STATYSTYKA OPISOWA PODSTAWOWE WZORY

Podobne dokumenty
STATYSTYKA OPISOWA PODSTAWOWE WZORY

Miary położenia. Miary rozproszenia. Średnia. Wariancja. Dla danych indywidualnych: Dla danych indywidualnych: s 2 = 1 n. (x i x) 2. x i.

Miary rozproszenia. Miary położenia. Wariancja. Średnia. Dla danych indywidualnych: Dla danych indywidualnych: s 2 = 1 n. (x i x) 2. x i.

Statystyka opisowa. (n m n m 1 ) h (n m n m 1 ) + (n m n m+1 ) 2 +1), gdy n jest parzyste

Statystyka Wzory I. Analiza struktury

Modele tendencji rozwojowej STATYSTYKA OPISOWA. Dr Alina Gleska. Instytut Matematyki WE PP. 18 listopada 2017

COLLEGIUM MAZOVIA INNOWACYJNA SZKOŁA WYŻSZA WYDZIAŁ NAUK STOSOWANYCH. Kierunek: Finanse i rachunkowość. Robert Bąkowski Nr albumu: 9871

d wymiarowy wektor losowy Niech (Ω, S, P) przestrzeń probabilistyczna Definicja Odwzorowanie X: Ω R nazywamy 1-wymiarowym wektorem

Wybrane litery alfabetu greckiego

Histogram: Dystrybuanta:

Statystyczny opis danych - parametry

Miary położenia (tendencji centralnej) to tzw. miary przeciętne charakteryzujące średni lub typowy poziom wartości cechy.

Moda (Mo, D) wartość cechy występującej najczęściej (najliczniej).

Elementy statystyki opisowej Izolda Gorgol wyciąg z prezentacji (wykład I)

Plan wykładu. Analiza danych Wykład 1: Statystyka opisowa. Literatura. Podstawowe pojęcia

Statystyka opisowa. () Statystyka opisowa 24 maja / 8

Podstawowe pojęcia. Próba losowa. Badanie próby losowej

Charakterystyki liczbowe zmiennych losowych: wartość oczekiwana i wariancja

1 Podstawy rachunku prawdopodobieństwa

STATYSTYKA OPISOWA WYKŁAD 1 i 2

WYKŁADY ZE STATYSTYKI MATEMATYCZNEJ wykład 2 - statystyka opisowa cd

Analiza współzależności zjawisk

Ćwiczenia nr 5. TEMATYKA: Regresja liniowa dla prostej i płaszczyzny

Statystyka powtórzenie (I semestr) Rafał M. Frąk

STATYSTYKA I ANALIZA DANYCH

Korelacja i regresja. Dr Joanna Banaś Zakład Badań Systemowych Instytut Sztucznej Inteligencji i Metod Matematycznych. Wykład 12

Podstawowe oznaczenia i wzory stosowane na wykładzie i laboratorium Część I: estymacja

Kurs Prawdopodobieństwo Wzory

Statystyka i Opracowanie Danych. W7. Estymacja i estymatory. Dr Anna ADRIAN Paw B5, pok407

STATYSTYKA OPISOWA I PROJEKTOWANIE EKSPERYMENTU dr inż Krzysztof Bryś

X i. X = 1 n. i=1. wartość tej statystyki nazywana jest wartością średnią empiryczną i oznaczamy ją symbolem x, przy czym x = 1. (X i X) 2.

