Zginanie Proste Równomierne Belki

Podobne dokumenty
>> ω z, (4.122) Przybliżona teoria żyroskopu

2. ELEMENTY TEORII PRĘTÓW SILNIE ZAKRZYWIONYCH (Opracowano na podstawie [9, 11, 13, 34, 51])

Laboratorium wytrzymałości materiałów

7. WYZNACZANIE SIŁ WEWNĘTRZNYCH W BELKACH

Pytania przygotowujące do egzaminu z Wytrzymałości Materiałów sem. I studia niestacjonarne, rok ak. 2014/15

2. Pręt skręcany o przekroju kołowym

MES W ANALIZIE SPRĘŻYSTEJ UKŁADÓW PRĘTOWYCH

Podstawowe przypadki (stany) obciążenia elementów : 1. Rozciąganie lub ściskanie 2. Zginanie 3. Skręcanie 4. Ścinanie

Zginanie ukośne LABORATORIUM WYTRZYMAŁOŚCI MATERIAŁÓW. Katedra Wytrzymałości Materiałów i Metod Komputerowych Mechaniki

KONWENCJA ZNAKOWANIA MOMENTÓW I WZÓR NA NAPRĘŻENIA

Wytrzymałość Materiałów

Pytania przygotowujące do egzaminu z Wytrzymałości Materiałów sem. I studia niestacjonarne, rok ak. 2015/16

Liczba godzin Liczba tygodni w tygodniu w semestrze

MECHANIKA I WYTRZYMAŁOŚĆ MATERIAŁÓW - OBLICZANIE SIŁ WEWNĘTRZNYCH W BELKACH

wiczenie 15 ZGINANIE UKO Wprowadzenie Zginanie płaskie Zginanie uko nie Cel wiczenia Okre lenia podstawowe

J. Szantyr - Wykład 4 Napór hydrostatyczny Napór hydrostatyczny na ściany płaskie

Przykład 4.1. Ściag stalowy. L200x100x cm 10 cm I120. Obliczyć dopuszczalną siłę P rozciagającą ściąg stalowy o przekroju pokazanym na poniższym

Zadanie 3. Belki statycznie wyznaczalne. Dla belek statycznie wyznaczalnych przedstawionych. na rysunkach rys.a, rys.b, wyznaczyć:

Zginanie proste belek

TEMAT: Próba statyczna rozciągania metali. Obowiązująca norma: PN-EN :2002(U) Zalecana norma: PN-91/H lub PN-EN AC1

3. WSPÓŁCZYNNIK ŚCINANIA (KOREKCYJNY)

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z PRZEDMIOTU: KONSTRUKCJE BUDOWLANE klasa III Podstawa opracowania: PROGRAM NAUCZANIA DLA ZAWODU TECHNIK BUDOWNICTWA

Dr inż. Janusz Dębiński

Katedra Geotechniki i Budownictwa Drogowego. WYDZIAŁ NAUK TECHNICZNYCH Uniwersytet Warmińsko-Mazurski

Mechanika teoretyczna

Przykład 4.2. Sprawdzenie naprężeń normalnych

Przykład 1 Dany jest płaski układ czterech sił leżących w płaszczyźnie Oxy. Obliczyć wektor główny i moment główny tego układu sił.

Część 1 2. PRACA SIŁ WEWNĘTRZNYCH 1 2. PRACA SIŁ WEWNĘTRZNYCH Wstęp

ROZCIĄGANIE I ŚCISKANIE OSIOWE. Pojęcia podstawowe. Zasada de Saint Venanta

Document: Exercise-03-manual /12/ :54--- page 1 of 8 INSTRUKCJA DO ĆWICZENIA NR 3. Optymalizacja wielowarstwowych płyt laminowanych

Funkcje pola we współrzędnych krzywoliniowych cd.

ZGINANIE PŁASKIE BELEK PROSTYCH

Rysunek Łuk trójprzegubowy, kołowy, obciążony ciężarem własnym na prawym odcinku łuku..

