Fraktale - ciąg g dalszy

Podobne dokumenty
Fraktale. Definicja ogólna. fraktala. w naturze. Samopodobieństwo. w naturze. Śnieżynka von Kocha

ZADANIA Z TOPOLOGII I. PRZESTRZENIE METRYCZNE. II. ZBIORY OTWARTE I DOMKNIĘTE.

Wykład 11. a, b G a b = b a,

1 Twierdzenia o granicznym przejściu pod znakiem całki

Wykład 7. Przestrzenie metryczne zwarte. x jest ciągiem Cauchy ego i posiada podciąg zbieżny. Na mocy

Wektory Funkcje rzeczywiste wielu. Matematyka Studium doktoranckie KAE SGH Semestr letni 2008/2009 R. Łochowski

Analiza numeryczna. Stanisław Lewanowicz. Aproksymacja funkcji

Zdarzenia losowe, definicja prawdopodobieństwa, zmienne losowe

Ekonomia matematyczna - 1.1

a 1, a 2, a 3,..., a n,...

Ciągi liczbowe wykład 3

Zadania z analizy matematycznej - sem. I Szeregi liczbowe

Analiza matematyczna. Robert Rałowski

Prawdopodobieństwo i statystyka

Stwierdzenie 1. Jeżeli ciąg ma granicę, to jest ona określona jednoznacznie (żaden ciąg nie może mieć dwóch różnych granic).

Egzaminy. na wyższe uczelnie zadania

P π n π. Równanie ogólne płaszczyzny w E 3. Dane: n=[a,b,c] Wówczas: P 0 P=[x-x 0,y-y 0,z-z 0 ] Równanie (1) nazywamy równaniem ogólnym płaszczyzny

2 n < 2n + 2 n. 2 n = 2. 2 n 2 +3n+2 > 2 0 = 1 = 2. n+2 n 1 n+1 = 2. n+1

(x 1 y 1 ) (x n y n ) 2. 1<j<m x i y i. x2 y 2 gdy x 1 = y 1 x 2 y 2 + x 1 + y 1 gdy x 1 = y 1. gdy x, y, 0 nie są współliniowe

Zasada indukcji matematycznej. Dowody indukcyjne.

x t 1 (x) o 1 : x s 3 (x) Tym samym S(3) = {id 3,o 1,o 2,s 1,s 2,s 3 }. W zbiorze S(n) definiujemy działanie wzorem

Szeregi liczbowe. Szeregi potęgowe i trygonometryczne.

Zadania domowe. Ćwiczenie 2. Rysowanie obiektów 2-D przy pomocy tworów pierwotnych biblioteki graficznej OpenGL

Arkusz ćwiczeniowy z matematyki Poziom podstawowy ZADANIA ZAMKNIĘTE. W zadaniach od 1. do 21. wybierz i zaznacz poprawną odpowiedź. 1 C. 3 D.

Pierwiastki z liczby zespolonej. Autorzy: Agnieszka Kowalik

Operatory zwarte Lemat. Jeśli T jest odwzorowaniem całkowym na przestrzeni Hilberta X = L 2 (Ω) z jądrem k L 2 (M M)

I kolokwium z Analizy Matematycznej

Materiały do ćwiczeń z Analizy Matematycznej I

Rachunek różniczkowy funkcji wielu zmiennych

Zestaw zadań do skryptu z Teorii miary i całki. Katarzyna Lubnauer Hanna Podsędkowska

RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE WYKŁAD 11

7 Liczby zespolone. 7.1 Działania na liczbach zespolonych. Liczby zespolone to liczby postaci. z = a + bi,

Szkic notatek do wykładu Analiza Funkcjonalna MAP9907

Niezależność zmiennych, funkcje i charakterystyki wektora losowego, centralne twierdzenia graniczne

MACIERZE STOCHASTYCZNE

Analiza Matematyczna I dla Inżynierii Biomedycznej Lista zadań

Teoria. a k. Wskaźnik sumowania można oznaczać dowolną literą. Mamy np. a j = a i =

3. Funkcje elementarne

3 Arytmetyka. 3.1 Zbiory liczbowe.

Metody badania zbieżności/rozbieżności ciągów liczbowych

1 Układy równań liniowych

Przykładowe zadania dla poziomu rozszerzonego

Ekonomia matematyczna 2-2

Kolorowanie Dywanu Sierpińskiego. Andrzej Szablewski, Radosław Peszkowski

Wzór Taylora. Matematyka Studium doktoranckie KAE SGH Semestr letni 2008/2009 R. Łochowski

Analiza algorytmów to dział informatyki zajmujcy si szukaniem najefektywniejszych, poprawnych algorytmów dla danych problemów komputerowych

FRAKTALE I SAMOPODOBIEŃSTWO

III. LICZBY ZESPOLONE

MATURA 2014 z WSiP. Zasady oceniania zadań

Informatyka Stosowana-egzamin z Analizy Matematycznej Każde zadanie należy rozwiązać na oddzielnej, podpisanej kartce!

