Geometria odwzorowań inżynierskich cienie w rzucie środkowym 06D

Wielkość: px
Rozpocząć pokaz od strony:

Download "Geometria odwzorowań inżynierskich cienie w rzucie środkowym 06D"

Transkrypt

1 Scriptiones Geometrica Volumen I (2014), No. 6D, 1 9. Geometria odwzorowań inżynierskich cienie w rzucie środkowym 06D Edwin Koźniewski Zak lad Informacji Przestrzennej 1. Cienie w perspektywie i perspektywie pionowej Rys. 6D-01: Ilustracja cieni dwóch odcinków równoleg lych do siebie, prostopad lych do p lszczyzny γ przy oświetleniu punktowym: a) rysunek pogl adowy (aksonometria); a ) odwzorowanie w dowolnym rzucie środkowym (perspektywie); a ) odwzorowanie w perspektywie (perspektywie pionowej) Przy wyznaczaniu cieni w perspektywie postȩpujemy podobnie jak w aksonometrii i w rzutach Monge a, t.j. prowadzimy odpowiednie promienie świetlne, które tworz a pasy lub obszary k atów p laszczyzn (w przypadku p laskościennych bry l - powierzchni wielościennych) lub powierzchnie stożkowe (walcowe) określone przez świec acy punkt i brzeg oświetlanego obiektu (w laściwy - przy oświetleniu punktowym, niew laściwy przy oświetleniu równoleg lym) i otrzymujemy ostros lup świetlny lub powierzchniȩ stożkow a (przy oświetleniu punktowym) graniastos lup świetlny lub powierzchniȩ walcow a (przy oświetleniu równoleg lym). Nastȩpnie konstruujemy punkty wspólne promieni świetlnych z p laszczyzn a (powierzchni a) na któr a cień ten Edwin Koźniewski c 2014 Politechnika Bia lostocka, Bia lystok

2 2 E. Koźniewski: Geometria odwzorowań inżynierskich, cienie... 06D Rys. 6D-02: Ilustracja cieni dwóch odcinków równoleg lych przy oświetleniu równoleg lym: a) rysunek pogl adowy (aksonometria); a ) odwzorowanie w dowolnym rzucie środkowym (perspektywie); a ) odwzorowanie w perspektywie (perspektywie pionowej) Rys. 6D-03: Ilustracja cieni dwóch odcinków równoleg lych przy oświetleniu równoleg lym do t la: a ) odwzorowanie w dowolnym rzucie środkowym (perspektywie); a ) odwzorowanie w perspektywie (perspektywie pionowej); b) cień domku przy oświetleniu równoleg lym, w celu wyznaczenia cienia s lupa na dach dokonano pomocniczego przekroju pada. Mamy wtedy cień rzucony. Jeżeli t a p laszczyzn a (powierzchni a) jest czȩść tego samego obiektu geometrycznego, to mówimy o cieniu w lasnym. Jeżeli t a p laszczyzn a (powierzchni a) jest czȩść innej bry ly, to mówimy o cieniu wzajemnym. O czȩści bry ly znajduj cej siȩ w ostros lupie lub stożku (graniastos lupie lub walcu) świetlnym i bȩd acej po przeciwnej stronie punktu świec acegomówimy, że jest w cieniu w lasnym.

3 E. Koźniewski: Geometria odwzorowań inżynierskich, cienie... 06D Cień przy oświetleniu punktowym Rysunek 6D-01a ilustruje powstawanie cienia rzuconego na p laszczyznȩ przy oświetleniu punktowym, w odniesieniu do dwóch odcinków prostopad lych do p laszczyzny, na któr a cień ten zosta l rzucony. W celu odwzorowania w rzucie środkowym zauważmy, że promienie świetlne a, b i ich rzuty prostok atne a, b tworz a odpowiednio p laszczyzny α i β prostopad le do p laszczyzny podstawy γ, na któr a rzucany jest cień. Implementujemy tȩ sytuacjȩ pogl adow a w rzucie środkowym (rys. 6D-01a). Dana jest p laszczyzna γ(t γ, z γ ) (rys. 6D-01a). Przyjmujemy na niej dwie proste a s (T a, Z a ), b s (T b, Z b ) przecinaj ace siȩ w punkcie S s. Prosta SS jest prostopad la do p laszczyzny γ. Znajdujemy wiȩc punkt Z 90γ. Nastȩpnie ślady zbiegu z α, z β p laszczyzn α, β przechodz ace przez punkt Z 90γ i odpowiednio Z a i Z b. Ślady t lowe t α, t β s a równoleg le do śladów zbiegu i przechodz a odpowiednio przez T a, T b. Punkt S s przyjmujemy na prostej przechodz acej przez punkty S s i Z 90γ. Podobnie przyjmujemy punkty A s, B s (mamy bowiem [AA ] γ, [BB ] γ). Przez dwójki punktów S s,a s ; S s,b s prowadzimy odpowiednio proste a s, b s. Pary prostych (a s,a s ); (b s,b s ) wyznaczaj a cienie A s c,bs c. Ten sam algorytm implementacji mamy w perspektywie pionowej (rys. 6D-01a ) z t a różnic a, że proste prostopad le do p laszczyzny γ s a pionowe ([S s S s ] [A s A s ] [B s B s ] p(= t γ )). Wizualnie rysunek aksonometryczny (rys. 6D-01a) i w perspektywie pionowej (rys. 6D-01a ) s a bardzo podobne, a istota konstruowania cienia ta sama tak w aksonometrii jak i w obu perspektywach. Rys. 6D-04: Konstrukcja cienia równoleg lego bry ly - rzuconego i k lad acego siȩ na elementy tej samej bry ly (cień w lasny): a) zrealizowany cień rzucony i w trakcie realizacji cień w lasny (cień A s c punktu A) (cdn) Postȩpowanie przy odwzorowaniu algorytmu tworzenia cienia przy oświetleniu równoleg lym jest podobne (rys. 6D-02). Warto zwócić uwagȩ na po lożenie rzutów S s, S s. Po pierwsze punkt S s z γ (S s h), po drugie (dotyczy to perspektywy pionowej) [S s S s ] h. Ponadto obrazy punktów (kierunków) S, S powinniśmy oznaczać przez S s, S s, co uczyniono na rys. 6D-03b. Formalnie oznaczenie w rzucie środkowym jest budowane tak: s. W kó lko wstawiamy identyfikator punktu, np. A, X, S itd. Z drugiej strony jeśli rzutem punktu niew laściwego jest punkt w laściwy, co ma miejsce w omawianej sytuacji, to zapis S s może być myl acy i dlatego decydujemy siȩ na skrócenie tego zapisu do postaci S s. Rysunki 6D-03a, 6D-03a ilustruj a cienie odcinków przy oświetleniu równoleg lym do t la.

4 4 E. Koźniewski: Geometria odwzorowań inżynierskich, cienie... 06D Rys. 6D-04: Konstrukcja cienia równoleg lego bry ly - rzuconego i k lad acego siȩ na elementy tej samej bry ly (cień w lasny): a1 a2) konstrukcja cienia punktu pomocniczego F (cień F s c ) w celu wyznaczenia punktu za lamania siȩ cienia odcinka [AB] (cdn) Rys. 6D-04: Konstrukcja cienia równoleg lego bry ly - rzuconego i k lad acego siȩ na elementy tej samej 1.2. Cień z lożonej bry ly przy oświetleniu równoleg lym Na rysunku 6D-03b przedstawiono cień domku przy oświetleniu równoleg lym obok, którego stoi s lup rzucaj acy cień na ścianȩ i dach tego domku. Przyjmujemy rzut domku w perspektywie stosowanej. Ślady zbiegu krawȩdzi modelu budynku znajduj a siȩ poza rysunkiem. Kierunek świat la (s lonecznego, gdyż jest oświetlenie równoleg le) przyjmujemy S s h i [S s S s ] h. W nastȩpnym rozdziale zobaczymy kiedy S s przyjmujemy pod horyzontem a kiedy nad horyzontem. Znajdowanie cienia danego punktu X (X s, X s ) polega (niezależnie czy jest to cień przy oświetleniu punktowym, czy równoleg lym) na poprowadzeniu dwu prostych S s X s, S s X s i znalezieniu punktu przeciȩcia siȩ tych prostych. Jest to zreszt a zasada obowi azuj aca także przy znajdowaniu cienia w aksonometrii. Jedyna różnica, zupe lnie przecież nieistotna to taka, rzut aksonometryczny punktu X zapisuje siȩ jako X a a nie jako X s. Ta uwaga pokazuje dobitnie, że nie ma żadnej formalnej różnicy w konstrukcjach cienia w aksonometrii i w rzucie

