Wyznaczanie środka ścinania w prętach o przekrojach niesymetrycznych



Podobne dokumenty
Zginanie ukośne LABORATORIUM WYTRZYMAŁOŚCI MATERIAŁÓW. Katedra Wytrzymałości Materiałów i Metod Komputerowych Mechaniki

napór cieczy - wypadkowy ( hydrostatyczny )

Projekt: Data: Pozycja: A ch = 0,5 20, ,40 = 5091,1 cm 4

Przykład 3.7. Naprężenia styczne przy zginaniu belki cienkościennej.

KONWENCJA ZNAKOWANIA MOMENTÓW I WZÓR NA NAPRĘŻENIA

2.1. ZGINANIE POPRZECZNE

MECHANIKA BUDOWLI 2 PRACA SIŁ WEWNĘTRZNYCH W PRĘTACH

Strukturalne elementy symetrii. Krystalograficzne grupy przestrzenne.

Adam Bodnar: Wytrzymałość Materiałów. Ukośne zginanie 13. UKOŚNE ZGINANIE

1. REDUKCJA DOWOLNYCH UKŁADÓW SIŁ. Redukcja płaskiego układu sił

TEMAT: Próba statyczna rozciągania metali. Obowiązująca norma: PN-EN :2002(U) Zalecana norma: PN-91/H lub PN-EN AC1

Podstawy wytrzymałości materiałów

J. Szantyr - Wykład 4 Napór hydrostatyczny Napór hydrostatyczny na ściany płaskie

Pręt nr 2 N 3,1416² ,1. Wyniki wymiarowania stali wg PN-EN 1993 (Stal1993_2d v. 1.3 licencja) Zadanie: P_OFFER Przekrój: 8 - Złożony

Adam Bodnar: Wytrzymałość Materiałów. Proste zginanie

Podstawy wytrzymałości materiałów

Elementy symetrii makroskopowej w ujęciu macierzowym.

Środek ciężkości bryły jednorodnej

Część 1 2. PRACA SIŁ WEWNĘTRZNYCH 1 2. PRACA SIŁ WEWNĘTRZNYCH Wstęp

ANALIZA KONSTRUKCJI POWŁOKOWEJ. CIENKOŚCIENNY ZBIORNIK CIŚNIENIOWY

Przestrzeń liniowa R n.

Belki złożone i zespolone

Złożone działanie sił wewnętrznych w prętach prostych

DryLin T System prowadnic liniowych

Postać Jordana macierzy

Belki zespolone 1. z E 1, A 1

P K. Położenie punktu na powierzchni kuli określamy w tym układzie poprzez podanie dwóch kątów (, ).

Wyznaczanie ruchliwości i koncentracji nośników prądu w półprzewodnikach metodą efektu Halla

Zginanie Proste Równomierne Belki

Podstawy wytrzymałości materiałów

3. Metody rozwiązywania zagadnień polowych

ZŁOŻONE RUCHY OSI OBROTOWYCH STEROWANYCH NUMERYCZNIE

POTENCJALNE POLE SIŁ. ,F z 2 V. x = x y, F y. , F x z F z. y F y

Przykład 3.1. Projektowanie przekroju zginanego

Ruch kulisty bryły. Kąty Eulera. Precesja regularna

MECHANIKA OGÓLNA. Semestr: II (Mechanika I), III (Mechanika II), rok akad. 2013/2014

- 1 - OBLICZENIA WYTRZYMAŁOŚCIOWE - DREWNO

Przykład: Nośność na wyboczenie słupa przegubowego z stęŝeniami pośrednimi

Document: Exercise-03-manual /12/ :54--- page 1 of 8 INSTRUKCJA DO ĆWICZENIA NR 3. Optymalizacja wielowarstwowych płyt laminowanych

pionowe od kół suwnic, zgodnie z warunków równowagi statecznej (rys. 6.4) dla

cz.2 Dr inż. Zbigniew Szklarski Katedra Elektroniki, paw. C-1, pok.321

Strukturalne elementy symetrii. Krystalograficzne grupy przestrzenne.

