:36 G:\WYKLAD IIIBC 2001\FIN2001\Drgwym2001.doc Drgania i fale II rok Fizyk BC. Oscylator pod działaniem zmiennej w czasie siły:

Podobne dokumenty
OSCYLATOR HARMONICZNY

Moment pędu w geometrii Schwarzshilda

WZORY Z FIZYKI POZNANE W GIMNAZJUM

11. DYNAMIKA RUCHU DRGAJĄCEGO

REZONANS ELEKTROMAGNETYCZNY

Wyznaczenie współczynników q1=1,0. Wyznaczyć częstości drgań własnych oraz amplitudy drgań wymuszonych dla następującej belki:

Dynamika punktu materialnego

WYKŁAD FIZYKAIIIB 2000 Drgania tłumione

XXI OLIMPIADA FIZYCZNA ( ). Stopień III, zadanie teoretyczne T1. Źródło: XXI i XXII OLIMPIADA FIZYCZNA, WSiP, Warszawa 1975 Andrzej Szymacha,

ODPOWIEDZI, KRYTERIA OCENIANIA I SCHEMAT PUNKTOWANIA POZIOM ROZSZERZONY. ZADANIE punktów. r r r

PRACA MOC ENERGIA. Z uwagi na to, że praca jest iloczynem skalarnym jej wartość zależy również od kąta pomiędzy siłą F a przemieszczeniem r

2. Kinematyka ruchu postępowego

Mikrosilniki synchroniczne

Siła. Zasady dynamiki

Przekształcenie Laplace a. Definicja i własności, transformaty podstawowych sygnałów

L(x, 0, y, 0) = x 2 + y 2 (3)

Nierelatywistyczne równania ruchu = zasady dynamiki Newtona

Zagadnienie dwóch ciał oddziałujących siłą centralną Omówienie ruchu ciał oddziałujących siłą o wartości odwrotnie proporcjonalnej do kwadratu ich

II.6. Wahadło proste.

Grzegorz Kornaś. Powtórka z fizyki

Tematy: oscylator harmoniczny, oscylator tłumiony, oscylator wymuszony, zjawisko rezonansu, przykłady układ RLC, jądrowy rezonans magnetyczny

Grawitacyjna energia potencjalna gdy U = 0 w nieskończoności. w funkcji r

Ruch obrotowy. Wykład 6. Wrocław University of Technology

FIZYKA WZORY zakres GIMNAZJUM

Komputerowa symulacja doświadczenia Rutherforda (rozpraszanie cząstki klasycznej na potencjale centralnym

Wyznaczanie współczynnika sztywności drutu metodą dynamiczną.

Opis kwantowy cząsteczki jest bardziej skomplikowany niż atomu. Hamiltonian przy zaniedbaniu oddziaływań związanych ze spinem ma następującą postać:

m q κ (11.1) q ω (11.2) ω =,

podsumowanie (E) E l Eds 0 V jds

Wykład Półprzewodniki

Egzamin maturalny z fizyki poziom rozszerzony (11 maja 2015)

Pędu Momentu pędu Ładunku Liczby barionowej. Przedmiot: Fizyka. Przedmiot: Fizyka. Wydział EAIiE Kierunek: Elektrotechnika.

Oddziaływania fundamentalne

Fizyka 1 Wróbel Wojciech. w poprzednim odcinku

θ = 0 lub = = g l dw dt Przykłady drgań: Wahadło matematyczne (małe wychylenia): Inaczej: m l(1-cosθ) Drgania i fale II rok Fizyki BC

METODA ZDYSKONTOWANYCH SALD WOLNYCH PRZEPŁYWÓW PIENIĘŻNYCH

BADANIE DYNAMICZNEGO TŁUMIKA DRGA

SK-7 Wprowadzenie do metody wektorów przestrzennych SK-8 Wektorowy model silnika indukcyjnego, klatkowego

Fizyka 1- Mechanika. Wykład 5 2.XI Zygmunt Szefliński Środowiskowe Laboratorium Ciężkich Jonów

cx siła z jaką element tłumiący działa na to ciało.