5 E. Koźniewski: Geometria odwzorowań inżynierskich, cienie... 06D 5 Rys. 6D-04: Konstrukcja cienia równoleg lego bry ly - rzuconego i k lad acego siȩ na elementy tej samej bry ly (cień w lasny): a4) wyznaczenie pe lnego cienia (rzuconego, w lasnego) środkowym. Na rysunku 6D-04 przedstawiono konstrukcjȩ cienia z loȯnej bry ly w perspektywie stosowanej (pionowej). Konstruujemy tam najpierw cień rzucony (6D-04a) wyznaczony przez punkty D i E. Pewne ściany bry ly wielościennej znajd a siȩ w cieniu w lasnym (np. ściana pionowa zawieraj aca punkty A, B, C). Przy tak ustawionym oświetleniu pojawi siȩ cień w lasny innego rodzaju, który ma charakter cienia wzajemnego jeśli przyj ać, że niższa czȩść bry ly stanowi inny obiekt. W celu wyznaczenia tej czȩści cienia znajdujemy najpierw cień punktu A. Padnie on na ścianȩ pionow a (rys. 6D-04a). Nastȩpnie znajdujemy punkt za lamania siȩ cienia odcinka [AB] poprzez wprowadzenie punktu pmocniczego F (rys. 6D-04a1 a2), który do bry ly nie należy. Cień Fc s punktu F wraz z cieniem As c daje prost a, która wyznacza na górnej krawȩdzi bry ly szukany punkt za lamania siȩ cienia.

6 6 E. Koźniewski: Geometria odwzorowań inżynierskich, cienie... 06D 1.3. Cień z lożonej bry ly przy oświetleniu punktowym Na rysunkach 6D-05 przedstawiono cień bry ly przy oświetleniu punktowym. Algorytm konstrukcji jest identyczny. Zmienia siȩ tylko po lożenie punktu źród la świat la. Nie bȩdziemy wiȩc omawiali szczegó lowo konstrukcji, która zosta la omówiona w przypadku oświetlenia równoleg lego Wysokości punktów w laściwych Po lożenie punktu w laściwego S wzglȩdem p laszczyzny podstawy α jest określone przez rzut prostok atny S na p laszczyznȩ α i wysokość d wzglȩdem tej p laszczyzny. Wysokość d jest wzglȩdna (dodatnia d +, gdy punkt S leży nad p laszczyzn a α i ujemna d, gdy punkt S leży pod p laszczyzn a α). Punkt odwzorowany w perspektywie może być wieȩc, podobnie

7 E. Koźniewski: Geometria odwzorowań inżynierskich, cienie... 06D 7 jak w aksonometrii, określony za pomoc a rzutów środkowych S s, S s dwóch punktów S, S. Wysokość odmierzamy przesuwaj ac równolegle odcinek [S S]([S s S s ]) tak by punkt S znalaz l siȩ na prostej podstawy p (rys. 6D-06a1a ) Azymuty i k aty wysokości punktów niew laściwych Po lożenie punktu niew laściwego S (S ) określamy za pomoc a dwóch wspó lrzȩdnych k atowych: azymutu λ i k ata wysokości ε (rys. 6D-07, 6D-08). Azymut jest to k at nachylenia danego kierunku do obranego kierunku na p laszczyźnie. Zwykle jest to kierunek prostopad ly do horyzontu (k at λ na rys. 6D-07a,a1). K at wysokości jest to k at nachylenia kierunku do p laszczyzny podstawy α (k at ε na rys. 6D-07a,a1). Jak już to powiedzieliśmy perspektywa S rzutu prostok atnego S leży zawsze na horyzoncie h, natomiast perspektywa samego punktu S leży na prostej prostopad lej do horyzontu, przechodz acej przez punkt S (rys. 6D-02a, 6D-04, 6D-07a1,a, 6D-08a1,a ). Punkty S, S leż a na śladzie zbiegu p laszczyzny

8 8 E. Koźniewski: Geometria odwzorowań inżynierskich, cienie... 06D Rys. 6D-06: Odmierzanie wysokości punktu w perspektywie: a) rzut środkowy w perspektywie pionowej odcinka prostopad lego do p laszczyzny podstawy α; a1) ilustracja przesuniȩcia równoleg lego odcinka SS (w perspektywie-obrazie i w dziedzinie rzeczywistego po lożenia); a ) konstrukcja w perspektywie Rys. 6D-07: Ilustracja parametrów określaj acych po lożenie kierunku oświetlenia: a a1) azymut i k at wysokości w ujȩciu pogl adowym; a ) konstrukcja po lożenia w perspektywie punktu S o danych parametrach: azymut λ, k at wysokości ε w przypadku, gdy świat lo świeci z ty lu obserwatora przechodz acej przez punkt niew laściwy S i prostopad lej do p laszczyzny α. Jego po lożenie można scharakteryzować tak: jeżeli kierunek S (S ) oznacza źród lo świat la i świat lo to świeci z przodu obserwatora (6D-08), to perspektywa (stosowana) S s leży nad horyzontem, jeśli z ty lu obserwatora (6D-07), to perspektywa (stosowana) S s leży pod horyzontem. Na rysunku 6D-07 zaprezentowano ideȩ określania po lożenia źród la świat la świec acego z ty lu obserwatora, na rysunku 6D-08 zaprezentowano ideȩ określania po lożenia źród la świat la

9 E. Koźniewski: Geometria odwzorowań inżynierskich, cienie... 06D 9 Rys. 6D-08: Ilustracja parametrów określaj acych po lożenie kierunku oświetlenia: a a1) azymut i k at wysokości w ujȩciu pogl adowym; a ) konstrukcja po lożenia w perspektywie punktu S o danych parametrach: azymut λ, k at wysokości ε w przypadku, gdy świat lo świeci z przodu obserwatora świec acego z przodu obserwatora. Algorytm konstrukcji rzutów S s (S s ) punktów niew laściwych S (S ) 1 przy danych k atach λ, ε jest nastȩpuj acy (rys. 6D-07a, 6D-08a ). Dokonujemy k ladu O x punktu O. Przy odcinku [O τ O x ] odk ladamy k at λ i kreślimy drugie ramiȩ k ata. Znajdujemy punkt S s w przeciȩciu z horyzontem h. Przy odcinku [O x S s ] odk ladamy k at ε i konstruujemy trójk at prostok atny o k acie prostym przy wierzcho lku S s, przyprostok atnej [O x S s ] i jednym k acie ε. Znajdujemy w ten sposób wierzcho lek S x. Konstruujemy okr ag o środku w punkcie S s i promieniu S s S x (tu musimy pamiȩtać czy świat lo świeci z przodu czy z ty lu). Znajdujemy punkt S s. Literatura [Gro95] B. Grochowski: Geometria wykreślna z perspektyw a stosowan a. Wydawnictwo Naukowe PWN. Warszawa [Ott94] F. Otto, E. Otto: Podrȩcznik geometrii wykreślnej. Wydawnictwo Naukowe PWN. Warszawa [Pal85] Z. Pa lasiński: Zasady perspektywy. Skrypt. Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki. Kraków Jak już zwróciliśmy uwagȩ rzut punktu niew laściwego X bȩd acy punktem w laściwym czȩściej oznaczać bȩdziemy przez X s niż przez X s. Tak też post apiono na rysunkach 6D-07a1a, 6D-08a1a.

