M O D E L R U C H U W Y R Z U T N I O K RĘTOWEJ O P I S A N Y P R Z E Z T R A N S F O R M A C J E U K Ł A D Ó W W S P Ó Ł R ZĘ D N Y C H



Podobne dokumenty
Nieliniowy model wyrzutni przeciwlotniczych pocisków rakietowych umieszczonej na pokładzie okrętu *

Fale skrętne w pręcie

VII.1 Pojęcia podstawowe.

RÓWNANIE DYNAMICZNE RUCHU KULISTEGO CIAŁA SZTYWNEGO W UKŁADZIE PARASOLA

Równa Równ n a i n e i ru r ch u u ch u po tor t ze (równanie drogi) Prędkoś ędkoś w ru r ch u u ch pros pr t os ol t i ol n i io i wym

Opis ruchu obrotowego

ROZKŁAD BŁĘDÓW PRZY PROJEKTOWANIU POŚREDNIEGO OŚWIETLENIA ELEKTRYCZNEGO ZA POMOCĄ OPRAW KWADRATOWYCH

cz.2 Dr inż. Zbigniew Szklarski Katedra Elektroniki, paw. C-1, pok.321

MECHANIKA 2 KINEMATYKA. Wykład Nr 5 RUCH KULISTY I RUCH OGÓLNY BRYŁY. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

Document: Exercise-03-manual /12/ :54--- page 1 of 8 INSTRUKCJA DO ĆWICZENIA NR 3. Optymalizacja wielowarstwowych płyt laminowanych

Ciśnienie i nośność w płaskim łożysku ślizgowym przy niestacjonarnym laminarnym smarowaniu

ORGANIZACJA I ZARZĄDZANIE

RUCH OBROTOWY- MECHANIKA BRYŁY SZTYWNEJ

Z poprzedniego wykładu:

RUCH OBROTOWY- MECHANIKA BRYŁY SZTYWNEJ

WPŁ YW HYBRYDOWEGO UKŁ ADU WIBROIZOLACJI WIEŻY WYRZUTNI NA RUCH RAKIET WZDŁUŻ PROWADNIC MOBILNEGO SYSTEMU OBRONY NADBRZEŻNEJ

Podstawy fizyki wykład 4

Ruch kulisty bryły. Kąty Eulera. Precesja regularna

MODEL STANOWISKA DO BADANIA OPTYCZNEJ GŁOWICY ŚLEDZĄCEJ

Orientacja zewnętrzna pojedynczego zdjęcia

>> ω z, (4.122) Przybliżona teoria żyroskopu

Podstawy fizyki sezon 1 V. Ruch obrotowy 1 (!)

PRAWA ZACHOWANIA Prawa zachowania najbardziej fundamentalne prawa:

Automatyczna kompensacja mocy biernej z systemem monitorowania kopalnianej sieci 6 kv

Zasady dynamiki Isaak Newton (1686 r.)

Ćwiczenie M-2 Pomiar przyśpieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego Cel ćwiczenia: II. Przyrządy: III. Literatura: IV. Wstęp. l Rys.

Podstawy fizyki wykład 4

ZŁOŻONE RUCHY OSI OBROTOWYCH STEROWANYCH NUMERYCZNIE

MECHANIKA OGÓLNA. Semestr: II (Mechanika I), III (Mechanika II), rok akad. 2013/2014

MECHANIKA II. Dynamika ruchu obrotowego bryły sztywnej

PF11- Dynamika bryły sztywnej.

Ruch kulisty bryły. Kinematyka

Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 1: Wahadło fizyczne. opis ruchu drgającego a w szczególności drgań wahadła fizycznego

12 RUCH OBROTOWY BRYŁY SZTYWNEJ I. a=εr. 2 t. Włodzimierz Wolczyński. Przyspieszenie kątowe. ε przyspieszenie kątowe [ ω prędkość kątowa

ZASADY DYNAMIKI. Przedmiotem dynamiki jest badanie przyczyn i sposobów zmiany ruchu ciał.