XXXVII OLIMPIADA FIZYCZNA ETAP III Zadanie doświadczalne

jeden radian ( 1 rad ) jest równy kątowi środkowemu opartemu na łuku o długości równej promieniowi okręgu

WYDZIAŁ FIZYKI, MATEMATYKI I INFORMATYKI POLITECHNIKI KRAKOWSKIEJ Instytut Fizyki LABORATORIUM PODSTAW ELEKTROTECHNIKI, ELEKTRONIKI I MIERNICTWA

CHARAKTERYSTYKI CZASOWE UKŁADÓW DYNAMICZNYCH

Na skutek takiego przemieszcznia ładunku, energia potencjalna układu pole-ładunek zmienia się o:

PRĄD ELEKTRYCZNY I SIŁA MAGNETYCZNA

SPRĘŻYNA DO RUCHU HARMONICZNEGO V 6 74

PRZEMIANA ENERGII ELEKTRYCZNEJ W CIELE STAŁYM

Optyka falowa. polaryzacja. dwójłomność optyczna. czym jest zjawisko polaryzacji stan a stopień polaryzacji sposoby polaryzacji

Energia w geometrii Schwarzshilda

Przepięcia i sieci odciążające

Maszyny Elektryczne i Transformatory st. st. sem. III (zima) 2012/2013

Fizyka. Wykład 2. Mateusz Suchanek

dr inż. Zbigniew Szklarski

PRZYCZYNY I SKUTKI ZMIENNOŚCI PARAMETRÓW MASZYN INDUKCYJNYCH

Wykład 5: Dynamika. dr inż. Zbigniew Szklarski

Energia kinetyczna i praca. Energia potencjalna

WAHADŁO OBERBECKA V 6 38a

INSTRUKCJA DO ĆWICZENIA

Wykład 15. Reinhard Kulessa 1

Jak policzyć pole magnetyczne? Istnieją dwie metody wyznaczenia pola magnetycznego: prawo Biot Savarta i prawo Ampera.

Zadanie 1. Zadanie 2. Sprawdzam dla objętości, że z obwarzanków mogę posklejać całą kulę o promieniu R: r = {x, y, z}; A = * Cross r, B

Siła tarcia. Tarcie jest zawsze przeciwnie skierowane do kierunku ruchu (do prędkości). R. D. Knight, Physics for scientists and engineers

Fizyka 1- Mechanika. Wykład 5 3.XI Zygmunt Szefliński Środowiskowe Laboratorium Ciężkich Jonów

20 ELEKTROSTATYKA. PRAWO COULOMBA.

2. Załadowany pistolet spręŝynowy ustawiono pionowo w górę i oddano strzał. SpręŜyna

cz.2 dr inż. Zbigniew Szklarski

MECHANIKA OGÓLNA (II)

α - stałe 1 α, s F ± Ψ taka sama Drgania nieliniowe (anharmoniczne) Harmoniczne: Inna zależność siły od Ψ : - układ nieliniowy,

Energia kinetyczna i praca. Energia potencjalna

Zjawisko indukcji. Magnetyzm materii.

Szczególna i ogólna teoria względności (wybrane zagadnienia)

ELEKTROMAGNETYCZNE DRGANIA WYMUSZONE W OBWODZIE RLC. 1. Podstawy fizyczne

Ruch drgający i fale

IV.2. Efekt Coriolisa.

Podstaw Elektroniki Cyfrowej Wykonał zespół w składzie (nazwiska i imiona): Generator Rigol DG1022

VI. Grawitacja. Rozwiązanie:

Cieplne Maszyny Przepływowe. Temat 8 Ogólny opis konstrukcji promieniowych maszyn wirnikowych. Część I Podstawy teorii Cieplnych Maszyn Przepływowych.

Laboratorium Półprzewodniki, Dielektryki i Magnetyki Ćwiczenie nr 10 Pomiary czasu życia nośników w półprzewodnikach

29 Rozpraszanie na potencjale sferycznie symetrycznym - fale kuliste

Wykład 10. Reinhard Kulessa 1

Blok 8: Moment bezwładności. Moment siły Zasada zachowania momentu pędu

Grzegorz Kornaś. Powtórka z fizyki

Rys. 1. Ilustracja modelu. Oddziaływanie grawitacyjne naszych ciał z masą centralną opisywać będą wektory r 1

Sprawdzanie twierdzenia Steinera

Przekształcenie Laplace a i jego zastosowania

Wykład 4: Transformata Laplace a


Rozważymy nieskończony strumień płatności i obliczymy jego wartość teraźniejszą.

Mechanika ogólna. Więzy z tarciem. Prawa tarcia statycznego Coulomba i Morena. Współczynnik tarcia. Tarcie statyczne i kinetyczne.

Wstęp do fizyki jądrowej Tomasz Pawlak, 2009

TECHNIKI INFORMATYCZNE W ODLEWNICTWIE

PRĘDKOŚCI KOSMICZNE OPRACOWANIE

15. Energia i praca w polu elektrycznym. Wybór i opracowanie zadań Andrzej Kuczkowski.

PRZYGOTOWANIE DO EGZAMINU GIMNAZJALNEGO Z FIZYKI DZIAŁ III. SIŁA WPŁYWA NA RUCH

WYZNACZANIE MOMENTU BEZWŁADNOSCI KRĄŻKA

Pęd, d zasada zac zasad a zac owan owan a p a p du Zgod Zg n od ie n ie z d r d u r g u im g pr p a r wem e N ew e tona ton :

Ruch jednostajny po okręgu

HYDRAULIKA I PNEUMATYKA

Zastosowanie zasad dynamiki Newtona.