Projekt ze statystyki

3. Tworzenie próby, błąd przypadkowy (próbkowania) 5. Błąd standardowy średniej arytmetycznej

Niezależność zmiennych, funkcje i charakterystyki wektora losowego, centralne twierdzenia graniczne

Estymacja przedziałowa

Trzeba pokazać, że dla każdego c 0 c Mc 0. ) = oraz det( ) det( ) det( ) jest macierzą idempotentną? Proszę odpowiedzieć w

3. Regresja liniowa Założenia dotyczące modelu regresji liniowej

Zajęcia 1. Statystyki opisowe

1 Dwuwymiarowa zmienna losowa

STATYSTYKA. Rafał Kucharski. Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach 2015/16 ROND, Finanse i Rachunkowość, rok 2

Statystyka opisowa - dodatek

Laboratorium 3 - statystyka opisowa

Statystyka. Wykład 7. Magdalena Alama-Bućko. 3 kwietnia Magdalena Alama-Bućko Statystyka 3 kwietnia / 36

Imię, nazwisko i tytuł/stopień KOORDYNATORA (-ÓW) kursu/przedmiotu zatwierdzającego protokoły w systemie USOS Jacek Marcinkiewicz, mgr

Lista 6. Estymacja punktowa

Agata Boratyńska. WYKŁAD 1. Wstępna analiza danych, charakterystyki opisowe. Indeksy statystyczne.

Statystyka. Wykład 9. Magdalena Alama-Bućko. 7 maja Magdalena Alama-Bućko Statystyka 7 maja / 40

Jak obliczać podstawowe wskaźniki statystyczne?

Elementy modelowania matematycznego

Rozkład normalny (Gaussa)

BADANIA DOCHODU I RYZYKA INWESTYCJI

Statystyka. Wykład 3. Magdalena Alama-Bućko. 6 marca Magdalena Alama-Bućko Statystyka 6 marca / 28

1 Twierdzenia o granicznym przejściu pod znakiem całki

Statystyka opisowa Opracował: dr hab. Eugeniusz Gatnar, prof. WSBiF

1. Wnioskowanie statystyczne. Ponadto mianem statystyki określa się także funkcje zmiennych losowych o

Materiały do wykładu 4 ze Statystyki

Teoretyczne podstawy analizy indeksowej klasyfikacja indeksów, konstrukcja, zastosowanie

Imię, nazwisko i tytuł/stopień KOORDYNATORA (-ÓW) kursu/przedmiotu zatwierdzającego protokoły w systemie USOS Dr Roman Sosnowski

ZAGADNIENIE ESTYMACJI. ESTYMACJA PUNKTOWA I PRZEDZIAŁOWA

Statystyka i rachunek prawdopodobieństwa

ANALIZA KORELACJI IREGRESJILINIOWEJ

STATYSTYKA MATEMATYCZNA

Wokół testu Studenta 1. Wprowadzenie Rozkłady prawdopodobieństwa występujące w testowaniu hipotez dotyczących rozkładów normalnych

Wykład nr 2. Statystyka opisowa część 2. Plan wykładu

Na poprzednim wykładzie omówiliśmy podstawowe zagadnienia. związane z badaniem dynami zjawisk. Dzisiaj dokładniej zagłębimy

Zawartość. Zawartość

Parametryczne Testy Istotności

Miary położenia wskazują miejsce wartości najlepiej reprezentującej wszystkie wielkości danej zmiennej. Mówią o przeciętnym poziomie analizowanej

ZADANIA NA ĆWICZENIA 3 I 4

PRZEDZIAŁY UFNOŚCI. Niech θ - nieznany parametr rozkładu cechy X. Niech α będzie liczbą z przedziału (0, 1).

1. Opis tabelaryczny. 2. Graficzna prezentacja wyników. Do technik statystyki opisowej można zaliczyć:

Zestaw II Odpowiedź: Przeciętna masa ciała w grupie przebadanych szczurów wynosi 186,2 g.

14. RACHUNEK BŁĘDÓW *

Statystyka. Wykład 8. Magdalena Alama-Bućko. 10 kwietnia Magdalena Alama-Bućko Statystyka 10 kwietnia / 31

Korelacja krzywoliniowa i współzależność cech niemierzalnych

Zadanie 2 Niech,,, będą niezależnymi zmiennymi losowymi o identycznym rozkładzie,.

