Analiza matematyczna II. Pula jawnych zadaò na kolokwia.
|
|
- Daria Staniszewska
- 7 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 Analiza matematyczna II. Pula jawnych zadaò na kolokwia. Wydzia MIiM UW, 20/2 8 maja 202 ostatnie poprawki (literówka w zadaniu 53): 0 stycznia 204 Szanowni PaÒstwo, na koòcu listy jest trochí nowych zadaò, obejmujπcych teorií miary i ca ki. Na kolokwium co najmniej 3-4 zadania bídπ zbliøone treúciπ i poziomem trudnoúci do przedstawionych na tej liúcie. Ostatnie tegoroczne zadania mogπ pojawiê sií jeszcze do 23 maja w πcznie. Struktura liniowa i topologiczna przestrzeni R n. W R 2 dana jest norma k k; kula jednostkowa w tej normie, B = {(x, y) 2 R 2 : k(x, y)k apple}, ma kszta t szeúciokπta foremnego o boku d ugoúci i jednym z wierzcho ków w punkcie (, 0). (a) UdowodniÊ, øe norma k knie pochodzi od iloczynu skalarnego. (b) ObliczyÊ normy: k(5, 0)k, k(0, 5)k, k(3, p 3)k, k(, p 3)k. 2. W R 2 dany jest pewien iloczyn skalarny h, i. Definiujemy normí kxk = p hx, xi. Wiadomo, øe WyznaczyÊ wzór opisujπcy normí k(x, y)k. kxk 2 sup x 2R 2 kxk =3, inf kxk 2 x 2R 2 kxk = p 5 oraz k(, 2)k = i k( 2, )k = p 5. 3
2 2 Rachunek róøniczkowy 3. Czy funkcja 8 < cos((x + y) 2 ), (x, y) 6= (0, 0) f(x, y) = x : 2 + y 2 0, (x, y) =(0, 0) jest ciπg a w punkcie (0, 0)? ProszÍ uzasadniê odpowiedü. 4. ObliczyÊ granicí ln(x + e y ) x y lim p. (x,y)!(0,0) x2 + y 2 5. Niech f(x) =x/( + x 2 ). Dla danych g, h : R 2! R definiujemy F : R 2! R wzorem F (x, y) =h(x, y)f(g(x, y)). badaê istnienie granicy lim (x,y)!(0,0) F (x, y) w nastípujπcych przypadkach: (a) g(x, y) = x y 2 dla y 6= 0 0 dla y =0, h(x, y) = y x /2 dla x 6= 0, 0 dla x =0, tzn. F (x, y) = xp x y 3 x (y 4 + x 2 ) dla (x, y) 6= (0, 0) i F (0, 0) = 0; (b) g(x, y) = x/y dla y 6= 0 0 dla y =0 oraz h(x, y) =x, tzn. F (x, y) = x2 y dla (x, y) 6= (0, 0) i (x, y) =(0, 0) y 2 + x2 (c) g(x, y) =x y oraz h(x, y) = tzn. F (x, y) = dla x 6= y i F (x, x) =0. +(x y) 2 /(x y) dla x 6= y 0 dla x = y, 6. PodaÊ przyk ad funkcji f : R 2! R, która ma pochodne czπstkowe w kaødym punkcie p aszczyzny, ale lim t!0 f(t, t 2 )=. 7. PodaÊ przyk ad funkcji dwu zmiennych f(x, y) takiej, øe lim (x,y)!(0,0) f(x, y) =0 oraz 0=limlim f(x, y) 6= lim lim f(x, y). x!0 y!0 y!0 x!0 2
3 8. Czy funkcja f(x, y) =sin (x 2 + y 2 ) jest jednostajnie ciπg a na kole {(x, y) 2 R 2 : x 2 + y 2 < }? ProszÍ uzasadniê odpowiedü. 9. naleüê wszystkie punkty ciπg oúci funkcji f : R 2! Rdanej wzorem ( xy exp( y/x 2 ), x 6= 0, f(x, y) = 0, x =0. 0. Niech f bídzie funkcjπ ciπg π okreúlonπ na A = {x 2 R 2 : kxk =}[{x 2 R 2 : kx (2, 0)k apple } takπ, øe f(, 0) = i f(3, 0) = 7. UdowodniÊ, øe istnieje a 2 A takie, øe f(a) =0. Czy istnieje funkcja spe niajπca warunki zadania, dla której jest tylko jeden taki punkt? Uwaga: przyjmujemy kyk = P y i.. ObliczyÊ pochodne czπstkowe funkcji f : R n! R w otoczeniu punktu 0 i zbadaê róøniczkowalnoúê f w punkcie 0 2 R n, dla f danej wzorem (a) f(x) =kxk 2 cos(kxk ) dla x 6= 0oraz f(0) =0, (b) f(x) =( cos(kxk )) sin(kxk ) dla x 6= 0oraz f(0) =0. (c) f(x) =( cos(kxk)) sin(kxk ) dla x 6= 0oraz f(0) =0. 2. Niech f(x, y) =x 2 sin(y/x)cos(/x 2 )ln(+y), (x, y) 2 R 2, x 6= 0. ProszÍ dookreúliê wartoúê f w (0, 0) tak, aby w tym punkcie istnia a pochodna kierunkowa f wzglídem wektora (, ). ObliczyÊ tí pochodnπ. 3. Czy funkcja 8 < f(x, y) = : sin(x 4 + y 4 ), x 2 + y 2 (x, y) 6= (0, 0) 0, (x, y) =(0, 0) jest róøniczkowalna w (0, 0)? ProszÍ uzasadniê odpowiedü. 4. Niech f bídzie funkcjπ okreúlonπ na R 3 wzorem ( x + y z 2 gdy z 2 Q, f(x, y, z) = x + y + z 4 gdy z 62 Q. UdowodniÊ, øe f ma w punkcie a 2 R 3 róøniczkí Df(a) wtedy i tylko wtedy, gdy f jest ciπg a w a. 3
4 5. WyznaczyÊ zbiór wszystkich punktów (x, y) p aszczyzny R 2, w których funkcja jest róøniczkowalna. f(x, y) = e x e y (x + y 2) 6. Funkcja f : R n! R jest róøniczkowalna. ObliczyÊ pochodnπ funkcji jednej zmiennej F (t) = f(t, t 2,...,t n ) 2, t 2 R. 7. Niech f : R 2! R bídzie dana wzorem f(x, y) = 3x 4 y 2 +4yx 2. WykazaÊ, øe dla kaødego wektora v =(v,v 2 ) d ugoúci funkcja h v (t) =f(tv,tv 2 ) ma maksimum lokalne w punkcie t =0. Czy moøna stπd wnioskowaê, øe f ma maksimum lokalne w (0, 0)? Odpowiedü proszí uzasadniê. 8. WyznaczyÊ równanie p aszczyzny przechodzπcej przez punkt (,, 3) i stycznej do powierzchni z =2x 2 + y 2 w R WykazaÊ, øe funkcja 8 < x 3, (x, y) 6= (0, 0) f(x, y) = x : 2 + y2 0, (x, y) =(0, 0) jest ciπg a w (0, 0) i ma w tym punkcie pochodne kierunkowe we wszystkich kierunkach, ale nie jest róøniczkowalna w (0, 0). 20. Funkcja f jest okreúlona na zbiorze A = {(x, y) 2 R 2 : xy > } wzorem 8 p < +xy dla y 6= 0, f(x, y) = y : x/2 dla y =0. (a WykazaÊ róøniczkowalnoúê f w (0, 0). Czy róøniczka funkcji f jest ciπg a w tym punkcie? (b Czy funkcja f jest róøniczkowalna w punkcie (, 0)? Odpowiedzi proszí uzasadniê. 4
5 2. Niech f (x, y) = ( (x 2 + y 2 ) sin / p x 2 + y 2, (x, y) 6= 0, 0, (x, y) =0. (a) WykazaÊ, øe f /2 jest ciπg a w (0, 0), ale nie jest róøniczkowalna w (0, 0). (b) WykazaÊ, øe f jest róøniczkowalna w kaødym otoczeniu (0, 0), ale nie jest klasy C w øadnym otoczeniu zera. (c) WykazaÊ, øe f 3/2 jest klasy C na ca ej p aszczyünie R WyznaczyÊ wszystkie wartoúci p, q > 0, dla których funkcja f : R n! R dana wzorem nx /q f(x) = x i p jest róøniczkowalna w 0 2 R n. i= 23. ObliczyÊ kres górny funkcji f na zbiorze A: f(x, y) = x ln( + y) 2x 2 + y 2, A = {(x, y): 0 <xapple y apple }. 24. ObliczyÊ kres górny funkcji f na zbiorze A: f(x, y) =x(y x )e y, A = {(x, y): 0 apple x apple y}. 25. UdowodniÊ, øe funkcja f : R n! R, która jest klasy C, spe nia warunek Lipschitza na kaødym zbiorze zwartym K R n. 26. biór R n jest otwarty i spójny. Wiadomo, øe dla wszystkich x, y 2 istnieje zawarta w amana d ugoúci co najwyøej kx yk exp(kx yk), πczπca punkty x, y. Funkcja f 2 C (, R) ma wszystkie pochodne czπstkowe ograniczone przez liczbí M>0. WykazaÊ, øe f(x) f(y) applem p n kx yk exp(kx yk), x, y Niech A R n bídzie zbiorem zwartym, wypuk ym i niech f : A! R bídzie funkcjπ ciπg π na A, róøniczkowalnπ w punktach wewnítrznych zbioru A. ak adamy ponadto, øe istniejπ liczby a,...,a n, nie wszystkie równe zeru, takie, øe nx i= i (x) 0 dla kaødego x 2 int A. UdowodniÊ, øe funkcja f osiπga swojπ wartoúê maksymalnπ i wartoúê minimalnπ w pewnych punktach brzegu zbioru A. 5
