Szeregi o wyrazach dowolnych znaków, dwumian Newtona

Podobne dokumenty
Szeregi liczbowe o wyrazach dodatnich

3.1. Ciągi liczbowe - ograniczoność, monotoniczność, zbieżność ciągu. Liczba e. Twierdzenie o trzech ciągach.

ZADANIA NA POCZA n(n + 1) = 1 3n(n + 1)(n + 2).

5. CIĄGI. 5.1 Definicja ciągu. Ciągiem liczbowym nazywamy funkcję przyporządkowującą każdej liczbie naturalnej n liczbę rzeczywistej.

CIĄGI LICZBOWE N 1,2,3,... zbiór liczb naturalnych. R zbiór liczb rzeczywistych (zbiór reprezentowany przez punkty osi liczbowej).

7. Szeregi funkcyjne

dna szeregu. ; m., k N ; ó. ; u. x 2n 1 ; e. n n! jest, że

Ciągi liczbowe podstawowe definicje i własności

Wykład 1 Pojęcie funkcji, nieskończone ciągi liczbowe, dziedzina funkcji, wykres funkcji, funkcje elementarne, funkcje złożone, funkcje odwrotne.

I. CIĄGI I SZEREGI FUNKCYJNE. odwzorowań zbioru X w zbiór R [lub C] nazywamy ciągiem funkcyjnym.

PEWNIK DEDEKINDA i jego najprostsze konsekwencje

Ciągi i szeregi liczbowe

Zadania z analizy matematycznej - sem. II Całki oznaczone i zastosowania

Zasada indukcji matematycznej. Dowody indukcyjne.

Główka pracuje - zadania wymagające myślenia... czyli TOP TRENDY nowej matury.

2. Ciągi liczbowe. Definicja 2.1 Funkcję a : N R nazywamy ciągiem liczbowym. Wartość funkcji a(n) oznaczamy symbolem a

Analiza matematyczna ISIM I

Ekoenergetyka Matematyka 1. Wykład 8. CIĄGI LICZBOWE

KONKURS MATEMATYCZNY dla uczniów gimnazjów w roku szkolnym 2012/13 III etap zawodów (wojewódzki) 12 stycznia 2013 r.

Stwierdzenie 1. Jeżeli ciąg ma granicę, to jest ona określona jednoznacznie (żaden ciąg nie może mieć dwóch różnych granic).

CIĄGI LICZBOWE N = zbiór liczb naturalnych. R zbiór liczb rzeczywistych (zbiór reprezentowany przez punkty osi liczbowej).

zadań z pierwszej klasówki, 10 listopada 2016 r. zestaw A 2a n 9 = 3(a n 2) 2a n 9 = 3 (a n ) jest i ograniczony. Jest wiec a n 12 2a n 9 = g 12

Powtórka dotychczasowego materiału.

Analiza Matematyczna 2 Szeregi liczbowe i funkcyjne

Jan Nawrocki. MATEMATYKA cz. 2. Analiza matematyczna I

MATHCAD Obliczenia iteracyjne, macierze i wektory

Wyk lad 8 Zasadnicze twierdzenie algebry. Poj. ecie pierścienia

EAIiIB- Informatyka - Wykład 1- dr Adam Ćmiel zbiór liczb wymiernych

Literatura do ćwiczeń: Program zajęć: dr Krzysztof Żyjewski Informatyka; rok I, I o.inż. 17 listopada 2015

SKRYPT DO ZAJĘĆ WYRÓWNAWCZYCH Z MATEMATYKI DLA STUDENTÓW I ROKU AKADEMII MORSKIEJ W SZCZECINIE

Wykład 12: Sumowanie niezależnych zmiennych losowych i jego związek ze splotem gęstości i transformatami Laplace a i Fouriera. Prawo wielkich liczb.

Wykład 8: Całka oznanczona

Zadania z analizy matematycznej - sem. I Szeregi liczbowe

Rozdział 1. Ciągi liczbowe, granica ciągu

MATEMATYKA Przed próbną maturą. Sprawdzian 2. (poziom rozszerzony) Rozwiązania zadań

Matematyka wybrane zagadnienia. Lista nr 4

CIĄGI LICZBOWE. Naturalną rzeczą w otaczającym nas świecie jest porządkowanie różnorakich obiektów, czyli ustawianie ich w pewnej kolejności.

Wyk lad 1 Podstawowe wiadomości o macierzach

Zadania i rozwiązania prac domowych z Analizy Matematycznej 1.2 z grupy pana Ryszarda Kopieckiego, semestr letni 2011/2012.

