NIELINIOWE ZWIĄZKI GEOMETRYCZNE DLA POWŁOK

Podobne dokumenty
MECHANIKA BUDOWLI 13

e mail: i metodami analitycznymi.

Pattern Classification

WPŁYW PARAMETRÓW DYSKRETYZACJI NA NIEPEWNOŚĆ WYNIKÓW POMIARU OBIEKTÓW OBRAZU CYFROWEGO

KONSPEKT WYKŁADU. nt. METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH TEORIA I ZASTOSOWANIA. Piotr Konderla

Metoda Różnic Skończonych

1.4. STAN ODKSZTAŁCENIA STRONA GEOMETRYCZNA

Wykład 1 Zagadnienie brzegowe liniowej teorii sprężystości. Metody rozwiązywania, metody wytrzymałości materiałów. Zestawienie wzorów i określeń.

Przykład 5.1. Kratownica dwukrotnie statycznie niewyznaczalna

Nadokreślony Układ Równań

Małe drgania wokół położenia równowagi.

Warunek równowagi bryły sztywnej: Znikanie sumy sił przyłożonych i sumy momentów sił przyłożonych.

DRGANIA WŁASNE UKŁADÓW RAMOWYCH I ICH MODELOWANIE W PROGRAMIE AUTODESK ROBOT STRUCTURAL ANALYSIS

ANALIZA NIERÓWNOŚCI REZYDUALNEJ GRADIENTOWEJ TERMOMECHANIKI

Funkcja momentu statycznego odciętej części przekroju dla prostokąta wyraża się wzorem. z. Po podstawieniu do definicji otrzymamy

Prawdopodobieństwo i statystyka r.

ROZWIĄZANIE POWŁOKI HIPERBOLOIDALNEJ W PARAMETRYZACJI PROSTOKREŚLNEJ

5. MES w mechanice ośrodka ciągłego

Część 1 7. TWIERDZENIA O WZAJEMNOŚCI 1 7. TWIERDZENIA O WZAJEMNOŚCI Twierdzenie Bettiego (o wzajemności prac)

Ćw. 5. Wyznaczanie współczynnika sprężystości przy pomocy wahadła sprężynowego

WYZNACZENIE ODKSZTAŁCEŃ, PRZEMIESZCZEŃ I NAPRĘŻEŃ W ŁAWACH FUNDAMENTOWYCH NA PODŁOŻU GRUNTOWYM O KSZTAŁCIE WYPUKŁYM

MODELOWANIE UKŁADÓW MECHANICZNYCH Z NIEPEWNYMI PARAMETRAMI

PŁYTY OPIS W UKŁADZIE KARTEZJAŃSKIM Charakterystyczne wielkości i równania

MECHANIKA 2 MOMENT BEZWŁADNOŚCI. Wykład Nr 10. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

1. Definicje podstawowe. Rys Profile prędkości w rurze. A przepływ laminarny, B - przepływ burzliwy. Liczba Reynoldsa

Plan wykładu. Sztuczne sieci neuronowe. Uczenie nienadzorowane (bez nauczyciela) Uczenie nienadzorowane - przykłady

α i = n i /n β i = V i /V α i = β i γ i = m i /m

Temat: Operacje elementarne na wierszach macierzy

PŁYTY OPIS W UKŁADZIE KARTEZJAŃSKIM Charakterystyczne wielkości i równania

KONSPEKT WYKŁADU. nt. MECHANIKA OŚRODKÓW CIĄGŁYCH. Piotr Konderla

Badanie współzależności dwóch cech ilościowych X i Y. Analiza korelacji prostej

1.12. CAŁKA MOHRA Geometryczna postać całki MOHRA. Rys. 1

7.0. Fundament pod słupami od stropu nad piwnicą. Rzut fundamentu. Wymiary:

Współczynnik przenikania ciepła U v. 4.00

Poszukiwanie optymalnego wyrównania harmonogramu zatrudnienia metodą analityczną

ANALIZA STATYCZNA i WYMIAROWANIE KONSTRUKCJI RAMY

u u u( x) u, x METODA RÓŻNIC SKOŃCZONYCH, METODA ELEMENTÓW BRZEGOWYCH i METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH

PRZYKŁAD: Wyznaczyć siłę krytyczną dla pręta obciążonego dwiema siłami, jak na rysunku. w k

MECHANIKA PRĘTÓW CIENKOŚCIENNYCH

Projekt 6 6. ROZWIĄZYWANIE RÓWNAŃ NIELINIOWYCH CAŁKOWANIE NUMERYCZNE

WYZNACZANIE PRZYSPIESZENIA ZIEMSKIEGO ZA POMOCĄ WAHADŁA RÓŻNICOWEGO

Udoskonalona metoda obliczania mocy traconej w tranzystorach wzmacniacza klasy AB

Kompresja fraktalna obrazów. obraz. 1. Kopiarka wielokrotnie redukująca 1.1. Zasada działania ania najprostszej kopiarki

min h = x x Algorytmy optymalizacji lokalnej Nieliniowe zadanie optymalizacji bez ograniczeń numeryczne metody iteracyjne optymalizacji x x

Wstępne przyjęcie wymiarów i głębokości posadowienia

Granica i ciągłość funkcji. 1 Granica funkcji rzeczywistej jednej zmiennej rzeczywsitej

Pręt nr 1 - Element żelbetowy wg. EN :2004

MRS I MES W ANALIZIE BELEK O ZMIENNYM PRZEKROJU

=(u 1.,t) dla czwórnika elektrycznego dysypatywnego o sygnale wejściowym (wymuszeniu) G k. i sygnale wyjściowym (odpowiedzi) u 2


10.0. Schody górne, wspornikowe.

Wyrównanie spostrzeżeń pośrednich. Spostrzeżenia jednakowo dokładne

TERMODYNAMIKA PROCESOWA I TECHNICZNA


ef 3 (dziedzina, dziedzina naturalna) Niech f : A R, gdzie A jest podzbiorem płaszczyzny lub przestrzeni Zbiór A nazywamy dziedziną funcji f i oznacza

[ P ] T PODSTAWY I ZASTOSOWANIA INŻYNIERSKIE MES. [ u v u v u v ] T. wykład 4. Element trójkątny płaski stan (naprężenia lub odkształcenia)

Nieliniowe zadanie optymalizacji bez ograniczeń numeryczne metody iteracyjne optymalizacji

Plan wykładu. Sztuczne sieci neuronowe. Uczenie nienadzorowane (bez nauczyciela) Uczenie nienadzorowane - przykłady

obliczenie różnicy kwadratów odległości punktów po i przed odkształceniem - różniczka zupełna u i, j =1, 2, 3

III. KINEMATYKA OŚRODKA ODKSZTAŁCALNEGO

Zastosowanie procedur modelowania ekonometrycznego w procesach programowania i oceny efektywności inwestycji w elektroenergetyce

I. Elementy analizy matematycznej

Siła ciężkości. Siła ciężkości jest to siła grawitacyjna wynikająca z oddziaływania na siebie dwóch ciał. Jej wartość obliczamy z zależności

DRGANIA WŁASNE RAM OBLICZANIE CZĘSTOŚCI KOŁOWYCH DRGAŃ WŁASNYCH

Dr inż. Janusz Dębiński

LABORATORIUM TECHNIKI CIEPLNEJ INSTYTUTU TECHNIKI CIEPLNEJ WYDZIAŁ INŻYNIERII ŚRODOWISKA I ENERGETYKI POLITECHNIKI ŚLĄSKIEJ

10.1 Płyta wspornikowa schodów górnych wspornikowych w płaszczyźnie prostopadłej.

Skręcanie prętów projektowanie 5

STATYSTYKA. Zmienna losowa skokowa i jej rozkład

9.0. Wspornik podtrzymujący schody górne płytowe

1 Charakterystyka ustrojów powierzchniowych. Anna Stankiewicz

Wykład 2: Stan naprężeń i odkształceń

1. Wstępna geometria skrzyżowania (wariant 1a)

10. REZONANS W OBWODACH ELEKTRYCZNYCH

W praktyce często zdarza się, że wyniki obu prób możemy traktować jako. wyniki pomiarów na tym samym elemencie populacji np.