Rozdział 9. Baza Jordana

Przykład 6.3. Uogólnione prawo Hooke a

Ć w i c z e n i e K 2 b

J. Szantyr - Wykład 7 Ruch ogólny elementu płynu

EPR. W -1/2 =-1/2 gµ B B

σ x σ y σ z σ z, Adam Bodnar: Wytrzymałość Materiałów. Równania fizyczne.

LABORATORIUM MECHANIKI EKSPERYMENTALNEJ. Instrukcja do ćwiczenia

Geometria analityczna w przestrzeni. Kierunek. Długość. Zwrot

Adam Bodnar: Wytrzymałość Materiałów. Hipotezy wytężeniowe.

Ruch kulisty bryły. Kinematyka

Funkcje wielu zmiennych

1. Podstawy rachunku wektorowego

INSTYTUT FIZYKI WYDZIAŁ INŻYNIERII PROCESOWEJ, MATERIAŁOWEJ I FIZYKI STOSOWANEJ POLITECHNIKA CZĘSTOCHOWSKA ĆWICZENIE NR MR-2

5.7. Przykład liczbowy

Powierzchnie stopnia drugiego

3. WSPÓŁCZYNNIK ŚCINANIA (KOREKCYJNY)

1. Zestawienie obciążeń

Wyznaczanie reakcji dynamicznych oraz wyważanie ciała w ruchu obrotowym wokół stałej osi 8

Równoważne układy sił

Laboratorium grafiki komputerowej i animacji. Ćwiczenie IV - Biblioteka OpenGL - transformacje przestrzenne obiektów

Pręty silnie zakrzywione 1

WYTRZYMAŁOŚĆ ZŁOŻONA

TEORIA SPRĘŻYSTOŚCI 10

SYNTHESIS OF MOTION FOR A FOUR-LEGGED ROBOT

Przykład 6.1. Przestrzenny stan naprężenia i odkształcenia

2. ELEMENTY TEORII PRĘTÓW SILNIE ZAKRZYWIONYCH (Opracowano na podstawie [9, 11, 13, 34, 51])

Przykład: Belka swobodnie podparta bez stęŝeń bocznych

CRITERIA OF THE FORMATION OF THE MOST CONVENIENT LOAD-BEARING STRUCTURE IN THE BASIC LOAD STATE: TENSION AND BENDING

Ć w i c z e n i e K 3

Fale skrętne w pręcie

PRAWIDŁOWE ODPOWIEDZI I PUNKTACJA

PRAWA ZACHOWANIA Prawa zachowania najbardziej fundamentalne prawa:

BADANIE CYFROWYCH UKŁADÓW ELEKTRONICZNYCH TTL strona 1/7

Mechanika Robotów. Wojciech Lisowski. 2 Opis położenia i orientacji efektora Model geometryczny zadanie proste

GRUPY SYMETRII Symetria kryształu

Podstawy Konstrukcji Maszyn

Politechnika Białostocka INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH

Rozwiązywanie belek prostych i przegubowych wyznaczanie reakcji i wykresów sił przekrojowych 6

P R O J E K T N R 1 WYTRZYMAŁOŚCI MATERIAŁÓW. Zawiera: Wyznaczenie wymiarów przekroju poprzecznego belki zginanej poprzecznie

Doświadczalne sprawdzenie twierdzeń Bettiego i Maxwella LABORATORIUM WYTRZYMAŁOŚCI MATERIAŁÓW

2.1. Określenie i rodzaje wektorów. Mnożenie wektora przez skalar

,..., u x n. , 2 u x 2 1

x od położenia równowagi

Ścinanie i skręcanie. dr hab. inż. Tadeusz Chyży

Informacje uzupełniające: Wyboczenie z płaszczyzny układu w ramach portalowych. Spis treści

