IV. WPROWADZENIE DO MES

Podobne dokumenty
MES dla stacjonarnego przepływu ciepła

VI. MATEMATYCZNE PODSTAWY MES

5. MES w mechanice ośrodka ciągłego

SPIS TREŚCI Całkowanie numeryczne 89

{ } ( ) p(t) = p(0)p(t) Dyskretne procesy Markowa. =,...,

6. Dynamika Stan równowagi. ρb(x, y, z) V n t d. Siły

1.7 Zagadnienia szczegółowe związane z równaniem ruchu Moment bezwładności i moment zamachowy



Politechnika Poznańska, Katedra Sterowania i Inżynierii Systemów Wykłady 5,6, str. 1

W siła działająca na bryłę zredukowana do środka masy ( = 0

Zaświadczenie. Nr 41/CB/2012. Niniejszym zaświadczam, iŝ Pan/Pani

Bezpłatny Internet dla mieszkańców Radomia zagrożonych wykluczeniem cyfrowym

gdzie E jest energią całkowitą cząstki. Postać równania Schrödingera dla stanu stacjonarnego Wprowadźmy do lewej i prawej strony równania Schrödingera

ef 3 (dziedzina, dziedzina naturalna) Niech f : A R, gdzie A jest podzbiorem płaszczyzny lub przestrzeni Zbiór A nazywamy dziedziną funcji f i oznacza

VII. ZAGADNIENIA DYNAMIKI

WYKŁAD 2: CAŁKI POTRÓJNE

ϕ i = q 2 ϕ k = q 4 Macierzowa wersja metody przemieszczeń - belki 1. Wstęp. Koncepcja metody

Metody numeryczne. Sformułowanie zagadnienia interpolacji

1. Wymiary główne maszyny cylindrycznej prądu przemiennego d średnica przyszczelinowa, l e długość efektywna. d w średnica wału,

Zagadnienie statyki kratownicy płaskiej







Naprężenia styczne i kąty obrotu

MECHANIKA BUDOWLI 6 CIĘŻARY SPRĘŻYSTE

Równania Maxwella i równanie falowe

Politechnika Poznańska 2006 Ćwiczenie nr2

Zaawansowane metody numeryczne

Wyznaczanie przemieszczeń

Rezonanse w deekscytacji molekuł mionowych i rozpraszanie elastyczne atomów mionowych helu. Wilhelm Czapliński Katedra Zastosowań Fizyki Jądrowej

Metoda elementów brzegowych

Przekształcenie Laplace a i jego zastosowania

drgania h armoniczne harmoniczne

v = v i e i v 1 ] T v =

Zasada pędu i popędu, krętu i pokrętu, energii i pracy oraz d Alemberta bryły w ruchu postępowym, obrotowym i płaskim

Atom dwupoziomowy w niezerowej temperaturze

I. Metoda Klasyczna. Podstawy Elektrotechniki - Stany nieustalone. Zadanie k.1 Wyznaczyć prąd i w na wyłączniku. R RI E

Elektrodynamika Część 2 Specjalne metody elektrostatyki Ryszard Tanaś Zakład Optyki Nieliniowej, UAM

Macierze hamiltonianu kp

Ruch falowy. Fala zaburzenie wywoane w jednym punkcie ośrodka, które rozchodzi się w każdym dopuszczalnym kierunku.

Przekroje efektywne wyboczenia lokalnego 61,88 28,4 0,81 4 =1,34>0,673. = 28,4 ε k. ρ,, = λ 0,22 λ = 1,34 0,22 1,34 =0,62. = =59,39,

Rozwiązanie stateczności ramy MES

ver ruch bryły

J. Szantyr - Wykład 3 Równowaga płynu


Stosując II zasadę dynamiki Newtona dla ruchu postępowego otrzymujemy

UWAGI O ROZKŁADZIE FUNKCJI ZMIENNEJ LOSOWEJ.

Światło widzialne a widmo elektromagnetyczne

ver b drgania harmoniczne

obliczenie różnicy kwadratów odległości punktów po i przed odkształceniem - różniczka zupełna u i, j =1, 2, 3

Pręt nr 4 - Element żelbetowy wg PN-EN :2004

Fale biegnące. y t=0 vt. y = f(x), t = 0 y = f(x - vt), t ogólne równanie fali biegnącej w prawo

ZASTOSOWANIA CAŁEK OZNACZONYCH

Podstawy rachunku prawdopodobieństwa (przypomnienie)

Pręt nr 1 - Element żelbetowy wg. EN :2004

Ćwiczenie M-2 Pomiar przyśpieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego Cel ćwiczenia: II. Przyrządy: III. Literatura: IV. Wstęp. l Rys.

