Algebry Liego w zyce
|
|
- Łucja Szulc
- 6 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 Algebry Liego w zyce Opracowaª na podstawie cytowanej bibliograi: Paweª Gªadki Referat wygªoszony na wiczeniach z Matematycznych Problemów Fizyki dn. 9.I.2002r. W roku 1928 Hermann Weyl w ksi»ce Gruppentheorie und Quantenmechanik jako pierwszy zwróciª uwag na znaczenie symetrii w opisie zjawisk zycznych. Od tego momentu datuje si»ywioªowy rozwój nowoczesnej teorii grup, dla której potrzeby zyków staªy si najpowa»niejszym bod¹cem rozwojowym. Obecnie olbrzymi zasi g poj i metod teorii grup w zyce sprawia,»e teoria ta nie mo»e by ju» traktowana jako dziaª matematyki, który interesuje tylko specjalistów. Elementy teorii grup s dzisiaj nieodzown cz ±ci wyksztaªcenia zyka teoretyka. Celem niniejszego referatu jest podanie kilku podstawowych faktów dotycz cych algebry Liego grupy obrotów o(3; R). Grupa ta ma ogromne znaczenie w zyce - wystarczy powiedzie,»e budow atomu wodoru mo»na niemal caªkowicie opisa w terminach reprezentacji algebry Liego o(3; R). Niech V; V 1 ; : : : ; V n ; W b d przestrzeniami liniowymi nad ciaªem K. Definicja 1 Odwzorowanie F : V 1 : : : V n! W nazywamy n liniowym, gdy dla wszelkich i 2 f1; : : : ; ng oraz (v 1 ; : : : ; v i 1 ; v i+1 ; : : : ; v n ) 2 V 1 : : : V i 1 V i+1 : : : V n odwzorowanie jest liniowe. edgev i 3 v 7! F (v 1 ; : : : ; v i Definicja 2 Odwzorowanie n n liniow. 1 ; v; v i+1 ; : : : ; v n ) 2 W liniowe F : V : : : V!K nazywamy form Definicja 3 Odwzorowanie Q : V! K nazywamy form kwadratow, gdy: (i) Q(v) = 2 Q(v), dla v 2 V, 2K (ii) Odwzorowanie: V V 3 (v 1 ; v 2 ) 7! B(v 1 ; v 2 ) := 1 2 (Q(v 1 + v 2 ) Q(v 1 ); Q(v 2 )) 2K jest 2-liniowe. 1
2 Uwaga 1 Je»eli Q : V!K jest form kwadratow, to odwzorowanie: V V 3 (v 1 ; v 2 ) 7! B(v 1 ; v 2 ) 2K jest form 2-liniow. Nazywamy j form 2 kwadratowej Q. (1) Odwzorowanie Q :R 3!R dane wzorem: Q(x 1 ; x 2 ; x 3 ) = liniow odpowiadaj c formie 3X x 2 i i=1 jest form kwadratow. Nazywamy j form kanoniczn. Odpowiadaj ca jej forma dwuliniowa wyra»a si wzorem: B((x 1 ; x 2 ; x 3 ); (y 1 ; y 2 ; y 3 )) = 3X x i y i i=1 Definicja 4 Je»eli Q : V! K jest form kwadratow a B : V V! K odpowiadaj c jej form 2-liniow, to wektory u; v 2 V nazywamy ortogonalnymi wzgl dem formy Q, gdy B(u; v) = 0 (2) Je»eli Q : R 3! R jest form kanoniczn, to ortogonalno± wzgl dem tej formy jest po prostu zwykª ortogonalno±ci. Definicja 5 Je»eli Q 1 : V 1! K jest form kwadratow a B 1 : V 1 V 1! K odpowiadaj c jej form 2-liniow oraz Q 2 : V 2! K jest form kwadratow a B 2 : V 2 V 2! K odpowiadaj c jej form 2-liniow, to odwzorowanie liniowe F : V 1! V 2 nazywamy ortogonalnym wzgl dem form Q 1, Q 2, gdy: u;v2v 1 B 1 (u; v) = B 2 (F (u); F (v)) Uwaga 2 Je»eli Q : V!K jest form kwadratow, to zbiór: O(Q) := ff 2 End(V ) : F jest ortogonalneg jest grup. Nazywamy j grup ortogonaln formy Q. (3) Je»eli Q : R 3! R jest form kanoniczn, to jej grup ortogonaln oznaczamy O(3). Grupa ta jest izomorczna z grup rzeczywistych macierzy ortogonalnych stopnia 3. 2
3 Uwaga 3 Je»eli dim V = n, je»eli Q : V! K jest form kwadratow a B : V V!K odpowiadaj c jej form 2-liniow oraz odwzorowanie: V 3 v 7! B(v; ) 2K V jest ró»nowarto±ciowe, to odwzorowanie det : O(Q)! K n f0g jest homomorzmem grup. Jego j dro nazywamy specjaln grup ortogonaln formy Q i oznaczamy SO(Q) (4) Je»eli Q :R 3!R jest form kanoniczn, to jej specjaln grup ortogonaln oznaczamy SO(3) i nazywamy grup obrotów. Definicja 6 Struktur algebraiczn (g; [ ; ]) nazywamy algebr Liego, gdy g jest przestrzeni liniow nad ciaªem K, za± [ ; ] : g g! g odwzorowaniem 2-linowym, zwanym nawiasem Liego lub komutatorem, o wªasno±ciach: (i) [x; y] = [y; x], dla x; y 2 g (antysymetria) (ii) [x; [y; z]]+[y; [z; x]]+[z; [x; y]] = 0, dla x; y; z 2 g (to»samo± Jacobiego) Algebr Liego (g; [ ; ]) oznaczamy krótko g. W naturalny sposób na teori algebr Liego przenosz si poj cia podalgebry Liego, homomorzmu algebr Liego itp. (5) (End(V ); [ ; ]) gdzie [F; H] := F H H F jest algebr Liego. Nazywamy j ogóln liniow algebr Liego i oznaczamy gl(v ). (6) (M n n (K); [ ; ]) gdzie [A; B] := AB BA jest algebr Liego. Oznaczamy j gl(n;k). Teoria algebr Liego wi»e si ±ici±le z teori grup Liego. W tej teorii, któr si za chwil zajmiemy, wyst puj jedynie algebry Liego sko«czonego wymiaru. Odt d zakªadamy,»e dim g = n. W tym przypadku oczywi±cie algebry Liego gl(v ) i gl(n;k) s izomorczne. Uwaga 4 Je»eli (g; [ ; ]) jest algebr Liego i (x 1 ; : : : ; x n ) jest baz g, to: (i) Komutator jest wyznaczony jednoznacznie przez warto±ci przyjmowane na elementach x i ; x j, i; j 2 f1; : : : ; ng (ii) Niech: [x i ; x j ] = nx c k ijx k k=1 Elementy c k ij 2K nazywamy staªymi strukturalnymi lub generatorami algebry Liego g, a powy»sze równo±ci zwi zkami komutacyjnymi. 3