Geometria odwzorowań inżynierskich perspektywa wnȩtrza 06C

Geometria odwzorowań inżynierskich perspektywa wnȩtrza 06C Scriptiones Geometrica Volumen I (2014), No. 6C, 1 8. Geometria odwzorowań inżynierskich perspektywa wnȩtrza 06C Edwin Koźniewski Zak lad Informacji Przestrzennej 1. Perspektywa czo lowa wnȩtrza Rys. 6C-01:

Bardziej szczegółowo

Geometria odwzorowań inżynierskich Zadania 04

Geometria odwzorowań inżynierskich Zadania 04 Scriptiones Geometrica Volumen I (2014), No. Z4, 1 3. Geometria odwzorowań inżynierskich Zadania 04 Edwin Koźniewski Zak lad Informacji Przestrzennej 1. Punkt przebicia p laszczyzny prost a w aksonometrii

Bardziej szczegółowo

Geometria odwzorowań inżynierskich. 1. Perspektywa odbić w zwierciad lach p laskich 06F

Geometria odwzorowań inżynierskich. 1. Perspektywa odbić w zwierciad lach p laskich 06F Scriptiones Geometrica Volumen I (2014), No. 6F, 1 10. Geometria odwzorowań inżynierskich Perspektywa odbić w zwierciad lach p laskich 06F Edwin Koźniewski Zak lad Informacji Przestrzennej 1. Perspektywa

Bardziej szczegółowo

Geometria odwzorowań inżynierskich Wyk lad 03B

Geometria odwzorowań inżynierskich Wyk lad 03B Scriptionis Geometrica Volumen I (2014), No. 3B, 1 9. Geometria odwzorowań inżynierskich Wyk lad 03B Edwin Koźniewski Zak lad Informacji Przestrzennej 1. Cienie wzajemne w aksonometrii Przyk lad 1 Wyznaczyć

Bardziej szczegółowo

Geometria odwzorowań inżynierskich rzut środkowy 06A

Geometria odwzorowań inżynierskich rzut środkowy 06A Scriptiones Geometrica Volumen I (2014), No. 6A, 1 10. Geometria odwzorowań inżynierskich rzut środkowy 06A Edwin Koźniewski Zak lad Informacji Przestrzennej 1. Rzut środkowy i jego niezmienniki Przyjmijmy

Bardziej szczegółowo

Geometria odwzorowań inżynierskich. Zadania 10A

Geometria odwzorowań inżynierskich. Zadania 10A Scriptiones Geometrica Volumen I (2014), No. Z10A, 1 7. Geometria odwzorowań inżynierskich. Zadania 10A Edwin Koźniewski Zak lad Informacji Przestrzennej 1. Twierdzenia o rozpadzie linii przenikania W

Bardziej szczegółowo

Geometria odwzorowań inżynierskich perspektywa boczna wnȩtrza 06E

Geometria odwzorowań inżynierskich perspektywa boczna wnȩtrza 06E Scriptiones Geometrica Volumen I (2014), No. 6E, 1 14. Geometria odwzorowań inżynierskich perspektywa boczna wnȩtrza 06E Edwin Koźniewski Zak lad Informacji Przestrzennej 1. Perspektywa boczna wnȩtrza

Bardziej szczegółowo

Geometria odwzorowań inżynierskich Zadania 06

Geometria odwzorowań inżynierskich Zadania 06 Scriptiones Geometrica Volumen I (2014), No. Z6, 1 9. Geometria odwzorowań inżynierskich Zadania 06 Edwin Koźniewski Zak lad Informacji Przestrzennej 1. Przenikanie siȩ figur (bry l) w rzutach Monge a

Bardziej szczegółowo

Geometria odwzorowań inżynierskich Zadania 01

Geometria odwzorowań inżynierskich Zadania 01 Scriptiones Geometrica Volumen I (2007), No. Z1, 1 4. Geometria odwzorowań inżynierskich Zadania 01 Edwin Koźniewski Instytut Inżynierii Budowlanej, Politechnika Bia lostocka 1. Twierdzenie o punkcie wȩz

Bardziej szczegółowo

Geometria odwzorowań inżynierskich. Zadania 10

Geometria odwzorowań inżynierskich. Zadania 10 Scriptiones Geometrica Volumen I (2014), No. Z10, 1 12. Geometria odwzorowań inżynierskich. Zadania 10 Edwin Koźniewski Zak lad Infoemacji Przestrzennej 1. Cień sfery na p lszczyznȩ 1.1. Jeszcze o kolineacji

Bardziej szczegółowo

Geometria odwzorowań inżynierskich rzut środkowy 06B

Geometria odwzorowań inżynierskich rzut środkowy 06B Scriptiones Geometrica Volumen I (2014), No. 6B, 1 17. Geometria odwzorowań inżynierskich rzut środkowy 06B Edwin Koźniewski Zak lad Informacji Przestrzennej 1. K lad p laszczyzny Rys. 6B-01: Konstrukcja

Bardziej szczegółowo

Geometria odwzorowań inżynierskich Zadania 02

Geometria odwzorowań inżynierskich Zadania 02 Scriptiones Geometrica Volumen I (2007), No. Z2, 1 3. Geometria odwzorowań inżynierskich Zadania 02 1. Odwzorowania w rzucie równoleg lym. Przekroje cd. Konstrukcje p laskie 1.1. Przekszat lcenia na p

Bardziej szczegółowo

Geometria odwzorowań inżynierskich Zadania Przekroje stożka. Twierdzenie Dandelina

Geometria odwzorowań inżynierskich Zadania Przekroje stożka. Twierdzenie Dandelina Scriptiones Geometrica Volumen I (2014), No. Z9, 1 12. Geometria odwzorowań inżynierskich Zadania 09 Przekroje stożka. Twierdzenie Dandelina Edwin Koźniewski Zak lad Informacji Przestrzennej 1. Przekroje

Bardziej szczegółowo

Geometria odwzorowań inżynierskich Wyk lad 03A

Geometria odwzorowań inżynierskich Wyk lad 03A Scriptionis Geometrica Volumen I (2014), No. 3A, 1 17. Geometria odwzorowań inżynierskich Wyk lad 03A Edwin Koźniewski Zak lad Informacji Przestrzennej 1. Elementy wspólne prostej i p laszczyzny (okrȩgu

Bardziej szczegółowo

SZKO LA PODSTAWOWA HELIANTUS WARSZAWA ul. BAŻANCIA 16. Szeṡcian w uk ladzie wspȯ lrzȩdnych x, y, z GEOMETRIA PRZESTRZENNA STEREOMETRIA

SZKO LA PODSTAWOWA HELIANTUS WARSZAWA ul. BAŻANCIA 16. Szeṡcian w uk ladzie wspȯ lrzȩdnych x, y, z GEOMETRIA PRZESTRZENNA STEREOMETRIA SZKO LA PODSTAWOWA HELIANTUS 02-892 WARSZAWA ul. BAŻANCIA 16 z y 0 x Szeṡcian w uk ladzie wspȯ lrzȩdnych x, y, z GEOMETRIA PRZESTRZENNA STEREOMETRIA Prof. dr. Tadeusz STYŠ Warszawa 2018 1 1 Projekt trzynasty

Bardziej szczegółowo

Geometria odwzorowań inżynierskich Wyk lad 01

Geometria odwzorowań inżynierskich Wyk lad 01 Scriptionis Geometrica Volumen I (2014), No. 1, 1 21. Geometria odwzorowań inżynierskich Wyk lad 01 Edwin Koźniewski Zak lad Informacji Przestrzennej 1. O rzutach i elementach niew laściwych w geometrii

Bardziej szczegółowo

Geometria odwzorowań inżynierskich powierzchnie Wyk lad 05B

Geometria odwzorowań inżynierskich powierzchnie Wyk lad 05B Scriptiones Geometrica Volumen I (2014), No. 5B, 1 11. Geometria odwzorowań inżynierskich powierzchnie Wyk lad 05B Edwin Koźniewski Zak lad Informacji Przestrzennej 1. O powierzchniach maj acych zastosowanie

Bardziej szczegółowo

Geometria przestrzenna. Stereometria

Geometria przestrzenna. Stereometria 1 Geometria przestrzenna. Stereometria 0.1 Graniastos lupy Graniastos lup to wielościan, którego dwie ściany, zwane podstawami, s a przystaj cymi wielok atami leż acymi w p laszczyznach równoleg lych,

Bardziej szczegółowo

Geometria odwzorowań inżynierskich rzut cechowany 07

Geometria odwzorowań inżynierskich rzut cechowany 07 Scriptiones Geometrica Volumen I (2014), No. 7, 1 18. Geometria odwzorowań inżynierskich rzut cechowany 07 Edwin Koźniewski Zak lad Informacji Przestrzennej 1. Definicja rzutu cechowanego Rys. 07-01: Definicja

Bardziej szczegółowo

Trigonometria. Funkcje trygonometryczne

Trigonometria. Funkcje trygonometryczne 1 Trigonometria. Funkcje trygonometryczne Trigonometria to wiedza o zwi azkach miarowych pomiedzy bokami i k atami trójk atów. Takie znaczenie s lowa Trigonometria by lo używane w czasach starożytnych

Bardziej szczegółowo

Geometria odwzorowań inżynierskich dachy 04

Geometria odwzorowań inżynierskich dachy 04 Scriptiones Geometrica Volumen I (2014), No. 4, 1 23. Geometria odwzorowań inżynierskich dachy 04 Edwin Koźniewski Zak lad Informacji Przestrzennej 1. Obroty i k lady Wykorzystywaliśmy już pojȩcie obrotu

Bardziej szczegółowo

Grafika inżynierska geometria wykreślna. 3. Elementy wspólne. Cień jako rzut środkowy i równoległy. Transformacja celowa.