Funkcje zespolone. 2 Elementarne funkcje zespolone zmiennej zespolonej

Przykład 3.7. Naprężenia styczne przy zginaniu belki cienkościennej.

Wyboczenie ściskanego pręta

Dodawanie i mnożenie liczb zespolonych są działaniami wewnętrznymi tzn., że ich wynikiem jest liczba zespolona.

Projekt: Data: Pozycja: A ch = 0,5 20, ,40 = 5091,1 cm 4

MIESZANY PROBLEM POCZĄTKOWO-BRZEGOWY W TEORII TERMOKONSOLIDACJI. ZAGADNIENIE POCZĄTKOWE

Równanie Schrödingera dla elektronu w atomie wodoru Równanie niezależne od czasu w trzech wymiarach współrzędne prostokątne

Politechnika Białostocka INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH

PRZEKŁADNIE ZĘBATE CZOŁOWE ŚRUBOWE. WALCOWE (równoległe) STOŻKOWE (kątowe) ŚLIMAKOWE HIPERBOIDALNE. o zebach prostych. walcowe. o zębach.

Przykład Łuk ze ściągiem, obciążenie styczne. D A

STATYCZNA PRÓBA SKRĘCANIA

Mechanika teoretyczna

MECHANIKA PRĘTÓW CIENKOŚCIENNYCH

Siły wewnętrzne - związki różniczkowe

Ścinanie i skręcanie. dr hab. inż. Tadeusz Chyży

Przepływy laminarne - zadania

Linie wpływu w belce statycznie niewyznaczalnej

Pręt nr 2 N 3,1416² ,1. Wyniki wymiarowania stali wg PN-EN 1993 (Stal1993_2d v. 1.3 licencja) Zadanie: P_OFFER Przekrój: 8 - Złożony

Narysować wykresy momentów i sił tnących w belce jak na rysunku. 3ql

AUTORKA: ELŻBIETA SZUMIŃSKA NAUCZYCIELKA ZESPOŁU SZKÓŁ OGÓLNOKSZTAŁCĄCYCH SCHOLASTICUS W ŁODZI ZNANE RÓWNANIA PROSTEJ NA PŁASZCZYŹNIE I W PRZESTRZENI

ZADANIA Z FUNKCJI ANALITYCZNYCH LICZBY ZESPOLONE

PRZESTRZEŃ WEKTOROWA (LINIOWA)

Adam Bodnar: Wytrzymałość Materiałów. Ukośne zginanie 13. UKOŚNE ZGINANIE

Transformator Φ M. uzwojenia; siła elektromotoryczna indukowana w i-tym zwoju: dφ. = z1, z2 liczba zwojów uzwojenia pierwotnego i wtórnego.

Przykład 7.3. Belka jednoprzęsłowa z dwoma wspornikami

Bryła sztywna. Fizyka I (B+C) Wykład XXIII: Przypomnienie: statyka

Informacje uzupełniające: Wyboczenie z płaszczyzny układu w ramach portalowych. Spis treści

Politechnika Białostocka INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH. Doświadczalne sprawdzenie zasady superpozycji

Rys. 1. Elementy zginane. KONSTRUKCJE BUDOWLANE PROJEKTOWANIE BELEK DREWNIANYCH BA-DI s.1 WIADOMOŚCI OGÓLNE

Złożone działanie sił wewnętrznych w prętach prostych

Zbigniew Mikulski - zginanie belek z uwzględnieniem ściskania

Przykłady (twierdzenie A. Castigliano)

Modelowanie i obliczenia techniczne. Modelowanie matematyczne Metody modelowania

1. Zestawienie obciążeń

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 14, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek

CIENKOŚCIENNE KONSTRUKCJE METALOWE

9. Mimośrodowe działanie siły

UZĘBIENIA CZOŁOWE O ŁUKOWO KOŁOWEJ LINII ZĘBÓW KSZTAŁTOWANE NARZĘDZIEM JEDNOOSTRZOWYM

Prosta i płaszczyzna w przestrzeni

Z1/2 ANALIZA BELEK ZADANIE 2

Treść ćwiczenia T6: Wyznaczanie sił wewnętrznych w belkach

Uwaga: Linie wpływu w trzech prętach.

