Analiza matematyczna II. Pula jawnych zadaò na kolokwia.

Wielkość: px
Rozpocząć pokaz od strony:

Download "Analiza matematyczna II. Pula jawnych zadaò na kolokwia."

Transkrypt

1 Analiza matematyczna II. Pula jawnych zadaò na kolokwia. Wydzia MIiM UW, 20/2 8 maja 202 ostatnie poprawki (literówka w zadaniu 53): 0 stycznia 204 Szanowni PaÒstwo, na koòcu listy jest trochí nowych zadaò, obejmujπcych teorií miary i ca ki. Na kolokwium co najmniej 3-4 zadania bídπ zbliøone treúciπ i poziomem trudnoúci do przedstawionych na tej liúcie. Ostatnie tegoroczne zadania mogπ pojawiê sií jeszcze do 23 maja w πcznie. Struktura liniowa i topologiczna przestrzeni R n. W R 2 dana jest norma k k; kula jednostkowa w tej normie, B = {(x, y) 2 R 2 : k(x, y)k apple}, ma kszta t szeúciokπta foremnego o boku d ugoúci i jednym z wierzcho ków w punkcie (, 0). (a) UdowodniÊ, øe norma k knie pochodzi od iloczynu skalarnego. (b) ObliczyÊ normy: k(5, 0)k, k(0, 5)k, k(3, p 3)k, k(, p 3)k. 2. W R 2 dany jest pewien iloczyn skalarny h, i. Definiujemy normí kxk = p hx, xi. Wiadomo, øe WyznaczyÊ wzór opisujπcy normí k(x, y)k. kxk 2 sup x 2R 2 kxk =3, inf kxk 2 x 2R 2 kxk = p 5 oraz k(, 2)k = i k( 2, )k = p 5. 3

2 2 Rachunek róøniczkowy 3. Czy funkcja 8 < cos((x + y) 2 ), (x, y) 6= (0, 0) f(x, y) = x : 2 + y 2 0, (x, y) =(0, 0) jest ciπg a w punkcie (0, 0)? ProszÍ uzasadniê odpowiedü. 4. ObliczyÊ granicí ln(x + e y ) x y lim p. (x,y)!(0,0) x2 + y 2 5. Niech f(x) =x/( + x 2 ). Dla danych g, h : R 2! R definiujemy F : R 2! R wzorem F (x, y) =h(x, y)f(g(x, y)). badaê istnienie granicy lim (x,y)!(0,0) F (x, y) w nastípujπcych przypadkach: (a) g(x, y) = x y 2 dla y 6= 0 0 dla y =0, h(x, y) = y x /2 dla x 6= 0, 0 dla x =0, tzn. F (x, y) = xp x y 3 x (y 4 + x 2 ) dla (x, y) 6= (0, 0) i F (0, 0) = 0; (b) g(x, y) = x/y dla y 6= 0 0 dla y =0 oraz h(x, y) =x, tzn. F (x, y) = x2 y dla (x, y) 6= (0, 0) i (x, y) =(0, 0) y 2 + x2 (c) g(x, y) =x y oraz h(x, y) = tzn. F (x, y) = dla x 6= y i F (x, x) =0. +(x y) 2 /(x y) dla x 6= y 0 dla x = y, 6. PodaÊ przyk ad funkcji f : R 2! R, która ma pochodne czπstkowe w kaødym punkcie p aszczyzny, ale lim t!0 f(t, t 2 )=. 7. PodaÊ przyk ad funkcji dwu zmiennych f(x, y) takiej, øe lim (x,y)!(0,0) f(x, y) =0 oraz 0=limlim f(x, y) 6= lim lim f(x, y). x!0 y!0 y!0 x!0 2

3 8. Czy funkcja f(x, y) =sin (x 2 + y 2 ) jest jednostajnie ciπg a na kole {(x, y) 2 R 2 : x 2 + y 2 < }? ProszÍ uzasadniê odpowiedü. 9. naleüê wszystkie punkty ciπg oúci funkcji f : R 2! Rdanej wzorem ( xy exp( y/x 2 ), x 6= 0, f(x, y) = 0, x =0. 0. Niech f bídzie funkcjπ ciπg π okreúlonπ na A = {x 2 R 2 : kxk =}[{x 2 R 2 : kx (2, 0)k apple } takπ, øe f(, 0) = i f(3, 0) = 7. UdowodniÊ, øe istnieje a 2 A takie, øe f(a) =0. Czy istnieje funkcja spe niajπca warunki zadania, dla której jest tylko jeden taki punkt? Uwaga: przyjmujemy kyk = P y i.. ObliczyÊ pochodne czπstkowe funkcji f : R n! R w otoczeniu punktu 0 i zbadaê róøniczkowalnoúê f w punkcie 0 2 R n, dla f danej wzorem (a) f(x) =kxk 2 cos(kxk ) dla x 6= 0oraz f(0) =0, (b) f(x) =( cos(kxk )) sin(kxk ) dla x 6= 0oraz f(0) =0. (c) f(x) =( cos(kxk)) sin(kxk ) dla x 6= 0oraz f(0) =0. 2. Niech f(x, y) =x 2 sin(y/x)cos(/x 2 )ln(+y), (x, y) 2 R 2, x 6= 0. ProszÍ dookreúliê wartoúê f w (0, 0) tak, aby w tym punkcie istnia a pochodna kierunkowa f wzglídem wektora (, ). ObliczyÊ tí pochodnπ. 3. Czy funkcja 8 < f(x, y) = : sin(x 4 + y 4 ), x 2 + y 2 (x, y) 6= (0, 0) 0, (x, y) =(0, 0) jest róøniczkowalna w (0, 0)? ProszÍ uzasadniê odpowiedü. 4. Niech f bídzie funkcjπ okreúlonπ na R 3 wzorem ( x + y z 2 gdy z 2 Q, f(x, y, z) = x + y + z 4 gdy z 62 Q. UdowodniÊ, øe f ma w punkcie a 2 R 3 róøniczkí Df(a) wtedy i tylko wtedy, gdy f jest ciπg a w a. 3

4 5. WyznaczyÊ zbiór wszystkich punktów (x, y) p aszczyzny R 2, w których funkcja jest róøniczkowalna. f(x, y) = e x e y (x + y 2) 6. Funkcja f : R n! R jest róøniczkowalna. ObliczyÊ pochodnπ funkcji jednej zmiennej F (t) = f(t, t 2,...,t n ) 2, t 2 R. 7. Niech f : R 2! R bídzie dana wzorem f(x, y) = 3x 4 y 2 +4yx 2. WykazaÊ, øe dla kaødego wektora v =(v,v 2 ) d ugoúci funkcja h v (t) =f(tv,tv 2 ) ma maksimum lokalne w punkcie t =0. Czy moøna stπd wnioskowaê, øe f ma maksimum lokalne w (0, 0)? Odpowiedü proszí uzasadniê. 8. WyznaczyÊ równanie p aszczyzny przechodzπcej przez punkt (,, 3) i stycznej do powierzchni z =2x 2 + y 2 w R WykazaÊ, øe funkcja 8 < x 3, (x, y) 6= (0, 0) f(x, y) = x : 2 + y2 0, (x, y) =(0, 0) jest ciπg a w (0, 0) i ma w tym punkcie pochodne kierunkowe we wszystkich kierunkach, ale nie jest róøniczkowalna w (0, 0). 20. Funkcja f jest okreúlona na zbiorze A = {(x, y) 2 R 2 : xy > } wzorem 8 p < +xy dla y 6= 0, f(x, y) = y : x/2 dla y =0. (a WykazaÊ róøniczkowalnoúê f w (0, 0). Czy róøniczka funkcji f jest ciπg a w tym punkcie? (b Czy funkcja f jest róøniczkowalna w punkcie (, 0)? Odpowiedzi proszí uzasadniê. 4

5 2. Niech f (x, y) = ( (x 2 + y 2 ) sin / p x 2 + y 2, (x, y) 6= 0, 0, (x, y) =0. (a) WykazaÊ, øe f /2 jest ciπg a w (0, 0), ale nie jest róøniczkowalna w (0, 0). (b) WykazaÊ, øe f jest róøniczkowalna w kaødym otoczeniu (0, 0), ale nie jest klasy C w øadnym otoczeniu zera. (c) WykazaÊ, øe f 3/2 jest klasy C na ca ej p aszczyünie R WyznaczyÊ wszystkie wartoúci p, q > 0, dla których funkcja f : R n! R dana wzorem nx /q f(x) = x i p jest róøniczkowalna w 0 2 R n. i= 23. ObliczyÊ kres górny funkcji f na zbiorze A: f(x, y) = x ln( + y) 2x 2 + y 2, A = {(x, y): 0 <xapple y apple }. 24. ObliczyÊ kres górny funkcji f na zbiorze A: f(x, y) =x(y x )e y, A = {(x, y): 0 apple x apple y}. 25. UdowodniÊ, øe funkcja f : R n! R, która jest klasy C, spe nia warunek Lipschitza na kaødym zbiorze zwartym K R n. 26. biór R n jest otwarty i spójny. Wiadomo, øe dla wszystkich x, y 2 istnieje zawarta w amana d ugoúci co najwyøej kx yk exp(kx yk), πczπca punkty x, y. Funkcja f 2 C (, R) ma wszystkie pochodne czπstkowe ograniczone przez liczbí M>0. WykazaÊ, øe f(x) f(y) applem p n kx yk exp(kx yk), x, y Niech A R n bídzie zbiorem zwartym, wypuk ym i niech f : A! R bídzie funkcjπ ciπg π na A, róøniczkowalnπ w punktach wewnítrznych zbioru A. ak adamy ponadto, øe istniejπ liczby a,...,a n, nie wszystkie równe zeru, takie, øe nx i= i (x) 0 dla kaødego x 2 int A. UdowodniÊ, øe funkcja f osiπga swojπ wartoúê maksymalnπ i wartoúê minimalnπ w pewnych punktach brzegu zbioru A. 5