STATYCZNA PRÓBA SKRĘCANIA

Rozwiazania zadań. Zadanie 1A. Zadanie 1B. Zadanie 2A

PITAGORAS ARYSTOTELES ERATOSTENES. Wprowadzenie. O kulistości Ziemi. Starożytni postulatorzy kulistości Ziemi

Zginanie belek o przekroju prostokątnym i dwuteowym naprężenia normalne i styczne, projektowanie 8

PRZEKŁADNIE ZĘBATE CZOŁOWE ŚRUBOWE. WALCOWE (równoległe) STOŻKOWE (kątowe) ŚLIMAKOWE HIPERBOIDALNE. o zebach prostych. walcowe. o zębach.

BADANIE CHARAKTERYSTYK SZTYWNOŚCI MANIPULATORA SZEREGOWEGO Z WYKORZYSTANIEM CZUJNIKÓW LINKOWYCH

WERYFIKACJA STATECZNOŚCI ELEMENTÓW ŚCISKANYCH ZA POMOCĄ ANALIZY ZAAWANSOWANEJ

ALGEBRA rok akademicki

I. Rachunek wektorowy i jego zastosowanie w fizyce.

MECHANIKA BUDOWLI. Architektura sem. II letni Wykład VII. dr inż. Marek BARTOSZEK. KTKB p.126 WB

14. Krzywe stożkowe i formy kwadratowe

Zestaw zadań 15: Funkcjonały dwuliniowe i formy kwadratowe (1) Sprawdzić, czy następujące odwzorowania ξ : R 3 R 3 R: x y. x y z. f(x)g(x)dx.

Transkrypt:

Insttut Mechaniki i Inżnierii Obliceniowej Wdiał Mechanicn echnologicn Politechnika Śląska www.imio.polsl.pl LBORORIUM WYRZYMŁOŚCI MERIŁÓW Wnacanie środka ścinania w prętach o prekrojach niesmetrcnch

WYZNCZNIE ŚRODK ŚCINNI... 2 1. CEL ĆWICZENI Ćwicenie ma na celu doświadcalną werfikację teoretcnego sposobu wnacania środka ścinania (oblicenia analitcne na podstawie wprowadonch ależności) ora sprawdenie położenia środka ścinania w stosunku do położenia środka ciężkości w prekrojach niesmetrcnch. 2. WPROWDZENIE W wielu praktcnch prpadkach obciążenia pręta siłą poprecną prechodącą np. pre środek ciężkości pręta powoduje ona nie tlko ginanie i ścinanie, ale również skręcanie pręta. Stuacja taka ma miejsce wówcas, gd pręt nie jest smetrcn wględem osi równoległej do osi diałania sił (np. ceownik obciążon jak na rs. 2). Nieuwględnienie tego faktu w obliceniach bło w presłości prcną wielu katastrofalnch w swch skutkach uskodeń. W celu uniknięcia wstąpienia skręcania należ presunąć linię diałania sił do odpowiedniego położenia, w którm nie wstępuje skręcanie (miejsce to wane jest środkiem ścinania). 3. PODSWY EOREYCZNE 3.1 Środek ścinania Roważm pręt obciążon siłą poprecną (rs. 1a). Diałanie takiej sił jest równoważone w prekroju poprecnm układem elementarnch sił stcnch d. Wiedąc, że na konture prekroju naprężenia stcne mają kierunek stcn do tego konturu (rs. 1b) stwierdam, że w prekroju wstępują składowe naprężeń stcnch x i x. x x x x x x x x a) b) c) Rs. 1. Pręt obciążon siłą poprecną i rokład naprężeń stcnch