Wytrzymałość materiałów

Wytrzymałość Konstrukcji I - MEiL część II egzaminu. 1. Omówić wykresy rozciągania typowych materiałów. Podać charakterystyczne punkty wykresów.

Przykład 6.3. Uogólnione prawo Hooke a

W siła działająca na bryłę zredukowana do środka masy ( = 0

WYZNACZANIE MODUŁU SZTYWNOŚCI METODĄ DYNAMICZNĄ

Optymalizacja (w matematyce) termin optymalizacja odnosi się do problemu znalezienia ekstremum (minimum lub maksimum) zadanej funkcji celu.

VII.1 Pojęcia podstawowe.

Wewnętrzny stan bryły

3.3. dwie płaszczyzny równoległe do siebie α β Dwie płaszczyzny równoległe do siebie mają ślady równoległe do siebie

Wykresy momentów gnących: belki i proste ramy płaskie Praca domowa

Funkcja liniowa i prosta podsumowanie

Tra r n a s n fo f rm r a m c a ja a na n p a rę r ż ę eń e pomi m ę i d ę zy y uk u ł k a ł d a am a i m i obr b ó r cony n m y i m

Podstawy wytrzymałości materiałów

ROZWIĄZYWANIE ZADAŃ Z TEORII SPRĘŻYSTOŚCI

Politechnika Białostocka

5. Indeksy materiałowe

pionowe od kół suwnic, zgodnie z warunków równowagi statecznej (rys. 6.4) dla

Podstawy mechaniki 2018_2019. Równowaga bryły sztywnej

Rozwiązywanie belek prostych i przegubowych wyznaczanie reakcji i wykresów sił przekrojowych 6

cz.2 Dr inż. Zbigniew Szklarski Katedra Elektroniki, paw. C-1, pok.321

Funkcja liniowa - podsumowanie

RUCH OBROTOWY- MECHANIKA BRYŁY SZTYWNEJ

LXVII OLIMPIADA FIZYCZNA ZAWODY II STOPNIA

FUNKCJA LINIOWA. A) B) C) D) Wskaż, dla którego funkcja liniowa określona wzorem jest stała. A) B) C) D)

Transkrypt:

Zginanie Proste Równomierne Belki

Prebieg wykładu : 1. Rokład naprężeń w prekroju belki. Warunki równowagi. Warunki geometrycne 4. Zwiąek fiycny 5. Wskaźnik wytrymałości prekroju na ginanie 6. Podsumowanie 7. Prykładowe adanie

Rokład naprężeń w prekroju belki Belka o długości (ropiętości) l, utwierdona lewym końcem, obciążona jest na końcu prawym dwoma równymi i preciwnie skierowanymi siłami P Leżą one w pionowej płascyźnie xy i tworą parę sił o ramieniu a, która w prekroju belki określanym współrędną x gdie 0 x a wywołuje dodatni moment gnący M g Pa. Siła T 0, a więc jest to ginanie równomierne, cyli cyste. Osie y, są głównymi centralnymi osiami bewładności prekroju i skoro wektor M g ma kierunek jednej nich, to nacy osi, jest to ginanie proste.

Zakłada się, że w prekroju normalnym belki występują naprężenia normalne σ, a w prekrojach równoległych do jej osi nie ma naprężeń. Belka może być atem traktowana jako wiąka włókien rociąganych lub ściskanych o prekroju da i długości l, które nie oddiałują na siebie mechanicnie.