6 28. Niech f : R 3 +! R bídzie funkcjπ róøniczkowalnπ (R + =(0, )), spe niajπcπ w kaødym punkcie równania x p f x = y p f y = z p f z (p> jest sta π). DowieúÊ, øe istnieje funkcja róøniczkowalna ': R +! R taka, øe f(x, y, z) ='(x p + y p + z p ). 29. Dana jest funkcja f 2 C 2 (R 2 ) taka, øe ObliczyÊ f xy (0, 0). lim (x,y)!0 f(x, y) tg(x)sin(y) =0. x 2 + y Niech f(x, y) =(x 3 x y)(2x y 2) dla x, y 2 R. (a) WyznaczyÊ wszystkie punkty krytyczne funkcji f. (b) Dla kaødego z tych punktów rozpoznaê, czy f ma w tym punkcie lokalne ekstremum. 3. Niech f(x, y) =x 3 y 3x 2 y + y 2 dla x, y 2 R. (a) WyznaczyÊ wszystkie punkty krytyczne funkcji f. (b) Dla kaødego z tych punktów rozpoznaê, czy f ma w tym punkcie lokalne ekstremum. 32. Niech f(x, y, z) =x 4 + y 4 2x 2 ( y 2 )+z 2 dla x, y, z 2 R. (a) WyznaczyÊ wszystkie punkty krytyczne funkcji f. (b) Dla kaødego z tych punktów rozpoznaê, czy f ma w tym punkcie lokalne ekstremum. 33. Funkcja f : R 2! R jest dwukrotnie róøniczkowalna i spe nia w kaødym punkcie nierównoúê f xx + f yy 0. PrzypuúÊmy, øe f ma tylko niezdegenerowane punkty krytyczne (tzn. w kaødym punkcie krytycznym macierz hesjanu f jest nieosobliwa). WykazaÊ, øe f nie moøe mieê maksimów lokalnych. 34. Niech R n bídzie otwarty i wypuk y. Niech f :! R bídzie funkcjπ wypuk π klasy C 2. WykazaÊ, øe (a) f nie ma lokalnych maksimów w aúciwych w ; (b) f moøe mieê co najwyøej jedno minimum lokalne w aúciwe; (c) jeúli f jest úciúle wypuk a, to f moøe mieê co najwyøej jeden punkt krytyczny. 35. Niech U = R 2 \((, 0] {0}[{(x, y): x 2 +y 2 apple }). Okreúlamy f : U! R wzorem 8 arc tg x >< y, y > 0, f(x, y) = +arctg x y, y < 0, >: 2, y =0. WykazaÊ, øe d ugoúê gradientu funkcji f jest ograniczona z góry na ca ym zbiorze U, ale mimo to f nie spe nia warunku Lipschitza na U. 6

7 36. Rozwaøamy odwzorowanie F : R 2! R 2 dane wzorami F (x, y) =(u, v), u =4xy 2x 2, v =2x 2 + xy y 2. Punktem lokalnej odwracalnoúci F bídziemy nazywaê kaødy punkt (x 0,y 0 ) taki, øe odwzorowanie F, zawíøone do pewnego otoczenia punktu (x 0,y 0 ), przekszta ca to otoczenie bijektywnie na pewne otoczenie punktu (u 0,v 0 )=F(x 0,y 0 ). (a) WyznaczyÊ wszystkie punkty lokalnej odwracalnoúci odwzorowania F. (b) Jednym z takich punktów jest (, ); zatem w pewnym otoczeniu punktu F (, ) = (2, 2) jest okreúlone odwzorowanie odwrotne x = x(u, v), y = y(u, v). (2, 37. (a) UzasadniÊ, øe równanie x ln w + w ln y =0 wyznacza w otoczeniu punktu (x 0,y 0 )=(, ) zmiennπ w jako funkcjí pozosta ych zmiennych: w = g(x, y) i øe jest to funkcja klasy C. (b) NapisaÊ wielomian Taylora stopnia 2 funkcji g w otoczeniu punktu (, ). 38. (a) UdowodniÊ, øe równanie xe z = y(z + x) definiuje z jako funkcjȩ (x, y) w otoczeniu punktu (x 0,y 0,z 0 )=(2,, 0). (b) NapisaÊ wielomian Taylora stopnia 2 funkcji z = z(x, y) w punkcie (2, ). 39. DaÊ przyk ad przekszta cenia, bídπcego dyfeomorfizmem zbioru U na zbiór V : U = {(x, y): x>y>0}, V = {(u, v): u 2 +3v 2 <, 2v >u+ u }. nalezione odwzorowanie naleøy wyraziê albo wprost wzorem, albo jako z oøenie (np. F = F 3 F 2 F ) kilku dyfeomorfizmów, z których kaødy jest wyraøony wzorem. 40. Niech R 2 bídzie obszarem ograniczonym górnπ ga Íziπ hiperboli {xy =}, tj. =R 2 \{(x, y): x>0, xy }. naleüê jawny (tzn. wyraøony konkretnym wzorem) dyfeomorfizm zbiorów i R R W przestrzeni R 3 rozwaøamy zbiory P = {(x, y, z): z x = p x + y 2 }, M = {(x, y, z) 2 P : 0 <x<z}. (a) UzasadniÊ, øe M jest rozmaitoúciπ dwuwymiarowπ. (b) NapisaÊ równanie p aszczyzny stycznej do M w punkcie (3,, 5). (c) WyjaúniÊ, czy zbiór P jest rozmaitoúciπ dwuwymiarowπ. 42. naleüê funkcjí f 2 C (R, R 2 ) takπ, øe (4) f(r) = (x, y) 2 R 2 : x + y =. UdowodniÊ, øe jeúli funkcja f 2 C (R, R 2 ) spe nia warunek (4), to musi istnieê takie t 2 R, øe Df(t) =0. 7

8 43. Dane sπ dwa równania: x 2 y 2 u 3 + v 2 +4=0 oraz 2xy + y 2 2u 2 +3v 4 =0. Czy moøna wyznaczyê u i v jako funkcje róøniczkowalne zmiennych x i y w otoczeniu punktu (x, y,u, v) =(2,, 2, )? ProszÍ uzasadniê odpowiedü. 44. NaszkicowaÊ poziomice funkcji dla ma ego ">0. f(x, y) =y 2 x 2 y 2x 4 + "x 45. Niech A = {z 2 = x 2 + y 2 +,z>0}. NaszkicowaÊ poziomice funkcji f(x, y, z) = x +2y +3z ograniczonej do A. 46. Niech M t = (x, y, z) 2 R 3 : x 2 + y 2 + z 2 =,x 2 y 2 + tz 3 =0. WyjaúniÊ, dla jakich t 2 R zbiór M t jest rozmaitoúciπ klasy C. 47. Niech f : R 2 U! R bȩdzie klasy C na zbiorze otwartym U. a óømy, øe (x 0,y 0 ) 2 U i f y (x 0,y 0 ) 6= 0. WykazaÊ, øe istnieje dyfeomorfizm, powiedzmy (u, v, w) = (x, y, z), zdefiniowany w pewnym otoczeniu U 0 R 3 punktu (x 0,y 0,f(x 0,y 0 )) 2 R 3, który przeprowadza powierzchnií {z = f(x, y)}\u 0 na powierzchniȩ {w = v}\ (U 0 ). 48. WykazaÊ, øe zbiór M = {(x, y, z) :x 2 +5y 2 + z 2 =, 2x 2 +3y 2 +7z 2 =} jest rozmaitoúciπ zanurzonπ klasy C w R 3. Jaki jest wymiar M? 49. WyznaczyÊ kres górny i dolny funkcji f(x, y, z) =5x +6z na zbiorze M z adania UdowodniÊ, øe zbiór macierzy SO(3) = {A 2 M 3 3 (R): AA T =Id, det A =} jest rozmaitoúciπ g adkπ w M 3 3 (R) R 9. Jaki jest wymiar tej rozmaitoúci? 5. Niech n 3 oraz M = (x,...,x n ) 2 R n : ny x i =, i= nx x i =0. i= WykazaÊ, øe M jest rozmaitoúciπ zanurzonπ klasy C. ObliczyÊ wymiar M. 8

9 52. Niech g : R! R bídzie funkcjπ klasy C. definiujmy funkcjí z(x, y) wzorem x 2 + y 2 + z 2 = g(ax + by + cz), gdzie a, b, c sπ sta ymi i sπ spe nione za oøenia twierdzenia o funkcjach uwik anych. WykazaÊ, øe 53. Rozwaømy równanie +(az = bx x 3 + y 3 + z 6 + xyz =8 w otoczeniu punktu (, 2, ). (a) ObliczyÊ pochodne czπstkowe rzídu apple 2 w (, 2) funkcji z(x, y) zadanej tym równaniem. (b) WyznaczyÊ przestrzeò stycznπ w (, 2, ) do powierzchni M, zadanej tym równaniem. 54. naleüê kres dolny i górny funkcji f(x, y, z) =0x +6z na zbiorze A = (x, y, z) 2 R 3 : x 2 +4y 2 + z 2 =, 3x 2 +2y 2 +2z 2 =. 55. Niech K = {(x, y, z): x + y + z apple 4, xyz 2; x, y, z > 0}. ObliczyÊ kres dolny oraz kres górny odleg oúci punktu (0, 0, 0) od punktów zbioru K. 56. Niech U R n, gdzie n 2, bídzie zbiorem otwartym i spójnym i niech F : U! R n bídzie odwzorowaniem klasy C takim, øe det DF(x) 6= 0dla x 2 U. WykazaÊ, øe zbiór F (U) jest otwarty. Czy przekszta cenie F musi byê wzajemnie jednoznaczne? p p p 57. Niech K = {(x, y, z): x + y + z = xyz =4}. WyznaczyÊ zbiór wszystkich wartoúci, przyjmowanych przez sumí x + y + z na zbiorze K. 58. Dana jest liczba naturalna n > 2 oraz dodatnie liczby rzeczywiste a, b takie, øe a 2 <nb. Niech x,...,x n bídπ liczbami rzeczywistymi, spe niajπcymi warunki ay. x + + x n = a, x x 2 n = b. Dla ustalonych wartoúci n, a, b wyznaczyê maksymalnπ moøliwπ wartoúê róønicy miídzy najwiíkszπ a najmniejszπ z liczb x,...,x n. P P Wskazówka: f(x,...,x n )=x x 2 ; M = {(x,...,x n ): xi = a, x 2 i = b}. 59. naleüê kres górny funkcji f(x, y, z) =z 4 (x 2 xy+y 2 )+z 2 (x 4 +y 4 ) na czworoúcianie o wierzcho kach (, 0, 0), (0, 2, 0), (0, 0, 3) i (4, 4, 0). 60. Funkcja entropii na (0, ) n jest zdefiniowana wzorem nx E(x,..,x n )= x i ln(/x i ). WykazaÊ, øe E przed uøa sií do funkcji ciπg ej Ẽ na kostce domkniítej [0, ]n. naleüê kres górny funkcji Ẽ na zbiorze i= K = {x 2 [0, ] n : x + x x n =}. 9