Grafika inżynierska geometria wykreślna. 3. Elementy wspólne. Cień jako rzut środkowy i równoległy. Transformacja celowa. Grafika inżynierska geometria wykreślna 3. Elementy wspólne. Cień jako rzut środkowy i równoległy. Transformacja celowa. dr inż. arch. Anna Wancław Politechnika Gdańska, Wydział Architektury Studia inżynierskie,

Bardziej szczegółowo

Niesimpleksowe metody rozwia zywania zadań PL. Seminarium Szkoleniowe Edyta Mrówka

Niesimpleksowe metody rozwia zywania zadań PL. Seminarium Szkoleniowe Edyta Mrówka Niesimpleksowe metody rozwia zywania zadań PL Seminarium Szkoleniowe Metoda Simplex: wady i zalety Algorytm SIMPLEX jest szeroko znany i stosowany do rozwi azywania zadań programowania liniowego w praktyce.

Bardziej szczegółowo

Geometria wykreślna. 2. Elementy wspólne. Cień jako rzut środkowy i równoległy. dr inż. arch. Anna Wancław. Politechnika Gdańska, Wydział Architektury

Geometria wykreślna. 2. Elementy wspólne. Cień jako rzut środkowy i równoległy. dr inż. arch. Anna Wancław. Politechnika Gdańska, Wydział Architektury Geometria wykreślna 2. Elementy wspólne. Cień jako rzut środkowy i równoległy. dr inż. arch. Anna Wancław Politechnika Gdańska, Wydział Architektury Studia inżynierskie, kierunek Architektura, semestr

Bardziej szczegółowo

Geometria odwzorowań inżynierskich Wyk lad 02

Geometria odwzorowań inżynierskich Wyk lad 02 Scriptionis Geometrica Volumen I (2014), No. 2, 1 21. Geometria odwzorowań inżynierskich Wyk lad 02 Edwin Koźniewski Zak lad Informacji Przestrzennej 1. Rzuty prostok atne na dwie rzutnie - Monge a Rys.

Bardziej szczegółowo

Funkcje wielu zmiennych

Funkcje wielu zmiennych Funkcje wielu zmiennych Zbiory na p laszczyźnie Przestrzeni a dwuwymiarow a (p laszczyzn a) nazywamy zbiór wszystkich par uporz adkowanych (x, y), gdzie x, y R. Przestrzeń tȩ oznaczamy symbolem R 2 : R

Bardziej szczegółowo

Geometria odwzorowań inżynierskich w aspekcie CAD

Geometria odwzorowań inżynierskich w aspekcie CAD Scriptiones Geometrica Volumen I (2014), No. 8, 1 11. Geometria odwzorowań inżynierskich w aspekcie CAD Edwin Koźniewski Zak lad Informacji Przestrzennej 1. Odwzorowanie obiektu geometrycznego w aspekcie

Bardziej szczegółowo

Geometria wykreślna. 1. Rysunek inżynierski historia. Metody rzutowania. Rzut prostokątny na dwie rzutnie. dr inż. arch.

Geometria wykreślna. 1. Rysunek inżynierski historia. Metody rzutowania. Rzut prostokątny na dwie rzutnie. dr inż. arch. Geometria wykreślna 1. Rysunek inżynierski historia. Metody rzutowania. Rzut prostokątny na dwie rzutnie. dr inż. arch. Anna Wancław Politechnika Gdańska, Wydział Architektury Studia inżynierskie, kierunek

Bardziej szczegółowo

Co należy zauważyć Rzuty punktu leżą na jednej prostej do osi rzutów x 12, którą nazywamy prostą odnoszącą Wysokość punktu jest odległością rzutu

Co należy zauważyć Rzuty punktu leżą na jednej prostej do osi rzutów x 12, którą nazywamy prostą odnoszącą Wysokość punktu jest odległością rzutu Oznaczenia A, B, 1, 2, I, II, punkty a, b, proste α, β, płaszczyzny π 1, π 2, rzutnie k kierunek rzutowania d(a,m) odległość punktu od prostej m(a,b) prosta przechodząca przez punkty A i B α(1,2,3) płaszczyzna

Bardziej szczegółowo

Geometria odwzorowań inżynierskich powierzchnie 05A

Geometria odwzorowań inżynierskich powierzchnie 05A Scriptiones Geometrica Volumen I (2014), No. 5A, 1 17. Geometria odwzorowań inżynierskich powierzchnie 05A E. Koźniewski Zak lad Informacji Przestrzennej 1. O krzywych i powierzchniach Dotychczas zajmowaliśmy

Bardziej szczegółowo

MiNI Akademia Matematyki na Politechnice Warszawskiej

MiNI Akademia Matematyki na Politechnice Warszawskiej MiNI Akademia Matematyki na Politechnice Warszawskiej Krzysztof Che lmiński Okr egi i styczne MiNI PW, 14.10.2017 Podstawowe twierdzenia wykorzystywane w zadaniach z ćwiczeń Twierdzenie 1 (najmocniesze

Bardziej szczegółowo

WYK LAD 5: GEOMETRIA ANALITYCZNA W R 3, PROSTA I P LASZCZYZNA W PRZESTRZENI R 3

WYK LAD 5: GEOMETRIA ANALITYCZNA W R 3, PROSTA I P LASZCZYZNA W PRZESTRZENI R 3 WYK LAD 5: GEOMETRIA ANALITYCZNA W R 3, PROSTA I P LASZCZYZNA W PRZESTRZENI R 3 Definicja 1 Przestrzenia R 3 nazywamy zbiór uporzadkowanych trójek (x, y, z), czyli R 3 = {(x, y, z) : x, y, z R} Przestrzeń

Bardziej szczegółowo

Rok akademicki 2005/2006

Rok akademicki 2005/2006 GEOMETRIA WYKREŚLNA ĆWICZENIA ZESTAW I Rok akademicki 2005/2006 Zadanie I. 1. Według podanych współrzędnych punktów wykreślić je w przestrzeni (na jednym rysunku aksonometrycznym) i określić, gdzie w przestrzeni

Bardziej szczegółowo

z n n=1 S n nazywamy sum a szeregu. Szereg, który nie jest zbieżny, nazywamy rozbieżnym. n=1

z n n=1 S n nazywamy sum a szeregu. Szereg, który nie jest zbieżny, nazywamy rozbieżnym. n=1 3 Szeregi zespolone 3. Szeregi liczbowe Mówimy, że szereg o wyrazach zespolonych jest zbieżny, jeżeli ci ag jego sum czȩściowych {S n }, gdzie S n = z + z +... + jest zbieżny do granicy w laściwej. Granicȩ

Bardziej szczegółowo

Pierwsze kolokwium z Matematyki I 4. listopada 2013 r. J. de Lucas

Pierwsze kolokwium z Matematyki I 4. listopada 2013 r. J. de Lucas Pierwsze kolokwium z Matematyki I 4. listopada 03 r. J. de Lucas Uwagi organizacyjne: Każde zadanie rozwi azujemy na osobnej kartce, opatrzonej imieniem i nazwiskiem w lasnym oraz osoby prowadz acej ćwiczenia,

Bardziej szczegółowo

POCHODNA KIERUNKOWA. DEFINICJA Jeśli istnieje granica lim. to granica ta nazywa siȩ pochodn a kierunkow a funkcji f(m) w kierunku osi l i oznaczamy

POCHODNA KIERUNKOWA. DEFINICJA Jeśli istnieje granica lim. to granica ta nazywa siȩ pochodn a kierunkow a funkcji f(m) w kierunku osi l i oznaczamy POCHODNA KIERUNKOWA Pochodne cz astkowe funkcji f(m) = f(x, y, z) wzglȩdem x, wzglȩdem y i wzglȩdem z wyrażaj a prȩdkość zmiany funkcji w kierunku osi wspó lrzȩdnych; np. f x jest prȩdkości a zmiany funkcji

Bardziej szczegółowo

Spis treści. Słowo wstępne 7

Spis treści. Słowo wstępne 7 Geometria wykreślna : podstawowe metody odwzorowań stosowane w projektowaniu inżynierskim : podręcznik dla studentów Wydziału Inżynierii Lądowej / Renata A. Górska. Kraków, 2015 Spis treści Słowo wstępne

Bardziej szczegółowo

Przyk³adowe zdania. Wydawnictwo Szkolne OMEGA. Zadanie 1. Zadanie 2. Zadanie 3. Zadanie 4. Zadanie 5. Zadanie 6. Zadanie 7. Zadanie 8. Zadanie 9.