Złożone działanie sił wewnętrznych w prętach prostych

3. KINEMATYKA Kinematyka jest częścią mechaniki, która zajmuje się opisem ruchu ciał bez wnikania w jego przyczyny. Oznacza to, że nie interesuje nas

Fizyka 11. Janusz Andrzejewski

MECHANIKA II. Dynamika układu punktów materialnych

Praca domowa nr 2. Kinematyka. Dynamika. Nieinercjalne układy odniesienia.

WYKRYWANIE USZKODZEŃ W LITYCH ELEMENTACH ŁĄCZĄCYCH WAŁY

W takim modelu prawdopodobieństwo konfiguracji OR wynosi. 0, 21 lub , 79. 6

Strukturalne elementy symetrii. Krystalograficzne grupy przestrzenne.

Rozważa się dwa typy odwzorowań: 1. Parametryzacja prosta

Symulacje komputerowe

ANALIZA ROZDZIAŁU SIŁ HAMOWANIA POJAZDU HYBRYDOWEGO Z NAPĘDEM NA KOŁA TYLNE W ASPEKCIE REKUPERACJI ENERGII

OGRANICZNIK PRĄDU ROZRUCHOWEGO DLA ELEKTROMAGNETYCZNEGO MODUŁU NAPĘDOWEGO Z SZYNAMI

FIZYKA klasa 1 Liceum Ogólnokształcącego (4 letniego)

Przestrzeń liniowa R n.

Rys.1.2 Zasada pomiaru rezystywności gruntu 1

Streszczenie. Abstract

Układy współrzędnych GUW, LUW Polecenie LUW

Urządzenia i Układów Automatyki Instrukcja Wykonania Projektu

MECHANIKA 2. Wykład Nr 3 KINEMATYKA. Temat RUCH PŁASKI BRYŁY MATERIALNEJ. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

Siły oporu prędkość graniczna w spadku swobodnym

Dynamika: układy nieinercjalne

Stany materii. Masa i rozmiary cząstek. Masa i rozmiary cząstek. m n mol. n = Gaz doskonały. N A = 6.022x10 23

Wybrane algorytmy automatycznego

SPOSOBY STEROWANIA ZAUTOMATYZOWANYMI POMOSTOWYMI SUWNICAMI

Metoda oceny efektywności realizacji międzynarodowej usługi transportowej

3. Kinematyka podstawowe pojęcia i wielkości

Jakie nowe możliwości daje właścicielom i zarządcom budynków znowelizowana Ustawa termomodrnizacyjna

WYBRANE ZAGADNIENIA ODKSZTAŁCEŃ NAPĘDOWEGO KOŁA PNEUMATYCZNEGO CIĄGNIKA ROLNICZEGO. Bronisław Kolator

Graficzne modelowanie scen 3D. Wykład 4

ANALIZA PRZYSPIESZEŃ DRGAŃ PODPÓR W RÓŻ NYCH STANACH PRACY SILNIKA LM 2500

Ciało sztywne i moment bezwładności Ciekawe przykłady ruchu obrotowego Dynamika ruchu obrotowego Kinematyka ruchu obrotowego Obliczanie momentu

Bryła sztywna. zbiór punktów materialnych utrzymujących stałą odległość między sobą. Deformująca się piłka nie jest bryłą sztywną!

Jan Awrejcewicz- Mechanika Techniczna i Teoretyczna. Statyka. Kinematyka

Etap 1. Rysunek: Układy odniesienia

S Y L A B U S P R Z E D M I O T U

Mechanika ogólna / Tadeusz Niezgodziński. - Wyd. 1, dodr. 5. Warszawa, Spis treści

Dodawanie i mnożenie liczb zespolonych są działaniami wewnętrznymi tzn., że ich wynikiem jest liczba zespolona.

Dynamika Newtonowska trzy zasady dynamiki

Wyznaczanie przyspieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego (Katera)

BADANIA SYMULACYJNE PROCESU IMPULSOWEGO ZAGĘSZCZANIA MAS FORMIERSKICH. W. Kollek 1 T. Mikulczyński 2 D.Nowak 3

d J m m dt model maszyny prądu stałego

Analiza mechanizmu korbowo-suwakowego

KINEMATYKA I DYNAMIKA CIAŁA STAŁEGO. dr inż. Janusz Zachwieja wykład opracowany na podstawie literatury

HAMOWANIE REKUPERACYJNE W MIEJSKIM POJEŹDZIE HYBRYDOWYM Z NAPĘDEM NA KOŁA TYLNE

Modelowanie Fizyczne w Animacji Komputerowej

Drgania układu o wielu stopniach swobody

Zasada prac przygotowanych

PROWIZJA I AKORD1 1 2

Mechanika Teoretyczna Kinematyka

Projekt 9 Obciążenia płata nośnego i usterzenia poziomego

Transformator Φ M. uzwojenia; siła elektromotoryczna indukowana w i-tym zwoju: dφ. = z1, z2 liczba zwojów uzwojenia pierwotnego i wtórnego.