WYZNCZNIE ŚRODK ŚCINNI... 3 Zgodnie twierdeniem o równowartości odpowiadającch sobie naprężeń stcnch w prekrojach podłużnch pręta pojawia się naprężenie x i x (rs. 1c): x x ak więc w prekroju poprecnm pręta pojawiają się sił wewnętrne x d, x d ora siła poprecna, które musą spełniać ogólne warunki równowagi: Pi xd Pi xd M io d W prpadku gd prekrój poprecn posiada osie smetrii, aś siła poprecna prechodi pre punkt ich precięcia, warunki równowagi (2) są spełnione. W prekrojach niesmetrcnch nie ostaje spełnione równanie równowagi momentów. Efektem tego będie nie tlko presunięcie się prekrojów poprecnch wględem siebie, ale i ich obrót w swej płascźnie. ak więc opróc ścięcia wstąpi również skręcenie pręta wwołane momentem skręcającm o wartości: M s x x d (3) Układ sił i M s można redukować do sił wewnętrnej P w =, lec presuniętej wględem środka prekroju o wartości k 1. k 1 x x x x x d Podobnie można wnacć wielkość k 2 presunięcia sił poprecnej w prpadku diałania jej wdłuż drugiej osi prekroju pręta. ak więc: Środkiem ścinania nawam taki punkt o współrędnch k 1 i k 2, leżąc w płascźnie prekroju poprecnego, pre któr prechodąca siła poprecna wwołuje w pręcie jednie ścinanie be skręcania. Gd siła poprecna ma kierunek prechodąc pre środek ścinania, to w prekrojach pręta wstąpi włącnie ścinanie be skręcania pręta. W prpadku prekroju smetrcnego środek ścinania leż awse na osi smetrii. x (1) (2) (4) 3.2 Współrędne środka ścinania w pręcie o prekroju ceowm Ropatruje się diałanie sił poprecnej w pręcie o prekroju ceowm obciążonm na końcu siłą skupioną P (rs. 2).

WYZNCZNIE ŚRODK ŚCINNI... 4 P P x x l Rs. 2. Ceownik obciążon siłą poprecną W prekroju poprecnm odległm o x ( x l ) od utwierdenia siła P redukuje się do sił poprecnej ora momentu gnącego M g (rs. 3). M g Rs. 3. Sił wewnętrne w prekroju ceownika odległm od końca Zakłada się, że na grubości ścianki ceownika naprężenia stcne są stałe. Ich wartość można określić na podstawie woru Żurawskiego. I tak dla naprężeń stcnch wstępującch w półkach (rs. 8.4): Dla środnika aś: S 1 x (5) gi S 1 x, (6) bi gdie: S ( 1 ) moment statcn wględem osi obojętnej odciętej cęści prekroju półek pre oś 1; S ( 1 ) moment statcn wględem osi obojętnej odciętej cęści prekroju środnika pre oś 1 ; b grubość środnika; g grubość półki; I moment bewładności prekroju wględem osi.

WYZNCZNIE ŚRODK ŚCINNI... 5 B b H h 1 h g d 1 d 2 x m 1 c Rs. 4. Określanie momentów statcnch Moment statcne wnosą odpowiednio: S d d 1 1 1 2 1 2 d1 Bd1; d bd 2 1 H / 2 h/ 2 S B d b d 1 1 1 1 1 h/2 1 ora gdie: 2 2 2 2 H h h 1 S 1 B b 8 8 8 2 (7) S gm, (8) 1 h 2 1 ; h H h 1 (9) 2 Wkorstując ależności na moment statcne (7) i (8) we worach na naprężenia stcne (5) i (6) otrmuje się: x hm (1) 2I 2 2 2 2 x bh 4 BH h 8bI Wkres tch naprężeń uwidocniono na rs. 5a. (11)

WYZNCZNIE ŚRODK ŚCINNI... 6 x x h x a) b) Rs. 5. (a) Wkres naprężeń stcnch ora (b) wnik redukcji sił w prekroju Zwraca uwagę preciwn nak naprężeń x w górnej i dolnej półce ceownika. W wniku redukcji w prekroju otrmujem sił i (rs. 5b): Sił tworą parę sił o momencie M Bb 2 xd 2 hmgdm 4 hg B b I I (12) xd (13) M h (14) Parę sił można premieścić w swej płascźnie i astąpić nową parą sił (rs. 6). k Par tch sił dają równoważne moment: Rs. 6. Ceownik anaconą współrędną k Ostatecnie M h = k ; k h 2 4I (15) gh 2 k B b (16) Współrędna k wnaca położenie środka ścinania w prekroju ceowm wględem osi środnika.