Warunki równowagi Odcinek belki jest obciążony w lewym prekroju wektorem momentu gnącego M g, a w prawym diała układ elementarnych, wewnętrnych sił normalnych σ da. Roważana cęść belki najduje się w równowade pod diałaniem prestrennego układu sił równoległych do osi x, dla którego można napisać następujące równania równowagi σ da 0 σ da 0 σyda M g 0 A A A

Na skutek odkstałcenia belki jej sąsiednie prekroje obracają się wględem siebie wokół osi prostopadłej do płascyny rysunku i poostają pry tym płaskie. Jeżeli podielimy belkę na warstwy włókien, to nietrudno auważyć, że po stronie wklęsłej uległy one skróceniu, a po stronie wypukłej wydłużeniu. Wynika tego, że w belce musi istnieć warstwa, która nie ulega odkstałceniu. Warstwę tę naywa się warstwą obojętną, a ślad jej precięcia płascyną prekroju linią obojętną.

Pryjmijmy a priori, że linia obojętna prechodi pre środek ciężkości prekroju S, cyli jest nią oś, i jest równoległa do kierunku wektora momentu gnącego M g. Słusność tych ałożeń potwierdą dalse wywody.

Warunki geometrycne Roważmy element belki o długości pred odkstałceniem i po odkstałceniu. Pryjmijmy, że jego lewy prekrój jest nieruchomy, a prawy prekrój obrócił się o kąt d ϑ Jest to obrót w kierunku ujemnym od osi y do osi x.

Włókna w warstwie obojętnej ulegną akrywieniu, ale ich długość nie mieni się. Promień krywiny warstwy obojętnej (osi ugiętej belki) ρ ma wartość ujemną w pryjętym układie osi współrędnych, pry dodatnim momencie gnącym M g.

ε ( l + Włókna odległe od warstwy obojętnej o y, które pierwotnie miały długość po odkstałceniu, mają długość ), gdie jest wydłużeniem wględnym włókien. ε ε Operując bewględnymi wartościami (d ϑ), (-ρ),, (l + ε ) można ustalić następujące geometrycne wiąki pomiędy nimi skąd skąd (1 + ε ) ρ + y ρ y ε ( dϑ)( ρ) ρ 1 ρ dϑ

Zwiąek fiycny stanowi prawo Hooke'a Po wstawieniu ależności Zwiąek fiycny σ E ε (1 + ε ) ρ + y ρ do σ E ε uyskujemy σ ye ρ

W wyniku wprowadenia wiąku do równań równowagi σ ye ρ σ da 0 σ da 0 σyda M g 0 A A A uyskujemy wówcas kolejno E ρ yda 0 A. E ρ yda 0 A E ρ y da M g A 0 Powyżse warunki równowagi są równe ero wówcas gdy moment statycny prekroju i kierunek wektora momentu gnącego jest licony wględem osi prechodącej pre środek ciężkości prekroju. Udowadnia to słusność pryjętego wceśniej ałożenia.

Wobec tego, że moment bewładności prekroju poprecnego belki wględem linii obojętnej wynosi I A y da E g ρ, równanie y da M 0 A prowadi do następującego wiąku gdie: ρ 1 1 ρ M EI - krywina osi belki, g EI -stywność belki (pręta) na ginanie.

Po wprowadeniu wiąku 1 ρ M EI g do σ ye ρ uyskujemy formułę opisującą rokład naprężeń normalnych σ w prekroju belki, w prypadku ginania równomiernego prostego. Jest to jak widać na rysunkach rokład liniowy. σ M I g y

Naprężenia są proporcjonalne do odległości od linii obojętnej, na której uyskują wartość równą eru. Wartości ekstremalne osiągają naprężenia we włóknach skrajnych. Ich bewględne wartości i σ r max σ c max (rociągające) (ściskające) można wylicyć e worów.

dla ściskania dla rociagania σ c max M gec I M W g c σ r max M ger I M W g r gdie: e r, e c - odległość skrajnego włókna rociąganego ora ściskanego od środka ciężkościprekroju S; W r, W c -wskaźniki wytrymałości prekroju na ginanie e wględu na włókna rociągane ora ściskane w m, które można wylicyć e worów W r I W e c r e c I