Przyk³adowe zdania. Wydawnictwo Szkolne OMEGA. Zadanie 1. Zadanie 2. Zadanie 3. Zadanie 4. Zadanie 5. Zadanie 6. Zadanie 7. Zadanie 8. Zadanie 9. Zadanie. Przyk³adowe zdania Napisz równanie prostej przechodz¹cej przez punkty A (, ) i B (, 4 ). Zadanie. Napisz równanie prostej, której wspó³czynnik kierunkowy równy jest, wiedz¹c, e przechodzi ona

Bardziej szczegółowo

Obroty w zadaniach geometrycznych

Obroty w zadaniach geometrycznych Obroty w zadaniach geometrycznych Piotr Grzeszczuk piotrgr@pb.bialystok.pl Wydzia l Informatyki Politechnika Bia lostocka Spotkania z matematyka SIGNUM, Centrum Popularyzacji Matematyki Bia lystok, 15

Bardziej szczegółowo

PRZYK ADOWY ARKUSZ EGZAMINACYJNY Z MATEMATYKI

PRZYK ADOWY ARKUSZ EGZAMINACYJNY Z MATEMATYKI PRZYK ADOWY ARKUSZ EGZAMINACYJNY Z MATEMATYKI Zestaw P POZIOM PODSTAWOWY Czas pracy 170 minut Instrukcja dla pisz cego 1. Sprawd, czy arkusz zawiera 17 stron.. W zadaniach od 1. do 0. s podane 4 odpowiedzi:

Bardziej szczegółowo

Zadanie I. 2. Gdzie w przestrzeni usytuowane są punkty (w której ćwiartce leży dany punkt): F x E' E''

Zadanie I. 2. Gdzie w przestrzeni usytuowane są punkty (w której ćwiartce leży dany punkt): F x E' E'' GEOMETRIA WYKREŚLNA ĆWICZENIA ZESTAW I Rok akademicki 2012/2013 Zadanie I. 1. Według podanych współrzędnych punktów wykreślić je w przestrzeni (na jednym rysunku aksonometrycznym) i określić, gdzie w przestrzeni

Bardziej szczegółowo

(a) (b) (c) o1" o2" o3" o1'=o2'=o3'

(a) (b) (c) o1 o2 o3 o1'=o2'=o3' Zad.0. Odwzorowanie powierzchni stożka, walca, sfery oraz punktów leżących na tych powierzchniach. Przy odwzorowaniu powierzchni stożka, walca, sfery przyjmiemy reprezentację konturową, co oznacza, że

Bardziej szczegółowo

Geometria wykreślna. 5. Obroty i kłady. Rozwinięcie wielościanu. dr inż. arch. Anna Wancław. Politechnika Gdańska, Wydział Architektury

Geometria wykreślna. 5. Obroty i kłady. Rozwinięcie wielościanu. dr inż. arch. Anna Wancław. Politechnika Gdańska, Wydział Architektury Geometria wykreślna 5. Obroty i kłady. Rozwinięcie wielościanu. dr inż. arch. Anna Wancław Politechnika Gdańska, Wydział Architektury Studia inżynierskie, kierunek Architektura, semestr I 1 5. Obroty i

Bardziej szczegółowo

PRZYK ADOWY ARKUSZ EGZAMINACYJNY Z MATEMATYKI

PRZYK ADOWY ARKUSZ EGZAMINACYJNY Z MATEMATYKI PRZYK ADOWY ARKUSZ EGZAMINACYJNY Z MATEMATYKI Zestaw P POZIOM PODSTAWOWY Czas pracy 170 minut Instrukcja dla pisz cego 1. Sprawd, czy arkusz zawiera 17 stron.. W zadaniach od 1. do 0. s podane 4 odpowiedzi:

Bardziej szczegółowo

RYSUNEK TECHNICZNY BUDOWLANY RZUTOWANIE PROSTOKĄTNE

RYSUNEK TECHNICZNY BUDOWLANY RZUTOWANIE PROSTOKĄTNE RYSUNEK TECHNICZNY BUDOWLANY MOJE DANE dr inż. Sebastian Olesiak Katedra Geomechaniki, Budownictwa i Geotechniki Pokój 309, pawilon A-1 (poddasze) e-mail: olesiak@agh.edu.pl WWW http://home.agh.edu.pl/olesiak

Bardziej szczegółowo

Grafika inżynierska geometria wykreślna. 5a. Obroty i kłady. Rozwinięcie wielościanu.

Grafika inżynierska geometria wykreślna. 5a. Obroty i kłady. Rozwinięcie wielościanu. Grafika inżynierska geometria wykreślna 5a. Obroty i kłady. Rozwinięcie wielościanu. dr inż. arch. Anna Wancław Politechnika Gdańska, Wydział Architektury Studia inżynierskie, kierunek Gospodarka przestrzenna,

Bardziej szczegółowo

CIENIE OBIEKTÓW GEOMETRYCZNYCH NA POWIERZCHNI TOPOGRAFICZNEJ 55 ODWZOROWANIU RZUTU CECHOWANEGO

CIENIE OBIEKTÓW GEOMETRYCZNYCH NA POWIERZCHNI TOPOGRAFICZNEJ 55 ODWZOROWANIU RZUTU CECHOWANEGO CIENIE OBIEKTÓW GEOMETRYCZNYCH NA POWIERZCHNI TOPOGRAFICZNEJ 55 Andrzej Koch 1, Tomasz Wieja 2 CIENIE OBIEKTÓW GEOMETRYCZNYCH NA POWIERZCHNI TOPOGRAFICZNEJ W ODWZOROWANIU RZUTU CECHOWANEGO Promienie świetlne

Bardziej szczegółowo

ELEMENTARZ MATEMATYKA ARYTMETYKA I GEOMETRIA

ELEMENTARZ MATEMATYKA ARYTMETYKA I GEOMETRIA i SZKO LA PODSTAWOWA HELIANTUS 02-892 Warszawa ul. Bażancia 16 ELEMENTARZ MATEMATYKA ARYTMETYKA I GEOMETRIA KLASA I, II, III TADEUSZ STYŠ Warszawa, Październik 2017 ii Contents 0.1 Wstȩp............................

Bardziej szczegółowo

GEOMETRIA WYKREŚLNA I RYSUNEK TECHNICZNY

GEOMETRIA WYKREŚLNA I RYSUNEK TECHNICZNY Instytut Geologii, Uniwersytet im. A. Mickiewicza w oznaniu GEOMETRIA WYKREŚLNA I RYSUNEK TECHNICZNY prof. UAM, dr hab. Jędrze Wierzbicki racownia Geologii Inżynierskie i Geotechniki p. 251, e-mail: wi@amu.edu.pl

Bardziej szczegółowo

Geometria wykreślna. 3. Równoległość. Prostopadłość. Transformacja celowa. dr inż. arch. Anna Wancław. Politechnika Gdańska, Wydział Architektury

Geometria wykreślna. 3. Równoległość. Prostopadłość. Transformacja celowa. dr inż. arch. Anna Wancław. Politechnika Gdańska, Wydział Architektury Geometria wykreślna 3. Równoległość. Prostopadłość. Transformacja celowa. dr inż. arch. Anna Wancław Politechnika Gdańska, Wydział Architektury Studia inżynierskie, kierunek Architektura, semestr I 1 3.

Bardziej szczegółowo

Zamiast ogólnych wzorów w przestrzeni euklidesowej o dwolnym wymiarze, rozważmy przestrzeń trójwymiarow a. Przypuśćmy, że ktoś podaje nam równanie

Zamiast ogólnych wzorów w przestrzeni euklidesowej o dwolnym wymiarze, rozważmy przestrzeń trójwymiarow a. Przypuśćmy, że ktoś podaje nam równanie S. D. G lazek, www.fuw.edu.pl/ stglazek, 4.IV.005 I. ROZMAITOŚCI STOPNIA W PRZESTRZENI EUKLIDESOWEJ Rozmaitość drugiego stopnia w przestrzeni euklidesowej to hiperpowierzchnia opisana warunkiem, który

Bardziej szczegółowo

Wyk lad 9 Przekszta lcenia liniowe i ich zastosowania

Wyk lad 9 Przekszta lcenia liniowe i ich zastosowania Wyk lad 9 Przekszta lcenia liniowe i ich zastosowania 1 Przekszta lcenia liniowe i ich w lasności Definicja 9.1. Niech V i W bed przestrzeniami liniowymi. Przekszta lcenie f : V W spe lniajace warunki:

Bardziej szczegółowo

Grafika inżynierska geometria wykreślna. 11. Rzut cechowany.