6 28. Niech f : R 3 +! R bídzie funkcjπ róøniczkowalnπ (R + =(0, )), spe niajπcπ w kaødym punkcie równania x p f x = y p f y = z p f z (p> jest sta π). DowieúÊ, øe istnieje funkcja róøniczkowalna ': R +! R taka, øe f(x, y, z) ='(x p + y p + z p ). 29. Dana jest funkcja f 2 C 2 (R 2 ) taka, øe ObliczyÊ f xy (0, 0). lim (x,y)!0 f(x, y) tg(x)sin(y) =0. x 2 + y Niech f(x, y) =(x 3 x y)(2x y 2) dla x, y 2 R. (a) WyznaczyÊ wszystkie punkty krytyczne funkcji f. (b) Dla kaødego z tych punktów rozpoznaê, czy f ma w tym punkcie lokalne ekstremum. 3. Niech f(x, y) =x 3 y 3x 2 y + y 2 dla x, y 2 R. (a) WyznaczyÊ wszystkie punkty krytyczne funkcji f. (b) Dla kaødego z tych punktów rozpoznaê, czy f ma w tym punkcie lokalne ekstremum. 32. Niech f(x, y, z) =x 4 + y 4 2x 2 ( y 2 )+z 2 dla x, y, z 2 R. (a) WyznaczyÊ wszystkie punkty krytyczne funkcji f. (b) Dla kaødego z tych punktów rozpoznaê, czy f ma w tym punkcie lokalne ekstremum. 33. Funkcja f : R 2! R jest dwukrotnie róøniczkowalna i spe nia w kaødym punkcie nierównoúê f xx + f yy 0. PrzypuúÊmy, øe f ma tylko niezdegenerowane punkty krytyczne (tzn. w kaødym punkcie krytycznym macierz hesjanu f jest nieosobliwa). WykazaÊ, øe f nie moøe mieê maksimów lokalnych. 34. Niech R n bídzie otwarty i wypuk y. Niech f :! R bídzie funkcjπ wypuk π klasy C 2. WykazaÊ, øe (a) f nie ma lokalnych maksimów w aúciwych w ; (b) f moøe mieê co najwyøej jedno minimum lokalne w aúciwe; (c) jeúli f jest úciúle wypuk a, to f moøe mieê co najwyøej jeden punkt krytyczny. 35. Niech U = R 2 \((, 0] {0}[{(x, y): x 2 +y 2 apple }). Okreúlamy f : U! R wzorem 8 arc tg x >< y, y > 0, f(x, y) = +arctg x y, y < 0, >: 2, y =0. WykazaÊ, øe d ugoúê gradientu funkcji f jest ograniczona z góry na ca ym zbiorze U, ale mimo to f nie spe nia warunku Lipschitza na U. 6
7 36. Rozwaøamy odwzorowanie F : R 2! R 2 dane wzorami F (x, y) =(u, v), u =4xy 2x 2, v =2x 2 + xy y 2. Punktem lokalnej odwracalnoúci F bídziemy nazywaê kaødy punkt (x 0,y 0 ) taki, øe odwzorowanie F, zawíøone do pewnego otoczenia punktu (x 0,y 0 ), przekszta ca to otoczenie bijektywnie na pewne otoczenie punktu (u 0,v 0 )=F(x 0,y 0 ). (a) WyznaczyÊ wszystkie punkty lokalnej odwracalnoúci odwzorowania F. (b) Jednym z takich punktów jest (, ); zatem w pewnym otoczeniu punktu F (, ) = (2, 2) jest okreúlone odwzorowanie odwrotne x = x(u, v), y = y(u, v). (2, 37. (a) UzasadniÊ, øe równanie x ln w + w ln y =0 wyznacza w otoczeniu punktu (x 0,y 0 )=(, ) zmiennπ w jako funkcjí pozosta ych zmiennych: w = g(x, y) i øe jest to funkcja klasy C. (b) NapisaÊ wielomian Taylora stopnia 2 funkcji g w otoczeniu punktu (, ). 38. (a) UdowodniÊ, øe równanie xe z = y(z + x) definiuje z jako funkcjȩ (x, y) w otoczeniu punktu (x 0,y 0,z 0 )=(2,, 0). (b) NapisaÊ wielomian Taylora stopnia 2 funkcji z = z(x, y) w punkcie (2, ). 39. DaÊ przyk ad przekszta cenia, bídπcego dyfeomorfizmem zbioru U na zbiór V : U = {(x, y): x>y>0}, V = {(u, v): u 2 +3v 2 <, 2v >u+ u }. nalezione odwzorowanie naleøy wyraziê albo wprost wzorem, albo jako z oøenie (np. F = F 3 F 2 F ) kilku dyfeomorfizmów, z których kaødy jest wyraøony wzorem. 40. Niech R 2 bídzie obszarem ograniczonym górnπ ga Íziπ hiperboli {xy =}, tj. =R 2 \{(x, y): x>0, xy }. naleüê jawny (tzn. wyraøony konkretnym wzorem) dyfeomorfizm zbiorów i R R W przestrzeni R 3 rozwaøamy zbiory P = {(x, y, z): z x = p x + y 2 }, M = {(x, y, z) 2 P : 0 <x<z}. (a) UzasadniÊ, øe M jest rozmaitoúciπ dwuwymiarowπ. (b) NapisaÊ równanie p aszczyzny stycznej do M w punkcie (3,, 5). (c) WyjaúniÊ, czy zbiór P jest rozmaitoúciπ dwuwymiarowπ. 42. naleüê funkcjí f 2 C (R, R 2 ) takπ, øe (4) f(r) = (x, y) 2 R 2 : x + y =. UdowodniÊ, øe jeúli funkcja f 2 C (R, R 2 ) spe nia warunek (4), to musi istnieê takie t 2 R, øe Df(t) =0. 7
8 43. Dane sπ dwa równania: x 2 y 2 u 3 + v 2 +4=0 oraz 2xy + y 2 2u 2 +3v 4 =0. Czy moøna wyznaczyê u i v jako funkcje róøniczkowalne zmiennych x i y w otoczeniu punktu (x, y,u, v) =(2,, 2, )? ProszÍ uzasadniê odpowiedü. 44. NaszkicowaÊ poziomice funkcji dla ma ego ">0. f(x, y) =y 2 x 2 y 2x 4 + "x 45. Niech A = {z 2 = x 2 + y 2 +,z>0}. NaszkicowaÊ poziomice funkcji f(x, y, z) = x +2y +3z ograniczonej do A. 46. Niech M t = (x, y, z) 2 R 3 : x 2 + y 2 + z 2 =,x 2 y 2 + tz 3 =0. WyjaúniÊ, dla jakich t 2 R zbiór M t jest rozmaitoúciπ klasy C. 47. Niech f : R 2 U! R bȩdzie klasy C na zbiorze otwartym U. a óømy, øe (x 0,y 0 ) 2 U i f y (x 0,y 0 ) 6= 0. WykazaÊ, øe istnieje dyfeomorfizm, powiedzmy (u, v, w) = (x, y, z), zdefiniowany w pewnym otoczeniu U 0 R 3 punktu (x 0,y 0,f(x 0,y 0 )) 2 R 3, który przeprowadza powierzchnií {z = f(x, y)}\u 0 na powierzchniȩ {w = v}\ (U 0 ). 48. WykazaÊ, øe zbiór M = {(x, y, z) :x 2 +5y 2 + z 2 =, 2x 2 +3y 2 +7z 2 =} jest rozmaitoúciπ zanurzonπ klasy C w R 3. Jaki jest wymiar M? 49. WyznaczyÊ kres górny i dolny funkcji f(x, y, z) =5x +6z na zbiorze M z adania UdowodniÊ, øe zbiór macierzy SO(3) = {A 2 M 3 3 (R): AA T =Id, det A =} jest rozmaitoúciπ g adkπ w M 3 3 (R) R 9. Jaki jest wymiar tej rozmaitoúci? 5. Niech n 3 oraz M = (x,...,x n ) 2 R n : ny x i =, i= nx x i =0. i= WykazaÊ, øe M jest rozmaitoúciπ zanurzonπ klasy C. ObliczyÊ wymiar M. 8
9 52. Niech g : R! R bídzie funkcjπ klasy C. definiujmy funkcjí z(x, y) wzorem x 2 + y 2 + z 2 = g(ax + by + cz), gdzie a, b, c sπ sta ymi i sπ spe nione za oøenia twierdzenia o funkcjach uwik anych. WykazaÊ, øe 53. Rozwaømy równanie +(az = bx x 3 + y 3 + z 6 + xyz =8 w otoczeniu punktu (, 2, ). (a) ObliczyÊ pochodne czπstkowe rzídu apple 2 w (, 2) funkcji z(x, y) zadanej tym równaniem. (b) WyznaczyÊ przestrzeò stycznπ w (, 2, ) do powierzchni M, zadanej tym równaniem. 54. naleüê kres dolny i górny funkcji f(x, y, z) =0x +6z na zbiorze A = (x, y, z) 2 R 3 : x 2 +4y 2 + z 2 =, 3x 2 +2y 2 +2z 2 =. 55. Niech K = {(x, y, z): x + y + z apple 4, xyz 2; x, y, z > 0}. ObliczyÊ kres dolny oraz kres górny odleg oúci punktu (0, 0, 0) od punktów zbioru K. 56. Niech U R n, gdzie n 2, bídzie zbiorem otwartym i spójnym i niech F : U! R n bídzie odwzorowaniem klasy C takim, øe det DF(x) 6= 0dla x 2 U. WykazaÊ, øe zbiór F (U) jest otwarty. Czy przekszta cenie F musi byê wzajemnie jednoznaczne? p p p 57. Niech K = {(x, y, z): x + y + z = xyz =4}. WyznaczyÊ zbiór wszystkich wartoúci, przyjmowanych przez sumí x + y + z na zbiorze K. 58. Dana jest liczba naturalna n > 2 oraz dodatnie liczby rzeczywiste a, b takie, øe a 2 <nb. Niech x,...,x n bídπ liczbami rzeczywistymi, spe niajπcymi warunki ay. x + + x n = a, x x 2 n = b. Dla ustalonych wartoúci n, a, b wyznaczyê maksymalnπ moøliwπ wartoúê róønicy miídzy najwiíkszπ a najmniejszπ z liczb x,...,x n. P P Wskazówka: f(x,...,x n )=x x 2 ; M = {(x,...,x n ): xi = a, x 2 i = b}. 59. naleüê kres górny funkcji f(x, y, z) =z 4 (x 2 xy+y 2 )+z 2 (x 4 +y 4 ) na czworoúcianie o wierzcho kach (, 0, 0), (0, 2, 0), (0, 0, 3) i (4, 4, 0). 60. Funkcja entropii na (0, ) n jest zdefiniowana wzorem nx E(x,..,x n )= x i ln(/x i ). WykazaÊ, øe E przed uøa sií do funkcji ciπg ej Ẽ na kostce domkniítej [0, ]n. naleüê kres górny funkcji Ẽ na zbiorze i= K = {x 2 [0, ] n : x + x x n =}. 9