2. STOPIEŃ KINEMATYCZNEJ NIEWYZNACZALNOŚCI

x k3 y k3 x k1 y k1 x 2

Praca podkładu kolejowego jako konstrukcji o zmiennym przekroju poprzecznym zagadnienie ekwiwalentnego przekroju

WYKŁAD 2: CAŁKI POTRÓJNE

STATYSTYKA MATEMATYCZNA WYKŁAD grudnia 2009

1. Komfort cieplny pomieszczeń

Zasada superpozycji.

UCHWAŁA NR 279/XVIII/2011 Rady Miasta Płocka z dnia 29 grudnia 2011 roku

Pręt nr 4 - Element żelbetowy wg PN-EN :2004

Efekty zaokrągleń cen w Polsce po wprowadzeniu euro do obiegu gotówkowego

Karta (sylabus) modułu/przedmiotu

Monitorowanie i Diagnostyka w Systemach Sterowania

O pewnym twierdzeniu S. Łojasiewicza, J. Wloki, Z. Zieleżnego

Analityczne metody kinematyki mechanizmów

8. MOC W OBWODZIE PRĄDU SINUSOIDALNEGO

STATYSTYKA MATEMATYCZNA WYKŁAD 5 WERYFIKACJA HIPOTEZ NIEPARAMETRYCZNYCH

Egzamin poprawkowy z Analizy II 11 września 2013

Fale elektromagnetyczne

Proces narodzin i śmierci

STATECZNOŚĆ SKARP. α - kąt nachylenia skarpy [ o ], φ - kąt tarcia wewnętrznego gruntu [ o ],

MECHANIKA BUDOWLI 2 1. UKŁADY PRZESTRZENNE

Metoda Rónic Skoczonych

Analiza płyt i powłok MES

Budowa ścieżki spacerowo-dydaktycznej wokół jezior w Januszkowicach

Sprawdzenie stanów granicznych użytkowalności.

Transkrypt:

PIĘĆDZIESIĄTA PIERWSZA KONFERENCJA NAUKOWA KOMITETU INŻYNIERII LĄ DOWEJ I WODNEJ PAN I KOMITETU NAUKI PZITB Gańs-Krynca 005 Wesła BARAN NIELINIOWE ZWIĄZKI GEOMETRYCZNE DLA POWŁOK. Wstęp W referace bęze moa o cench połoach [], [], [], a ęc tach, tórych oległośc pomęzy poerzchnam grancznym są elorotne mnesze o ymaró promen rzyzny tychże poerzchn. Ja aomo, tym przypau analzę tróymaroego stanu naprężena oształcena można przeproazć sposób przyblżony za pomocą elośc torzących pola uymaroe. Wszyste zależnośc oreślamy ten sposób, aby były one opsane zasze poprzez funce oległośc o poerzchn śrooe lub a często oreśla sę, o poerzchn postaoe. Poza tym operamy sę na założenach Krchhoffa-Love a. Istnee szereg prac otyczących ysus na sposobem sproazana zaganena tróymaroego stanu naprężena oształcena o opsu uymaroego, a persze z nch pochozą z persze połoy XIX eu. Są to prace Cauchy ego [4] Possona [5], otyczące rozłau słaoych tensora naprężena szereg potęgoe zmenne z. Zastępuąc szereg nesończone penym ch sumam częścoym, otrzymalbyśmy różne postace teor poło zależnośc o yboru sumy częścoe oraz charateru samego szeregu. Znane rozązana lteraturze proazaą różnego rozau uproszczena oszacoana. Potórzmy tu za pracą Woźnaa [], że ne może stneć uymaroa teora poło, bęąca teorą ścsłą (neprzyblżoną). Co ęce, ne est naet możly enoznaczny ybór aeś optymalne teor przyblżone. Persze ogólne próby przestaena teor nelnoe można znaleźć opero latach czterzestych XX eu pracach Synge Chena [6]. W pracy Woźnaa [] poreślono, że uże znaczene maą teore, tórych nelnoe są rónana geometryczne, natomast ząz fzyczne pozostaą lnoe. W pracach [], [], [], [7] analzoano pły nelnoośc geometryczne na pracę statyczną onstruc połooych. W nnesze pracy zostaną przestaone ząz geometryczne uzglęnaące nelnoośc szystch słaoych etora przemeszczena, czyl, tóre otrzy- mano poprzez bezpośreną analzę członó nelnoych ystępuących słaoych tensora oształcena. Dr nż., Wyzał Buoncta Poltechn Opolse 9