4 Maniera deniowania algebr Liego za pomoc ich generatorów jest szeroko rozpowszechniona w±ród zyków, dlatego warto o niej pami ta. Jak wspomnieli±my, algebry Liego s ±ci±le zwi zane z grupami Liego. Jest to poj cie z pogranicza analizy i topologii. Niewybaczalnym grzechem byªaby próba naszkicowania tej pi knej i bogatej teorii w ramach tak krótkiego refetatu, ograniczymy si zatem do teorii grup algebraicznych. Okazuje si,»e ka»da grupa algebraiczna jest grup Liego. Odt d zakªadamy,»e dim V = n i K 2 fr;cg. Uwaga 5 Je»eli X i Y s przestrzeniami liniowymi nad tym samym ciaªem i dim X < +1, dim Y < +1, to: Odt d zakªadamy,»e V =K n X = Y wtw dim X = dim Y Uwaga 6 Przestrze«V z norm k k n : V!R dan wzorem: k (x 1 ; : : : ; x n ) k n = nx x i x i i=1 jest przestrzeni Banacha. Mówi c o topologii w przestrzeni V b dziemy zawsze mieli na my±li topologi wyznaczon przez t norm. Uwaga 7 Je»eli X i Y s przestrzeniami Banacha nad tym samym ciaªem i dim X < +1, to: ' : X! Y jest liniowe wtw ' : X! Y jest liniowe i ci gªe Odt d zakªadamy,»e L(V; V ) = End(V ) Uwaga 8 Przestrze«End(V ) z norm k k: End(V )!R dan wzorem: k F k= supfk F (x 1 ; : : : ; x n ) k n : (x 1 ; : : : ; x n ) 2 V g jest przestrzeni Banacha. Mówi c o topologii w przestrzeni End(V ) b dziemy zawsze mieli na my±li topologi wyznaczon przez t norm. Uwaga 9 Mówi c o topologii w grupie GL(V ) = Aut(V ) = GL(n;K) = fa 2 M n n (K) : det A 6= 0g b dziemy zawsze mieli na my±li topologi indukowan z przestrzeni End(V ). Podobna uwaga dotyczy wszystkich rozwa»anych dalej podgrup grupy End(V ). Definicja 7 Je»eli G GL(V ) jest podgrup grupy GL(V ), to zbiór: f(t) 2 G : t 2 [a; b]g 4
5 gdzie : R! G jest pewnym odwzorowaniem, nazywamy krzyw. Krzyw nazywamy krzyw ró»niczkowaln, gdy odwzorowanie jest ró»niczkowalne w [a,b], to znaczy: _ t 0 2[a;b] ' t 0 2L(R;End(V )) przy czym: h2r (t 0 + h) (t 0 ) = ' t0 (h) + r 0 (t 0 ; h) k r(t 0 ; h) k lim = 0 h!0 jhj Odwzorowanie ' t0 : R! End(V ) nazywamy pochodn odwzorowania w punkcie t 0 i oznaczamy d dt (t)j t=t 0. Odwzorowanie: R 3 t 0 7! d dt (t)jt = t 0 2 L(R; End(V )) nazywamy pochodn odwzorowania i oznaczamy d dt. Uwaga 10 Je»eli Y jest przestrzeni Banacha, to L(R; Y ) = Y B dziemy zakªada,»e d dt (t)j t=t 0 2 End(V ) oraz d dt :R!End(V ) Definicja 8 Je»eli G GL(V ) jest podgrup grupy GL(V ) i f(t) 2 G : t 2 [a; b]g jest krzyw ró»niczkowaln, to endomorzm d dt (t)j t=t 0 2 End(V ) nazywamy endomorzmem stycznym do krzywej w punkcie (t 0 ). Zbiór wszystkich endomorzmów stycznych w punkcie g 2 G do wszystkich krzywych ró»niczkowalnych z grupy G przechodz cych przez punkt g 2 G nazywamy przestrzeni styczn do grupy G w punkcie g, a jej elementy endomorzmami stycznymi do grupy G w punkcie g 2 G. Uwaga 11 Je»eli G GL(V ) jest podgrup grupy GL(V ), to przestrze«styczna do grupy G w punkcie g 2 G jest przestrzeni liniow. (7) Przestrzeni styczn do GL(V ) w punkcie id V 2 GL(V ) jest przestrze«end(v ). Uwaga 12 Je»eli F 2 End(V ) to szereg: 1X n=0 1 n! F n jest zbie»ny. Jego sum oznacza b dziemy exp(f ) Uwaga 13 Je»eli F; H 2 End(V ) to zdeniujmy odwzorowanie :R!End(V ) wzorem: (t) = exp(tf ) exp(th) exp( tf ) exp( th) Wówczas: 5
6 (0) = id V d dt (t)j t=0 = 0 d2 dt 2 (t)j t=0 = [F; H] Wniosek 1 Je»eli G GL(V ) jest podgrup grupy GL(V ), to przestrze«styczna do grupy G w punkcie id V 2 G ma naturaln struktur algebry Liego, je»eli: t2r exp(tf ) 2 G F - styczny do G w id V T algebr Liego nazywamy algebr Liego grupy G i oznaczamy g. Twierdzenie 1 Je»eli G GL(V ) jest domkni t podgrup grupy GL(V ), to: F - styczny do G w id V t2r exp(tf ) 2 G Dowód tego twierdzenia jest trudny i wykorzystuje pewne nieelementarne fakty z teorii zbiorów algebraicznych (geometrii algebraicznej). Definicja 9 Je»eli P 2 K[X 1 ; : : : ; X n 2] to funkcj wielomianow na K n2 (na End(V )) nazywamy funkcj P :K n2!k dan wzorem: P a 11 a 1n..... a n1 a nn C A = P (a 11 ; : : : ; a nn ) Definicja 10 Je»eli G GL(V ) jest podgrup grupy GL(V ), to nazywamy j grup algebraiczn, gdy istnieje ukªad funkcji wielomianowych fp i : i 2 Ig taki,»e G jest zbiorem ich wspólnych miejsc zerowych. Mo»na wykaza,»e dla grupy algebraicznej G istnieje sko«czony ukªad funkcji wielomianowych, dla których G jest zbiorem wspólnych miejsc zerowych - dowód jest trudny i wykorzystuje twierdzenie Hilberta o bazie. Przykªady (8) Grupy O(Q), SO(Q), SL(V ) s grupami algebraicznymi. Definicja 11 Ci gªy homomorzm ' : R! GL(V ) nazywamy jednoparametrow grup automorzmów przestrzeni liniowej V. Ci gªy homomorzm ' : R! GL(V ) nazywamy jednoparametrow podgrup grupy liniowej G GL(V ), gdy '(R) G Uwaga 14 (i) Dla ka»dego F 2 End(V ) odwzorowanie: t 7! exp(tf ) jest jednoparametrow grup automorzmów przestrzeni liniowej V. 6