Rozdział 9. Baza Jordana

ĆWICZENIE 5. Badanie przekaźnikowych układów sterowania

ANALIZA PRACY SILNIKA SYNCHRONICZNEGO Z MAGNESAMI TRWAŁYMI W WARUNKACH ZAPADU NAPIĘCIA

Kinematyka: opis ruchu

KONWENCJA ZNAKOWANIA MOMENTÓW I WZÓR NA NAPRĘŻENIA

BADANIE CYFROWYCH UKŁADÓW ELEKTRONICZNYCH TTL strona 1/7

III Zasada Dynamiki Newtona. Wykład 5: Układy cząstek i bryła sztywna. Przykład. Jak odpowiesz na pytania?

KINEMATYKA. Pojęcia podstawowe

Ruch obrotowy bryły sztywnej. Bryła sztywna - ciało, w którym odległości między poszczególnymi punktami ciała są stałe

WARUNKI STANU GRANICZNEGO DLA OŚRODKÓW ROZDROBNIONYCH

P K. Położenie punktu na powierzchni kuli określamy w tym układzie poprzez podanie dwóch kątów (, ).

Laboratorium grafiki komputerowej i animacji. Ćwiczenie IV - Biblioteka OpenGL - transformacje przestrzenne obiektów

Transkrypt:

ZESZYTY NAUKOWE AKADEMII MARYNARKI WOJENNEJ ROK LIV NR 3 (194) 213 DO I: 1.564/86889X/186925 Zbigniew Dioa Politechnika Świętokryska Wydiał Mechatroniki i Budowy Masyn, Katedra Technik Komuterowych i Ubrojenia 25-314 Kielce, al. Tysiąclecia Państwa Polskiego 7 e-mail: dioa@tu.kielce.l M O D E L R U C H U W Y R Z U T N I O K RĘTOWEJ O P I S A N Y P R Z E Z T R A N S F O R M A C J E U K Ł A D Ó W W S P Ó Ł R ZĘ D N Y C H STRESZCZENIE W artykule redstawiony jest model ruchu wyrutni okrętowej niebędny do sformułowania jej dynamiki. W celu oisania ruchu odstawowego, abureń ruchu odstawowego ora ruchu sterowanego wyrutni astosowane są transformacje układów wsółrędnych. Iometrycne transformacje sekwencyjne uyskiwane są re wrowadenie kątów Bryanta. Słowa klucowe: wyrutnia okrętowa, dynamika ruchu, transformacja, model. WSTĘP Na okładie okrętu amontowana jest wyrutnia składająca się dwóch asadnicych obiektów. Jeden nich to latforma beośrednio umiescona na okładie okrętu. Ruch odstawowy latformy jest ściśle wiąany ruchem odstawowym okrętu. Platforma może obracać się wględem okładu okrętu godnie kątem aymutu ψ, który jest kątem odchylenia latformy. Drugim obiektem jest rowadnica. Umiescona na latformie twory nią obrotową arę kinematycną [2], w wiąku cym rowadnica może obracać się wględem latformy godnie kątem elewacji ϑ (kątem ochylenia rowadnicy). Te ruchy obrotowe wynikają realiacji re estaw reciwlotnicy rocesu rechwytywania i śledenia celu. 53

