Rozwiązywanie zadań z dynamicznego ruchu płaskiego część I 9

Podobne dokumenty
Równania i nierówności kwadratowe z jedną niewiadomą

Ćwiczenie 3. Dobór mikrosilnika prądu stałego do układu pozycjonującego

Klucz odpowiedzi do zadań zamkniętych i schemat oceniania zadań otwartych

MECHANIKA. Podstawy kinematyki Zasady dynamiki. Zasada zachowania pędu Zasada zachowania energii Ruch harmoniczny i falowy

1. LINIE WPŁYWOWE W UKŁADACH STATYCZNIE WYZNACZALNYCH

WEKTORY skalary wektory W ogólnym przypadku, aby określić wektor, należy znać:

WEKTORY skalary wektory W ogólnym przypadku, aby określić wektor, należy znać:

Realizacje zmiennych są niezależne, co sprawia, że ciąg jest ciągiem niezależnych zmiennych losowych,

Macierz. Wyznacznik macierzy. Układ równań liniowych

Grażyna Nowicka, Waldemar Nowicki BADANIE RÓWNOWAG KWASOWO-ZASADOWYCH W ROZTWORACH ELEKTROLITÓW AMFOTERYCZNYCH

MATURA 2014 z WSiP. Zasady oceniania zadań

4. RACHUNEK WEKTOROWY

Wymagania edukacyjne matematyka klasa 2b, 2c, 2e zakres podstawowy rok szkolny 2015/ Sumy algebraiczne

Metoda sił jest sposobem rozwiązywania układów statycznie niewyznaczalnych, czyli układów o nadliczbowych więzach (zewnętrznych i wewnętrznych).

Klucz odpowiedzi do zadań zamkniętych i schemat oceniania zadań otwartych

Temat lekcji Zakres treści Osiągnięcia ucznia

Wymagania edukacyjne matematyka klasa 2 zakres podstawowy 1. SUMY ALGEBRAICZNE

Macierz. Wyznacznik macierzy. Układ równań liniowych

2. FUNKCJE WYMIERNE Poziom (K) lub (P)

2. PODSTAWY STATYKI NA PŁASZCZYŹNIE

PRÓBNA MATURA Z MATEMATYKI Z OPERONEM LISTOPAD ,0. 3x 6 6 3x 6 6,

Rozwiązania maj 2017r. Zadania zamknięte

Wymagania kl. 2. Uczeń:

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z MATEMATYKI W KLASIE IIc ZAKRES PODSTAWOWY I ROZSZERZONY

dr inż. Zbigniew Szklarski

Zadanie 5. Kratownica statycznie wyznaczalna.

Klucz odpowiedzi do zadań zamkniętych oraz schemat oceniania

Wspomaganie obliczeń za pomocą programu MathCad

Wykład 2. Granice, ciągłość, pochodna funkcji i jej interpretacja geometryczna

KRYTERIA OCENIANIA ODPOWIEDZI Próbna Matura z OPERONEM. Fizyka i astronomia Poziom rozszerzony

EGZAMIN MATURALNY OD ROKU SZKOLNEGO 2014/2015 MATEMATYKA POZIOM ROZSZERZONY ROZWIĄZANIA ZADAŃ I SCHEMATY PUNKTOWANIA (A1, A2, A3, A4, A6, A7)

Całkowanie. dx d) x 3 x+ 4 x. + x4 big)dx g) e x 4 3 x +a x b x. dx k) 2x ; x 0. 2x 2 ; x 1. (x 2 +3) 6 j) 6x 2. x 3 +3 dx k) xe x2 dx l) 6 1 x dx

2. Obliczyć natężenie pola grawitacyjnego w punkcie A, jeżeli jest ono wytwarzane przez bryłę o masie M, która powstała przez wydrążenie kuli o

Zadania. I. Podzielność liczb całkowitych

Oznaczenia: K wymagania konieczne; P wymagania podstawowe; R wymagania rozszerzające; D wymagania dopełniające; W wymagania wykraczające

KRYTERIA OCENIANIA ODPOWIEDZI Próbna Matura z OPERONEM. Matematyka. Poziom rozszerzony. Listopad Wskazówki do rozwiązania zadania =

TEORIA PŁYT I POWŁOK (KIRCHHOFFA-LOVE)

Równania różniczkowe cząstkowe - metoda Fouriera. Przykładowe rozwiązania i wskazówki

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z MATEMATYKI DLA KLASY VIII w roku szkolnym 2015/2016

EGZAMIN MATURALNY W ROKU SZKOLNYM 2014/2015

Propozycja przedmiotowego systemu oceniania wraz z określeniem wymagań edukacyjnych (zakres podstawowy)

Wymagania na ocenę dopuszczającą z matematyki klasa II Matematyka - Babiański, Chańko-Nowa Era nr prog. DKOS /02