Grafika inżynierska geometria wykreślna. 11. Rzut cechowany. Grafika inżynierska geometria wykreślna 11. Rzut cechowany. dr inż. arch. Anna Wancław Politechnika Gdańska, Wydział Architektury Studia inżynierskie, kierunek Architektura, semestr I 1 11. Rzut cechowany.

Bardziej szczegółowo

Matematyka stosowana Zastosowania geometrii wykreślnej w praktyce inżynierskiej

Matematyka stosowana Zastosowania geometrii wykreślnej w praktyce inżynierskiej Matematyka stosowana Zastosowania geometrii wykreślnej w praktyce inżynierskiej 1. Perspektywa dr inż. arch. Anna Wancław Politechnika Gdańska, Wydział Architektury Studia inżynierskie, kierunek Gospodarka

Bardziej szczegółowo

Analiza zrekonstruowanych śladów w danych pp 13 TeV

Analiza zrekonstruowanych śladów w danych pp 13 TeV Analiza zrekonstruowanych śladów w danych pp 13 TeV Odtwarzanie rozk ladów za pomoc a danych Monte Carlo Jakub Cholewiński, pod opiek a dr hab. Krzysztofa Woźniaka 31 lipca 2015 r. Jakub Cholewiński, pod

Bardziej szczegółowo

Analiza dla informatyków 1 DANI LI1 Pawe l Domański szkicowe notatki do wyk ladu

Analiza dla informatyków 1 DANI LI1 Pawe l Domański szkicowe notatki do wyk ladu Analiza dla informatyków 1 DANI LI1 Pawe l Domański szkicowe notatki do wyk ladu Wyk lad 4 1. Zbiory otwarte i domkniȩte Pojȩcia które teraz wprowadzimy można rozpatrywać w każdej przestrzeni metrycznej

Bardziej szczegółowo

3.3. dwie płaszczyzny równoległe do siebie α β Dwie płaszczyzny równoległe do siebie mają ślady równoległe do siebie

3.3. dwie płaszczyzny równoległe do siebie α β Dwie płaszczyzny równoległe do siebie mają ślady równoległe do siebie Widoczność A. W rzutowaniu europejskim zakłada się, że przedmiot obserwowany znajduje się między obserwatorem a rzutnią, a w amerykańskim rzutnia rozdziela przedmiot o oko obserwatora. B. Kierunek patrzenia

Bardziej szczegółowo

RYSUNEK TECHNICZNY BUDOWLANY RZUTOWANIE AKSONOMETRYCZNE

RYSUNEK TECHNICZNY BUDOWLANY RZUTOWANIE AKSONOMETRYCZNE RYSUNEK TECHNICZNY BUDOWLANY RZUTOWANIE AKSONOMETRYCZNE MOJE DANE dr inż. Sebastian Olesiak Katedra Geomechaniki, Budownictwa i Geotechniki Pokój 309, pawilon A-1 (poddasze) e-mail: olesiak@agh.edu.pl

Bardziej szczegółowo

Sterowalność liniowych uk ladów sterowania

Sterowalność liniowych uk ladów sterowania Sterowalność liniowych uk ladów sterowania W zadaniach sterowania docelowego należy przeprowadzić obiekt opisywany za pomoc a równania stanu z zadanego stanu pocz atkowego ẋ(t) = f(x(t), u(t), t), t [t,

Bardziej szczegółowo

Teoria miary WPPT IIr. semestr zimowy 2009 Wyk lady 6 i 7. Mierzalność w sensie Carathéodory ego Miara Lebesgue a na prostej

Teoria miary WPPT IIr. semestr zimowy 2009 Wyk lady 6 i 7. Mierzalność w sensie Carathéodory ego Miara Lebesgue a na prostej Teoria miary WPPT IIr. semestr zimowy 2009 Wyk lady 6 i 7. Mierzalność w sensie Carathéodory ego Miara Lebesgue a na prostej 27-28/10/09 ZBIORY MIERZALNE WZGLȨDEM MIARY ZEWNȨTRZNEJ Niech µ bȩdzie miar

Bardziej szczegółowo

Plan wykładu. Wykład 3. Rzutowanie prostokątne, widoki, przekroje, kłady. Rzutowanie prostokątne - geneza. Rzutowanie prostokątne - geneza

Plan wykładu. Wykład 3. Rzutowanie prostokątne, widoki, przekroje, kłady. Rzutowanie prostokątne - geneza. Rzutowanie prostokątne - geneza Plan wykładu Wykład 3 Rzutowanie prostokątne, widoki, przekroje, kłady 1. Rzutowanie prostokątne - geneza 2. Dwa sposoby wzajemnego położenia rzutni, obiektu i obserwatora, metoda europejska i amerykańska

Bardziej szczegółowo

w jednym kwadrat ziemia powietrze równoboczny pięciobok

w jednym kwadrat ziemia powietrze równoboczny pięciobok Wielościany Definicja 1: Wielościanem nazywamy zbiór skończonej ilości wielokątów płaskich spełniających następujące warunki: 1. każde dwa wielokąty mają bok lub wierzchołek wspólny albo nie mają żadnego

Bardziej szczegółowo

FUNKCJE LICZBOWE. x 1

FUNKCJE LICZBOWE. x 1 FUNKCJE LICZBOWE Zbiory postaci {x R: x a}, {x R: x a}, {x R: x < a}, {x R: x > a} oznaczane sa symbolami (,a], [a, ), (,a) i (a, ). Nazywamy pó lprostymi domknie tymi lub otwartymi o końcu a. Symbol odczytujemy

Bardziej szczegółowo

Wyk lad 7 Baza i wymiar przestrzeni liniowej

Wyk lad 7 Baza i wymiar przestrzeni liniowej Wyk lad 7 Baza i wymiar przestrzeni liniowej 1 Baza przestrzeni liniowej Niech V bedzie przestrzenia liniowa. Powiemy, że podzbiór X V jest maksymalnym zbiorem liniowo niezależnym, jeśli X jest zbiorem

Bardziej szczegółowo

Grafika inżynierska geometria wykreślna. 9. Aksonometria

Grafika inżynierska geometria wykreślna. 9. Aksonometria Grafika inżynierska geometria wykreślna 9. Aksonometria dr inż. arch. Anna Wancław Politechnika Gdańska, Wydział Architektury Studia inżynierskie, kierunek Gospodarka przestrzenna, semestr I 9. Aksonometria

Bardziej szczegółowo

METODA RZUTÓW MONGE A (II CZ.)

METODA RZUTÓW MONGE A (II CZ.) RZUT PUNKTU NA TRZECIĄ RZUTNIĘ METODA RZUTÓW MONGE A (II CZ.) Dodanie trzeciej rzutni pozwala na dostrzeżenie ważnej, ogólnej zależności. Jeżeli trzecia rzutnia została postawiona na drugiej - pionowej,

Bardziej szczegółowo

Algorytm określania symetrii czasteczek

Algorytm określania symetrii czasteczek O czym to b Podzi 21 września 2007 O czym to b O czym to b Podzi 1 2 3 O czym to b Podzi W lasności symetrii hamiltonianu: zmniejszenie z lożoności obliczeń i wymagań pami eciowych, utrzymanie tożsamościowych

Bardziej szczegółowo

Sterowanie optymalne dla uk ladów nieliniowych. Zasada maksimum Pontriagina.

Sterowanie optymalne dla uk ladów nieliniowych. Zasada maksimum Pontriagina. Sterowanie optymalne dla uk ladów nieliniowych. Zasada maksimum Pontriagina. Podstawowy problem sterowania optymalnego dla uk ladów nieliniowych W podstawowym problemie sterowania optymalnego minimalizacji

Bardziej szczegółowo

STYSTYSTYKA dla ZOM II dr inż Krzysztof Bryś Wykad 1

STYSTYSTYKA dla ZOM II dr inż Krzysztof Bryś Wykad 1 1 STYSTYSTYKA dla ZOM II dr inż Krzysztof Bryś Wykad 1 Klasyczny Rachunek Prawdopodobieństwa. 1. Pojȩcia wstȩpne. Doświadczeniem losowym nazywamy doświadczenie, którego wynik nie jest znany. Posiadamy

Bardziej szczegółowo

Aproksymacja kraw. Od wielu lokalnych cech (edge elements) do spójnej, jednowymiarowej. epnej aproksymacji

Aproksymacja kraw. Od wielu lokalnych cech (edge elements) do spójnej, jednowymiarowej. epnej aproksymacji Aproksymacja kraw edzi Od wielu lokalnych cech (edge elements) do spójnej, jednowymiarowej cechy (edge). Różne podejścia: szukanie w pobliżu wst epnej aproksymacji transformacja Hough a. Wiedza o obiektach:

Bardziej szczegółowo

Test numer xxx EGZAMIN PISEMNY Z MATEMATYKI DLA KANDYDATÓW NA KIERUNEK MATEMATYKA 5 LIPCA 2001 ROKU. Czas trwania egzaminu: 180 min.