10 3 Teoria miary i ca ki Uwaga. Symbol n oznacza n-wymiarowπ miarí Lebesgue a na -ciele L (R n ) zbiorów mierzalnych w sensie Lebesgue a. Wszystkie ca ki sπ wzglídem miary Lebesgue a (tzn. przyjmujemy konwencjí dx = d (x), dx dy = d 2 (x, y) itp.) 6. P jest przedzia em domkniítym w R n, a zbiór A P jest domkniíty. UdowodniÊ, øe jeúli n(a) = n (P ), toa = P. 62. Niech A bídzie zbiorem tych liczb z przedzia u [0, ], które majπ rozwiniície dwójkowe postaci 0,c c 2 c 3...(cyfry c i 2{0, }), spe niajπce warunek: c i c i+ =0dla i parzystych. DowieúÊ, øe A jest zbiorem miary zero. 63. Dany jest zbiór A R n, dodatniej miary Lebesgue a. WykazaÊ, øe w zbiorze A istnieje punkt, leøπcy w odleg oúci niewymiernej od kaødego punktu przestrzeni R n, majπcego wszystkie wspó rzídne wymierne. 64. Niech A R k, k(a) > 0 WykazaÊ, øe dla kaødego 0 <c< istnieje przedzia k-wymiarowy P taki, øe k (P ) > 0 oraz k (A \ P ) c k (P ). 65. Niech {f n } n= bídzie ciπgiem funkcji ciπg ych na [0, ]. UdowodniÊ, øe zbiór punktów x 2 [0, ] takich, øe ciπg liczbowy f n (x) jest zbieøny, jest zbiorem mierzalnym w sensie Lebesgue a. 66. Niech f bídzie funkcjπ mierzalnπ na [, ) i ograniczonπ na zbiorach ograniczonych. Po óømy a n = n+ n f(x) d (x), n =, 2,... (a) Czy jest prawdπ, øe f jest ca kowalna na [, ) wtedy i tylko wtedy, gdy szereg P n= a n jest zbieøny? (b) Czy jest prawdπ, øe f jest ca kowalna na [, ) wtedy i tylko wtedy, gdy szereg P n= a n jest bezwzglídnie zbieøny? Odpowiedzi proszí uzasadniê. 67. Dana jest przestrzeò z miarπ (X, F,µ) oraz funkcja f : X! [0, ), ca kowalna wzglídem miary µ. Niech g(x) = p f(x). Czy funkcja g musi byê ca kowalna: (a) przy za oøeniu, øe µ(x) < ; (b) bez tego za oøenia? W zadaniach proszí dok adnie uzasadniê wszystkie elementy rozumowania (wolno powo ywaê sií na twierdzenia z wyk adu, sprawdziwszy uprzednio, øe spe nione sπ ich za oøenia). 68. ObliczyÊ lim n! R+ (x n +)sin(x 2 e x2n + x e x 2n ) x n+2 + x dx. 0
11 69. ObliczyÊ 70. ObliczyÊ 7. ObliczyÊ X m=0 n sin(x/n) lim n! 0 x( + x 2 ) dx. x n +2 lim n! 0 x n + e x dx. m! lim n! {(x,y): 2x 2 +y 2 <n 2 } 2x 2 + y 2 n 2 n 2 x 2m dx dy. 72. ObliczyÊ gdzie lim n! A p n x ( x )arc tg (ny) +x 2 + y 2 dx dy, A = w 2 R 2 : w applesin 3 ^(w, e ) oraz e =(0, ) 2 R ObliczyÊ R granice: 2 x a) lim n n! dx R0 +x n n b) lim n! + x n 0 n e 2x dx 74. Rozwaømy funkcje zmiennej t>0, okreúlone wzorami f(t) = p t 0 e x2 dx! 2 oraz g(t) = 0 e t(+x2 ) +x 2 dx. (a) WykazaÊ, øe f,g sπ róøniczkowalne i f 0 (t)+g 0 (t) =0dla wszystkich t>0. (b) WykazaÊ, øe f(t)+g(t) = /4 dla wszystkich t>0. (c) WywnioskowaÊ stπd, øe R 0 e x2 dx = p 2. ProszÍ starannie uzasadniê wszystkie obliczenia. 75. UdowodniÊ nastípujπcπ wersjí lematu Fatou: niech f n : X! R bídzie ciπgiem funkcji mierzalnych nieujemnych, f n! f punktowo na X, R f X n dµ apple M dla pewnego M>0. Wówczas R fdµapple M. X 76. Niech A R d bídzie zbiorem wypuk ym i takim, øe jeúli a 2 A, to równieø a 2 A. WykazaÊ, øe jeúli d(a) > 2 d, to istnieje element b 2 A \{0} taki, øe b 2 d. Uwaga: kaødy wypuk y podzbiór R d jest mierzalny.
12 77. Niech A R d bídzie zbiorem wypuk ym i takim, øe jeúli a 2 A, to równieø a 2 A. WykazaÊ, øe jeúli N 2 N jest takπ liczbπ naturalnπ, øe d (A) > N2 d,to # A \ d \{0} 2N. Uwaga: kaødy wypuk y podzbiór R d jest mierzalny. 78. Dana jest funkcja f : R! R mierzalna i taka, øe f( (x + y)) apple (f(x)+f(y)) dla 2 2 dowolnych x, y 2 R. WykazaÊ, øe f jest wypuk a. 79. Niech S bídzie obszarem ograniczonym krzywymi xy =, xy =2, xy 3/2 =3 oraz xy 3/2 =4. ObliczyÊ p yd 2 (x, y). 80. Niech V = {(x, y) 2 R 2 : x 2 + y 2 >, /2 <x</2,y >0}. ObliczyÊ y 2 d 2 (x, y). S V 8. Niech A bídzie mierzalnym podzbiorem odcinka [0, ], dodatniej miary Lebesgue a. Po óømy f(x) = (A \ [0,x]). ObliczyÊ R A f(x) d (x). 82. ObliczyÊ trójwymiarowπ miarí Lebesgue a zbioru D := {(x, y, z) 2 R 3 x 2 + z 2 < 2, x > z >y>0}. 83. ObliczyÊ (x + y) 2 sin 2 (x y) d 2 (x, y), K gdzie K oznacza kwadrat o wierzcho kach (0, ), (, 2), (2, ) i (, 0). 84. ObiczyÊ y 2 xd 2 (x, y), D gdzie D jest obszarem ograniczonym, zawartym miídzy parabolami x = x =3( y 2 ). y 2 i 85. ObliczyÊ 86. ObliczyÊ lim n! x 2 +y 2 +z 2 <4, z>0 x 2 <8y<8x 2, y 2 <x<8y 2 z n ln 3 x d 2 (x, y) y x 2 + y 2 n + x 2 + y 2 n d 3 (x, y, z) 2
13 87. WykazaÊ, øe 88. WykazaÊ, øe funkcja jest ca kowalna na R e x2 d (x) d (y) = e. y/2 f(x, y) =2xy exp( x 2 y)cos log(2 + sin(arc tg (xy))) [0,] (y) 89. biór D otrzymujemy poprzez wyciície z kuli jednostkowej (w R 3 ) walca x 2 + y 2 < 2 4. ObliczyÊ 3 (D). Wskazówka. OpisaÊ okrπg o úrodku (0,a) i promieniu a we wspó rzídnych biegunowych. 90. MiarÍ µ definiujemy nastípujπco: dla zbioru mierzalnego E R 3 niech p µ(e) = x2 + y 2 + z 2 d 3 (x, y, z). E\B(0,) ObliczyÊ B(0,2) xy 2 + y 2 z dµ(x, y, z). 9. ObliczyÊ E q xyz d 3 (x, y, z), x 2 4 y2 + z2 25 gdzie E oznacza obszar ograniczony elipsoidπ o równaniu x2 4 + y2 + z2 25 =. 92. ObliczyÊ granicí x x lim e x e u e v x! 0 0 u v dudv. Wskazówka: spróbowaê uøyê regu y de l Hospitala. 93. Niech D oznacza zbiór {(x, y) 2 R 2 : x 2 + y 2 <,x>0,y >0}. Funkcja f : R 2! R jest ciπg a, f(0, 0) =. Dla jakich 2 R ciπg n ( x y) n f(x, y) d 2 (x, y) jest zbieøny? Odpowiedü proszí uzasadniê. D 3
14 94. Niech A 2 R n bídzie ograniczonym zbiorem otwartym takim, øe 0 2 A. Dla jakich parametrów funkcja f(x) =kxk jest ca kowalna wzglídem miary Lebesgue a n na R n \ A? Odpowiedü proszí uzasadniê. 95. Funkcje f,g,h sπ ca kowalne wzglídem n-wymiarowej miary Lebesgue a na przestrzeni R n. WykazaÊ, øe (f g) h = f (g h). 96. Niech f n : R k! R, f n (x) := +nkxk B(0,)\B(0,/n) (x) n ln. nkxk Dla jakich parametrów 2 R ciπg f n jest zbieøny w przestrzeni L (B(0, )) (z miarπ Lebesgue a)? 97. Niech WykazaÊ, øe jeúli g 2 L (R), to f (x) := 2 e x. lim! kf g gk L (R) = ObliczyÊ powierzchnií elipsoidy E = {(x, y, z) 2 R 3 :9x 2 +9y 2 + z 2 =9}. 99. Na elipsoidzie E = {(x, y, z) 2 R 3 : x 2 + y 2 +4z 2 = 4} rozwaøamy zbiór A = E \{(x, y, z): y > xi y > 0}. ObliczyÊ ca kí wzglídem miary powierzchniowej 2 : xy p 3z2 + d 2. 4 Formy róøniczkowe i okolice A Uwaga: forma! 2 k (U) nazywa sií zamkniíta wtedy i tylko wtedy, gdy d! =0. Forma! 2 k (U) nazywa sií dok adna wtedy i tylko wtedy, gdy! = d dla pewnego 2 k (U). 00. Niech = {(x, y): xy =,x 2,y 2 } R2. ObliczyÊ ca kí z formy (3x +4y) dx +(x +2y) dy (x + y) 3/2 wzd uø uku, zorientowanego w kierunku wzrastania zmiennej x. 0. WykazaÊ, øe zbiór {(x, y) 2 R 2 x>0, y<0, x 4 xy 2 y 3 =0}[{(0, 0)} jest krzywπ zamkniítπ; obliczyê pole obszaru ograniczonego przez tí krzywπ. Wskazówka: PodstawiÊ y = tx i spróbowaê zastosowaê twierdzenie Greena. 4