Wyznacznikiem macierzy kwadratowej A stopnia n nazywamy liczbę det A określoną następująco:

ZADANIA Z ZAKRESU SZKOŁY PODSTAWOWEJ, GIMNAZJUM I SZKOŁY ŚREDNIEJ

Zapis wskaźnikowy i umowa sumacyjna

LISTA ZADAŃ Z MECHANIKI OGÓLNEJ

MATeMAtyka 3 inf. Przedmiotowy system oceniania wraz z określeniem wymagań edukacyjnych. Zakres podstawowy i rozszerzony. Dorota Ponczek, Karolina Wej

Wektor kolumnowy m wymiarowy macierz prostokątna o wymiarze n=1 Wektor wierszowy n wymiarowy macierz prostokątna o wymiarze m=1

Metody Lagrange a i Hamiltona w Mechanice

Wymagania edukacyjne z matematyki FUNKCJE dopuszczającą dostateczną dobrą bardzo dobrą

WYMAGANIA I KRYTERIA OCENIANIA Z MATEMATYKI W 3 LETNIM LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCYM

WYMAGANIA NA OCENĘ DOPUSZCZAJĄCĄ DLA UCZNIÓW KLASY Ia TECHNIKUM

usuwa niewymierność z mianownika wyrażenia typu

Matematyka wykaz umiejętności wymaganych na poszczególne oceny KLASA II

EGZAMIN MATURALNY W ROKU SZKOLNYM 2014/2015

KRYTERIA OCENIANIA ODPOWIEDZI Próbna Matura z OPERONEM. Matematyka. Poziom rozszerzony. Listopad Wskazówki do rozwiązania zadania

Wymagania na poszczególne oceny z matematyki w Zespole Szkół im. St. Staszica w Pile. Kl. II poziom podstawowy

Układy równań liniowych Macierze rzadkie

WYMAGANIA EDUKACYJNE NIEZBĘDNE DO UZYSKANIA POSZCZEGÓLNYCH ŚRÓDROCZNYCH I ROCZNYCH OCEN KLASYFIKACYJNYCH Z MATEMATYKI POZIOM PODSTAWOWY KLASA 2

PODSTAWY BAZ DANYCH Wykład 2 2. Pojęcie Relacyjnej Bazy Danych

Wymagania edukacyjne na poszczególne oceny z matematyki w klasie II poziom rozszerzony

Arkusz 1 - karta pracy Całka oznaczona i jej zastosowania. Całka niewłaściwa

Analiza matematyczna i algebra liniowa

KRYTERIA OCENIANIA ODPOWIEDZI Próbna Matura z OPERONEM. Matematyka. Poziom rozszerzony. Listopad Wskazówki do rozwiązania zadania

Wymagania edukacyjne z matematyki

WYZNACZNIKI. . Gdybyśmy rozważali układ dwóch równań liniowych, powiedzmy: Takie układy w matematyce nazywa się macierzami. Przyjmijmy definicję:

Od lewej: piramida Chefrena, Wielki Sfinks, piramida Cheopsa.

Część 2 7. METODA MIESZANA 1 7. METODA MIESZANA

ZADANIA OTWARTE. Są więc takie same. Trzeba jeszcze pokazać, że wynoszą one 2b, gdyż taka jest długość krawędzi dwudziestościanu.

Wyrównanie sieci niwelacyjnej

1.5. Iloczyn wektorowy. Definicja oraz k. Niech i

Materiały diagnostyczne z matematyki poziom podstawowy

Technikum Nr 2 im. gen. Mieczysława Smorawińskiego w Zespole Szkół Ekonomicznych w Kaliszu

Rachunek prawdopodobieństwa i statystyka matematyczna.

Pierwiastek z liczby zespolonej

Wykład 2. Pojęcie całki niewłaściwej do rachunku prawdopodobieństwa

dr inż. Zbigniew Szklarski

Próbny egzamin maturalny MARZEC 2017 schemat oceniania. Klucz odpowiedzi do zadań zamkniętych C A D C C B C C C D C B A A A C A B D D C A C A C

Wymagania na poszczególne oceny z matematyki w Zespole Szkół im. St. Staszica w Pile. Kl. I poziom podstawowy

ODPOWIEDZI I SCHEMAT PUNKTOWANIA POZIOM ROZSZERZONY Etapy rozwiązania zadania , 3 5, 7

Dorota Ponczek, Karolina Wej. MATeMAtyka 2. Plan wynikowy. Zakres podstawowy

WYMAGANIA I KRYTERIA OCENIANIA DO EGZAMINU POPRAWKOWEGO MATEMATYKA. Zakresie podstawowym i rozszerzonym. Klasa II rok szkolny 2011/2012