WYZNCZNIE ŚRODK ŚCINNI... 7 4. PRZEBIEG ĆWICZENI Ćwicenie demonstruje skręcanie pręta cienkościennego o niesmetrcnm prekroju poprecnm pr obciążeniu go siłą poprecną i doświadcalne określenie współrędnch środka ścinania. Po teoretcnm i doświadcalnm określeniu współrędnch środka ścinania należ porównać wniki i preprowadić ich dskusję. Pomiaru dokonuje się na pręcie cienkościennm jednostronnie utwierdonm i obciążonm na drugim końcu siłą poprecną. Pręt posiada prekrój poprecn otwart (ceow). Długość pręta jest tak dobrana, b pr niewielkich obciążeniach swobodnego końca uskać dostatecnie duże odkstałcenia. Na swobodnm końcu pręta najduje się ramka presuwną salką, na której awiesa się ciężarki. Salka presuwa się po wskalowanm w milimetrach pręcie. Pr presuwaniu salki ciężarkami wdłuż ramki od środka ścinania prekroju do środka ścinania prekroju pręta kierunek diałania sił poprecnej prenosi się głównej osi bewładności na linię do niej równoległą. Do obserwacji efektu skręcania prekroju poprecnego pręta służ cujnik egarow amocowan na statwie. W prpadku prejścia kierunku sił poprecnej pre środek ścinania prekrój pręta nie ulegnie skręceniu wsstkie punkt prekroju poprecnego presuną się tlko w kierunku diałania sił. Wskaówka cujnika wówcas nie wchli się. Natomiast każdemu innemu położeniu sił towars również obrót prekroju, co sgnaliuje wskaówka cujnika. Pred prstąpieniem do ćwicenia należ wnacć wartość dopuscalnego obciążenia, które można prłożć do pręta ( dop = 6MPa). W tm celu należ mierć długość pręta l ora wmiar prekroju poprecnego: B, H, g ora b (rs. 4). Wniki należ amieścić w tab. 1. Korstając ależności na wartość maksmalnch naprężeń pr ginaniu należ porównać je naprężeniami dopuscalnmi tm sposobem można wnacć obciążenie dopuscalne. Oblicenia te można preprowadić po akońconm ćwiceniu w celu sprawdenia poprawności prjętego obciążenia. Dla pomieronch wielkości prekroju poprecnego należ wnacć położenie środka ciężkości, moment bewładności I i wskaźnik wtrmałości na ginanie W. Z warunku dopuscalnch naprężeń należ oblicć wartość dopuscalnego obciążenia P dop uwględniając ciężar: a) ramki P 1 = 9.7N; b) salki P 2 = 4.6N. Wkonując ćwicenie należ w pierwsej kolejności demontować ramkę wra salką ceownika (ceownik nieobciążon) i werować cujnik egarow. Następnie, po ponownm amontowaniu ramki salką i prjmując środek ciężkości jako punkt pocątkow pomiarów, należ ustawić na jego wsokości salkę i obciążć po kolei ciężarkami: P i = (brak ciężarków), P 3, P 4, P 5, pr cm: P 1 + P 2 + P i < P dop Dla każdego obciążeń należ naleźć takie położenie salki obciążnikami, dla którego wchlenie cujnika egarowego wnosi. Wniki należ estawić w tab. 2.