Zbigniew Dioa Na wyrutni ainstalowana jest kamera termowiyjna, której obra rekaywany jest na ulit oeratora. Oerator siedąc w abeieconej kajucie red ekranem monitora, decyduje o ruchu realiowanym re wyrutnię. Po obróceniu latformy i rowadnicy do ołożenia, w którym nastęuje rechwycenie celu, wyrutnia nie mienia swojej konfiguracji lub rechodi w tryb śledenia. W sformułowanym modelu ruch odstawowy wyrutni ostał redukowany do odstawowego ruchu okrętu. Onaca to, że ruch odstawowy wyrutni jest ściśle wiąany ruchem odstawowym okrętu. Wyrutnia jest obiektem, którego charakterystyka bewładności ależy od ołożenia celu wględem estawu reciwlotnicego. Masa wyrutni oostaje stała, ale jej momenty bewładności i momenty dewiacyjne mieniają się. Od chwili rechwycenia celu charakterystyka bewładności wyrutni oostaje niemienna lub uwarunkowana jest rocesem śledenia. Wyrutnię amodelowano w ostaci dwóch odstawowych mas i dwunastu elementów odkstałcalnych [1], jak na rysunku 1. WYRZUTNIA m I Iy I Iy Iy I PLATFORMA ψ ψ k32 c32 ml Ilξ' Ilη' Ilζ' PROWADNICA mr Irξ Irη Irζ k24 c24 k22 c22 S k12 c12 y2 ϕ k23 c23 h1 k21 c21 d2 y3 Źródło: oracowanie własne. ϑ k33 c33 k13 c13 k31 c31 k11 c11 d1 y1 Rys. 1. Model fiycny wyrutni d OKRĘT 54 Zesyty Naukowe AMW

Model ruchu wyrutni okrętowej oisany re transformacje układów wsółrędnych Wyrutnia stanowi łożenie dwóch ciał doskonale stywnych, tn. latformy i rowadnicy. Układ ten charakteryują nastęujące arametry bewładności: masa m, momenty bewładności I, I y i I ora momenty dewiacyjne I y, I y i I. Charakterystyka bewładności wyrutni ależy od aktualnego ołożenia jej obiektów składowych, cyli latformy i rowadnicy. Platforma jest ciałem doskonale stywnym o masie I η, l l m l i głównych centralnych momentach bewładności I ξ, I ζ. Posadowiona jest na okładie okrętu a omocą dwunastu asywnych elementów srężysto-tłumiących o arametrach liniowych odowiednio: k 11 i c 11, k 12 i c 12, k 13 i c 13, k 14 i c 14 ; k 21 i c 21, k 22 i c 22, k 23 i c 23, k 24 i c 24 ora k 31 i c 31, k 32 i c 32, k 33 i c 33, k 34 i c 34. Prowadnica jest również ciałem doskonale stywnym o masie I r ξ, r m r i głównych centralnych momentach bewładności I η, I rζ. Na rysunkach 1. i 2. redstawiona jest międy innymi cha- rakterystyka geometrycna wyrutni w akresie niebędnym do rerowadenia analiy ruchu estawu [3]. Na rysunku 2. okaany jest rut bocny lewy modelu wyrutni. l WYRZUTNIA y ϕ y PLATFORMA RAKIETA y PROWADNICA S k31 c31 y11 O y12 k32 c32 h1 y1 k11 c11 OKRĘT k12 c12 y2 d1 d d2 Źródło: oracowanie własne. Rys. 2. Rut bocny lewy modelu wyrutni 3 (194) 213 55

Zbigniew Dioa RUCH PODSTAWOWY WYRZUTNI Ruch odstawowy wyrutni jest wynikiem ruchu odstawowego okrętu. 1. U k ł a d w s ó ł r ę d n y c h w iąany iemią W ryadku roatrywanego estawu reciwlotnicego można ryjąć, że układ wiąany iemią jest układem Galileusa. y to inercyjny, nieruchomy układ wsółrędnych wiąany owierchnią wody. Osie i y jest skierowana do góry. leżą w łascyźnie owierchni wody, a oś 2. U k ł a d w s ó ł r ędnych w ią a n y o k rętem w m i e j s c u o s a d o w i e n i a w y r u t n i y to układ wsółrędnych orusający się ruchem odstawowym wględem układu wsółrędnych wiąanego iemią y. Sełniony oostaje awse warunek równoległości odowiadających sobie osi 56 Zesyty Naukowe AMW, y y i. W ryjętym modelu ałożono, że ruch odstawowy okrętu jest rostoliniowym ruchem jednostajnym odbywającym się wdłuż osi, atem układy wsółrędnych y są również układami Galileusa. Jeżeli wyrutnia orusa się be abureń ruchu odstawowego, to w każdym momencie unkt okrywa się e środkiem masy wyrutni S. Położenie układu wsółrędnych y określone jest re wektor R r, jak na rysunku 3. gdie: R = const Ry = const R = V rędkość okrętu. y wględem układu wsółrędnych ( R,R, R ) R r (1) R R R y = R = R = R y y const ; + Vt,