7 (ii) Dla ka»dej jednoparametrowej grupy automorzmów ' : R! GL(V ): { ' jest ró»niczkowalne { Je»eli: to: F := d' dt (t)j t=0 '(t) = exp(tf ) Endomorzm F nazywamy tworz c lub generatorem jednoparametrowej grupy automorzmów przestrzeni liniowej '. Twierdzenie 2 Je»eli G GL(V ) jest grup algebraiczn, a g jest jej algebr Liego, to g jest zbiorem generatorów jednoparametrowych podgrup zawartych w G. Uwaga 15 Je»eli B : V V!K jest form 2-liniow oraz odwzorowanie: V 3 v 7! B(v; ) 2K V jest ró»nowarto±ciowe, to endomorzm F 2 End(V ) taki,»e: u;v2v B(u; v) = B(F (u); B(v)) nazywamy endomorzmem zachowuj cym form B. Zbiór: G(B) := ff 2 Aut(V ) : F zachowuje form Bg jest grup i nazywamy j grup automorzmów zachowuj cych form B Uwaga 16 G(B) jest grup algebraiczn (9) Je»eli B : V V! K jest form 2-liniow odpowiadaj c formie kwadratowej Q, to G(B) = O(Q). (10) Je»eli B : V V! K jest iloczynem skalarnym, to G(B) oznaczamy U(V ) i nazywamy grup unitarn przestrzeni V. Uwaga 17 Je»eli B : V V!K jest form 2-liniow oraz odwzorowanie: V 3 v 7! B(v; ) 2K V jest ró»nowarto±ciowe, je»eli ' : R! GL(V ) jest jednoparametrow grup automorzmów przestrzeni liniowej V a F 2 End(V ) jest generatorem grupy ', to: 7
8 ' jest jednoparametrow podgrup grupy liniowej G(B) GL(V ) wtw (*) V u;v2v B(F (u); v) + B(u; F (v)) = 0 Wniosek 2 Je»eli B : V V!K jest form 2-liniow oraz odwzorowanie: V 3 v 7! B(v; ) 2K V jest ró»nowarto±ciowe, to algebr Liego grupy G(B) jest: g = g(b) := ff 2 End(V ) : F ma wªasno± (*)g (11) Algebr Liego grupy O(3) oznaczamy o(3) i nazywamy ortogonaln algebr Liego rz du 3. (12) Algebr Liego grupy SO(3) jest o(3). (13) Algebr Liego grupy SL(V ) oznaczamy sl(v ) i nazywamy specjaln liniow algebr Liego. Je»eli V =C n to stosujemy oznaczenie sl(n). (14) Algebr Liego grupy U(V ) oznaczamy u(v ) i nazywamy unitarn algebr Liego. (15) Algebr Liego grupy U(3)\SL(V ) oznaczamy su(v ) i nazywamy specjaln unitarn algebr Liego. Je»eli V =C n to stosujemy oznaczenie su(n) Definicja 12 Je»eli g jest algebr Liego nad ciaªem K, to homomorzm algebr Liego : g! gl(v ) nazywamy reprezentacj algebry Liego g w przestrzeni liniowej V. Uwaga 18 R 1 = (i) Macierze: ; R2 = tworz baz algebry Liego o(3) ; R3 = (ii) Jednoparametrowe grupy generowane przez R i, i 2 f1; 2; 3g maj posta : R 3 t 7! exp(tr i ) 3 5 8
9 na przykªad: R 3 t 7! cos t sin t 0 sin t cos t SO(3) O(3) Nazywamy je jednoparametrowymi grupami obrotów wokóª osi O x ; O y ; O z. Uwaga 19 (i) Macierze: S 1 = 1 0 i 2 i 0 tworz baz algebry Liego su(2). ; S 2 = ; S 3 = 1 i i (ii) Jednoparametrowe grupy generowane przez S i, i 2 f1; 2; 3g maj posta : R 3 t 7! exp(ts i ) na przykªad: Uwaga 20 Macierze: R cos t 3 t 7! 2 i sin 2 t i sin 2 t cos 2 t J + = (S 2 + is 1 ); J = ( S 2 + is 1 ); J 3 = is 3 tworz baz algebry Liego sl(2) Uwaga 21 SU(2) jest 2-krotnym nakryciem grupy SO(3), tj. istnieje homomorzm grupy SU(2) na SO(3) taki,»e ka»dy punkt z SO(3) jest obrazem dokªadnie dwóch punktów z SU(2) i SU(2) jest lokalnie homeomorczna z SO(3) Definicja 13 Endomorzm Casimira reprezentacji : sl(2)! gl(v ) okre±lamy wzorem: C := ((S 1 ) 2 + (S 2 ) 2 + (S 3 ) 2 ) W mechanice kwantowej C nazywamy operatorem kwadratu momentu p du, a i(s k ), k 2 f1; 2; 3g operatorami rzutów momentu p du na osie wspóªrz dnych. Warto±ci wªasne endomorzmu (J 3 ) nazywamy warto±ciami rzutu momentu p du - przykªadowo dla opisu atomu wodoru u»ywamy nazwy magnetyczna liczba kwantowa 9
10 Bibliograa [1] J. Komorowski, Od liczb zespolonych do tensorów, spinorów, algebr Liego i kwadryk, PWN, Warszawa 1978 [2] J. Mozrzymas, Zastosowania teorii grup w zyce wspóªczesnej, PWN, Warszawa 1967 [3] K. Maurin, Analiza, PWN, Warszawa 1977 [4] I. Auslander, R. Mac Kenzie, Wst p do rozmaito±ci ró»niczkowych, PWN, Warszawa 1967 [5] L.S. Pontriagin, Grupy topologiczne, PWN, Warszawa 1961 [6] A. Wawrzy«czyk, Wspóªczesna teoria funkcji specjalnych, PWN, Warszawa 1978 [7] H. Weyl, The Theory of Groups and Quantum Mechanics, Dover Publications Inc., New York
2. L(a u) = al( u) dla dowolnych u U i a R. Uwaga 1. Warunki 1., 2. mo»na zast pi jednym warunkiem: L(a u + b v) = al( u) + bl( v)
Przeksztaªcenia liniowe Def 1 Przeksztaªceniem liniowym (homomorzmem liniowym) rzeczywistych przestrzeni liniowych U i V nazywamy dowoln funkcj L : U V speªniaj c warunki: 1 L( u + v) = L( u) + L( v) dla
. 0 0... 1 0. 0 0 0 0 1 gdzie wektory α i tworz baz ortonormaln przestrzeni E n
GAL II 2013-2014 A. Strojnowski str.45 Wykªad 20 Denicja 20.1 Przeksztaªcenie aniczne f : H H anicznej przestrzeni euklidesowej nazywamy izometri gdy przeksztaªcenie pochodne f : T (H) T (H) jest izometri
Zadania z analizy matematycznej - sem. II Rachunek ró»niczkowy funkcji wielu zmiennych
Zadania z analizy matematycznej - sem II Rachunek ró»niczkowy funkcji wielu zmiennych Denicja (Pochodne cz stkowe dla funkcji trzech zmiennych) Niech D R 3 b dzie obszarem oraz f : D R f = f y z) P 0 =
1 0 Je»eli wybierzemy baz A = ((1, 1), (2, 1)) to M(f) A A =. 0 2 Daje to znacznie lepszy opis endomorzmu f.