4. Zjawisko przepływu ciepła

DRGANIA WŁASNE RAM OBLICZANIE CZĘSTOŚCI KOŁOWYCH DRGAŃ WŁASNYCH

Rachunek różniczkowy funkcji wielu zmiennych

II. PODSTAWOWE RÓWNANIA MECHANIKI W UJĘCIU NIELINIOWYM

II.2 Położenie i prędkość cd. Wektory styczny i normalny do toru. II.3 Przyspieszenie

[ P ] T PODSTAWY I ZASTOSOWANIA INŻYNIERSKIE MES. [ u v u v u v ] T. wykład 4. Element trójkątny płaski stan (naprężenia lub odkształcenia)

Makroekonomia zaawansowana, rynek pracy

w7 58 Prąd zmienny Generator Napięcie skuteczne Moc prądu Dodawanie prądów zmiennych Opór bierny

KONSPEKT WYKŁADU. nt. METODA ELEMENTÓW SKOŃCZONYCH TEORIA I ZASTOSOWANIA. Piotr Konderla

3. Interpolacja. Interpolacja w sensie Lagrange'a (3.1) Dana jest funkcja y= f x określona i ciągła w przedziale [a ;b], która

Laboratorium Podstaw Fizyki. Ćwiczenie 100a Wyznaczanie gęstości ciał stałych

w5 58 Prąd d zmienny Generator Napięcie skuteczne Moc prądu Dodawanie prądów w zmiennych Opór r bierny Podstawy elektrotechniki

Modele wielorównaniowe. Estymacja parametrów

Prosta metoda określania przepuszczalności pokładów węgla w warunkach kopalnianych

MES dla ustrojów prętowych (statyka)

WYZNACZANIE NIESTACJONARNYCH PÓL TEMPERATURY PORÓWNANIE METOD NUMERYCZNYCH W OBSZARACH 2D

Twierdzenia o przyrostach

Nieliniowe zadanie optymalizacji bez ograniczeń numeryczne metody iteracyjne optymalizacji

( ) MECHANIKA BUDOWLI WZORY

Zagadnienia współczesnej elektroniki Elektroakustyka

Geometria Struny Kosmicznej

Podstawy robotyki. Wykład II. Robert Muszyński Janusz Jakubiak Instytut Informatyki, Automatyki i Robotyki Politechnika Wrocławska

Elektrodynamika. Część 9. Potencjały i pola źródeł zmiennych w czasie. Ryszard Tanaś

Fizyka dla Informatyków Wykład 7 Mechanika Ośrodków Ciągłych

DRGANIA MECHANICZNE. materiały uzupełniające do ćwiczeń. Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych studia inżynierskie

Politechnika Poznańska, Katedra Sterowania i Inżynierii Systemów Wykłady 3,4, str. 1

Teoria sterowania 1 Temat ćwiczenia nr 7a: Synteza parametryczna układów regulacji.

Metody Lagrange a i Hamiltona w Mechanice

Tryb Matematyczny w L A TEX-u

Zaliczenie wykładu Technika Analogowa Przykładowe pytania (czas zaliczenia minut, liczba pytań 6 8)

ń

GAZY DOSKONAŁE I PÓŁDOSKONAŁE

Bezgradientowe metody optymalizacji funkcji wielu zmiennych. informacje dodatkowe

Pojęcia podstawowe 1

28 maja, Problem Dirichleta, proces Wienera. Procesy Stochastyczne, wykład 14, T. Byczkowski, Procesy Stochastyczne, PPT, Matematyka MAP1126

DRGANIA SWOBODNE UKŁADU O DWÓCH STOPNIACH SWOBODY. Rys Model układu

GAL 80 zadań z liczb zespolonych

MECHANIKA I WYTRZYMAŁOŚĆ MATERIAŁÓW

Funkcja generująca rozkład (p-two)

Elektrodynamika Część 4 Magnetostatyka Ryszard Tanaś Zakład Optyki Nieliniowej, UAM

Transkrypt:

Kondra P. Moda mnów Sończonych ora zasosowana 7 IV. WPROWADZNI DO MS Poszuwan rozwązań rzybżonych bazuących na modach rsduanych waracynych naoya na rudnośc w doborz func bazowych orśonych na całym obszarz. Moda mnów sończonych oonu rudnośc w MS sosu sę zoazowan func bazow.. Sformułowan agorymu MS da rzsrznngo/łasgo/nowgo zagadnna or srężysośc Założn: sformułowan Raygha-Rza szczgóły agorymy oazano na rzyładz zagadnna dwuwymarowgo.. Obszar dzmy na mny sończon... ros gomryczn szały wyróżnamy uny węzłow a a... a N ogón a a a...n N - czba unów węzłowych. Rys. 4.. Schma sayczny mod dysrny obszaru. mn sończony Gomra mnu moż być zdfnowany oany uład da ażdgo mnu. Będzmy rzymowa ż. Puny węzłow zwy w narożach a a a