CIĄGI LICZBOWE. Poziom podstawowy

Twierdzenie Cayleya-Hamiltona

Zadanie 1.6. Niech n N, a R + \ N, a 2 = n. Wykazać, że a / Q. Zadanie 1.7. Wykazać następujące twierdzenia za pomocą indukcji matematycznej.

Analiza Matematyczna I dla Fizyki na WPPT Lista zadań

4 KWADRYKI W PRZESTRZENI RZUTOWEJ

Ekonomia matematyczna - 2.1

UKŁADY RÓWNAŃ LINOWYCH

Estymacja. Dr Joanna Banaś Zakład Badań Systemowych Instytut Sztucznej Inteligencji i Metod Matematycznych. Wykład 7

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 1A, zima 2012/13. Ciągi.

Materiał ćwiczeniowy z matematyki Marzec 2012

Funkcja wykładnicza i logarytm

X i. X = 1 n. i=1. wartość tej statystyki nazywana jest wartością średnią empiryczną i oznaczamy ją symbolem x, przy czym x = 1. (X i X) 2.

Fraktale deterministyczne i stochastyczne. Katarzyna Weron Katedra Fizyki Teoretycznej

Szeregi liczbowe. 15 stycznia 2012

RACHUNEK PRAWDOPODOBIEOSTWA

Materiały do wykładu Matematyka Stosowana 1. Dariusz Chrobak

Elementy modelowania matematycznego

1. Granica funkcji w punkcie

O liczbach naturalnych, których suma równa się iloczynowi

P ( i I A i) = i I P (A i) dla parami rozłącznych zbiorów A i. F ( ) = lim t F (t) = 0, F (+ ) = lim t + F (t) = 1.

c 2 + d2 c 2 + d i, 2

MINIMALIZACJA PUSTYCH PRZEBIEGÓW PRZEZ ŚRODKI TRANSPORTU

Podprzestrzenie macierzowe

Statystyka matematyczna. Wykład II. Estymacja punktowa

Entropia w układach dynamicznych

1. Powtórzenie: określenie i przykłady grup

Analiza algorytmów to dział informatyki zajmujcy si szukaniem najefektywniejszych, poprawnych algorytmów dla danych problemów komputerowych.

Egzamin maturalny z matematyki CZERWIEC 2011

1. Miara i całka Lebesgue a na R d

Joanna JASZUŃSKA, Warszawa. Centrum Studiów Zaawansowanych, Politechnika Warszawska

Podprzestrzenie macierzowe

ZWĄIZEK REKURENCYJNY ORAZ ZALEŻNOŚCI I RÓWNANIE RÓŻNICZKOWE DLA WIELOMIANÓW LEGENDRE A

Estymatory nieobciążone o minimalnej wariancji

MATEMATYKA (poziom podstawowy) przykładowy arkusz maturalny wraz ze schematem oceniania dla klasy II Liceum

I. Podzielność liczb całkowitych

3. Regresja liniowa Założenia dotyczące modelu regresji liniowej

Internetowe Kółko Matematyczne 2004/2005

Szereg geometryczny. 5. b) b n = 4n 2 (b 1 = 2, r = 4) lub b n = 10 (b 1 = 10, r = 0). 2. jest równa 1 x dla x = 1+ Zad. 3:

METODY NUMERYCZNE dr inż. Mirosław Dziewoński

Analiza matematyczna dla informatyków 4 Zajęcia 5

Relacje rekurencyjne. będzie następująco zdefiniowanym ciągiem:

Podróże po Imperium Liczb

Elementy rach. macierzowego Materiały pomocnicze do MES Strona 1 z 7. Elementy rachunku macierzowego

LICZBY, RÓWNANIA, NIERÓWNOŚCI; DOWÓD INDUKCYJNY

3. Wykład III: Warunki optymalności dla zadań bez ograniczeń

Charakterystyki liczbowe zmiennych losowych: wartość oczekiwana i wariancja

Jarosław Wróblewski Analiza Matematyczna 2B, lato 2015/16

Analiza numeryczna Kurs INP002009W. Wykład 4 Rozwiązywanie równań nieliniowych. Karol Tarnowski A-1 p.