10 3 Teoria miary i ca ki Uwaga. Symbol n oznacza n-wymiarowπ miarí Lebesgue a na -ciele L (R n ) zbiorów mierzalnych w sensie Lebesgue a. Wszystkie ca ki sπ wzglídem miary Lebesgue a (tzn. przyjmujemy konwencjí dx = d (x), dx dy = d 2 (x, y) itp.) 6. P jest przedzia em domkniítym w R n, a zbiór A P jest domkniíty. UdowodniÊ, øe jeúli n(a) = n (P ), toa = P. 62. Niech A bídzie zbiorem tych liczb z przedzia u [0, ], które majπ rozwiniície dwójkowe postaci 0,c c 2 c 3...(cyfry c i 2{0, }), spe niajπce warunek: c i c i+ =0dla i parzystych. DowieúÊ, øe A jest zbiorem miary zero. 63. Dany jest zbiór A R n, dodatniej miary Lebesgue a. WykazaÊ, øe w zbiorze A istnieje punkt, leøπcy w odleg oúci niewymiernej od kaødego punktu przestrzeni R n, majπcego wszystkie wspó rzídne wymierne. 64. Niech A R k, k(a) > 0 WykazaÊ, øe dla kaødego 0 <c< istnieje przedzia k-wymiarowy P taki, øe k (P ) > 0 oraz k (A \ P ) c k (P ). 65. Niech {f n } n= bídzie ciπgiem funkcji ciπg ych na [0, ]. UdowodniÊ, øe zbiór punktów x 2 [0, ] takich, øe ciπg liczbowy f n (x) jest zbieøny, jest zbiorem mierzalnym w sensie Lebesgue a. 66. Niech f bídzie funkcjπ mierzalnπ na [, ) i ograniczonπ na zbiorach ograniczonych. Po óømy a n = n+ n f(x) d (x), n =, 2,... (a) Czy jest prawdπ, øe f jest ca kowalna na [, ) wtedy i tylko wtedy, gdy szereg P n= a n jest zbieøny? (b) Czy jest prawdπ, øe f jest ca kowalna na [, ) wtedy i tylko wtedy, gdy szereg P n= a n jest bezwzglídnie zbieøny? Odpowiedzi proszí uzasadniê. 67. Dana jest przestrzeò z miarπ (X, F,µ) oraz funkcja f : X! [0, ), ca kowalna wzglídem miary µ. Niech g(x) = p f(x). Czy funkcja g musi byê ca kowalna: (a) przy za oøeniu, øe µ(x) < ; (b) bez tego za oøenia? W zadaniach proszí dok adnie uzasadniê wszystkie elementy rozumowania (wolno powo ywaê sií na twierdzenia z wyk adu, sprawdziwszy uprzednio, øe spe nione sπ ich za oøenia). 68. ObliczyÊ lim n! R+ (x n +)sin(x 2 e x2n + x e x 2n ) x n+2 + x dx. 0

11 69. ObliczyÊ 70. ObliczyÊ 7. ObliczyÊ X m=0 n sin(x/n) lim n! 0 x( + x 2 ) dx. x n +2 lim n! 0 x n + e x dx. m! lim n! {(x,y): 2x 2 +y 2 <n 2 } 2x 2 + y 2 n 2 n 2 x 2m dx dy. 72. ObliczyÊ gdzie lim n! A p n x ( x )arc tg (ny) +x 2 + y 2 dx dy, A = w 2 R 2 : w applesin 3 ^(w, e ) oraz e =(0, ) 2 R ObliczyÊ R granice: 2 x a) lim n n! dx R0 +x n n b) lim n! + x n 0 n e 2x dx 74. Rozwaømy funkcje zmiennej t>0, okreúlone wzorami f(t) = p t 0 e x2 dx! 2 oraz g(t) = 0 e t(+x2 ) +x 2 dx. (a) WykazaÊ, øe f,g sπ róøniczkowalne i f 0 (t)+g 0 (t) =0dla wszystkich t>0. (b) WykazaÊ, øe f(t)+g(t) = /4 dla wszystkich t>0. (c) WywnioskowaÊ stπd, øe R 0 e x2 dx = p 2. ProszÍ starannie uzasadniê wszystkie obliczenia. 75. UdowodniÊ nastípujπcπ wersjí lematu Fatou: niech f n : X! R bídzie ciπgiem funkcji mierzalnych nieujemnych, f n! f punktowo na X, R f X n dµ apple M dla pewnego M>0. Wówczas R fdµapple M. X 76. Niech A R d bídzie zbiorem wypuk ym i takim, øe jeúli a 2 A, to równieø a 2 A. WykazaÊ, øe jeúli d(a) > 2 d, to istnieje element b 2 A \{0} taki, øe b 2 d. Uwaga: kaødy wypuk y podzbiór R d jest mierzalny.

12 77. Niech A R d bídzie zbiorem wypuk ym i takim, øe jeúli a 2 A, to równieø a 2 A. WykazaÊ, øe jeúli N 2 N jest takπ liczbπ naturalnπ, øe d (A) > N2 d,to # A \ d \{0} 2N. Uwaga: kaødy wypuk y podzbiór R d jest mierzalny. 78. Dana jest funkcja f : R! R mierzalna i taka, øe f( (x + y)) apple (f(x)+f(y)) dla 2 2 dowolnych x, y 2 R. WykazaÊ, øe f jest wypuk a. 79. Niech S bídzie obszarem ograniczonym krzywymi xy =, xy =2, xy 3/2 =3 oraz xy 3/2 =4. ObliczyÊ p yd 2 (x, y). 80. Niech V = {(x, y) 2 R 2 : x 2 + y 2 >, /2 <x</2,y >0}. ObliczyÊ y 2 d 2 (x, y). S V 8. Niech A bídzie mierzalnym podzbiorem odcinka [0, ], dodatniej miary Lebesgue a. Po óømy f(x) = (A \ [0,x]). ObliczyÊ R A f(x) d (x). 82. ObliczyÊ trójwymiarowπ miarí Lebesgue a zbioru D := {(x, y, z) 2 R 3 x 2 + z 2 < 2, x > z >y>0}. 83. ObliczyÊ (x + y) 2 sin 2 (x y) d 2 (x, y), K gdzie K oznacza kwadrat o wierzcho kach (0, ), (, 2), (2, ) i (, 0). 84. ObiczyÊ y 2 xd 2 (x, y), D gdzie D jest obszarem ograniczonym, zawartym miídzy parabolami x = x =3( y 2 ). y 2 i 85. ObliczyÊ 86. ObliczyÊ lim n! x 2 +y 2 +z 2 <4, z>0 x 2 <8y<8x 2, y 2 <x<8y 2 z n ln 3 x d 2 (x, y) y x 2 + y 2 n + x 2 + y 2 n d 3 (x, y, z) 2

13 87. WykazaÊ, øe 88. WykazaÊ, øe funkcja jest ca kowalna na R e x2 d (x) d (y) = e. y/2 f(x, y) =2xy exp( x 2 y)cos log(2 + sin(arc tg (xy))) [0,] (y) 89. biór D otrzymujemy poprzez wyciície z kuli jednostkowej (w R 3 ) walca x 2 + y 2 < 2 4. ObliczyÊ 3 (D). Wskazówka. OpisaÊ okrπg o úrodku (0,a) i promieniu a we wspó rzídnych biegunowych. 90. MiarÍ µ definiujemy nastípujπco: dla zbioru mierzalnego E R 3 niech p µ(e) = x2 + y 2 + z 2 d 3 (x, y, z). E\B(0,) ObliczyÊ B(0,2) xy 2 + y 2 z dµ(x, y, z). 9. ObliczyÊ E q xyz d 3 (x, y, z), x 2 4 y2 + z2 25 gdzie E oznacza obszar ograniczony elipsoidπ o równaniu x2 4 + y2 + z2 25 =. 92. ObliczyÊ granicí x x lim e x e u e v x! 0 0 u v dudv. Wskazówka: spróbowaê uøyê regu y de l Hospitala. 93. Niech D oznacza zbiór {(x, y) 2 R 2 : x 2 + y 2 <,x>0,y >0}. Funkcja f : R 2! R jest ciπg a, f(0, 0) =. Dla jakich 2 R ciπg n ( x y) n f(x, y) d 2 (x, y) jest zbieøny? Odpowiedü proszí uzasadniê. D 3

14 94. Niech A 2 R n bídzie ograniczonym zbiorem otwartym takim, øe 0 2 A. Dla jakich parametrów funkcja f(x) =kxk jest ca kowalna wzglídem miary Lebesgue a n na R n \ A? Odpowiedü proszí uzasadniê. 95. Funkcje f,g,h sπ ca kowalne wzglídem n-wymiarowej miary Lebesgue a na przestrzeni R n. WykazaÊ, øe (f g) h = f (g h). 96. Niech f n : R k! R, f n (x) := +nkxk B(0,)\B(0,/n) (x) n ln. nkxk Dla jakich parametrów 2 R ciπg f n jest zbieøny w przestrzeni L (B(0, )) (z miarπ Lebesgue a)? 97. Niech WykazaÊ, øe jeúli g 2 L (R), to f (x) := 2 e x. lim! kf g gk L (R) = ObliczyÊ powierzchnií elipsoidy E = {(x, y, z) 2 R 3 :9x 2 +9y 2 + z 2 =9}. 99. Na elipsoidzie E = {(x, y, z) 2 R 3 : x 2 + y 2 +4z 2 = 4} rozwaøamy zbiór A = E \{(x, y, z): y > xi y > 0}. ObliczyÊ ca kí wzglídem miary powierzchniowej 2 : xy p 3z2 + d 2. 4 Formy róøniczkowe i okolice A Uwaga: forma! 2 k (U) nazywa sií zamkniíta wtedy i tylko wtedy, gdy d! =0. Forma! 2 k (U) nazywa sií dok adna wtedy i tylko wtedy, gdy! = d dla pewnego 2 k (U). 00. Niech = {(x, y): xy =,x 2,y 2 } R2. ObliczyÊ ca kí z formy (3x +4y) dx +(x +2y) dy (x + y) 3/2 wzd uø uku, zorientowanego w kierunku wzrastania zmiennej x. 0. WykazaÊ, øe zbiór {(x, y) 2 R 2 x>0, y<0, x 4 xy 2 y 3 =0}[{(0, 0)} jest krzywπ zamkniítπ; obliczyê pole obszaru ograniczonego przez tí krzywπ. Wskazówka: PodstawiÊ y = tx i spróbowaê zastosowaê twierdzenie Greena. 4

15 02. Niech! 2 n (R n \{0}) bídzie dana wzorem! = x x 2 n/2 n x dx 2 ^ dx 3 ^...^ dx n +( ) n x 2 dx 3 ^ dx 4 ^...^ dx n ^ dx + +( ) (j )(n ) x j dx j+ ^...^ dx n ^ dx ^...^ dx j + +( ) (n )2 x n dx ^...^ dx n. Niech f : R n \{0}!R bídzie funkcjπ klasy C. WykazaÊ, øe forma f! jest zamkniíta wtedy i tylko wtedy, gdy f jest jednorodna stopnia 0 (tzn. f(rx) =f(x) dla wszystkich r>0 i x 2 R n \{0}). 03. Niech! =( 2y+x 2 y+x 2 ) dx+(2x xy 2 +y 2 ) dy. naleüê taki obszar ograniczony R 2 o brzegu kawa kami g adkim, øeby ca ka! by a moøliwie najwiíksza. (Brzeg obszaru ma naturalnπ orientacjí). 04. Niech! (x ) dy ydx (x ) 2 + y 2 (x +)dy ydx (x +) 2 + y 2. Niech bídzie dowolnym obszarem ograniczonym z brzegiem klasy C ; za óømy, øe punkty (, 0) i (, 0) nie naleøπ WykazaÊ, øe R! jest (ca kowitπ) Niech! 2 (R 3 ) we wspó rzídnych (x, y, z) bídzie dana wzorem! = dz 2y dx+2xdy. Wprowadümy operatory róøniczkowe @z oraz tzn. dla funkcji ' 2 C (R 3, R). Y' 2x (a) WykazaÊ, øe f =(f,f 2,f 3 ):R 3! R 3 spe nia warunek f! = wtedy, gdy! wtedy i tylko Xf 3 2f 2 Xf +2f Xf 2 =0 Yf 3 2f 2 Yf +2f Yf 2 =0 3 2f 5