Transkrypt:

Dgania wyuzone. Rezonan Ocylao pod działanie ziennej w czaie iły: (a) iła pzyłożona bezpośednio do ay, (b) uch punku zaczepienia pężyny (np. aywny obiek połączony pężyście z eleene dgający). Niech () co (haoniczna) Równanie uchu: Ψ & kψ bψ & co Ψ && Ψ & Ψ co

Sany ualone (>>/) - dgania haoniczne ay z częością iły wyuzającej, - ałe pzeunięcie azowe iędzy wychylenie i iłą (ew. ). Ψ co ( ϕ ) Szukay (, ), ϕ ϕ( ), Diaga wekoowy: > π < ϕ co ała azowa zeo ϕ - aza, o kóą iła je wypzedzana pzez Ψ ϕ - ujene (konwencja: na diagaach dodanie, gdy je pzeciwne do kieunku uchu wkazówek zegaa).

Wychylenie opóźnia ię w ounku do iły wyuzającej. g ϕ Opóźnienie zależy od częości, nie zależy od wielkości iły wyuzającej. ( ) ( ) Rozwiązanie ównania uchu. Bez łuienia: & x kx () () Rozwiązanie je uą ogólnego ozwiązania ównania jednoodnego & x kx czyli () x co ( υ ) x in oaz zczególnego ozwiązania ównania () np. z waunkai począkowyi ( ) x( ) x &. () Soując eodę uzienniania ałych zukay ozwiązania () w poaci () C () co C () x in (3) & co & (4) z waunkie: C () C () in 3

Podawiając (3) do () z uwzględnienie (4): () C& () co ( ) ( ) C& in (5) Z układu (4) i (5): C& C& () () () in () co (6) C C () ( τ ) () ( τ ), ałe dowolne. Podawiając (7) do (3): in τ dτ co τ dτ (7) x in () co in ( τ ) ( τ ) dτ x() ( τ ) in ( τ ) dτ Z (): nalogicznie dla łabego łuienia: x () ( τ ) 4 e ( τ ) in ( τ ) dτ : 4

Niech & x x& x in oaz łabe łuienie ( < ) in x () ( τ ) τ e in in ( τ ) dτ e x () [ ( ) co x a in [( ) in co ] ( ) () a e in( ψ ) ain( ϕ ) 444 4443 I ( ) ( ) 443 4 II ; g ψ x() x& () a ; gϕ I łuione dgania wobodne (an nieualony) II - ualone dgania wyuzone ( ) 5

Znaleźliśy apliudę: ( ) Deiniujey unkcję odpowiedzi: R ( ) ( ) ( ) R pliuda wychylenia: b R [ ( )] Q k R( ) [ ] pliuda pędkości: b [ R( )] pliuda pzypiezenia: b [ R( )] [ R( )] Q 6

Słabe łuienie, ezonan dla(a) częość ezonanowa Pędkość: R( ) Wychylenie: ( ) < R( ) duże łui ( ) Pzypiezenie: R( ) > duże podnoi 7

aza: ϕ π (a) opóźnienie wychylenia o π w ounku do iły wyuzającej, (b) w uchu haoniczny wychylenie je opóźnione o π w ounku do pędkości w ezonanie pędkość je w azie z iłą wyuzającą. Niech << : Ψ ϕ (, ) k k Ψ co, pzewaga pężyości - ałe pzypiezenia wyagają ałej części iły wyuzającej, eza ównoważy pężyą iłę zwoną iła wyuzająca ui być w pzybliżeniu w azie z wychylenie. 8

Dla >> : ϕ π Ψ co Pzewaga bezwładności - iła pężya ała w poównaniu z iłą nadającą aie duże pzypiezenie, iła wyuzająca daje pawie całą iłę zwoną je więc pawie w pzeciwazie w ounku do wychylenia. << - ałe częości - ałe pzypiezenia, apliuda wychylenia k >> - duże częości - ałe wychylenia, apliuda pzypiezenia (Izolacja anywibacyjna aby zabezpieczyć obiek od dgań o częości wyępujących na dugi końcu pężyny, powinniśy dobać pężynę aką, aby <<.) Jeśli nie a łuienia li uch w ezonanie je oganiczony łuienie. 9