Symulacje komputerowe w fizyce Fraktale

ALGEBRA LINIOWA Informatyka 2015/2016 Kazimierz Jezuita. ZADANIA - Seria 1. Znaleźć wzór na ogólny wyraz ciągu opisanego relacją rekurencyjną: x

Transkrypt:

Fraktale - ciąg g dalszy Koleja próba defiicji fraktala Jak Madelbrot zdefiiował fraktal? Co to jest wymiar fraktaly zbioru? Układy odwzorowań iterowaych (IFS Przykład kostrukcji pewego zbioru. Elemety ogóliejszej teorii wyjaśiaj iającej feome powstałego zbioru. 1. Koleja próba defiicji fraktala 1.1. Cechy określaj lające fraktal Beoit Madelbrot - The Fractal Geometry of Nature, 1983. Fraktal ma trzy własow asości. Nie jest bezpośredio określoy wzorem, lecz przy pomocy algorytmu rekurecyjego. Ma własow asość samopodobieństwa stwa (część faraktala przypomia całość ść. Wymiar fraktala ie jest liczbą całkowit kowitą 1 2 1.2. Wymiar fraktaly Wiadomo, że pukt ma wymiar 0, odciek ma wymiar 1, kwadrat ma wymiar 2, sześcia ma wymiar 3 i tak dalej. Jaki wymiar mają,, zbiór Catora,, trójk jkąt t Sierpińskiego czy zbiór Madelbrota? Wydaje się dość sesowe uogólieie pojęcia wymiaru a liczby iecałkowite. 3 Defiicja wymiaru Hausdorffa (1919 Defiicja wymiaru Kołmogorowa (1958 Wymiar zbioru według Kołmogorowa (dla R 2 Pokrywa się zbiór r siatką figur geometryczych (p. kwadratów w o boku rówymr i oblicza liczbę d. - rozmiar oczka siatki N( - ajmiejsza liczba oczek,, potrzeba do pokrycia zbioru log N( d = lim 0 log( 1 4 1

Przykład 1 - trójk jkąt t Sierpińskiego Przykład 2 - trójk jkąt t rówoboczyr = 1, N( = 1 = 1/2, N( = 3 = 1, N( = 1 = 1/2, N( = 4 = 1/4, N( = 9 = (1/2, N( = 3 = 1/4, N( = 16 = (1/2, N( = 4 log N ( log( 3 d = lim = lim 0 log( 1 log( 2 log 3 = = 1,584962501 log 2 log N ( log( 4 d = lim = lim 0 log( 1 log( 2 log 4 2 log 2 = = = 2 log 2 log 2 5 6 Wymiar fraktaly dla iektórych zbiorów: zbiór Catora d = log2/log3 = 0,630929, krzywa vo Kocha d = log4/log3 = 1,261869, trójk jkąt t Sierpińskiego d = log3/log3 = 1,584962, dywa Sierpińskiego d = log8/log3 = 1,892789, brzeg zbioru Madelbrota d =? Zastosowaie - filtracja fraktala obrazu pukt a obrazie obszar, w którym obliczay jest d pukt a obrazie d 0, 75 pukt usuwa się d > 0, 75 obszar, w którym obliczay jest d pukt pozostaje 7 2. Układy odwzorowań iterowaych (IFS IFS - Iterated Fuctio System 2.1. Odwzorowaia afiicze Rozważmy astępuj pujące odwzorowaie w R 2 (,y (,y ϕ : gdzie (, y y i (,y są puktami płaszczyzyp aszczyzy. Rozpatrywaa będzie b szczególa postać odwzorowaia, tak zwae odwzorowaie afiicze opisae wzorem = a + by + c ϕ : y = d + ey + f 8 2

Defiicja 1: Odwzorowaie afiicze azywamy zwęż ężającym, jeśli każdy odciek podday temu przekształceiu ulega skróceiu. Przykład 3 Niech będąb dae odwzorowaia afiicze 1, 2, 2, 4 o współczyikach zapisaych w tabeli 1 oraz liczby s i p Tabela 1 a b c d e f s p 1-0,67-0.02 0,00-0,18 0,81 10,0 0,8613 0,5460 2 0,40 0.40 0,00-0,10 0,40 0,0 0,6217 0,2000 3-0,40-0.40 0,00-0,10 0,40 0,0 0,6217 0,2000 4-0,10 0.00 0,00 0,44 0,44-2,0 0,6263 0,0440 s - długość odcika [0,1], poddaego odwzorowaiu i p - pole figury o polu 1,, poddaej odwzorowaiu i 9 lgorytm geeracji zbioru oparty a odwzorowaiach 1, 2, 2, 4 jest astępuj pujący: 1. Za pukt startowy procesu geeracji zbioru wybrać dowoly pukt płaszczyzy p R 2. 2. Ze zbioru czterech odwzorowań 1, 2, 2, 4 wylosować jedo, posługuj ugując c się geeratorem dyskretej zmieej losowej p. (p i =1/4; i=1, 2, 3, 4 3. UżywajU ywając c wylosowaego odwzorowaia wyliczyć współrz rzęde owego puktu płaszczyzyp R 2 4. Przyjąć wyliczoy pukt, jako owy pukt startowy i powtórzy rzyć krok 2. 10 Po wykoaiu 10.000 iteracji obraz uzyskaego zbioru wygląda tak: a po wykoaiu 10.000.000 iteracji tak: 11 12 3