16 (b) WykazaÊ, øe gdy f! =!, to Xf Yf =det Xf 2 Yf 2. Wskazówka: obliczyê d! ^! i skorzystaê ze wzoru f d! = df!. 06. UdowodniÊ, øe forma! = xdy (y ) dx x 2 +(y ) 2 xdy (y +)dx x 2 +(y +) 2. jest zamkniíta, nie jest dok adna w R 2 \{(0, zbiorze U = R 2 \{(0,t): t 2 [, ]}. ), (0, )}, natomiast jest dok adna na 07. ObliczyÊ ca kí x 3/4 4 p x /2 d 2, gdzie jest obszarem ograniczonym krzywπ r =cos 3, 2 [ /2, /2]. Wskazówka: przypomnieê sobie wzór na pochodnπ arcusa sinusa. 08. Niech v =(v,...,v 4 ) i w =(w,...,w 4 ) bídπ wektorami w R 4. Wspó rzídne punktu p 2 R 4 oznaczamy (x, y, z, u). WykazaÊ, øe przyporzπdkowanie 0 v v 2 v 3 v 4 w w 2 w 3 w 4 C R 4 R 4 R 4 3 (p, v, w) 7! det zu u 2 x + y + x + x 2 zu ++u z 2 + z y x +2 C A 2 R okreúla pewnπ 2-formÍ róøniczkowπ na R 4. ProszÍ obliczyê ca kí z tej formy po zbiorze M = {(x, y, z, u): x 2 + y 2 =4x, z 2 + u 2 =} (z dowolnie wybranπ orientacjπ). 09. Niech! = 4(x2 + y 2 )xdx+4(x 2 + y 2 )ydy+2zdz (x 2 + y 2 ) 2 + z 2. WykazaÊ, øe forma! jest zamkniíta w R 3 \{x 2 + y 2 =,z =0}. Czy! jest dok adna? 0. Oblicz ca kí z formy! = x 3 dy ^ dz po po ówce torusa, zadanej za pomocπ parametryzacji x =(4+cos )cos y =(4+cos )sin z =sin, gdzie 2 [0, ], zaú 2 [0, 2 ]. 6

17 . Niech 2 2 (R 3 ) we wspó rzídnych (x, y, z) bídzie dana wzorem =(x y 2 + z 3 )(dy ^ dz + dx ^ dz + dx ^ dy). ObliczyÊ ca kí z formy po brzegu kostki C a = {(x, y, z) 0 apple x, y, z apple a}. 2. Niech 2 n (R n ), = nx i= x i i+ dx ^...^ dx i ^ dx i+ ^...^ dx n. ObliczyÊ ca kí z formy po brzegu kostki C a = {(x,...,x n ) 0 apple x i apple a}. 3. W przestrzeni R 3 dane sπ punkty A = (, 0, 0), B = (0,, 0), C = (0, 0, ), D =(,, 0), E =(,, ). Rozpatrzmy powierzchnií wieloúciennπ M rozmaitoúê z kantami utworzonπ przez trójkπty ADE, DBE, BCE i CAE. Dane jest pole wektorowe v = xz, yz, xyz p. x2 + y 2 + z 2 ObliczyÊ przep yw (strumieò) pola wektorowego rot v przez M, ze strony ujemnej widocznej z punktu (,, ) na dodatniπ a óømy, øe f : R 2! R 2 jest odwzorowaniem klasy C o zwartym noúniku (tzn. f 0 poza pewnπ kulπ B(0,R) R 2 ). WykazaÊ, øe R 2 det Df d 2 =0. Czy teza pozostanie prawdziwa, gdy liczbí 2 zastπpimy wszídzie innπ liczbπ naturalnπ n? 5. a óømy, øe f : R 2! R 2 jest odwzorowaniem klasy C o zwartym noúniku (tzn. f 0 poza pewnπ kulπ B(0,R) R 2 ). WykazaÊ, øe dla kaødej funkcji ciπg ej, ograniczonej h: R 2! R zachodzi nierównoúê R 2 h det Df d 2 apple inf c2r sup h(x) c kdet Dfk L (R 2 ) x 2R 2 6. Niech! 2 n (R n ) bídzie n-formπ róøniczkowπ o zwartym noúniku. WykazaÊ, øe R R n! =0wtedy i tylko wtedy, gdy! = d dla pewnej (n )-formy 2 n (R n ), majπcej zwarty noúnik. 7

1 Funkcje dwóch zmiennych podstawowe pojęcia

1 Funkcje dwóch zmiennych podstawowe pojęcia 1 Funkcje dwóch zmiennych podstawowe pojęcia Definicja 1 Funkcją dwóch zmiennych określoną na zbiorze A R 2 o wartościach w zbiorze R nazywamy przyporządkowanie każdemu punktowi ze zbioru A dokładnie jednej

Bardziej szczegółowo

RÓŻNICZKOWANIE FUNKCJI WIELU ZMIENNYCH: rachunek pochodnych dla funkcji wektorowych. Pochodne cząstkowe funkcji rzeczywistej wielu zmiennych

RÓŻNICZKOWANIE FUNKCJI WIELU ZMIENNYCH: rachunek pochodnych dla funkcji wektorowych. Pochodne cząstkowe funkcji rzeczywistej wielu zmiennych RÓŻNICZKOWANIE FUNKCJI WIELU ZMIENNYCH: rachunek pochodnych dla funkcji wektorowych Pochodne cząstkowe funkcji rzeczywistej wielu zmiennych wyliczamy według wzoru (x, x 2,..., x n ) f(x, x 2,..., x n )

Bardziej szczegółowo

Egzamin z GAL-u (Informatyka) 2. termin 19/02/2019 CzÍúÊ teoretyczna I

Egzamin z GAL-u (Informatyka) 2. termin 19/02/2019 CzÍúÊ teoretyczna I ImiÍ i nazwisko: Numer albumu: CzÍúÊ teoretyczna I Instrukcja: Odpowiedzi naleøy pisaê na arkuszu z pytaniami. W zadaniach 1-10 naleøy udzielaê odpowiedzi TAK lub NIE, przy czym nawet jedna niepoprawna

Bardziej szczegółowo

AM II /2019 (gr. 2 i 3) zadania przygotowawcze do I kolokwium

AM II /2019 (gr. 2 i 3) zadania przygotowawcze do I kolokwium AM II.1 2018/2019 (gr. 2 i 3) zadania przygotowawcze do I kolokwium Normy w R n, iloczyn skalarny sprawd¹ czy dana funkcja jest norm sprawd¹, czy dany zbiór jest kul w jakiej± normie i oblicz norm wybranego

Bardziej szczegółowo

1 Relacje i odwzorowania

1 Relacje i odwzorowania Relacje i odwzorowania Relacje Jacek Kłopotowski Zadania z analizy matematycznej I Wykazać, że jeśli relacja ρ X X jest przeciwzwrotna i przechodnia, to jest przeciwsymetryczna Zbadać czy relacja ρ X X

Bardziej szczegółowo

IX. Rachunek różniczkowy funkcji wielu zmiennych. 1. Funkcja dwóch i trzech zmiennych - pojęcia podstawowe. - funkcja dwóch zmiennych,

IX. Rachunek różniczkowy funkcji wielu zmiennych. 1. Funkcja dwóch i trzech zmiennych - pojęcia podstawowe. - funkcja dwóch zmiennych, IX. Rachunek różniczkowy funkcji wielu zmiennych. 1. Funkcja dwóch i trzech zmiennych - pojęcia podstawowe. Definicja 1.1. Niech D będzie podzbiorem przestrzeni R n, n 2. Odwzorowanie f : D R nazywamy

Bardziej szczegółowo

Matematyka I. Bezpieczeństwo jądrowe i ochrona radiologiczna Semestr zimowy 2018/2019 Wykład 9

Matematyka I. Bezpieczeństwo jądrowe i ochrona radiologiczna Semestr zimowy 2018/2019 Wykład 9 Matematyka I Bezpieczeństwo jądrowe i ochrona radiologiczna Semestr zimowy 2018/2019 Wykład 9 Przykład z fizyki Rozpatrzmy szeregowe połączenie dwu elementów elektronicznych: opornika i diody półprzewodnikowej.

Bardziej szczegółowo

ANALIZA MATEMATYCZNA Z ELEMENTAMI STATYSTYKI MATEMATYCZNEJ

ANALIZA MATEMATYCZNA Z ELEMENTAMI STATYSTYKI MATEMATYCZNEJ ANALIZA MATEMATYCZNA Z ELEMENTAMI STATYSTYKI MATEMATYCZNEJ FUNKCJE DWÓCH ZMIENNYCH RZECZYWISTYCH Definicja 1. Niech A będzie dowolnym niepustym zbiorem. Metryką w zbiorze A nazywamy funkcję rzeczywistą

Bardziej szczegółowo

22 Pochodna funkcji definicja

22 Pochodna funkcji definicja 22 Pochodna funkcji definicja Rozważmy funkcję f : (a, b) R, punkt x 0 b = +. (a, b), dopuszczamy również a = lub Definicja 33 Mówimy, że funkcja f jest różniczkowalna w punkcie x 0, gdy istnieje granica

Bardziej szczegółowo

Wykład Matematyka A, I rok, egzamin ustny w sem. letnim r. ak. 2002/2003. Każdy zdający losuje jedno pytanie teoretyczne i jedno praktyczne.