Wzocnienie pliuda: Ruch punku zaocowania pężyny z częością ezonanową i apliudą k wywołuje dgania ay z ą aą częością o apliudzie. Wpółczynnik wzocnienia: k η Q Pzypiezenie: Pzypiezenie ay dla częości ezonanowej ( ): Q Na zaocowanie działa iła Q, a nie! Q Wzocnienie η dla, dla wychylenia i pzypiezenia η( ) Q >

Pochłanianie ocy: San acjonany iła wyuzająca wyównuje ay. Ruch od Ψ do Ψ Ψ od pacy pzeciw ile opou: Szybkość ozpazania enegii: Ψ Ψ. ; w ganicy oc chwilowa pochłaniana w waunkach acjonanych P Ψ& Ψ & bψ& P? - śednia oc dla wielu cykli b ( ) R( ) P R( ) cykl P ( ) b ( / ) ( ) ( ) P - linia loenzowka b /

Max ( P ) Niech ( ) b dla R dla < ( ) () * Niech ( ) R dla > (* *) ( ) () * (**) ( ) ( )( ) τ - zake częości, dla kóego P pzewyżza połowę wojej waości akyalnej SZEROKOŚĆ POŁÓWKOW zeokość połówkowa kzywej ezonanowej je ówna ałej zaniku enegii układu dgającego wobodnie. poia kzywej ezonanowej daje ałą zaniku enegii.

pliuda abopcyjna i elayczna: Ψ B q in B co co B B q ( ) ab ( ) el ab apliuda abopcyjna el apliuda elayczna ab in - daje śednią w czaie abopcję ocy el co - daje chwilową abopcję ocy, śedniującą ię do zea Ψ Ψ& () co () in co ab el () co in ab Chwilowa abopcja ocy: P el () () Ψ& () co( co in) Śednia po okeie: ab el P co ab el co in 3

T co d T co ; co in T P ab - śednia zybkość abopcji enegii ab el ; > dla <, < dla > ab << ab ałe Daleko od ezonanu: Ψ () co el () co Ψ ( ) ( ( )) 4

5 Zepolone unkcje odpowiedzi: () i e Ψ ; B Re ; q B I ( ) ( ) i ( ) i i Podaność echaniczna (copliance): ( ) ( ) i K ( ) ( ) ib k K Ipedancja echaniczna: ( ) ( ) υ K i i Z ( ) ( ) i ib k Z ( ) ( ) k i b Z ( ) ( ) k b Z

Obwód RLC: V C () V () V () V co V () C C Ψ ; () RΨ& R L V R ; () L( d Ψ d) Ψ V L & L & V C ; V LC ( ) LC 6

Ipedancja elekyczna: U U I Z Z I Z R i L c Z R ( L c) Silne łuienie >, Q < - uch apeiodyczny nie a dgań - iła wyuzająca oże je wywołać Wzocnienie η Q w ezonanie < - OSŁBIENIE! Rezonan dla Q5,,, ½. 7

Badzo ilne łuienie: >>, Q << - liczący ię uch ay ylko dla ałej częości iły ( << ) R ( ) 4 τ 4 ( ) τ dla badzo ilnego łuienia było: τ b k Ziana w okolicy τ b Było: P R( ) NIE M REZONNSU! czyli dla Q << P ośnie od badzo ałej waości do ożliwego akiu gdy pzekacza / πτ. 8

by gzać układ łabo łuiony: π by gzać układ badzo ilnie łuiony: > τ bopcja ikoal pzez wodę: - polayzacja elayczna (elekonowa, aoowa), - polayzacja oienacyjna (H O je cząeczką polaną) Siła zwona elakacja eiczna Tłuienie oddziaływanie z ąiadai I Ψ& & T T d ; T cψ - oen zwony, T d d Ψ& - opó kąowy c 8 N; I 47 3,5 kg 9

3 ( c I ) d I 5 Dla dgań liniowych τ b k. Dla dgań oyjnych τ d c. 3 τ d c p d 9 N ν / π τ Hz Ualanie ię dgań wyuzonych Ψ & Ψ & Ψ co (*) San acjonany: Ψ co ( ϕ ) - ozwiązanie zczególne. Rozwiązanie ogólne ównania jednoodnego: Ψ exp co (pzypadek dgań wobodnych) Rozwiązanie ogólne (*): Dla Ψ& ( ϕ ) Ψ Ψ : Ψ( ) co co ϕ ( ) inϕ coϕ inϕ ϕ

Niech << in in co co ϕ ϕ ϕ ϕ π ϕ ϕ () ( ) ( ) Ψ ϕ ϕ co exp co 5 ; Q

Dla Ψ () exp co( ) ϕ