Wskaźniki wytrymałości prekroju na ginanie Wskaźniki wytrymałości prekroju prostokątnego ora pierścieniowego na ginanie. Otrymujemy je e worów Po uwględnieniu ależności 4 4 πd 4 ( 1 α ) ( 1 α ) 1 πr I I i S 4 64 W I r I W e c r e c h I h + 1 bh da bd b 1 y A h h

gdie I S wynosi: R π R π π 4 4 4 4 4 ( ) ( ) IS ρ da πρ dp ρ R r D d A r r wskaźniki wytrymałości wynosą odpowiednio: -dla prekroju prostokątnego -dla prekroju pierścieniowego I W h bh 6 I R πr 4 4 ( 4 W (1 α ) 1 α ) πd

Prawo Hooke`a Podsumowanie σ E ε Naprężenia normalne podcas ginania prostego σ M I g y Wskaźniki wytrymałości prekroju dla na ginanie dla prkroju prostokątnego ora pierścieniowego I W h bh 6 W I R πr 4 4 (1 α ) πd ( 4 1 α )

Równanie osi ugiętej belki Prosta oś belki staje się po odkstałceniu krywą płaską opisaną równaniem v(x). Pryjmuje się pry tym, że premiescenie punktu osi następuje tylko w kierunku y, składowa premiescenia w kierunku x jest bowiem pomijalnie mała. x v(x) x y

Pry małych premiesceniach v(x), wanych ugięciami, achodą następujące prybliżone wiąki: dv d v dϑ v' tg ϑ ϑ, cyli ϑ( x) gdie: -kąt nachylenia stycnej do osi krywej v(x) w miere łukowej, -wany kątem ugięcia (równy kątowi obrotu prekroju belki).

Prypomnijmy, że 1 dϑ ρ ora 1 M g ρ EI wtedy dϑ M EI g Ponieważ dϑ d v Równanie różnickowe osi ugiętej: lub EI v'' M ( x) g v'' d v( x) M g EI ( x) d v( x) EI M ( ) g x

Po dwukrotnym scałkowaniu otrymujemy posukiwaną funkcję v(x): dv( x) Mg ( x) v' ϑ( x) + C EI Mg ( x) vx ( ) + Cx+ D EI gdie: C i D stałe całkowania, które wynaca się warunków bregowych.

Warunki bregowe Granica prediału Warunki bregowe Koniec utwierdony ϑ 0, v 0 Pregubowa podpora końcowa Pregubowa podpora środkowa Pregub Siła lub moment skupiony, granica obciążenia ciągłego v 0 ϑ ϑ, v 0, v 0 v l p l p l v p ϑ ϑ, v v l p l p

Równanie różnickowe osi ugiętej postać alternatywna d v( x) M g ( x) EI Różnickujemy dwukrotnie lewą i prawą stronę równania d d v( x) d M g ( x) EI

Wory te stanowią apis twierdenia Schwedlera T dm g q dt d M g

d Równanie różnickowe osi ugiętej d v EI q( x), 0 < x < l Warunki bregowe (dla x0 i xl): ugięcie vx ( ) kąt ugięcia dv ϑ( x) d v moment gnący Mg ( x) EI sila poprecna dm g d d v T( x) EI

Prykładowe adanie Wykonać wykresy sił tnących i momentów gnących dla belki predstawionej na rysunku.

Rowiaanie Warunki równowagi sił diałających na belkę są następujące Stąd P iy M ia R A P q M P a a + R 0 q B a a + R a B 0 8 R A qa 4 R B qa

Oblicenia podano w tabelce i na tej podstawie sporądono wykresy. Nr prediału Granice prediału Siła tnąca T Moment gnący Mg x Oblicenia T Mg 1 8 0 x a + R A + qa M + R qa A + x 8 qax x 1 0 x 1 0 x a 1 8 + 8 + qa qa qa + qa a x a + R A q P+ ( x a) qa q ( x a) M + R P 1 ( x a) q A x + ( x a) x a x 5 a x a + 0 4 qa qa + qa 8 + qa 9 (max) 0

Wykres sił tnących 8 + qa + qa x 5 a 4 qa

Wykres sił gnących + qa 8 + qa 9 qa

Koniec