. Ops poerzchn śrooe, postaoe zależnośc Rónane etoroe cene poło ma postać R ( u, u ) = r ( u, u ) z m ( u, u ), () gze: u, u parametry rzyolnoe, z oległość arsty rónoległe o poerzchn śrooe poło, z h, h połoa grubośc poło. Rys.. Ops poerzchn śrooe rónoległe poło prze po eformac Przymuąc rónanu () z=0, otrzymamy poerzchnę śrooą S opsaną rónanem r, natomast la z>0, otrzymamy poerzchnę rónoległą, tórą oznaczymy S. Bęzemy rozpatryać peną eformacę poło (rys..), przy tóre poerzchna śrooa S przechoz S, natomast oolna arsta rónoległa o poerzchn śrooe S przeze na poerzchnę S. Wóczas rónane etoroe opsuące poerzchnę śrooą po eformac bęze mało postać r = r, () gze: est etorem przemeszczena. Do yznaczena położena poło po eformac bęze oneczne yznaczene rozłau etora przemeszczena oraz (rys. ) baze oarantne: r, m []. Zastosuemy znane zory: = r m, = r m. () Wtey pochone cząstoe etoró oraz, po yorzystanu zoró Gaussa Wengartena oraz po uporząoanu proazenu pochone ontraarantne przymą postać: = b r b, (4.) ( ) ( ) m ( b ) r ( b ) m =. (4.), 0

. Ops tensora oształcena Można przyąć za pracą Belaa [] tensory oształcena: błonoego γ = ( g g ), błonoo-zgęcoego ρ = ( b b ), (5) zgęcoego ϑ = ( c c ), gze spółczynn tensoró metrycznych la poerzchn po eformac () oreślamy z zależnośc: g = r r, b = r m, c = m m. (6) Słaoe tensoró oształcena (5), po yorzystanu zależnośc (6), rozpsanu oraz po przeształcenach, otrzymano postac roznęca uzglęnaącego człony nelnoe: γ = r r, ( r m ) ρ =, (7) ϑ = m m. Oznaczaąc przez nareślene stan lnoy, zależnośc (7) zapszemy postac: γ = γ, ρ = ρ, (8) ϑ = ϑ. W celu przestaena lnoych słanó słaoych tensoró oształceń (7), (8), zapsanych ta sposób, aby ystępoały nch yłączne opsy słaoych etora przemeszczena, oonamy przeształceń ers lnoe zależnośc (7), yorzystuąc yrażena opsuące pochone cząstoe etoró: (4.) oraz (4.). Doonuąc stosonych przeształceń, otrzymue sę znaną lteraturze ersę uproszczoną zązó geometrycznych, uzglęnaącą tylo człony lnoe: γ = g g b, = b b c ρ, (9) = c c b ϑ b.

.. Człony nelnoe tensora oształcena W celu oreślena nelnoych zązó geometrycznych, przeanalzuemy nelnoe słan słaoych tensoró oształceń (8). Oblczene : torząc loczyn salarny z yrażeń (4.) otrzymamy = l l ( b )( b ) g ( b, )( b, ) a pomaąc elośc małe uzglęnaąc opse γ ze stanu lnoego uzysamy l l l, Oblczene : = γ. (0.) γ,, loczyn salarny utorzony z yrażeń (4.), (4.) ynese l l l ( b )( b ) g ( b, )( b, ) =. l Postaaąc za, ersę uproszczoną [] l ( b ) g l =, = 0, l proazaąc opoene uproszczena przy prześcu na ersę uśrenoną zastosoaną pracach Belaa, np. [], poążemy oba loczyny zależnoścą, l = ε. (0.) l Oblczene : yorzystamy teraz o utorzena loczynu salarnego yrażene (4.) ( )( ) ( )( ), = l l l b b gl b, bl, a uzglęnaąc poprzene rozażana poązana z rzyznam [], ostateczne bęze ( ε ε ) = ε ε. = (0.) ε Po postaenu o (8) yznaczonych opoench loczynó salarnych, otrzymamy: ( δ ) γ ( δ ),, γ = γ, ρ = εγ ( δ ), ϑ = ερ ε ( δ ), () gze δ to elta Cronecera.

