MECHANIKA BUDOWLI. Linie wpływu sił w prętach kratownic statycznie niewyznaczalnych

Podobne dokumenty
METODA SIŁ KRATOWNICA

6. WYZNACZANIE LINII UGIĘCIA W UKŁADACH PRĘTOWYCH

Obliczanie układów statycznie niewyznaczalnych metodą sił.

Dla danej kratownicy wyznaczyć siły we wszystkich prętach metodą równoważenia węzłów

Linie wpływu w belce statycznie niewyznaczalnej

ORIGIN 1. E 10GPa - moduł Younga drewna. 700 kg m 3. g - ciężar właściwy drewna g m s 2. 6cm b2 6cm b3 5cm 12cm h2 10cm h3 8cm. b1 h1.

Katedra Mechaniki Konstrukcji ĆWICZENIE PROJEKTOWE NR 1 Z MECHANIKI BUDOWLI

POLITECHNIKA POZNAŃSKA INSTYTUT KONSTRUKCJI BUDOWLANYCH Zakład Mechaniki Budowli LINIE WPŁYWOWE SIŁ W UKŁADACH STATYCZNIE WYZNACZALNYCH

Zadanie: Narysuj wykres sił normalnych dla zadanej kratownicy i policz przemieszczenie poziome węzła G. Zadanie rozwiąż metodą sił.

1. METODA PRZEMIESZCZEŃ

2kN/m Zgodnie z wyznaczonym zadaniem przed rozpoczęciem obliczeń dobieram wstępne przekroje prętów.

STATYKA Z UWZGLĘDNIENIEM DUŻYCH SIŁ OSIOWYCH

5. METODA PRZEMIESZCZEŃ - PRZYKŁAD LICZBOWY

Olga Kopacz, Adam Łodygowski, Krzysztof Tymber, Michał Płotkowiak, Wojciech Pawłowski Poznań 2002/2003 MECHANIKA BUDOWLI 1

Metody energetyczne. Metoda Maxwella Mohra Układy statycznie niewyznaczalne Metoda sił Zasada minimum energii

gruparectan.pl 1. Kratownica 2. Szkic projektu 3. Ustalenie warunku statycznej niewyznaczalności układu Strona:1

ĆWICZENIE 1. (8.10) Rozciąganie statycznie wyznaczalne, pręty o skokowo zmiennym przekroju, kratownice, Obciążenia termiczne.

Twierdzenia o wzajemności

DRGANIA HARMONICZNE UKŁADÓW DYSKRETNYCH O WIELU STOPNIACH SWOBODY

Ćwiczenie nr 3. Obliczanie układów statycznie niewyznaczalnych metodą sił.

Wrocław 2003 STATECZNOŚĆ. STATYKA 2 - projekt 1 zadanie 2

Obliczanie układów statycznie niewyznaczalnych. metodą sił

1. Obciążenie statyczne

ZADANIA - POWTÓRKA

MECHANIKA BUDOWLI 11

Zgodnie z wyznaczonym zadaniem przed rozpoczęciem obliczeo dobieram wstępne przekroje prętów.

Część ZADANIA - POWTÓRKA ZADANIA - POWTÓRKA. Zadanie 1

Rys. 1. Rozwiązanie zadania rozpoczniemy od wyznaczenia wartość momentów zginających wywołanych działaniem siły 20[kN]. Rys. 2

Stateczność ramy drewnianej o 2 różnych przekrojach prętów, obciążonej siłą skupioną

Narysować wykresy momentów i sił tnących w belce jak na rysunku. 3ql

PROJEKT NR 1 METODA PRZEMIESZCZEŃ

5.1. Kratownice płaskie

ĆWICZENIE 7 Wykresy sił przekrojowych w ustrojach złożonych USTROJE ZŁOŻONE. A) o trzech reakcjach podporowych N=3

{H B= 6 kn. Przykład 1. Dana jest belka: Podać wykresy NTM.

gruparectan.pl 1. Metor Strona:1 Dla danego układu wyznaczyć MTN metodą przemieszczeń Rys. Schemat układu Współrzędne węzłów:

Al.Politechniki 6, Łódź, Poland, Tel/Fax (48) (42) Mechanika Budowli. Inżynieria Środowiska, sem. III

BADANIA CHARAKTERYSTYK STATYCZNYCH WIBROIZOLATORÓW

MECHANIKA BUDOWLI 12

Uwaga: Linie wpływu w trzech prętach.