15 02. Niech! 2 n (R n \{0}) bídzie dana wzorem! = x x 2 n/2 n x dx 2 ^ dx 3 ^...^ dx n +( ) n x 2 dx 3 ^ dx 4 ^...^ dx n ^ dx + +( ) (j )(n ) x j dx j+ ^...^ dx n ^ dx ^...^ dx j + +( ) (n )2 x n dx ^...^ dx n. Niech f : R n \{0}!R bídzie funkcjπ klasy C. WykazaÊ, øe forma f! jest zamkniíta wtedy i tylko wtedy, gdy f jest jednorodna stopnia 0 (tzn. f(rx) =f(x) dla wszystkich r>0 i x 2 R n \{0}). 03. Niech! =( 2y+x 2 y+x 2 ) dx+(2x xy 2 +y 2 ) dy. naleüê taki obszar ograniczony R 2 o brzegu kawa kami g adkim, øeby ca ka! by a moøliwie najwiíksza. (Brzeg obszaru ma naturalnπ orientacjí). 04. Niech! (x ) dy ydx (x ) 2 + y 2 (x +)dy ydx (x +) 2 + y 2. Niech bídzie dowolnym obszarem ograniczonym z brzegiem klasy C ; za óømy, øe punkty (, 0) i (, 0) nie naleøπ WykazaÊ, øe R! jest (ca kowitπ) Niech! 2 (R 3 ) we wspó rzídnych (x, y, z) bídzie dana wzorem! = dz 2y dx+2xdy. Wprowadümy operatory róøniczkowe @z oraz tzn. dla funkcji ' 2 C (R 3, R). Y' 2x (a) WykazaÊ, øe f =(f,f 2,f 3 ):R 3! R 3 spe nia warunek f! = wtedy, gdy! wtedy i tylko Xf 3 2f 2 Xf +2f Xf 2 =0 Yf 3 2f 2 Yf +2f Yf 2 =0 3 2f 5
16 (b) WykazaÊ, øe gdy f! =!, to Xf Yf =det Xf 2 Yf 2. Wskazówka: obliczyê d! ^! i skorzystaê ze wzoru f d! = df!. 06. UdowodniÊ, øe forma! = xdy (y ) dx x 2 +(y ) 2 xdy (y +)dx x 2 +(y +) 2. jest zamkniíta, nie jest dok adna w R 2 \{(0, zbiorze U = R 2 \{(0,t): t 2 [, ]}. ), (0, )}, natomiast jest dok adna na 07. ObliczyÊ ca kí x 3/4 4 p x /2 d 2, gdzie jest obszarem ograniczonym krzywπ r =cos 3, 2 [ /2, /2]. Wskazówka: przypomnieê sobie wzór na pochodnπ arcusa sinusa. 08. Niech v =(v,...,v 4 ) i w =(w,...,w 4 ) bídπ wektorami w R 4. Wspó rzídne punktu p 2 R 4 oznaczamy (x, y, z, u). WykazaÊ, øe przyporzπdkowanie 0 v v 2 v 3 v 4 w w 2 w 3 w 4 C R 4 R 4 R 4 3 (p, v, w) 7! det zu u 2 x + y + x + x 2 zu ++u z 2 + z y x +2 C A 2 R okreúla pewnπ 2-formÍ róøniczkowπ na R 4. ProszÍ obliczyê ca kí z tej formy po zbiorze M = {(x, y, z, u): x 2 + y 2 =4x, z 2 + u 2 =} (z dowolnie wybranπ orientacjπ). 09. Niech! = 4(x2 + y 2 )xdx+4(x 2 + y 2 )ydy+2zdz (x 2 + y 2 ) 2 + z 2. WykazaÊ, øe forma! jest zamkniíta w R 3 \{x 2 + y 2 =,z =0}. Czy! jest dok adna? 0. Oblicz ca kí z formy! = x 3 dy ^ dz po po ówce torusa, zadanej za pomocπ parametryzacji x =(4+cos )cos y =(4+cos )sin z =sin, gdzie 2 [0, ], zaú 2 [0, 2 ]. 6
17 . Niech 2 2 (R 3 ) we wspó rzídnych (x, y, z) bídzie dana wzorem =(x y 2 + z 3 )(dy ^ dz + dx ^ dz + dx ^ dy). ObliczyÊ ca kí z formy po brzegu kostki C a = {(x, y, z) 0 apple x, y, z apple a}. 2. Niech 2 n (R n ), = nx i= x i i+ dx ^...^ dx i ^ dx i+ ^...^ dx n. ObliczyÊ ca kí z formy po brzegu kostki C a = {(x,...,x n ) 0 apple x i apple a}. 3. W przestrzeni R 3 dane sπ punkty A = (, 0, 0), B = (0,, 0), C = (0, 0, ), D =(,, 0), E =(,, ). Rozpatrzmy powierzchnií wieloúciennπ M rozmaitoúê z kantami utworzonπ przez trójkπty ADE, DBE, BCE i CAE. Dane jest pole wektorowe v = xz, yz, xyz p. x2 + y 2 + z 2 ObliczyÊ przep yw (strumieò) pola wektorowego rot v przez M, ze strony ujemnej widocznej z punktu (,, ) na dodatniπ a óømy, øe f : R 2! R 2 jest odwzorowaniem klasy C o zwartym noúniku (tzn. f 0 poza pewnπ kulπ B(0,R) R 2 ). WykazaÊ, øe R 2 det Df d 2 =0. Czy teza pozostanie prawdziwa, gdy liczbí 2 zastπpimy wszídzie innπ liczbπ naturalnπ n? 5. a óømy, øe f : R 2! R 2 jest odwzorowaniem klasy C o zwartym noúniku (tzn. f 0 poza pewnπ kulπ B(0,R) R 2 ). WykazaÊ, øe dla kaødej funkcji ciπg ej, ograniczonej h: R 2! R zachodzi nierównoúê R 2 h det Df d 2 apple inf c2r sup h(x) c kdet Dfk L (R 2 ) x 2R 2 6. Niech! 2 n (R n ) bídzie n-formπ róøniczkowπ o zwartym noúniku. WykazaÊ, øe R R n! =0wtedy i tylko wtedy, gdy! = d dla pewnej (n )-formy 2 n (R n ), majπcej zwarty noúnik. 7
1 Funkcje dwóch zmiennych podstawowe pojęcia
1 Funkcje dwóch zmiennych podstawowe pojęcia Definicja 1 Funkcją dwóch zmiennych określoną na zbiorze A R 2 o wartościach w zbiorze R nazywamy przyporządkowanie każdemu punktowi ze zbioru A dokładnie jednej
Bardziej szczegółowoRÓŻNICZKOWANIE FUNKCJI WIELU ZMIENNYCH: rachunek pochodnych dla funkcji wektorowych. Pochodne cząstkowe funkcji rzeczywistej wielu zmiennych
RÓŻNICZKOWANIE FUNKCJI WIELU ZMIENNYCH: rachunek pochodnych dla funkcji wektorowych Pochodne cząstkowe funkcji rzeczywistej wielu zmiennych wyliczamy według wzoru (x, x 2,..., x n ) f(x, x 2,..., x n )
Bardziej szczegółowoEgzamin z GAL-u (Informatyka) 2. termin 19/02/2019 CzÍúÊ teoretyczna I
ImiÍ i nazwisko: Numer albumu: CzÍúÊ teoretyczna I Instrukcja: Odpowiedzi naleøy pisaê na arkuszu z pytaniami. W zadaniach 1-10 naleøy udzielaê odpowiedzi TAK lub NIE, przy czym nawet jedna niepoprawna
Bardziej szczegółowoAM II /2019 (gr. 2 i 3) zadania przygotowawcze do I kolokwium
AM II.1 2018/2019 (gr. 2 i 3) zadania przygotowawcze do I kolokwium Normy w R n, iloczyn skalarny sprawd¹ czy dana funkcja jest norm sprawd¹, czy dany zbiór jest kul w jakiej± normie i oblicz norm wybranego
Bardziej szczegółowo1 Relacje i odwzorowania
Relacje i odwzorowania Relacje Jacek Kłopotowski Zadania z analizy matematycznej I Wykazać, że jeśli relacja ρ X X jest przeciwzwrotna i przechodnia, to jest przeciwsymetryczna Zbadać czy relacja ρ X X
Bardziej szczegółowoIX. Rachunek różniczkowy funkcji wielu zmiennych. 1. Funkcja dwóch i trzech zmiennych - pojęcia podstawowe. - funkcja dwóch zmiennych,
IX. Rachunek różniczkowy funkcji wielu zmiennych. 1. Funkcja dwóch i trzech zmiennych - pojęcia podstawowe. Definicja 1.1. Niech D będzie podzbiorem przestrzeni R n, n 2. Odwzorowanie f : D R nazywamy
Bardziej szczegółowoMatematyka I. Bezpieczeństwo jądrowe i ochrona radiologiczna Semestr zimowy 2018/2019 Wykład 9
Matematyka I Bezpieczeństwo jądrowe i ochrona radiologiczna Semestr zimowy 2018/2019 Wykład 9 Przykład z fizyki Rozpatrzmy szeregowe połączenie dwu elementów elektronicznych: opornika i diody półprzewodnikowej.