GAL II 2012-2013 A Strojnowski str1 Wykªad 1 Ten semestr rozpoczniemy badaniem endomorzmów sko«czenie wymiarowych przestrzeni liniowych Denicja 11 Niech V b dzie przestrzeni liniow nad ciaªem K 1) Przeksztaªceniem
Równania ró»niczkowe I rz du (RRIR) Twierdzenie Picarda. Anna D browska. WFTiMS. 23 marca 2010
WFTiMS 23 marca 2010 Spis tre±ci 1 Denicja 1 (równanie ró»niczkowe pierwszego rz du) Równanie y = f (t, y) (1) nazywamy równaniem ró»niczkowym zwyczajnym pierwszego rz du w postaci normalnej. Uwaga 1 Ogólna
Zbiory i odwzorowania
Zbiory i odwzorowania 1 Sposoby okre±lania zbiorów 1) Zbiór wszystkich elementów postaci f(t), gdzie t przebiega zbiór T : {f(t); t T }. 2) Zbiór wszystkich elementów x zbioru X speªniaj cych warunek ϕ(x):
Macierze i Wyznaczniki
Macierze i Wyznaczniki Kilka wzorów i informacji pomocniczych: Denicja 1. Tablic nast puj cej postaci a 11 a 12... a 1n a 21 a 22... a 2n A =... a m1 a m2... a mn nazywamy macierz o m wierszach i n kolumnach,
Macierze i Wyznaczniki
dr Krzysztof yjewski Mechatronika; S-I.in». 5 pa¹dziernika 6 Macierze i Wyznaczniki Kilka wzorów i informacji pomocniczych: Denicja. Tablic nast puj cej postaci a a... a n a a... a n A =... a m a m...
Maªgorzata Murat. Modele matematyczne.
WYKŠAD I Modele matematyczne Maªgorzata Murat Wiadomo±ci organizacyjne LITERATURA Lars Gårding "Spotkanie z matematyk " PWN 1993 http://moodle.cs.pollub.pl/ m.murat@pollub.pl Model matematyczny poj cia
Macierz A: macierz problemów liniowych (IIII); Macierz rozszerzona problemów liniowych (IIII): a 11 a 1m b 1 B = a n1 a nm b n
Plan Spis tre±ci 1 Problemy liniowe 1 2 Zadania I 3 3 Formy biliniowe 3 3.1 Odwzorowania wieloliniowe..................... 3 3.2 Formy biliniowe............................ 4 4 Formy kwadratowe 4 1 Problemy
Wykªad 4. Funkcje wielu zmiennych.
Wykªad jest prowadzony w oparciu o podr cznik Analiza matematyczna 2. Denicje, twierdzenia, wzory M. Gewerta i Z. Skoczylasa. Wykªad 4. Funkcje wielu zmiennych. Zbiory na pªaszczy¹nie i w przestrzeni.
Re(x 2 y 2 ) Im(x 2 + y 2 ) 2Re(xy) Im(x 2 y 2 ) Re(x 2 + y 2 ) 2Im(xy)
Zadania domowe z Metod Matematycznych Fizyki (2012/2013 Zad. 1 Wypisa tabel dziaªania grupy obrotów czworo±cianu A 4. Zad. 2 Znale¹ podgrupy grupy kwaternionów Q. Z jakimi grupami s izomorczne? Sprawdzi,»e
Funkcje wielu zmiennych
dr Krzysztof yjewski Analiza matematyczna 2; MatematykaS-I 0 lic 21 maja 2018 Funkcje wielu zmiennych Informacje pomocnicze Denicja 1 Niech funkcja f(, y b dzie okre±lona przynajmniej na otoczeniu punktu
Rachunek caªkowy funkcji wielu zmiennych
Rachunek caªkowy funkcji wielu zmiennych I. Malinowska, Z. Šagodowski Politechnika Lubelska 8 czerwca 2015 Caªka iterowana podwójna Denicja Je»eli funkcja f jest ci gªa na prostok cie P = {(x, y) : a x
det A := a 11, ( 1) 1+j a 1j det A 1j, a 11 a 12 a 21 a 22 Wn. 1 (Wyznacznik macierzy stopnia 2:). = a 11a 22 a 33 +a 12 a 23 a 31 +a 13 a 21 a 32
Wyznacznik Def Wyznacznikiem macierzy kwadratowej nazywamy funkcj, która ka»dej macierzy A = (a ij ) przyporz dkowuje liczb det A zgodnie z nast puj cym schematem indukcyjnym: Dla macierzy A = (a ) stopnia
Matematyka 1. Šukasz Dawidowski. Instytut Matematyki, Uniwersytet l ski
Matematyka 1 Šukasz Dawidowski Instytut Matematyki, Uniwersytet l ski Pochodna funkcji Niech a, b R, a < b. Niech f : (a, b) R b dzie funkcj oraz x, x 0 (a, b) b d ró»nymi punktami przedziaªu (a, b). Wyra»enie
Funkcje, wielomiany. Informacje pomocnicze
Funkcje, wielomiany Informacje pomocnicze Przydatne wzory: (a + b) 2 = a 2 + 2ab + b 2 (a b) 2 = a 2 2ab + b 2 (a + b) 3 = a 3 + 3a 2 b + 3ab 2 + b 3 (a b) 3 = a 3 3a 2 b + 3ab 2 b 3 a 2 b 2 = (a + b)(a
Formy kwadratowe. Mirosław Sobolewski. Wydział Matematyki, Informatyki i Mechaniki UW. wykład z algebry liniowej Warszawa, styczeń 2009
Formy kwadratowe Mirosław Sobolewski Wydział Matematyki, Informatyki i Mechaniki UW wykład z algebry liniowej Warszawa, styczeń 2009 Mirosław Sobolewski (UW) Warszawa, 2009 1 / 15 Definicja Niech V, W,
1 Ró»niczka drugiego rz du i ekstrema
Plan Spis tre±ci 1 Pochodna cz stkowa 1 1.1 Denicja................................ 1 1.2 Przykªady............................... 2 1.3 Wªasno±ci............................... 2 1.4 Pochodne wy»szych
PRZYPOMNIENIE Ka»d przestrze«wektorow V, o wymiarze dim V = n < nad ciaªem F mo»na jednoznacznie odwzorowa na przestrze«f n n-ek uporz dkowanych:
Plan Spis tre±ci 1 Homomorzm 1 1.1 Macierz homomorzmu....................... 2 1.2 Dziaªania............................... 3 2 Ukªady równa«6 3 Zadania 8 1 Homomorzm PRZYPOMNIENIE Ka»d przestrze«wektorow
r = x x2 2 + x2 3.
Przestrze«aniczna Def. 1. Przestrzeni aniczn zwi zan z przestrzeni liniow V nazywamy dowolny niepusty zbiór P z dziaªaniem ω : P P V (które dowolnej parze elementów zbioru P przyporz dkowuje wektor z przestrzeni
A = n. 2. Ka»dy podzbiór zbioru sko«czonego jest zbiorem sko«czonym. Dowody tych twierdze«(elementarne, lecz nieco nu» ce) pominiemy.