3. METODA PRZEMIESZCZEŃ - ZASADY OGÓLNE

Mechanika ogólna Wydział Budownictwa Politechniki Wrocławskiej Strona 1. MECHANIKA OGÓLNA - lista zadań 2016/17

ĆWICZENIE 6 Kratownice

Autor: mgr inż. Robert Cypryjański METODY KOMPUTEROWE

MECHANIKA OGÓLNA wykład 4

WIADOMOŚCI WSTĘPNE, PRACA SIŁ NA PRZEMIESZCZENIACH

Algebra liniowa II. Lista 1. 1 u w 0 1 v 0 0 1

Mechanika teoretyczna

POLITECHNIKA POZNAŃSKA INSTYTUT KONSTRUKCJI BUDOWLANYCH. Ćwiczenie nr 4. Prowadzący: mgr inŝ. A. Kaczor

Podstawowe przypadki (stany) obciążenia elementów : 1. Rozciąganie lub ściskanie 2. Zginanie 3. Skręcanie 4. Ścinanie

OBLICZANIE RAM METODĄ PRZEMIESZCZEŃ WERSJA KOMPUTEROWA

KRATOWNICE 1. Definicja: konstrukcja prętowa, składająca się z prętów prostych połączonych ze sobą przegubami. pas górny.

Krótko, co nas czeka na zajęciach. Jak realizujemy projekty. Jak je zaliczamy. Nieobecności Wykład nr 1

Podpory sprężyste (podatne), mogą ulegać skróceniu lub wydłużeniu pod wpływem działających sił. Przemieszczenia występujące w tych podporach są

Mechanika teoretyczna

PROJEKT NR 2 STATECZNOŚĆ RAM WERSJA KOMPUTEROWA

Zebranie obciążeń [kn/m] pomost 0.355* belka użytkowe 0.355*

1. PODSTAWY TEORETYCZNE

Doświadczalne sprawdzenie twierdzeń Bettiego i Maxwella LABORATORIUM WYTRZYMAŁOŚCI MATERIAŁÓW

PODSTAWY STATYKI BUDOWLI POJĘCIA PODSTAWOWE

5. Rozwiązywanie układów równań liniowych

MECHANIKA BUDOWLI NA SEMESTRZE ZIMOWYM ROKU AKADEMICKIEGO 2015/2016

15. Macierze. Definicja Macierzy. Definicja Delty Kroneckera. Definicja Macierzy Kwadratowej. Definicja Macierzy Jednostkowej

MECHANIKA BUDOWLI I. Prowadzący : dr inż. Hanna Weber pok. 225, weber@zut.edu.pl strona:

Defi f nicja n aprę r żeń

OBLICZENIA STATYCZNE konstrukcji wiaty handlowej

MECHANIKA BUDOWLI LINIE WPŁYWU BELKI CIĄGŁEJ

Rys. 32. Widok perspektywiczny budynku z pokazaniem rozmieszczenia kratownic

Obsługa programu Soldis

Wykład nr 2: Obliczanie ramy przesuwnej metodą przemieszczeń

SPORZĄDZANIE LINII WPŁYWU WIELKOŚCI STATYCZNYCH SPOSOBEM KINEMATYCZNYM

Zakres projektu z przedmiotu: BUDOWNICTWO OGÓLNE. 1 Część opisowa. 2 Część obliczeniowa. 1.1 Strona tytułowa. 1.2 Opis techniczny. 1.

Wyznaczenie gęstości cieczy za pomocą wagi hydrostatycznej. Spis przyrządów: waga techniczna (szalkowa), komplet odważników, obciążnik, ławeczka.

Pytania przygotowujące do egzaminu z Wytrzymałości Materiałów sem. I studia niestacjonarne, rok ak. 2014/15

1. Silos Strona:1 Dla danego układu wyznaczyć MTN metodą sił Rys. Schemat układu ...

= 2 42EI 41EI EI 2 P=15 M=10 M=10 3EI. q=5. Pret s-p. Pret s-p. Pret s-p. Pret s-p. Pret s-l.