WYZNCZNIE ŚRODK ŚCINNI... 8 Wmiar geometrcne pręta [mm] Wielkości wlicone Długość pręta (l) Współrędna s środka ciężkości [mm] Wsokość prekroju (H) Współrędna s środka ciężkości [mm] Serokość półki (B) Moment bewładności I [mm 4 ] Serokość środnika (b) Wskaźnik wtrmałości W [mm 3 ] Wsokość półki (g) abela 1 Siła [kg] P 1 +P 2 P 3 P 4 P 5 Siła [N] P 1 +P 2 P 3 P 4 P 5 Położenie salki wględem osi środnika pr braku skręcania k [mm] abela 2 5. OPRCOWNIE WYNIKÓW I WYYCZNE DO SPRWOZDNI Sprawodanie powinno awierać: I. Cel ćwicenia II. Wstęp teoretcn III. Rsunek i opis stanowiska pomiarowego IV. Cęść obliceniową, w której należ: 1. Uupełnić tab. 1 i tab. 2. 2. Wnacć położenie środka ciężkości prekroju. 3. Wnacć na podstawie ależności teoretcnch położenie środka ścinania. 4. Wnacć dopuscalną wartość sił obciążającej P dop. 5. Wnacć położenie środka ścinania wsstkich pomiarów ropatrując wpadkową równoległego układu sił (P 1 ora P 2 + P i ). 6. Sporądić w skali 2:1 (np. na papiere milimetrowm) rsunek prekroju i anacć na nim: - położenie środka ciężkości; - główne centralne osie bewładności i ; - położenie środka ścinania wnacone ależności teoretcnch ora wnacone doświadcalnie. V. Wnioski ćwicenia.

WYZNCZNIE ŚRODK ŚCINNI... 9 6. PRZYKŁDOWE PYNI KONROLNE 1. Podać definicję środka ścinania. 2. Omówić sposób wnacania naprężeń stcnch wwołanch siłą poprecną. 3. Wnacć rokład naprężeń stcnch w prekroju teowm ścinanm siłą. 4. Gdie najduje się środek ścinania w prpadku pręta o prekroju smetrcnm? 5. C położenie środka ścinania ależ od wartości sił poprecnej? 6. Jak położona jest linia łącąca środki ścinania poscególnch prekrojów poprecnch w stosunku do osi pręta prostego o stałm prekroju? 7. C środek ścinania może leżeć poa prekrojem poprecnm? 8. C środek ścinania pokrwa się e środkiem ciężkości prekroju? 7. LIERUR 1. Beluch W., Burcński., Fedeliński P., John., Kokot G., Kuś W.: Laboratorium wtrmałości materiałów. Wd. Politechniki Śląskiej, Skrpt nr 2285, Gliwice, 22. 2. Bąk R., Burcński.: Wtrmałość materiałów elementami ujęcia komputerowego, WN, Warsawa 21. 3. Borusak., Sgulski R., Wreśniowski K.: Wtrmałość materiałów. Doświadcalne metod badań, PWN, Warsawa-Ponań 1984. 4. Dląg Z., Jakubowic., Orłoś Z.: Wtrmałość materiałów, t. I-II, WN, Warsawa 1996-97. 5. Ćwicenia wtrmałości materiałów. Laboratorium, Praca bior. pod red. Lambera., Skrpt ucelniane Pol. Śl., nr 1527, Gliwice 199.

Insttut Mechaniki i Inżnierii Obliceniowej Wdiał Mechanicn echnologicn, Politechnika Śląska www.imio.polsl.pl PROOKÓŁ Z ĆWICZENI WYZNCZNIE ŚRODK ŚCINNI Kierunek: Grupa: Sekcja: Data wkonania ćwicenia: Prowadąc: Podpis B H h b P g Długość pręta 1 [mm] Wsokość prekroju H [mm] Serokość półki B [mm] Serokość środnika b [mm] Wsokość półki g [mm] Siła [kg] P 1 +P 2 P 3 P 4 P 5 Położenie salki wględem osi środnika pr braku skręcania k [mm] k