Test numer xxx EGZAMIN PISEMNY Z MATEMATYKI DLA KANDYDATÓW NA KIERUNEK MATEMATYKA 5 LIPCA 2001 ROKU. Czas trwania egzaminu: 180 min. Test numer xxx EGZAMIN PISEMNY Z MATEMATYKI DLA KANDYDATÓW NA KIERUNEK MATEMATYKA 5 LIPCA 001 ROKU Czas trwania egzaminu: 180 min Liczba zadań: 30 Każde zadanie sk lada sie z trzech cześci Odpowiedź do

Bardziej szczegółowo

Grafika inżynierska geometria wykreślna

Grafika inżynierska geometria wykreślna Grafika inżynierska geometria wykreślna 1. Rysunek inżynierski historia. Metody rzutowania. Rzut prostokątny na dwie rzutnie. dr inż. arch. Anna Wancław Politechnika Gdańska, Wydział Architektury Studia

Bardziej szczegółowo

Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki. Karta przedmiotu. obowiązuje studentów rozpoczynających studia w roku akademickim 2014/2015

Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki. Karta przedmiotu. obowiązuje studentów rozpoczynających studia w roku akademickim 2014/2015 Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki Karta przedmiotu Wydział Inżynierii Lądowej obowiązuje studentów rozpoczynających studia w roku akademickim 2014/2015 Kierunek studiów: Budownictwo Forma

Bardziej szczegółowo

Foliacje symetralnymi w zespolonej przestrzeni hiperbolicznej

Foliacje symetralnymi w zespolonej przestrzeni hiperbolicznej Foliacje symetralnymi w zespolonej przestrzeni hiperbolicznej Maciej Czarnecki Uniwersytet Lódzki 8 Forum Matematyków Polskich Lublin, 21 września 2017 r. Forma hermitowska na C n+1 X Y = X 1 Y 1 +...

Bardziej szczegółowo

Wyk lad 11 1 Wektory i wartości w lasne

Wyk lad 11 1 Wektory i wartości w lasne Wyk lad 11 Wektory i wartości w lasne 1 Wektory i wartości w lasne Niech V bedzie przestrzenia liniowa nad cia lem K Każde przekszta lcenie liniowe f : V V nazywamy endomorfizmem liniowym przestrzeni V

Bardziej szczegółowo

V Konkurs Matematyczny Politechniki Białostockiej

V Konkurs Matematyczny Politechniki Białostockiej V Konkurs Matematyczny Politechniki Białostockiej Rozwiązania - klasy drugie 1. Znaleźć wszystkie pary liczb całkowitych (x, y) spełniające nierówności x + 1 + y 4 x + y 4 5 x 4 + y 1 > 4. Ważne jest zauważenie,

Bardziej szczegółowo

GEOMETRIA I GRAFIKA INŻYNIERSKA (1)

GEOMETRIA I GRAFIKA INŻYNIERSKA (1) WYDZIAŁ ELEKTROTECHNIKI, AUTOMATYKI I INFORMATYKI KATEDRA URZĄDZEŃ ELEKTRYCZNYCH I TECHNIKI ŚWIETLNEJ GEOMETRIA I GRAFIKA INŻYNIERSKA (1) 1. WIADOMOŚCI WSTĘPNE 1.1. Informacje o wykładzie i warunkach zaliczenia

Bardziej szczegółowo

Wskazówki do zadań testowych. Matura 2016

Wskazówki do zadań testowych. Matura 2016 Wskazówki do zadań testowych. Matura 2016 Zadanie 1 la każdej dodatniej liczby a iloraz jest równy.. C.. Korzystamy ze wzoru Zadanie 2 Liczba jest równa.. 2 C.. 3 Zadanie 3 Liczby a i c są dodatnie. Liczba

Bardziej szczegółowo

Indeks odwzorowania zmiennej zespolonej wzgl. krzywej zamknietej

Indeks odwzorowania zmiennej zespolonej wzgl. krzywej zamknietej Indeks odwzorowania zmiennej zespolonej wzgl edem krzywej zamkni etej 1. Liczby zespolone - konstrukcja Hamiltona 2. Homotopia odwzorowań na okr egu 3. Indeks odwzorowania ciag lego wzgledem krzywej zamknietej

Bardziej szczegółowo

Wstęp do grafiki inżynierskiej

Wstęp do grafiki inżynierskiej Akademia Górniczo-Hutnicza Wstęp do grafiki inżynierskiej Rzuty prostokątne Prokop ŚRODA Marcin KOT Wydawnictwo Naukowe AKAPIT Recenzenci: prof. dr hab. inż. Wiesław Rakowski dr hab. inż. Jerzy Zych Rozdziały

Bardziej szczegółowo

Równoleg le sortowanie przez scalanie

Równoleg le sortowanie przez scalanie Równoleg le sortowanie przez scalanie Bartosz Zieliński 1 Zadanie Napisanie programu sortuj acego przez scalanie tablicȩ wygenerowanych losowo liczb typu double w którym każda z procedur scalania odbywa

Bardziej szczegółowo

Zestaw nr 6 Pochodna funkcji jednej zmiennej. Styczna do krzywej. Elastyczność funkcji. Regu la de l Hospitala

Zestaw nr 6 Pochodna funkcji jednej zmiennej. Styczna do krzywej. Elastyczność funkcji. Regu la de l Hospitala Zestaw nr 6 Pochodna funkcji jednej zmiennej. Styczna do krzywej. Elastyczność funkcji. Regu la de l Hospitala November 12, 2009 Przyk ladowe zadania z rozwi azaniami Zadanie 1. Oblicz pochodne nastȩpuj

Bardziej szczegółowo

Równania Maxwella. prawo Faraday a. I i uogólnione prawo Ampera. prawo Gaussa. D ds = q. prawo Gaussa dla magnetyzmu. si la Lorentza E + F = q( Fizyka

Równania Maxwella. prawo Faraday a. I i uogólnione prawo Ampera. prawo Gaussa. D ds = q. prawo Gaussa dla magnetyzmu. si la Lorentza E + F = q( Fizyka Równania Maxwella L L S S Φ m E dl = t Φ e H dl = + t D ds = q B ds = 0 prawo Faraday a n I i uogólnione prawo Ampera i=1 prawo Gaussa prawo Gaussa dla magnetyzmu F = q( E + v B) si la Lorentza 1 Równania

Bardziej szczegółowo

PODSTAWOWE KONSTRUKCJE GEOMETRYCZNE

PODSTAWOWE KONSTRUKCJE GEOMETRYCZNE PODSTAWOWE KONSTRUKCJE GEOMETRYCZNE Dane będę rysował na czarno. Różne etapy konstrukcji kolorami: (w kolejności) niebieskim, zielonym, czerwonym i ewentualnie pomarańczowym i jasnozielonym. 1. Prosta

Bardziej szczegółowo

STATYSTYKA MATEMATYCZNA dla ZPM I dr inż Krzysztof Bryś wyk lad 1,2 KLASYCZNY RACHUNEK PRAWDOPODOBIEŃSTWA

STATYSTYKA MATEMATYCZNA dla ZPM I dr inż Krzysztof Bryś wyk lad 1,2 KLASYCZNY RACHUNEK PRAWDOPODOBIEŃSTWA 1 STATYSTYKA MATEMATYCZNA dla ZPM I dr inż Krzysztof Bryś wyk lad 1,2 KLASYCZNY RACHUNEK PRAWDOPODOBIEŃSTWA 1. Pojȩcia wstȩpne. Doświadczeniem losowym nazywamy doświadczenie, którego wynik nie jest znany.

Bardziej szczegółowo

ODPOWIEDZI I SCHEMAT PUNKTOWANIA ZESTAW NR 2 POZIOM ROZSZERZONY. S x 3x y. 1.5 Podanie odpowiedzi: Poszukiwane liczby to : 2, 6, 5.