Logika i teoria mnogo±ci, konspekt wykªad 12 Teoria mocy, cz ± II Def. 12.1 Ka»demu zbiorowi X przyporz dkowujemy oznaczany symbolem X obiekt zwany liczb kardynaln (lub moc zbioru X) w taki sposób,»e ta
istnienie elementu neutralnego dodawania (zera): 0 K a K a + 0 = a, istnienie elementu neutralnego mno»enia (jedynki): 1 K a K a 1 = a,
Ciaªo Denicja. Zbiór K z dziaªaniami dodawania + oraz mno»enia (których argumentami s dwa elementy z tego zbioru, a warto±ciami elementy z tego zbioru) nazywamy ciaªem, je±li zawiera co najmniej dwa elementy
Ekstremalnie fajne równania
Ekstremalnie fajne równania ELEMENTY RACHUNKU WARIACYJNEGO Zaczniemy od ogólnych uwag nt. rachunku wariacyjnego, który jest bardzo przydatnym narz dziem mog cym posªu»y do rozwi zywania wielu problemów
Liniowe zadania najmniejszych kwadratów
Rozdziaª 9 Liniowe zadania najmniejszych kwadratów Liniowe zadania najmniejszych kwadratów polega na znalezieniu x R n, który minimalizuje Ax b 2 dla danej macierzy A R m,n i wektora b R m. Zauwa»my,»e
Przeksztaªcenia liniowe
Przeksztaªcenia liniowe Przykªady Pokaza,»e przeksztaªcenie T : R 2 R 2, postaci T (x, y) = (x + y, x 6y) jest przeksztaªceniem liniowym Sprawdzimy najpierw addytywno± przeksztaªcenia T Niech v = (x, y
macierze jednostkowe (identyczności) macierze diagonalne, które na przekątnej mają same
1 Macierz definicja i zapis Macierzą wymiaru m na n nazywamy tabelę a 11 a 1n A = a m1 a mn złożoną z liczb (rzeczywistych lub zespolonych) o m wierszach i n kolumnach (zamiennie będziemy też czasem mówili,
Formy kwadratowe. Mirosław Sobolewski. Wydział Matematyki, Informatyki i Mechaniki UW. 14. wykład z algebry liniowej Warszawa, styczeń 2011
Formy kwadratowe Mirosław Sobolewski Wydział Matematyki, Informatyki i Mechaniki UW 14. wykład z algebry liniowej Warszawa, styczeń 2011 Mirosław Sobolewski (UW) Warszawa, 2011 1 / 16 Definicja Niech V,
Ciaªa i wielomiany. 1 Denicja ciaªa. Ciaªa i wielomiany 1
Ciaªa i wielomiany 1 Ciaªa i wielomiany 1 Denicja ciaªa Niech F b dzie zbiorem, i niech + (dodawanie) oraz (mno»enie) b d dziaªaniami na zbiorze F. Denicja. Zbiór F wraz z dziaªaniami + i nazywamy ciaªem,
AM II /2019 (gr. 2 i 3) zadania przygotowawcze do I kolokwium
AM II.1 2018/2019 (gr. 2 i 3) zadania przygotowawcze do I kolokwium Normy w R n, iloczyn skalarny sprawd¹ czy dana funkcja jest norm sprawd¹, czy dany zbiór jest kul w jakiej± normie i oblicz norm wybranego
Zadania z analizy matematycznej - sem. II Ekstrema funkcji wielu zmiennych, twierdzenia o funkcji odwrotnej i funkcji uwikªanej
Zadania z analizy matematycznej - sem. II Ekstrema funkcji wielu zmiennych, twierdzenia o funkcji odwrotnej i funkcji uwikªanej Denicja 1. Niech X = R n b dzie przestrzeni unormowan oraz d(x, y) = x y.
Zadania. 4 grudnia k=1
Zadania 4 grudnia 205 Zadanie. Poka»,»e dla dowolnych liczb zespolonych z,..., z n istnieje zbiór B {,..., n}, taki,»e n z k π z k. k B Zadanie 2. Jakie warunki musz speªnia ci gi a n i b n, aby istniaªy
Macierze. 1 Podstawowe denicje. 2 Rodzaje macierzy. Denicja
Macierze 1 Podstawowe denicje Macierz wymiaru m n, gdzie m, n N nazywamy tablic liczb rzeczywistych (lub zespolonych) postaci a 11 a 1j a 1n A = A m n = [a ij ] m n = a i1 a ij a in a m1 a mj a mn W macierzy
Materiaªy do Repetytorium z matematyki
Materiaªy do Repetytorium z matematyki 0/0 Dziaªania na liczbach wymiernych i niewymiernych wiczenie Obliczy + 4 + 4 5. ( + ) ( 4 + 4 5). ( : ) ( : 4) 4 5 6. 7. { [ 7 4 ( 0 7) ] ( } : 5) : 0 75 ( 8) (
Zagadnienia na wej±ciówki z matematyki Technologia Chemiczna
Zagadnienia na wej±ciówki z matematyki Technologia Chemiczna 1. Podaj denicj liczby zespolonej. 2. Jak obliczy sum /iloczyn dwóch liczb zespolonych w postaci algebraicznej? 3. Co to jest liczba urojona?
Liczby zespolone Pochodna Caªka nieoznaczona i oznaczona Podstawowe wielko±ci zyczne. Repetytorium z matematyki
Repetytorium z matematyki Denicja liczb zespolonych Wyra»enie a + bi, gdzie a i b s liczbami rzeczywistymi a i speªnia zale»no± i 2 = 1, nazywamy liczb zespolon. Liczb i nazywamy jednostk urojon, a iloczyn
f(x) f(x 0 ) i f +(x 0 ) := lim = f(x 0 + x) f(x 0 ) wynika ci gªo± funkcji w punkcie x 0. W ka»dym przypadku zachodzi:
Pochodna funkcji Def 1 Pochodn wªa±ciw funkcji f w punkcie x 0 nazywamy granic f (x 0 ) := lim o ile granica ta istnieje i jest wªa±ciwa Funkcj f nazywamy wtedy ró»niczkowaln Przy zaªo»eniu,»e f jest ci
1. Przedstaw w postaci algebraicznej liczby zespolone: 2. Narysuj zbiory punktów na pªaszczy¹nie:
ZADANIA Z MATEMATYKI Zestaw. Przedstaw w postaci algebraicznej liczby zespolone: (3 + j)(5 j) 3 j +j (5 + j) (3 + j) 3. Narysuj zbiory punktów na pªaszczy¹nie: +j +j 3 Re z = Im z = 5 z ( j) = z j z +
1 Przypomnienie wiadomo±ci ze szkoªy ±redniej. Rozwi zywanie prostych równa«i nierówno±ci
Zebraª do celów edukacyjnych od wykªadowców PK, z ró»nych podr czników Maciej Zakarczemny 1 Przypomnienie wiadomo±ci ze szkoªy ±redniej Rozwi zywanie prostych równa«i nierówno±ci dotycz cych funkcji elementarnych,
Metody dowodzenia twierdze«
Metody dowodzenia twierdze«1 Metoda indukcji matematycznej Je±li T (n) jest form zdaniow okre±lon w zbiorze liczb naturalnych, to prawdziwe jest zdanie (T (0) n N (T (n) T (n + 1))) n N T (n). 2 W przypadku
Elementy geometrii w przestrzeni R 3
Elementy geometrii w przestrzeni R 3 Z.Šagodowski Politechnika Lubelska 29 maja 2016 Podstawowe denicje Wektorem nazywamy uporz dkowan par punktów (A,B) z których pierwszy nazywa si pocz tkiem a drugi
Zadania z Algebry liniowej 4 Semestr letni 2009
Zadania z Algebry liniowej 4 Semestr letni 2009 Ostatnie zmiany 23.05.2009 r. 1. Niech F będzie podciałem ciała K i niech n N. Pokazać, że niepusty liniowo niezależny podzbiór S przestrzeni F n jest także
I Rok LOGISTYKI: wykªad 2 Pochodna funkcji. iloraz ró»nicowy x y x
I Rok LOGISTYKI: wykªad 2 Pochodna funkcji Niech f jest okre±lona w Q(x 0, δ) i x Q(x 0, δ). Oznaczenia: x = x x 0 y = y y 0 = f(x 0 + x) f(x 0 ) y x = f(x 0 + x) f(x 0 ) iloraz ró»nicowy x y x = tgβ,
Algebra Liniowa 2. Zadania do samodzielnych wicze«wydziaª Elektroniki, I rok Karina Olszak i Zbigniew Olszak
Algebra Liniowa 2 Zadania do samodzielnych wicze«wydziaª Elektroniki, I rok Karina Olszak i Zbigniew Olszak Podobie«stwo macierzy, diagonalizacja macierzy 1. Znale¹ macierze przeksztaªcenia liniowego T
Wykªad 7. Ekstrema lokalne funkcji dwóch zmiennych.