Całka oznaczona i całka niewłaściwa Zastosowania rachunku całkowego w geometrii

O RELACJACH MIĘDZY GRUPĄ OBROTÓW, A GRUPĄ PERMUTACJI

Maciej Grzesiak. Iloczyn skalarny. 1. Iloczyn skalarny wektorów na płaszczyźnie i w przestrzeni. a b = a b cos ϕ. j) (b x. i + b y

KONKURS MATEMATYCZNY. Model odpowiedzi i schematy punktowania

Redukcja układów sił działających na bryły sztywne

A. Zaborski, Rozciąganie proste. Rozciąganie

CAŁKOWANIE NUMERYCZNE

Klasa druga: II TK1, II TK2 Poziom podstawowy 3 godz. x 30 tyg.= 90 nr programu DKOS /07 I. Funkcja kwadratowa

Zadania do rozdziału 7.

Wymagania edukacyjne z matematyki Klasa IIB. Rok szkolny 2013/2014 Poziom podstawowy

LXVII OLIMPIADA FIZYCZNA ZAWODY II STOPNIA

1.1. Cel i przedmiot mechaniki

RÓWNANIA TRYGONOMETRYCZNE Z PARAMETREM

Elementy rachunku wariacyjnego

Przykład 2.1. Wyznaczanie prędkości i przyśpieszenia w ruchu bryły

Materiały pomocnicze 5 do zajęć wyrównawczych z Fizyki dla Inżynierii i Gospodarki Wodnej

Proszę z rysunkami i wytłumaczeniem. Najlepiej w załączniku.

PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA Z MATEMATYKI W II LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCYM im. M. KONOPNICKIEJ W RADOMIU

Transkrypt:

ozwiązywnie zdń z dyniczneo ruchu płskieo część I 9 Wprowdzenie ozwiązywnie zdń w oprciu o dyniczne równni ruchu (D pole n uwolnieniu z więzów kżdeo z cił w sposób znny ze sttyki. Wrunki równowi są zbliżone do tych ze sttyki, z jedną różnicą zist do zer przyrównujey do iloczynu sy cił i przyspieszeni n dny kierunku, np. & & lub iloczynu oentu bezwłdności I O i przyspieszeni kątoweo φ& &. Przyjijy do dlszych rozwżń nstępujące złożeni: ukłd współrzędnych definiujey dl kżdeo z cił w tki sposób, by zwrot jednej z osi (np. osi był zodny z przewidywny kierunkie ruchu, z dodtnie uznwć będziey oenty sił, których zwrot jest zodny z przewidywny zwrote wektor przyspieszeni dneo cił. uch jki porusz się ciło decyduje o liczbie dynicznych równń ruchu. dl cił będąceo w ruchu obrotowy (rys. 9., DD ją postć: I φ& M O Σ i O dzie: I O sowy oent bezwłdności cił wzlęde osi z, przechodzącej przez punkt O, z definicji równy I O (i O, dzie i O jest proienie bezwłdności, φ& & przyspieszenie kątowe cił, ΣM io su oentów sił wzlęde punktu O. ys. 9.. D dl cił przedstwioneo n rys. 9. ją postć: I O φ& P P uch cił w kierunku pozioy i pionowy nie jest ożliwy (przyspieszeni n tych kierunkch są równe zeru. Z równń sttyki ożey dodtkowo wyznczyć rekcje w punkcie O:

Dynik ΣPi ΣP i y y y P P P P dl cił będąceo w ruchu postępowy (rys. 9., DD ją postć: && ΣPi y&& ΣPi y dzie: s cił, & &,y& & przyspieszenie cił n kierunku osi i y, ΣP i su rzutów sił n oś, ΣP iy su rzutów sił n oś y, ys. 9.. D dl cił przedstwioneo n rys. 9. ją postć: && P T y&& N Poniewż ruch cił w kierunku pionowy nie jest ożliwy, przyspieszenie n ty kierunku jest równe zeru ( y& &. Otrzyujey więc: N orz jedno równnie dyniczne w postci: & P T dl cił będąceo w ruchu płski (rys. 9., DD ją postć: && ΣPi y&& ΣPi y I O φ&& ΣM dzie: s cił, I O sowy oent bezwłdności cił wzlęde osi z, przechodzącej przez punkt O, & &,y& & przyspieszenie cił n kierunku osi i y, φ& & przyspieszenie kątowe cił, ΣP i su rzutów sił n oś, ΣP iy su rzutów sił n oś y, ΣM io su oentów sił wzlęde punktu O. io

ozwiązywnie zdń z dyniczneo ruchu płskieo część I ys. 9.. D dl cił przedstwioneo n rys. 9. ją postć: && P T y&& N I O φ&& T N f Poniewż ruch cił w kierunku pionowy nie jest ożliwy, przyspieszenie n ty kierunku jest równe zeru ( y& &. Otrzyujey więc: N orz nstępujące równni dyniczne: && P T I O φ&& T N f W celu uproszczeni zpisu wprowdzć będziey nstępujące oznczeni: & lub po prostu & φ & ε Zdnie 9.. Ciło o sie śliz się po pozioej powierzchni, nstępnie po równi pochyłej o kącie nchyleni (rys. 9.. Współczynnik trci ślizoweo n powierzchni pozioej i n równi pochyłej wynosi μ. Prędkość początkow w punkcie wynosi. Wyznczyć odlełość d, jką ciło pokon wzdłuż równi pochyłej do chwili ztrzyni się. W punkcie występuje zokrąlenie, eliinujące uderzenie o równię. Dne: ; /s; μ,; b ;. ys. 9..