ZDARZENIE ELEMENTARNE to możliwy wynik doświadczenia losowego. Wszystkie takie możliwe wyniki tworzą zbiór zdarzeń elementarnych.

Statystyka Opisowa. w2: podstawowe miary. Jerzy Stefanowski Instytut Informatyki Politechnika Poznańska. Poznań, 2015/16 aktualizacja 2017

Wykład 1. Podstawowe pojęcia Metody opisowe w analizie rozkładu cechy

Teoria. a k. Wskaźnik sumowania można oznaczać dowolną literą. Mamy np. a j = a i =

INFORMATYKA W CHEMII Dr Piotr Szczepański

KADD Metoda najmniejszych kwadratów

METODY NUMERYCZNE dr inż. Mirosław Dziewoński

Statystyka. Wykład 8. Magdalena Alama-Bućko. 23 kwietnia Magdalena Alama-Bućko Statystyka 23 kwietnia / 38

Statystyka i opracowanie danych W3: Wprowadzenie do statystycznej analizy danych Podstawy wnioskowania statystycznego. Estymacja i estymatory

Analiza szeregów czasowych

Statystyka. Wykład 7. Magdalena Alama-Bućko. 16 kwietnia Magdalena Alama-Bućko Statystyka 16 kwietnia / 35

Statystyka. Wykład 9. Magdalena Alama-Bućko. 24 kwietnia Magdalena Alama-Bućko Statystyka 24 kwietnia / 34

MIARY KLASYCZNE Miary opisujące rozkład badanej cechy w zbiorowości, które obliczamy na podstawie wszystkich zaobserwowanych wartości cechy

O liczbach naturalnych, których suma równa się iloczynowi

Estymacja. Dr Joanna Banaś Zakład Badań Systemowych Instytut Sztucznej Inteligencji i Metod Matematycznych. Wykład 7

EKONOMETRIA. Liniowy model ekonometryczny (regresji) z jedną zmienną objaśniającą

Rok akademicki: 2013/2014 Kod: ZIE n Punkty ECTS: 6. Poziom studiów: Studia I stopnia Forma i tryb studiów: -

TESTY LOSOWOŚCI. Badanie losowości próby - test serii.

Analiza wyników symulacji i rzeczywistego pomiaru zmian napięcia ładowanego kondensatora

Plan wykładu. Statystyka opisowa. Statystyka matematyczna. Dane statystyczne miary położenia miary rozproszenia miary asymetrii

Estymacja: Punktowa (ocena, błędy szacunku) Przedziałowa (przedział ufności)

Metrologia: miary dokładności. dr inż. Paweł Zalewski Akademia Morska w Szczecinie

Statystyka. Podstawowe pojęcia: populacja (zbiorowość statystyczna), jednostka statystyczna, próba. Cechy: ilościowe (mierzalne),

Transkrypt:

MIARY POŁOŻENIA Średia Dla daych idywidualych: STATYSTYKA OPISOWA PODSTAWOWE WZORY Q i = x lmi + i mi 1 4 j h m i mi x = 1 x i x = 1 i ẋ i gdzie ẋ i środek i-tego przedziału i liczość i- tego przedziału Domiata (moda Liczba ajczęściej występująca (jeśli taka istieje dla daych idywidualych d d 1 D = x ld + h d d d 1 d+1 gdzie d umer ajlicziejszego przedziału x ld lewy koiec d-tego przedziału h d długość d-tego przedziału Mediaa i kwartyle Dla daych idywidualych x (+1/ dla ieparzystego x /+x /+1 dla parzystego Pierwszy kwartyl Q 1 : jeśli 4 jest liczbą całkowitą to Q 1 = x /4 jeśli k < 4 < k + 1 to Q 1 = x k+x k+1 3 Trzeci kwartyl Q 3 : jeśli 4 jest liczbą całkowitą to Q 1 = x 3/4 jeśli k < 3 4 < k + 1 to Q 1 = x k+x k+1 gdzie m i umer grupy zawierającej daą o u- suma liczebości od pierwsze- merze i 4 ; m i 1 j go przedziału klasowego do przedziału poprzedzającego przedział kwartyla; mi liczebość przedziału w którym zajduje się kwartyl Dla i = 1 otrzymujemy kwartyl Q 1 dla i = kwartyl Q czyli mediaę dla i = 3 kwartyl Q 3 MIARY ROZPROSZENIA (ZMIENNO- ŚCI Wariacja Dla daych idywidualych: s = 1 ( (x i x s = 1 ( i (ẋ i x gdzie ẋ i środek i-tego przedziału 1 Odchyleie stadardowe: s = s Odchyleie przecięte od średiej: Dla daych idywidualych: d = 1 ( x i x Są też w użyciu ie wzory a kwartyle dla szeregu idywidualego Kwartyle dla szeregów idywidualych stosuje się rzadko! d = 1 ( i ẋ i x 1 W statystyce matematyczej wariację defiiuje się dzieląc przez 1 zamiast przez W szczególości w arkuszu kalkulacyjym fukcja WARIANCJA określa wariację ze statystyki matematyczej Wariację omawiaą tutaj określa fukcja WARIANCJAPOPUL 1

gdzie ẋ i - środek i-tego przedziału Typowy klasyczy obszar zmieości Rozstęp x s x x + s R = x max x mi Odchyleie ćwiartkowe Q = Q 3 Q 1 Typowy pozycyjy obszar zmieości M Q x M + Q Współczyik zmieości klasyczy V x = s x Współczyik zmieości pozycyjy V x = Q M Momet cetraly rzędu l Dla daych idywidualych M l = 1 (x i x l M l = i (ẋ i x l Klasyczy współczyik asymetrii Pozycyjy współczyik asymetrii Kurtoza A p = Q 3 + Q 1 M Q K = M 4 s 4 DYNAMIKA ZJAWISK = Q 3 + Q 1 M Q 3 Q 1 Ideksy jedopodstawowe o podstawie y 0 J P i Ideksy łańcuchowe = y i y 0 J L i = y i y i 1 Agregatowy ideks wartości I w = Agregatowy ideks ilości Laspeyresa q i1 p i0 Iq L = Agregatowy ideks ce Laspeyresa q i0 p i1 Ip L = Agregatowy ideks ilości Paaschego A x = M 3 s 3 Współczyik skośości (asymetrii I P q = q i0 p i1 A s = x D s A s > 0 asymetria prawostroa A s < 0 asymetria lewostroa A s = 0 symetria Agregatowy ideks ce Paaschego Ip P = q i1 p i0

Agregatowy ideks ilości Fishera I F q = I L q I P q Agregatowy ideks ce Fishera I F p = I L p I P p p i0 cea i-tego produktu w okresie podstawowym p i1 cea i-tego produktu w okresie badaym q i0 produkcja i-tego produktu w okresie podstawowym q i1 produkcja i-tego produktu w okresie badaym ANALIZA SZEREGÓW CZASOWYCH Metoda mechaicza Day jest ciąg (y t t = 1 (t czas dyskrety Średie ruchome ieparzysta liczba p podokresów ŷ k = 1 p ( y k p 1 k = p+1 p 1 + + y k+ p 1 - parzysta liczba podokresów ŷ k = 1 ( 1 p y k p + y k p +1 + + y k+ p 1 + 1 y k+ p k = p + 1 p Metoda aalitycza liiowa fukcja tredu wyzaczoa metodą ajmiejszych kwadratów gdzie t = 1 ŷ t = at + b (t ty t a = (t t b = y at t = + 1 y = 1 y t Odchyleie stadardowe składika losowego (y t ŷ t s u = współczyik zmieości losowej v u = s u y 100% współczyik zgodości (y t ŷ t φ = (y t y współczyik determiacji R = 1 φ Model uważa się za dopuszczaly jeśli φ < 0 błędy średie szacuku D(a = s u (t t s u t D(b = (t t Ocey parametrów uzajemy za precyzyje jeśli a D(a > WAHANIA SEZONOWE b D(b > Day jest ciąg y t t = 1 = d m gdzie m - liczba okresów d - liczba sezoów w każdym okresie Krok 1 Wyliczamy ŷ t metodą średich ruchomych albo aalityczą (przy średich ruchomych brakuje kilku skrajych daych Niech N j (j = 1 d ozacza zbiór zawierający wskaźiki dotyczące j-tego sezou oraz p j liczość zbioru N j Zwykle N j = {m(j 1 + 1 m(j 1 + mj} - wtedy p j = d; przy średich ruchomych zbiory N 1 oraz N m są pomiejszoe o skraje liczby i p 1 oraz p m są miejsze Krok Wyliczamy surowe wskaźiki sezoowości: S t = y t ŷ t 3