ALGORYTM STATYCZNEJ ANALIZY MES DLA KRATOWNICY

Projekt nr 4. Dynamika ujęcie klasyczne

Wytrzymałość Konstrukcji I - MEiL część II egzaminu. 1. Omówić wykresy rozciągania typowych materiałów. Podać charakterystyczne punkty wykresów.

Wykład 5. Metoda eliminacji Gaussa

MECHANIKA BUDOWLI I. Prowadzący : dr inż. Hanna Weber. pok. 227, weber@zut.edu.pl

Obliczenie kratownicy przy pomocy programu ROBOT

Interpolacja. Interpolacja wykorzystująca wielomian Newtona

Wyznaczenie reakcji belki statycznie niewyznaczalnej

1 Zbiory i działania na zbiorach.

Szymon Skibicki, KATEDRA BUDOWNICTWA OGÓLNEGO

PRZYKŁADOWE ZADANIA. ZADANIE 1 (ocena dostateczna)

MECHANIKA 2. Drgania punktu materialnego. Wykład Nr 8. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

Streszczenie. 3. Mechanizmy Zniszczenia Plastycznego

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z PRZEDMIOTU: KONSTRUKCJE BUDOWLANE klasa III Podstawa opracowania: PROGRAM NAUCZANIA DLA ZAWODU TECHNIK BUDOWNICTWA

Wyznaczanie współczynnika sprężystości sprężyn i ich układów

Elementy dynamiki mechanizmów

Ć w i c z e n i e K 4

WSPOMAGANIE DECYZJI - MIŁOSZ KADZIŃSKI LABORATORIUM VI METODA WĘGIERSKA

Pytania przygotowujące do egzaminu z Wytrzymałości Materiałów sem. I studia niestacjonarne, rok ak. 2015/16

R o z w i ą z a n i e Przy zastosowaniu sposobu analitycznego należy wyznaczyć składowe wypadkowej P x i P y

KARTA MODUŁU KSZTAŁCENIA

Projekt nr 1. Obliczanie przemieszczeń z zastosowaniem równania pracy wirtualnej

PROJEKT NR PROJEKT NR 3 OBLICZANIE SIŁ WEWNĘTRZNYCH W POWŁOKACH ZBIORNIKÓW OSIOWO SYMETRYCZNYCH

1.5. ZWIĄZKI KONSTYTUTYWNE STRONA FIZYCZNA

gruparectan.pl 1. Silos 2. Ustalenie stopnia statycznej niewyznaczalności układu SSN Strona:1 Dla danego układu wyznaczyć MTN metodą sił

Transkrypt:

Dana kratownica: Olga Kopacz, Ada Łodygowski, ojciech Pawłowski, Michał Płotkowiak, Krzysztof Typer Konsultacje naukowe: prof. dr hab. JERZY RAKOSKI Poznań 00/00 MECHANIKA BUDOLI Linie wpływu sił w prętach kratownic statycznie niewyznaczalnych Zależności iędzy sztywnościai: G ( ) D ( ) S ( ) 5 K ( ) CEL: Obliczyć linię wpływu sił w pręcie D (siła porusza się po pasie górny) 0 x x lw D lwd + D lw X + D lw X Kopacz, Łodygowski, Pawłowski, Płotkowiak, Typer

Dobranie układu podstawowego: Układ równań kanonicznych: δ X + δ X + P 0 δ X + δ X + P 0 celu obliczenia delt korzysta się z zależności: Si Sk δ ik l ip l S i/k Si S 0 P l - długość pręta, - i-ty lub k-ty pręt, - oznacza suę po wszystkich prętach, stan S (obciążenie X ) Kopacz, Łodygowski, Pawłowski, Płotkowiak, Typer

stan S (obciążenie X ) Obliczenie przeieszczeń: S S δ l δ S S l 5,9 S S 7,() δ l Obciążenie P jest porusza się P i P są wielkościai ziennyi. Zgodnie z tw. Maxwella ( P P ; P P ) są one liniai ugięć pasa górnegokratownicy wywołane działanie odpowiednio siłai X i X. Zastosujey etodę ciężarów sprężystych: i Si S j ( ) j l (i) j S - ciężar sprężysty obliczony dla węzła j w stanie i-ty, - siła w pręcie -ty wywołana obciążenie wirtualny przyłożony do węzła j-tego układu podstawowego Kopacz, Łodygowski, Pawłowski, Płotkowiak, Typer