Wiosek: Bardzo skomplikoway obiekt jest możliwy do opisaia przy pomocy stosukowo iewielkiego zbioru iformacji: 24 liczby ( współczyiki odwzorowań 1, 2, 3, 4, prosty algorytm obliczeiowy. Pytaie 1: Czy i jak otrzymay po dużej liczbie iteracji zbiór r zależy y od puktu startowego algorytmu i jakie sąs własości tego zbioru? Pytaie 2: Jaka jest rola czyika losowego występuj pującego w algorytmie? Czy możliwa jest geeracja zbioru przy pomocy algorytmu determiistyczego? 13 Przykład 4 Niech będzie dae astępujące odwzorowaie ϕ( = ϕ1( ϕ2( ϕ3( ϕ4( gdzie jest podzbiorem przestrzei R 2 a 1, 2, 2, 4 odwzorowaiami określoymi w tabeli 1. Zbiór choiki moża otrzymać przy pomocy algorytmu determiistyczego w astępujący sposób. 1. Za pukt startowy procesu geeracji obrać dowoly podzbiór 0 płaszczyzy R 2, w szczególości pukt. 2. Wygeerować podzbiór 1 = ( 1 ϕ 0 14 3. Geerować koleje podzbiory według reguły czyli iaczej 1 2 3 4 1 2 3 4 1 2 3 4 k + 1 = ϕ( k 0-1 pukt 1-4 pukty 2-16 puktów k - 4 k puktów W graicy powstaie te sam zbiór r co poprzedio. 15 2.2. Podstawy aalizy fukcjoalej Niech będzie b day zbiór r pewie zbiór X. Defiicja 2: Metryką w zbiorze X azywamy fukcję d : X X R spełiaj iającą astępuj pujące waruki: d (, = 0 = 1 2 1 2 d( 1,2 = d( 2,1 d( 1,2 + d( 2,3 d( 1,3 Dla przykładu X=R 2 i tzw. metryka euklidesowa d 2 [(, y,(, y ] = ( + ( y 2 1 1 2 2 1 2 1 y2 16 4

Defiicja 3: Przestrzeią metryczą azywamy parę (X, d. Defiicja 4: Ciąg { 1, 2,,, i, } elemetów w metryczej (X, d jest ciągiem Cauchy ego jeżeli eli d (, m 0 gdy przestrzei Defiicja 5: Jeżeli eli dla każdego ciągu Cauchy ego { i } istieje w przestrzei metryczej (X, d elemet taki, że d (, to przestrzeń (X, d d jest zupeła a Cauchy ego ego. 0 gdy azywa się graicą ciągu Defiicja 6: Operację f azywamy zwęż ężającą w przestrzei metryczej (X, d jeżeli eli dla dowolego X zachodzi f( X i jeżeli eli istieje taka liczba λ ( 0, 1,że, e dla dowolych 1, 2 X spełioy jest waruek Lipschitza w postaci Defiicja 7: Rozwiązaie zaie puktem stałym operacji f. [ f (, f ( ] d(, d 1 2 λ 1 2 rówaia r =f( azywae jest Twierdzeie (Baacha o odwzorowaiu zwęż ężającym W przestrzei metryczej zupełej (X, d operacja zwęż ężająca ma dokładie jede pukt stały. 17 18 2.3. Odległość pomiędzy zbiorami Niech (X, d będzie przestrzeią metryczą zupełą (p. R 2 z metryką euklidesową a H(X przestrzeią,, której elemetami sąs zwarte i iepuste podzbiory X. Pytaie : Jak określi lić metrykę w przestrzei H(X czyli odległość pomiędzy zbiorami? 0dległość zbioru od zbioru d(,b B d(b, d(,b = ma d( B, = ma y { d(,b : } { d( y, : y B} 0dległość puktu od zbioru d(,b B d(y, y d(,b = mi d( y, = mi y { d(,y : y B} { d(, y : } 0dległość pomiędzy zbiorami (metryka Hausdorffa h (,B = ma h(,, B spełia trzy waruki metryki. { d(,b, d( B, } 19 20 5

2.4. Wioski W zbiorze H(X określoo metrykę h,, czyli (H(X,(X, h jest przestrzeią metryczą. Dla choiki geerowaej według algorytmu z rysuku, moża pokazać, że e koleje zbiory j są elemetami H(X oraz, że e odwzorowaie ( jest zwęż ężające. 0-1 pukt 1 2 4 3 1 2 3 4 1-4 pukty Spełioe sąs więc założeia twierdzeia Baacha, czyli choika w graicy jest zawsze taka sama i ie zależy y od tego jaki jest zbiór 0. 21 6