Wykład Matematyka A, I rok, egzamin ustny w sem. letnim r. ak. 2002/2003. Każdy zdający losuje jedno pytanie teoretyczne i jedno praktyczne. Wykład Matematyka A, I rok, egzamin ustny w sem. letnim r. ak. 2002/2003. Każdy zdający losuje jedno pytanie teoretyczne i jedno praktyczne. pytania teoretyczne:. Co to znaczy, że wektory v, v 2 i v 3

Bardziej szczegółowo

Wstęp do programowania. Dariusz Wardecki, wyk. V

Wstęp do programowania. Dariusz Wardecki, wyk. V Wstęp do programowania Dariusz Wardecki, wyk. V Tablica (ang. array) Zestaw N zmiennych tego samego typu numerowanych liczbami w zakresie od 0 do (N 1). Element tablicy Zmienna wchodzπca w sk ad tablicy,

Bardziej szczegółowo

2. ZASTOSOWANIA POCHODNYCH. (a) f(x) = ln 3 x ln x, (b) f(x) = e2x x 2 2.

2. ZASTOSOWANIA POCHODNYCH. (a) f(x) = ln 3 x ln x, (b) f(x) = e2x x 2 2. 2. ZASTOSOWANIA POCHODNYCH. Koniecznie trzeba znać: twierdzenia o ekstremach (z wykorzystaniem pierwszej i drugiej pochodnej), Twierdzenie Lagrange a, Twierdzenie Taylora (z resztą w postaci Peano, Lagrange

Bardziej szczegółowo

Funkcje wielu zmiennych

Funkcje wielu zmiennych Funkcje wielu zmiennych 8 Pochodna kierunkowa funkcji Definicja Niech funkcja f określona bȩdzie w otoczeniu punktu P 0 = (x 0, y 0 ) oraz niech v = [v x, v y ] bȩdzie wektorem. Pochodn a kierunkow a funkcji

Bardziej szczegółowo

Analiza Matematyczna MAEW101

Analiza Matematyczna MAEW101 Analiza Matematyczna MAEW Wydział Elektroniki Listy zadań nr 8-4 (część II) na podstawie skryptów: M.Gewert, Z Skoczylas, Analiza Matematyczna. Przykłady i zadania, GiS, Wrocław 5 M.Gewert, Z Skoczylas,

Bardziej szczegółowo

13. Funkcje wielu zmiennych pochodne, gradient, Jacobian, ekstrema lokalne.

13. Funkcje wielu zmiennych pochodne, gradient, Jacobian, ekstrema lokalne. 13. Funkcje wielu zmiennych pochodne, gradient, Jacobian, ekstrema lokalne. 1. Wprowadzenie. Dotąd rozważaliśmy funkcje działające z podzbioru liczb rzeczywistych w zbiór liczb rzeczywistych, zatem funkcje

Bardziej szczegółowo

Indukcja matematyczna

Indukcja matematyczna Indukcja matematyczna Zadanie. Zapisać, używając symboli i, następujące wyrażenia (a) n!; (b) sin() + sin() sin() +... + sin() sin()... sin(n); (c) ( + )( + /)( + / + /)... ( + / + / +... + /R). Zadanie.

Bardziej szczegółowo

Zadania z Analizy Funkcjonalnej I Które z poniższych przestrzeni metrycznych są przestrzeniami unormowanymi?

Zadania z Analizy Funkcjonalnej I Które z poniższych przestrzeni metrycznych są przestrzeniami unormowanymi? Zadania z Analizy Funkcjonalnej I - 1 1. Które z poniższych przestrzeni metrycznych są przestrzeniami unormowanymi?. a) X = R, x = arctg x ; b) X = R n, d(x, y) = x 1 y 1 + x 2 y 2 + max i 3 x i y i ;

Bardziej szczegółowo

Funkcje dwóch zmiennych

Funkcje dwóch zmiennych Funkcje dwóch zmiennych Andrzej Musielak Str Funkcje dwóch zmiennych Wstęp Funkcja rzeczywista dwóch zmiennych to funkcja, której argumentem jest para liczb rzeczywistych, a wartością liczba rzeczywista.

Bardziej szczegółowo

Rachunek różniczkowy i całkowy w przestrzeniach R n

Rachunek różniczkowy i całkowy w przestrzeniach R n Rachunek różniczkowy i całkowy w przestrzeniach R n Na dzisiejszym wykładzie rozważać będziemy funkcje f : R m R n Każda taka funkcję f można przedstawić jako wektor funkcji (f 1, f 2,, f n ), gdzie każda

Bardziej szczegółowo

1 + x 1 x 1 + x + 1 x. dla x 0.. Korzystając z otrzymanego wykresu wyznaczyć funkcję g(m) wyrażającą liczbę pierwiastków równania.

1 + x 1 x 1 + x + 1 x. dla x 0.. Korzystając z otrzymanego wykresu wyznaczyć funkcję g(m) wyrażającą liczbę pierwiastków równania. 10 1 Wykazać, że liczba 008 008 10 + + jest większa od Nie używając kalkulatora, porównać liczby a = log 5 log 0 + log oraz b = 6 5 Rozwiązać równanie x + 4y + x y + 1 = 4xy 4 W prostokątnym układzie współrzędnych

Bardziej szczegółowo

Zadania z analizy matematycznej - sem. II Ekstrema funkcji wielu zmiennych, twierdzenia o funkcji odwrotnej i funkcji uwikªanej

Zadania z analizy matematycznej - sem. II Ekstrema funkcji wielu zmiennych, twierdzenia o funkcji odwrotnej i funkcji uwikªanej Zadania z analizy matematycznej - sem. II Ekstrema funkcji wielu zmiennych, twierdzenia o funkcji odwrotnej i funkcji uwikªanej Denicja 1. Niech X = R n b dzie przestrzeni unormowan oraz d(x, y) = x y.

Bardziej szczegółowo

FUNKCJE WIELU ZMIENNYCH

FUNKCJE WIELU ZMIENNYCH FUNKCJE WIELU ZMIENNYCH 1. Wyznaczyć i narysować dziedziny naturalne podanych funkcji: 4 x 2 y 2 ; (b) g(x, y) = e y x 2 1 ; (c) u(x, y) = arc sin xy; (d) v(x, y) = sin(x 2 + y 2 ); (e) w(x, y) = x sin

Bardziej szczegółowo

ANALIZA MATEMATYCZNA Z ELEMENTAMI STATYSTYKI MATEMATYCZNEJ

ANALIZA MATEMATYCZNA Z ELEMENTAMI STATYSTYKI MATEMATYCZNEJ ANALIZA MATEMATYCZNA Z ELEMENTAMI STATYSTYKI MATEMATYCZNEJ FUNKCJE WÓCH ZMIENNYCH RZECZYWISTYCH efinicja 1. Niech A będzie dowolnym niepustym zbiorem. Metryką w zbiorze A nazywamy funkcję rzeczywistą d

Bardziej szczegółowo

Funkcje dwóch zmiennych

Funkcje dwóch zmiennych Maciej Grzesiak Instytut Matematyki Politechniki Poznańskiej Funkcje dwóch zmiennych 1. Funkcje dwóch zmiennych: pojęcia podstawowe Definicja 1. Funkcją dwóch zmiennych określoną na zbiorze A R 2 o wartościach

Bardziej szczegółowo

Funkcje wielu zmiennych

Funkcje wielu zmiennych Funkcje wielu zmiennych Wykresy i warstwice funkcji wielu zmiennych. Granice i ciagłość funkcji wielu zmiennych. Pochodne czastkowe funkcji wielu zmiennych. Gradient. Pochodna kierunkowa. Różniczka zupełna.

Bardziej szczegółowo

Funkcje dwóch zmiennych

Funkcje dwóch zmiennych Funkcje dwóch zmiennych Je zeli ka zdemu punktowi P o wspó rzednych x; y) z pewnego obszaru D na p aszczyźnie R 2 przyporzadkujemy w sposób jednoznaczny liczb e rzeczywista z, to przyporzadkowanie to nazywamy

Bardziej szczegółowo

Funkcje wielu zmiennych

Funkcje wielu zmiennych dr Krzysztof yjewski Informatyka I rok I 0 in» 12 stycznia 2016 Funkcje wielu zmiennych Informacje pomocnicze Denicja 1 Niech funkcja f(x y) b dzie okre±lona przynajmniej na otoczeniu punktu (x 0 y 0 )

Bardziej szczegółowo

Analiza Matematyczna II dla Inżynierii Biomedycznej Lista zadań

Analiza Matematyczna II dla Inżynierii Biomedycznej Lista zadań Analiza Matematyczna II dla Inżynierii Biomedycznej Lista zadań Jacek Cichoń, WPPT PWr, 05/6 Pochodne i całki funkcji jednej zmiennej Zadanie Oblicz pierwszą i drugą pochodną następujących funkcji. f(x)

Bardziej szczegółowo

2. Definicja pochodnej w R n

2. Definicja pochodnej w R n 2. Definicja pochodnej w R n Niech będzie dana funkcja f : U R określona na zbiorze otwartym U R n. Pochodną kierunkową w punkcie a U w kierunku wektora u R n nazywamy granicę u f(a) = lim t 0 f(a + tu)

Bardziej szczegółowo

Programowanie. Dariusz Wardecki, wyk. II. wtorek, 26 lutego 13

Programowanie. Dariusz Wardecki, wyk. II. wtorek, 26 lutego 13 Programowanie Dariusz Wardecki, wyk. II Powtórzenie Co wypisze program? char x, y, z; x = '1'; y = '3'; z = x + y; cout

Bardziej szczegółowo

Analiza matematyczna 2 zadania z odpowiedziami

Analiza matematyczna 2 zadania z odpowiedziami Analiza matematyczna zadania z odpowiedziami Maciej Burnecki strona główna Spis treści I Całki niewłaściwe pierwszego rodzaju II Całki niewłaściwe drugiego rodzaju 5 III Szeregi liczbowe 6 IV Szeregi potęgowe

Bardziej szczegółowo

Analiza Matematyczna I

Analiza Matematyczna I Analiza Matematyczna I Informatyka, WPPT, Politechnika Wrocławska Wprowadzenie (2 godziny ćwiczeń) Pokaż, że dla dowolnych liczb rzeczywistych a i b zachodzą nierówności:. a b = a b, 2. a + b a + b, 3.

Bardziej szczegółowo

22. CAŁKA KRZYWOLINIOWA SKIEROWANA

22. CAŁKA KRZYWOLINIOWA SKIEROWANA CAŁA RZYWOLINIOWA SIEROWANA Niech łuk o równaniach parametrycznych: x x(t), y y(t), a < t < b, będzie łukiem regularnym skierowanym, tzn łukiem w którym przyjęto punkt A(x(a), y(a)) za początek łuku, zaś

Bardziej szczegółowo

Kurs z matematyki - zadania

Kurs z matematyki - zadania Kurs z matematyki - zadania Miara łukowa kąta Zadanie Miary kątów wyrażone w stopniach zapisać w radianach: a) 0, b) 80, c) 90, d), e) 0, f) 0, g) 0, h), i) 0, j) 70, k), l) 80, m) 080, n), o) 0 Zadanie

Bardziej szczegółowo

Zadania z Analizy Funkcjonalnej I Które z poniższych przestrzeni metrycznych są przestrzeniami unormowanymi?