Wykªad jest prowadzony w oparciu o podr cznik Analiza matematyczna 2. Denicje, twierdzenia, wzory M. Gewerta i Z. Skoczylasa. Wykªad 7. Ekstrema lokalne funkcji dwóch zmiennych. Denicja Mówimy,»e funkcja
Rozwi zanie równania ró»niczkowego metod operatorow (zastosowanie transformaty Laplace'a).
Rozwi zania zada«z egzaminu podstawowego z Analizy matematycznej 2.3A (24/5). Rozwi zanie równania ró»niczkowego metod operatorow (zastosowanie transformaty Laplace'a). Zadanie P/4. Metod operatorow rozwi
Funkcje wielu zmiennych
dr Krzysztof yjewski Informatyka I rok I 0 in» 12 stycznia 2016 Funkcje wielu zmiennych Informacje pomocnicze Denicja 1 Niech funkcja f(x y) b dzie okre±lona przynajmniej na otoczeniu punktu (x 0 y 0 )
Teoria grup I. Wykªad 8. 1 Elementarna teoria reprezentacji, cz. III. 2. Reprezentacje o tych samych charakterach s równowa»ne.
Teoria grup I Wykªad 8 1 Elementarna teoria reprezentacji, cz. III Literatura dodatkowa: [Ser88] Zaªo»enia: Jak i w poprzednim, w tym rozdziale rozpatrujemy tylko sko«czone grupy G i ich sko«czeniewymiarowe
Jak łatwo zauważyć, zbiór form symetrycznych (podobnie antysymetrycznych) stanowi podprzestrzeń przestrzeni L(V, V, K). Oznaczamy ją Sym(V ).
Odwzorowania n-liniowe; formy n-liniowe Definicja 1 Niech V 1,..., V n, U będą przestrzeniami liniowymi nad ciałem K. Odwzorowanie G: V 1 V n U nazywamy n-liniowym, jeśli dla każdego k [n] i wszelkich
Funkcja rzeczywista zmiennej rzeczywistej. Pochodna (szkic wykªadu)
Funkcja rzeczywista zmiennej rzeczywistej. Pochodna (szkic wykªadu) opracowaªa Gra»yna Ciecierska 1 Denicja pochodnej Denicja. Niech : X R, X R oraz U(x 0, r) X dla pewnego r > 0. Ilorazem ró»nicowym unkcji
Przestrzeń unitarna. Jacek Kłopotowski. 23 października Katedra Matematyki i Ekonomii Matematycznej SGH
Katedra Matematyki i Ekonomii Matematycznej SGH 23 października 2018 Definicja iloczynu skalarnego Definicja Iloczynem skalarnym w przestrzeni liniowej R n nazywamy odwzorowanie ( ) : R n R n R spełniające
Informacje pomocnicze
Funkcje wymierne. Równania i nierówno±ci wymierne Denicja. (uªamki proste) Wyra»enia postaci Informacje pomocnicze A gdzie A d e R n N (dx e) n nazywamy uªamkami prostymi pierwszego rodzaju. Wyra»enia
Funkcje wielu zmiennych
Funkcje wielu zmiennych Informacje pomocnicze Denicja 1 Niech funkcja f(x, y) b dzie okre±lona przynajmniej na otoczeniu punktu (x 0, y 0 ) Pochodn cz stkow pierwszego rz du funkcji dwóch zmiennych wzgl
Pochodna funkcji jednej zmiennej
Pochodna funkcji jednej zmiennej Denicja. (pochodnej funkcji w punkcie) Je±li funkcja f : D R, D R okre±lona jest w pewnym otoczeniu punktu D i istnieje sko«czona granica ilorazu ró»niczkowego: f f( +
ALGEBRA LINIOWA 2. Lista zadań 2003/2004. Opracowanie : dr Teresa Jurlewicz, dr Zbigniew Skoczylas
ALGEBRA LINIOWA 2 Lista zadań 23/24 Opracowanie : dr Teresa Jurlewicz dr Zbigniew Skoczylas Lista pierwsza Zadanie Uzasadnić z definicji że zbiór wszystkich rzeczywistych macierzy trójkątnych górnych stopnia
Przekształcenia liniowe
ALGEBRA LINIOWA 2 Wydział Mechaniczny / AIR, MTR Semestr letni 2009/2010 Prowadzący: dr Teresa Jurlewicz Przekształcenia liniowe Uwaga. W nawiasach kwadratowych podane są numery zadań znajdujących się
Wektory w przestrzeni
Wektory w przestrzeni Informacje pomocnicze Denicja 1. Wektorem nazywamy uporz dkowan par punktów. Pierwszy z tych punktów nazywamy pocz tkiem wektora albo punktem zaczepienia wektora, a drugi - ko«cem
Matematyka dyskretna
Matematyka dyskretna Jan Rodziewicz-Bielewicz, Wydziaª Informatyki ZUT May 8, 2019 8 Struktury algebraiczne ZASTOSOWANIE: Kryptograa. 1. Sprawdzi, czy jest dziaªaniem wewn trznym: (a) y y w zbiorze Q,
φ(x 1,..., x n ) = a i x 2 i +
Teoria na egzamin z algebry liniowej Wszystkie podane pojęcia należy umieć określić i podać pprzykłady, ewentualnie kontrprzykłady. Ponadto należy znać dowody tam gdzie to jest zaznaczone. Liczby zespolone.
1 Otwarto± i domkni to±
Topologia 1 1 Otwarto± i domkni to± (X, O) przestrze«topologiczna rodzina zbiorów otwartych O 2 X speªnia (i), X O, (ii) U 1, U 2 O U 1 U 2 O, (iii) ( j J U j O ) j J U j O. X D zbiór domkni ty X \ D O;
Indeksowane rodziny zbiorów
Logika i teoria mnogo±ci, konspekt wykªad 7 Indeksowane rodziny zbiorów Niech X b dzie przestrzeni zbiorem, którego podzbiorami b d wszystkie rozpatrywane zbiory, R rodzin wszystkich podzbiorów X za± T
Zadania egzaminacyjne
Rozdział 13 Zadania egzaminacyjne Egzamin z algebry liniowej AiR termin I 03022011 Zadanie 1 Wyznacz sumę rozwiązań równania: (8z + 1 i 2 2 7 iz 4 = 0 Zadanie 2 Niech u 0 = (1, 2, 1 Rozważmy odwzorowanie
Relacj binarn okre±lon w zbiorze X nazywamy podzbiór ϱ X X.