Model ruchu wyrutni okrętowej oisany re transformacje układów wsółrędnych y y R Rys. 3. Transformacja układu wsółrędnych Źródło: oracowanie własne. y y wględem układu wsółrędnych ZABURZENIA RUCHU PODSTAWOWEGO WYRZUTNI Licba stoni swobody wynikająca e sformułowanej struktury modelu wyrutni oisującego aburenia ruchu odstawowego w restreni wynosi seść. I, I y i Do wynacenia ołożeń wyrutni o masie m, momentach bewładności I ora momentach dewiacyjnych ryjęto seść nieależnych wsółrędnych uogólnionych [4]: I y, I y i I w dowolnej chwili 1) oiome remiescenie środka masy S wyrutni godnie kierunkiem osi ; 2) y ionowe remiescenie środka masy S wyrutni godnie kierunkiem osi y ; 3) oiome remiescenie środka masy S wyrutni godnie kierunkiem osi ; 4) ψ kąt obrotu wyrutni dookoła osi Sy ; 5) ϑ kąt obrotu wyrutni dookoła osi S ; 6) ϕ kąt obrotu wyrutni dookoła osi S. 3 (194) 213 57

Zbigniew Dioa Położenia wyrutni o masie m, momentach bewładności I, momentach dewiacyjnych I y i I ora I y, I y i I w dowolnej chwili wynacane są w kartejańskich ortogonalnych rawoskrętnych układach wsółrędnych. Układami odniesienia oisującymi aburenia ruchu odstawowego w restreni są nastęujące układy wsółrędnych (określające ruch drgający wyrutni): Sy to układ wsółrędnych orusający się w ogólnym ryadku ruchem ostęowym wględem układu wsółrędnych y. Pocątek układu wsółrędnych S w każdym momencie okrywa się e środkiem masy wyrutni. Sełniony oostaje awse warunek równoległości odowiadających sobie osi S, Sy y i S. Pod wływem abureń ruchu odstawowego środek masy wyrutni S remiesca się, realiując translację wględem osi, y i. S ξηζ to układ wsółrędnych orusający się w ogólnym ryadku ruchem kulistym wględem układu wsółrędnych Sy. Osie S ξ, S η i S ζ wiąane są stywno bryłą latformy w ten sosób, że są jej głównymi centralnymi osiami bewładności. Pod wływem abureń ruchu odstawowego wyrutnia obraca się dookoła osi Sy godnie e mianą kąta odchylenia ψ, dookoła osi S godnie e mianą kąta ochylenia ϑ ora dookoła osi S godnie e mianą kąta rechylenia ϕ. wsółrędnych Jeżeli wyrutnia orusa się be abureń ruchu odstawowego, to układy y, Sy i S ξηζ w każdym momencie okrywają się e sobą. Model wyrutni jako restrenny układ drgający wykonuje wględem układu odniesienia y ruch łożony składający się ruchu translacyjnego środka masy S godnie e mianą wsółrędnych, y i ruchu kulistego rereentowanego re obrót dookoła osi Sy godnie e mianą kąta odchylenia ψ, obrót dookoła osi S godnie e mianą kąta ochylenia ϑ i ruchu obrotowego dookoła osi S godnie e mianą kąta rechylenia ϕ. Położenie układu wsółrędnych Sy wględem układu wsółrędnych y określone jest re wektor r : 58 Zesyty Naukowe AMW

