dx ) (x + px + q) r dx. Pierwsza z caªek obliczmy analogicznie jak wy»ej stosuj c podstawienie t = x + px + q.mamy x + p (x + px + q) r dx = r (x + px + q) r + C.

Podobnie obliczmy drug caªk, tzn stosujemy podstawienie x + p = 4 t (x + px + q) r dx = = ( ) r 4 ( 4 4 (t + ) r dt ) r (t + ) r dt gdzie = p 4q. Nast pnie obliczmy ostatni caªk stosuj c wzór rekurencyjny dx (x + ) r = x n 3 dx + n ( + x ) r n ( + x ) r

Caªkowanie funkcji wymiernych wªa±ciwych. Funkcja wymiern f (x) = L(x) M(x) nazywamy wªa±ciw, gdy stopie«wielomianu w liczniku jest mniejszy od stopnia wielomianu w mianowniku. Niech dany b dzie rozkªad mianownika na czynniki M(x) = a(x a ) k...(x a m ) km (x +p x+q ) l...(x +p s x+q s ) ls ( ) gdzie a, a,..., a m, p, q,..., p s, q s s to liczby rzeczywiste przy czym a 0, p i 4q < 0, i =,,.., s a wykªadniki k,...k m, l,..., l m s liczbami naturalnymi.

Twierdzenie (O rozkªadzie funkcji wymiernej wªa±ciwej na uªamki proste) Je»eli mianownik funkcji f (x) = L(x) M(x) jest postaci (*) to funkcje f mo»na przedstawi jako sum uªamków prostych L(x) m k M(x) = j l A i,j s j (x a j ) i + B i,j x + C i,j (x + p j x + q j ) i j= i= gdzie A i,j, i =,..., k j, j =,..., m oraz B i,j, C i,j, i =,..., l j, j =,..., s sa to,liczby rzeczywiste okre±lone jednoznacznie. j= i=

W przypadku gdy funkcja wymierna nie jest funkcj wymiern wªa±ciw (tzn stopie«wielomianu w liczniku jest nie mniejszy od stopnia wielomianu w mianowniku )dzielimy wielomian b d cy w liczniku przez wielomian znajduj cy si w mianowniku, sprowadzaj c caªkowanie tej funkcji do caªkowania wielomianu i ewentualnie pewnej funkcji wymiernej wªa±ciwej.

Caªkowanie funkcji trygonometrycznych R(sin x, cos x)dx (R(u,v)- funkcja wymierna zmiennych u, v.) Podstawienie t = tg x Stosujemy wzory: czyli x = arc tg t, dx = + t dt. Zatem sin x = tg x + tg x sinx = ; cos α = tg x + tg x ; t t ; cos x = + t + t ; Podstawienie to sprowadza caªk R(sin x, cos x)dx do caªki z funkcji wymiernej zmiennej t.

Uwaga. Je»eli funkcja R(u,v) ma dodatkowo pewne wªasno±ci tzn. R( u, v) = R(u, v) to podstawiamy t = cos x R(u, v) = R(u, v) to podstawiamy t = sin x R( u, v) = R(u, v) to podstawiamy t = tg x

R(sin x, cos x, sin x cos x)dx (R- funkcja wymierna trzech zmiennych.) Podstawienie t = tg x czyli x = arc tg t, dx = dt. Ze wzorów + t sin x = otrzymujemy sin x = tg x + tg x ; cos α = tg x ; sin x cos x = + tg x + tg x t + t ; cos x = + t ; sin x cos x = t + t.

Caªkowanie funkcji trygonometrycznych Caªki o postaci sin m x cos n xdx, m,n -liczby naturalne: je»eli m i n s liczbami parzystymi to mamy caªki typu. je»eli m jest liczb nieparzyst to podstawiamy t = cos x; je»eli n jest liczb nieparzyst to podstawiamy t = sin x.

Caªkowanie funkcji trygonometrycznych Caªki o postaci sin(mx) cos(nx)dx, sin(mx) sin(nx)dx, i cos(mx) cos(nx)dx, m,n -staªe wyznaczamy wykorzystuj c to»samo±ci: sin mx sin nx = [cos(m n)x cos(m + n)x] ; sin mx cos nx = [sin(m n)x + sin(m + n)x] ; cos mx cos nx = [cos(m n)x + cos(m + n)x].

Caªkowanie pewnych funkcji niewymiernych R ( x, n ax + b cx + d ) dx,; ad bc 0, R(u, v) jest ilorazem wielomianów zmiennych u, v. Do caªki tej stosujemy podstawienie: t = n ax + b cx + d Powy»sza caªka sprowadza si do caªki z funkcji wymiernej.

R ( x, ) ax + bx + c dx,; a 0, 0. Przy obliczaniu tej caªki stosujemy podstawienia Eulera.. Pierwsze podstawienie Eulera stosujemy gdy a > 0: ax + bx + c = t ± x a. Drugie podstawienie Eulera stosujemy gdy c > 0: ax + bx + c = tx c 3. Trzecie podstawienie Eulera stosujemy gdy > 0: ax + bx + c = a(x x )(x x ) = t(x x ) Powy»sza caªka sprowadza si do caªki z funkcji wymiernej.