Zadania z Analizy Funkcjonalnej I Które z poniższych przestrzeni metrycznych są przestrzeniami unormowanymi? Zadania z Analizy Funkcjonalnej I - 1 1. Które z poniższych przestrzeni metrycznych są przestrzeniami unormowanymi? a) X = R, d(x, y) = arctg x y ; b) X = R n, d(x, y) = x 1 y 1 + x 2 y 2 + max i 3 x i

Bardziej szczegółowo

ANALIZA MATEMATYCZNA 2 zadania z odpowiedziami

ANALIZA MATEMATYCZNA 2 zadania z odpowiedziami ANALIZA MATEMATYCZNA zadania z odpowiedziami Maciej Burnecki strona główna Spis treści Całki niewłaściwe pierwszego rodzaju Całki niewłaściwe drugiego rodzaju Szeregi liczbowe 4 4 Szeregi potęgowe 5 5

Bardziej szczegółowo

ELEKTROTECHNIKA Semestr 2 Rok akad / ZADANIA Z MATEMATYKI Zestaw Oblicz pochodne cząstkowe rzędu drugiego funkcji:

ELEKTROTECHNIKA Semestr 2 Rok akad / ZADANIA Z MATEMATYKI Zestaw Oblicz pochodne cząstkowe rzędu drugiego funkcji: ZADANIA Z MATEMATYKI Zestaw. Oblicz pochodne cząstkowe funkcji: a) f(x, y) = x sin y x b) f(x, y) = e y +x 2 c) f(x, y, z) = z cos x+y z 2. Oblicz pochodne cząstkowe rzędu drugiego funkcji: 3. Wyznacz

Bardziej szczegółowo

Funkcje wielu zmiennych

Funkcje wielu zmiennych Funkcje wielu zmiennych 13 Zbiory w przestrzeni Definicja Przestrzeni a trójwymiarow a (przestrzeni a) nazywamy zbiór wszystkich trójek uporz adkowanych (x y z) gdzie x y z R. Przestrzeń tȩ oznaczamy symbolem

Bardziej szczegółowo

1 Przypomnienie wiadomo±ci ze szkoªy ±redniej. Rozwi zywanie prostych równa«i nierówno±ci

1 Przypomnienie wiadomo±ci ze szkoªy ±redniej. Rozwi zywanie prostych równa«i nierówno±ci Zebraª do celów edukacyjnych od wykªadowców PK, z ró»nych podr czników Maciej Zakarczemny 1 Przypomnienie wiadomo±ci ze szkoªy ±redniej Rozwi zywanie prostych równa«i nierówno±ci dotycz cych funkcji elementarnych,

Bardziej szczegółowo

Zadania do samodzielnego rozwiązania zestaw 11

Zadania do samodzielnego rozwiązania zestaw 11 Zadania do samodzielnego rozwiązania zestaw 11 1 Podać definicję pochodnej funkcji w punkcie, a następnie korzystając z tej definicji obliczyć ( ) π (a) f, jeśli f(x) = cos x, (e) f (0), jeśli f(x) = 4

Bardziej szczegółowo

1 Pochodne wyższych rzędów

1 Pochodne wyższych rzędów 1 Pochodne wyższych rzędów Definicja 1.1 (Pochodne cząstkowe drugiego rzędu) Niech f będzie odwzorowaniem o wartościach w R m, określonym na zbiorze G R k. Załóżmy, że zbiór tych x G, dla których istnieje

Bardziej szczegółowo

WYKŁAD Z ANALIZY MATEMATYCZNEJ I. dr. Elżbieta Kotlicka. Centrum Nauczania Matematyki i Fizyki

WYKŁAD Z ANALIZY MATEMATYCZNEJ I. dr. Elżbieta Kotlicka. Centrum Nauczania Matematyki i Fizyki WYKŁAD Z ANALIZY MATEMATYCZNEJ I dr. Elżbieta Kotlicka Centrum Nauczania Matematyki i Fizyki http://im0.p.lodz.pl/~ekot Łódź 2006 Spis treści 1. CIĄGI LICZBOWE 2 1.1. Własności ciągów liczbowych o wyrazach

Bardziej szczegółowo

Układy równań i równania wyższych rzędów

Układy równań i równania wyższych rzędów Rozdział Układy równań i równania wyższych rzędów Układy równań różniczkowych zwyczajnych Wprowadzenie W poprzednich paragrafach zajmowaliśmy się równaniami różniczkowymi y = f(x, y), których rozwiązaniem

Bardziej szczegółowo

MATEMATYKA I SEMESTR WSPIZ (PwZ) 1. Ciągi liczbowe

MATEMATYKA I SEMESTR WSPIZ (PwZ) 1. Ciągi liczbowe MATEMATYKA I SEMESTR WSPIZ (PwZ). Ciągi liczbowe.. OKREŚLENIE Ciąg liczbowy = Dowolna funkcja przypisująca liczby rzeczywiste pierwszym n (ciąg skończony), albo wszystkim (ciąg nieskończony) liczbom naturalnym.

Bardziej szczegółowo

Matematyka i Statystyka w Finansach. Rachunek Różniczkowy

Matematyka i Statystyka w Finansach. Rachunek Różniczkowy Rachunek Różniczkowy Ciąg liczbowy Link Ciągiem liczbowym nieskończonym nazywamy każdą funkcję a która odwzorowuje zbiór liczb naturalnych N w zbiór liczb rzeczywistych R a : N R. Tradycyjnie wartość a(n)

Bardziej szczegółowo

Analiza Matematyczna MAEW101 MAP1067

Analiza Matematyczna MAEW101 MAP1067 1 Analiza Matematyczna MAEW101 MAP1067 Wydział Elektroniki Przykłady do Listy Zadań nr 14 Funkcje wielu zmiennych. Płaszczyzna styczna. Ekstrema Opracowanie: dr hab. Agnieszka Jurlewicz Przykłady do zadania

Bardziej szczegółowo

Biotechnologia, Chemia, Chemia Budowlana - Wydział Chemiczny - 1

Biotechnologia, Chemia, Chemia Budowlana - Wydział Chemiczny - 1 Biotechnologia, Chemia, Chemia Budowlana - Wydział Chemiczny - 1 Równania różniczkowe pierwszego rzędu Równaniem różniczkowym zwyczajnym pierwszego rzędu nazywamy równanie postaci (R) y = f(x, y). Najogólniejszą

Bardziej szczegółowo

Analiza matematyczna I. Pula jawnych zadań na kolokwia.

Analiza matematyczna I. Pula jawnych zadań na kolokwia. Analiza matematyczna I. Pula jawnych zadań na kolokwia. Wydział MIiM UW, 2/ 24 października 22 ostatnie poprawki: 9 czerwca 23 Szanowni Państwo, zgodnie z zapowiedzią, na każdym kolokwium w pierwszym semestrze

Bardziej szczegółowo

Rachunek różniczkowy i całkowy 2016/17

Rachunek różniczkowy i całkowy 2016/17 Rachunek różniczkowy i całkowy 26/7 Zadania domowe w pakietach tygodniowych Tydzień 3-7..26 Zadanie O. Czy dla wszelkich zbiorów A, B i C zachodzą następujące równości: (A B)\C = (A\C) (B\C), A\(B\C) =

Bardziej szczegółowo

AB = x a + yb y a + zb z a 1

AB = x a + yb y a + zb z a 1 1. Wektory w przestrzeni trójwymiarowej EFINICJA. Uporzadkowana pare punktów (A, B) nazywamy wektorem i oznaczamy AB. Punkt A to poczatek wektora, punkt B to koniec wektora. EFINICJA. Je±li B = A, to wektor

Bardziej szczegółowo

Zestaw zadań z Równań różniczkowych cząstkowych I 18/19

Zestaw zadań z Równań różniczkowych cząstkowych I 18/19 Zestaw zadań z Równań różniczkowych cząstkowych I 18/19 Zad 1. Znaleźć rozwiązania ogólne u = u(x, y) następujących równań u x = 1, u y = 2xy, u yy = 6y, u xy = 1, u x + y = 0, u xxyy = 0. Zad 2. Znaleźć

Bardziej szczegółowo

3. Funkcje wielu zmiennych

3. Funkcje wielu zmiennych 3 Funkcje wielu zmiennych 31 Ciagłość Zanim podamy definicję ciagłości dla funkcji wielu zmiennych wprowadzimy bardzo ogólne i abstrakcyjne pojęcie przestrzeni metrycznej Przestrzeń metryczna Metryka w

Bardziej szczegółowo

Wersja testu D 14 września 2011 r. 1. Czy prawda jest, że a) x Z y Z y 2 = 2 ; b) x Z y Z x 2 = 1 ; c) x Z y Z x 2 = 2 ; d) x Z y Z y 2 = 1?

Wersja testu D 14 września 2011 r. 1. Czy prawda jest, że a) x Z y Z y 2 = 2 ; b) x Z y Z x 2 = 1 ; c) x Z y Z x 2 = 2 ; d) x Z y Z y 2 = 1? 1. Czy prawda jest, że a) x Z y Z y 2 = 2 ; b) x Z y Z x 2 = 1 ; c) x Z y Z x 2 = 2 ; d) x Z y Z y 2 = 1? 2. Czy prawda jest, że a) 5 8 1 jest podzielne przez 4 ; b) 5 7 1 jest podzielne przez 4 ; c) 3

Bardziej szczegółowo

II. FUNKCJE WIELU ZMIENNYCH

II. FUNKCJE WIELU ZMIENNYCH II. FUNKCJE WIELU ZMIENNYCH 1. Zbiory w przestrzeni R n Ustalmy dowolne n N. Definicja 1.1. Zbiór wszystkich uporzadkowanych układów (x 1,..., x n ) n liczb rzeczywistych, nazywamy przestrzenią n-wymiarową

Bardziej szczegółowo

1. Definicja granicy właściwej i niewłaściwej funkcji.

1. Definicja granicy właściwej i niewłaściwej funkcji. V. Granica funkcji jednej zmiennej. 1. Definicja granicy właściwej i niewłaściwej funkcji. Definicja 1.1. (sąsiedztwa punktu i sąsiedztwa nieskończoności) Niech x 0 R, r > 0, a, b R. Definiujemy S(x 0,

Bardziej szczegółowo

Rachunek różniczkowy funkcji dwóch zmiennych

Rachunek różniczkowy funkcji dwóch zmiennych Rachunek różniczkowy funkcji dwóch zmiennych Definicja Spis treści: Wykres Ciągłość, granica iterowana i podwójna Pochodne cząstkowe Różniczka zupełna Gradient Pochodna kierunkowa Twierdzenie Schwarza

Bardziej szczegółowo

1. Liczby zespolone Zadanie 1.1. Przedstawić w postaci a + ib, a, b R, następujące liczby zespolone (1) 1 i (2) (5)

1. Liczby zespolone Zadanie 1.1. Przedstawić w postaci a + ib, a, b R, następujące liczby zespolone (1) 1 i (2) (5) . Liczby zespolone Zadanie.. Przedstawić w postaci a + ib, a, b R, następujące liczby zespolone () i +i, () 3i, (3) ( + i 3) 6, (4) (5) ( +i ( i) 5, +i 3 i ) 4. Zadanie.. Znaleźć moduł i argument główny

Bardziej szczegółowo

Analiza matematyczna 1 - test egzaminacyjny wersja do ćwiczeń

Analiza matematyczna 1 - test egzaminacyjny wersja do ćwiczeń Analiza matematyczna 1 - test egzaminacyjny wersja do ćwiczeń Leszek Skrzypczak 1. Niech E = {x [0, 1] : x = k 2 n k = 1, 2,... 2 n, n = 1, 2, 3,...} Wówczas: (a) Dla dowolnych liczb wymiernych p, q [0,

Bardziej szczegółowo

czastkowych Państwo przyk ladowe zadania z rozwiazaniami: karpinw adres strony www, na której znajda

czastkowych Państwo przyk ladowe zadania z rozwiazaniami:   karpinw adres strony www, na której znajda Zadania z równań różniczkowych czastkowych Za l aczam adres strony www, na której znajda Państwo przyk ladowe zadania z rozwiazaniami: http://math.uni.lodz.pl/ karpinw Zadanie 1. Znaleźć wszystkie rozwiazania