ODPOWIEDZI I SCHEMAT PUNKTOWANIA ZESTAW NR 2 POZIOM ROZSZERZONY. S x 3x y. 1.5 Podanie odpowiedzi: Poszukiwane liczby to : 2, 6, 5. Nr zadania Nr czynno ci... ODPOWIEDZI I SCHEMAT PUNKTOWANIA ZESTAW NR POZIOM ROZSZERZONY Etapy rozwi zania zadania Wprowadzenie oznacze : x, x, y poszukiwane liczby i zapisanie równania: x y lub: zapisanie

Bardziej szczegółowo

OSOBNO ANALITYCZNYCH

OSOBNO ANALITYCZNYCH Uniwersytet Jagielloński Instytut Matematyki Zbigniew B locki ZBIORY OSOBLIWOŚCI FUNKCJI OSOBNO ANALITYCZNYCH Praca magisterska Promotor: Prof. dr hab. Józef Siciak Kraków 99 .Wstȩp. Jeśli Ω jest zbiorem

Bardziej szczegółowo

GEOMETRIA WYKREŚLNA ZADANIA TESTOWE

GEOMETRIA WYKREŚLNA ZADANIA TESTOWE Bożena Kotarska-Lewandowska GEOMETRIA WYKREŚLNA ZADANIA TESTOWE Katedra Mechaniki Budowli i Mostów Wydział Inżynierii Lądowej i Środowiska Politechniki Gdańskiej Gdańsk 2011 SPIS TREŚCI Spis treści...

Bardziej szczegółowo

KONSTRUKCJA TRÓJKĄTA 1 KONSTRUKCJA TRÓJKĄTA 2 KONSTRUKCJA CZWOROKĄTA KONSTRUKCJA OKRĘGU KONSTRUKCJA STYCZNYCH

KONSTRUKCJA TRÓJKĄTA 1 KONSTRUKCJA TRÓJKĄTA 2 KONSTRUKCJA CZWOROKĄTA KONSTRUKCJA OKRĘGU KONSTRUKCJA STYCZNYCH Wstęp Ten multimedialny program edukacyjny zawiera zadania konstrukcyjne pozwalające na samodzielne ćwiczenie i sprawdzenie wiadomości w zakresie konstrukcji podstawowych figur geometrycznych. Jest przeznaczony

Bardziej szczegółowo

Rys. 1. Rysunek do zadania testowego

Rys. 1. Rysunek do zadania testowego Test zaliczeniowy Zadanie testowe. Przeanalizuj rysunek 1., przedstawiający odwzorowanie pewnej sytuacji przestrzennej przy pomocy metody Monge a (rzutów prostokątnych na dwie wzajemnie prostopadłe rzutnie

Bardziej szczegółowo

ROZWINIĘCIA POWIERZCHNI STOPNIA DRUGIEGO W OPARCIU O MIEJSCA GEOMETRYCZNE Z ZA- STOSOWANIEM PROGRAMU CABRI II PLUS.

ROZWINIĘCIA POWIERZCHNI STOPNIA DRUGIEGO W OPARCIU O MIEJSCA GEOMETRYCZNE Z ZA- STOSOWANIEM PROGRAMU CABRI II PLUS. Anna BŁACH, Piotr DUDZIK, Anita PAWLAK Politechnika Śląska Ośrodek Geometrii i Grafiki Inżynierskiej ul. Krzywoustego 7 44-100 Gliwice tel./ fax: 0-32 237 26 58, e-mail: anna.blach@polsl.pl, piotr.dudzik@polsl.pl,

Bardziej szczegółowo

= a + 1. b + 1. b całkowita?

= a + 1. b + 1. b całkowita? 9 ALGEBRA Liczby wymierne Bukiet 1 1. Oblicz wartość wyrażenia 1+ 1 1+ 1 1+ 1 1. 2. Znajdź liczby naturalne a, b, c i d, dla których 151 115 = a + 1 b + 1. c + 1 d 3. W podobny sposób spróbuj przekształcić

Bardziej szczegółowo

Po wprowadzeniu zmiennych uzupe lniaj acych otrzymamy równoważny mu problem w postaci kanonicznej:

Po wprowadzeniu zmiennych uzupe lniaj acych otrzymamy równoważny mu problem w postaci kanonicznej: ROZDZIA L Metoda sympleksowa Motto: Matematyka nie może wype lnić życia ale jej nieznajomość już niejednemu je wype lni la H Steinhaus Tablica sympleksowa Rozważmy ZPL w postaci klasycznej maksymalizować

Bardziej szczegółowo

ANALIZA PEWNEJ WŁASNOŚCI PĘKU STOŻKOWYCH ŚCIŚLE STYCZNYCH

ANALIZA PEWNEJ WŁASNOŚCI PĘKU STOŻKOWYCH ŚCIŚLE STYCZNYCH Marian PALEJ Ośrodek Geometrii i Grafiki Inżynierskiej Politechnika Śląska ANALIZA PEWNEJ WŁASNOŚCI PĘKU STOŻKOWYCH ŚCIŚLE STYCZNYCH W pracy [1] przy omawianiu tworzenia krzywej rzędu trzeciego poprzez

Bardziej szczegółowo

DZYSZKOLNE ZAWODY MATEMATYCZNE. Eliminacje rejonowe. Czas trwania zawodów: 150 minut

DZYSZKOLNE ZAWODY MATEMATYCZNE. Eliminacje rejonowe. Czas trwania zawodów: 150 minut XLIII MIE DZYSZKOLNE ZAWODY MATEMATYCZNE Eliminacje rejonowe Czas trwania zawodów: 150 minut Każdy uczeń rozwia zuje dwadzieścia cztery zadania testowe, w których podano za lożenia oraz trzy (niekoniecznie

Bardziej szczegółowo

Ryszard Rȩbowski Wydzia l Zarz adzania i Informatyki PWSZ im. Witelona w Legnicy 14 marca 2009

Ryszard Rȩbowski Wydzia l Zarz adzania i Informatyki PWSZ im. Witelona w Legnicy 14 marca 2009 3.14 czyli imieniny liczby π Ryszard Rȩbowski Wydzia l Zarz adzania i Informatyki PWSZ im. Witelona w Legnicy 14 marca 2009 Któżznasnies lysza l oπ, nawetjeśli nie zdaje sobie sprawy z tego, że litera

Bardziej szczegółowo

przecięcie graniastosłupa płaszczyzną, przenikanie graniastosłupa z ostrosłupem

przecięcie graniastosłupa płaszczyzną, przenikanie graniastosłupa z ostrosłupem przebicie ostrosłupa prostą, przecięcie graniastosłupa płaszczyzną, przenikanie graniastosłupa z ostrosłupem WSA - wykład VII w dn. 12. I. 2014 r: Przenikanie wzajemne brył nieobrotowych (graniastosłupów,

Bardziej szczegółowo

Zadanie I. 2. Gdzie w przestrzeni usytuowane są punkty (w której ćwiartce leży dany punkt):

Zadanie I. 2. Gdzie w przestrzeni usytuowane są punkty (w której ćwiartce leży dany punkt): GEOMETRIA WYKREŚLNA ĆWICZENIA ZESTAW I Rok akademicki 2014/2015 Zadanie I. 1. Według podanych współrzędnych punktów wyznaczyć ich położenie w przestrzeni (na jednym rysunku aksonometrycznym) i określić,

Bardziej szczegółowo

Wyk lad 12. (ii) najstarszy wspó lczynnik wielomianu f jest elementem odwracalnym w P. Dowód. Niech st(f) = n i niech a bedzie

Wyk lad 12. (ii) najstarszy wspó lczynnik wielomianu f jest elementem odwracalnym w P. Dowód. Niech st(f) = n i niech a bedzie 1 Dzielenie wielomianów Wyk lad 12 Ważne pierścienie Definicja 12.1. Niech P bedzie pierścieniem, który może nie być dziedzina ca lkowitości. Powiemy, że w pierścieniu P [x] jest wykonalne dzielenie z

Bardziej szczegółowo

y 1 y 2 = f 2 (t, y 1, y 2,..., y n )... y n = f n (t, y 1, y 2,..., y n ) f 1 (t, y 1, y 2,..., y n ) y = f(t, y),, f(t, y) =

y 1 y 2 = f 2 (t, y 1, y 2,..., y n )... y n = f n (t, y 1, y 2,..., y n ) f 1 (t, y 1, y 2,..., y n ) y = f(t, y),, f(t, y) = Uk lady równań różniczkowych Pojȩcia wsȩpne Uk ladem równań różniczkowych nazywamy uk lad posaci y = f (, y, y 2,, y n ) y 2 = f 2 (, y, y 2,, y n ) y n = f n (, y, y 2,, y n ) () funkcje f j, j =, 2,,

Bardziej szczegółowo