Obliczanie sił j S j j j Kopacz, Łodygowski, Pawłowski, Płotkowiak, Typer

5 j j5 j6 Kopacz, Łodygowski, Pawłowski, Płotkowiak, Typer

6 szystkie wyniki przedstawić ożna w tabelce: Obliczone wartości delt od sił jedynkowych: l* S S S*S*l/ S*S*l/ S*S*l/ D 0 0 0 0 0 D 0 0 0 0 0 D 0-0,6(6) 0 0,() D -0,8 -,(),9, 5,() D5 0-0,6(6) 0 0,() D6 0 0 0 0 0 D7 0 0 0 0 0 S 0 0 0 0 0 S 0 0 0 0 0 S 0 0 0 0 0 S -0,6-0,5,08 0,9 0,75 S5-0,6-0,5,08 0,9 0,75 S6 0 0,5 0 0 0,75 S7 0 0,5 0 0 0,75 S8 0 0 0 0 0 K 0 0 0 0 0 K 0 0 0 0 0 K 0 0,8() 0 0,08() K 0,8(),50,08() K5 0-0,8() 0 0,08() K6 0-0,8() 0 0,08() K7 0 0 0 0 0 G 0 0 0 0 0 G 0 0 0 0 0 G 0 0 0 0 0 G -0,8 0,6(6),9 -,6,() G5 0,() 0 0 5,() G6 0 0,6(6) 0 0,() G7 0 0 0 0 0 KN 0 0 0 5,9 7,() Kopacz, Łodygowski, Pawłowski, Płotkowiak, Typer

7 artości sił w prętach od obciążenia grupai sił wirtualnych: j 5 6 D 0,() 0 0 0 0 0 D 0 0,() 0 0 0 0 D 0 0 0,() 0 0 0 D 0 0 0 0,() 0 0 D5 0 0 0 0 0,() 0 D6 0 0 0 0 0 0,() D7 0 0 0 0 0 0 S 0,5 0 0 0 0 0 S -0,5 0,5 0 0 0 0 S 0-0,5 0,5 0 0 0 S 0 0-0,5 0,5 0 0 S5 0 0 0-0,5 0,5 0 S6 0 0 0 0-0,5 0,5 S7 0 0 0 0 0-0,5 S8 0 0 0 0 0 0 K -0,(6) 0 0 0 0 0 K 0,(6) -0,(6) 0 0 0 0 K 0 0,(6) -0,(6) 0 0 0 K 0 0 0,(6) -0,(6) 0 0 K5 0 0 0 0,(6) -0,(6) 0 K6 0 0 0 0 0,(6) -0,(6) K7 0 0 0 0 0 0,(6) G 0 0 0 0 0 0 G -0,() 0 0 0 0 0 G 0-0,() 0 0 0 0 G 0 0-0,() 0 0 0 G5 0 0 0-0,() 0 0 G6 0 0 0 0-0,() 0 G7 0 0 0 0 0-0,() KN 0 0 0 0 0 0 Kopacz, Łodygowski, Pawłowski, Płotkowiak, Typer

8 i Si S j artość ciężarków sprężystych: ( ) j l od X X 5 X X X X 5 X 6 X D 0 0 0 0 0 0 0 0 D 0 0 0 0 0 0 0 0 D 0 0 0 0-0,6(6) 0 0 0 D 0-0,8 0 0 0 -,() 0 0 D5 0 0 0 0 0 0-0,6(6) 0 D6 0 0 0 0 0 0 0 0 D7 0 0 0 0 0 0 0 0 S 0 0 0 0 0 0 0 0 S 0 0 0 0 0 0 0 0 S 0 0 0 0 0 0 0 0 S 0,5-0,5 0 0 0,75-0,75 0 0 S5 0 0,5-0,5 0 0 0,75-0,75 0 S6 0 0 0 0 0 0-0,75 0,75 S7 0 0 0 0 0 0 0-0,75 S8 0 0 0 0 0 0 0 0 K 0 0 0 0 0 0 0 0 K 0 0 0 0 0 0 0 0 K 0 0 0,0(6) -,0(6) 0 0 0 K,5 -,5 0 0,0(6) -,0(6) 0 0 K5 0 0 0 0 0 -,0(6),0(6) 0 K6 0 0 0 0 0 0 -,0(6),0(6) K7 0 0 0 0 0 0 0 0 G 0 0 0 0 0 0 0 0 G 0 0 0 0 0 0 0 0 G 0 0 0 0 0 0 0 0 G 0,8 0 0 0-0,6(6) 0 0 0 G5 0 0 0 0 0 -,() 0 0 G6 0 0 0 0 0 0-0,6(6) 0 G7 0 0 0 0 0 0 0 0 KN 0 0 0 0 0 0 0 0,5 -,05-0,5,0(6) -0,958() -,75 -,08(),0(6) Kopacz, Łodygowski, Pawłowski, Płotkowiak, Typer