Rachunek prawdopodobieństwa MAP1151 Wydział Elektroniki, rok akad. 2011/12, sem. letni Wykładowca: dr hab. A. Jurlewicz

I. DZIAŁANIA W ZBIORZE LICZB RZECZYWISTYCH ZBIORY LICZBOWE: liczby całkowite C : C..., 3, 2, 1,

Analiza Matematyczna

Analiza Matematyczna część 2

Analiza Matematyczna część 2

4. Rekurencja. Zależności rekurencyjne, algorytmy rekurencyjne, szczególne funkcje tworzące.

1.1 Pochodna funkcji w punkcie

Programowanie z więzami (CLP) CLP CLP CLP. ECL i PS e CLP

a 1, a 2, a 3,..., a n,...

Damian Doroba. Ciągi. 1. Pierwsza z granic powinna wydawać się oczywista. Jako przykład może służyć: lim n = lim n 1 2 = lim.

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna A1, zima 2011/12. Kresy zbiorów. x Z M R

Analiza I.1, zima wzorcowe rozwiązania

Analiza matematyczna 1 Notatki do wykªadu Mateusz Kwa±nicki. 7 Sumy i iloczyny uogólnione

Wykªad 05 (granice c.d., przykªady) Rozpoczniemy od podania kilku przykªadów obliczania granic ci gów. n an = + dla a > 1. (5.1) lim.

I. Ciągi liczbowe. , gdzie a n oznacza n-ty wyraz ciągu (a n ) n N. spełniający warunek. a n+1 a n = r, spełniający warunek a n+1 a n

Algebra WYKŁAD 5 ALGEBRA 1

Wykład 9: Różne rodzaje zbieżności ciągów zmiennych losowych. Prawa wielkich liczb.

log lim =log a e, a x 1 =loga, lim a (1+x) ,oiletagranicaistnieje. ,...,jeżeli a n a,tociągśrednicharytmetycznychb n a(odwrotnienie!

nazywamy n -tym wyrazem ciągu ( f n

Wybrane zagadnienia. Wykład 2a. Metoda simpleks rozwiązywania zadań programowania liniowego.

I kolokwium z Analizy Matematycznej

- macierz o n wierszach i k kolumnach. Macierz jest diagonalna jeśli jest kwadratowa i po za główną przekątną (diagonala) są

lim a n Cigi liczbowe i ich granice

Ciągi liczbowe wykład 3

Ciągi i szeregi funkcyjne

Collegium Novum Akademia Maturalna

SZEREGI LICZBOWE. s n = a 1 + a a n = a k. k=1. aq n = 1 qn+1 1 q. a k = s n + a k, k=n+1. s n = 0. a k lim n

Zadania z algebry liniowej - sem. I Liczby zespolone

Analiza matematyczna. Robert Rałowski

x t 1 (x) o 1 : x s 3 (x) Tym samym S(3) = {id 3,o 1,o 2,s 1,s 2,s 3 }. W zbiorze S(n) definiujemy działanie wzorem

Metoda szeregów potęgowych dla równań różniczkowych zwyczajnych liniowych. Równanie różniczkowe zwyczajne liniowe drugiego rzędu ma postać

Macierze w MS Excel 2007

a a = 2 S n = 2 = r - constans > 0 - ciąg jest malejący q = b1, dla q 1 S n 1 CIĄGI jest rosnący (niemalejący), jeżeli dla każdego n a n

WYKŁAD 7. UKŁADY RÓWNAŃ LINIOWYCH Macierzowa Metoda Rozwiązywania Układu Równań Cramera

Notatki z Analizy Matematycznej 4. Jacek M. Jędrzejewski

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 2 (LUX), lato 2017/18. a n n = 10.

O trzech elementarnych nierównościach i ich zastosowaniach przy dowodzeniu innych nierówności

Analiza Funkcjonalna WPPT IIIr. semestr letni 2011 WYK LAD 9,5: ZBIEŻNOŚĆ S LABA I *-S LABA TWIERDZENIE BANACHA ALAOGLU 28/05/2013

Wzór Taylora. Matematyka Studium doktoranckie KAE SGH Semestr letni 2008/2009 R. Łochowski

Matematyka I. Bezpieczeństwo jądrowe i ochrona radiologiczna Semestr zimowy 2018/2019 Wykład 11

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 1A, zima 2012/13. Ciągi.

O liczbach naturalnych, których suma równa się iloczynowi

Granica cigu punktów. ), jest zbieny do punktu P 0 = ( x0. n n. ) n. Zadania. Przykłady funkcji dwu zmiennych

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 1 LUX, zima 2016/17

ZADANIA OTWARTE. Są więc takie same. Trzeba jeszcze pokazać, że wynoszą one 2b, gdyż taka jest długość krawędzi dwudziestościanu.