Dynik ozwiąznie Ciło porusz się ruche postępowy. DD ją postć: n odcinku (rys. 9.: && y&& T N Poniewż y& &, y: ys. 9.. N Uwzlędnijąc powyższą zleżność i podstwijąc T μ & otrzyujey: μ Wyznczy czs t, w jki ciło przebyw odlełość b: t b Po przeksztłceniu i podstwieniu μ orz, otrzyujey: μ t t t b ozwiązując powyższe równnie wyznczy czs t : t C ± μ b μ Wyznczy prędkość cił w punkcie : μ b t μ ± ± μ b μ μ b ys. 9.6.

ozwiązywnie zdń z dyniczneo ruchu płskieo część I n odcinku C (rys. 9.6: Poniewż y& &, y: && y&& T N sin cos N cos Uwzlędnijąc powyższą zleżność i podstwijąc & otrzyujey: T sin μ cos sin ( μ cos sin ( μ cos sin Prędkość cił w punkcie C być równ zeru, zte: C tc Czs w jki ciło przebędzie odlełość C d jest równy: t C Wyznczy odlełość C jką przebędzie ciło: tc d tc μ b μ b d [ ( μ cos sin ] ( μ cos sin Podstwijąc wrtości liczbowe otrzyujey:, 9, d, 9., Zdnie 9.. Znleźć prędkość i przyspieszenie cił, w chwili kiedy przebędzie ono odlełość s (rys. 9.7. Przyjąć nstępujące dne: k ; k ; k ;, ; s, ; μ, ; 6 ys. 9.7.

6 Dynik ozwiąznie Kżde z cił uwlniy z więzów (rys. 9. i piszey odpowiednie równni ruchu. ys. 9.. ciło (ruch postępowy: ciło (ruch postępowy: ciło (ruch obrotowy: ciło (ruch płski: & (i sin T y& N cos (ii I & (iii & y φ& (i I & ( & y φ& (i Z wrunków zdni wynik, że: y& & y& & y& & Z równni (ii wyznczy siłę norlną N : ił trci T jest więc równ: N T μn cos μ cos Przeksztłcy równni (i i wprowdzjąc nstępujące oznczeni: & & φ & & φ & & & & ε & ε

ozwiązywnie zdń z dyniczneo ruchu płskieo część I 7 Otrzyujey: (sin μ cos ( ( I ε ( ( ( I ε ( ( W równnich ( y nstępujące niewidoe:,, ε,, ε,,,,. Jest ich 9, więc potrzebne są dodtkowe równni. W oprciu o rys. 9.9 wyznczy odpowiednie zleżności kinetyczne: (6 ε (7 ( ε (9 ys. 9.9. Moenty bezwłdności występujące w równnich ( i ( są równe: I I Uwzlędnijąc powyższe zleżności orz zleżności kinetyczne (6 9, równni ( ożn przedstwić w postci: (sin μ cos ( (

Dynik Po uproszczenich otrzyujey ukłd pięciu równń ( e z pięcio niewidoyi: cos (sin μ ( (b (c (d (e ozwiązywnie równń ( e rozpoczyny od wyznczeni z równni (b: Po podstwieniu do (d y: Z powyższeo równni wyznczy : ( ( Po podstwieniu wyznczoneo do (e otrzyujey: ( ( Wyznczy : i podstwiy do (c: Z powyższeo równni wyznczy : i podstwiy do ( cos (sin μ μ cos (sin μ ( cos (sin Po podstwieniu dnych liczbowych uzyskujey rozwiąznie: /s,7 ( 67 (,

ozwiązywnie zdń z dyniczneo ruchu płskieo część I 9 Przy zerowych wrunkch początkowych droę s, jką przebyło ciło, ożey zpisć nstępująco: t s Przeksztłcjąc powyższą zleżność ożey wyznczyć czs t w jki ciło przebyło droę s, nstępnie prędkość : t s s t s,7,,6 /s Litertur [] Klsztorny M., Niezod T., Mechnik oóln Podstwy teoretyczne, zdni z rozwiąznii, Oficyn Wydwnicz Politechniki Wrszwskiej, Wrszw 6.