Wersę uproszczoną tensoró oształcena uęcu nelnoym zapszemy: γ = γ,,, ρ = εγ, ϑ = ερ. () W yrażenu ϑ zązó () pomnęto człon zaeraący ε, ao elość małą. Uzysane yn ( ) pełn poryaą sę z ersą uproszczoną nelnoych zązó geometrycznych poanych np. pracach: Belaa [] Woźnaa []. Należy poreślć, że uzysane ząz geometryczne otrzymano prosty sposób nżyners. Można sterzć, że ta zapsane yrażena () obemuą szyste teore, bo uzglęnaą nelnoośc szystch słaoych etora przemeszczena, czyl. Wproazone tych rozażanach uproszczena są czysto matematyczne. Dopero przyęta ersa uproszczona () proaza peen zares ogranczonośc yróżnaący przemeszczene. Ja poazano pracy [], można rozązane nelnoe poązać z rozązanem l- noym rónanem aratoym α o ( ) = 0, () o g ze: słaoa przemeszczena oblczana g teor lnoe, słaoa prze- meszczena oblczana g teor nelnoe, α spółczynn oblczony g zależnośc tórym: ξω α = (4) ( ), ξ ξ spółczynn ążący cechy materałoe z geometrą poło zależnoścą: ε n ξ =, n =,,, = H H K, ω ν ω = (5) h 4 ( ) ε, gze: H, K rzyzny: śrena Gaussa, ν spółczynn Possona, h połoa grubośc poło. 4. Przyła lczboy P ośró nelnoośc słaoych przemeszczeń etora przemeszczena, przy oblczanu poło rozpatryanych nnesze pracy, yróżna sę słaoą.. Dla uzysanego rozązana, przeproazono przyłaoe oblczena. rozzał Na przyłaze poło ysoego omna o różnych ształtach (alec, hperboloa enopołooa), la tórego obcążene antysymetryczne płya szczególne neorzystne na otrzymyane artośc sł enętrznych przemeszczeń [7], poazano różnce onesenu o słaoe przemeszczena, oblczone przy uzglęnenu lnoe nelnoe teor se nse geometrycznym. Obcążene tae ystępue np. la płyu cężaru łasnego przy ychylenu onstruc o erunu gratac. Przyrost słaoe

polczone z uzglęnenem nelnoośc geometryczne można oneść poobnym stosunu o sł enętrznych, szczególne momentó przerooych sł poprzecznych. Na rysunu. przestaono yresy słaoe, natomast tablcy. zestaono yn oblczeń ybranych elośc. Przeanalzoano róneż zależnośc, przyęte oczyśce sposób umony, tóre oreślaą ey może być zasane stosoane analzy statyczne uzglęnaące pły nelnoośc geometryczne na uzysane rozązana ozn. / tablcy. Przyęto za pracą [] zależność oreślaącą strefy, gze pły nelnoośc może być stotny h 0ξ o ( ) ( ). ν ξ ν h (6) Wtey umoną grancę stosoalnośc teor geometryczne lnoe opsue nespełnona lea strona nerónośc (6). W pracy [] granca ta została oreślona ao funca tylo grubośc ścan, natomast zależność (6) poza różnym cecham geometrycznym, uzglęna róneż parametry fzyczne materału z aego została yonana połoa. Znaczene parametró przyętych przyłaze: L ysoość poło, a promeń przeężenu, a o promeń postay, h grubość poło, E, ν parametry fzyczne materału, φ ąt ychylena,, ( słaoa fzyczna polczona g teor lnoe lub nelnoe geometryczne. W oblczenach przyęto ane: L=50 [m], h=0.5 [m], ν =0.667, E=7.0 [Mpa], φ= [ ], oraz la alca: a=a o =4.8 [m], a la hperboloy enopołooe: a=4.0 [m], a o = 5.6 [m]. ( n ) Tablca. S łaoe: ( la: u = 90 [ ], ϕ = [ ], = 00 [%] z ( Walec Hperboloa enopołooa / / ( [ m] [cm] [cm] [%] [-] [cm] [cm] [%] [-] 0.0 0.0 40.0 60.0 80.0 00.0 0.0 40.0 60.0 80.0 00.0 0.0 40.0 50.0 0.06 -.59-4.06 -.9-7.65-4.67-44.5-46.0-47.00-47.49-47.69-47.75-47.75-47.75 0.06 -.78-4.67 -.99-9. -4.47-46.40-48.4-49.0-49.84-50.06-50. -50. -50. 0.007 0.0086 0.0086 0.0008.4 6.48 6.5 0.60.5.94.08.5. 6.9 6.66.64.9 9.85 0.6.06 4.4.8.9.4 4.6 4.06 4.70.68 7.79 5.0 5.7.87 4.89 5.40 6.6.99 4.94 5.8 6.6.06 4.97 5.4 5.9.08 4.97 4.85 5.6.08 4.97 4.6 5.7.07 4.97 4.55 5.0.07 4