Funkcje tworz ce skrypt do zada«

2. Nieskończone ciągi liczbowe

Zasada indukcji matematycznej. Dowody indukcyjne.

Analiza Matematyczna Wykªad

1. Określ monotoniczność podanych funkcji, miejsce zerowe oraz punkt przecięcia się jej wykresu z osią OY

Dorota Ponczek, Karolina Wej. MATeMAtyka 2. Szczegółowe wymagania edukacyjne z matematyki w klasie drugiej. Zakres podstawowy i rozszerzony

c 2 + d2 c 2 + d i, 2

Obrazowo, zbiór jest ograniczony, gdy wszystkie jego elementy są położone między dwoma punktami osi liczbowej.

Wektory Funkcje rzeczywiste wielu. Matematyka Studium doktoranckie KAE SGH Semestr letni 2008/2009 R. Łochowski

Ciąg arytmetyczny i geometryczny

Szeregi liczbowe i ich własności. Kryteria zbieżności szeregów. Zbieżność bezwzględna i warunkowa. Mnożenie szeregów.

2 n < 2n + 2 n. 2 n = 2. 2 n 2 +3n+2 > 2 0 = 1 = 2. n+2 n 1 n+1 = 2. n+1

Funkcja wykładnicza i logarytm

Maciej Grzesiak Instytut Matematyki Politechniki Poznańskiej. Całki oznaczone. lim δ n = 0. σ n = f(ξ i ) x i. (1)

Repetytorium z Matematyki Elementarnej Wersja Olimpijska

Szeregi liczbowe. Szeregi potęgowe i trygonometryczne.

Transkrypt:

Poprwi lem 9 czerwc 206 r, godz 20:0 Twierdzeie 5 kryterium Abel Dirichlet Niech be dzie ieros cym ci giem liczb dodtich D Jeśli 0 i ci g sum cze ściowych szeregu b jest ogriczoy, to szereg b jest zbieży A Jeśli szereg b jest zbieży, to szereg b też jest zbieży W obu przypdkch zk ldmy, że b C dl 0,, 2, Dowód Niech s b 0 + b + b 2 + + b Zchodzi rówość + b + + +2 b +2 + + +k b +k s + s + + s +2 s + +2 + + s +k s +k +k s + s + +2 + s +2 s +2 +3 + + Jeśli s j M dl kżdej liczby j N i + s +k s +k +k + +k s +k s j 0, to j + b + + +2 b +2 + + +k b +k 2M + +2 + +2 +3 + + + +k +k + 2M +k 2M + 0, ztem spe lioy jest wruek Cuchy ego zbieżości szeregu b, co kończy dowód twierdzei w przypdku Abel Jeśli szereg b jest zbieży ε jest liczb dodti, to dl dostteczie dużych liczb turlych ierówość s +j s < ε zchodzi dl j, 2, wruek Cuchy ego Wobec tego + b + + +2 b +2 + + +k b +k ε + +2 + +2 +3 + + +k +k + ε +k ε + Wyik st d, że szereg b spe li wruek Cuchy ego, jest wie c zbieży Uwg 52 Kryterium Dirichlet to rozszerzeie pozego już wcześiej kryterium Leibiz By przekoć sie o tym wystrczy przyj ć b Przyk ld 5 Dl kżdej liczby z tkiej, że z szereg z zbieży Wyik to z kryterium Dirichlet, bowiem ci g z z 2 + + z, czyli ci g z z +z jest ogriczoy przez 2 +z ci g jest mlej cy i zbieży do 0 Dodć wypd, że jeśli z <, to szereg z jest zbieży bezwzgle die, wyik to tychmist z kryterium porówwczego: z z i zbieżości szeregu geometryczego o ilorzie miejszym iż jest