Kurs na Sudach Doorancch Pochn Wrocławs wrsa: uy 7 8 Rys. 4.. mn sończony Arosymaca rzmszczna dobramy func bazow φ [φ φ... φ N 4. aramry węzłow M N arosymaca rzmszczna 4. u φ φ 4.3 func bazow φ a I da β β 4.4 da β są asy C n- gdz n s rzędm nawyższ ochodn wysęuąc w wyrażnu nrg oncan П [u ogón: w funcona osuącym zagadnn da zagadnna dwuwymarowgo u 3 u 3 u. 4.5 u 3 3 3 33 3 Odszałcn ε Du Dφ B. 4.6 Narężn σ C ε C B. 4.7 3. Funconał - nrga oncana uładu Zasumy nrgę oncaną uładu oazango na rys. 4.3.

Kondra P. Moda mnów Sończonych ora zasosowana 9 Π [u [ ˆd ˆ ε σ u ρf d u. 4.8 nrgę oncaną zasumy ao sumę nrg oncan z oszczgónych mnów. Js o onsysnn równoważn ż cała o wsónych brzgach odobszarów s równa zru. a s ż func szału są odowdn asy cągłośc. a węc Π Π [u 4.9 gdz nrga oncana odynczgo mnu sończongo Π [u [ ε σ u ρfˆ d ρ B CBβ d β fˆ d ββ Q Π [ 4. macrz szywnośc mnu β β B CB d 4. wor równoważnów saycznych obcążna Q ρf ˆ d. 4. 4. Agrgaca uładu S Gobany wor aramrów węzłowych [...... N 4.3 Macrz ncydnc Rys. 4.3.

Kurs na Sudach Doorancch Pochn Wrocławs wrsa: uy 7 3 4.4 gdz w rzcwnym rzyadu ż a a I 4.5 Funconał Π [u Π [ β β Π Π [ [ Q Q K 4.6 gdz β β K Q Q. 4.7 Mnmazaca funconału Q K Π ub Q K. 4.8 Jż u n są nmayczn douszczan wówczas na uład owyższy naży dodaowo nałożyć warun brzgow nmayczn. Przyład ścsan ręa rosgo - zagadnn dnowymarow. mn sończony -y - wor aramrów Rys. 4.4. Schma sayczny zagadnna dnowymarowgo ręa

Kondra P. Moda mnów Sończonych ora zasosowana 3 - func bazow: { } φ - wor rzmszczna: u φ φ - wor odszałcna: [ u B ε - wor narężna: A A A B ε ε Cε σ N σ - macrz szywnośc: A A A CB B - wor równoważnów saycznych obcążna: d d φ Q - macrz oncydnc da mnu : ransformaca do uładu gobango agrgaca uładu: Gobany uład równań MS: K Q w szczgónośc: 8 4 5 4 3 A Po odsawnu warunu nmayczngo: 5 rozwązumy uład równań orzymuąc: [. 657 3 A

Kurs na Sudach Doorancch Pochn Wrocławs wrsa: uy 7 3. Sformułowan agorymu MS da zagadnna now dynam Wyorzysumy zasadę Hamona: Knmayczn douszczan o rzmszczń u rzymuąc rzczyws warośc w chwach mnmazu funconał Π H K Π dτ δπ H 4.9 Rys. 4.5 gdz: nrga nyczna: ρ K u & u& d 4. nrga oncana: Π [ ˆ ˆ ε σ ρu f d u d. 4. Po zasanu oszczgónych sładnów K & ρ& m & & & d M& & ρ d& 4. Π K Q. 4.3 Podsawaąc do zasady Hamona mamy δπ H Całumy rwszy sładn rzz częśc δ δ & M& δ K + δ Q dτ. 4.4 M& dτ + δm& + δ K + δ Qdτ 4.5 gdz drug wyrażn s równ zru onważ z założna δ. Sąd δ M& K + Qdτ 4.6 M & + K Q. 4.7 W rzyadu uwzgędnna łumna

Kondra P. Moda mnów Sończonych ora zasosowana 33 M & + C& + K Q 4.8 gdz macrz łumna zwy rzymowana s w osac: C M+ K 4.9 wsółczynn zażn od częsośc dragań ω. Zagadnn now dynam srowadzon zosało do uładu równań różnczowych zwyczanych druggo rzędu. Oracowanych s szrg mod całowana numryczngo go uładu równań z warunam ocząowym ˆ 4.3 & & ˆ. Agrgaca macrzy mas rzdsawa sę nasęuąco M m 4.3 gdz macrz mas da mnu wyznacza sę ao macrz onsysnna: ρ m φ φ d 4.3 macrz nonsysnna rzymu sę masy rozłożon w węzłach m L m L m. 4.33 M M O M L mn