Rys.. Wartośc słaoe oraz ( n ) la omna ształce: a) alca, b) hperboloy enopołooe. Wyresy la połunó gze ystępuą estremalne artośc 5. Posumoane Przeproazono oblczena poło o różnych ształtach poerzchn śrooe yma- zenętrznych, uzglęnaąc człony lnoe nelnoe. Peen ybrany zares rach otrzymanych ynó przestaono przyłaach lczboych (rozzał 4). Na postae aoścoe loścoe analzy ynó można sterzć, że: naęsze różnce oblczanych elośc g obyu przyblżonych teor otrzymue sę la obcążena antysymetrycznego, ształt poło relaca ymaró: promeń ługość poło oraz nne parametry, maą stotny pły na elość przyro stu otrzymanego la przemeszczeń:, ( 5

la poło rępe, np. płaszcz chłon omnoe, przy uzglęnenu rozpatryanego nnesze pracy obcążena, pły nelnoośc na uzysane rozązane est neel ze zglęu na małe elośc przemeszczeń może być pomnęty, la poło smułe, np. yso omn, uż przy małym uzale obcążena antysymetrycznego pły nelnoośc na uzysane rozązane est zauażalny przy ęszych przemeszczenach ponen być uzglęnony oblczenach, przeproazaąc analzę uzysanych ynó można sterzć, że ryterum stosoalnośc teor geometryczne nelnoe, uzglęnaące zaróno cechy geometryczne, a łaścośc materału z aego została yonana połoa, est spełnone la elośc przemeszczena ęsze o.5% o przemeszczena, co poterzaą yn ( zameszczone tablcy. Na postae otrzymanych ynó oraz nnych prac [], [], [ ], [7] można sterzć, że należy ążyć o możle operatynego formułoana założeń rónań teor z puntu - ogólne analzy, a alszych ch zena zastosoań. Lteratura [] BIELAK S., Nelnoa teora poło, cz. II, Wyższa Szoła Inżynersa Opolu, Stua Monografe, zeszyt 8, Opole 995. [] WOŹNIAK Cz., Nelnoa teora poło, PWN, Warszaa 966. [] KONDERLA P., Statya poło o ształce hperboloy enopołooe przy uzglęnenu nelnoośc geometryczne, Praca otorsa, Pol. Wr., Wrocła 97. [4] CAUCHY A., Sur l equlbre et le mouvement une plaque sole, Exerccle e mathématque,, 98. [5] POISSON S., Mémor sur l equlbre et le mouvement es corps soles, Pars, Mem. e l Aca. Sc., 8 (99). [6] SYNGE I. W., CHIEN W. Z., The ntrst theory of elastc shells an plates, Th. v. Karman Annv. Volume, 94, s.0-0. [7] BARAN W., Analza statyczna poło hperboloalne. Uęce nelnoośc geometryczne, Praca otorsa, Poltechna Opolsa, Opole 998. NON-LINEAR GEOMETRICAL RELATIONS FOR SHELLS Summary Problems of statcal structural analyss of shells s scusse n the paper. Geometrcal rela- consere. Non-lnear escrpton of relatons components are propose. Obtane tons are general form of relatons mae t possble to tae nto account the non-lnearty of all components of vector escrbng the shell splacements. The ntrouce smplfe verson of splacement escrpton contans only one non-lnear component the one pertanng to component of splacement vector. Its form s compatble th usually utlze form of relatons. Fnally, calculatonal examples are gven that mae t possble to obtan results for shells of numerous shapes. 6