Defiicj 53 symbolu Newto Dl kżdej liczby zespoloej przyjmujemy 0 i + 2 kżdej liczby turlej > 0 dl Stwierdzeie 54 Dl kżdej liczby zespoloej i kżdej liczby turlej > 0 zchodz rówości + + i + + Dowód tego stwierdzei to ble sprwdzeie z defiicji dl osób, które potrfi dodwć u lmki, wie c pomijmy te rchuek Przyk ld 52 Szereg 0 jeśli z < Zchodzi bowiem wzór z jest zbieży bezwzgle die dl kżdej liczby C, +z + z + z z < Niech f 0 z, z jest terz ustlo liczb zespolo, której wrtość bezwzgle d jest miejsz iż Z twierdzei Cuchy ego o możeiu szeregów wyik, że prwdziwy jest wzór ffb 0 z 0 b z 0 j b j z 0 z f + b, +b bowiem b j j +b Wykżemy, że t rówość jest prwdziw dl dowolych liczb zespoloych, b Gdy i b s liczbmi turlymi wie kszymi od, to poiewż dl kżdej liczby rzeczywistej x zchodzi rówość +x +x b +x +b dl zespoloych też, le z tego ie skorzystmy, ztem wspó lczyiki po obu stroch przy x otrzyme po podiesieiu do pote g i wymożeiu s rówe Obie stroy rówości b j j +b moż potrktowć jko wielomiy zmieej, stopi, ich wrtości pokrywj sie w ieskończeie wielu puktch, ztem te wielomiy s rówe Wobec tego b j j +b dowolego C, o ile b jest liczb turl > Terz trktujemy obie stro jko wielomiy zmieej b, liczbe ustlmy Zów obie stroy s wielomimi stopi, których wrtości pokrywj sie w ieskończeie wielu puktch b >, turle i wobec tego pokrywj sie zwsze A terz przedstwimy dowód idukcyjy tej rówości, by uik ć korzysti z twierdzei o jedozczości wspó lczyików fukcji wielomiowej, którego jeszcze ie mieliśmy okzji wykzć Mmy +b 0 0 b 0 Z lóżmy, że twierdzeie zchodzi dl kżdej liczby turlej k dl dowolych liczb zespoloych, b Udowodimy rówość +b + b 0 + + + b + b + b 0 2

Skorzystmy w dowodzie z ltwej do udowodiei rówości j + c j+ c c j, któr zchodzi dl kżdej liczby turlej j i kżdej liczby zespoloej c Mmy wie c + +b + b j j + j b j + j j + + b 0 + b +b j +b + b +b +b b j j+ b + + j Dowód zost l zkończoy + j b j j j+ j + b j + j ++ b 0 + z lożeie idukcyje + j+ b + + j j+ j b + j f Przyk ld 53 Obliczymy grice 0 Ozcz to, że wykżemy, że jeśli 0 i 0, to istieje gric f i t gric ie zleży od wyboru ci gi Jeśli 0, to f 2 + z +! z z + 2 2 N tzw ch lopski rozum powi wie c zchodzić rówość f 0 z : Lz * 2! z Udowodimy te hipotetycz rzie rówość Jeśli < i >, to 2! z + 2+ +! z 2 3! z z, 2 ztem! z z z k+ z k+ k+ St d wyik, że jeżeli ε > 0, to istieje tkie k >, że zchodzi ierówość przypomimy: z ie zmiei sie i z < : 2! z k+ St d i z tego, że ierówości k+ z + z k+ z < ε 3 2 0! dl 2, 3,, k, wyikj koleje * Autor przypuszcz, że w iektórych wsich iektórzy ch lopi rolicy mog ie mieć pogl du w tej kwestii, p z brku ziteresowi i Zuwżmy jeszcze, że k +k 0 k +k Pokzliśmy, że kolejość przechodzei do gricy może wp lywć wrtość gricy, w lśie z tkim problemem mmy terz do czyiei 3

z + 2 2! z < 2ε 3 + k 2 z < 2! z < ε, jeśli tylko liczb δ > 0 jest dostteczie m l i < δ Ozcz to, że f 0 z : Lz Z twierdzei o jedozczości zespoloej fukcji wyk ldiczej wyik, że rówość f e Lz m miejsce dl kżdej liczby zespoloej Podstwij c otrzymujemy e Lz f +z, ztem Lz l+z Jeśli liczb z jest rzeczywist, to mmy do czyiei z logrytmem dobrze zym, rzeczywistym Jeśli tomist liczb z rzeczywist ie jest, to jest to jed z ieskończeie wielu możliwych wrtości logrytmu zespoloego Otrzymliśmy wie c wzór l + z z z2 2 + z3 3 z4 4 + z orz 0 z f e Lz e l+z + z Z tych rówości wyik mie dzy iymi, że jeśli z <, to e l+z + z Dodć leży, że rówość e l+z +z jest twierdzeiem w przypdku rzeczywistej liczby z, jeżeli liczb z ie jest rzeczywist, to leży te rówość potrktowć jko defiicje pote gi o podstwie + z Ogólie przyjmujemy, że z w e w l z, gdzie l z ozcz dowol liczbe zespolo, dl której zchodzi wzór z e l z Kwestimi tymi ie be dziemy sie zbyt dok ldie zjmowć, bo ogó l używ jest pote g o podstwie e, ie bywj używe, le ieporówie rzdziej Udowodimy jeszcze, zwykle iedowodzoe I roku studiów, Twierdzeie 55 o wrtościch sumy szeregu z Jeśli z <, to zchodzi ierówość ImLz Im z Im z z2 2 + z3 3 z4 4 + < 2 Dowód Im Z lóżmy, że tk ie jest Wtedy istieje tk liczb z 0, że z 0 < orz z 0 2 Defiiujemy: 4