Bardziej szczegółowo

Blok V: Ciągi. Różniczkowanie i całkowanie. c) c n = 1 ( 1)n n. d) a n = 1 3, a n+1 = 3 n a n. e) a 1 = 1, a n+1 = a n + ( 1) n

Blok V: Ciągi. Różniczkowanie i całkowanie. c) c n = 1 ( 1)n n. d) a n = 1 3, a n+1 = 3 n a n. e) a 1 = 1, a n+1 = a n + ( 1) n V. Napisz 4 początkowe wyrazy ciągu: Blok V: Ciągi. Różniczkowanie i całkowanie a) a n = n b) a n = n + 3 n! c) a n = n! n(n + ) V. Oblicz (lub zapisz) c, c 3, c k, c n k dla: a) c n = 3 n b) c n = 3n

Bardziej szczegółowo

Zadania z analizy matematycznej - sem. I Pochodne funkcji, przebieg zmienności funkcji

Zadania z analizy matematycznej - sem. I Pochodne funkcji, przebieg zmienności funkcji Zadania z analizy matematycznej - sem. I Pochodne funkcji przebieg zmienności funkcji Definicja 1. Niech f : (a b) R gdzie a < b oraz 0 (a b). Dla dowolnego (a b) wyrażenie f() f( 0 ) = f( 0 + ) f( 0 )

Bardziej szczegółowo

Całki podwójne. Definicja całki podwójnej. Jacek Kłopotowski. 25 maja Katedra Matematyki i Ekonomii Matematycznej

Całki podwójne. Definicja całki podwójnej. Jacek Kłopotowski. 25 maja Katedra Matematyki i Ekonomii Matematycznej Definicja całki podwójnej Katedra Matematyki i Ekonomii Matematycznej 25 maja 2016 Definicja całki podwójnej Załóżmy, że f : K R, gdzie K = a, b c, d R 2, jest funkcją ograniczoną. Niech x 0, x 1,...,

Bardziej szczegółowo

WYDZIAŁ INFORMATYKI I ZARZĄDZANIA, studia niestacjonarne ANALIZA MATEMATYCZNA1, lista zadań 1

WYDZIAŁ INFORMATYKI I ZARZĄDZANIA, studia niestacjonarne ANALIZA MATEMATYCZNA1, lista zadań 1 WYDZIAŁ INFORMATYKI I ZARZĄDZANIA, studia niestacjonarne ANALIZA MATEMATYCZNA, lista zadań. Dla podanych ciągów napisać wzory określające wskazane wyrazy tych ciągów: a) a n = n 3n +, a n+, b) b n = 3

Bardziej szczegółowo

x y = 2z. + 2y f(x, y) = ln(x3y ) y x

x y = 2z. + 2y f(x, y) = ln(x3y ) y x . Funkcje wielu zmiennych i funkcje uwikłane Zad.. Obliczyć przybliżoną wartość wyrażenia (, 4) (,). Zad.. Wykazać, że każda funkcja z(x, y) = x f ( ) y x, gdzie f jest funkcją różniczkowalną jednej zmiennej,

Bardziej szczegółowo

Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. Egzamin wstępny z matematyki

Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. Egzamin wstępny z matematyki Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu Egzamin wstępny z matematyki lipca 2006 roku Zestaw I wariant A Czas trwania egzaminu: 240 minut 1. Dane są zbiory liczbowe A = {x; x R x < 2}, B = {x; x R x +

Bardziej szczegółowo

g liczb rzeczywistych (a n ) spe lnia warunek

g liczb rzeczywistych (a n ) spe lnia warunek . Czy jest prawda, że a) R y R z R y + yz + = 0 ; b) R y R z R y + yz + 0 ; c) R y R z R y + yz + = 0 ; d) R y R z R y + yz + 0? 2. Czy jest prawdziwa nierówność a) ctg > ; b) tg < cos ; c) cos < sin ;

Bardziej szczegółowo

5 Równania różniczkowe zwyczajne rzędu drugiego

5 Równania różniczkowe zwyczajne rzędu drugiego 5 Równania różniczkowe zwyczajne rzędu drugiego Definicja 5.1. Równaniem różniczkowym zwyczajnym rzędu drugiego nazywamy równanie postaci F ( x, y, y, y ) = 0, (12) w którym niewiadomą jest funkcja y =

Bardziej szczegółowo

y f x 0 f x 0 x x 0 x 0 lim 0 h f x 0 lim x x0 - o ile ta granica właściwa istnieje. f x x2 Definicja pochodnych jednostronnych 1.5 0.

y f x 0 f x 0 x x 0 x 0 lim 0 h f x 0 lim x x0 - o ile ta granica właściwa istnieje. f x x2 Definicja pochodnych jednostronnych 1.5 0. Matematyka ZLic - 3 Pochodne i różniczki funkcji jednej zmiennej Definicja Pochodną funkcji f w punkcie x, nazwiemy liczbę oznaczaną symbolem f x lub df x dx, równą granicy właściwej f x lim h - o ile

Bardziej szczegółowo

ELEKTROTECHNIKA Semestr 1 Rok akad / ZADANIA Z MATEMATYKI Zestaw Przedstaw w postaci algebraicznej liczby zespolone: (3 + 2j)(5 2j),

ELEKTROTECHNIKA Semestr 1 Rok akad / ZADANIA Z MATEMATYKI Zestaw Przedstaw w postaci algebraicznej liczby zespolone: (3 + 2j)(5 2j), ELEKTROTECHNIKA Semestr Rok akad. / 5 ZADANIA Z MATEMATYKI Zestaw. Przedstaw w postaci algebraicznej liczby zespolone: (3 + j)(5 j) 3 j +j (5 + j) (3 + j) 3. Narysuj zbiory punktów na płaszczyźnie: +j

Bardziej szczegółowo

Analiza Matematyczna MAEW101 MAP1067

Analiza Matematyczna MAEW101 MAP1067 Analiza Matematyczna MAEW MAP67 Wydział Elektroniki Przykłady do Listy Zadań nr 4 Funkcje wielu zmiennych. Pochodne cząstkowe Opracowanie: dr hab. Agnieszka Jurlewicz Przykłady do zadania 4.: Wyznaczyć

Bardziej szczegółowo

Robert Kowalczyk. Zbiór zadań z teorii miary i całki

Robert Kowalczyk. Zbiór zadań z teorii miary i całki Robert Kowalczyk Zbiór zadań z teorii miary i całki 2 Zadanie 1 Pokazać, że poniższe dwie definicje σ-ciała M są równoważne: (i) Rodzinę M podzbiorów przestrzeni X nazywamy σ-ciałem jeżeli zachodzą następujące

Bardziej szczegółowo

Zadania egzaminacyjne

Zadania egzaminacyjne Rozdział 13 Zadania egzaminacyjne Egzamin z algebry liniowej AiR termin I 03022011 Zadanie 1 Wyznacz sumę rozwiązań równania: (8z + 1 i 2 2 7 iz 4 = 0 Zadanie 2 Niech u 0 = (1, 2, 1 Rozważmy odwzorowanie

Bardziej szczegółowo

Lokalna odwracalność odwzorowań, odwzorowania uwikłane

Lokalna odwracalność odwzorowań, odwzorowania uwikłane Lokalna odwracalność odwzorowań, odwzorowania uwikłane Katedra Matematyki i Ekonomii Matematycznej Szkoła Główna Handlowa 17 maja 2012 Definicja Mówimy, że odwzorowanie F : X R n, gdzie X R n, jest lokalnie

Bardziej szczegółowo

Zajęcia nr 1 (1h) Dwumian Newtona. Indukcja. Zajęcia nr 2 i 3 (4h) Trygonometria

Zajęcia nr 1 (1h) Dwumian Newtona. Indukcja. Zajęcia nr 2 i 3 (4h) Trygonometria Technologia Chemiczna 008/09 Zajęcia wyrównawcze. Pokazać, że: ( )( ) n k k l = ( n l )( n l k l Zajęcia nr (h) Dwumian Newtona. Indukcja. ). Rozwiązać ( ) ( równanie: ) n n a) = 0 b) 3 ( ) n 3. Znaleźć

Bardziej szczegółowo

Algebra z geometrią analityczną zadania z odpowiedziami

Algebra z geometrią analityczną zadania z odpowiedziami Algebra z geometrią analityczną zadania z odpowiedziami Maciej Burnecki Spis treści strona główna 1 Wyrażenia algebraiczne, indukcja matematyczna 2 2 Geometria analityczna w R 2 Liczby zespolone 4 4 Wielomiany

Bardziej szczegółowo

1. Rozwiązać układ równań { x 2 = 2y 1

1. Rozwiązać układ równań { x 2 = 2y 1 Dzień Dziecka z Matematyką Tomasz Szymczyk Piotrków Trybunalski, 4 czerwca 013 r. Układy równań szkice rozwiązań 1. Rozwiązać układ równań { x = y 1 y = x 1. Wyznaczając z pierwszego równania zmienną y,

Bardziej szczegółowo

Matematyka. rok akademicki 2008/2009, semestr zimowy. Konwersatorium 1. Własności funkcji

Matematyka. rok akademicki 2008/2009, semestr zimowy. Konwersatorium 1. Własności funkcji . Własności funkcji () Wyznaczyć dziedzinę funkcji danej wzorem: y = 2 2 + 5 y = +4 y = 2 + (2) Podać zbiór wartości funkcji: y = 2 3, [2, 5) y = 2 +, [, 4] y =, [3, 6] (3) Stwierdzić, czy dana funkcja

Bardziej szczegółowo

Funkcje - monotoniczność, różnowartościowość, funkcje parzyste, nieparzyste, okresowe. Funkcja liniowa.