Krok 3 Liczymy średie czyli oczyszczoe wskaźiki sezoowości: S s j = 1 S i j = 1 d p j i N j Krok 4 (opcjoaly Korektujemy oczyszczoe wskaiki: gdzie k = 1 d m S s j S o j = Ss j k WSPÓŁZALEŻNOŚĆ ZJAWISK Tablica korelacyja x i y j y 1 y y l i x 1 11 1 1l 1 x 1 l x k k1 k kl k j 1 l x i wartości pierwszej cechy y j wartości drugiej cechy ij liczość zbioru z warością cechy pierwszej x i i drugiej y j i = j = = l ip p=1 k pj p=1 l ij Cechy mierzale x = 1 x i i y = 1 l x j j s (x = 1 (x i x i s (y = 1 l (y j y j Kowariacja C(xy = C(yx = 1 l x i y j ij xy W szczegłości jeśli mamy obiektow przyjmujących dwie wartoci x i i y i i = 1 (tz = k ii = 1 i ij = 0 dla i j to wzor przybiera postać C(xy = 1 (x i x(y i y Współczyik korelacji r xy = r yx = x j = 1 j y i = 1 i s j(x = 1 j s i (y = 1 i C(xy S(xS(y x i ij x j ij j=l (x i x j ij l (y j x i ij Dla cechy ciągłej zastępujemy wartości x i (y i środkami przedziałów klasowych Cechy iemierzale x i i y j są wtedy pewymi charakterystykami (własościami ( l χ ij i j = i j Współczyik χ moża podać w wersji literackiej χ = (wartość zaobs wartość oczek wartość oczek gdzie przez wartość oczekiwaą rozumiemy wartość która by była gdyby cechy były całkowicie iezależe Współczyik kotygecji C xy χ C xy = χ + Współczyik Czuprowa T xy χ T xy = (k 1(l 1 4

Modele korelacji i regresji liiowej dwóch zmieych: Defiiujemy: ŷ i = y(x i Współczyik korelacji rag Spearmaa Numerujemy dae x i oraz y i wg kolejości rosącej p odpowiedio liczbami a i oraz b i Wtedy R(xy = R(yx = 1 6 (a i b i ( 1 Odchyleie stadardowe składika losowego (y i ŷ i s u = Współczyik zgodości (y i ŷ i φ = (y i y Współczyik determiacji R = 1 φ Regresja liiowa ŷ(x = ax + b x = 1 x i y = 1 y i C(xy = 1 (x i x(y i y s (x = 1 (x i x s (y = 1 (y i y r xy = r yx = a = C(xy s (x b = y ax C(xy s(xs(y Błędy średie szacuku parametrów fukcji regresji s u D(a = (x i x D(b = s u x i (x i x Uzaje się że parametry są oszacowae precyzyjie jeśli a D(a > oraz b D(b > Progoza i błąd progozy przy czym y(x = ax + b ± S(y S(y = s u 1 + 1 (x x + (x i x 5