Relacje 1 Relacj n-argumentow nazywamy podzbiór ϱ X 1 X 2... X n. Je±li ϱ X Y jest relacj dwuargumentow (binarn ), to zamiast (x, y) ϱ piszemy xϱy. Relacj binarn okre±lon w zbiorze X nazywamy podzbiór
EGZAMIN MAGISTERSKI, r Matematyka w ekonomii i ubezpieczeniach
EGZAMIN MAGISTERSKI, 12.09.2018r Matematyka w ekonomii i ubezpieczeniach Zadanie 1. (8 punktów) O rozkªadzie pewnego ryzyka S wiemy,»e: E[(S 20) + ] = 8 E[S 10 < S 20] = 13 P (S 20) = 3 4 P (S 10) = 1
2 Liczby rzeczywiste - cz. 2
2 Liczby rzeczywiste - cz. 2 W tej lekcji omówimy pozostaªe tematy zwi zane z liczbami rzeczywistymi. 2. Przedziaªy liczbowe Wyró»niamy nast puj ce rodzaje przedziaªów liczbowych: (a) przedziaªy ograniczone:
1 Działania na zbiorach
Algebra liniowa z geometrią /4 Działania na zbiorach Zadanie Czy działanie : R R R określone wzorem (x x ) (y y ) := (x y x y x y + x y ) jest przemienne? Zadanie W dowolnym zbiorze X określamy działanie
Estymacja parametru gªadko±ci przy u»yciu falek splajnowych
Estymacja parametru gªadko±ci przy u»yciu falek splajnowych Politechnika Gda«ska Wydziaª Fizyki Technicznej i Matematyki Stosowanej Wisªa, 3-7.12.2012 Przestrze«Biesowa Przestrze«Biesowa B s p,q, 1 p,
a) f : R R R: f(x, y) = x 2 y 2 ; f(x, y) = 3xy; f(x, y) = max(xy, xy); b) g : R 2 R 2 R: g((x 1, y 1 ), (x 2, y 2 )) = 2x 1 y 1 x 2 y 2 ;
Zadania oznaczone * s troch trudniejsze, co nie oznacza,»e trudne.. Zbadaj czy funkcjonaª jest dwuliniowy, symetryczny, antysymetryczny, dodatniookre±lony: a) f : R R R: f(x, y) = x y ; f(x, y) = 3xy;
Twierdzenie Wainera. Marek Czarnecki. Warszawa, 3 lipca Wydziaª Filozoi i Socjologii Uniwersytet Warszawski
Twierdzenie Wainera Marek Czarnecki Wydziaª Filozoi i Socjologii Uniwersytet Warszawski Wydziaª Matematyki, Informatyki i Mechaniki Uniwersytet Warszawski Warszawa, 3 lipca 2009 Motywacje Dla dowolnej
MATEMATYKA 4 INSTYTUT MEDICUS FUNKCJA KWADRATOWA. Kurs przygotowawczy na studia medyczne. Rok szkolny 2010/2011. tel. 0501 38 39 55 www.medicus.edu.
INSTYTUT MEDICUS Kurs przygotowawczy na studia medyczne Rok szkolny 00/0 tel. 050 38 39 55 www.medicus.edu.pl MATEMATYKA 4 FUNKCJA KWADRATOWA Funkcją kwadratową lub trójmianem kwadratowym nazywamy funkcję
Algebroidy i grupoidy Liego i wspóªczesna teoria Liego
Algebroidy i grupoidy Liego i wspóªczesna teoria Liego Wykªad habilitacyjny Andriy Panasyuk Katedra Metod Matematycznych Fizyki, Uniwersytet Warszawski oraz Instytut Matematyczny PAN Wst p: Grupy symetrii
Zadania z z matematyki dla studentów gospodarki przestrzennej UŠ. Marek Majewski Aktualizacja: 31 pa¹dziernika 2006
Zadania z z matematyki dla studentów gospodarki przestrzennej UŠ Marek Majewski Aktualizacja: 1 pa¹dziernika 006 Spis tre±ci 1 Macierze dziaªania na macierzach. Wyznaczniki 1 Macierz odwrotna. Rz d macierzy
Oba zbiory s uporz dkowane liniowo. Badamy funkcj w pobli»u kresów dziedziny. Pewne punkty szczególne (np. zmiana denicji funkcji).
Plan Spis tre±ci 1 Granica 1 1.1 Po co?................................. 1 1.2 Denicje i twierdzenia........................ 4 1.3 Asymptotyka, granice niewªa±ciwe................. 7 2 Asymptoty 8 2.1
2.1. Ruch, gradient pr dko ci, tensor pr dko ci odkszta cenia, Ruchem cia a B nazywamy dostatecznie g adko zale ne od czasu t jego odkszta cenie
Rozdzia 2 Ruch i kinematyka 2.. Ruch, gradient pr dko ci, tensor pr dko ci odkszta cenia, wirowo Ruchem cia a B nazywamy dostatecznie g adko zale ne od czasu t jego odkszta cenie t, tzn. B X! t (X) =x
ANALIZA MATEMATYCZNA Z ALGEBR
ANALIZA MATEMATYCZNA Z ALGEBR WYKŠAD II Maªgorzata Murat MACIERZ A rzeczywist (zespolon ) o m wierszach i n kolumnach nazywamy przyporz dkowanie ka»dej uporz dkowanej parze liczb naturalnych (i, j), gdzie
Macierze i Wyznaczniki
dr Krzysztof Żyjewski MiBM; S-I 0.inż. 0 października 04 Macierze i Wyznaczniki Kilka wzorów i informacji pomocniczych: Definicja. Iloczynem macierzy A = [a ij m n, i macierzy B = [b ij n p nazywamy macierz
Wektor. Uporz dkowany ukªad liczb (najcz ±ciej: dwóch - na pªaszczy¹nie, trzech - w przestrzeni 3D).