Funkcje - monotoniczność, różnowartościowość, funkcje parzyste, nieparzyste, okresowe. Funkcja liniowa. Funkcje - monotoniczność, różnowartościowość, funkcje parzyste, nieparzyste, okresowe. Funkcja liniowa. Monotoniczność i różnowartościowość. Definicja 1 Niech f : X R, X R. Funkcję f nazywamy rosnącą w

Bardziej szczegółowo

Egzamin podstawowy (wersja przykładowa), 2014

Egzamin podstawowy (wersja przykładowa), 2014 Egzamin podstawowy (wersja przykładowa), Analiza Matematyczna I W rozwiązaniach prosimy formułować lub nazywać wykorzystywane twierdzenia, przytaczać stosowane wzory, uzasadniać wyciągane wnioski oraz

Bardziej szczegółowo

Matematyka II. Bezpieczeństwo jądrowe i ochrona radiologiczna Semestr letni 2018/2019 wykład 13 (27 maja)

Matematyka II. Bezpieczeństwo jądrowe i ochrona radiologiczna Semestr letni 2018/2019 wykład 13 (27 maja) Matematyka II Bezpieczeństwo jądrowe i ochrona radiologiczna Semestr letni 208/209 wykład 3 (27 maja) Całki niewłaściwe przedział nieograniczony Rozpatrujemy funkcje ciągłe określone na zbiorach < a, ),

Bardziej szczegółowo

TO SĄ ZAGADNIENIA O CHARAKTERZE RACZEJ TEORETYCZNYM PRZYKŁADOWE ZADANIA MACIE PAŃSTWO W MATERIAŁACH ĆWICZENIOWYCH. CIĄGI

TO SĄ ZAGADNIENIA O CHARAKTERZE RACZEJ TEORETYCZNYM PRZYKŁADOWE ZADANIA MACIE PAŃSTWO W MATERIAŁACH ĆWICZENIOWYCH. CIĄGI TO SĄ ZAGADNIENIA O CHARAKTERZE RACZEJ TEORETYCZNYM PRZYKŁADOWE ZADANIA MACIE PAŃSTWO W MATERIAŁACH ĆWICZENIOWYCH. CIĄGI Definicja granicy ciągu Arytmetyczne własności granic przypomnienie Tw. o 3 ciągach

Bardziej szczegółowo

Liczby zespolone. Zadanie 1. Oblicz: a) ( 3+i)( 1 3i) b) (3+i)2 (4i+1) i

Liczby zespolone. Zadanie 1. Oblicz: a) ( 3+i)( 1 3i) b) (3+i)2 (4i+1) i Zadanie. Oblicz: a) ( 3+i)( 3i) +i b) (3+i)2 (4i+) i (2+i) 3 Liczby zespolone Zadanie 2. Zaznacz na płaszczyźnie Gaussa zbiór: a) {z : z > 3} b) {z : z i } c) {z : 4 z + + i < 9} Zadanie 3. Wykaż, że suma

Bardziej szczegółowo

a) f : R R R: f(x, y) = x 2 y 2 ; f(x, y) = 3xy; f(x, y) = max(xy, xy); b) g : R 2 R 2 R: g((x 1, y 1 ), (x 2, y 2 )) = 2x 1 y 1 x 2 y 2 ;

a) f : R R R: f(x, y) = x 2 y 2 ; f(x, y) = 3xy; f(x, y) = max(xy, xy); b) g : R 2 R 2 R: g((x 1, y 1 ), (x 2, y 2 )) = 2x 1 y 1 x 2 y 2 ; Zadania oznaczone * s troch trudniejsze, co nie oznacza,»e trudne.. Zbadaj czy funkcjonaª jest dwuliniowy, symetryczny, antysymetryczny, dodatniookre±lony: a) f : R R R: f(x, y) = x y ; f(x, y) = 3xy;

Bardziej szczegółowo

SIMR 2016/2017, Analiza 2, wykład 1, Przestrzeń wektorowa

SIMR 2016/2017, Analiza 2, wykład 1, Przestrzeń wektorowa SIMR 06/07, Analiza, wykład, 07-0- Przestrzeń wektorowa Przestrzeń wektorowa (liniowa) - przestrzeń (zbiór) w której określone są działania (funkcje) dodawania elementów i mnożenia elementów przez liczbę

Bardziej szczegółowo

(a 1 2 + b 1 2); : ( b a + b ab 2 + c ). : a2 2ab+b 2. Politechnika Białostocka KATEDRA MATEMATYKI. Zajęcia fakultatywne z matematyki 2008

(a 1 2 + b 1 2); : ( b a + b ab 2 + c ). : a2 2ab+b 2. Politechnika Białostocka KATEDRA MATEMATYKI. Zajęcia fakultatywne z matematyki 2008 Zajęcia fakultatywne z matematyki 008 WYRAŻENIA ARYTMETYCZNE I ALGEBRAICZNE. Wylicz b z równania a) ba + a = + b; b) a = b ; b+a c) a b = b ; d) a +ab =. a b. Oblicz a) [ 4 (0, 5) ] + ; b) 5 5 5 5+ 5 5

Bardziej szczegółowo

III. Funkcje rzeczywiste

III. Funkcje rzeczywiste . Pojęcia podstawowe Załóżmy, że dane są dwa niepuste zbiory X i Y. Definicja. Jeżeli każdemu elementowi x X przyporządkujemy dokładnie jeden element y Y, to mówimy, że na zbiorze X została określona funkcja

Bardziej szczegółowo

Lista 0 wstęp do matematyki

Lista 0 wstęp do matematyki dr Karol Selwat Matematyka dla studentów kierunku Ochrona Środowiska, 2-2 Lista wstęp do matematyki.. Sprawdź, czy następujące zdania logiczne są tautologiami: p q) p q) p q) p q) p q) q p) d)[p q) p]

Bardziej szczegółowo

Zestaw zadań przygotowujących do egzaminu z Matematyki 1

Zestaw zadań przygotowujących do egzaminu z Matematyki 1 Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach Wydział Finansów i Ubezpieczeń, Kierunek: Finanse i Zarządzanie w Ochronie Zdrowia Zestaw zadań przygotowujących do egzaminu z Matematyki 1 Powtórka materiału przed

Bardziej szczegółowo

Funkcje. Granica i ciągłość.

Funkcje. Granica i ciągłość. Ćwiczenia 10.1.01: zad. 344-380 Kolokwium nr 9, 11.1.01: materiał z zad. 1-380 Ćwiczenia 17.1.01: zad. 381-400 Kolokwium nr 10, 18.1.01: materiał z zad. 1-400 Konw. 10,17.1.01: zad. 401-44 Funkcje. Granica

Bardziej szczegółowo

Zestaw nr 6 Pochodna funkcji jednej zmiennej. Styczna do krzywej. Elastyczność funkcji. Regu la de l Hospitala

Zestaw nr 6 Pochodna funkcji jednej zmiennej. Styczna do krzywej. Elastyczność funkcji. Regu la de l Hospitala Zestaw nr 6 Pochodna funkcji jednej zmiennej. Styczna do krzywej. Elastyczność funkcji. Regu la de l Hospitala November 12, 2009 Przyk ladowe zadania z rozwi azaniami Zadanie 1. Oblicz pochodne nastȩpuj

Bardziej szczegółowo

W. Krysicki, L. Włodarski Analiza matematyczna w zadaniach, część I i II

W. Krysicki, L. Włodarski Analiza matematyczna w zadaniach, część I i II Zalecane podręczniki W. Krysicki, L. Włodarski naliza matematyczna w zadaniach, część I i II c Ł. Pawelec G. M. Fichtenholz Rachunek różniczkowy i całkowy, tom I i II S. Dorosiewicz, J. Kłopotowski, D.

Bardziej szczegółowo

Opracowanie: mgr Jerzy Pietraszko

Opracowanie: mgr Jerzy Pietraszko Analiza Matematyczna Opracowanie: mgr Jerzy Pietraszko Zadanie 1. Oblicz pochodną funkcji: (a) f(x) = x xx (b) f(x) = log sin 4 x cos 4 x (c) f(x) = sin sin x log x 2(2x) (d) f(x) = ( tg ( x + π 2 (e)

Bardziej szczegółowo

Algebra z geometrią analityczną zadania z odpowiedziami

Algebra z geometrią analityczną zadania z odpowiedziami Algebra z geometrią analityczną zadania z odpowiedziami Maciej Burnecki opracowanie Spis treści I Wyrażenia algebraiczne, indukcja matematyczna 2 II Geometria analityczna w R 2 4 III Liczby zespolone 5

Bardziej szczegółowo

ELEKTROTECHNIKA Semestr 2 Rok akad. 2015 / 2016. ZADANIA Z MATEMATYKI Zestaw 1. 2. Oblicz pochodne cząstkowe rzędu drugiego funkcji:

ELEKTROTECHNIKA Semestr 2 Rok akad. 2015 / 2016. ZADANIA Z MATEMATYKI Zestaw 1. 2. Oblicz pochodne cząstkowe rzędu drugiego funkcji: ZADANIA Z MATEMATYKI Zestaw 1 1. Oblicz pochodne cząstkowe funkcji: a) f(x, y) = x sin y x b) f(x, y) = e y 1+x 2 c) f(x, y, z) = z cos x+y z 2. Oblicz pochodne cząstkowe rzędu drugiego funkcji: 3. Wyznacz

Bardziej szczegółowo

Wykład 9. Matematyka 3, semestr zimowy 2011/ listopada 2011

Wykład 9. Matematyka 3, semestr zimowy 2011/ listopada 2011 Wykład 9. Matematyka 3, semestr zimowy 2011/2012 4 listopada 2011 W trakcie poprzedniego wykładu zdefiniowaliśmy pojęcie k-kowektora na przestrzeni wektorowej. Wprowadziliśmy także iloczyn zewnętrzny wielokowektorów

Bardziej szczegółowo

im = (P )={b 2 R : 9a 2 P [b = (a)]} nazywamy obrazem homomorfizmu.

im = (P )={b 2 R : 9a 2 P [b = (a)]} nazywamy obrazem homomorfizmu. 61 7. Wyk ad 7: Homomorfizmy pierúcieni, idea y pierúcieni. Idea y generowane przez zbiory. PierúcieÒ ilorazowy, twierdzenie o homomorfizmie. Idea y pierwsze i maksymalne. 7.1. Homomorfizmy pierúcieni,

Bardziej szczegółowo

x y = 2z, + 2y f(x, y) = ln(x3y ) y x

x y = 2z, + 2y f(x, y) = ln(x3y ) y x . Funkcje wielu zmiennych i funkcje uwikłane Zad.. Obliczyć przybliżoną wartość wyrażenia (, 4) (,), Zad.. Obliczyć przybliżoną wartość wyrażenia, 8, 5, Zad. 3. Wykazać, że każda funkcja z(x, y) = x f

Bardziej szczegółowo

1 Przestrzenie metryczne

1 Przestrzenie metryczne 1 Przestrzenie metryczne Definicja 1.1 (metryka) Niech będzie niepustym zbiorem. Funkcję d: R + nazywamy metryką, jeśli spełnia warunki: 1 o d(x, y) = d(y, x) (symetria) 2 o d(x, y) + d(y, z) d(x, z) (nierówność

Bardziej szczegółowo

METODY MATEMATYCZNE I STATYSTYCZNE W INŻYNIERII CHEMICZNEJ

METODY MATEMATYCZNE I STATYSTYCZNE W INŻYNIERII CHEMICZNEJ METODY MATEMATYCZNE I STATYSTYCZNE W INŻYNIERII CHEMICZNEJ Wykład 3 Elementy analizy pól skalarnych, wektorowych i tensorowych Prof. Antoni Kozioł, Wydział Chemiczny Politechniki Wrocławskiej 1 Analiza

Bardziej szczegółowo

Twierdzenie spektralne

Twierdzenie spektralne Twierdzenie spektralne Algebrę ograniczonych funkcji borelowskich na K R będziemy oznaczać przez B (K). Spektralnym rozkładem jedności w przestrzeni Hilberta H nazywamy odwzorowanie, które każdemu zbiorowi

Bardziej szczegółowo