Bardziej szczegółowoANALIZA MATEMATYCZNA Z ELEMENTAMI STATYSTYKI MATEMATYCZNEJ
ANALIZA MATEMATYCZNA Z ELEMENTAMI STATYSTYKI MATEMATYCZNEJ FUNKCJE DWÓCH ZMIENNYCH RZECZYWISTYCH Definicja 1. Niech A będzie dowolnym niepustym zbiorem. Metryką w zbiorze A nazywamy funkcję rzeczywistą
Bardziej szczegółowo22 Pochodna funkcji definicja
22 Pochodna funkcji definicja Rozważmy funkcję f : (a, b) R, punkt x 0 b = +. (a, b), dopuszczamy również a = lub Definicja 33 Mówimy, że funkcja f jest różniczkowalna w punkcie x 0, gdy istnieje granica
Bardziej szczegółowoWykład Matematyka A, I rok, egzamin ustny w sem. letnim r. ak. 2002/2003. Każdy zdający losuje jedno pytanie teoretyczne i jedno praktyczne.
Wykład Matematyka A, I rok, egzamin ustny w sem. letnim r. ak. 2002/2003. Każdy zdający losuje jedno pytanie teoretyczne i jedno praktyczne. pytania teoretyczne:. Co to znaczy, że wektory v, v 2 i v 3
Bardziej szczegółowoWstęp do programowania. Dariusz Wardecki, wyk. V
Wstęp do programowania Dariusz Wardecki, wyk. V Tablica (ang. array) Zestaw N zmiennych tego samego typu numerowanych liczbami w zakresie od 0 do (N 1). Element tablicy Zmienna wchodzπca w sk ad tablicy,
Bardziej szczegółowo2. ZASTOSOWANIA POCHODNYCH. (a) f(x) = ln 3 x ln x, (b) f(x) = e2x x 2 2.
2. ZASTOSOWANIA POCHODNYCH. Koniecznie trzeba znać: twierdzenia o ekstremach (z wykorzystaniem pierwszej i drugiej pochodnej), Twierdzenie Lagrange a, Twierdzenie Taylora (z resztą w postaci Peano, Lagrange
Bardziej szczegółowoFunkcje wielu zmiennych
Funkcje wielu zmiennych 8 Pochodna kierunkowa funkcji Definicja Niech funkcja f określona bȩdzie w otoczeniu punktu P 0 = (x 0, y 0 ) oraz niech v = [v x, v y ] bȩdzie wektorem. Pochodn a kierunkow a funkcji
Bardziej szczegółowoAnaliza Matematyczna MAEW101
Analiza Matematyczna MAEW Wydział Elektroniki Listy zadań nr 8-4 (część II) na podstawie skryptów: M.Gewert, Z Skoczylas, Analiza Matematyczna. Przykłady i zadania, GiS, Wrocław 5 M.Gewert, Z Skoczylas,
Bardziej szczegółowo13. Funkcje wielu zmiennych pochodne, gradient, Jacobian, ekstrema lokalne.
13. Funkcje wielu zmiennych pochodne, gradient, Jacobian, ekstrema lokalne. 1. Wprowadzenie. Dotąd rozważaliśmy funkcje działające z podzbioru liczb rzeczywistych w zbiór liczb rzeczywistych, zatem funkcje
Bardziej szczegółowoIndukcja matematyczna
Indukcja matematyczna Zadanie. Zapisać, używając symboli i, następujące wyrażenia (a) n!; (b) sin() + sin() sin() +... + sin() sin()... sin(n); (c) ( + )( + /)( + / + /)... ( + / + / +... + /R). Zadanie.
Bardziej szczegółowoZadania z Analizy Funkcjonalnej I Które z poniższych przestrzeni metrycznych są przestrzeniami unormowanymi?
Zadania z Analizy Funkcjonalnej I - 1 1. Które z poniższych przestrzeni metrycznych są przestrzeniami unormowanymi?. a) X = R, x = arctg x ; b) X = R n, d(x, y) = x 1 y 1 + x 2 y 2 + max i 3 x i y i ;
Bardziej szczegółowoFunkcje dwóch zmiennych
Funkcje dwóch zmiennych Andrzej Musielak Str Funkcje dwóch zmiennych Wstęp Funkcja rzeczywista dwóch zmiennych to funkcja, której argumentem jest para liczb rzeczywistych, a wartością liczba rzeczywista.
Bardziej szczegółowoRachunek różniczkowy i całkowy w przestrzeniach R n
Rachunek różniczkowy i całkowy w przestrzeniach R n Na dzisiejszym wykładzie rozważać będziemy funkcje f : R m R n Każda taka funkcję f można przedstawić jako wektor funkcji (f 1, f 2,, f n ), gdzie każda
Bardziej szczegółowo1 + x 1 x 1 + x + 1 x. dla x 0.. Korzystając z otrzymanego wykresu wyznaczyć funkcję g(m) wyrażającą liczbę pierwiastków równania.
10 1 Wykazać, że liczba 008 008 10 + + jest większa od Nie używając kalkulatora, porównać liczby a = log 5 log 0 + log oraz b = 6 5 Rozwiązać równanie x + 4y + x y + 1 = 4xy 4 W prostokątnym układzie współrzędnych
Bardziej szczegółowoZadania z analizy matematycznej - sem. II Ekstrema funkcji wielu zmiennych, twierdzenia o funkcji odwrotnej i funkcji uwikªanej
Zadania z analizy matematycznej - sem. II Ekstrema funkcji wielu zmiennych, twierdzenia o funkcji odwrotnej i funkcji uwikªanej Denicja 1. Niech X = R n b dzie przestrzeni unormowan oraz d(x, y) = x y.
Bardziej szczegółowoFUNKCJE WIELU ZMIENNYCH
FUNKCJE WIELU ZMIENNYCH 1. Wyznaczyć i narysować dziedziny naturalne podanych funkcji: 4 x 2 y 2 ; (b) g(x, y) = e y x 2 1 ; (c) u(x, y) = arc sin xy; (d) v(x, y) = sin(x 2 + y 2 ); (e) w(x, y) = x sin
Bardziej szczegółowoANALIZA MATEMATYCZNA Z ELEMENTAMI STATYSTYKI MATEMATYCZNEJ
ANALIZA MATEMATYCZNA Z ELEMENTAMI STATYSTYKI MATEMATYCZNEJ FUNKCJE WÓCH ZMIENNYCH RZECZYWISTYCH efinicja 1. Niech A będzie dowolnym niepustym zbiorem. Metryką w zbiorze A nazywamy funkcję rzeczywistą d
Bardziej szczegółowoFunkcje dwóch zmiennych
Maciej Grzesiak Instytut Matematyki Politechniki Poznańskiej Funkcje dwóch zmiennych 1. Funkcje dwóch zmiennych: pojęcia podstawowe Definicja 1. Funkcją dwóch zmiennych określoną na zbiorze A R 2 o wartościach
Bardziej szczegółowoFunkcje wielu zmiennych
Funkcje wielu zmiennych Wykresy i warstwice funkcji wielu zmiennych. Granice i ciagłość funkcji wielu zmiennych. Pochodne czastkowe funkcji wielu zmiennych. Gradient. Pochodna kierunkowa. Różniczka zupełna.
Bardziej szczegółowoFunkcje dwóch zmiennych
Funkcje dwóch zmiennych Je zeli ka zdemu punktowi P o wspó rzednych x; y) z pewnego obszaru D na p aszczyźnie R 2 przyporzadkujemy w sposób jednoznaczny liczb e rzeczywista z, to przyporzadkowanie to nazywamy
Bardziej szczegółowoFunkcje wielu zmiennych
dr Krzysztof yjewski Informatyka I rok I 0 in» 12 stycznia 2016 Funkcje wielu zmiennych Informacje pomocnicze Denicja 1 Niech funkcja f(x y) b dzie okre±lona przynajmniej na otoczeniu punktu (x 0 y 0 )
Bardziej szczegółowoAnaliza Matematyczna II dla Inżynierii Biomedycznej Lista zadań
Analiza Matematyczna II dla Inżynierii Biomedycznej Lista zadań Jacek Cichoń, WPPT PWr, 05/6 Pochodne i całki funkcji jednej zmiennej Zadanie Oblicz pierwszą i drugą pochodną następujących funkcji. f(x)
Bardziej szczegółowo2. Definicja pochodnej w R n
2. Definicja pochodnej w R n Niech będzie dana funkcja f : U R określona na zbiorze otwartym U R n. Pochodną kierunkową w punkcie a U w kierunku wektora u R n nazywamy granicę u f(a) = lim t 0 f(a + tu)
Bardziej szczegółowoProgramowanie. Dariusz Wardecki, wyk. II. wtorek, 26 lutego 13
Programowanie Dariusz Wardecki, wyk. II Powtórzenie Co wypisze program? char x, y, z; x = '1'; y = '3'; z = x + y; cout
Bardziej szczegółowoAnaliza matematyczna 2 zadania z odpowiedziami
Analiza matematyczna zadania z odpowiedziami Maciej Burnecki strona główna Spis treści I Całki niewłaściwe pierwszego rodzaju II Całki niewłaściwe drugiego rodzaju 5 III Szeregi liczbowe 6 IV Szeregi potęgowe
Bardziej szczegółowoAnaliza Matematyczna I
Analiza Matematyczna I Informatyka, WPPT, Politechnika Wrocławska Wprowadzenie (2 godziny ćwiczeń) Pokaż, że dla dowolnych liczb rzeczywistych a i b zachodzą nierówności:. a b = a b, 2. a + b a + b, 3.