gs ImLsz 0 Im sz 0 2 sz 0 2 + 3 sz 0 3 4 sz 0 4 + Niech t if{τ > 0 : gτ 2 } Udowodimy, że t jest jmiejsz liczb dodti, dl której gt 2, co jest prwie oczywiste* Poiewż g ImLz 0 2, wie c t Niech r z 0 < Oczywiście r z 0 > 0 Jeśli z r i z 2 r, to Lz Lz 2 z z 2 2 z + z 2 + 3 z2 + z z 2 + z 2 2 4 z3 + z 2 z 2 + z z 2 2 + z 3 2 + z z 2 + r + r 2 + r 3 + r z z 2 Wobec tego gτ gτ 2 z 0 r τ τ 2 Udowodimy, że gt 2 Jeżeli gt > 2 i 0 < t τ < r z 0 gt 2, to gt gτ gt gτ z 0 r t τ < z 0 r r z 0 gt 2 gt 2, ztem gτ > 2, wbrew temu, że gτ < 2 dl τ < t Wobec tego gt 2 Podobie z ierówości gt < r 2 i ierówości 0 < τ t < z 0 2 gt wyik, że gτ < 2, co też jest iemożliwe Wobec tego ImLtz 0 gt 2 Wyik st d, że + tz 0 e Ltz 0 e ±i/2 e ReLtz 0 ±ie ReLtz 0, wie c Re + tz 0 0, to ieprwd, bo z ierówości tz 0 <, wyik, że Re + tz 0 > 0 Dowód zost l zkończoy Zkończymy opowieść o szeregch liczbowych twierdzeiem, które mówi, że jeśli wet iloczy Cuchy ego szeregów zbieżych ie jest zbieży, to i tk leży o im myśleć jko o ich iloczyie Twierdzeie 56 Cesàro Niech i b be d szeregmi zbieżymi Niech A 0 + + +, B b 0 + b + + b, c 0 b + b + + b 0, C c 0 + c + c 2 + c Zchodzi wtedy rówość: Dowód + C 0 + C + + C A B Mmy 0 b C 0 b 0 + 0 b + b 0 + 0 b 2 + b + 2 b 0 + + 0 b + b + b 0 0 b 0 + b + + b + b 0 + b + + b + + b 0 + b + b 0 0 i wobec tego 0 B + B + + B + B 0 * Dowód tylko dltego jest koieczy, że ie pojwi lo sie jeszcze twierdzeie Bolzo Cuchy ego o przyjmowiu wrtości pośredich przez fukcje ci g l 5

C 0 + C + + C 0 B 0 + 0 B + B 0 + 0 B 2 + B + 2 B 0 + + + 0 B + B + + B + B 0 B 0 0 + + 2 + + + B 0 + + 2 + + + + B 0 Niech ε > 0 Niech A B 0 A + B A + B 2 A 2 + + B A 0, B b i iech M > 0 be dzie tk liczb, 0 0 że dl kżdej liczby turlej zchodz ierówości 0 + + + M, b 0 + b + + b M Niech ε be dzie tk liczb turl, że dl ε zchodz ierówości A A < ε 4M i B B < ε 4M Niech wreszcie m ε > ε be dzie liczb turl tk duż, że ierówość 8M 2 ε 2M ε <, czyli 2 ε + < ε 4, zchodzi dl m ε Wtedy dl dowolych umerów i, j zchodz ierówości A i B j AB A i B j + A B 2M 2 Jeśli zś i m ε orz j m ε, to A i B j AB A i A B j + A B j B < ε 4M M + M wyik, że + A 0B + A B + + A B + A B 0 AB ε 4M ε 2 St d zś + A 0B AB + A B AB + + A B AB + A B 0 AB + A 0B AB + A B AB + + A ε B ε + AB + + + A ε B ε AB + A ε +B ε AB + + A ε B ε AB + + + A ε +B ε AB + + A B AB + A B 0 AB < < ε + 2 M 2 + + 2 ε + ε 2 + ε + 2 M 2 < ε 4 + ε 2 + ε 4 ε Wykzliśmy wie c, że jeśli jest dostteczie duże > m ε, to to ozcz, że + C 0 + C + + C + C AB < ε, + C 0 + C + + C + C AB 6