Wektor Uporz dkowany ukªad liczb (najcz ±ciej: dwóch - na pªaszczy¹nie, trzech - w przestrzeni 3D). Adam Szmagli«ski (IF PK) Wykªad z Fizyki dla I roku WIL Kraków, 10.10.2015 1 / 13 Wektor Uporz dkowany
Symetrie w matematyce i fizyce
w matematyce i fizyce Katedra Metod Matematycznych Fizyki Wydział Fizyki, Uniwersytet Warszawski Konwersatorium Wydziału Matematyki Warszawa, 27.02.2009 w matematyce to automorfizmy struktury Zbiór
Wykªad 12. Transformata Laplace'a i metoda operatorowa
Wykªad 2. Tranformata Laplace'a i metoda operatorowa Tranformata Laplace'a Dla odpowiednio okre±lonej klay funkcji zdeniujemy operator L, nazywany tranformat Laplace'a, okre±lony wzorem L[ f ]() = f(t)e
1 Warto±ci wªasne i wektory wªasne
Warto±ci wªasne i wektory wªasne. Algebra endomorzmów. Wielomian od operatora Def. Algebr nad ciaªem K nazywamy zbiór A b d cy przestrzeni wektorow nad K oraz wyposa»ony w dziaªanie mno»enia : A A (a,
Spis tre±ci. Plan. 1 Pochodna cz stkowa. 1.1 Denicja Przykªady Wªasno±ci Pochodne wy»szych rz dów... 3
Plan Spis tre±ci 1 Pochodna cz stkowa 1 1.1 Denicja................................ 2 1.2 Przykªady............................... 2 1.3 Wªasno±ci............................... 2 1.4 Pochodne wy»szych
Formy kwadratowe. Mirosław Sobolewski. Wydział Matematyki, Informatyki i Mechaniki UW. 14. wykład z algebry liniowej Warszawa, styczeń 2017
Formy kwadratowe Mirosław Sobolewski Wydział Matematyki, Informatyki i Mechaniki UW 14. wykład z algebry liniowej Warszawa, styczeń 2017 Mirosław Sobolewski (UW) Warszawa, 2017 1 / 10 Definicja Funkcja
Podstawy matematyki dla informatyków
Podstawy matematyki dla informatyków Wykªad 6 10 listopada 2011 W poprzednim odcinku... Zbiory A i B s równoliczne (tej samej mocy ), gdy istnieje bijekcja f : A 1 1 B. Piszemy A B lub A = B. na Moc zbioru
Przestrzenie liniowe
ALGEBRA LINIOWA 2 Wydział Mechaniczny / AIR, MTR Semestr letni 2009/2010 Prowadzący: dr Teresa Jurlewicz Przestrzenie liniowe Uwaga. W nawiasach kwadratowych podane są numery zadań znajdujących się w podręczniku
Ksztaªt orbity planety: I prawo Keplera
V 0 V 0 Ksztaªt orbity planety: I prawo Keplera oka»emy,»e orbit planety poruszaj cej si pod dziaªaniem siªy ci»ko±ci ze strony Sªo«ca jest krzywa sto»kowa, w szczególno±ci elipsa. Wektor pr dko±ci planety
1 Macierze i wyznaczniki
1 Macierze i wyznaczniki 11 Definicje, twierdzenia, wzory 1 Macierzą rzeczywistą (zespoloną) wymiaru m n, gdzie m N oraz n N, nazywamy prostokątną tablicę złożoną z mn liczb rzeczywistych (zespolonych)
1 Poj cia pomocnicze. Przykªad 1. A A d
Poj cia pomocnicze Otoczeniem punktu x nazywamy dowolny zbiór otwarty zawieraj cy punkt x. Najcz ±ciej rozwa»amy otoczenia kuliste, tj. kule o danym promieniu ε i ±rodku x. S siedztwem punktu x nazywamy
DB Algebra liniowa semestr zimowy 2018
DB Algebra liniowa semestr zimowy 2018 SPIS TREŚCI Teoria oraz większość zadań w niniejszym skrypcie zostały opracowane na podstawie książek: 1 G Banaszak, W Gajda, Elementy algebry liniowej cz I, Wydawnictwo
5. Wykład 5: Grupy proste. Definicja 5.1. Grupę (G, ) nazywamy grupą prostą, gdy G nie zawiera właściwych podgrup normalnych.
5. Wykład 5: Grupy proste. Definicja 5.1. Grupę (G, ) nazywamy grupą prostą, gdy G nie zawiera właściwych podgrup normalnych. Przeprowadzimy obecnie skróconą klasyfikację skończonych grup prostych. 5.1.
Geometria Algebraiczna
Geometria Algebraiczna Zadania domowe: seria 1 Zadania 1-11 to powtórzenie podstawowych poj z teorii kategorii. Zapewne rozwi zywali Pa«stwo te zadania wcze±niej, dlatego nie b d one omawiane na wiczeniach.
Opis matematyczny ukªadów liniowych
Rozdziaª 1 Opis matematyczny ukªadów liniowych Autorzy: Alicja Golnik 1.1 Formy opisu ukªadów dynamicznych 1.1.1 Liniowe równanie ró»niczkowe Podstawow metod przedstawienia procesu dynamicznego jest zbiór
CAŠKA NIEOZNACZONA. Politechnika Lubelska. Z.Šagodowski. 18 lutego 2016
WYKŠAD CAŠKA NIEOZNACZONA Z.Šagodowski Politechnika Lubelska 8 lutego 06 Denicja CAŠKA NIEOZNACZONA Funkcja F jest funkcja pierwotn funkcji f na przedziale A, je»eli Zauwa»my,ze F (x) = f (x), dla ka»dego
Czy funkcja zadana wzorem f(x) = ex e x. 1 + e. = lim. e x + e x lim. lim. 2 dla x = 1 f(x) dla x (0, 1) e e 1 dla x = 1
II KOLOKWIUM Z AM M1 - GRUPA A - 170101r Ka»de zadanie jest po 5 punktów Ostatnie zadanie jest nieobowi zkowe, ale mo»e dostarczy dodatkowe 5 punktów pod warunkiem rozwi zania pozostaªych zada«zadanie
Elementy geometrii analitycznej w przestrzeni
Wykªad 3 Elementy geometrii analitycznej w przestrzeni W wykªadzie tym wi kszy nacisk zostaª poªo»ony raczej na intuicyjne rozumienie deniowanych poj, ni» ±cisªe ich zdeniowanie. Dlatego niniejszy wykªad
Metodydowodzenia twierdzeń
1 Metodydowodzenia twierdzeń Przez zdanie rozumiemy dowolne stwierdzenie, które jest albo prawdziwe, albo faªszywe (nie mo»e by ono jednocze±nie prawdziwe i faªszywe). Tradycyjnie b dziemy u»ywali maªych
Przestrzenie wektorowe, liniowa niezależność wektorów, bazy przestrzeni wektorowych
Grupa, cia lo Zadanie 1. Jakie w lasności w zbiorze liczb naturalnych, ca lkowitych, wymiernych, rzeczywistych maj dzia lania a b = a b, a b = a 2 + b 2, a b = a+b, a b = b. 2 Zadanie 2. Pokazać, że (R
SIMR 2016/2017, Analiza 2, wykład 1, Przestrzeń wektorowa
SIMR 06/07, Analiza, wykład, 07-0- Przestrzeń wektorowa Przestrzeń wektorowa (liniowa) - przestrzeń (zbiór) w której określone są działania (funkcje) dodawania elementów i mnożenia elementów przez liczbę
Seria zadań z Algebry IIR nr kwietnia 2017 r. i V 2 = B 2, B 4 R, gdzie
Seria zadań z Algebry IIR nr 29 kwietnia 207 r Notacja: We wszystkich poniższych zadaniach K jest ciałem, V wektorow a nad K zaś jest przestrzeni a Zadanie Niechaj V = K 4 [t] Określmy podprzestrzenie
Interpolacja funkcjami sklejanymi
Interpolacja funkcjami sklejanymi Funkcje sklejane: Zaªó»my,»e mamy n + 1 w zªów t 0, t 1,, t n takich,»e t 0 < t 1 < < t n Dla danej liczby caªkowitej, nieujemnej k funkcj sklejan stopnia k nazywamy tak
Szkice rozwi za«zada«z egzaminu 1
Egzamin - szkic rozwi za«sem. zimowy 06/07 AM, Budownictwo, IL PW Szkice rozwi za«zada«z egzaminu. Poda denicj granicy oraz ci gªo±ci funkcji. Def. (Heinego) Liczb g nazywamy granic funkcji f : D R w unkcie