Bardziej szczegółowo22. CAŁKA KRZYWOLINIOWA SKIEROWANA
CAŁA RZYWOLINIOWA SIEROWANA Niech łuk o równaniach parametrycznych: x x(t), y y(t), a < t < b, będzie łukiem regularnym skierowanym, tzn łukiem w którym przyjęto punkt A(x(a), y(a)) za początek łuku, zaś
Bardziej szczegółowoKurs z matematyki - zadania
Kurs z matematyki - zadania Miara łukowa kąta Zadanie Miary kątów wyrażone w stopniach zapisać w radianach: a) 0, b) 80, c) 90, d), e) 0, f) 0, g) 0, h), i) 0, j) 70, k), l) 80, m) 080, n), o) 0 Zadanie
Bardziej szczegółowoZadania z Analizy Funkcjonalnej I Które z poniższych przestrzeni metrycznych są przestrzeniami unormowanymi?
Zadania z Analizy Funkcjonalnej I - 1 1. Które z poniższych przestrzeni metrycznych są przestrzeniami unormowanymi? a) X = R, d(x, y) = arctg x y ; b) X = R n, d(x, y) = x 1 y 1 + x 2 y 2 + max i 3 x i
Bardziej szczegółowoANALIZA MATEMATYCZNA 2 zadania z odpowiedziami
ANALIZA MATEMATYCZNA zadania z odpowiedziami Maciej Burnecki strona główna Spis treści Całki niewłaściwe pierwszego rodzaju Całki niewłaściwe drugiego rodzaju Szeregi liczbowe 4 4 Szeregi potęgowe 5 5
Bardziej szczegółowoELEKTROTECHNIKA Semestr 2 Rok akad / ZADANIA Z MATEMATYKI Zestaw Oblicz pochodne cząstkowe rzędu drugiego funkcji:
ZADANIA Z MATEMATYKI Zestaw. Oblicz pochodne cząstkowe funkcji: a) f(x, y) = x sin y x b) f(x, y) = e y +x 2 c) f(x, y, z) = z cos x+y z 2. Oblicz pochodne cząstkowe rzędu drugiego funkcji: 3. Wyznacz
Bardziej szczegółowoFunkcje wielu zmiennych
Funkcje wielu zmiennych 13 Zbiory w przestrzeni Definicja Przestrzeni a trójwymiarow a (przestrzeni a) nazywamy zbiór wszystkich trójek uporz adkowanych (x y z) gdzie x y z R. Przestrzeń tȩ oznaczamy symbolem
Bardziej szczegółowo1 Przypomnienie wiadomo±ci ze szkoªy ±redniej. Rozwi zywanie prostych równa«i nierówno±ci
Zebraª do celów edukacyjnych od wykªadowców PK, z ró»nych podr czników Maciej Zakarczemny 1 Przypomnienie wiadomo±ci ze szkoªy ±redniej Rozwi zywanie prostych równa«i nierówno±ci dotycz cych funkcji elementarnych,
Bardziej szczegółowoZadania do samodzielnego rozwiązania zestaw 11
Zadania do samodzielnego rozwiązania zestaw 11 1 Podać definicję pochodnej funkcji w punkcie, a następnie korzystając z tej definicji obliczyć ( ) π (a) f, jeśli f(x) = cos x, (e) f (0), jeśli f(x) = 4
Bardziej szczegółowo1 Pochodne wyższych rzędów
1 Pochodne wyższych rzędów Definicja 1.1 (Pochodne cząstkowe drugiego rzędu) Niech f będzie odwzorowaniem o wartościach w R m, określonym na zbiorze G R k. Załóżmy, że zbiór tych x G, dla których istnieje
Bardziej szczegółowoWYKŁAD Z ANALIZY MATEMATYCZNEJ I. dr. Elżbieta Kotlicka. Centrum Nauczania Matematyki i Fizyki
WYKŁAD Z ANALIZY MATEMATYCZNEJ I dr. Elżbieta Kotlicka Centrum Nauczania Matematyki i Fizyki http://im0.p.lodz.pl/~ekot Łódź 2006 Spis treści 1. CIĄGI LICZBOWE 2 1.1. Własności ciągów liczbowych o wyrazach
Bardziej szczegółowoUkłady równań i równania wyższych rzędów
Rozdział Układy równań i równania wyższych rzędów Układy równań różniczkowych zwyczajnych Wprowadzenie W poprzednich paragrafach zajmowaliśmy się równaniami różniczkowymi y = f(x, y), których rozwiązaniem
Bardziej szczegółowoMATEMATYKA I SEMESTR WSPIZ (PwZ) 1. Ciągi liczbowe
MATEMATYKA I SEMESTR WSPIZ (PwZ). Ciągi liczbowe.. OKREŚLENIE Ciąg liczbowy = Dowolna funkcja przypisująca liczby rzeczywiste pierwszym n (ciąg skończony), albo wszystkim (ciąg nieskończony) liczbom naturalnym.
Bardziej szczegółowoMatematyka i Statystyka w Finansach. Rachunek Różniczkowy
Rachunek Różniczkowy Ciąg liczbowy Link Ciągiem liczbowym nieskończonym nazywamy każdą funkcję a która odwzorowuje zbiór liczb naturalnych N w zbiór liczb rzeczywistych R a : N R. Tradycyjnie wartość a(n)
Bardziej szczegółowoAnaliza Matematyczna MAEW101 MAP1067
1 Analiza Matematyczna MAEW101 MAP1067 Wydział Elektroniki Przykłady do Listy Zadań nr 14 Funkcje wielu zmiennych. Płaszczyzna styczna. Ekstrema Opracowanie: dr hab. Agnieszka Jurlewicz Przykłady do zadania
Bardziej szczegółowoBiotechnologia, Chemia, Chemia Budowlana - Wydział Chemiczny - 1
Biotechnologia, Chemia, Chemia Budowlana - Wydział Chemiczny - 1 Równania różniczkowe pierwszego rzędu Równaniem różniczkowym zwyczajnym pierwszego rzędu nazywamy równanie postaci (R) y = f(x, y). Najogólniejszą
Bardziej szczegółowoAnaliza matematyczna I. Pula jawnych zadań na kolokwia.
Analiza matematyczna I. Pula jawnych zadań na kolokwia. Wydział MIiM UW, 2/ 24 października 22 ostatnie poprawki: 9 czerwca 23 Szanowni Państwo, zgodnie z zapowiedzią, na każdym kolokwium w pierwszym semestrze
Bardziej szczegółowoRachunek różniczkowy i całkowy 2016/17
Rachunek różniczkowy i całkowy 26/7 Zadania domowe w pakietach tygodniowych Tydzień 3-7..26 Zadanie O. Czy dla wszelkich zbiorów A, B i C zachodzą następujące równości: (A B)\C = (A\C) (B\C), A\(B\C) =
Bardziej szczegółowoAB = x a + yb y a + zb z a 1
1. Wektory w przestrzeni trójwymiarowej EFINICJA. Uporzadkowana pare punktów (A, B) nazywamy wektorem i oznaczamy AB. Punkt A to poczatek wektora, punkt B to koniec wektora. EFINICJA. Je±li B = A, to wektor
Bardziej szczegółowoZestaw zadań z Równań różniczkowych cząstkowych I 18/19
Zestaw zadań z Równań różniczkowych cząstkowych I 18/19 Zad 1. Znaleźć rozwiązania ogólne u = u(x, y) następujących równań u x = 1, u y = 2xy, u yy = 6y, u xy = 1, u x + y = 0, u xxyy = 0. Zad 2. Znaleźć
Bardziej szczegółowo3. Funkcje wielu zmiennych
3 Funkcje wielu zmiennych 31 Ciagłość Zanim podamy definicję ciagłości dla funkcji wielu zmiennych wprowadzimy bardzo ogólne i abstrakcyjne pojęcie przestrzeni metrycznej Przestrzeń metryczna Metryka w
Bardziej szczegółowoWersja testu D 14 września 2011 r. 1. Czy prawda jest, że a) x Z y Z y 2 = 2 ; b) x Z y Z x 2 = 1 ; c) x Z y Z x 2 = 2 ; d) x Z y Z y 2 = 1?
1. Czy prawda jest, że a) x Z y Z y 2 = 2 ; b) x Z y Z x 2 = 1 ; c) x Z y Z x 2 = 2 ; d) x Z y Z y 2 = 1? 2. Czy prawda jest, że a) 5 8 1 jest podzielne przez 4 ; b) 5 7 1 jest podzielne przez 4 ; c) 3
Bardziej szczegółowoII. FUNKCJE WIELU ZMIENNYCH
II. FUNKCJE WIELU ZMIENNYCH 1. Zbiory w przestrzeni R n Ustalmy dowolne n N. Definicja 1.1. Zbiór wszystkich uporzadkowanych układów (x 1,..., x n ) n liczb rzeczywistych, nazywamy przestrzenią n-wymiarową
Bardziej szczegółowo1. Definicja granicy właściwej i niewłaściwej funkcji.