Model ruchu wyrutni okrętowej oisany re transformacje układów wsółrędnych ( r, r r ) r, y. (2) r S Rys. 4. Transformacja układu wsółrędnych Sy wględem układu wsółrędnych Źródło: oracowanie własne. y Położenie układu wsółrędnych S ξηζ wględem układu wsółrędnych Sy określone jest re kąty Bryanta ψ, ϑ, ϕ, jak na rysunku 5. Zastosowanie tych kątów rowadi do iometrycnej transformacji sekwencyjnej łożeniem trech kolejnych obrotów ψ, ϑ, ϕ. Transformacja rekstałcenia ma ostać nastęującą: R ψϑϕ, która jest R ψϑϕ jako macier R ψϑϕ cosψ cosϑ sinψ sinϕ + = cosψ sinϑ cosϕ sinψ cosϕ + + cosψ sinϑ sinϕ sinϑ cosϑ cosϕ cosϑ sinϕ sinψ cosϑ cosψ sinϕ + + sinψ sinϑ cosϕ. (3) cosψ cosϕ + sinψ sinϑ sinϕ 3 (194) 213 59

Zbigniew Dioa η ϕ ϑ y ξ ϑ ψ ϕ S ϑ ψ Rys. 5. Transformacja układu wsółrędnych Źródło: oracowanie własne. ψ ϕ ζ S ξηζ wględem układu wsółrędnych Sy STEROWANY RUCH WYRZUTNI Licba stoni swobody wynikająca e sformułowanej struktury modelu wyrutni oisującego ruch odstawowy realiujący sterowanie w restreni mające na celu rechwycenie obiektu renaconego do estrelenia rakietą wynosi dwa. Do wynacenia ołożeń wyrutni o masie m, momentach bewładności I, I y i I ora momentach dewiacyjnych I y, I y i I w dowolnej chwili ryjęto jedną nieależną wsółrędną uogólnioną ψ kąt obrotu wyrutni dookoła osi Sy. Do wynacenia ołożeń rowadnicy o masie momentach bewładności I r ξ, r nieależną wsółrędną uogólnioną ϑ kąt obrotu rowadnicy dookoła osi S. m r i głównych centralnych I η, I rζ w dowolnej chwili ryjęto jedną Układ elementów inercyjnych wyrutni uależniony jest od ołożenia jej obiektów składowych w chwili rechwycenia celu. Do określenia konfiguracji 6 Zesyty Naukowe AMW

Model ruchu wyrutni okrętowej oisany re transformacje układów wsółrędnych wyrutni w danej chwili niebędne jest określenie ołożenia latformy i rowadnicy. Położenie bryły latformy o masie m l i głównych centralnych momentach bewładności I ξ, l I η, centralnych momentach bewładności l l I ζ ora bryły rowadnicy o masie I r ξ, r m r i głównych I η, I rζ wynacane jest w kar- tejańskich ortogonalnych rawoskrętnych układach wsółrędnych. Układami odniesienia oisującymi ruch odstawowy realiujący sterowanie w restreni są nastęujące układy wsółrędnych: 1. Układ wsółrędnych określający sterowany ruch odstawowy wyrutni: Sξ η ζ to układ wsółrędnych orusający się w ogólnym ryadku ruchem kulistym wględem układu wsółrędnych S ξηζ. Osie Sξ, Sη i Sζ wiąane są stywno bryłą rowadnicy w ten sosób, że są jej głównymi centralnymi osiami bewładności. Pod wływem ruchu odstawowego realiującego sterowanie w restreni mające na celu rechwycenie obiektu renaconego do estrelenia rakietą latforma wyrutni obraca się dookoła osi S η godnie e mianą kąta odchylenia ψ, jednoceśnie rowadnica wyrutni obraca się dookoła osi S ζ godnie e mianą kąta ochylenia ϑ. Jeżeli wyrutnia nie wykonuje ruchu odstawowego realiującego sterowanie w restreni mające na celu rechwycenie obiektu renaconego do estrelenia rakietą, to układy wsółrędnych S ξηζ i Sξ η ζ w każdej chwili okrywają się e sobą. Model wyrutni jako restrenny układ realiujący sterowany ruch odstawowy wykonuje wględem układu odniesienia S ξηζ dwa ruchy. Jeden ruch wykonuje latforma, a drugi rowadnica. Platforma realiuje ruch obrotowy dookoła osi S η godnie e mianą kąta odchylenia ψ. Wra latformą ruch ten wykonuje również rowadnica umiescona na latformie. Jednoceśnie rowadnica realiuje ruch obrotowy wględem latformy. Obrót odbywa się dookoła osi S ζ godnie e mianą kąta ochylenia ϑ. 3 (194) 213 61