9 Zestawienie wyników: δ 5,9 δ 7,() δ od X 5 6 0 0,5,05 0,5 0 od X 0,0(6) 0,958(),75,08() 5,0(6) 6 Rysuję wykresy dla belki od obciążenia ciężarkai sprężystyi: P Kopacz, Łodygowski, Pawłowski, Płotkowiak, Typer

0 ( M) P ty stanie należy w wykresie oentów uwzględnić w pkt. 7 wartość oentu wtórnego odpowiadająca rzeczywisteu skróceniu słupka S 7, przy obciążeniu kratownicy X.,5 M 7 ( ) 0,5 ( M ) Aby znaleźć linie wpływu X i X trzeba jeszcze zrobić acierz odwrotną z acierzą podatności: X δ + X δ + δ 0 X δ + X δ + δ P P 0 Kopacz, Łodygowski, Pawłowski, Płotkowiak, Typer

gdzie β są wyrazai acierzy odwrotnej acierzy: δ δ δ δ 5,9 5,9 7,() Każdy wyraz acierzy przekształcay zgodnie ze wzore: i+ j 0 Aij ( ) Aij det A czyli odwrotność wyznacznika acierzy ponożona przez do potęgi (i+j) i ponożony przez wyraz wolny, który pozostał po skreśleniu i-tego wiersza i j-tej koluny. + A ( ) 7,() 0,09775 9,9 + A ( ) 5,9 0,0069 9,9 + A ( ) 0, 0099090 9,9 Otrzyujey acierz odwrotną, która ponożona przez acierz początkową usi dać acierz jedynkową: 0,09775 0,0069 A 0,0069 0,0099090 Sprawdzenie: 0,09775 0,0069 5,9 0 0,0069 0,0099090 5,9 7,() 0 Mając wszystkie składowe równania na linię wpływu ożna zapisać: X X 0,09775 0,0069 P P + 0,0069 0,0099090 P P lw D lwd 0 + D x x lw X + D lw X Kopacz, Łodygowski, Pawłowski, Płotkowiak, Typer

Lw D 0 : x D 0, x 6,8 8 V D 8 b V a Kopacz, Łodygowski, Pawłowski, Płotkowiak, Typer

Linie wpływu X i X przedstawione tabelarycznie: x P P Β Β Β lw X lw X 0-5,900, -0,0977 0,007-0,009909 0,9798-0,99880 -,950 0,667-0,0977 0,007-0,009909 0,896709-0,9590 8 0,000 0,000-0,0977 0,007-0,009909 0,00000000 0,00000000,950 -,8-0,0977 0,007-0,009909-0,575888 0,6667908 6 -,00-5,8-0,0977 0,007-0,009909-0,7607 0,97886 0 -,950-7,8-0,0977 0,007-0,009909-0,088779 0,6705788 0,000 -,500-0,0977 0,007-0,009909-0,00850 0,0696 8,950 0,6-0,0977 0,007-0,009909-0,0609-0,7588 Linia wpływu końcowa przedstawiona tabelarycznie: D od X D od X 0 lw D lw D -0,800 -, -, -0,79970-0,800 -, -0,667-0,9786060-0,800 -, 0,000 0,0000000000-0,800 -, 0,667 0,68008-0,800 -,, 0,6607-0,800 -, 0,667-0,60056055-0,800 -, 0,000-0,05770075-0,800 -, -0,667-0,670786 Kopacz, Łodygowski, Pawłowski, Płotkowiak, Typer

Kopacz, Łodygowski, Pawłowski, Płotkowiak, Typer