V. Granica funkcji jednej zmiennej. 1. Definicja granicy właściwej i niewłaściwej funkcji. Definicja 1.1. (sąsiedztwa punktu i sąsiedztwa nieskończoności) Niech x 0 R, r > 0, a, b R. Definiujemy S(x 0,
Bardziej szczegółowoRachunek różniczkowy funkcji dwóch zmiennych
Rachunek różniczkowy funkcji dwóch zmiennych Definicja Spis treści: Wykres Ciągłość, granica iterowana i podwójna Pochodne cząstkowe Różniczka zupełna Gradient Pochodna kierunkowa Twierdzenie Schwarza
Bardziej szczegółowo1. Liczby zespolone Zadanie 1.1. Przedstawić w postaci a + ib, a, b R, następujące liczby zespolone (1) 1 i (2) (5)
. Liczby zespolone Zadanie.. Przedstawić w postaci a + ib, a, b R, następujące liczby zespolone () i +i, () 3i, (3) ( + i 3) 6, (4) (5) ( +i ( i) 5, +i 3 i ) 4. Zadanie.. Znaleźć moduł i argument główny
Bardziej szczegółowoAnaliza matematyczna 1 - test egzaminacyjny wersja do ćwiczeń
Analiza matematyczna 1 - test egzaminacyjny wersja do ćwiczeń Leszek Skrzypczak 1. Niech E = {x [0, 1] : x = k 2 n k = 1, 2,... 2 n, n = 1, 2, 3,...} Wówczas: (a) Dla dowolnych liczb wymiernych p, q [0,
Bardziej szczegółowoczastkowych Państwo przyk ladowe zadania z rozwiazaniami: karpinw adres strony www, na której znajda
Zadania z równań różniczkowych czastkowych Za l aczam adres strony www, na której znajda Państwo przyk ladowe zadania z rozwiazaniami: http://math.uni.lodz.pl/ karpinw Zadanie 1. Znaleźć wszystkie rozwiazania
Bardziej szczegółowoBlok V: Ciągi. Różniczkowanie i całkowanie. c) c n = 1 ( 1)n n. d) a n = 1 3, a n+1 = 3 n a n. e) a 1 = 1, a n+1 = a n + ( 1) n
V. Napisz 4 początkowe wyrazy ciągu: Blok V: Ciągi. Różniczkowanie i całkowanie a) a n = n b) a n = n + 3 n! c) a n = n! n(n + ) V. Oblicz (lub zapisz) c, c 3, c k, c n k dla: a) c n = 3 n b) c n = 3n
Bardziej szczegółowoZadania z analizy matematycznej - sem. I Pochodne funkcji, przebieg zmienności funkcji
Zadania z analizy matematycznej - sem. I Pochodne funkcji przebieg zmienności funkcji Definicja 1. Niech f : (a b) R gdzie a < b oraz 0 (a b). Dla dowolnego (a b) wyrażenie f() f( 0 ) = f( 0 + ) f( 0 )
Bardziej szczegółowoCałki podwójne. Definicja całki podwójnej. Jacek Kłopotowski. 25 maja Katedra Matematyki i Ekonomii Matematycznej
Definicja całki podwójnej Katedra Matematyki i Ekonomii Matematycznej 25 maja 2016 Definicja całki podwójnej Załóżmy, że f : K R, gdzie K = a, b c, d R 2, jest funkcją ograniczoną. Niech x 0, x 1,...,
Bardziej szczegółowoWYDZIAŁ INFORMATYKI I ZARZĄDZANIA, studia niestacjonarne ANALIZA MATEMATYCZNA1, lista zadań 1
WYDZIAŁ INFORMATYKI I ZARZĄDZANIA, studia niestacjonarne ANALIZA MATEMATYCZNA, lista zadań. Dla podanych ciągów napisać wzory określające wskazane wyrazy tych ciągów: a) a n = n 3n +, a n+, b) b n = 3
Bardziej szczegółowox y = 2z. + 2y f(x, y) = ln(x3y ) y x
. Funkcje wielu zmiennych i funkcje uwikłane Zad.. Obliczyć przybliżoną wartość wyrażenia (, 4) (,). Zad.. Wykazać, że każda funkcja z(x, y) = x f ( ) y x, gdzie f jest funkcją różniczkowalną jednej zmiennej,
Bardziej szczegółowoUniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. Egzamin wstępny z matematyki
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu Egzamin wstępny z matematyki lipca 2006 roku Zestaw I wariant A Czas trwania egzaminu: 240 minut 1. Dane są zbiory liczbowe A = {x; x R x < 2}, B = {x; x R x +
Bardziej szczegółowog liczb rzeczywistych (a n ) spe lnia warunek
. Czy jest prawda, że a) R y R z R y + yz + = 0 ; b) R y R z R y + yz + 0 ; c) R y R z R y + yz + = 0 ; d) R y R z R y + yz + 0? 2. Czy jest prawdziwa nierówność a) ctg > ; b) tg < cos ; c) cos < sin ;
Bardziej szczegółowo5 Równania różniczkowe zwyczajne rzędu drugiego
5 Równania różniczkowe zwyczajne rzędu drugiego Definicja 5.1. Równaniem różniczkowym zwyczajnym rzędu drugiego nazywamy równanie postaci F ( x, y, y, y ) = 0, (12) w którym niewiadomą jest funkcja y =
Bardziej szczegółowoy f x 0 f x 0 x x 0 x 0 lim 0 h f x 0 lim x x0 - o ile ta granica właściwa istnieje. f x x2 Definicja pochodnych jednostronnych 1.5 0.
Matematyka ZLic - 3 Pochodne i różniczki funkcji jednej zmiennej Definicja Pochodną funkcji f w punkcie x, nazwiemy liczbę oznaczaną symbolem f x lub df x dx, równą granicy właściwej f x lim h - o ile
Bardziej szczegółowoELEKTROTECHNIKA Semestr 1 Rok akad / ZADANIA Z MATEMATYKI Zestaw Przedstaw w postaci algebraicznej liczby zespolone: (3 + 2j)(5 2j),
ELEKTROTECHNIKA Semestr Rok akad. / 5 ZADANIA Z MATEMATYKI Zestaw. Przedstaw w postaci algebraicznej liczby zespolone: (3 + j)(5 j) 3 j +j (5 + j) (3 + j) 3. Narysuj zbiory punktów na płaszczyźnie: +j
Bardziej szczegółowoAnaliza Matematyczna MAEW101 MAP1067
Analiza Matematyczna MAEW MAP67 Wydział Elektroniki Przykłady do Listy Zadań nr 4 Funkcje wielu zmiennych. Pochodne cząstkowe Opracowanie: dr hab. Agnieszka Jurlewicz Przykłady do zadania 4.: Wyznaczyć
Bardziej szczegółowoRobert Kowalczyk. Zbiór zadań z teorii miary i całki
Robert Kowalczyk Zbiór zadań z teorii miary i całki 2 Zadanie 1 Pokazać, że poniższe dwie definicje σ-ciała M są równoważne: (i) Rodzinę M podzbiorów przestrzeni X nazywamy σ-ciałem jeżeli zachodzą następujące
Bardziej szczegółowoZadania egzaminacyjne
Rozdział 13 Zadania egzaminacyjne Egzamin z algebry liniowej AiR termin I 03022011 Zadanie 1 Wyznacz sumę rozwiązań równania: (8z + 1 i 2 2 7 iz 4 = 0 Zadanie 2 Niech u 0 = (1, 2, 1 Rozważmy odwzorowanie
Bardziej szczegółowoLokalna odwracalność odwzorowań, odwzorowania uwikłane
Lokalna odwracalność odwzorowań, odwzorowania uwikłane Katedra Matematyki i Ekonomii Matematycznej Szkoła Główna Handlowa 17 maja 2012 Definicja Mówimy, że odwzorowanie F : X R n, gdzie X R n, jest lokalnie
Bardziej szczegółowoZajęcia nr 1 (1h) Dwumian Newtona. Indukcja. Zajęcia nr 2 i 3 (4h) Trygonometria
Technologia Chemiczna 008/09 Zajęcia wyrównawcze. Pokazać, że: ( )( ) n k k l = ( n l )( n l k l Zajęcia nr (h) Dwumian Newtona. Indukcja. ). Rozwiązać ( ) ( równanie: ) n n a) = 0 b) 3 ( ) n 3. Znaleźć
Bardziej szczegółowoAlgebra z geometrią analityczną zadania z odpowiedziami
Algebra z geometrią analityczną zadania z odpowiedziami Maciej Burnecki Spis treści strona główna 1 Wyrażenia algebraiczne, indukcja matematyczna 2 2 Geometria analityczna w R 2 Liczby zespolone 4 4 Wielomiany
Bardziej szczegółowo1. Rozwiązać układ równań { x 2 = 2y 1
Dzień Dziecka z Matematyką Tomasz Szymczyk Piotrków Trybunalski, 4 czerwca 013 r. Układy równań szkice rozwiązań 1. Rozwiązać układ równań { x = y 1 y = x 1. Wyznaczając z pierwszego równania zmienną y,
Bardziej szczegółowoMatematyka. rok akademicki 2008/2009, semestr zimowy. Konwersatorium 1. Własności funkcji
. Własności funkcji () Wyznaczyć dziedzinę funkcji danej wzorem: y = 2 2 + 5 y = +4 y = 2 + (2) Podać zbiór wartości funkcji: y = 2 3, [2, 5) y = 2 +, [, 4] y =, [3, 6] (3) Stwierdzić, czy dana funkcja
Bardziej szczegółowoFunkcje - monotoniczność, różnowartościowość, funkcje parzyste, nieparzyste, okresowe. Funkcja liniowa.