Zbigniew Dioa 2. Układ wsółrędnych określający sterowany ruch odstawowy latformy: η ζ to układ wsółrędnych obracający się o kąt Sξ wsółrędnych S ξηζ. Osie Sξ, Sη i ψ wględem układu Sζ wiąane są stywno bryłą latformy w ten sosób, że są jej głównymi centralnymi osiami bewładności. Ze wględu na ołożenie celu oerator obraca latformę wględem okładu okrętu o kąt odchylenia ψ. 3. Układ wsółrędnych określający sterowany ruch odstawowy rowadnicy: η ζ to układ wsółrędnych obracający się o kąt Sξ wsółrędnych S η ζ. Osie ξ Sξ, ϑ wględem układu Sη i Sζ wiąane są stywno bryłą rowadnicy w ten sosób, że są jej głównymi centralnymi osiami bewładności. Ze wględu na ołożenie celu oerator obraca rowadnicę wględem latformy o kąt ochylenia ϑ. Sξ η ζ wględem układu wsółrędnych Położenie układu wsółrędnych S ξηζ określone jest re kąty Bryanta ψ, ϑ, jak na rysunku 6. Zastosowanie tych kątów rowadi do iometrycnej transformacji sekwencyjnej która jest łożeniem dwóch kolejnych obrotów macier rekstałcenia ma ostać nastęującą: ψ, ϑ. Transformacja R ϑ R ψ, ϑ ψ jako R ψ ϑ cosψ cosϑ = cosψ sinϑ sinψ sinϑ cosϑ sinψ cosϑ sinψ sinϑ. (4) cosψ 62 Zesyty Naukowe AMW

Model ruchu wyrutni okrętowej oisany re transformacje układów wsółrędnych η η ψ S ξ ϑ ψ ξ ζ ψ ζ ϑ Rys. 6. Transformacja układu wsółrędnych układu wsółrędnych Źródło: oracowanie własne. Sξ η ζ S ξηζ wględem PODSUMOWANIE W artykule areentowana jest metoda interretacji możliwych ruchów wyrutni rakietowej umiesconej na okładie okrętu. Predstawione agadnienia nie wycerują tematu scegółowego oracowania modelu ruchu wyrutni, są jedynie róbą uogólnienia metody ostęowania ry roatrywaniu możliwych remiesceń. Zdefiniowanie układów wsółrędnych owala na ścisły ois analitycny rocesów dynamicnych achodących odcas diałania wyrutni [5]. BIBLIOGRAFIA [1] Dioa Z., Koruba Z., Krystofik I., Elementy metody formułowania modelu wyrutni rakietowej umiesconej na okładie okrętu, [w:] Kierowanie ogniem systemów obrony owietrnej (reciwlotnicej), Akademia Marynarki Wojennej, Gdynia 21, s. 85 94. [2] Dioa Z., Kinematycny model startu rakiety wyrutni umiesconej na okładie okrętu, Zesyty Naukowe AMW, 211, nr 185A, s. 11 18. 3 (194) 213 63

Zbigniew Dioa [3] Dioa Z., Koruba Z., Modelling and the Elements of Controlled Dynamics of the Anti-Aircraft Missile Launcher Based Onboard the Warshi, Solid State Phenomena, 212, Vol. 18, Mechatronics System, Mechanics and Materials,. 269 28. [4] Osiecki J., Koruba Z., Elementy mechaniki aawansowanej, Politechnika Świętokryska, Kielce 27. [5] Светлицкий В. А., Динамика старта летательных аппаратов, Наука, Москва 1963. S H I P B O A R D L A U N C H E R M O T I O N M O D E L D E S C R I B E D W I T H T R A N S F O R M A T I O N O F C O O R D I N A T E S Y S T E M S ABSTRACT The aer resents a shiboard launcher motion model necessary to formulate the dynamics of the launcher. Coordinate systems transformations are alied in order to describe the rimary motion, rimary motion disorders and the controlled motion of the launcher. Isometric sequence transformations are obtained by introducing Bryant angles. Keywords: shiboard launcher, dynamics moement, transformation, model. 64 Zesyty Naukowe AMW