Funkcje - monotoniczność, różnowartościowość, funkcje parzyste, nieparzyste, okresowe. Funkcja liniowa. Monotoniczność i różnowartościowość. Definicja 1 Niech f : X R, X R. Funkcję f nazywamy rosnącą w
Bardziej szczegółowoEgzamin podstawowy (wersja przykładowa), 2014
Egzamin podstawowy (wersja przykładowa), Analiza Matematyczna I W rozwiązaniach prosimy formułować lub nazywać wykorzystywane twierdzenia, przytaczać stosowane wzory, uzasadniać wyciągane wnioski oraz
Bardziej szczegółowoMatematyka II. Bezpieczeństwo jądrowe i ochrona radiologiczna Semestr letni 2018/2019 wykład 13 (27 maja)
Matematyka II Bezpieczeństwo jądrowe i ochrona radiologiczna Semestr letni 208/209 wykład 3 (27 maja) Całki niewłaściwe przedział nieograniczony Rozpatrujemy funkcje ciągłe określone na zbiorach < a, ),
Bardziej szczegółowoTO SĄ ZAGADNIENIA O CHARAKTERZE RACZEJ TEORETYCZNYM PRZYKŁADOWE ZADANIA MACIE PAŃSTWO W MATERIAŁACH ĆWICZENIOWYCH. CIĄGI
TO SĄ ZAGADNIENIA O CHARAKTERZE RACZEJ TEORETYCZNYM PRZYKŁADOWE ZADANIA MACIE PAŃSTWO W MATERIAŁACH ĆWICZENIOWYCH. CIĄGI Definicja granicy ciągu Arytmetyczne własności granic przypomnienie Tw. o 3 ciągach
Bardziej szczegółowoLiczby zespolone. Zadanie 1. Oblicz: a) ( 3+i)( 1 3i) b) (3+i)2 (4i+1) i
Zadanie. Oblicz: a) ( 3+i)( 3i) +i b) (3+i)2 (4i+) i (2+i) 3 Liczby zespolone Zadanie 2. Zaznacz na płaszczyźnie Gaussa zbiór: a) {z : z > 3} b) {z : z i } c) {z : 4 z + + i < 9} Zadanie 3. Wykaż, że suma
Bardziej szczegółowoa) f : R R R: f(x, y) = x 2 y 2 ; f(x, y) = 3xy; f(x, y) = max(xy, xy); b) g : R 2 R 2 R: g((x 1, y 1 ), (x 2, y 2 )) = 2x 1 y 1 x 2 y 2 ;
Zadania oznaczone * s troch trudniejsze, co nie oznacza,»e trudne.. Zbadaj czy funkcjonaª jest dwuliniowy, symetryczny, antysymetryczny, dodatniookre±lony: a) f : R R R: f(x, y) = x y ; f(x, y) = 3xy;
Bardziej szczegółowoSIMR 2016/2017, Analiza 2, wykład 1, Przestrzeń wektorowa
SIMR 06/07, Analiza, wykład, 07-0- Przestrzeń wektorowa Przestrzeń wektorowa (liniowa) - przestrzeń (zbiór) w której określone są działania (funkcje) dodawania elementów i mnożenia elementów przez liczbę
Bardziej szczegółowo(a 1 2 + b 1 2); : ( b a + b ab 2 + c ). : a2 2ab+b 2. Politechnika Białostocka KATEDRA MATEMATYKI. Zajęcia fakultatywne z matematyki 2008
Zajęcia fakultatywne z matematyki 008 WYRAŻENIA ARYTMETYCZNE I ALGEBRAICZNE. Wylicz b z równania a) ba + a = + b; b) a = b ; b+a c) a b = b ; d) a +ab =. a b. Oblicz a) [ 4 (0, 5) ] + ; b) 5 5 5 5+ 5 5
Bardziej szczegółowoIII. Funkcje rzeczywiste
. Pojęcia podstawowe Załóżmy, że dane są dwa niepuste zbiory X i Y. Definicja. Jeżeli każdemu elementowi x X przyporządkujemy dokładnie jeden element y Y, to mówimy, że na zbiorze X została określona funkcja
Bardziej szczegółowoLista 0 wstęp do matematyki
dr Karol Selwat Matematyka dla studentów kierunku Ochrona Środowiska, 2-2 Lista wstęp do matematyki.. Sprawdź, czy następujące zdania logiczne są tautologiami: p q) p q) p q) p q) p q) q p) d)[p q) p]
Bardziej szczegółowoZestaw zadań przygotowujących do egzaminu z Matematyki 1
Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach Wydział Finansów i Ubezpieczeń, Kierunek: Finanse i Zarządzanie w Ochronie Zdrowia Zestaw zadań przygotowujących do egzaminu z Matematyki 1 Powtórka materiału przed
Bardziej szczegółowoFunkcje. Granica i ciągłość.
Ćwiczenia 10.1.01: zad. 344-380 Kolokwium nr 9, 11.1.01: materiał z zad. 1-380 Ćwiczenia 17.1.01: zad. 381-400 Kolokwium nr 10, 18.1.01: materiał z zad. 1-400 Konw. 10,17.1.01: zad. 401-44 Funkcje. Granica
Bardziej szczegółowoZestaw nr 6 Pochodna funkcji jednej zmiennej. Styczna do krzywej. Elastyczność funkcji. Regu la de l Hospitala
Zestaw nr 6 Pochodna funkcji jednej zmiennej. Styczna do krzywej. Elastyczność funkcji. Regu la de l Hospitala November 12, 2009 Przyk ladowe zadania z rozwi azaniami Zadanie 1. Oblicz pochodne nastȩpuj
Bardziej szczegółowoW. Krysicki, L. Włodarski Analiza matematyczna w zadaniach, część I i II
Zalecane podręczniki W. Krysicki, L. Włodarski naliza matematyczna w zadaniach, część I i II c Ł. Pawelec G. M. Fichtenholz Rachunek różniczkowy i całkowy, tom I i II S. Dorosiewicz, J. Kłopotowski, D.
Bardziej szczegółowoOpracowanie: mgr Jerzy Pietraszko
Analiza Matematyczna Opracowanie: mgr Jerzy Pietraszko Zadanie 1. Oblicz pochodną funkcji: (a) f(x) = x xx (b) f(x) = log sin 4 x cos 4 x (c) f(x) = sin sin x log x 2(2x) (d) f(x) = ( tg ( x + π 2 (e)
Bardziej szczegółowoAlgebra z geometrią analityczną zadania z odpowiedziami
Algebra z geometrią analityczną zadania z odpowiedziami Maciej Burnecki opracowanie Spis treści I Wyrażenia algebraiczne, indukcja matematyczna 2 II Geometria analityczna w R 2 4 III Liczby zespolone 5
Bardziej szczegółowoELEKTROTECHNIKA Semestr 2 Rok akad. 2015 / 2016. ZADANIA Z MATEMATYKI Zestaw 1. 2. Oblicz pochodne cząstkowe rzędu drugiego funkcji:
ZADANIA Z MATEMATYKI Zestaw 1 1. Oblicz pochodne cząstkowe funkcji: a) f(x, y) = x sin y x b) f(x, y) = e y 1+x 2 c) f(x, y, z) = z cos x+y z 2. Oblicz pochodne cząstkowe rzędu drugiego funkcji: 3. Wyznacz
Bardziej szczegółowoWykład 9. Matematyka 3, semestr zimowy 2011/ listopada 2011
Wykład 9. Matematyka 3, semestr zimowy 2011/2012 4 listopada 2011 W trakcie poprzedniego wykładu zdefiniowaliśmy pojęcie k-kowektora na przestrzeni wektorowej. Wprowadziliśmy także iloczyn zewnętrzny wielokowektorów
Bardziej szczegółowoim = (P )={b 2 R : 9a 2 P [b = (a)]} nazywamy obrazem homomorfizmu.
61 7. Wyk ad 7: Homomorfizmy pierúcieni, idea y pierúcieni. Idea y generowane przez zbiory. PierúcieÒ ilorazowy, twierdzenie o homomorfizmie. Idea y pierwsze i maksymalne. 7.1. Homomorfizmy pierúcieni,
Bardziej szczegółowox y = 2z, + 2y f(x, y) = ln(x3y ) y x
. Funkcje wielu zmiennych i funkcje uwikłane Zad.. Obliczyć przybliżoną wartość wyrażenia (, 4) (,), Zad.. Obliczyć przybliżoną wartość wyrażenia, 8, 5, Zad. 3. Wykazać, że każda funkcja z(x, y) = x f
Bardziej szczegółowo1 Przestrzenie metryczne
1 Przestrzenie metryczne Definicja 1.1 (metryka) Niech będzie niepustym zbiorem. Funkcję d: R + nazywamy metryką, jeśli spełnia warunki: 1 o d(x, y) = d(y, x) (symetria) 2 o d(x, y) + d(y, z) d(x, z) (nierówność
Bardziej szczegółowoMETODY MATEMATYCZNE I STATYSTYCZNE W INŻYNIERII CHEMICZNEJ
METODY MATEMATYCZNE I STATYSTYCZNE W INŻYNIERII CHEMICZNEJ Wykład 3 Elementy analizy pól skalarnych, wektorowych i tensorowych Prof. Antoni Kozioł, Wydział Chemiczny Politechniki Wrocławskiej 1 Analiza
Bardziej szczegółowoTwierdzenie spektralne
Twierdzenie spektralne Algebrę ograniczonych funkcji borelowskich na K R będziemy oznaczać przez B (K). Spektralnym rozkładem jedności w przestrzeni Hilberta H nazywamy odwzorowanie, które każdemu zbiorowi
Bardziej szczegółowo